CU STAR D RECLAME diGruyter Rond Pasen... Tweërlei Paasfeest in 20 jaar. O O P"is kalveren een pak Custard óf Chöc. vlapoeder voor f Op de grens van oud en nieuw. Venrayse Blinden naar Lourdes en'betere waar en tien procent alleen Het is een onloochenbaar feit, dat onze christelijke feestvieringen nog altijd een dubbel karakter dragen. Enerzijds is bijv. het paasfeest de herdenking van Christus' opstan ding, anderzijds komt in verschil lende paasgebruiken, die dit feest omranken, nog het heidens karakter dezer gewoonten naar voren. Wat heeft bijv. het ei met het paasfeest te maken? Zeker, we kunnen het waarderen, dat ornithologen eieren verzamelen, ze nummeren of catalogiseren, maar tussen paasfeest en ei be staat toch in werkelijkheid geen onderlinge afhankelijkheid. Nu heeft het ei inderdaad iets mysterieus! Uit het ei „ontstaat" toch het leven: het ei is symbool van zijn èn van toekomst. Vandaar, dat de oude volken het ei tot object van verering maakten. De Chinezen vierden bl meer dan 2500 jaar geleden het lentefeest met harde eieren. Geen vuur werd ontstoken, want men wilde alleen de warmte der natuur, de zon alle eer bewijzen. Haar, de draagster van het licht van de dag, was het ei gewijd, zoals ook de haan, die de ochtendstond aankondigt, ait was. Het ei werd beschouwd als de drager van het leven, waarom de Perzen het als een nieuwjaarsge schenk gebruikten. Ten onzent heeft men 't paasei behouden als de herinnering aan het „Ostaria-ei" der Germanen. Oudtijds sloeg men de eieren stuk, om heksen te verhinderen er een schuilplaats in te zoeken. De boer legde een brood met een ei in een korenschoof, hopend zo in een komend jaar een grotere oogst te krijgen. De Fransen in Normandië bakken in de paastijd een reuzen-ommelet, terwijl in Engeland men de paas eieren liet zegenen. In de vroegere Russische hoofd stad Petersburg, verkocht men op de Paasdagen talloze beschilderde eieren. Op deze was het opschrift: „Christus is opgestaan" aange bracht. Te Berlijn had men in een mu seum een hele collectie fraaie be schilderde eieren bijeengebracht, en de meest uiteenlopende motie ven waren op de eieren aange bracht, zowel heidense als chris telijke. De Viaamse jeugd maakt rond gangen door het dorp voor het in zamelen van eieren, waarna zij de milde gevers belonen met een koe hoorn-serenade of ratelgeklap. In ons land trof men vroeger op vele plaatsen kraampjes aan, waar men op de paasdagen eieren verkocht. Als curiositeit zij hier vermeld, dat in 1845 paaseieren op het ijs werden gegeten en verkocht. Elk ei droeg het opschrift: Gekookt op het ijs, 23 maart 1845, waaruit we de conclusie kunnen trekken, dat deze winter tot de rij der streng- sten moet worden gerekend. Verliefde jonge mannen bezigde het paasei wel als „postillon d'a- mour", door het legproduct der hoenders met een liefdes-distichon te versieren. Het zal wel spanning hebben gewekt in het hart van de gever of het el zou geaccepteerd worden. Vooral in midden-duitschland was de ei-schilderkunst beroemd en uit dit gebied werden tal van museum- eieren verzameld, die prijkten met met spreuken en tekeningen. U ziet, het paas-ei heeft een wereldvermaardheid gekregen. Te Tiel, Arnhem en Wageningen kwam men vroeger op paasmaan dag samen op de zg. paasweide. Hier waren eieren genoeg te koop gekookt en hard gekookt, eieren met stevige schaal. Dan werd er getikt „spits ofwel bol". Wiens ei gekneusd werd bij deze wedstrijd verloor! De Friezen moesten geblinddoekt naar eieren slaan, die op enkele passen afstand waren gelegd. Wie er een vertrapte, was verliezer. In 1956 heeft men in Pey (L.) weer een lang verdwenen gebruik in ere hersteld. Het is nl. op vele plaatsen in Limburg gewoonten, dat misdienaars met Pasen een ei- inzameling houden. Met zangertjes trekken ze dan, een mand langs de huizen. Vroeger was het „eier-garen" een geliefkoosd vermaak, dat ook bij schutterijenen gilden nog steeds in ere wordt gehouden. Eier-dansen werden vaak in de herbergen uitgevoerd. Men tekende een cirkel op de grond, waarbinnen men eieren legde op enige afstand van elkaar. De danseur voerde daarna zijn dansen uit tussen de eieren door en mocht deze niet raken of kneuzen. Soms ook moesten ze door kou sevoeten buiten de cirkelstreep worden gestoten, zonder beschadi ging der schalen. Op prentbriefkaarten komt veel vuldig de combinatie haas-ei voor. Eerst toch was, volgens het volks geloof, de haas een vogel. Later, toen hij werd getransformeerd in een viervoetig dier. met hazenge- daante, bleef hü toch zijn legcapa- citeit behouden en deponeert hij met pasen zijn eieren in de strui ken. In Duisland trok de jeugd er steeds op uit om deze hazeneieren te zoeken. Vroeger leverde in Duitsland elke boerderij op de beurt een schapen- ram, die men met Pasen braadde. Daarna werd het dier in zijn oor spronkelijke gedaante gereconstru eerd en met versierde kop en ver gulde horens in de kerk gebracht, aldaar door de priester gezegend en tenslotte, onder grote vrolijk heid in de herberg onder herders en arbeiders verdeeld. Het is een vrolijke stoet, die daar trekt over de stoffige, zonbeschenen wegen van het posterse land. Over bergen en door dalen legt oud en jong het ene uur na het andere af en dat alles zonder zuchten, zonder morren. Integen deel, er wordt druk gekout en van tijd tot tijd klinken opgewekte liederen over de wijde velden van der vaderen land. En geen wonder, want het is feest, het wordt feest. Reeds doemen in de verte de sterke muren en witte huizen van Jeruzalem op. En wanneer de langzamerhand toch wel wat vermoeide schaar sommigen hebben er reeds verscheidene dagreizen op zitten dan ziet, dan schallen de blijde optochtsliederen met vernieuwd élan de davidsstad tegemoet. KNAAP ONDER KNAPEN. DE Zie daar een knaap van amper twaalf jaar oud, zich in niets on derscheidend van andere joden jongens van zijn leeftijd, of het moest hierin zijn, dat hij zijn ouders altijd in alles onderdanig was. Voor hem, Jezus, is het een extra feestdag, want voor het eerst mag hij mee, om het paasfeest te gaan vieren in Jeruzalem. Vader Jozef, die timmerman is in Nazareth, en moeder Maria hebben al vele malen, jaar op jaar, de verre reis van Galilea in het noorden, naar Judea in het zuiden gemaakt, om het paasfeest of het pinkster feest of het loofhuttenfeest te vieren. Maar nu mag hun jongen Jezus dan voor het eerst mee. Jeruzalem is in feeststemming. Van alle kanten zijn de Israëlieten opgetrokken naar de stad van David. Het is er een drukte van belang. Daar zijn de Romeinen, die het land bezet houden, wel een beetje bang vóór. Hoe gemakkelijk kan 't licht ontvlambare nationalistische joodse gemoed vuur vatten. Er kan maar een oproerige beweging, een opstand ontstaan onder de talrijke feestgangers. Daarom wil de Romeinse stad houder een terechtstelling nog wel eens verschuiven naar het eerst op handen zijnde grote feest, om de schrik bij de bevolking er vooral maar in te houden. En anderzijds is het gewoonte, op het feest een bepaalde veroordeelde nationalist vrij te laten, met het oogmerk de Palestijnse bewoners daardoor goed gunstig te stemmen. HOE DRUK HET IS In de voorhof van de tempel heerst de grootste druk. De pries ters hebben met het slachten van de paaslammeren dagwerk. Jozephus vertelt, dat in een be paald jaar niet minder dan 256 500 dieren werden geslacht. Dit bete kent, daar men minstens tien men sen op één lam moet rekenen, dat er een kleine drie miljoen man hun feestoffer brengen. En al zou de oude Jozephus wat overdrijven, dan nog is het duidelijk, dat de talrijke schare niet door Jeruzalem alleen geherbergd kan worden, maar dat zij in de dorpen in de omgeving'onderdak moeten zoeken, of ergens hun tent moeten opslaan. Als dank voor de genoten gastvrijheid pleegt men zijn gast heer het vel van het paaslam te schenken. Tijdig heeft men tevoren alle vaten in huis gereinigd. En als dan de 14de Nisan aanbreekt (de eerste maand van het joodse jaar, onge veer samenvallend met maart-april bij ons), zorgt men dat alle zuur deeg uit huis is verwijderd. Dat is voorschrift en slechts op straffe van geseling kan men zich hieraan onttrekken. Wel worden er ongezuurde koeken gebakken, om die straks tezamen met het vlees van het paaslam en de kruiden gezamenlijk te nuttigen. HET OFFER. Maar eerst moet men met zijn lam naar de tempel, 's Middags om half twee of half drie al, zodat elk een voldoende gelegenheid heeft Tot voor een zestig jaren terug bestond in Venray de mooie ge woonte, dat in de Goede Week door een of meer der toen nog talrijke schapenboeren in deze gemeente, een schapenlara naar het Paters- klooster werd gebracht. Door het uitsterven der schapenhouderij, is ook dat gebruik verdwenen. Ook het rapen van eieren daags voor Pasen, „als de klokken van Rome deze hadden meegebracht" wordt steeds minder, waaraan ook de oorlog veel schuld zal hebben! In het volksgeloof bekleden ook de duiven een belangrijke plaats als ziekten werende dieren. (In Venray hield men tortelduiven z.g. als een afwerend middel tegen rheumatlek). In Bohemen heeft op Palmzon dag een eigenaardige ceremonie plaats. Daar neemt de huisvader een pas uit het ei gekropen duifje en strijkt er alle hulsgenoten mede in het gezicht. Zo blijven ze rein en gevrijwaard voor ontsierende wratten en sproeten. De palmpaas is een stok, ver sierd met groene takjes, vruchten en gebak, waarmee vroeger op Palmzondag de jeugd door de stra ten trok onder het zingen van: „Pallem, pallem pasen, hel, koerie nog maar een zondag dan krijgen wij een el, een ei is geen ei twee ei is een half ei, drie el is een paasei! De palmpaas zou een herinnering zijn aan de aloude voorjaarsfees ten, die onze Germaanse voorva deren vierden, wanneer de natuur alom tot nieuw leven ontwaakte thuis het vlees te braden. De pries ters staan in rijen opgesteld, voor zien van gouden en zilveren schalen om het bloed op te vangen, dat bij het altaar wordt uitgegoten. De geslachte dieren worden van huid en ingewanden ontdaan, de te offeren stukken naar het altaar gebracht en ondertussen zingen de priesters het Hallel (psalm 113— 118). Minstens tien en hoogstens twin tig mensen moeten samen doen met één lam. Ieder moet een stuk paasvlees kunnen krijgen ter grootte van tenminste een olijf. Of de vrouwen wel altijd aan de maaltijd deelnemen, staat niet vast. Het lam wordt aan een granaat houten spit gebraden. Geen been ervan mag worden gebroken, weer op straffe van geseling. Nadat de eerste beker is gedron ken, vraagt de oudste zoon naar de betekenis van het feest. En hier vindt de huisvader dan aanleiding in, het verhaal te vertellen van de uittocht van het volk Israël uit Egypte. Bij die gelegenheid immers was op Gods bevel het Paasfeest inge steld. Na het verhaal zingt men een gedeelte van het Hallel, ver volgens wordt de tweede beker ge dronken en houdt men de eigenlijke maaltijd. Nadat ook de derde en vierde beker zijn rondgegaan, zingt men tenslotte het tweede en laatste gedeelte van het Hallel. Daarmee is de plechtigheid voor die dag geëindigd, maar het hele feest zal nog een volle week duren. Eerst dan zoekt ieder de plaats zijner inwoning weer op en keert de rust in Jeruzalem terug. Twintig jaar later Twintig jaar later. De 12-jarige jongen, die met zyn ouders voor het eerst mee mocht naar Jerusa- .em, is thans een man geworden van in de dertig. En weer wordt het paasfeest. En weer gaat Jezus op naar Jeruzalem. In de stad is het thans drukker dan ooit en de naam Jezus van Nazareth is op ieders lippen. Eerst was de vraag geweest: „Zou hij het wagen ook naar Jeruzalem te komen voor het feest?" Thans is het nieuwtje: „Heb je 't al ge hoord Jezus van Nazareth is ge vangen genomen in de hof van Gethsémané Terwijl heel Jeruzalem al in feeststemming is, stroomt het op gezweepte volk samen voor het paleis van de Romeinse stadhouder. Pilatus doet een laatste poging, zijn gevangene, die hij onschuldig weet, vrij te krijgen. Hij herinnert zich plotseling, dat het de gewoonte is, ter gelegenheid van het feest één vrij te laten. „Wie zal ik nu loslaten: de moor denaar Barabbas of Jezus?" Maar het door de overpriesters opgehitste, opgezweepte volk joelt als uit één mond: „Barabbas! Barabbas!" En Jezus wordt geleid naar Gol gotha. Tussen twee misdadigers wordt hij gehangen aan het kruis hout. Het grote Paaslam is geslacht. Geslacht voor onze zonden. En wij vieren het nieuwe paasfeest zonder, lam, zonder offer. Want Jezus blijft niet in het graf. Hij is opgestaan uit de doden. Het graf kon Hem niet houden. Hij heeft de dood overwonnen, op dat wij zouden leven door het geloof in Hem. Eind komende week zullen huis aan huis zakjes worden bezorgd met het doel hierin een bijdrage te deponeren om de Venrayse blinden dit jaar in de gelegenheid te stellen een bedevaart te ondernemen naar Lourdes. Wij zijn ër van overtuigd, dat deze actie door de Venrayse bevol king ten zeerste zal worden ge waardeerd en dat ook de opbrengst behoorlijk zal zijn. Aan deze opbrengst is het ge legen of 9 Venrayse blinden de komende zomer de reis naar Lour des zullen ondernemen. JULIANASINGEL41 7<>5(K 4780) HA KANTOORT'JD 462 BEL OP BIJ BRAND No. 392 Als 10 weken voldoende zijn, moet het geen 11 duren. Elke week is winstl HENDRIX MESTKALVERENMEEL HeMeKo" is samengesteld op basis van korte mesttijd lagere mestkosten mooi blank vlees r Hendrix Voorlichtingsdienst staat U met raad en daad gaarne terzijde! ONDER WETENSCHAPPELIJKE LEIDING IN EIGEN LABORATORIA EN OP DE PROEFBEDRIJVEN TE BOXMEER HOFLEVERANCIER VAN Z.K.H.- DE PRINS DER NEDERLANDEN Luistert IEDERE MORGEN voortaan om 3 minuten voor 12 uur naar Radio Luxemburg op golflengte 208 meter voor de landbouw- rubriek „RONDOM DE HOEVE"! A "--i-j-" ..-••• - l. Bij aankoop van f 5.~ De Gruyter artikelen krijgt U het Snoepje van de Week voor slechts >10 cent en bovendien u -as ,s,i ,i Aan. - geldig tot en rriet 8-april 1958 Choc, vlapoeder pak 45 ct Custard rrt pak 28 ct mmmf*

Peel en Maas | 1958 | | pagina 4