Venray wederom industrie-kern Flora-actie... „Afrika ontwaakt"... P.M00REN Schrijven van B en W. over de begroting 1959. ^SSnmLS^U* rEArotNr WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN p B KWABT AAL°tlüw>'^BUITE Fmlvergadering Veorays' Middenstand Spit, Spierpijn DA M PO TELEVISIETOESTEL Zaterdag 18 april 1959 No 16 TACHTIGSTE JAARGANG rj. CONFECTIE VAI PEEL EN MAAS M Lang gewacht en stil gezwegen, maar ook uiteindelijk dan gekre gen.... Dit oude rijmpje zou men kunnen toepassen op het besluit van de regering, dat j.l. vrijdag is afgekomen. Het besluit namelijk, waarin Venray met Panningen en Weert aangewezen is tot „te sti muleren kern inzake de industriële ontwikkeling". Waarmede een zucht van verlichting geslaakt is kunnen worden, dat het er nu eindelijk door is. Want deze „aanwijzing" betekent, dat Venray in de komen de vijf jaren bijzondere overheids steun zal ontvangen bij zijn in dustriële ontwikkeling, waarbij men dan ook betrekt maatregelen op sociaal, cultureel en maatschappe lijk terrein. Waardoor dus de mogelijkheid niet alleen geopend wordt nieuwe industrieterreinen j aan te leggen, nieuwe industriën aan te trekken en oude reeds be staande uit te breiden, maar tevens sociale en culturele voorzieningen getroffen kunnen worden, die ten gevolge van de industrialisatie dringend noodzakelijk zijn gewor den. Niet gemakkeiyk Sinds Minister Zijlstra in zijn zesde industrialisatie-nota had aan gekondigd dat deze steun ook in de komende periode gegeven zal worden, was men wachtende op de definitieve aanwijzing als te stimu leren kern. Men was daar ondanks alles niet zo heel gerust op, want dezelfde Minister had in deze nota duidelijk tot uitdrukking gebracht dat hij streefde naar een soort concentratie van industrievestiging en dat hij alleen die plaatsen zou helDen, die in het verleden reeds getoond hadden met de subsidie inderdaad resultaten te bereiken, maar die daarnaast ook al derge lijke voorzieningen op sociaal, cul tureel en maatschappelijk terrein hadden, dat zij een verdere in dustriële ontwikkeling zouden kun nen opvangen. En juist die laatste voorwaarde was gevaarlijk. Want of Venray nu precies aan die laatste voorwaarde voldeed was en bleef een vraag, al wist men dat Ged. Staten in deze om advies gevraagd was, meende van wel. Maar goed, we zijn dan aange wezen tot te ontwikkelen kern en zullen dus delen in de l1/2 millioen gulden welke het ministerie be schikbaar heeft ten behoeve van bijzondere voorzieningen, welk geld grotendeels voor 1959 al beschik baar is. Voorbeeld Dank zij een vroegere aanwijzing tot te stimuleren kern, heeft Ven ray een grote schrede op het pad der industrialisatie gezet. Wie de hallen op het industrie terrein ziet, is stiekem in zijn hart toch wel trots op een dergelijke vooruitgang. Een trots, die zeker gerechtvaar digd is, als hij in de fabrieken honderden Venrayse mensen ziet werken, die soms de meest fantas tische machines bedienen. Trots als hij directies hoort ver tellen, dat de omschakeling tot fabrieksarbeider goed is verlopen en dat de Venrayer zich heef t doen kennen als een vlot en ijverig wer ker, die nadat de eerste aanpas singsmoeilijkheden achter de rug zijn, niet hoeft terug te gaan staan voor welke andere arbeider ook. Dat de levensvatbaarheid der ge vestigde bedrijven daarbij krachtig is gebleken, is nog een reden te meer om over het beleid der afge lopen jaren goedgunstig te oor delen. Maar wie zich aan een ander spiegelt, spiegelt zich zacht, zegt een spreekwoord. En als we zien wat in dezelfde periode b.v. in Bergen, Cuyck, Veghel en Uden gedaan is om nu maar in de buurt te blijven, dan blijkt daar toch wel uit, dat deze veelal kleinere gemeenten toch ook zeer opmerkelijke resultaten hebben behaald. Resultaten, die enkele van hen nu aanleiding geven ernstig te protesteren tegen de regering, nu zij niet zijn aangewezen al5 ontwik kelingskern. Resultaten, die ook soms voor Venray een prikkel te meer moge zijn om op dit terrein nog harder te werken. Gevaar Want het gevaar is niet denk beeldig, dat we nu met deze „be noeming" de handen over elkaar slaan en na de vergroting van ons industrieterrein en de mogelijke aanleg van een ander met de handen over elkaar blijven zitten, wachten de op degenen die komen wil... We hebben al reeds eens gezegd, dat het nu een kwestie gaat worden de gemeente zo goed mogelijk te „verkopen". Of we dat kunnen met de f 300 die op de begroting staan om industrievestiging te propa geren, is een open vraag. Wie tegenwoordig grote bladen ziet kan daarin uitstekende adver tenties vinden van enkele dorpen in Groningen, die wijzen op de mo gelijkheid tot industrievestiging in deze gemeenten. We hebben persoonlijk eens een map onder ogen gehad, keurig uit gevoerd, waarineen plaats uit West- Brabant in voor ieder begrijpelijke taal aan de hand van statistieken en tabellen, aan de hand van foto's en kaarten ,een overzicht gaf van werkgelegenheid, opleidingsmoge lijkheden, kortom van alles wat een industrieel maar interesseren kan. Dit alles door eerste klas vak mensen klaar gemaakt, heeft na tuurlijk heel wat meer gekost dan f 300, maar de 'resultaten zullen ook navenant zijn. We zullen als gemeente meer moeten gaan doen aan „public relations" en de vraag zal zijn of men bestaande industriën niet moet inschakelen om zo'n groot mogelijk effect te krijgen. We hebben onlangs kunnen lezen hoe in Panningen alle inwoners bij elkaar zijn gekomen en in diverse spreekbeurten op de hoogte gesteld zijn van het belang van een goede industrie. Hoe zij zijn aangespoord ieder op zijn plaats, in zijn zaak, op zijn werk reclame te maken voor industrie in Panningen. Men kan dit belachelijk vinden, maar reclame is nu eenmaal verkopen en verkopen moeten ook wij wat betreft de industrievestiging. Ongetwijfeld zullen we op dit punt nader terugkomen. Maar laten we ons op voorhand realiseren dat deze aanwijzing tot industrialisatie kern niet alleen van de regeling offers zal vragen. Ook van ons zelf verwacht men initiatieven op dit terrein. En daarvoor zullen we thans zeker moeten gaan zorgen. Men kan van onze jeugleiders misschien v el vertellen, maarniet dat ze de handen niet uit de mou wen weten te steken. Met de vrij gebrekkige financiële hulp weten ze wonderen te doen om de jeugd bezig te houden en hebben ze gebrek aan geld, dan halen ze zelfs de helicoptères naar Venray om aan de zo nodige centen te komen. Ze hebben intussen een oude barak weten om te toveren tot een zeer behoorlijk patronaat, een ge bouwtje, dat er mag zijn en een gezellig tehuis is, waar da jeugd onder deskundige leiding haar gang kan gaan. Maar nu dat gebouw er staat, moet er weer geld zijn voor het onderhoud. Huizen zijn kruizen en ook voor het patronaatsgebouw gaat dit op. Want dan moet dit opgeschilderd, dat veranderd worden, dan moest men feitelijk dit verbeteren en dat wat uitbreiden, dan moesten hier nieuwe spelen komen en daar ou dere wat opgelapt worden, kortom de leiders krabben zich op hun we- lijkse vergaderingen wel eens waar ze geen jeuk hebben. Maar daarom niet getreurd, doch wel geprakkizeerd hoe aan centen te komen. En dat is dan weer het begin geweest van de Flora-actie! Men heeft de hand weten te leggen op een 5000 gladiolenbollen, die allen een nummer krijgen. Dat nummer correspondeert met een nummer van een lot, dat eerst- igs te koop zal worden aange boden. Nu gaan die bollen onder toe zicht van een bloemist, een politie agent en de notaris de grond in, op een groot park hier in Venray en de plaats waarop elke genum merde bol terecht komt, wordt of ficieel en plechtig genoteerd. Terwijl U van de jongelui aan de deur een lot koopt van een gulden, bent U eigenaar geworden van een bepaalde bol ergens in dat perk. En die bol is aan het groeien geslagen. Steekt hij nu als eerste over enkele weken zijn neus boven de grond, dan maakt U al een goede kans. Bloeit hij dan het eerst van die 5000, dan kunt U er een gratis reis van twee personen naar Rome of naar Lourdes. Niet gek... voor f 1.misschien een fantastische vakantie, waar heen U wilt... En als dan alle 5000 gladiolen in bloei staan, dan zorgt diezelfde jeugd, dat ze afgesneden worden en dat op ieder graf van 't kerk hof van St. Petrus Banden enkele van die bloemen komen liggen, als dankbare hulde aan hen, die van ons zijn heengegaan! Zorg dus dat ook uw bloem er bij is.... Waren de gebeurtenissen in Leo- poldsvilleen Brazzaville (Belgische Congo) nodig om de ogen van de wereld van de christenheid speciaal te openen voor de cri sis, waarin Afrika, de Afrikaanse mens, verkeert? Wij halen over die vraag onze schouders op. Maar wie vanuit de verte dit werelddeel heeft gevolgd sedert 't einde van de oorlog, die weet van de beroering, die het telkens weer aan de rand van revolutie gebracht heeft. In enkele jaren tijds werden, om maar een paar voorbeelden te noe men Eritrea, Libië, de Soedan, Ma rokko, Tunesië, Nyassaland,Ghana bij de komst van Charles de Gaulle in Frankrijk ook Frans- Gunea zelfstandig. Bij elkaar geteld is reeds mins tens 40 pet. van- de gehele Afri kaanse bevolking zelfbesturend. En het einde van de hier stil, elders luidruchtig gestreden strijd om de vrijheid en zelfstandigheid, is nog lang niet in zicht. Hoelang zullen de Afrikanen de Belgen en Fransen nog dulden op hun grondgebied en wat nog be langrijker is: Wie zullen straks de machthebbers zijn? Afrikanen! Ja, Afrikanen, maar van waaruit zal hun koers gedirigeerd worden? De bevolking van „het zwarte werelddeel" groeit in een ongeloof lijk snel tempo. Nog geen 20 jaar geleden woonden in Afrika 157 miljoen mensen en op dit ogenblik wijzen betrouwbare cijfers reeds een bevolking van 227 miljoen mensen aan. Het mag ons enigermate trols stemmen, dat 10 pet. daarvan de katholieke godsdienst belijdt. Binnen enkele jaren zullen het er 25 miljoen zijn en ieder jaar komen er miljoenen de ware schaapstal binnen. Daarbij mag met vreugde vastgesteld worden dat er een inheemse geestelijkheid aan het groeien is en een inheem se hiërarchie, die de beste verwach tingen voor de toekomst wettigen. En toch.... Als 10 pet. tot de Moederkerk is gekomen, dan betekent dat ook, dat 90 pet. (nog) niet gekomen is tot de Waarheid. En is de groei van 90 pet. niet negen maal sterker als die van 10 pet.? Is het dsn een wonder, dat er zorg heerst over Afrika, ook om de kerk in Afrika? Twee jaar geleden vaardigde Paus Pius XII zijn grote zendbrief over Afrika uit, waaruit de vader lijke zorg van Christus' Plaatsbe kleder om de toekomst van een jong werelddeel, als een noodkreet klonk. Heel de wereld moest weten, wat er in Afrika gaande was. De en cycliek gaf gedetailleerde feiten. „Veertig priesters werken hier onder ongeveer 1 miljoen zielen, waarvan slechts 25 duizend voor 't Katholicisme gewonnen zijn. Elders leven 50 priesters onder 2 miljoen inwoners met 60 duizend katholie ken, die alleen al bijna alle kracht van deze missionarissen voor zich opeisen. Tegenover zulke sprekende ge tallen aldus Pius XII kan een christelijk hart niet onverschil lig blijven. Maar hebben wij de wekroep van Pius XII wel verstaan Wat hebben wij dan gedaan Mgr. Bruniera, de apostolisch gedelegeerde voor de Kongo, heeft vorig jaar gezegd: „Nog zijn er grote mogelijkheden, maar de gun stige gelegenheid hebben we reeds bijna gemist..." Reeds bijna gemist het lijkt een klacht en de schijn zou wer kelijkheid kunnen zijn. Kort geleden hadden wij een ge sprek met een leek, die door de bisschoppen van Tanganyka was uitgenodigd de outillage te komen bestuderen van een eenvoudige drukkerij, die een katholiek dag blad zou moeten gaan uitgeven. De apparatuur bleek, zoals werd verwacht, ontoereikend en de mid delen om een voldoende machine apparaat op te zetten, ontbraken. En toch kon deze leek van nabij constateren, hoe groot de kansen voor een katholiek dagblad zouden zijn en.... hoe men van andere zijde krampachtige pogingen deed om het katholieke dagblad voor te zijn en het te veroveren terrein te be zetten. Intussen: de gunstige gelegen heid hebben wij reeds bijna gemist. Of moeten wij, gezien de ge beurtenissen van de laatste vier maanden in de Kongo en elders in Afrika, nu de vraag stellen: Is de gunstige gelegenheid nog niet to taal voorbij? Dat is een klemmende vraag. Het volk is ontwaak) heeft Dr. Banda, de leider van de af scheidingsbeweging in Nyassaland gezegd. Het volk is ontwaakt dat geldt even goed voor verreweg de meeste gebieden binnen de toekom stige verenigde staten van Afrika. Het volk is ontwaakt en het zal, eenmaal wakker geworden een keuze te doen hebben in de strijd tussen geesten materie, die sinds Adam de wereld scheidt. Wij zien met grote bezorgd heid de toekomst van Afrika te gemoet heeft Pius XII gezegd. Wij, als Nederlanders, hebben over heel de wereld een goede naam als missionerend land en wie statistieken lezen kan, ervaart dat die faam ons niet ten onrechte ge schonken werd. En toch... toch mag de vraag gesteld worden, juist door ons, die bovenaan op de ranglijst staan of hetgeen wij doen voor de uitbrei ding van het Rijk Gods, nog niet ver beneden onze nationale moge lijkheden staat? Versta mij goed: men moet diep respect hebben voor wat gepres teerd is en wordt ten gunste van de missionering. Ik vraag mij alleen af. of het omgerekend naar het aantal prak tiserende katholieken en rekening houdend met de welvaart, die wij bezitten of het voldoende is, wat wij opbrengen aan gebed en offer. Wat namelijk doet gemiddeld de katholieke Nederlander voor de missionering? Binnen enkele weken vertrekken vijf Broeders van St. Jan de Deo, vijf Zusters van St. Carolus Borro- meus, een arts met zijn vrouw en enkele Kajotters naar Tangar.yika- om er gemeenschappelijk een zie kenhuis op te zetten. We knikken instemmend als we zo'n bericht lezen en we wrijven ons in de handen, omdat wij Ne derlanders. zo'n prachtig team kunnen uitzenden. Maar wat doen wij, U en ik persoonlijk...? Daar gaat 't om! Over enige weken zal in Ven ray de film „Afrika ontwaakt" vertoond worden. Het aantal mensen, dat naar deze film zal gaan zien, zal doen blijken of er althans belangstelling is voor de ontzettende nood, waar in de Kerk in Afrika op het ogenblik verkeert...! De heren J. POELS en J. DERKSEN gedecoreerd. en reumatische pijnen wrijft U eveneens weg met Dinsdag hield de Venrayse Mid denstandsvereniging haar jaarlijkse feestdag. Mocht men 'smorgens in de H. Mis van een minieme belang stelling gewagen, 's avonds op de feestvergadering waren de leden allen trouw opgekomen. Diverse standsorganisaties hadden een afgevaardigde naar deze avond gezonden, die hiermede de behoefte aan onderlinge samenwerking on derstreepten. Onder de genodigden merkten we nog op de H.Ew. heer Deken, de E.Achtb. heer Burgemeester, de heer Brandsma, als vice-voorzitter van de Limb. Bond en de geestel. adviseur Kapelaan Geerits. Hernieuwde activiteiten In zijn openingswoord sprak de nieuwe voorzitter Janssen o.m. over de noodzakelijke activiteiten, die ontplooid dienen te worden, om evenals andere grensgemeenten vruchten te kunnen plukken van de Duitse belangstelling voor Ne derland en zijn produkten. Een reklame-campagne bij onze Ooster-buren is daartoe in voorbe- i Gemeente en middenstand De Edelachtb. heer Burgemeester, die op deze avond ook een kort woord tot de aanwezigen richtte, sprak de hoop uit, dat mede door de middenstand de vereniging voor vreemdelingen-verkeer tot grote bloei moge geraken. De gemeente van haar kant zal daartoe zeker het nodige bijdragen, zoals dit ook trouwens in het verleden gebeurde door een jaarlijkse subsidie, die zelfswel eens niet werd afgehaald. Ook de H.Ew. heer Deken en de geestel. adviseur spraken op deze feestavond een kort woord, waarin een opwekking werd gedaan om als toonaangevende organisatie ook de goede toon te willen aangeven in een echt christelijke levenswan del. De heer Derksen sprak tenslotte een dankwoord voor de ontvangen huldiging. Leden-werfactie. Het bestuur had gehoopt op deze avond een groot aantal nieuwe leden te mogen inschrijven. Het resultaat bleef echter ver beneden de verwachtingen, zodat ook in de komende maanden de leden-werf- actie gehandhaafd blijft. De bedoeling is het huidige aan tal van circa 160 leden te vergro ten tot ruim 250. De avond werd verder genoeglijk doorgebracht, waarbij van de dans gelegenheid goed gebruik werd gemaakt. De optredende conferen cier bleek echter niet geheel aan de verwachtingen voldaan te heb ben, doch dit kon uiteraard de pret niet drukken. V00P 'EEN MODERN EN VRKKJNDIGE PLHBT5IN6 ZORGT: In een uitvoerig schrijven heeft B. en W. aan de vooi avond van het comité-generaal de gemeente raad nadere toelichting gegeven bij de ontvangen begroting 1959. Allereerst zet zij daarin uiteen wat nu feitelijk wel een begroting is, n.l. een raming van de komende ontvangsten en uitgaven t.b.v. de Venrayse gemeenschap. Zij wijst er verder op, dat h.i. ook thans nog de begroting van het allergrootste belang is voor de leden van de raad, omdat hierin het bestuur ligt „gekristalliseerd". Stellingname Bij het uiteenzetten van de be tekenis van de gewone- en de kapitaaldienst der begroting, neemt B. en W. stelling tegen de mening, dat deze begroting toch „niets" is, omdat er geen kapitaalswei ken in vermeld staan Volgens haar mening schuilen er f 319.536. Men moet niet vergeten, echter in de gewone dienst onder dat alleen al de rijksuitkeringen reiding. Een nauwe samenwerking met de Vereniging voor Vreemde lingenverkeer is hier geboden. Wat betreft de functie-verdeling in het nieuwe bestuur, deelde de voorzitter mede, dat de heer Th. Claessens het secretariaat en de heer G. Custers het penningmees terschap op zich hebben genomen. Huldiging. De vice-voorzitter van de Limb. Middenstandsbond, de heer Brands ma, mocht op deze avond twee af tredende bestuursleden huldigen voor het vele en nuttige werk, dat zij in het belang van deze vereni ging tot stand brachten. De heer Poels ontving het zil veren ere-insigne en de heer Derk sen de zilveren legpenning van de Limb. resp. Nederl. Middenstands vereniging. De voorzitter sloot zich namens de leden bij deze huldiging aan en overhandigde de heren als dank bare herinnering een fraai wand bord, terwijl de dames een bouquet tulpen in ontvangst mochten nemen. gewone dienst ook van profiteren. Nog hoger tekort In dit schrijven maakt B. en W. meteen duidelijk, dat het tekort van f 313 969 nog aanmerkelijk hoger zal zijn. Er komt nog een pensioenuitkering bij voor gewezen wethouders van f 1.606. De provincie heeft meegedeeld voortaan slechts 18 p^t. i.p.v. 2 pet. te zullen bijspringen in de kosten van verpleging van krank zinnigen, zodat nog eens f 3.500 extra ten laste der gemeente komen, terwijl een subsidie-uitkering voor 1 het kasteel in Well het hele tekort doet stijgen tot f 319,536. Verschillen In 1958 was het tekort f 270.267. In 1959 zal het gestegen zijn tot verschillende hoofdstukken vele posten, die wel degelijk het ge meentebeleid mee helpt bepalen, zodat ook bij en door deze begroting alle gelegenheid is een bepaald be leid te voeren. Al staan vele posten vast, aldus het College, t.a.v. de overige is de raad volkomen de baas in eigen huis en heeft daar over zelfstandig te beslissen. Inderdaad zijn de mogelijkheden wel erg begrensd, maar in de be perktheid blijkt pas het meester schap, aldus nogmaals het College van B. en W. We zullen deze opmerkingen laten voor wat ze zijn, maar hopen hier op in de toekomst nog nader terug te komen, juist om aan te tonen, dat o.i. een dergelijke begroting te weinig mogelijkheden biedt om een goed beleid mogelijk te maken. Maar laten we nu het schrijven van B. en W. verder volgen. Hogere uitkeringen gevraagd Zijn de inkomsten nog te ver hogen? Een vraag, die B. en W. stelt n.a.v. de steeds maar hoger worden de uitgaven en het steeds maar groter wordende tekort. Globaal genomen kent de Gemeente de volgende inkomsten: Belastingen 271.031 Huren en pachten 40.762 Rente eigen kapitaal 128 342 Belasting uitkering 255.147 Algemene uitkering 1.379.538 Totaal 2 074 820 Zij het dat pachten en huren mis schien iets kunnen stijgen, de grote stoot zal toch moeten komen van de rijks-uitkeringen, die thans nog steeds op dezelfde hoogte staan als in 1957. Deze per inwoner uitgekeerde uit kering bedraagt sindsdien f 43,53 per persoon. Reeds in 1958 werd een verzoek ingediend tot verhoging van deze rijksuitkeringen, maar tot heden heeft de minister daar nog niet over beslist. Ook voor 1959 zal een dergelijk verzoek naar de minister gaan, want al is de nieuwe wet tot rege ling van de financiële verhouding tussen rfjk en gemeente in voor bereiding, de grote vraag is of die dit jaar klaar komt. Terwijl men dan nog af moet wachten of deze nieuwe wet de dekkingstekorten op zal heffen. Een klein lichtpuntje ziet B. en W. in een omzetting van het bos beheer der gemeente, waarvan nu alle baten ten voordele komen van de kapitaaldienst. Wellicht maar B. en W. houdt zich het grootste voorbehoud voor kan hier de dit jaar f 98.100 groter zullen zijn dan in 1958, zodat dus het reëele verschil tussen beide jaren ge stegen is tot f 147.000. Wat zijn de oorzaken van deze stijging. B. en W. geeft ze aan in een globaal overzicht: Gestegen personeelskosten Hogere kosten openbare werken Gestegen kosten soc. werk en sociale maatregelen Diversen 29.200 51.000 44.000 147.200 Onder diversen verstaan we b.v. de meer kosten Mater Amabilis- school f 5.700, hogere subsidie aan de R K. Openbare Leeszaal, hogere Vleeskeuringsdienst f 2 000 e.a. Men zal dus nog dieper in het reserve-potje moeten duiken, al wil B. en W., blijkens dit schrijven, eerst afwachten wat Den Haag nu feitelijk wel beslist. Toch vooruit Al is dus B. en W. zeer onder de indruk van het hoge tekort en ziet zij zelf op dit moment geen rede lijke oplossing om te komen tot een sluitende begroting, toch is zij optimistisch voor de toekomst. Want haar parool is: dit alles mag ons niet weerhouden om voort te gaan met het ontwerpen van die plan nen, welke in het belang van onze gemeente absoluut nodig zijn, door de ontwikkeling van de gemeente worden gevorderd of door de evo lutie van onze tijd van zelf sprekend zijn geworden.... Welke die plannen zijn, geeft zij aan in haar schrijven door te wijzen op: a. aanleg van sportvelden b. bouw van een zwembad c. bouw van een riool-zuiverings installatie d. aanleg 4e vloeiveld e. aansluiting op de riolering van Leunen en Oostrum f. aanleg van de Beekweg h. verbetering van wegen in Leu nen en Oostrum en van het pleintje voor de school in Oos trum i. aanleg van trottoirs te Oostrum en langs de Langeweg. B. en W. hoopt inderdaad deze plannen tot uitvoering te brengen in dit jaar, al verheelt zij niet, dat de financiële regeling van een en ander grote moeilijkheden met zich zal brengen. Maar desniettemin wil zij in samenwerking met de raad alles op alles zetten om dit verwezenlijkt te krijgen.

Peel en Maas | 1959 | | pagina 1