W uitverkoop Echte en onechte Gemeenten en- zandwegen! Industrie eist ontwikkeling! Overpeinzingen oS£°SZ WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN PBHS%EB™WPABTAM, t 1% BUITENVEiVBAY f 1.60 Ingezonden. Zondagsdienst huisartsen Zaterdag 17 januari 1959 No 3 TACHTIGSTE JAARGANG y CONFECTIE VAI PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE FIRMA VAN DEN GROTESTRAAT 28 TELEFOON 512 GIRO 150052 De gemeente Deurne heeft vele problemen, die op eenzelfde vlak en van eenzelfde orde zijn als die in de gemeente Venray. Wij hebben daar reeds vroeger op gewezen, toen wij een betere samenwerking tussen Oost-Brabant en Noord-Limburg, speciaal tussen Venray en Deurne bepleitten. Dit blijkt nu ook weer uit het jongste Deurnese raadsverslag, waarin de gemeente een groots plan ter tafel bracht, namelijk de verharding van een 100 kilometer zandwegen. De gemeente Deurne heeft door zijn uitgestrektheid de zorg voor een zeer uitgebreid wegennet. Dit is een kostbare geschiedenis, want alleen al het onderhoud der zand wegen kost ieder jaar ruim 80 000 gulden Dat de toestand desalniettemin nog steeds niet bevredigend is, kon men in de verschillende raadsver gaderingen merken, waarin uit ten treur e klachten naar voren kwa men. Men heeft toen de koppen bij elkaar gestoken en eens onder elkaar bekeken, welke binnenwegen in aanmerking komen voor ver harding. Nu bleek een vierde deel verhar ding nodig te hebben. Voor de uit voering van dit project is die ge meente verdeeld in een aantal blokken. Eerst zullen die zandwe gen worden verbeterd, die deze blokken ontsluiten: de toegangs wegen dus. De verharding wordt trouwens niet ineens uitgevoerd. Ze geschiedt in twee étappes: eerst wordt de fundering gelegd en een paar jaar later wordt de slijtlaag aangebracht. Alleen al het leggen van een fundering voor de eerste 24 kilo meter kost ruim een half miljoen! Gelukkig komt de Cultuurtech nische Dienst de gemeente te hulp met een subsidie van 45 pet. Dan blijft er echter toch nog een bedrag van f 291.225 voor rekening van de gemeente. Ged. Staten van Brabant hebben als voorwaarde voor de uitvoering van dit plan gesteld, dat een baat belasting geheven zal worden, die 40 pet. van de door de gemeente te maken kósten zal vergoeden. Dit komt in Deurne neer op ge middeld f 9.per jaar per be langhebbende en dat voor de duur van 20 jaren- Tot zover dit raadsbesluit. 0— Wie onze Venrayse politiek volgt en de verslagen der gemeenteraad leest, wordt iedere keer getroffen door de klachten over wegen. En dat geldt zowel binnenwegen als zandwegen- We hebben reeds vroeger eens gevraagd, waarom toch niet de verschillende kerkdorpen eens een lijst konden samenstellen van die wegen, die dringend een opknap pertje nodig hebben. En vooral van die wegen, die onderhand verhard moeten worden. Dan alleen zal men tegemoet kunnen komen aan de billijke ver langens van de boerenbevolking. De mechanisatie van de landbouw maar ook het moderne verkeer eisen met steeds meer klem berijd bare binnenwegen. Overigens zal met een verharding van de voor naamste zandwegen niet alleen een zuiver agrarisch belang zijn ge diend: betere verbindingen met de verdere woonkernen komt ook ten goede aan de geneeskundige ver zorging en het kerkbezoek, de handel en de nijverheid, het ver enigingsleven en de ontspanning. Dan krijgt men een overzicht van de nood, die vooral op onze oude kerkdorpen heerst op dit terrein. Het is intussen alweer enkele jaren geleden, dat we een wegen plan hebben gehad, waarin een begin gemaakt is met genoemde ver betering en verharding. Maar jam mer genoeg is dit plan nooit vol voerd. Bestedingsbeperking en wat dies meer zij, hebben een ontijdig einde gemaakt aan alle mooie plan nen en sindsdien is het altijd prut sen geweest. Men stuurde de weg schaaf er eens op af, de gaten werden weer eens dichtgegooid. Maar het zijn en blijven voor het overgrote deel lapmiddelen, die nog kostbaar zijn ook. Voor hen, die menen, dat voor een en ander toch geen geld be schikbaar is in deze „geldloze" tijd, moge het Deurnese voorbeeld gel den, die dit probleem nu rigoureus op gaan lossen en daarmede alle lapmiddelen over boord zetten. verkavelingsplan in uitvoering komt. Maar daarnaast kan waar schijnlijk wel gezegd worden hoe het zal gaan worden. Daarmede kan dus rekening wor den gehouden, terwijl het herver- kaveJingswerk des te eerder klaar zal zijn, naarmate er betere wegen zijn om een en ander gereed te maken. Bovendien vallen vele Ven rayse wegen buiten dit plan en heeft dus wachten op het herver kavelingsplan geen enkele zin. We vragen ons af of een studie commissie van de L.L.T.B., kring Venray, dit probleem niet eens op zeer korte termijn in studie zou nemen en een rapport dienaan gaande zou kunnen opstellen Onze plancommissie kan dan aan de hand van een dergelijk rapport eens proberen met het Deurnese voorbeeld voor ogen om een definitieve oplossing te vinden. Want zoals het nu al jaren gaat, dat ieder raadslid op gezette tijden met „zijn" wegen aan komt, heeft geen of weinig zin. Dat is intussen wel bewezen door de oude notulen, waarin men die klachten regelmatig kan aantreffen. 0— Van de andere kant geeft de her verkaveling in het Lollebeekplan reden om misschien voor enkele kerkdorpen „de kat eens uit de boom te kijken". In een herverkaveling immers komen juist bedoelde wegen aan bod, om een extra stevige beurt te krijgen... Het is verleidelijk, maar... kan en moet men zo lang blijven wachten? Niemand is er, die op dit mo ment zeggen kan, wanneer dit her In de vergadering van de Indus triële kring GennepVenray en omgeving, welke in hotel van Bergen te Gennep, werd gehouden, heeft prof. dr. Th. Thurlings, hoogleraar te Wageningen, lid van de Econo mische Raad, een inleiding ge houden, waarin hij de positie van Nederland in de industriële sector ten aanzien van de andere landen onder de loupe nam. De Euromarkt betekent een poging althans een gedeelte van de vrije wereldmarkt te herstellen. Er hebben zich sinds 1880 toen Engeland en ook West-Duitsland een aaneengesloten industriegebied vormden, sterke wijzigingen voor gedaan, omdat ook in andere landen een industriële ontwikkeling plaats vond. De invloed van Amerika werd tijdens de tweede wereldoorlog zó sterk gestimuleerd, dat op het ter rein van de landbouw dit land een voorraad van wel drie oogsten bezit, De na-oorlogse ontwikkeling, ook als gevolg van de staatkundige veranderingen in het oosten, is van grote invloed. Wij moeten evenwel trachten de welvaart van Europa te redden, willen wij niet politiek worden fijn gemalen. Zo is er een liberalisatieproces gekomen, dat in zeker opzicht is geslaagd, maar dat nog met moei lijkheden zit ten aanzien van de landbouw en in de vervoerssector, speciaal wat betreft de vervoers- politiek, welke West-Duitsland volgt, waarbij vooral de Bonds- spoorwegen en de Duitse havens voorrang genieten. Op het gebied van kolen en staal wist men een zekere eenheid te bereiken, doch met betrekking tot de landbouw is men niet geslaagd. Gunstige ligging Een ander gevolg is, dat ook ons nationaal structuurbeleid zal moeten passen in het Europees kader. Wanneer men geografisch de in dustrie-vestigingen v. West-Europa beziet, ligt Noord-Limburg betrek kelijk gunstig, in tegenstelling met de drie noordelijke provincies van ons land. Limburg heeft intussen ook andere problemen, o.m. zijn grote bevol kingsaanwas, welke Noord-Limburg voor de eis stelt tussen de jaren 1955 en 1970 zijn beroepsbevolking met ruim 53 pet. uit te breiden, waarvan de industrie omstreeks 45 pet zal moeten plaatsen. Verder wees spreker op de mo tleven welke ertoe hebben geleid, dat Venray als voornaamste cen trum van de nieuwe industriële vestiging in de streek aangewezen werd. Wat b.v. Gennep en Bergen, in dit vlak zouden kunnen doen, moet men deze streek min of meer vastkoppelen aan het nabije Oost' brabantse industriegebied. Dit is van des te meer gewicht nu bij de verdere wording van de Euromarkt de landsgrenzen haar economische betekenis meer en meer verliezen, hetgeen vanzelf sprekend nog sterker naar voren treedt voor grenzen van provincies en gemeenten. Onze taak In de gedachtenwisseling, welke daarna volgde, ging prof. Thurlings op bepaalde facetten dieper in. Daar bij stelde hij vast, dat Nederland hoogwaardige producten zal moeten vervaardigen tegen lage kostprijs. Dat is mogelijk wanneer het tech nisch apparaat verbeterd wordt en bekwame handen het product f abri- Januari wordt ook wel eens de lapjesmaand genoemd in kringen van het bedrijfsleven. Vermoedelijk is die fraaie naam te danken aan de wetenschap van de winkeliers, dat de huisvrouwen in deze maand allerlei coupons gaan inslaan, die in de loop van het jaar als resten van de textielverkoop zijn blijven liggen. Dit duidt er al op, dat dus de winkeliers in de eerste maand van het jaar hun restanten plegen op te ruimen. Dat is niet zo'n wonder, want al valt in een aantal bedrijven het boekjaar niet steeds samen met het kalenderjaar, het grootste deel van de winkeliers begint op 1 jan. toch met een schone bladzijde in de boekhouding. En dan gaat men een inventaris opmaken, om deze als hulpmiddel te gebruiken bij de winstbepaling. Zodra men inventaris opmaakt, komen alle resten, die van de ver koop gedurende vorig jaar zijn overgebleven, te voorschijn. Geen wonder dat men die overschotten wil opruimen. Ziedaar dé economi sche oorzaak van de uitverkoop, die ditmaal officieel met ingang van 15 januari mag worden ge houden. Grote aantrekkingskracht Sinds jaar en dag oefent het woord uitverkoop en opruiming een magische invloed uit op het publiek. In het winkelbedrijf is men daar van op de hoogte en men treft dan ook steeds omvang rijke voorbereidingen om van deze verkooptijd een groot succes te maken. Immers, als het publiek ,naar de winkels stroomt om van de restanten-koopjes te profiteren, dan wil de zakenman van de ge legenheid gebruik maken om dit publiek tevens andere artikelen te doen kopen, waarvoor het in 't geheel geen plannen had om ze aan te schaffen. Het is de functie van de handel om bestaande be hoeften te bevredigen en daarnaast om ook behoeften met hulp van reclame-middelen op te wekken en daar zit dus op zichzelf niets dan goeds in. Het duurde dus niet lang of de handel ging er toe over goederen als restanten voor te stellen, die nog tot de voorraad courante goe deren behoorden. Hiermee wordt de uitverkoop al omgezet in een normale reclame-actie, die erop ge richt is goede en minder goede artikelen aan de man te brengen, Als dit kwaad eenmaal gesticht is, komt de gewiekste winkelier al gauw toe om eens een extra uitverkoop te organiseren, waarbij men eigenlijk geen restanten heeft aan te bieden, maar waarbij hij het woord misbruikt om het publiek naar de winkel te lokken. Onmis kenbaar zit er in dit laatste soort uitverkopen een element van be drog, want op een of andere wijze wordt het publiek een rad voor de ogen gedraaid. Veel geschreeuw Nu was het in het verleden zo, dat speciaal bedrijven, die resul taten boekten met deze actie-ver- kopen, zich op het middel van de uitverkoop wierpen. Dit waren grotere en kleinere zaken, maar het getal der grote domineerde, omdat deze met veel schreeuwende reclame het publiek naar hun zaken plegen te lokken, waarbij de minder kapitaalkrachtige broeders aan het kortste eind trokken, omdat deze niet over de middelen beschik ken om grote geldsommen aan reclame-acties te besteden. Het resultaat is geweest dat speciaal in de textielsector de mid denstandsbonden zijn gaan pogen aan deze schijn-uitverkopen een eind te maken. En met succes. ceren. Inderdaad beschikken wij nog over te weinig technisch-in dustrlële ervaring. Een gunstige factor is ontegenzeggelijk ons na tionaal volkskarakter.dat verdraag zaamheideneerbiediging van ander mans overtuiging en het openstaan van anderer inzichten en mening kenmerkt. Dit kan haar goede invloed uit oefenen op de bevolking van de ons omringende landen. Vervolmaken De voorzitter van de Industriële Kring, mr. R. Rijssenbeek, conclu deerde uit deze inleiding 'n zekere moed en vertrouwen, dat de Neder landse industrie in de Euromarkt de mogelijkheid, dat Nederland een centrum kan worden van bepaalde industriële ontwikkeling. Om dat te bereiken zal het even wel noodzakelijk zijn de ontwik keling van de arbeiders verder te vervolmaken en ten tweede, dat de centrale overheid in het nemen van maatregelen onbevooroordeeld te werk gaat om de ontwikkeling van de industrie te bevorderen. Krachtens de thans bestaande wet óp de uitverkopen mag men slechts in twee perioden per jaar een uit verkoop houden. Er is een moge lijkheid voor speciale uitverkopen, maar dan moet er vergunning worden verleend door de Kamer van Koophandel. Meer dan één loyaal zakenman zijn deze biezondere uitverkopen een doorn in het oog. Want wan neer men eenmaal weet onder welke voorwaarden zo'n extra uit verkoop-vergunning wordt ver strekt, dan kan men zich erop toe leggen die voorwaarden te schep pen. Lukt het een extra uitverkoop- vergunning te krijgen, dan heeft men een tijdelijk uitverkoop- monopolie geschapen, want de rest van het bedrijfsleven mag in die periode niet uitverkopen. Zo kan men bijvoorbeeld een grote verbouwing van zijn zaak gaan uitwerken. Krijgt men een extra vergunning, wat staat dan een handig zakenman in de weg om die extra uitverkoop te orga niseren juist voordat de algemene halfjaarlijkse uitverkoop begint Met zo'n uitverkoop maait men dan de publieke kooplust juist voor de voeien van de concurrenten weg. Een groot deel van de ver- bouwlngskosten kunnen met zo'n biezondere verkoop soms worden gedekt. en weinig wol. Er zijn andere middelen gevonden om de uitverkoop-koorts op te wekken, zonder dat het uitverkoop tijd is en zonder dat men een spe ciale vergunning heeft. De zakenman zorgt er dan voor bij de goed uitgedachte actie het woord uitverkoop te vermijden. Een warenhuis kan er toch wel de aandacht op vestigen, dat het „de prijzen gaat breken" of dat er een grote „prijzenslag" op komst is Wie zal er bezwaar tegen maken dat iemand een restanten-verkoop organiseert, juist 14 dagen voordat een officieel toegestane uitverkoop begint? En zo is men er in de praktijk in geslaagd de uitverkoop te doen devalueren tot één van de zo vele „stunts", die het zakenleven ge bruikt om de goederen met veel ophef naar de consumenten over te hevelen. Dat er bij al deze speciale ver kopen beslist niet steeds sprake kan zijn van abnormaal lage prij zen is duidelijk. Indien men alle gelanceerde kreten in de loop van één jaar serieus zou nemen, zou men bij aankoop van een reeks artikelen al lang geld toe moeten krijgen. in de prijzenslag. Mogelijk zijn nu wel juist de verkeerden met een „bonnetje" tot een staakt het vuren gedwongen en waren zij oprecht bezig de prijzen-barrière te door breken. In leder geval is het duidelijk, dat regering óf de wet op de uit verkopen moet herzien óf een einde moet maken aan de uitverkoop- beperking. Anders vrezen wij, dat er een tijdperk voor de deur staat, waarin de perioden van uitverkoop als de duurste voor het publiek en het slapste voor het zakenleven te boek zullen staan. De „vaste" klanten. In de wet op de uitverkopen zit nog een speciale zeef. Men heeft namelijk toegestaan, dat de winkelbedrijven zes dagen voordat de officieele uitverkoop een aanvang neemt, aan hun vaste klanten een schriftelijke uitnodi ging zenden om reeds van een voorverkoop te komen profiteren. De firma moet daartoe over vas te klanten beschikken en als we in de praktijk te rade gaan, blijkt 'n .vaste klant" dikwijls meters lang te kunnen worden uitgerekt, m.a. het is nooit precies uit te ma ken, wanneer een klant vast is, wanneer los-vast of helemaal niet vast. Zolang het bedrijfsleven bizonder door Mercurius gezegend wordt, is men over 't algemeen wel bereid een wet als die op de uitverkopen vrij aardig te eerbiedigen. Dit wordt anders wanneer de omzetten gaan dalen en de winsten minderen. Dan gaat iedereen zich inspan nen om op peil te blijven, hetgeen overigens zeer gezond ig. In de wil om in de concurrentiestrijd te winnen, werpt men dikwijls alle grenspalen omver. En zo zijn wij er ook dit jaar weer getuige van geweest, dat de officieele uitverkoop door 'n groot aantal inleidende acties is vooraf gegaan. Het gaat er nu voor de kopers om die actie uit te zoeken, welke voor haar het meeste voordeel zal brengen. Deze wet deugt niet. De consumenten kunnen in ieder geval niet altijd meer zeggen, dat zij moeten kopen, omdat het de periode van de officieele uitver koop is. Misschien kunnen zij beter op een bericht wachten, dat „de prijzen in de hakselmachine" gaan ofwel .worden verfrommeld". Het is moeilijk keuze te maken. Uit het voorgaande zal het dui delijk zijn, dat de wet op de uit verkopen niet voldoet. Daarom heeft de economische controle-dienst een aantal processen-verbaal opge maakt tegen de grootste strategen WINTER De winter laat zich voelen. Wij hebben het warm. Onze vogels rillen van de kou. Wij zijn ver zadigd, zij vinden niets te eten. Wij luisteren knusjes warm naar de radio, zij horen slechts het snij dend gefluit van de noorder wind en voelen alleen hun scherpe beet! Laten wij hun beschermers zijn door ze alle dagen wat voedsel te verschaffen, ze zijn zo vlug tevreden wat tafelresten, wat broodkruimels, enkele stukjes overschotten van vlees of wat kaaskorsten, zijn vol doende, om hen ongedeerd uit deze droeve wintertijd te doen geraken. POFFEN Januari worden de boeken „op- .gemaakt" in vele bedrijven. Vooral in bakkers- en kruidenierskringen komt dan de grote lijst pofklanten weer eens te voorschijn en zijn onze informaties juist, dan is het totaal bedrag in verschillende bedrijven hoger geworden dan ooit tevoren. Zeker, van de meeste is men zeker, de centen te krijgen, maar het duurt soms zo lang en men heeft er soms bliksems veel werk mee. Werk, dat ook weer betaald moet worden en dat uiteindelijk de klant terug berekend moet worden op de een of andere wijze. Het is nu eenmaal het grote voor deel, dat men in middenstandszaken poffen kan en dat men dit op be scheiden I wijze doet, zal geen enkele middenstander bezwaarlijk vinden. Hij weet wat service is. Het wordt echter anders, als men levensmid delen gaat poffen, omdat men het geld op dat moment ergens anders voor nodig heeft. Bv. om afbeta lingen te voldoen. Het zijn de bakker, de slager en de kruidenier die dan het gelag moeten betalen. Dan moeten er zwarte lijsten komen en geruzie en geherrie, want deze mensen kunnen nu eenmaal van onbetaalde reke ningen niet eten. Die liggen zwaar op de maag. Misschien, dat in het nieuwe jaar met al de nieuwe voornemens en nieuwe plannen ook hieraan eens wat meer gedacht kan worden... IS DIT OOK VENRAY Naar aanleiding van een ingezon den stuk over de slechte weg van de Steeg te Leunen, in dit blad, meen ik er aan toe te mogen voe gen, dat deze mensen niet alléén met een slechte weg zitten te tob ben. Ik wou ook graag eens de aandacht willen vestigen op de weg in Klein-Oirlo. Als Venrayenaar vind ik 't diep treurig, daar we hier toch zeer moderne wegen hehben, dat die mensen daar eerst een waar mod derbad moeten ondergaan, willen ze op een verharde weg komen. Die mensen daar kunnen geen stap buiten de deur zetten, of ze trappen in een modderpoel. Deze weg zit vol met diepe kuilen. Men heeft geprobeerd die kullen dicht te maken met stenen en leem. Doch met dit weer weten auto's en vrachtwagens daar wel raad mee, met het gevolg, dat men een ware acrobaat moet zijn wil men op zijn fiets blijven zitten. Is hier nu werkelijk niets meer aan te doen? Kan deze weg niet verhard worden? Hier zijn ruim veertig gezinnen mee gered. Ik hoop, dat hier verandering in mag komen, wat voor mij geen overbodige luxe, maar harde nood zaak Is. K.V. Nieuws uit Venray en Omgeving Vanaf zaterdagmiddag 4 uur tot maandagmorgen 8 uur, wordt de praktijk der huisartsen voor Venray e.o. waargenomen door Dr. VAN DEN HOMBERGH Oostsingel 6 Telefoon 393 Uitsluitend voor spoedgevallen. GROENE KRUIS Donderdag a.s.: Zuigelingenbureau voor de Kerk dorpen. Openbare bekendmakingen Het hoofd van het gemeentebe stuur van Venray brengt ter open bare kennis, dat de vaststelling van een plan van uitbreiding in onder delen wordt voorbereid ten aanzien van het gebied, begrensd in het zuiden door de Viakwaterweg, in het oosten door de Lange weg, in het noorden door de Hoen derstraat en in het westen door de in het uitbreidingsplan in hoofdzaken aldaar geprojec teerde rondweg om de kom van Venray. Venray, 30 december 1958. Het hoofd van het gemeente bestuur voornoemd, A. H. M. JANSSEN. Burgemeester en wethouders van Venray brengen ter openbare ken nis, dat door de raad der gemeente in zijn vergadering van heden, medewerking is verleend aan het bestuur van de r.-k. bijzondere la gere school te Venray-Vredepeel, voor de aanschaffing van materiaal voor het onderwijs in lichamelijke oefening. Venray, 30 december 1958. N.V INALFA 121/* jaar Dinsdag wapperden de vlaggen rond de trotse fabriek van de N.V. Inalfa aan de Maasheseweg. Zij ver telden van het feest in deze enorme hal, waarin om 10 uur het werk stil vielen de ruim 250 werknemers zich in de cantine verzamelden. Men herdacht het feit dat 121/» jaar geledende N.V. Inalfa te Utrecht werd opgericht. Toen de directie, vergezeld van hun dames in de can tine waren ontvangen, sprak de voorzitter van de personeelsvere niging de heer Beemer een woord van gelukwens tot de heren J.A. en P.A.M. Burgman alsmede tot de heer Knoet. Hij memoreerde de op richting der nieuwe N.V. in sep tember 1946 te Utrecht en wees op de grote bloei die de fabriek heeft gekend in de afgelopen jaren. Namens het personeel werden de dames bloemen aangeboden en de heren der directie een grote foto van het personeel. Maar daarnaast hielden ook persoonlijke geschen ken de herinnering vast aan deze dag. De heer J.A.M. Burgman zeiae ln zijn dankwoord zeer getroffen te zijn door deze herdenkdag, die vooral voor hem persoonlijk veel betekende. Hij was dankbaar voor de groei en de bloei van dit bedrijf, die mede zijn oorzaak vond door de uitnemende teamgeest, welke in de fabriek heerst. Hij dankte daar allen hartelijk voor en sprak de wens uit dat ook de toekomst de N.V. Inalfa door dezelfde goede geest gekenmerkt zou worden. Dan volgde de receptie, die besloten werd met een grote feestsigaar, koffie en gebak. Op wens van de directie was dit jubileum zo intiem mogelijk ge houden. Fr. Gup in het zilver Zondag vierde ln intieme kring de heer Fr. Cup, de dag, dat hij voor 25 jaren in dienst trad bij Huize „St Servatius". De heer Cup, die 25 jaar als chauffeur voor deze inrichting dagelijks op de weg zit, kreeg in al deze jaren, nimmer een proces verbaal. De zilveren jubilaris heeft dan ook vele gelukwensen in ont vangst mogen nemen en door het bestuur van de inrichting werd hij gehuldigd. Brandje Zaterdagavond werd de brand weer opgeroepen voor een brand die uitgebroken was in'n schuurtje van de heer A. aan de Kruitweg. Het vuur was men vlug meester. Jaarvergadering Buurtver. „Het Molenplein" Op 9 januari j.l. werd door de buurtvereniging „Het Molenplein" de algemene jaarvergadering ge houden in het zaaltje van de Wed. Thielen. De opkomst der leden was niet slecht ofschoon het bestuur meer belangstelling verwacht had. Desvoorzitter, de heer Th. Jans, opende de vergadering waarna de verschillende agendapunten vlot werden afgewerkt. De aftredende bestuursleden, die behalve de heer Hout allen herkiesbaar waren, werden allen herkozen. In de vaca ture van de heer Hout als bestuurs lid werd voorzien door de heer Collln. Het programma voor 1959 viel bijzonder in de smaak bij de leden. Door de heer Claessens, leider van de jeugdvoetbalelftallen der buurt vereniging werd verslag uitge bracht over het afgelopen jaar. Het grootste probleem- is echter een voetbalveld voor de jeugd. De heer Colsen zegde in deze alle medewerking toe om voor dit probleem een bevredigende oplos sing te vinden. Door de Eerw. kapelaan Geerits werden woorden van bijzondere waardering gericht tot bestuur en leden betreffende de aktiviteiten die in het afgelopen jaar hadden plaats gevonden. Hij feliciteerde de leden met een dergelijk be stuur en hij sprak de hoop uit, dat

Peel en Maas | 1959 | | pagina 1