Wat er gebeurde onder de oude gemeenteraad Dokter Semmelweis verklaarde de oorlog aan de kraamvrouwenkoorts. Redder van moeders en kinderen. Giftanden van de griep zijn uitgetrokken Ingezonden. Zondagsdienst huisartsen Attentie Uit Peel en Maas Bestrijding van de zwarte rat. jterdag 9 augustus 1958 No 32 NEGEN EN ZEVENTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS CONFECTIE VAI °ÏÏ£K8ET»IIT0»VE FTELÈaFOOaNN5?2en O.dRO™ WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN .5? OBOXESTBAAT 28 TELEFOON 512 OIBO 150652 De Burgemeester gaf inde laatste raadszitting van de oude raad een groots overzicht over al datgene wat in onze gemeente voorviel onder de „oude" gemeenteraad. Aan zijn overzicht ontlenen wij het volgende: Inwonertal 1 jan. 19.215 mensen. In jan. 1958 werd de 20.000ste in geschreven, terwijl nu 20.200 men sen in Venray wonen. Hetgrootste probleem was en is de woningbouw. Van 1953—1958 werden 291 wo ningwetwoningen gebouwd, 232 par ticuliere en 76 boerderijen. 37 wo ningen werden herbouwd en 7 boerderijen. IS woningen en 5 boerderen werden hersteld. Onderwijs Bij de post onderwijs is op reke ning van de oude raad te boeken de Petrus Banden-, Hensenius- en Dr. Poelsschool, de uitbreidingen van de Ulo, meisjesschool rectoraat Paters en de kleuterschool aldaar. Uitbreiding kleuterschool Maas- heseweg, lagere school Ysselsteyn en Castenray en nieuwbouw idem in de Vredepeel. In 1956 kwam de HBS tot stand, evenals de Mater Amabilisschool. De Nijverheidsschool werd uit gebreid met 'n Polynorm-loods voor het metselonderwijs. Inrichtingen De herbouw van Jerusalem kwam gereed. Het ziekenhuis kreeg een kinderpaviljoen. Bij St Anna kwa men de paviljoens Sancta Maria, Don Bosco en St Jan klaar, terwijl in St Jozef Vincentius werd ge moderniseerd en uitgebreid en een nieuwe wasserij werd gebouwd. Ook Huize Servatius kreeg een nieuwe wasserij en ziet het nieuwe ho of dgebou w zij n voltooiing naderen Openbare werken Tot stand kwamen van 1953— 1958 de verbetering van de Juliana- singel, Poststraat, Pr. Bernhard- siraat, Wilhelminastraat en de tus senliggende straten in Oost, enkele wegen in Merselo, de wegen in de Meerselse Peel, de Hoogriebroekse grindweg, de Zandhoekstraat, de Haagse grindweg en de Weverlose- weg. De werkzaamheden aan straten en pleinen in de kom werden vol tooid, alsmede in de kom van Oirlo en in het wooncomplex rond de Henseniusschool. Waterleiding werd uitgebreid o.a. met het Veulen en Peelplan-Zuid. De aanleg in de Meerselse peel is in volle gang, terwijl uitbrei ding in Oirlo en Oostrum gereed is. Het hoofd-stamriool kwam klaar, terwijl een begin gemaakt is met de aanleg van riolering en wegen in plan-Zuid. Een nieuwe straatverlichting kwam gereed, die een model is voor vele andere plaatsen. Nieuwe weg schaaf werd aangeschaft. Landbouw De ontginning van de Meerselse Peel is gereedgekomen, terwijl aan die van de Vredepeel de laatste hand wordt gelegd. Alle peelkavels zijn zo goed als verkocht, boer derijen allerwege gebouwd, terwijl waterleiding en electrificatie zo ver als de financiën het toestaan, wor den aangelegd. In de Vredepeel kwam de oprich ting van het proefcentrum voor Zuid-Nederland, t.b.v. onderzoek naar de waterbehoefte van de ge wassen. Een commissie voor voor bereiding van de ruilverkaveling Lollebeek werd ingesteld. Industrialisatie De industrie toont een gezonde groei. Inalfa werd gebouwd en ge opend, waarbij tevens de eerste steen werd gelegd voor een nieuwe grootse uitbreiding. Custers' Machinefabriek, de Blitta en Nelipak breidden uit, alsmede Nelissens Betonindustrie. Beeren werd gebouwd en zal eerstdaags geopend worden. ThijssenKleine Staarman werkt reeds geruime tijd in een nieuw atelier. Cartonnage- fabriek en Zuivelfabriek werden belangrijk uitgebreid en de silo in Ysselsteyn nieuw gebouwd. Stedenbouwkundige ontwikkeling Uitbreidingsplannen in onder delen kwamen tot stand voor: om geving Henseniusschool, Ysselsteyn, Leunen, Veulen, Oirlo, Oostrum, Castenray, Heide, Weverslo, Vrede peel en Venray-Zuid. Voor Venray Zuid H, de Smakt eri Venray-West, zijn de plannen in een ver gevorderd stadium en ko men binnenkort voor de raad. Plannen worden verder opgesteld voor een recreatieoord, zwembad en sportpark. Belangrijke raadsbesluiten De volgende belangrijke raads besluiten noemde de Burgemeester in zijn overzicht: De oprichting van een beschutte werkplaats, van de Openbare Lees zaal, de aanschaf van een zieken auto, het standbeeld van Hensenius, de invoering van de wekelijkse big- genmarkt, de aanleg van het vlieg veld, het mobilisa decomplex in Ysselsteyn, de automatisering van het telefoonverkeer met Oirlo, Cas tenray en Ysselsteyn, de subsidie regeling voor het Sociaal Char. Centrum, evenals voor de jeugd organisaties, de subsidieregeling voor de kerkgenootschappen, de nieuwe verordening voor de vrij willige brandweer, de mechanisatie van de bevolkingsadministratie, de inviering van een koopavond, de opbouw van de B.B., waarin 290 noodwachters geworven zijn. Belangrijke gebeurtenissen noemde de Burgemeester de volgen de in de afgelopen zittingsperiode: De onthulling van het Dr. Poels monument op de grote Credo Pugno- dag. De opening van de Koninginne- brug in Well, de in gebruikneming van twee nieuwe bankgebouwen, het afscheid van Deken Berden en de komst van Deken Loonen, de oprichting van het rectoraat der Paters, de rondgang van de Sterre der Zee, de restauratie van de kapel in Veltum, de bouw van gemeen schapshuizen in Oostrum en Yssel steyn, het gereed komen van de ontginning der Vredepeel en de plechtige in gebruikstelling door Minister Mansholt. Moeilijke financiën Dit alles overziende moet men, aldus de Burgemeester, dankbaar constateren, dat er in de afgelopen zittingsperiode weer veel gedaan is. Dit ondanks de dikwijls zeer moeilijke fananciële positie van de gemeentekas, die de bestedings beperking wel zeer zwaar heeft gevoeld. Spreker bracht dank aan de schei dende raadsleden voor hun aandeel in het vele werk wat in de achter liggende 4 jaren is verzet. Dank bracht hij aan het ambtenarencorps en de gemeentewerklui en ver trouwde, dat ook in onderlinge sa menwerking voor de toekomst nog veel voor ons aller gemeente zou kunnen worden tot stand gebracht. Op 22 maart van het jaar 1844 kreeg een 25-jarige Hongaar zijn proefschrift over „Het leven der planten" te verdedigen. Hoewel een uitgelezen gezelschap van professoren, doktoren en stu denten het hem niet gemakkelijk maakte, doorstond hij de proef zeer glansrijk en verwierf zich de doc torstitel. ignazPhilipp Semmelweis mocht dr. voor zijn naam zetten. Dr. Semmelweis besloot in We nen te blijven en kreeg er een aanstelling aan het algemeen zie kenhuis, m die dagen het grootste ter wereld. Hij doorliep er zijn leertijd als arts, oefende zich ver volgens in de chirurgie, om zich tenslotte in de verloskunde te gaan specialiseren. In de chirurgische kliniek was het aantal sterfgevallen zo ontstel lend hoog, dat de jonge doctor er van schrok en zich in bittere be woordingen over de gebrekkige toestanden in de kliniek uitliet. Weliswaar „slaagden" de meeste operaties, maar de onmiddellijk daarna optredende complicaties wondkoorts en bloedvergiftiging sleepten talloze slachtoffers ten grave. In de kraamkliniek 27 februari 1846 is een uiterst belangrijke dag geworden in het leven van de jonge dokter Semmel weis. Toen werd hij benoemd tot tijdelijk assistent van professor Klein in de Eerste Kraamkliniek. Nu kon de enthousiaste onderzoeker zich er door eigen waarneming van op de hoogte stellen, hoe het in de verloskundige afdeling van het grote ziekenhuis toeging, welke toestanden er heersten en hoe schrikwekkend groot het aantal slachtoffers was. Prof. Klein was meer door zijn relaties in hoge kringen dan door eigen bekwaamheid op zijn hoge post terechtgekomen. Hij was in zijn opvattingen oerconservatief maar liet zijn assistent tamelijk vrij. Semmelweis begon 's morgens al vroeg. Hij liet in de sectiekamer aan de studenten zien, welke ver anderingen door de dood in de menselijke organen optraden. Na afloop van het college waste het hele gezelschap vlug in één en dezelfde kom de handen, droogde deze aan één en dezelfde doek af en spoedde zich dan naar de kraam kliniek, om tijdig bij prof. Klein aanwezig te zijn. Statistiek en sterfte Al na enkele weken had Semmel weis enkele ontstellende ontdek kingen gedaan. Hij bestudeerde de statistieken van geboorte en sterfte en constateerde, dat tien procent van de kraamvrouwen, die gedu rende de laatste vijf jaar in de kliniek van prof. Klein waren be vallen, aan de kraamvrouwenkoorts waren ten onder gegaan. Semmelweis spoedde zich met zijn ontdekking naar de hoogleraar, maar deze antwoordde onbewogen: „wat umij vertelt, wist ik al lang, dokter Semmelweis. Diepgaande onderzoekingen hebben ons ge leerd, dat er bepaalde giftige uit dampingen zijn, die de kraamvrou wenkoorts oproepen. Daartegen hebben wij alle mogelijke voor zorgsmaatregelen genomen. Meer is er niet aan te doen en uw op winding helpt evenmin". Semmelweis stond verstomd. Maar verslagen was hij niet. Als de domme schijngeleerdheid van in traditie vastgeroeste of door con necties in het zadel geholpen pseudogeleerden medewerking wei gerde, dan zou hij zelf, desnoods alleen, de oorzaak van de ontstel lend hoge sterfte der kraamvrou wen proberen op te sporen. Op zoek naar de oorzaak De kraamvrouwenkoorts woedde in Semmelweis' dagen in alle hevigheid. In sommige ziekenhuizen bezweek veertig procent van de aanstaande moeders er aan Semmelweis ging aan het stude ren. Hij ontdekte, dat vlak na de oprichting van het Algemeen Zie kenhuis de sterfte onder de kraam vrouwen niet meer dan 1.25 pet. had belopen. Maar niet zodra had de beroemde vrouwenarts Boer plaats gemaakt voor prof. Klein, of dit liep op tot 6 en later zelfs tot 10 pet. Maar bij Bartsch, collega van Klein en hoofd van de tweede kliniek, bedroeg de sterfte weer slechts een derde deel hiervan. Zowel Boer als Bartsch gebruik ten echter bij hun onderwijs aan vroedvrouwen en studenten houten poppen en lieten hen niet in de sectiezaal toe, in tegenstelling met Klein. Dat viel Semmelweis op. En bovendien ontdekte hij, dat zich bij de overleden babies dezelfde ver schijnselen voordeden als bij de gestorven moeders. En dus, zo con cludeerde hij, moest de besmetting reeds in het moederlichaam hebben plaats gevonden. Daarnaast viel het Semmelweis op, dat vooral jonge vrouwen, bij wie het eerste kind moest worden geboren en die dus als regel langer in de kliniek verblijf hielden en vaker werden onderzocht, van de koorts het slachtoffer werden. De grote ontdekking Prof. Klein deed zijn naam eer aan. Hij toonde in feite slechts een klein mannetje te zijn. Hij kon het niet verkroppen, dat Semmel weis kundiger was en meer had te betekenen dan hijzelf en zodra de gelegenheid zich voordeed, werkte hij de knappe assistent weg. Maar voorjaar 1847 werd deze benoemd tot hospiterend arts. Zijn eerste gang was naar de beide sectiezalen. Daar hoorde hij, dat zijn vriend prof. Kolletschka aan bloedvergiftiging was overleden. Een onhandige student had de hoogleraar met het sectiemes aan een vinger verwond. Na vier dagen stierf hij. Onmiddellijk bestudeerde Sem melweis het sectierapport en ont dekte, dat zich bij zijn vriend Kolletschka dezeifde symptomen hadden voorgedaan als zich bij de slachtoffers van de kraamvrouwen koorts steeds vertoonden. Was dan de oorzaak dezelfde? Was er dan ook bij de kraamvrouwen sprake van besmetting met lijkengift Dat kon, want hoogleraren en studenten gingen als regel zo van de sectie zaal naar de kraamvrouwenafdeling, om daar de aanstaande moeders te helpen. En zo kwam Semmelweis tot zijn grote ontdekking. Inder daad, de besmetting met lijkengif, dat was de oorzaak van alle ellende. Tragiek van een grote figuur Semmelweis nam onmiddellijk proeven met allerlei ontsmettings middelen. Wassing met alkohol en tal van andere stoffen bleek niet voldoende te zijn. Maar wanneer hij zijn handen waste met chloor, was elk vleugje lijkenlucht ver dwenen. Prof. Klein lachte maar wat om Semmelweis' ontdekking, maar de jonge dokter mocht het proberen. En deze nam rigoureuze maat regelen. Iedereen, die de kraam kliniek betrad, tot zelfs de profes- 1918 - 1958 Zomer 1918: op de Europese slagvelden liggen de lijken van miljoenen jonge mannen, slachtoffers van de gruwe lijke menselijke tragedie, die als „Wereldoorlog no 1" de historie zal ingaan. Weggedoken achter prikkeldraad ver sperringen en in loopgraven wachten miljoenen andere jonge mannen in wurgende spanning op het lot, dat hun wacht. Het is alsof de mensheid in deze zomerdagen haar adem inhoudt: zal die waanzin nimmer eindigen of kun nen da gealliëerden eindelijk Duitsland op de knieën dwingen? Dan lijkt het alsof de natuur wil bewijzen, dat de men selijke macht tot doden slechts gering is. Van Spanje uit barst een epidemie over de wereld los, die binnen enkele maanden meer dan 20 miljoen mensen in de dood zal sleuren. De „Spaanse griep" geselt nu precies veertig jaar geleden de toch al zwaar getroffen landen. Als een sprinkenhanenplaag ver spreid zich de ziekte over Europa, waar de ondervoede en vermoeide volkeren weinig weerstand bieden. Daarna besluipt het ongrijpbare virus via de havensteden Engeland en Amerika en vindt dan ongehin derd zijn weg door alle landen der aarde. Slechts kleine, geïsoleerde gebieden blijven gespaard. Artsen staan met lege handen bij deze massale uitroeiing, die miljoe nen zien als een straf van God voor de grote zonde, die „Wereldoorlog" heet. Anderen herinneren zich, dat dergelijke vreselijke epidemieën al meermalen de mensheid hebben geteisterd, zonder dat een oorlog er aan vooraf ging. Zeker is, dat griep tegenwoor dig beter bekend onder de Italiaanse naam „influenza" zolang er medische geschiedenis is geschre ven miljoenen slachtoffers heeft gemaakt. Hippokrates, de „vader van de geneeskunst" beschreef al in de vijfde eeuw voor Christus een ziekte, die vrijwel zeker influenza is geweest. Medische historici menen, dat er sinds 1173 elf grote influenza-pan- demieën over de wereld zijn ge gaan. Het is niet uitgesloten, dat sommige pestepidemieën, die via dramatische verhalén ons bekend zijn, griep-pandemieën zijn geweest. A-griep veel onschuldiger In dit sobere licht gezien is het begrijpelijk dat, toen in het najaar van 1957 de zogenaamde A-griep miljoenen mensen in zijn greep kreeg, bij tallozen de herinnering boven kwam aan de verschrikkin gen uit de jaren 1918-1919, toen in ons land bijna 19.000 mensen aan griep en zijn nasleep van andere ziekten te gronde gingen. De nuchtere cijfers van het Cen traal Bureau voor de Statistiek tonen aan, dat hun verontrusting gelukkig grotendeels ongegrond was. De „Aziatische griep" van 1957 die toch vermoedelijk directe verwantschap had met de „Spaanse griep" van 1919 eiste vorig jaar in heel het land 152S slachtoffers en over de gehele aarde enkele tienduizenden. Toegegeven: nog altijd veel te veel, maar slechts een fractie van het aantal doden uit de griepepidemie van 1918. Zonder wijfel zal bij velen de vraag rijzen: „Hoe komt het, dat de A-griep zoveel minder offers heef t geëist dan de Spaanse griep"? Het is ondoenlijk daarop een vol komen bevredigend antwoord te geven, omdat over de jaren 1918- 1919 te weinig exacte gegevens be kend zijn. Zeker is, dat in 1957 de mensheid vrijwel geheel de ellende van zes jaren Wereldoorlog II te boven was, terwijl zij in 1918, ver zwakt door voedsel te kort en on draaglijke spanningen, een willoos slachtoffer bleek te zijn. 50.000 maal vergroot Daar komt bij, dat men pas sedert 1933 definitief weet: niet een of andere bacil of bacterie is verant woordelijk voorde griep, maar een virus. Een ziekteverwekker dus uit sor toe, moest zijn handen duchtig wassen in chloor of chloorkalk. En het resultaat was verbluffend. In juni 1847, de maand volgend op de ontdekking, bedroeg het sterfte cijfer in de kliniek van prof. Klein nog slechts 2 38 pet. en in juli 1.2 pet. Semmelweis had gevorst en gevonden. Door studeren en combineren had hij overwonnen. Overwonnen Ja, de ziekte wel, maar de medische wereld niet. In het vervolg van zijn leven kreeg de grootste Hongaarse geneesheer aller tijden te maken met een zee van jaloezie en tegenwerking. Wie hiervan en van het hele leven van dokter Ignaz Philipp Semmelweis meer wil weten, leze het in H. Meulenhoff's Flamingo-reeks uitge komen boekje „Dokter Semmelweis, strijder voor het leven". Het is het ontroerende levensverhaal van een groot, maar als zo dikwijls tijdens zijn leven niet erkend man. Het einde is geweest, dat Ignaz Philipp Semmelweis op 13 augus tus 1865 als een geestesziek man is gestorven. In hetzelfde Wenen, waar hij zijn grote levensstrijd heeft gevoerd, heeft hij ook zijn doodsstrijd gesteden. het grensgebied van levende en dode stof, die zo klein is, dat hij slechts via het electronen-micros- coop bij een rond vfiftig-duizend- voudige vergroting zichtbaar kan worden gemaakt. Aan deze beschouwing moet een andere worden toegevoegd: in 1918 nog stond de gehele medische wetenschap machteloos tegenover de griep en de ziekten, die, zijn spoor volgend, de mensen besprongen. Het overgrote deel van de twin tig miljoen doden kwam toen om door longontsteking en pleuritis, ziekten wél veroorzaakt door leven de micro-organismen. Het griep virus effent altijd de weg voor die kleine gevaarlijke wezentjes, de directe doodsoorzaak is het veelal niet. Een tegengif gevonden Nu is de situatie geheel anders. Onze dokters beschikken over mach tige wapens in de strijd tegen long ontsteking en pleuritus: stoffen, die bekend zijn geworden onder de ver zamelnaam „anti-biotica", waarvan de krachtigste zijn penicilline, strep- tomycine, aureomy cine terramy cine. En dagelijks voegen wetenschap pelijke werkers nieuwe afweermid delen toe aan dit arsenaal. Volgens menselijke berekening zullen griepepidemieën met een af schuwelijk karakter als die van 1918 nimmer meer kunnen voorkomen. Hetgeen niet wil zeggen, dat nooit meer miljoenen mensen vrij ernstig ziek kunnen worden door influenza: dit is vorig jaar gebleken. Zolang medici vrijwel machteloos staan tegenover de verwekker van de griep zelf zullen min of meer regelmatig epidemieën over de aarde gaan. Maar ook de influenza zijn de scherpste giftanden uitgetrokken, Mijnheer de redacteur. Wellicht is het een fout, wat U vorige week in uw verslag van de gemeenteraad had staan, namelijk dat hier in Venray 28 politiemannen nodig zouden zijn. Zo ja, dan blijft wat volgt, ongeschreven. Zo neen, dan graag enkele opmerkingen in uw blad: Ik denk terug aan enkele jaren voor de oorlog, toen we in Venray circa 12.000 inwoners hadden. Toen zorgden de veldwachters Janssen, Steerneman, Vroon en Derks, dat een en ander naar wens verliep, waarbij dan Derks nog gemeente bode was. Toen was Venray toch ook niet bepaald een rustig plaatsje, want toen is de sabel weieens getrokken moeten worden, alsook de gummi stok. Nu hebben we 14 agenten, feitelijk moesten het er 28 zijn en nu zitten we met de handen in 't haar. Zeker, de bevolking is toegeno men tot 20.000 inwoners en het verkeer is veel intensiever, maar toen had men geen motors,- prac- tisch weinig telefoon en geen ver keerspolitie. Toen waren er veel woonwagen bewoners, veel rauw volk, meer drankzucht en minder vertier. Toen kon het wel! Ongetwijfeld zal de taak der politie verzwaard zijn, maar een bezetting, die 7 maal groter moet zijn dan die van voor de oorlog lijkt mij, als belastingbetaler, toch teveel van het goede! R.S. Nieuws uit Venray en Omgeving Vanaf zaterdagmiddag 4 uur tot maandagmorgen 8 uur, wordt de praktijk der hulsartsen voor Venray e.o. waargenomen door Dr. VERCAUTEREN Grotestraat 11 Tel. 335 Uitsluitend voor spoedgevallen. GBOENE KRUIS Donderdag a.s.: Zuigellngenbureau voor de Kerk dorpen. Wegens de feestdag van O.L. Vrouw Hemelvaart op vrijdag 15 aug. a.s. worden advertentie's, ingez. stukken en kerkelijke diensten voor het nummer van zaterdag 16 augustus een dag vroeger (dus woensdag) ingezonden. Bij voorbaat dank van 8 augustus 1908 Met ingang van 15 augustus a.s. worden er voorde stations van de spoorwegen perronkaartjes in gevoerd. Plannen werden er gemaakt om het 10-jarig kroningsfeest van H. M. de Koningin in Venray fees telijk te herdenken. De gemeente werd aangebo den de levering van een tram van Venray naar Oostrum-Station voor f 25 000, met bijlevering van zes rijtuigen of tramwagens, de beno digde rails en een goederenwagen. De fanfare „St. Cecilia" ont ving f 60.subsidie van de ge- meente. van 9 augustus 1913 De -schietoefeningen van het 4e Reg. Veldartillerie, die gehouden werden in de heide achter het Veulen, zijn geëindigd. De generaal- inspecteur en enige leden van de Eerste Kamer waren de laatste oefendag hierbij tegenwoordig. De handboogschutterij „Sint Joris" te Leunen, behaalde te Maas tricht de 5de korpsprijs. Dinsdagnacht is te Roermond, op 70-jarige leef tijd plotseling over leden Mgr. Josephus Hubertus Drehmanns, bisschop van Roer mond. Mgr. die daags te voren nog te Horst het H. Vormsel had toe gediend, vond men 's morgens dood te bed. Een 50-tal Zeeuwen zijn te Wanroy bezig met het plukken van vlas, dat hier voor het eerst op grote schaal werd verbouwd. Vol gens de Zeeuwen is dit vlas van goede kwaliteit. De burgemeester van Venray vestigt er de aandacht van de in gezetenen der gemeente op, dat het tijdvak is aangebroken, waarin met succes de zwarte rat (ook wel huis-, dak- of blauwe rat genoemd binnenshuis bestreden kan worden, omdat thans de landbouwschuren leeg zijn en de nieuwe oogst nog niet is ingehaald. De ervaring heeft geleerd, dat in dit tijdvak de zwarte rat het uit gelegde vergiftigde lokaas, de zg. zwarte rat-torpedoos, doorgaans vlot opneemt. Bestrijdingsmiddelen tegen ge noemde rat zijn tegen kostprijs te verkrijgen op het Bureau van Ge meentewerken. Rijkspostspaarbank. Aan het postkantoor te Venray en de daaronder ressorterende post- inrichtingen werd gedurende de maand juli 1958 ontvangen f 110.749.55 uitbetaald f 74.474.36 VOLKSCONCERT Op vrijdag 15 augustus (O.L. Vrouw Hemelvaart) zal de fanfare „De Peelklanken" uit Ysselsteyn een volksconcert geven op de Markt. Aanvang 8 uur. Pater Domitius kapelaan in het Rectoraat Pater Domitius van den Burgh, kapelaan van St. Petrus Banden is benoemd tot kapelaan van het rec toraat van O.L.Vrouw van Zeven Smarten. Met ingang van 1 sept. zal hij de parochie St Petrus Banden verlaten. Amsterdamse kinderen komen twee weken naar Venray. De St. Vincentius-vereniging uit Amsterdam heeft enkele weken ge leden een beroep gedaan op de katholieke gezinnen in Venray om de laatste twee weken van augus tus een aantal Amsterdamse kin deren in hun midden op te nemen. Van verschillende kanten is er gehoor gegeven aan deze oproep. Zaterdag 16 augustus circa 3 uur arriveren deze kinderen aan het station. We zullen proberen om met par ticuliere auto's de kinderen op de plaats van bestemming te brengen. Degenen, die hun auto daarvoor beschikbaar willen stellen, kunnen zich opgeven bij broeder portier Leunseweg 1. U krijgt dan nog nader bericht. Pater Urbanus.

Peel en Maas | 1958 | | pagina 71