Jeugd en sport TH. PETERS Brieven aan Oom Piet POELS Woningbouw in Plan-zuid - MAAL akü niets andm hebt maat méchtè fiets zoekt U vit kif (Jw BATAVIJS dealen Examen MelkcorsQS te Merselo Zaterdag 27 juni 1959 No 26 TACHTIGSTE JAARGANG m PEEL EN MAAS El DRUK EN DITOAVE FIRMA VAN DEN MÜNOKHOF "WFTITIfRI AH VfTNRAV i^TVT HlUfCTDPITPM ADVERTENTIE-PRIJS: 8 ct. perm.m. ABONNEMENTS- GROTESTRAAT 28 TELEFOON 512 GIRO 150052 VV V Ü1Y IY.É4 I EflY VJIVAO 1 IxCrlVCflY PRIJS PER KWARTAAL f 1.40 BUITENVK'NRAY f 1.60 IN MEMORIAM Toen wij het vorig jaar om deze tijd, bij zijn afscheid als lid van het College van Ged. Staten van Limburg, de grote verdiensten schetsten van de thans, overleden oud-deputé Th. Peters uit Oirlo, was onze slotwens, dat hem een lang en gelukkig otium gegeven zou worden. De Heer van Leven en Dood heeft echter anders beslist en Meester Peters tot Zich genomen op een tijdstip dat naar menselijke berekening te vroeg is, daar ieder hem nog gaarne zijn welverdiend pensioen had gegund. Als gelovige mensen hebben wij ons neer te leggen bij dit zo vroege verscheiden, al gaat onze deernis uit naar zijn echtgenote en familie, die zich zoveel hadden voorgesteld, nu eindelijk eens wat rust zou gaan komen in dit werkzame leven. Werkzame leven.... inderdaad, want wie een terugblik werpt op dit mensenleven, moet erkennen dat hier gewoekerd is met talenten, die een jong onderwijzer deden uitgroeien tot een man van grote betekenis voor plaats en gewest. Venray heeft met het verschei den van Meester Peters een groot verlies geleden. De ouderen onder ons weten dat hij het was, die als jong onderwijzer de durf had en het doorzettingsvermogen om cur sussen te geven, scholen op te richten, die de grondslag legden voor een betere en grotere ont wikkeling van onze boeren en boerinnen. Dat hij het was, die telkens opnieuw wees op nieuwe mogelijkheden en zich daadwerke lijk inzette voor de verwezenlijking daarvan. We denken hierbij aan de ont ginningen rond Ysselsteyn, waarin hij zulk een groot aandeel had door de oprichting van „Eigen Boer", we denken aan onze zuivelfabriek, in wier leiding hem een grote plaats terecht was toegedacht, we denken aan de oprichting van land- en tuinbouwscholen, van huishoudscholen, aan de organisatie van tentoonstellingen en speciale landbouwdagen. Zo is Meester Peters gegroeid tot de grote vertrouwensman van de boeren vooral, maar wiens kwaliteiten toch ook op ander ter rein werden gewaardeerd. Zo is haast vanzelfsprekend hij aan gewezen als de Noord-Limburgse vertegenwoordiger in de Staten van onze provincie en is hij ten slotte lid van het College van Ged. Staten geworden. 12 jaren lang mocht hij lid van dit hoogste College onzer provincie zijn. Het is nauwelijks een jaar ge leden, dat bij zijn afscheid de Gouverneur moest getuigen in Deputé Peters een mede-bestuurder gevonden te hebben, die door kunde, inzicht, werkkracht en ijver de vele moeilijke problemen, waarmede het zo zwaar geteisterde Limburg in de na-oorlogse jaren tobde, wist aan te pakken en op te lossen. Wiens werkkracht koninklijk werd gewaardeerd door zijn be noeming tot Officier in de Orde van Oranje Nassau en Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw. Verdiensten, waarvan woningbouw en industrievestiging, een brug in Well, een eindelijk ontgonnen Vredepeel in onze eigen streek zo'n grote getuigenis afleggen. Venray en Limburg hebben een grote zoon verloren, een man die dank zij zijn enorme werkkracht, zijn inzicht en durf nieuwe moge lijkheden geschapen heeft voor velen; een man ook, die met e^n grote liefde voor eigen streek en plaats zich volledig inzette tot geestelijke en materiële verheffing van allen, die daar woonden en wonen. Die als erfenis ons achter laat grote plannen van verkaveling en wegenaanleg, waaraan hij zo graag nog zou hebben doorgewerkt. Het heeft niet mogen zijn.... Een dankbaar Venray deed giste ren onder grote deelneming een van haar grote mannen uitgeleide. Moge hij nu de rust vinden, die hij zich zelf niet gaf in een lang en arbeidzaam leven. Moge Meester Peters ruste in vrede.... Alle tekenen wijzen er op, dat de vorming van de jeugd, voor zover die niet thuis en op de school ge beurt, steeds meer op de sport velden zal moeten plaats hebben. Dit heeft niet alleen Rector Booy- mans in zijn inleidend artikel van vorige week in dit blad reeds duidelijk gesteld, maar ook de kringvoorzitter G. Poels en de voorzitter van de D.L.S. mr. Vrou- wenraats, burgemeester van Mar graten, onderstreepten dat zondag j.l. op de grote kring-sportdag van de D.L.S. nog eens extra. Trouwens deze grote D.L.S.-dag op het Servatiusterreinen was wel een sprekend bewijs van de aan trekkingskracht van de sport op de jeugd, waarvan hier de besten hun wedstrijden kwamen afkam- pen. Uit alles blijkt en een goed waarnemer heeft dit reeds jaren gemerkt dat de „klassieke" vormen van jeugdorganisatie klaar blijkelijk niet zo erg meer trekken. Wil men toch de noodzakelijke binding met de jongeren bewaren, dan zal men hen moeten volgen tot daar waar zij graag toeven, en dat is op het sportveld. Het Is een gelukkig verschijnsel, dat de Diocesane Limburgse Sport bond zondag j.l. dit alles nog eens duidelijk maakte in een grootse „show" die ondanks de tropische hitte gelukkig veel belangstelling trok. Dit initiatief blijkt geheel te beantwoorden aan de welhaast stormachtige ontwikkeling die de sport in het algemeen de laatste jaren heeft gekend en heeft met name Venray eens gewezen op haar grote taak in deze. Ook in Venray mag men zich gelukkig prijzen dat de laatste jaren de opvatting, dat men de jeugd op het sportterrein dient tegemoet te treden, veld wint. Al moet men de moeilijkheden niet onderschatten. Want behalve de ruim 10.000 in woners in de kom, hebben ook de 10.000 inwoners, verdeeld over 10 kerkdorpen hun wensen in deze. En dat stelt meteen de grote moei lijkheid voor onze gemeente. Want men mag de moeilijkheden op de kerkdorpen, waar b.v. de jeugdige agrariërs terecht willen sporten en de arbeidersjeugd groeiende is, niet uit de weg gaan. Heeft men voor de kom na lang aarzelen nu grond gereserveerd om in de komende jaren een sportpark te gaan verwezenlijken, en praat men, zij het aarzelend, over een zwembad, op de kerkdorpen speelt de kwestie speelvelden, door ge brek aan grond, dikwijls een zeer grote rol in het al of niet voort bestaan van bestaande sportorgani saties. Ook al stellen zij hun eisen lang zo hoog niet, als bv. de kom. Dit brengt grote moeilijkheden met zich. Toch kan men zich niet aan de indruk ontrekken, dat de gemeen telijke zorg voor dit alles wel eens te veel wordt afgeschoven op an deren. Met de uitgesproken wil om alle verwijt aan wie dan ook over de in het verleden geveerde politiek op dit vlak te vermijden, zouden wij onder het oog van allen, die terzake verantwoordelijkheid dra gen, willen brengen de bij alle weidenkenden duidelijk groeiende overtuiging, dat de overheid hier meer moet doen, dan ze tot dusver deed. Bij wisseling van het getij verzet men de bakens. Welnu, als we de jeugd gaande weg ook op de kerkdorpen nog slechts op het sportveld kun nen ontmoeten en via de sport kunnen brengen tot een positieve levensinstelling, dan moet dat de gemeenschap offers waard zijn. Brengen we die niet, dan zal dit verzuim ons in andere, helaas nega tieve vormen veel meer geld kosten. De mensen die het weten kunnen verklaren b.v., dat de jeugdcrimi naliteit juist bij die jongeren toe neemt, die zich op generlei wijze bezig houden met sport. Bij de jongste behandeling van de gemeentebegroting is over dit vraagstuk ternauwernood gespro ken. Men heeft naar de sportpark plannen gevraagd, maar over het hoe of wat heeft dg gewone burger sindsdien nie's meer gehoord. Men rnag aannemen, dat dit jaar echter een deel van de daarin ge maakte plannen tot uitvoering komt en we betreden daarmee de weg, die uiteindelijk de goede en juiste is. Maar juist omdat die weg goed is, zal hy naar onze over tuiging sneller bewandeld moeten worden. Men kan er immers van verzekerd zijn, dat we beslist niet voor de tijd aan het eindpunt zul len arriveren. En dat is voor een gemeente als Venray, die zich bovendien voor staat een industriële gemeente te willen worden met een machtig agraries achterland 'n zeer dringen de en grootse zaak. De sportdag van j.l. zondag heeft dat nog eens duidelijk geïllustreerd. We tobben in Venray, zo zegt „men" Oom Piet, met het jeugd probleem. En de een bedoelt dan de slechte onderkomens van de jeugd in de kom, een derde heeft het over de sportvelden en nr. 4 wijst op de jochies, die vooral zater dags en zondags op de„huukskes" staan. Vroeger waren dat de kringetjes spuwers, thans zijn het jongelingen in heel nauwe broekjes op brom fietsen in vervaarlijke kleuren die nog vervaarlijker brommen. We zullen er geen diepgaande betogen over houden, alleen maar vaststellen, dat dit zulk een aan trekkelijke sport schijnt te zijn, dat men zelfs Duitse clubleden kent, die zaterdags en zondags mee van de partij zijn en ook hun aandeel in de brommer ij en het lawaai leveren. Men fluistert, dat deze jongelui 'snachts inde bossen logeren, maar dat zal wel kwaadsprekerij zijn. Ze komen van Goch en zelfs van Gel- dern en vormen dus wel een spre kend bewijs van de Europese broe derschap, waar we thans zo naar streven.... Maar ja, we zitten met een jeugd probleem, zoals „men" dan zegt. Dat ook vroeger de jeugd geen lievertjes waren, zult U ongetwij feld nog wel weten. Was U er indertijd ook niet bij, toen bij de sociëteit boven de coöperatie plotseling de ruiten wer den ingegooid en de politie met blanke sabel deze rustverstoorders achtervolgde. En was het Uw schuld niet, dat een eerbiedwaardig veldwachter voortaan Sabel voor zijn voornaam kreeg staan, want hij sloeg zijn sabel vast in een deur, die net voor zijn neus werd dichtgegooid. En hoe zat het met Schilleman, deze legendarische politie-agent? Is ook hij niet te vroeg gestor- j ven door verdriet hem aangedaan door de toenmalige jeugd? Kijk, Oom Piet, het klinkt wat gek als men een deugdzaam vader thans tegen zijn kinderen hoort spreken over de bandeloosheid der jeugd, als hij dertig jaren geleden zelf eens door de Grotestraat is komen stuiven, achtervolgt door een politieagent met blanke sabel, wegens relletjes rond de pomp. Men neme dat rustig met een korreltje zout. Pater Ntelen z.g., wou er geen slecht woord van horen, van de toenmalige jeugd niet en eerst on langs hoorden we een kapelaan uit onze parochie nog vertellen, dat de jeugd van tegenwoordig pracht- mensen zijn. En zij kunnen het weten. O ja, we tobben al lang in Ven ray met een huisvestingsprobleem. In enkele kerkdorpen heeft men 'n gemeenschapshuls, in de kom een oude school en wat zolders; Maar toen de nood de man kwam hielden we een grote loterij, waar notabene een echte helicoptère Venray aandeed en zie, een nood- barak was het uiteindelijk resul taat. Nu staan er bij een kapelaan in de tuin weer gladiolen en die het eerste bloeit brengt voor degenen, die een lot gekocht heeft een gratis reis naar Rome. Ook alweer voor de jeugd. Toen het kinderbad dreigde te verzanden, staken enkele mensen de koppen bij elkaar. Dat was net op de eerste dag van de Anthonius- noveen, waar de wethouder van Openbare Werken met alle ge weld naar toe wou. Hij is zijn no veen mis gelopen, maar dank zij hem en vele anderen hebben we nu een bad om te zoenen. We hebben danscursussen en middenstandscursussen, de een is wel drukker bezocht dan de andere, maar het is jeugdwerk in optima forma. En wij ouderen schrikken nog wel als we horen „instuiven" maar de jeugd vindt het mieters en ze worden druk bezocht, die instuif- avonden, waar men prettig danst en plezier maakt. De jeugd voetbalt, tennis, volleyt, ping-pongt en waagt zich zelfs aan het kegelen, maar bezoekt daar naast de godsdienstcursussen voor 18-jarigen, de Mater Amabilisschool en andere avondcursussen. Wie op een kerkdorp de jonge boeren als ruiters ziet of als tur ners, staat verbaasd te kijken om hun houding en gedrag, terwijl in de kom vele duitse bezoekers netjes en goed de weg gewezen worden. Jeugdproblemen... och oom Piet, in uw tijd waren ze er, nu zijn ze er, en ze zullen er altijd wel blijven. Maar men moet niet gaan generali seren en van wat een misdoet, honderd anderen de schuld gaan geven. Het valt met Venrays jeugd best mee, zolang we begrip tonen voor de moeilijkheden waarmede deze jonge mensen tobben. En dat die moeilijkheden met meer vrije tijd, met hogere eisen, die worden ge steld allerwege, groter zijn dan in Uw tijd, wilt U ons op gezag wel geloven. En laat ze dan heel enge broekjes aantrekken en op hun fel gekleurde brommers stoer staan doen, die wilde haren vallen van zelf uit. Nu we dit schrijven draait weder om een helicoptere buiten in de lucht. Ook daarin zitten jonge mensen, want het zijn legermachi- nes. Heel Venray zit vol jeugd, want er zijn in deze contreien manoeu vres aan de gang. Ze zien er wat angstwekkend uit met hun grote vrachtwagens en hun Amerikaanse helmen, met hun kanonnen en mitrailleurs. Maar 's avonds als ze naar de meisjes kijken, die nu een maal een zwak hebben voor deze stoere broeders, dan zijn het weer doodgewone jongens, met een chro nisch gebrek aan centen en met een hart boordevol liefde- Men moet de jeugd bezig zien op een kringsportdag zoals die j zondag werd gehouden op de Ser- vatiusterreinen. Een feest voor oog en hart en alleen een kniesoor eïgerde zich aan de korte broekjes van de Roermondse dames. We hebben er met plezier naar gekeken. Eerlijk.... Als U dus in dat verre land eens wat hoort over die verschrikkelijke jeugd, denk dan maar rustig dat het zo'n vaart niet loopt. We heb ben nog wel wensen met dit maar steeds voortdurende warme weer voor een goed zwembad, maar er beginnen nu al plannen te komen en misschien dat het voorbeeld van het kinderbad inspirerend werkt voor degenen, die daar voor moeten zorgen. We zitten nog wel met huis- vestigingsproblemen, maar zijn we goed ingelicht, dan dringt den Haag hoe bestaat het aan op een spoedige tot standkoming van ons concertgebouw, waarin een deel van het bouwvolume van het oude patronaat in verwerkt schijnt te worden. Men weet dan waar men af en aan is en wat er met de rest van het bouwvolume kan gebeuren. Daar wil men in de kom nog twee gemeenschapshuizen van bouwen. We hebben wel gebrek aan sportvelden, maar onder de groot ste geheimzinnigheid is er een meneer van de Grontmy komen vertellen, hoe het worden zal. En al weet dus nu nog slechts een enkeling, wat er gaat komen, en hoe het zal komen, we mogen verwachten, dat er dit jaar iets zal gaan gebeuren op dit terrein, terwijl op de kerkdorpen ook al langer hoe meer interesse voor een goed sportveld gaat komen. Rijwiel- en Bromlietsbandel En zou Oom Piet zitten we al weer midden in de plannen. Maar daar hebben we het vorige keer al over gehad, dus we stoppen er mee. We hopen U spoedig te kunnen berichten, dat er een uitgevoerd wordt. Tot zolang! 19 juni j.l. werd te Merselo het examen gehouden van de aldaar door de coöp. zuivelfabriek Venray georganiseerde melkcursus. De theoretische en practische lessen werden verzorgd door de heer A. v. Dommelen van genoem de zuivelfabriek. Aan alle cursusten kon 't diplo ma worden uitgereikt. Gemiddeld werden zeer goede punten behaald. De geslaagden zyn: Alfons Emonts, Plet Arts, Petro- nella van Dijck, Mathieu Kessels, Am. Arts, Mechelina Arts, Gerard van Meijel, Jan vd. Zanden, Caroli na van Dijck, Th. Hendrix en Ger. Arts. Het is er druk in Plan-Zuid en de kleuters van de kleuterschool en de meisjes en jongens uit de meisjesschool komen dikwijls ogen te kort om het allemaal te kunnen volgen, ondanks het feit, dat de onderwijzeressen, dat niet zo pret tig vinden. Maar laten we eerlijk zijn, het is toch veel prettiger te kijken naar de stucadoors, die volop bezig zijn de woningen af te maken, naar de schilders, die schuren en verven, naar de vrachtwagens, die zwarte tuingrond aanbrengen, dan naar de vervelende sommen, die met dit warme weer alsmaar moeilijker worden. Inderdaad imponeert woningbouw altijd. Er zijn weinig mensen die aan de verleiding weerstand kun nen bieden om eens even te kijken hoe de ene woning na de andere langzaam maar zeker zijn voltooiing nadert. Woningen, waarheen de toe komstige bewoners al pelgrimeren, waarin men al aan het meten en passen is, al staat de rode klaproos en de blauwe korenbloem nog als aandenken aan het jongste verleden in het toekomstige achtertuintje. Zelfs de militairen, die vlakbij het afweergeschut moeten bedienen blijken wel eens een vliegtuig niet te zien, vol aandacht als ze zijn voor een zware vrachtwagen met zand, die zich vast gevaren heeft en zich nu grommend en steunend uit de losse zand probeert los te werken. Het geknetter van de motor op het geschut vermengt zich met het geknetter van de motoren der beton molens, die met de nieuwe jongens school doende zijn en de militairen op manoeuvre zijn stiekum blij hier aan de rand van deze grote bouw plaats gelegerd te zijn, want dat geeft afleiding. Op vliegmachines ben je zo uitgekeken, vooral als de zon recht in je ogen schijnt. Op een hoek ontruimt de vroegere bezitter de laatste resten van zijn moestuin. Hij is wat verbitterd, want het afscheid nemen van dit stukje tuin, waarin zo menig zweet druppeltje ligt, valt niet mee. „Och wat heb ik an ut geld... is zijn kommentaar. Ik bin miene grond kwiet". Grond, waarin aan de achterkant de buldozers alweer gretig happen om plaats te maken voor de nieuwe woningen, die hier gaan verrijzen. Flats Want, terwijl de bungalows, of zoals men ze al gedoopt heeft de be jaarden woningen practisch klaar zijn en men de andere industrie- woningen aan het afwerken is, zo dat binnen een maand de eerste bewoners kunnen komen, is men druk bezig met het uitzetten van de nieuwe. Deze zijn, zoals bekend, aanbe steed en de plannen liggen nu ter goedkeuring in Maastricht. Op het eerste sein, dat de goedkeuring er is, gaat men graven en wordt de eerste steen gelegd van de eerste flats die Venray rijk zal worden. Achter de thans gebouwde in dustriewoningen verschijnen in de twee blokken telkens 24 étage wo ningen, in drie woonlagen boven eikaar. Iets nieuws voor Venray, waar men schijnbaar de kostbare bouwgrond zo economisch mogelijk wil gaan gebruiken en dus de hoogte in gaat. 48 étage woningen in 3 verdiepingen. Dat houdt in, dat er onder een ruim sousterrain komt, waarin voor ieder van de woningen uit het blok een bergplaats is, waarin o.a. kolen worden opgeslagen. Via een extra pad komt men in de centrale fiet senberging, terwijl ieder blok nog een aparteschuilkelderkomt. Waar mede dus ook met een minder ple zierige toekomst al terdege reke ning wordt gehouden. Ieder woongedeelte, bereikbaar uit de centrale trappenhal, die tus sen de blokken zijn aangebracht, bestaat uit een woonkamer van 3,80x4,60, 3 slaapkamers resp. groot 2,30x3.80, 2,75x3,75 en 3,65x2,40, een keuken 1,95x3,20 een wasruimte van 1,50x1,80, douche, w.c. en balkon. Alles dus op een verdieping en be reikbaar uit een kleine hal, waarin op handige wijze enkele kasten zyn verwerkt. Nu is drie verdiepingen hoog na tuurlijk nog lang geen torenflat van 10 en meer verdiepingen, maar voor Venray is deze hoogbouw toch wel Iets bijzonders. We vragen ons alleen af, hoe het deze mensen zal gaan met de waterleiding. In de afgelopen weken zijn bij mensen die twee-hoog wonen nog al eens moeilijkheden ontstaan, doordat er te weinig druk op het water was, waardoor b.v. geysers kans op doorbranden liepen. Mis schien dat intussen met de nieuwe toren begonnen wordt, waardoor ook grotere druk op de waterlei ding mogelijk is. Dat we door deze flatbouw ook te maken zullen krijgen met boze melkboeren, die weigeren trap op, trap af te lopen geloven we nog niet direct, maar het nieuwtje zal ongetwijfeld toch wel problemen met zich brengen. Zeker in Venray, waar een woning met tuin toch voor vele mensen een eerste eis is. In een blok, komen aan de kant van de meisjesschool verder 6 in dustriewoningen van het type, dat nu gebouwd is en nog 3 bejaarden woningen. Daarvan komen er ook drie in het andere blok, waarmede voorlopig ons rantsoen op is. Bejaarden-woningen Terwijl men dus de eerste wonin gen aan het afwerken is, en men met de voorbereidingen voor de flats begonnen is, komen bij de reeds gereed gekomen bejaarden woningen dagelijks auto's voorge reden, die verhuismateriaal bren gen. Een willekeurig bezoek bij een van de twaalf gelukkigen die zulk een woning toegewezen heeft ge kregen versterkt de indruk, dat met de bouw van deze woningen de gemeente een goede greep heeft gedaan. Vooral de bejaarde mensen zijn erg in hun schik met deze niet grote, maar wel zeer doelmatige woning, waarin gemak en comfort als eerste vereisten zijn gesteld. Die opgave is, voor zover men thans beoordelen kan, volledig ingelost. Reeds na een week wonen kunnen vooral de oudere mensen hun ge luk niet op van het gesjouw en „geplaar" in te grote en ondoel matige woningen af te zyn en hier alles bij de hand te vinden. Het is o.i. alleen maar jammer dat nog te weinig ouderen van deze kans ge profiteerd hebben, zodat er ver schillende woningen aan jonge ge zinnen moesten worden toege wezen. Wat de industriewoningen betreft hoopt men over vier weken zover te zijn, dat ook hier de mensen in kunnen en dan raakt dus Zuid langzaam maar zeker bewoond. De wegenbouw hoopt volgende week te beginnen met de definitieve verharding van de wegen, terwijl ook voor zover het i.v.m. verdere bouw mogelijk is, ook trottoir tegels worden gelegd. En ergens in een hoekje liggen de nieuwe lantaarnpalen al gereed, zodat ook hier weldra van een bewoonde wereld gesproken kan worden. Men zit alleen nog met het pro bleem der groenbeplanting. Bij de industriewoningen zal men moeilijk kunnen ontkomen aan het tradi tionele voortuintje met afrastering, maar in het zg. bejaardencomplex zou tenminste een poging gedaan kunnen worden om de voortuintjes van gemeentewege verzorgd te krijgen, waardoor in dit complex- een aardige groenversiering moge lijk wordt. Werkverlichting voor de ouderen, terwijl het complex als geheel er alleen maar mee gebaat is. Nieuws uit Venray en Omgeving Zondagsdienst huisartsen Vanaf zaterdagmiddag 4 uur tot maandagmorgen 8 uur, wordt de praktijk der huisartsen voor Venray e.o. waargenomen door Dr. VERCAUTEREN Grotestraat 11 Tel. 1335 Uitsluitend voor spoedgevallen. GROENE KRUIS Donderdag a.s.: Zuigelingenbureau voor de Kom. GESLAAGD 20 juni M.M.S. „St. Oda" Venray: Lenie Drost, Venlo; Poela van Gessel, Den Haag; Oda Kortman, Venray; Kitty Meyers, Horst; Isebei Peutz, Heerlen; Fransje van de Pas, Oss; Héiène van Thiel, Beek en Donk; Hermine Vullings, Venray. Afgewezen: geen.

Peel en Maas | 1959 | | pagina 1