Ook Uw Communiekanl
P. VAN OPBERGEN
HARE MEUBELEN
Het Warenhuis
I
HAPE
BERKVENS
moScrnc verlichting
BERKVEHS
H.Odenhoven geen raadslid meer
Oudheid-kamer
Voor de meisjes
Voor de jongens
TEXTIEL EN MODES GROTESTRAAT 24
FEESTELIJKE OPENING
zaterdagmiddag 3 uur
«T SMS WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
J. Coencn-Houtackers Zn.
Nieuwste soorten
Reuze keuze
VOS' zaden
apart en niet duur
kan mooi en tock voordelig gekleed gaan I
VOORNAAMHEID 6n modern comfort
Zaterdag 19 april 1958 No 16
NEGEN EN ZEVENTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
CONFECTIE VAN
"EEN RIJK BEZIT
DRÜR EN ÜITOAVE FIRMA VAN
GBOTESTRAAT 28 TELEFOON 512 GIRO 150652
Voor ieder feest
groot of klein
verhuren wij glas,
couvert en porselein
Hofstraat
Balatum
Viltpapier
Cocoslopers
Karpetten
Matten
Gang- en traplopers
Kachelzeilijes
Plastic
Tafelzeil
Tafellinoleum
Boorband
Behangselpapieren
Gordijnroeden
Gordijnrail
Gordijndraad
Traproeden
Knalogen
Loperpennen
Balatumlopers
a'le breedten
Chinamatten
Kastranden
S choorsteenranden
enz. enz.
fa. Th. Pouwels Zn.
Hofstraat 10 Julianasingel 2
brengen wij een prachtsortering
TWEKA PAKJES in effen en zeer
aparte ruitdessins, schitterende stoffen
mooie sluiers en kransjes enz.
vindt U bij ons volop keus in
TRICOT PAKJES, ook gevoerd,
moderne anthraciet jongeheren cos-
tuums, overhemdjes, vlinderdasjes enz
I
19-20 en 21 APRIL
iu de Ealen van HOTEL RICHE
BOXMEER
DEMONSTRATIE
o.a.
W ereldtentoonstelling
BRUSSEL
Een keurcoliectie van
in prijsklassen voor een ieder bereikbaar
VEERSTRAAT
TELEFOON No. 536
BOXMEER
Erkend
PHILIPS RADIO EN TELEVISIE SERVICE
STEENSTRAAT TELEFOON No. 634 BOXMEER
DE SHOW IS GEOPEND: zaterdagmiddag van 3 uur tot 10 uur nam.
on ag vana 12 uur tot 10 uur n.m. - maandag vanaf 10 uur v.m. tot 10 uur n.m.
Venrays oudste raadslid stelt zich niet meer herkiesbaar
Was reeds langer bekend, dat de
heer Pubben niet langer meer het
raadslidmaatschap ambieerde, toen
dinsdagavond bekend werd, dat de
heer Odenhoven geen lijst meer had
ingediend en ook op andere lijsten
niet meer voor kwam, is dit wel
een van de grote verrassingen ge
weest van de lijstengeschledenis.
Dat betekent dus, dat de nestor
van de Venrayse gemeenteraad ook
geen raadszeiel meer wenst.
De 76-jarlge Odenhoven moet dit
besluit genomen hebben op het
laatste ogenblik, hoewel hij wist,
dat degenen die hem vanaf zijn
eerste poging in 1915 zijn trouw-
gebleven, ook nu nog altijd genoeg
stemmen geven voor een plaats in
de raad.
Hij heeft afscheid genomen ter
wijl hij wist, dat het volgend jaar
urecies 40 jaren geleden was, dat
hij in Venrays
raad kwam, een Jubileum, dat zelfs
in heel Nederland maar zelden ge
vierd kan worden.
Want het was in 1919, dat Harrie
Odenhoven, na al in 1915 een poging
gewaagd te hebben voor het eerst
in Venrays gemeenteraad kwam,
lat voor het eerst zelfs een arbei
der op een raadszetel ging zitten
en de gemeente meeging besturen.
We kunnen daar vandaag de dag
misschien om lachen, maar men
moet dat niet misverstaan. In de
zgn. „bier-verkiezingen" van die
dagen moest men van goede finan-
cieel-krachtige huize komen om een
kans te maken, terwijl men de ar
beidersbeweging feitelijk een tik
keltje scheel bekeek.
Het is de huidige nestor, die toen
als jongeman de moed had voor de
belangen op te komen van de Ven
rayse arbeiders en daarvoor geen
moeite te veel achtte. Per fiets
naar ontwikkelingscursussen in
Maastricht, hier hard werken in de
werkliedenvereniging, het was een
grote opgave.
Dat zijn kiezers zijn werk hebben
weten te waarderen blijkt uit het
feit, dat hij bijna 40 jaren lang het
vertrouwen heeft gekregen, blijkt
ook uit het feit, dat hij zelfs de
wethouderszetel heeft verworven.
Met niet geringe trots hebben de
Tegelenaren vorige week hun oud
heid-kamer heropend. In enkele
Irisse zalen heeft Tegelen 'n unieke
collectie dingen bij elkaar gebracht,
die niet alleen een goed beeld
geven van de geschiedenis dezer
plaats, maar ook van het leven en
werken van oudere generaties.
Het is vanzelfsprekend, dat men
als Venraynaar daar jaloers op is.
Immers het blijkt dat ook onze
plaats reeds in de Romeinse tijd,
waarschijnlijk zelfs nog vroeger,
heeft bestaan, dat hier in deze
streken mensen hebben gewoond,
er hebben geleefd en zijn begraven.
Dat blijkc uit opgravingen, waarbij
zelfs urnen van de tijd voor Cnris-
tus gevonden zijn. Dat blijkt ook
uit de honderden potjes, die men
Indertijd kapot gesmeten heeft,
ondergewalst en omgeploegd.
Uit de artikelen van Gerard
Lemmens blijkt uiteindelijk, dat in
deze streken een zeldzame veen-
brug is geweest, dat er een schans,
dus een versterkte woonplaats is
geweest, kortom dat dus rond hei
begin onzer jaartelling hier mensen
geleefd en gewerkt hebben. Veei
daarvan is verloren gegaan met
oebossing en ontginning, do< r
erosie en verrotting, maar toch
blijkt in Venrayse bodem nog stuk
ken uit die periode te vinden te
zijn.
Trouwens ook van latere datum
is weinig bekend.
Enkele kloosterkronieken hebben
wel de geschiedenis van dat be
paalde klooster zo goed en kwaad
ais het ging bijgehouden, we weten
wat van de Spaanse tijd, weten
dat we last gehad hebben van de
Fransen, maar al bij al is het
bitter en bitter weinig.
We kennen feitelijk totaal nog
niets van de geschiedenis onzer
monumentale Grote Kerk en heb
ben ons wellicht nog nooit de
vraag gesteld, waarom het betrek
kelijk kleine aantal inwoners rond
1400 een dergelijke kapitale kerk
heeft geoouwd, die qua afmetin
gen toch veel te groot moet zijn
geweest, voor die kleine gemeen
schap.
Maar ook van voor een honderd
jaren is er zo weinig bekend.
Wat weten we nog van het vlas-
bewerken, het thuis weven?
Hoe leefden toen de mensen in
deze streek?
We weten er allemaal zo bar
weinig van.
Veel van dat alles moet onder
zocht worden door deskundigen en
de vraag mag gesteld worden o
Venray met andere omliggende
plaatsen een dergelijke deskundige
niet kan aantrekken, die voor die
Dit alles heeft Odenhoven immer
met hart en ziel gedaan.
De jongeren van deze tijd mogen
dan soms veel kritiek hebben op
de ouderen en zeker op de oudere
raadsleden, laat ze bedenken, dat zij
heel wat moeten presteren om hen
te evenaren en dat zij mede door
hun werk, hun zwoegen, het nu
heel wat gemakkelijker hebben en
dat zij nooit meer voor die opgaven
zullen komen staan, waarvoor deze
voorvechters stonden.
Trouwens, niet alleen in de raad,
ook op ander terrein is Harrie
Odenhoven steeds vol animo blijven
werken. We denken aan zijn schut
terij, aan St. Anna, we denken aan
zijn werk in het Oranje-comité, en
voor de ouden van dagen. Oden
hoven Is en blijft organisatie-man
en heeft immer blijk gegeven van
geestdrift en zorg.
Dat de snelle evolutie van onze
gemeente hem soms te snel voor
kwam, was geen verkeerd conser
vatisme, maar diepe zorg voor het
belang van de gemeentenaren. Het
belang dat hij 40 jaren heeft ge
diend met de volle overgave van
zijn persoon.
Moge hij nu een welverdiend
otium cura dignitate nog lange jaren
genieten.
plaatsen de geschiedenis probeert
te achterhalen, die nu verborgen
in archieven, etc. te sluimeren ligt.
Terwijl daarnaast in een Oudheid
kamer gebruiksvoorwerpen etc. uit
vervlogen tijden kunnen worden
opgeborgen.
Urnen, die men opgegraven heeft,
stenen en bronzen gebruiksvoor
werpen, munten, vazen, hulsgerei.
Oude prenten en platen, kleding
stukken, die duizend-en-een dingen,
die de Venrayse mens van toen
heeft gemaakt of nodig gehad.
Is hiervoor geenruimte te vinden?
Ga in Deurne kijken, ga naar
Tegelen en ziet hoe daar een hele
oevoiking meewerkt, het oude te
bewaren. Wilt ge fantastische voor
beelden, ga dan eens naar Kevelaer,
Geldern, waar men daar speciale
gebouwen voor heeft geplaatst.
De oorlog heeft reeds te veel
vernield en de snelle tijd vraagt
ieder jaar meer.
Wilt U een kleine bloemlezing
van wat de laatste tijd is achter
haald:
Iemand had nog een van de
weinig overgebleven gebrandschil
derde ruitjes, die vroeger op de
Boshuizen gemaakt moeten zijn.
Na zijn dood hebben de erfgena
men, die dit stukje onbelangrijk
achtten, het weggegeven en het is
met meer te achterhalen.
Een ander hnd op zolder al jaren
een zg. „reek" liggen, die men vroe
ger bij de vlasbereiding in deze
sireken. Bij een schoonmaak werd
het ding in eikaar geslagen en het
ijzer ervan vei kocht.
Men had een met de hand ge-
■mede ijzeren deurtje, waarvan de
ouderdom was na te gaan tot 1400.
Opkopers van oud ijzer hebben het
mee voor 1 gulden!
Zo kunnen we de waslijst voort
zetten. Iedere dag hoort men weer
opnieuw dat dingen die verloren
zijn gegaan en niet meer te krijgen
zijn. Oude foto's, tot zelfs kaartjes
van de oude „pèrdentram", mutsen
en toeren, alles verdwijnt en niets
blijft meer bewaard.
Wordt het niet de hoogste tijd,
dat er wat ruimte geschapen of
gevonden wordt, waar deze dingen
in bewaard kunnen worden en nog
beier kunnen worden geëtaleerd.
Dan heeft ook het publiek kans
de oude geschiedenis van Venray
te leren uit die oude dingen en
zal het vanzelf voorzichtiger zijn
met de oude spullen, die ze zelf
nog hebben of deze afgeven aan
de oudheidkamer, wanneer men ze
zelf niet wil behouden.
Wordt het niet tfll, dat het snel
ontwikkelende Venray het voorbeeld
volgt van de buurtgemeenten en
kan misschien de nieuwe raad
acties ondernemen om een behoor
lijke deskundige of archivaris, in
samenwerking met die buurtge
meenten, hier vruchtbaar werk te
laten doen.