Kasteel Geijsteren WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN Mgr. dr J.M.J.A. Hanssen overleden Spanning.... Brabantse boeren op bezoek Ingezonden. Sociaal ontwikkelingsplan voor gebied in Noord-Limburg De moeilijkheden bij de Venlose wiling Blijf meester csiasmBSBogaaHii Anjer-collecte 1958 De Mater Amabilisscbool Zondagsdienst huisartsen Zaterdag 28 juni 1958 No 26 NEGEN EN ZEVENTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS CONFECTIE VAN Lunrcv-nc vr "EEN RIJK BEZIT OBOTESTBAAX 28 TELEFOON 612 De sombere zware doodsklok van de St Petrus Banden, bevestigde woensdagmorgen de droeve tijding, dat Mgr. dr J.M.J.A. Hanssen, in de St. Radboudstichting te Nijmegen, zacht en kalm was overleden. Wat men sinds enkele dagen vreesde, was bewaarheid geworden. De nierziekte van Mgr. Hanssen was dermate accuut geworden, dat menselijke hulp practisch niet meer baatte. Ondanks het geweld wat de Hemel is aangedaan door het gehele Limburgse volk, heeft O.L.Heer Mgr. Hanssen tot zich genomen en is hij, dankbaar voor de vele blijken van genegenheid van de aan hem toevertrouwde gelovigen, zacht en kalm heengegaan naar een nieuw en beter leven. Mgr. dr Johannes Michael Josephus Antonius Hanssen, die de zesde bisschop was van het bisdom Roermond, werd op 18 augustus 1906 in Oostrum geboren. Gedoopt werd hij in de St Petrus Banden te Venray. Hij werd in 1930 priester gewijd, waarna hij te Rome studeerde in beide rechten. In 1934 werd hij benoemd tot professor in het kerkelijk recht aan het Groot-Seminarie te Roermond, waarna hij in 1937 promoveerde. Op 31 juli 1947 stelde Z.H. de Paus Mgr. Hanssen aan tot coadjutor-bisschop van Roermond en 7 October d.a.v., werd hij in de noodkathedraal te Roermond, door Mgr dr G. Lemmens tot bisschop gewijd met recht van opvolging. Na Mgr. Lemmens vanaf 1947 trouw terzijde te hebben gestaan bij het bestuur van het Roermondse diocees, nam Mgr. Hanssen op 1 januari j.l. de leiding van het bisdom Roermond over, toen Mgr. Lemmens om gezondheids redenen -aan de H. Vader ontheffing vroeg van het bestuur over ons bisdom. Op 6 juni j.l. voelde Mgr. Hanssen na het bejaarden tehuis te Heer ingezegend te hebben, zich niet wel, waar op de geconsulteerde geneesheer aandrong op overbrenging naar het academisch ziekenhuis te Nijmegen, waar hij diezelfde zaterdag door Mgr. Lemmens, van de laatste H.H. Sacramenten werd voorzien. Op woensdag 25 juni 's morgens om kwart voor tien is Mgr. Hanssen aldaar overleden. -0— Mgr. Hanssen, onze „Venrayse" bisschop, zoals we hem met een tikkeltje chauvenisme, maar met trots noemden, is heengegaan. Te vroeg naar menselijke berekening, die deze 52-jarige bisschop nog zo gaarne vele jaren van het hoofd van ons bisdom had gegund. Want in de achter ons liggende jaren als helper en steun van Mgr. Lemmens, heeft hij zich doen kennen als een geestelijk herder vol zorg voor de aan hem toevertrouwden, vol medeleven met het wel en wee van hen, wier geestelijk hoofd hij onlangs pas werd. Hij heeft Mgr. Lemmens terzijde gestaan bij het herstel en de opbouw en de stichting van nieuwe ker ken. Hij heeft mede het werk der organisaties, vernieuwd verdiept en uitgebreid, vol zorg als hij was voor de jeugd, die de toekomst heeft. Hij heeft geijverd voor een nieuwe organisatievorm, die tevens een verdieping inhield, van het sociaal en charitatieve werk, waarvan bloeiende centra in alle Limburgse plaatsen het bewijs zijn van zijn ijveren en juist inzicht in de geestelijke nood, waarin zovelen verkeren. We hebben Mgr. Hanssen leren kennen als de reizende bisschop, die overal ter wereld de Nederlandse emigranten opzocht, contacten leggend, hulp brengend, vol zorg voor hun geestelijk heil. Het werk der emigratiecursussen had evenals het ander onderwijs zijn volledige steun. Vol zorg voor zijn gelovigen, wist hij ook de leek aan te moedigen, het zijne bij te dragen tot de groei en bloei der Kerk en was hij een vurig voorstander van het leken- apostolaat. Verdieping van het godsdienstig leven, meer inzicht en begrip in de geloofsbelijdenis, het waren alle maal kernpunten van Monsigneurs streven en handelen. We hebben Mgr. Hanssen dikwijls in Venray mogen be groeten. Officieel bij zijn bezoek aan zijn geboorteplaats, bij de grootse inhuldiging van de Sterre der Zee, bij de wijding der St. Petrus Banden, zelfs onlangs nog op de Smakt waar hij St Jozef ter ere een pontificaal lof op droeg, onofficieel bij bezoeken aan zijn eerwaarde zuster in Jerusalem, bij familie in Venray en Oostrum. Steeds vriendelijk, attent, vol medeleven. En wie bij particulier bezoeken de naam Venray noemde, weet, dat Monseigneur steeds informeerde naar het wel en wee van zijn geboorteplaats, waarin de Behoudenis der Kranken zijn bijzondere voorliefde had. 0— Moge O.L.Vrouw hem geleide naar Haar Zoon en zijn voorspreekster zijn. En moge zij Limburg en vooral Mgr. Lemmens, de kracht geven het grote offer te brengen, dat door dit verscheiden gevraagd is. Een houten keet, stapels stenen, een weiland en wat bomen.... Dan staan we aan wat eens de slotgracht was van het trotse kasteel van Geijsteren. De gracht, bijna dichtgegroeid met onkruid op restanten puin, waarin de kikkers kwaken, scheidt ons via een kapotte brug van het voorhof, waarachter eens het fei telijke kasteel in dit mooie Lim burgse landschap stond. We kijken naar de troosteloze resten van wat eens dit kasteel was, resten, die met de dag kleiner worden, nu men tot definitieve sloop heeft besloten. Een der laatste kastelen uit deze contreien valt nu onder slopers- handen. Zelfs een ruïne als men te Horst en Deurne vindt, zullen niet blijven staan... Dit gehavend monument van cultuur en historie, levert nog wat oude, zeldzaam wordende bakstenen op, waarmede men elders kan res taureren, de wapens uit de oude binnenplaats krijgen elders een bestemming en als het geheel dan vlak en kaal is, worden er bomen op geplant. Daarmede is dan het kasteel Geijsteren de weg gegaan van zo vele Nederlandse kastelen... CIJFERS... Het aantal kastelen, dat eens op Nederlandse bodem heeft gestaan, bedroeg blijkens een deskundig on derzoek, volgens nu bekende ge gevens 2311. Wij mogen dus rustig aannemen, dat er beslist meer geweest zijn. Wanneer wij dan ontdekken, dat er momenteel nog slechts 333 over zijn, voelen we ons geschokt. Bijna tweeduizend van deze mo numenten zijn totaal verdwenen. Daar is niets meer van terug te vinden. Van dit cijfer van 333 moe ten we 53 ruines aftrekken en 54 in verval en onbewoonbaar zijnde behuizingen, zodat ons nog slechts een aantal van 226 bewoonbare kastelen overblijft. En we mogen niet uit het oog verliezen, dat hiervan ook weer een flink aantal door bepaalde om standigheden op de heliing staat en misschien over enkele tientallen jaren ook tot de vervallen kastelen moet worden gerekend. Zo zal het niet lang meer duren of ons land zal nog slechts een enkel kasteel rijk zijn, dat voor de volgende generaties een zeer bie- zondere bezienswaardigheid gelden zal. Zo ver mag het niet komen en ongetwijfeld ligt hier voor ons allen een taak tot behoud van de nu nog resterende monumenten, tastbare geschiedenis van ons vaderland. Want evenmin als van het kas teel Spraeland in Oostrum een steen is overgebleven, blijft hier nog wat over... SLOOP... Men moest wel besluiten tot de sloop van de ruïne, aangezien de resten zéér slecht waren, gescheurd en ontwricht, terwijl het spel van weer en wind gedurende de laatste tien jaren een en ander nog ge vaarlijker hebben gemaakt. Een behoud van de ruïne zou al tonnen geld gekost hebben. Want veel hebben de Engelsen niet meer overgelaten van dit kasteel, waar uit zij einde 1944 de Duitsers pro beerden te verdrijven. De Duitsers waren echter onvind baar in de kelders,terwijl het stra tegisch nut van dit bombardement door vriend noch vijand begrepen werd. Maar het kasteel was voor goed vernield en nu heeft men eindelijk de resten aan de sloper overge geven. Dit is voor de Dienst Oudheid kundig Bodemonderzoek aanleiding geweest nog een onderzoek in te stellen, voordat de laatste restanten zouden zijn. Gebleken is uit dit onderzoek, dat Rond 1200 op de plaats waar thans de hoofd gebouwen stonden, een terp is op geworpen, waarop een nonde ves tingstoren een zgn. donjon werd gebouwd. Deze donjon was een verdedigingstoren, een ronde toren, met buitenomheen een extra zware muur, zodat de verdedigers tussen de toren en deze muur de eerste aanvallen van een mogelijke vijand op kunnen vangen. Deze toren had zgn. oerstenen als fundament, terwijl voor de op bouw waarschijnlijk ook mergel is gebruikt. Dit leidt men af uit het feit, dat later toen de toren is ge sloopt en het kasteel werd gebouwd, zoals we het nu gedeeltelijk hebber gekend, juist in de fundamenten van dit kasteel mergel is terug ge vonden, terwijl in de tijd van 1400 in deze streken de baksteen toch al bekend was en gebruikt werd. Het toen gebouwde kasteel is menigmaal uitgebreid en veranderd zoals wel uit de loop der geschie denis blijkt. Uit de geschiedenis is bekend, dat rond 1400 het kasteel van Geijsteren in het bezit kwam van het geslacht Broekhuizen, waar van ridder Jan II een bekende fi guur was. Hij was het die bv, het klooster Bethlehem in Oostrum stichtte en is gestorven als pelgrim naar het H. Land. Na zijn dood in 1450 werd de heerlijkheidGeysteren en Sprae land verdeeld tussen zijn familie, die echter allen het kasteel van Geijsteren bleven bewonen. In 1525 legde de echtgenote van de toenmalige heer Jan vanEylde eerste steen van de toren van Geijsteren en in 1592 kwam het kas teel in handen van de Schellarts van Oppendorf, waarvan latere af stammelingen o.a. de Willibrordus- kapel in Geijsteren restaureerden. De laatste afstammeling Graaf Adam Alexander vermaakte al zijn bezittingen aan zjjn nicht Marianne Louise van Hoensbroek, die in 1806 een Westfaalse baron huwde nm. Caspar Freiherr von Weichs zur Wenne, die tot de verwoesting van het kasteel eigenaar bleven. Bekend is dat rond 1600 de zo fraaie zuilenrij rond de binnen plaats werd aangebracht. In 1918 verwoestte een grote brand veel van het kasteel, dat echter dank zij grote offers der familie, weer in zijn oude glorie werd hersteld, ondanks het feit, dat 2 vleugels niet meer werden opge bouwd. Beplanting Nadat de slopers hun werk heb ben gedaan zal de leeg gekomen plaats, die omringd blijft door het grachtenstelsel, worden beplant door de Ned. Heide Maatschappij, die zo dan de herinnering willen vasthouden aan deze plaats, waar sinds eeuwen het Geijsterse kasteel heeft gestaan. Waarschijnlijk zal ook de rest van de oude Geijsterse toren worden geruimd, waar dan een nieuwe ingang van het Geijsterse Kerkhof zal komen. Zo verdwijnt niet alleen een stuk historie, maar een stuk cultuur uit deze streken, als het zoveelste wat we door de oorlog zijn kwijt geraakt. mag niet leiden tot overspan ning! Blijf dat opgejaagde ge voel de baas met de altijd ver frissende King-pepermunt! Geef de King-rol een plaatsje in uw handtas, in uw bureau, in uw jaszak.... King beschermt uw adem, is goed voor de keel en heeft de zeldzaam verkwikkende eigen schappen van het natuurpro- dukt! schap zeker ten goede zal komen. Tot slot, wie heeft de laatste 10 dagen voor de indiening der lijsten de kat de bel aangebonden Dit was Oostrum, welke zelf geen candidaat heeft ingebracht, maar toch het nut van samenwerking inzag, en niet de op Ysselsteyn verbolgen andere kerkdorpen. Met dank voor de plaatsruimte. Het kies-comité Ysselsteyn. Boomkanker niet verontrustend Met betrekking tot het optreden van z.g. kanker in vruchtbomen deelt de plantenziektenkundige dienst thans officieel mede, dat van een verontrustend afsterven van vruchtbomen geen sprake is en evenmin van een geheimzinnige ziekte, die de Nederlandse fruit teelt als geheel of in bepaalde stre ken van het land zou bedreigen. Geachte redactie, Mogen wij nog even terug komen op het artikel van de jonge boer van j.l. zaterdag. Op de eerste plaats hulde aan het inzicht van de jonge boer, daar hij beweert dat in het vervolg de lijsten moeten worden samenge voegd. Dit zou ook dit jaar wel hebben kunnen slagen, maar dan moet men hiermede idet voor de dag komen 10 dagen voor het in dienen der lijsten, maar minstens 100 dagen. Wil genoemde jonge boer hiermede voor een volgende keer rekening houden, en wil hij dan de koe tijdig bij de horens pakken. O.i. is een gecombineerde lijst van boeren alleen niet voldoende maar men moet op de kerkdorpen ook wel degelijk met de KAB gaan sa men voegen, want de tijd is niet ver meer dat deze, ook op de kerk dorpen, ver in de meerderheid ko men. Wij zouden de jonge boer nog maals willen adviseren om voor een volgende gelegenheid de zaak tijdig aan te pakken, maar om het dan op een gezamelijke lijst van boeren en arbeiders aanhouden. Ieder kerkdorp is het meest ge baat bij een goede vertegenwoor diging, maar niet uitsluitend bij een agrarische vertegenwoordiging. Wij moeten toch aannemen dat een raadslid voor zijn omgeving in het bijzonder, en voor de gemeente in zijn geheel, datgene zal doen wat hem naar eer en geweten mogelijk is. Op de tweede plaats meent de jonge boer dat Ysselsteyn ten on rechte boos is. Hier zit hij er toch wel ver naast. Wij waren wel boos omdat Peel eh Maas beweerde dat dit de eerste keer is dat Ysselsteyn met een aparte lijst kwam, omdat we dit bij de vorige verkiezingen ook al gedaan hebben. De jonge boer, die door samen stelling der lijsten, Ysselsteyn en van Dijck, n.l. een overschot van 84 stemmen van Ysselsteyn min een tekort van 19 stemmen tot de conclusie kwam dat dit een boeren- zetel gekost heeft, zit toch wel heel ver naast de werkelijkheid. Hij zal toch wel kunnen begrijpen dat Ysselsteyn geen 576 boeren- stemmen kan opleveren. Dit heeft de verkiezingsuitslag ook duidelijk aangetoond. De lijst Ysselsteyn was een ge combineerde lijst van boeren en arbeiders, in samenwerking dusmet de KAB. Deze candidaat n.l. no 2 van de lijst, verwierf nog meer als 100 stemmen, welke men rustig voor 75 pet afkomstig van de Ys- selsteynse KAB mag rekenen, ge zien hun ledental. Daarnaast be haalde de Y'sselsteynse lijst ruim 60 stemmen buiten Ysselsteyn, dit kunnen wel boerenstemmen zijn, maar die in elk geval niet aan de lijst van Dijck hun voorkeur gaven. Was Ysselsteyn dus samenge gaan met lfjst v. Dijck, en de plaat selijke KAB aan hun lot overgelaten, dan waren van Ysselsteyn, evenals dit gebeurd is op een paar andere kerkdorpen meer stemmen gegaan naar de KAB lijst in Venray, ter wijl alleen de boerenstemmen naar de op lijst v. Dijck (gecombineerde lijst) waren gegaan. Dit betekent dus dat het overschot van de boerenlijst nog veel groter had moeten worden om boven de K.A.B.- lijst te komen, welk overschot aan boerenstemmen Ysselsteyn niet kan opbrengen. In het artikel van „Peel en Maas' van 14 juni j.l. zijn derhalve het stemmenaantal zowel van lijst Jen* niskens als v.d. Sterren volledig als boerenstemmen aangerekend. Hopelijk is het de jonge boer nu duidelijk, dat wanneer alle boeren van de kerkdorpen op een lijst waren uitgekomen dit onherroepe lijk geleid had tot verlies van ten minste één zetel, zelfs wanneer men 100 pet. van de agrarische stemmen behaalde. Houden wij hier de volgend keer, over 4 jaar, aan vast dan gaat dit nog veel sterker spreken. Daartegenover staat echter dat wanneer er op alle kerkdorpen een hechte samenwerking was ge weest tussen boeren en andere standen, en men plaatselijk in onderling overleg zijn beste candi daat naar voren had gebracht, het mogelijk was geweest, dat elk kerkdorp zijn vertegenwoordiger in de gemeenteraad gekregen had. Wij hopen nogmaals, dat deze jonge boer bij de volgende verkie zing tijdig zijn beste krachten hier voor zal geven, wat de gemeen Provinciaal subsidie voor uitvoering plannen. Gedeputeerde Staten heeft de leden van Provinciale Staten voor gesteld de plannen van de commis sie Sociale Plannen Ontwikkelings gebied Noordelijk Limburg te sub sidiëren. Dit subsidie zou dan een bijdrage inhouden in de kosten van de van Rijkswege goedgekeurde plannen, die in de jaren 1958 tot en met 1962 voor subsidie worden voorge dragen. De bijdrage uit de provinciale kas wordt verleend tot een maxi mum van 20 pet. der kosten, die ook voor Rijkssubsidie in aanmer king worden genomen. Zoals men weet heeft de commis sie tot taak, om aan de hand van de resultaten van een rijkswege ingesteld onderzoek, zorg te dragen voor de opstelling van een sociaal ontwikkelingsplan voor 't gedeelte van Noord-Limburg, omvattende de gemeente Mook-Middeïaar, Gennep Ottersum en Bergen. Voorts geeft de commissie aan wijzingen voor 't praktisch beleid op maatschappelijk, cultureel en hygiënisch gebied. Na een periode van bestudering der vraagstukken, die in het be trokken gebied in het bijzonder de aandacht dienen te hebben, is de commissie gekomen tot het opstel len van een aantal concrete plannen die een oplossing beogen te geven van de sociale problemetiek in het ontwikkelingsgebied. De plannen, waarop het subsidie verzoek van de commissie thans in eerste instantie betrekking heeft, zijn voor dit jaar een gemeenschaps huis te Mook, jeugdgebouw te Ber gen, verbetering zwembad Well, lectuurvoorziening, maatschappelijk werk en mentaliteits-beinvloeding in het betrokken gebied. Voor het volgend jaar zullen er waarschijnlijk bijdragen van de provincie benodigd zijn voor de uitvoering van het plan jeugdge bouw en badhuis te Afferden en het plan Groene Kruisgebouw te Well, Voor de verwezenlijking van deze plannen wordt voor het jaar 195S een subsidie geraamd van 51.420.: gulden. Zeventigmaal zeventig jaar Een grote D.C. 6 B. van de Pan American World Airways is maan dagavond op een chartervlucht naar New York vertrokken met 70 passa giers aan boord, die gemiddeld 70 jaar oud zijn. Daarmede slaat het toestel waarschijnlijk een plaatselijk record of althans benadert dit scherp, want zelden tevoren is van Schiphol een toestel vertrokken met aan boord een groep mensen, die tezamen bijna vijftig eeuwen oud waren. Het zijn allemaal leden van de Nrd.-Brabantse Christelijke Boeren bond, die in drie steden van Canada: Toronto, Montreal en Vancouver hun geëmigreerde familieleden (uiteraard hoofdzakelijk hun kin deren) een bezoek gaan brengen. Het oudste echtpaar waren de heer en mevrouw Van Diepenbeek uit Bergeijk. De man is 84, zijn vrouw 83 jaar oud. Er was slechts één jonge passagiere, t.w. Marie van der Meulen uit Oploo, die in Vancouver haar verloofde Wim Gelden gaat bezoeken. „Hij is een jaar geleden vertrok ken en tuiniert in Canada", zeide zij. „Wij kunnen nog niet trouwen en ik kom dus naar Nederland terug". De reis zal acht weken duren en stemt overeen met een soortgelijke, die het vorig jaar door de bond is georganiseerd. Met opzet wordt er naar gestreefd een groep van 70 leden bijeen te brengen, omdat wanneer zij allen tezamen de reis in een gecharterd toestel maken de kosten bijna 50 pet. dalen. Normaal kost een retour naar b.v. Toronto via New York ongeveer 2400 gulden. De passa giers van maandag betalen slechts 1250 gulden per persoon. Uiteraard ondergingen verreweg de meesten van hen hun luchtdoop. Zij werden op Schiphol door bijna 200 wegbrengers, die door vijf grote autobussen uit Den Bosch, waar het verzamelpunt was, naar Schip hol waren gebracht. In Den Bosch was mgr. Bekkers afscheid van hen komen nemen. De commissie van advies, in het leven geroepen om zo mogelijk een oplossing te brengen in de moeilijk heden bij de Coöperatieve Venlose veiling, waarvan de eenheid wordt bedreigd door de plannen van de tuinders in de kring Venlo om een eigen nieuwe veiling te stichten, heeft een rapport over het resul taat van haar bemoeiingen uitge bracht. Voorgesteld wordt om tot een nieuwe organisatorische opbouw van de veiling te komen en een totale splitsing door te voeren tus sen de afdelingen tuinbouw (groente en fruit) en de pluimveeteelt (eieren). De algemene ledenvergadering zal een nieuw bestuur moeten kie zen met daarnaast een raad van toezicht, waarvan de leden door districtsbesturen zouden worden aangewezen. De commissie van advies meent, dat met de door haar voorgestelde wijzigingen in de organisatorische en economische opzet een „nieuw huis" wordt opgezet, waarin ook voor de tuinders uit Venlo, Blerick en Tegelen een goed onderkomen te vinden zal zijn. Omtrent de wenselijkheid van de stichting van nieuwe veilinggebou wen spreekt de commissie geen oordeel uit... V/el geeft zij als haar mening te kennen, dat een doel matig ingericht veilingwezen goed gelegen en ingerichte terreinen en gebouwen tot noodzakelijke voor waarden heeft. De commissie ziet hierin echter geen reden waarom de eenheid der Noordlimburgse en Oostbrabantse tuinders, die van de Venlose veiling de grootste van het land en van Europa hebben gemaakt, verbroken zou moeten worden. over Uw zenuwen. Neem Mijnhardt's Zenuwtabletten Zij schenken de rust tot herstel Zondag 29 juni a.s. zal wederom de jaarlijkse Anjer-collecte worden gehouden waarvan de opbrengst ten goede komt aan het culturele werk in de provincie Limburg. Dankbaar voor de vrijgevigheid in vorige jaren, doe ik een beroep op alle ingezetenen om ook dit jaar de opbrengst voor Venray weer een succes te doen worden. Tooit U daarom a.s. zondag met een Anjerspeldje De burgemeester van Venray Mr. A.H.M. JANSSEN. Voor het derde jaar begint deze school met een nieuw leerjaar. Namens de H.E. Heër Deken willen wij alle ouders attenderen op deze Mater Amabilisschool, het geen een levensschool is, voor alle meisjes vanaf 17 jaar. De vakken die gedoceerd worden zijn in de wintermaanden: Godsdienst, Opvoedkunde, Medi sche Raad, Kinder- en Ziekenver zorging. Naaien, Koken, Gymna stiek, Zang en Muziek, Smaak- ontwikkeling, Sociale Wetgeving. Al deze lessen worden gegeven op de Huishoudschool. Twee avon den per week worden de leerlingen daar verwacht, en wel een avond praktijk en een avond theorie. De kosten zijn f 1.per week. In de zomer worden er verschil lende clubs georganiseerd, o.a. volley-bal, handenarbeid, enz.' Naast deze lessen en clubs worden er jaarlijkse feesten op passende wijze gevierd. Excursies gemaakt waarondereen jaarlijkse schoolreis. Nadere inlichtingen kunt U be komen bij de leidster Kempweg 30. De meisjes die reeds een formu lier ontvangen hebben worden vriendelijk verzocht dit zo spoedig mogelijk ingevuld bij de leidster te bezorgen. Nieuws uit Venray en Omgeving Vanaf zaterdagmiddag 4 uur tot maandagmorgen 8 uur, wordt de praktijk der huisartsen voor Venray e.o. waargenomen door Dr. VERCAUTEREN Grotestraat 11 Tel. 335 Uitsluitend voor spoedgevallen. GROENE KRUIS Donderdag a.s.: Zuigelingenbureau voor de Kerk dorpen.

Peel en Maas | 1958 | | pagina 15