Jeugd en sport
TH. PETERS
Brieven aan Oom Piet
POELS
Woningbouw in Plan-zuid
- MAAL
akü niets andm hebt
maat méchtè fiets
zoekt U vit
kif (Jw BATAVIJS dealen
Examen MelkcorsQS te Merselo
Zaterdag 27 juni 1959 No 26
TACHTIGSTE JAARGANG
m PEEL EN MAAS El
DRUK EN DITOAVE FIRMA VAN DEN MÜNOKHOF "WFTITIfRI AH VfTNRAV i^TVT HlUfCTDPITPM ADVERTENTIE-PRIJS: 8 ct. perm.m. ABONNEMENTS-
GROTESTRAAT 28 TELEFOON 512 GIRO 150052 VV V Ü1Y IY.É4 I EflY VJIVAO 1 IxCrlVCflY PRIJS PER KWARTAAL f 1.40 BUITENVK'NRAY f 1.60
IN MEMORIAM
Toen wij het vorig jaar om deze
tijd, bij zijn afscheid als lid van
het College van Ged. Staten van
Limburg, de grote verdiensten
schetsten van de thans, overleden
oud-deputé Th. Peters uit Oirlo,
was onze slotwens, dat hem een
lang en gelukkig otium gegeven
zou worden.
De Heer van Leven en Dood
heeft echter anders beslist en
Meester Peters tot Zich genomen
op een tijdstip dat naar menselijke
berekening te vroeg is, daar ieder
hem nog gaarne zijn welverdiend
pensioen had gegund.
Als gelovige mensen hebben wij
ons neer te leggen bij dit zo vroege
verscheiden, al gaat onze deernis
uit naar zijn echtgenote en familie,
die zich zoveel hadden voorgesteld,
nu eindelijk eens wat rust zou
gaan komen in dit werkzame leven.
Werkzame leven.... inderdaad,
want wie een terugblik werpt op
dit mensenleven, moet erkennen
dat hier gewoekerd is met talenten,
die een jong onderwijzer deden
uitgroeien tot een man van grote
betekenis voor plaats en gewest.
Venray heeft met het verschei
den van Meester Peters een groot
verlies geleden. De ouderen onder
ons weten dat hij het was, die als
jong onderwijzer de durf had en
het doorzettingsvermogen om cur
sussen te geven, scholen op te
richten, die de grondslag legden
voor een betere en grotere ont
wikkeling van onze boeren en
boerinnen. Dat hij het was, die
telkens opnieuw wees op nieuwe
mogelijkheden en zich daadwerke
lijk inzette voor de verwezenlijking
daarvan.
We denken hierbij aan de ont
ginningen rond Ysselsteyn, waarin
hij zulk een groot aandeel had
door de oprichting van „Eigen Boer",
we denken aan onze zuivelfabriek,
in wier leiding hem een grote
plaats terecht was toegedacht, we
denken aan de oprichting van
land- en tuinbouwscholen, van
huishoudscholen, aan de organisatie
van tentoonstellingen en speciale
landbouwdagen.
Zo is Meester Peters gegroeid
tot de grote vertrouwensman van
de boeren vooral, maar wiens
kwaliteiten toch ook op ander ter
rein werden gewaardeerd. Zo is
haast vanzelfsprekend hij aan
gewezen als de Noord-Limburgse
vertegenwoordiger in de Staten
van onze provincie en is hij ten
slotte lid van het College van Ged.
Staten geworden.
12 jaren lang mocht hij lid van
dit hoogste College onzer provincie
zijn.
Het is nauwelijks een jaar ge
leden, dat bij zijn afscheid de
Gouverneur moest getuigen in
Deputé Peters een mede-bestuurder
gevonden te hebben, die door kunde,
inzicht, werkkracht en ijver de vele
moeilijke problemen, waarmede het
zo zwaar geteisterde Limburg in
de na-oorlogse jaren tobde, wist
aan te pakken en op te lossen.
Wiens werkkracht koninklijk
werd gewaardeerd door zijn be
noeming tot Officier in de Orde
van Oranje Nassau en Ridder in
de Orde van de Nederlandse Leeuw.
Verdiensten, waarvan woningbouw
en industrievestiging, een brug in
Well, een eindelijk ontgonnen
Vredepeel in onze eigen streek zo'n
grote getuigenis afleggen.
Venray en Limburg hebben een
grote zoon verloren, een man die
dank zij zijn enorme werkkracht,
zijn inzicht en durf nieuwe moge
lijkheden geschapen heeft voor
velen; een man ook, die met e^n
grote liefde voor eigen streek en
plaats zich volledig inzette tot
geestelijke en materiële verheffing
van allen, die daar woonden en
wonen.
Die als erfenis ons achter laat
grote plannen van verkaveling en
wegenaanleg, waaraan hij zo graag
nog zou hebben doorgewerkt. Het
heeft niet mogen zijn....
Een dankbaar Venray deed giste
ren onder grote deelneming een
van haar grote mannen uitgeleide.
Moge hij nu de rust vinden, die
hij zich zelf niet gaf in een lang
en arbeidzaam leven.
Moge Meester Peters ruste in
vrede....
Alle tekenen wijzen er op, dat de
vorming van de jeugd, voor zover
die niet thuis en op de school ge
beurt, steeds meer op de sport
velden zal moeten plaats hebben.
Dit heeft niet alleen Rector Booy-
mans in zijn inleidend artikel van
vorige week in dit blad reeds
duidelijk gesteld, maar ook de
kringvoorzitter G. Poels en de
voorzitter van de D.L.S. mr. Vrou-
wenraats, burgemeester van Mar
graten, onderstreepten dat zondag
j.l. op de grote kring-sportdag van
de D.L.S. nog eens extra.
Trouwens deze grote D.L.S.-dag
op het Servatiusterreinen was wel
een sprekend bewijs van de aan
trekkingskracht van de sport op
de jeugd, waarvan hier de besten
hun wedstrijden kwamen afkam-
pen.
Uit alles blijkt en een goed
waarnemer heeft dit reeds jaren
gemerkt dat de „klassieke"
vormen van jeugdorganisatie klaar
blijkelijk niet zo erg meer trekken.
Wil men toch de noodzakelijke
binding met de jongeren bewaren,
dan zal men hen moeten volgen
tot daar waar zij graag toeven, en
dat is op het sportveld.
Het Is een gelukkig verschijnsel,
dat de Diocesane Limburgse Sport
bond zondag j.l. dit alles nog eens
duidelijk maakte in een grootse
„show" die ondanks de tropische
hitte gelukkig veel belangstelling
trok. Dit initiatief blijkt geheel te
beantwoorden aan de welhaast
stormachtige ontwikkeling die de
sport in het algemeen de laatste
jaren heeft gekend en heeft met
name Venray eens gewezen op
haar grote taak in deze.
Ook in Venray mag men zich
gelukkig prijzen dat de laatste
jaren de opvatting, dat men de
jeugd op het sportterrein dient
tegemoet te treden, veld wint. Al
moet men de moeilijkheden niet
onderschatten.
Want behalve de ruim 10.000 in
woners in de kom, hebben ook de
10.000 inwoners, verdeeld over 10
kerkdorpen hun wensen in deze.
En dat stelt meteen de grote moei
lijkheid voor onze gemeente. Want
men mag de moeilijkheden op de
kerkdorpen, waar b.v. de jeugdige
agrariërs terecht willen sporten en
de arbeidersjeugd groeiende is, niet
uit de weg gaan.
Heeft men voor de kom na lang
aarzelen nu grond gereserveerd om
in de komende jaren een sportpark
te gaan verwezenlijken, en praat
men, zij het aarzelend, over een
zwembad, op de kerkdorpen speelt
de kwestie speelvelden, door ge
brek aan grond, dikwijls een zeer
grote rol in het al of niet voort
bestaan van bestaande sportorgani
saties. Ook al stellen zij hun eisen
lang zo hoog niet, als bv. de kom.
Dit brengt grote moeilijkheden met
zich.
Toch kan men zich niet aan de
indruk ontrekken, dat de gemeen
telijke zorg voor dit alles wel eens
te veel wordt afgeschoven op an
deren. Met de uitgesproken wil om
alle verwijt aan wie dan ook over
de in het verleden geveerde politiek
op dit vlak te vermijden, zouden
wij onder het oog van allen, die
terzake verantwoordelijkheid dra
gen, willen brengen de bij alle
weidenkenden duidelijk groeiende
overtuiging, dat de overheid hier
meer moet doen, dan ze tot dusver
deed. Bij wisseling van het getij
verzet men de bakens.
Welnu, als we de jeugd gaande
weg ook op de kerkdorpen
nog slechts op het sportveld kun
nen ontmoeten en via de sport
kunnen brengen tot een positieve
levensinstelling, dan moet dat de
gemeenschap offers waard zijn.
Brengen we die niet, dan zal dit
verzuim ons in andere, helaas nega
tieve vormen veel meer geld kosten.
De mensen die het weten kunnen
verklaren b.v., dat de jeugdcrimi
naliteit juist bij die jongeren toe
neemt, die zich op generlei wijze
bezig houden met sport.
Bij de jongste behandeling van
de gemeentebegroting is over dit
vraagstuk ternauwernood gespro
ken. Men heeft naar de sportpark
plannen gevraagd, maar over het
hoe of wat heeft dg gewone burger
sindsdien nie's meer gehoord.
Men rnag aannemen, dat dit jaar
echter een deel van de daarin ge
maakte plannen tot uitvoering
komt en we betreden daarmee de
weg, die uiteindelijk de goede en
juiste is. Maar juist omdat die weg
goed is, zal hy naar onze over
tuiging sneller bewandeld moeten
worden. Men kan er immers van
verzekerd zijn, dat we beslist niet
voor de tijd aan het eindpunt zul
len arriveren.
En dat is voor een gemeente als
Venray, die zich bovendien voor
staat een industriële gemeente te
willen worden met een machtig
agraries achterland 'n zeer dringen
de en grootse zaak.
De sportdag van j.l. zondag heeft
dat nog eens duidelijk geïllustreerd.
We tobben in Venray, zo zegt
„men" Oom Piet, met het jeugd
probleem. En de een bedoelt dan
de slechte onderkomens van de
jeugd in de kom, een derde heeft
het over de sportvelden en nr. 4
wijst op de jochies, die vooral zater
dags en zondags op de„huukskes"
staan.
Vroeger waren dat de kringetjes
spuwers, thans zijn het jongelingen
in heel nauwe broekjes op brom
fietsen in vervaarlijke kleuren die
nog vervaarlijker brommen.
We zullen er geen diepgaande
betogen over houden, alleen maar
vaststellen, dat dit zulk een aan
trekkelijke sport schijnt te zijn, dat
men zelfs Duitse clubleden kent,
die zaterdags en zondags mee van
de partij zijn en ook hun aandeel
in de brommer ij en het lawaai
leveren.
Men fluistert, dat deze jongelui
'snachts inde bossen logeren, maar
dat zal wel kwaadsprekerij zijn. Ze
komen van Goch en zelfs van Gel-
dern en vormen dus wel een spre
kend bewijs van de Europese broe
derschap, waar we thans zo naar
streven....
Maar ja, we zitten met een jeugd
probleem, zoals „men" dan zegt.
Dat ook vroeger de jeugd geen
lievertjes waren, zult U ongetwij
feld nog wel weten.
Was U er indertijd ook niet bij,
toen bij de sociëteit boven de
coöperatie plotseling de ruiten wer
den ingegooid en de politie met
blanke sabel deze rustverstoorders
achtervolgde.
En was het Uw schuld niet, dat
een eerbiedwaardig veldwachter
voortaan Sabel voor zijn voornaam
kreeg staan, want hij sloeg zijn
sabel vast in een deur, die net voor
zijn neus werd dichtgegooid.
En hoe zat het met Schilleman,
deze legendarische politie-agent?
Is ook hij niet te vroeg gestor- j
ven door verdriet hem aangedaan
door de toenmalige jeugd?
Kijk, Oom Piet, het klinkt wat
gek als men een deugdzaam vader
thans tegen zijn kinderen hoort
spreken over de bandeloosheid der
jeugd, als hij dertig jaren geleden
zelf eens door de Grotestraat is
komen stuiven, achtervolgt door
een politieagent met blanke sabel,
wegens relletjes rond de pomp.
Men neme dat rustig met een
korreltje zout.
Pater Ntelen z.g., wou er geen
slecht woord van horen, van de
toenmalige jeugd niet en eerst on
langs hoorden we een kapelaan uit
onze parochie nog vertellen, dat de
jeugd van tegenwoordig pracht-
mensen zijn. En zij kunnen het
weten.
O ja, we tobben al lang in Ven
ray met een huisvestingsprobleem.
In enkele kerkdorpen heeft men
'n gemeenschapshuls, in de kom
een oude school en wat zolders;
Maar toen de nood de man kwam
hielden we een grote loterij, waar
notabene een echte helicoptère
Venray aandeed en zie, een nood-
barak was het uiteindelijk resul
taat.
Nu staan er bij een kapelaan in
de tuin weer gladiolen en die het
eerste bloeit brengt voor degenen,
die een lot gekocht heeft een gratis
reis naar Rome. Ook alweer voor
de jeugd.
Toen het kinderbad dreigde te
verzanden, staken enkele mensen
de koppen bij elkaar. Dat was net
op de eerste dag van de Anthonius-
noveen, waar de wethouder van
Openbare Werken met alle ge
weld naar toe wou. Hij is zijn no
veen mis gelopen, maar dank zij
hem en vele anderen hebben we
nu een bad om te zoenen.
We hebben danscursussen en
middenstandscursussen, de een is
wel drukker bezocht dan de andere,
maar het is jeugdwerk in optima
forma.
En wij ouderen schrikken nog
wel als we horen „instuiven" maar
de jeugd vindt het mieters en ze
worden druk bezocht, die instuif-
avonden, waar men prettig danst
en plezier maakt.
De jeugd voetbalt, tennis, volleyt,
ping-pongt en waagt zich zelfs aan
het kegelen, maar bezoekt daar
naast de godsdienstcursussen voor
18-jarigen, de Mater Amabilisschool
en andere avondcursussen.
Wie op een kerkdorp de jonge
boeren als ruiters ziet of als tur
ners, staat verbaasd te kijken om
hun houding en gedrag, terwijl in
de kom vele duitse bezoekers netjes
en goed de weg gewezen worden.
Jeugdproblemen... och oom Piet,
in uw tijd waren ze er, nu zijn ze
er, en ze zullen er altijd wel blijven.
Maar men moet niet gaan generali
seren en van wat een misdoet,
honderd anderen de schuld gaan
geven.
Het valt met Venrays jeugd best
mee, zolang we begrip tonen voor
de moeilijkheden waarmede deze
jonge mensen tobben. En dat die
moeilijkheden met meer vrije tijd,
met hogere eisen, die worden ge
steld allerwege, groter zijn dan in
Uw tijd, wilt U ons op gezag wel
geloven. En laat ze dan heel enge
broekjes aantrekken en op hun fel
gekleurde brommers stoer staan
doen, die wilde haren vallen van
zelf uit.
Nu we dit schrijven draait weder
om een helicoptere buiten in de
lucht. Ook daarin zitten jonge
mensen, want het zijn legermachi-
nes.
Heel Venray zit vol jeugd, want
er zijn in deze contreien manoeu
vres aan de gang. Ze zien er wat
angstwekkend uit met hun grote
vrachtwagens en hun Amerikaanse
helmen, met hun kanonnen en
mitrailleurs. Maar 's avonds als ze
naar de meisjes kijken, die nu een
maal een zwak hebben voor deze
stoere broeders, dan zijn het weer
doodgewone jongens, met een chro
nisch gebrek aan centen en met
een hart boordevol liefde-
Men moet de jeugd bezig zien
op een kringsportdag zoals die j
zondag werd gehouden op de Ser-
vatiusterreinen. Een feest voor oog
en hart en alleen een kniesoor
eïgerde zich aan de korte broekjes
van de Roermondse dames. We
hebben er met plezier naar gekeken.
Eerlijk....
Als U dus in dat verre land eens
wat hoort over die verschrikkelijke
jeugd, denk dan maar rustig dat
het zo'n vaart niet loopt. We heb
ben nog wel wensen met dit maar
steeds voortdurende warme weer
voor een goed zwembad, maar er
beginnen nu al plannen te komen
en misschien dat het voorbeeld van
het kinderbad inspirerend werkt
voor degenen, die daar voor moeten
zorgen.
We zitten nog wel met huis-
vestigingsproblemen, maar zijn we
goed ingelicht, dan dringt den
Haag hoe bestaat het aan
op een spoedige tot standkoming
van ons concertgebouw, waarin een
deel van het bouwvolume van het
oude patronaat in verwerkt schijnt
te worden.
Men weet dan waar men af en
aan is en wat er met de rest van
het bouwvolume kan gebeuren.
Daar wil men in de kom nog twee
gemeenschapshuizen van bouwen.
We hebben wel gebrek aan
sportvelden, maar onder de groot
ste geheimzinnigheid is er een
meneer van de Grontmy komen
vertellen, hoe het worden zal.
En al weet dus nu nog slechts
een enkeling, wat er gaat komen,
en hoe het zal komen, we mogen
verwachten, dat er dit jaar iets
zal gaan gebeuren op dit terrein,
terwijl op de kerkdorpen ook al
langer hoe meer interesse voor een
goed sportveld gaat komen.
Rijwiel- en Bromlietsbandel
En zou Oom Piet zitten we al
weer midden in de plannen. Maar
daar hebben we het vorige keer al
over gehad, dus we stoppen er
mee.
We hopen U spoedig te kunnen
berichten, dat er een uitgevoerd
wordt.
Tot zolang!
19 juni j.l. werd te Merselo het
examen gehouden van de aldaar
door de coöp. zuivelfabriek Venray
georganiseerde melkcursus.
De theoretische en practische
lessen werden verzorgd door de
heer A. v. Dommelen van genoem
de zuivelfabriek.
Aan alle cursusten kon 't diplo
ma worden uitgereikt. Gemiddeld
werden zeer goede punten behaald.
De geslaagden zyn:
Alfons Emonts, Plet Arts, Petro-
nella van Dijck, Mathieu Kessels,
Am. Arts, Mechelina Arts, Gerard
van Meijel, Jan vd. Zanden, Caroli
na van Dijck, Th. Hendrix en Ger.
Arts.
Het is er druk in Plan-Zuid en
de kleuters van de kleuterschool
en de meisjes en jongens uit de
meisjesschool komen dikwijls ogen
te kort om het allemaal te kunnen
volgen, ondanks het feit, dat de
onderwijzeressen, dat niet zo pret
tig vinden.
Maar laten we eerlijk zijn, het is
toch veel prettiger te kijken naar
de stucadoors, die volop bezig zijn
de woningen af te maken, naar de
schilders, die schuren en verven,
naar de vrachtwagens, die zwarte
tuingrond aanbrengen, dan naar de
vervelende sommen, die met dit
warme weer alsmaar moeilijker
worden.
Inderdaad imponeert woningbouw
altijd. Er zijn weinig mensen die
aan de verleiding weerstand kun
nen bieden om eens even te kijken
hoe de ene woning na de andere
langzaam maar zeker zijn voltooiing
nadert.
Woningen, waarheen de toe
komstige bewoners al pelgrimeren,
waarin men al aan het meten en
passen is, al staat de rode klaproos
en de blauwe korenbloem nog als
aandenken aan het jongste verleden
in het toekomstige achtertuintje.
Zelfs de militairen, die vlakbij
het afweergeschut moeten bedienen
blijken wel eens een vliegtuig niet
te zien, vol aandacht als ze zijn
voor een zware vrachtwagen met
zand, die zich vast gevaren heeft
en zich nu grommend en steunend
uit de losse zand probeert los te
werken.
Het geknetter van de motor op
het geschut vermengt zich met het
geknetter van de motoren der beton
molens, die met de nieuwe jongens
school doende zijn en de militairen
op manoeuvre zijn stiekum blij hier
aan de rand van deze grote bouw
plaats gelegerd te zijn, want dat
geeft afleiding. Op vliegmachines
ben je zo uitgekeken, vooral als de
zon recht in je ogen schijnt.
Op een hoek ontruimt de vroegere
bezitter de laatste resten van zijn
moestuin. Hij is wat verbitterd,
want het afscheid nemen van dit
stukje tuin, waarin zo menig zweet
druppeltje ligt, valt niet mee.
„Och wat heb ik an ut geld... is
zijn kommentaar. Ik bin miene
grond kwiet".
Grond, waarin aan de achterkant
de buldozers alweer gretig happen
om plaats te maken voor de nieuwe
woningen, die hier gaan verrijzen.
Flats
Want, terwijl de bungalows, of
zoals men ze al gedoopt heeft de
be jaarden woningen practisch klaar
zijn en men de andere industrie-
woningen aan het afwerken is, zo
dat binnen een maand de eerste
bewoners kunnen komen, is men
druk bezig met het uitzetten van
de nieuwe.
Deze zijn, zoals bekend, aanbe
steed en de plannen liggen nu ter
goedkeuring in Maastricht. Op het
eerste sein, dat de goedkeuring er
is, gaat men graven en wordt de
eerste steen gelegd van de eerste
flats die Venray rijk zal worden.
Achter de thans gebouwde in
dustriewoningen verschijnen in de
twee blokken telkens 24 étage wo
ningen, in drie woonlagen boven
eikaar. Iets nieuws voor Venray,
waar men schijnbaar de kostbare
bouwgrond zo economisch mogelijk
wil gaan gebruiken en dus de
hoogte in gaat. 48 étage woningen
in 3 verdiepingen.
Dat houdt in, dat er onder een
ruim sousterrain komt, waarin voor
ieder van de woningen uit het blok
een bergplaats is, waarin o.a. kolen
worden opgeslagen. Via een extra
pad komt men in de centrale fiet
senberging, terwijl ieder blok nog
een aparteschuilkelderkomt. Waar
mede dus ook met een minder ple
zierige toekomst al terdege reke
ning wordt gehouden.
Ieder woongedeelte, bereikbaar
uit de centrale trappenhal, die tus
sen de blokken zijn aangebracht,
bestaat uit een woonkamer van
3,80x4,60, 3 slaapkamers resp. groot
2,30x3.80, 2,75x3,75 en 3,65x2,40, een
keuken 1,95x3,20 een wasruimte
van 1,50x1,80, douche, w.c. en balkon.
Alles dus op een verdieping en be
reikbaar uit een kleine hal, waarin
op handige wijze enkele kasten zyn
verwerkt.
Nu is drie verdiepingen hoog na
tuurlijk nog lang geen torenflat van
10 en meer verdiepingen, maar voor
Venray is deze hoogbouw toch wel
Iets bijzonders. We vragen ons
alleen af, hoe het deze mensen zal
gaan met de waterleiding.
In de afgelopen weken zijn bij
mensen die twee-hoog wonen nog
al eens moeilijkheden ontstaan,
doordat er te weinig druk op het
water was, waardoor b.v. geysers
kans op doorbranden liepen. Mis
schien dat intussen met de nieuwe
toren begonnen wordt, waardoor
ook grotere druk op de waterlei
ding mogelijk is.
Dat we door deze flatbouw ook
te maken zullen krijgen met boze
melkboeren, die weigeren trap op,
trap af te lopen geloven we nog
niet direct, maar het nieuwtje zal
ongetwijfeld toch wel problemen
met zich brengen. Zeker in Venray,
waar een woning met tuin toch
voor vele mensen een eerste eis is.
In een blok, komen aan de kant
van de meisjesschool verder 6 in
dustriewoningen van het type, dat
nu gebouwd is en nog 3 bejaarden
woningen. Daarvan komen er ook
drie in het andere blok, waarmede
voorlopig ons rantsoen op is.
Bejaarden-woningen
Terwijl men dus de eerste wonin
gen aan het afwerken is, en men
met de voorbereidingen voor de
flats begonnen is, komen bij de
reeds gereed gekomen bejaarden
woningen dagelijks auto's voorge
reden, die verhuismateriaal bren
gen.
Een willekeurig bezoek bij een
van de twaalf gelukkigen die zulk
een woning toegewezen heeft ge
kregen versterkt de indruk, dat
met de bouw van deze woningen
de gemeente een goede greep heeft
gedaan. Vooral de bejaarde mensen
zijn erg in hun schik met deze niet
grote, maar wel zeer doelmatige
woning, waarin gemak en comfort
als eerste vereisten zijn gesteld.
Die opgave is, voor zover men
thans beoordelen kan, volledig
ingelost.
Reeds na een week wonen kunnen
vooral de oudere mensen hun ge
luk niet op van het gesjouw en
„geplaar" in te grote en ondoel
matige woningen af te zyn en hier
alles bij de hand te vinden. Het is
o.i. alleen maar jammer dat nog te
weinig ouderen van deze kans ge
profiteerd hebben, zodat er ver
schillende woningen aan jonge ge
zinnen moesten worden toege
wezen.
Wat de industriewoningen betreft
hoopt men over vier weken zover
te zijn, dat ook hier de mensen in
kunnen en dan raakt dus Zuid
langzaam maar zeker bewoond.
De wegenbouw hoopt volgende
week te beginnen met de definitieve
verharding van de wegen, terwijl
ook voor zover het i.v.m. verdere
bouw mogelijk is, ook trottoir
tegels worden gelegd. En ergens
in een hoekje liggen de nieuwe
lantaarnpalen al gereed, zodat ook
hier weldra van een bewoonde
wereld gesproken kan worden.
Men zit alleen nog met het pro
bleem der groenbeplanting. Bij de
industriewoningen zal men moeilijk
kunnen ontkomen aan het tradi
tionele voortuintje met afrastering,
maar in het zg. bejaardencomplex
zou tenminste een poging gedaan
kunnen worden om de voortuintjes
van gemeentewege verzorgd te
krijgen, waardoor in dit complex-
een aardige groenversiering moge
lijk wordt. Werkverlichting voor
de ouderen, terwijl het complex als
geheel er alleen maar mee gebaat is.
Nieuws uit
Venray en Omgeving
Zondagsdienst huisartsen
Vanaf zaterdagmiddag 4 uur tot
maandagmorgen 8 uur, wordt de
praktijk der huisartsen voor Venray
e.o. waargenomen door
Dr. VERCAUTEREN
Grotestraat 11 Tel. 1335
Uitsluitend voor spoedgevallen.
GROENE KRUIS
Donderdag a.s.:
Zuigelingenbureau voor de Kom.
GESLAAGD
20 juni M.M.S. „St. Oda" Venray:
Lenie Drost, Venlo; Poela van
Gessel, Den Haag; Oda Kortman,
Venray; Kitty Meyers, Horst; Isebei
Peutz, Heerlen; Fransje van de Pas,
Oss; Héiène van Thiel, Beek en
Donk; Hermine Vullings, Venray.
Afgewezen: geen.