Kwijnend verenigings leven.
suw ss weekblad voor venray en omstreken
Maria
Onbevl. Ontvangen
Uit Peel en Maas
Verdroging van gronden
Aardstralen
bestaan niet
Film-agenda:
Zaterdag 7 december 1957 No 49
ACHT EN ZEVENTIGSTE JAARGANG
f ONDERVINDT
PEEL EN MAAS
CONFECTIE VAI
m
m.m. ABONNBMENTS.
BUITENVENBAY f 1.60
2de Adventszondag
Volgend jaar zal het honderd jaar
geleden zijn, dat Maria in Loudes
verscheen en zich bekend maakte
met de woorden: „Ik ben de On
bevlekte Ontvangenis". Vier jaar
tevoren had Paus Pius IX van deze
waarheid plechtig verklaard, dat zij
door God zelf was geopenbaard en
daarom door iedereen gelovig moest
worden aanvaard.
Wat houdt deze geloofswaarheid
precies in?
Dat hier bij Maria's ontvangenis
de duivel voor het eerst een ziel
vond waarvoor hij vol ontzetting
terugdeinsde. Dat was nooit gebeurd
sinds hij de eerste mensen verleidde
tot opstand tegen God. Elke mens
was zijn slaaf als hij ter wereld
kwam en zo is het nu nog, omdat
zijn z ei dan bevlekt i- mei de schuld
van de eerste mensen. Die mens
bevindt zich nog in een trektand
van ongenade en vijandschap met
God. Ook wij zijn in zonde en in de
slavernij van de duivel ter wereld
gekomen en pas bij het Doopsel
door Christus aan de klauwen van
de duivel ontrukt.
Maria is de enige mens die nooit
bevlekt is geweest door de erf-
schuld. Reeds dadelijk bij haar ont
vangenis was haar ziel geheel ver
vuld van Gods genade en stralend
van heilige onschuld.
De Zoon van God, die besloten
had mens te worden, wilde uit een
geheel vlekkeloze Moeder geboren
worden. Daarom heeft Hij de ziel
van Maria geen enkel ogenblik be
zoedeld laten worden door de erf-
schuld en heeft Hij reeds bij haar
ontvangenis aan haar ziel zoveel
genaden geschonken als Hij aan een
schepsel maar schenken kon.
De onbevlekte onvangenis van
Maria, de Moeder van de komende
Verlosser, is zo voor de mensheid
in de nacht van de zonde als de
dageraad van het heil geweest. Nu
zou voor het ongelukkige mensdom
de zon van de Verlossing spoedig
opgaan. Dit feest wordt dan ook
heel zinvol in de Advent gevierd.
De Advent is immers de tijd waar
in wij opnieuw vol verlangen uit
zien naar de komst van de Verlosser.
Wij moeten ons dan trachten in te
denken in de onverloste toestand
van de mensen vóór Christus' komst.
Hoe donker zag de hemel er toen
uit voor de gelovige mens!
Hoe voelde de duivel zich bijna
almachtig omdat alle mensen zijn
slaven werden als zij ter wereld
kwamen!
Totdat Maria tot het bestaan ge
roepen werd en de duivel voor deze
genadevolle ziel zijn machteloosheid
moest bekennen. Nu zou het spoe
dig afgelopen zijn met zijn tirannie.
De Verlosser van de mensen was
op komst.
Maria, de Onbevlekt Ontvangene,
de allerheiligste Maagd, is voor ons
het voorbeeld, hoe wij de Verlosser
bij Zijn komst op Kerstmis een
waardige woning moeten bereiden
in onze ziel. Maria stond steeds met
haar ziel naar God gekeerd, en be
wust van haar hoge uitverkiezing
maar tevens van haar eigen mach
teloosheid en menselijke zwakheid,
stond zij ook open voor Gods genade.
Zij was vrij van alle egoïsme en
was slechts erop bedacht om aan
God en aan de mensen aangenaam
te zijn en plezier te doen. Zo vond
Gods Zoon in haar een waardig
verblijf.
Christus wil met Kerstmis ook in
ons opnieuw geboren worden om
dan meer in ons te gaan leven. Dan
pas zal er vrede zijn in ons hart,
als wij weikelijk Christus in ons
willen laten leven en wij niets te
maken willen hebben met de duivel
en de zonde en alles wat ons in de
wereld aftrekt van Christus. En wij
niet meer voor ons zelf alleen wil
len leven, maar voor de anderen.
De met Kerstmis komende Ver
losser wil ons steeds meer vrij
maken van zelfzuchtige begeerten
en genezen van geestelijke blind
heid, lamheid en traagheid, en van
alle gevolgen van de erfzonde waar
voor Hij Maria vanaf het begin
steeds heeft behoed.
Tot Maria, de Onbevlekte Maagd,
moeten wij ons wenden, opdat Zij
voor ons door haar machtige voor
spraak de genade mag verkrijgen,
een waardige woning te zijn voor
Cristus bij Zijn komst op Kerstmis.
Verpakking van 454 gram 1.20
ALABASTINE HOLLAND N.V. IEI0SEGMCHT t WUTEAOAM
Als „kranten-man" moet men nog
al eens een vergadering bezoeken.
Vergaderingen van alle mogelijke
verenigingen, die een bepaald doel
nastreven.
De ene heeft doelstellingen op
godsdienstig terrein, de andere op
het maatschappelijke, het sociale,
het charitatieve.
Er zijn stands- en vakorganisa
ties, er zijn voetbalclubs, postdui
venverenigingen en toneelclubs, er
is een O. en O,, een Groene Kruis,
een K.V.P., kortom op practisch
ieder terrein van het leven zijn
verenigingen, die er het hunne toe
bijdragen het leven levenswaard te
maken.
En zou men een juist beeld wil
len krijgen van de rol, welke de
verenigingen spelen in de maat
schappij in het algemeen en in
onze Venrayse gemeenschap in het
bijzonder, dan zou men deze eerst
nader aan een sociologisch onder
zoek moeten onderwerpen. Waarbij
dan de vraag opgelost werd. waar
om men feitelijk lid is van een
vereniging en welke band er be
staat tussen de leden.
Dit sociologisch onderzoek is er
niet. Desondanks weet men uit de
praktijk, dat 't verenigingsverband
in een toneel- of zangvereniging
waar men elkaar praktisch iedere
week op de repetities ziet, anders
is dan bijv. bij een Groene Kruis,
waar men ééns per jaar rekening
en verantwoording af hoort leggen.
Maar toch leveren beide, ieder op
hun terrein, een bijdrage aan de
opbouw van onze Venrayse ge
meenschap.
Daarom doet het pijnlijk aan,
diezelfde krantenman moet consta
teren, dat alléén met uitzondering
van de sportverenigingen en hob
by-clubs als postduiven, toneel en
zang, bij de overige verenigingen
de aktiviteit dikwijls moet beperkt
worden wegens gebrek aan mede
werking van de leden.
Men ziet op vele vergaderingen
praktisch steeds dezelfde gezichten
en hun aantal is bedroevend klein.
Dezelfde mensen in soms ver
schillende bestuursfuncties.
Gaat men dieper op de zaak in,
dan blijkt, dat het niet zozeer een
tekort aan leden is, waarmede de
meeste verenigingen kampen, maar
wel in een tekort aan leden is,
waarmee de meeste verenigingen
kampen, maar wel in een tekort
aan enthousiasme, een tekort aan
medewerking.
Men laat de werkzaamheden aan
het bestuur over. dat meestal uit
een klein aantal dikwijls over
belaste mensen bestaat.
Mensen, die in vele verenigingen
ook het „haasje" zijn.
En de dank der goegemeente?
„Die bestuursbaantjes heeft hij
ook niet voor niets, hij zal er ge
makkelijk beter van worden. Dood
gewoon eerzucht of machtsbegeer
te...." aldus het commentaar van
degenen, die langs de kant blijven
staan en hoogstens zelf naar de
vergadering komen, als zij via een
loterij en wat dies meer zij, iets
verdienen kunnen.
SCHADE.
Het zal duidelijk zijn, dat veelal
deze bestuursleden het moede hoofd
buigen voor zo weinig medewerking,
voor zo weinig enthousiasme.
En zo blijft méér dan één nood
zakelijke voorziening achterwege,
omdat de uitwerking van plannen
rust op schouders van enkelen.
Hier wordt de gemeenschap een
niet te schatten schade toegebracht,
want het belang der vereniging ligt
niet alléén in het vlak van een
aangename vrijetijdsbesteding of in
cultuurbevordering, hoe belangrijk
deze ook zijn. Maar daarnaast zijn
er maatschappelijke, sociale, gods
dienstige, politieke e.a. doeleinden
na te streven. Dit kan alleen als er
dé steun achter staat van de leden
der resp. verenigingen, als het idee
gedragen wordt door alle werkende
leden en bestuurders. En juist op
dit laatste terrein is het aantal
vacatures zeer groot.
Wat zyn de oorzaken
van dit gebrek aan medewerking.
In de eerste plaats liggen deze in
het gezin, waar de vaders en
moeders zich er meestal al onvol
doende mee kunnen bemoeien. Het
gebrek aan huishoudelijke hulp
bindt vooral de huismoeders, zeker
als er jonge kinderen zijn en vraagt
dikwijls ook nog de hu'p van vader.
Trouwens deze laatste zit met dik
wijls ook na de „officiële" arbeids
tijd nog dikwijls vast aan zijn be
roep met studie of andere karwei
tjes. Al zijn dit zeker zwaar wegende
argumenten, men kan echter dik
wijls niet aan de indruk ontkomen,
dat ze ook wel eens ten onrechte
te berde worden gebracht. Want
wat ziet men in de praktijk. Dat
diezelfde mensen, wanneer het gaat
om hun hobby, wanneer het gaat
om de voetbal, wel alle tijd vinden.
Terwijl men daarnaast ook vaders
vindt van grote gezinnen, met een
groot huishouden, met een drukke
zaak die wel tijd vinden om behalve
in hun gezin en in hun zaak ook
nog de gemeenschap te dienen in
het verenigingsleven. Doodgewoon
omdat zij de noodzaak er van inzien
en zich daaraan niet willen ont
trekken.
Er is een gezegde dat luidt:
mensen, die nooit tijd hebben, doen
het minste. Dat moge allen toege
roepen worden, die alleen enkelen
de kastanjes uit het verenigings-
vuur laten halen.
De beste stuurlui...
Onder de „dienstweigeraars" in
het verenigingsleven zijn er velen
die ernstige kritiek uitoefenen op
bestaande misstanden op alle ter
reinen van ons gemeenschapsleven.
Zij spuien die kritiek op familie
bijeenkomsten, aan de stamtafel,
op kaartavonden. Ze vinden alles
verkeerd en er is feitelijk niemand,
die zijn taak in het gemeenschaps
leven goed volbrengt. Niemand, be
halve zij zelf natuurlijk.
...Ze maken nog een fout. Ze ver
tellen er niet bij dat er verenigin
gen zijn, die zich juist op het ter
rein, waarop zij zo vol kritiek zijn,
specialiseren. En dat juist die
verenigingen dikwijls hun taak niet
naar behoren kunnen vervullen,
omdat zij aan echte medewerkers
een schreeuwend gebrek hebben.
Nog een andere opmerking: zou
het zo dwaas zijn, als alle acade
mici eens een of twee avonden
per maand zich zouden offeren aan
de gemeenschap en het verenigings
leven gingen dienen. Zij zijn toch
immers geroepen als leiders van
da maatschappij. Trouwens ook
bulten de kring van universitair
gevormden staan er velen aan de
kant, voor wie een taak klaar ligt.
Wil onze gemeenschap leven, zich
harmonisch ontwikkelen en de
daarin gegroeide misstanden ver
dwijnen, dan zal het verenigings
leven zich beter moeten ontplooien.
Niet alleen in getalssterkte, maar
vooral in het vinden van meer
actieve medewerkers en leiders.
Een zware, maar belangrijke
taak. En offers waard, omdat in de
maatschappij van de naaste toe
komst, de mens over meer vrije
tijd zal kunnen beschikken.
van 30 november 1907
Het verbouwen van een woon
huis op de Grote Markt voor reke
ning van P. Klaassen, werd opge
dragen aan Piet Spee voor f 1487.
Een buurt aan de Langstraat
besloot het drank schenken bij
begrafenissen aan de dragers af te
schaffen.
Door enige bewoners van de
Langstraat, Veltum en Heide werd
een bond opgericht, ten doel heb
bende het coöperatief inkopen van
koloniale waren.
van 2 december 1911
Voor de Mariaverenlging
sprak Rector Meijer uit Oostrum
over Betlehem. 21 aspirant-leden
werden geïnstalleerd.
Firma Willem Winters, School-
traat D 82 ging haar manufacturen
zaak moderniseren.
De heer A. J. Bouwers ging
op vrijdag privaatlessen geven in
gymnastiek en massage.
van 30 november 1912
Bij de Paterskerk werd een
rijwiel gestolen. De dader werd
gepakt.
Dr. Janssen sprak op de ver
gadering van het Groene Kruis
over ziekenverpleging.
Het Heidebloempje gaf op de
Heide een concert met toneel
uitvoering.
van 7 december 1912
H. Versieyen, opende voortaan
iedere maand een knipcursus. Les
geld f 10.
De Staatscourant bevatte de
statuten van het ziekenfonds Sint
Isidorus.
Op de onderwijzersvergadering
sprak de heer Coenders, onderwijzer
te Oostrum, over het spreekonder-
wijs op de lagere school.
De Sint Jansbond te Merselo,
besloot met algemene stemmen te
blijven „draaien" met de melk
fabriek.
van 6 december 1913
De R K. Vakorganisatie, die al
over de 100 leden had, vergaderde.
De heer Nasger uit Maastricht hield
een rede.
Op de oudersbijeenkomst sprak
Th. Houba over: Taalonderwijs.
De heer Janssen werd stations
chef te Hoensbroek.
St Hubertus te Merselo gaf
een toneeluitvoering.
TTet is echt niet nodig een kat in de zak te kopen!
Voor hetzelfde geld kunt U zekerheid krijgen.
Zekerheid in de vorm van het Cinderella garantie-
label, verpakt bij al het Cinderella huishoudgoed.
Spanjaard laat U zien wat U koopt. En voelt U maar:
geen misleidende pap, maar een fijn, dicht weefsel van
de edelste garens. Van die gegarandeerde, onverander
lijke Cinderella kwaliteit zult U vele, vele jaren
plezier hebben
Spanjaard spint, weeft, verft en borduurt
alles zelf. Spanjaard kan daarom verkla
ren, dat Cinderella de allerhoogste ge
bruikswaarde voor Uw geld geeft en
bewijst dit met laboratorium-geteste cijfers.
Cinderella lakens en slopen v.a.
9.75 - 3.15; Cinderella baddoe
ken en washandjes 5.00 - 0.75;
Cinderella tafellakens, servetten
en vingerdoekjes v.a. f 10.00 - f 2.00
f 0.90; Cinderella keukendoeken
f 1.75; Cinderella frotté handdoe
ken 2.75
Huishoudgoed met
garantielabel
LET O P HET GOEDKEURINGSMERK VAN DE NEDERLANDSE VERENIGING VAN HUISVROUWEN
De Commissie voor Agrarische
belangen heeft verslag uitgebracht
over de periode 1 oct. 1955 1957. Zij
constateert hierin dat ieder jaar in
Limburg gemiddeld 330 ha land
bouwgronden ten offer vallen aan
woningbouw, wegenaanleg, indus
trievestiging e.a. 60 ha uiterwaarde-
grond wordt ontgrind, 4 ha afge
kalfd door het Maaswater.
De commissie toont zich kenne
lijk verheugd over het tot stand
komen der proefboerderijen in de
Vredepeel. Hier zal speciaal de
watertoevoer bekeken worden, o.a.
wat de beste methode is: infiltratie
of beregening.
De resultaten hiervan zullen van
groot belang zijn bij de verwezen
lijking van het Lollebeekplan en 't
verkavelingsplan ten Westen van
de Maas.
Het is immers gebleken, dat in
dit gebied meer dan 7000 ha. regel
matig verdrogen en 33 500 ha.
droogte gevoelig is.
Uit het rapport blijkt, dat de
commissie de mogelijkheden van
infiltratie of berekening heeft be
studeerd. Bij 't eerste zal 't Rijk
minstens 50 pet. van de kosten
moeten subsidiëren, willen de in-
stallatiekosten op 't zelfde plan
liggen als die van de beregening.
Dit laatste zal echter studie vra
gen van wat gebeurt met 't grond
water, de vasthoudendheid van de
grond enz., studies, waarmee op
water het ogenblik op de proefbe
drijven wordt begonnen.
De resulta'en van deze studies
zullen de boeren bekend gemaakt
worden, die in 't Lollebeekplan
wonen.
Dat het Rijk de benodigde pomp-
gemalen, om het Maaswater via
Panheel in de Zuid-Willemsvaart te
brengen en van daaruit in Noor
dervaart, Helenavaart enPeelkanaal
van waaruit het, via verscheidene
waterlossingen weer terugvloeit
naar de Maas, is het begin van dit
grootse werk, dat ongetwijfeld niet
alleen van de daarbij betrokken
boeren, maar gelet op de grote
verliezen, die de landbouw heeft
aan landbouwgronden, ook van het
gehele Nederlandse volk grote of
fers zal vragen.
We kunnen ons voorstellen, dat
menig boer in het betrokken gebied
thans liever een studie zou hebben,
hoe van het water af te komen,
maar het zal duidelijk zijn, dat een
dergelijke abnormale toestand als
we dit jaar gehad hebben, moeilijk
als richtlijnen genomen kan wor
den.
De cijfers van verdroogde gron
den over de laatste 6 jaren tonen
aan, dat vooral de watertoevoer
van eminent belang is.
Een vraag is die tevens dan
zal moeten worden opgelost of
in de jaren met teveel water de
genomen maatregelen ook doel
treffend zijn om een snellere af
voer van het water mogelijk te
maken.
Men lacht er bij ons in Nederland
om, dat er in andere delen van
deze wereld mensen zijn, die naal
den door zelfgemaakte poppetjes
zitten te stekken in de vaste over
tuiging, dat zij hun vijand daar
geweldig afbreuk mee doen. Geheel
van dezelfde orde is het echter als
men houten kastjes neerzet om
zieke mensen „af te schermen" van
die boze aardstralen
Gelukkig beschikken wij thans
over twee uitgebreide wetenschap
pelijke rapporten, samengesteld in
opdracht van de Koninklijke Neder
landse Academie van Wetenschap
pen. Mensen van de wetenschap
hebben daarin hun conclusies neer
gelegd over hun onderzoekingen
betreffende diverse problemen, die
met de z.g. aardstralen zouden
samenhangen.
Het eerste rapport dat de dingen
in hoofdzaak van geneeskundig
standpunt beziet, laat aan duidelijk
heid niets te wensen over. Dat er
na het bekend worden van de con-
clusie's dezer werkgroep felle
protesten uit het kamp van wichel
roedelopers en anderen zijn geko
men, zal niemand verwonderen.
Wat is de waarde?
De wichelroede heeft in geen
der onderzochte gevallen haar
deugdelijkheid als opsporingsappa
raat van hetzij bekende, hei zij
onbekende verschijnselen kunnen
bewijzen. Voorts is het bestaan van
z.g. aardstralen in geen enkel
geval aangetoond, of zelfs maar
aannemelijk gemaakt.
Ten overvloede werd het over
tuigend bewijs geleverd, dat de
onderzochte apparaten ter „vernie
tiging" of ter „neutralisering" van
hun werking waardeloos waren.
De wenselijkheid wordt uitgespro
ken, dat de overheid het publiek
bescherming biedt tegen de aktivi
teit van fabrikanten en handelf r n
in z.g. anti-aardstralenapparaten,
zeer zeker voor zover deze aktivi
teit zich beweegt op geneeskundig
gebied.
Naar aanleiding van dit eerste
rapport gaf prof. dr. J. Clay op
een persconferentie een overzicht
van het werk der Amsterdamse
werkgroep, dat enkele jaren in
beslag heeft genomen.
Hoge pry zen!
Ter opluistering waren daar enige
apparaten te bezichtigen, die tot
afscherming van aardstralen zouden
moeten dienen. Deze toestellen
waren van een zeer eenvoudige, om
niet te zeggen kinderlijke construc
tie. In elk geval stond de waarde
van het materiaal en de eraan
bestede arbeid in geen verhouding
tot de buitensporig hoge prijs, die
ervoor werd gevraagd
Het tweede rapport, dat betrek
king heeft op wetenschappelijke
onderzoekingen betreffende aard
stralen en landbouw, ademt in zijn
conclusie's geheel dezelfde geest.
Land-, tuin- en bosbouwers wordt
aangeraden geen rekening te hou
den met de nimmer aangetoonde
hypothetische aardstralen en geen
waarde te hechten aan a) wichel
roede-onderzoek, b) gebruik van
afschermapparaten, c) verwijdering
van aardstralen uit landerijen en
gebouwen.
WIEN BLEIBT WIEN
We hebben de laatste tijd ln
Venray Romy Schneider nog al
eens kunnen bewonderen. Zo ook
nu weer in deze Weense films,
waar zij een jong Zwitsers meisje
voorstelt, dat in Wenen haar geluk
gaat beproeven en haar Intrek
neemt bij een tante, die een be
roemde bakkerij heeft.
Zij beleeft allerlei avonturen in
deze werkelijk gezellige film, die
vooral boeit door zijn grote vro
lijkheid en frisse vaart. Een aar
dige amusementsfilm, waai aan ook
anderen dan zij, die hun hart aan
Romy Schneider verloren hebben,
enkele genoegelijke uren beieven
kunnen.
De namen vanMagda Schneider,
Hans Moser en Paul Hörbiger heb
ben in dit verband een goede klank.
En de oude pracht van het keizer
lijke Wenen, met keizer en al, ko
men ook in deze film weer ruim
schoots aan hun trekken.
DE AFVALLIGE.
Een werkelijk aangrijpende film
wordt ons geboden met De Afvallige
waarin het verhaal verteld wordt
van een afvallig priester, die in een
krijgsgevangenkamp terecht komt
en daar, door de omstandigheden
gedwongen, zich van zijn priesterlij
ke taak moet kwijten. Hij wordt er,
tegen zijn zin, aanleiding toe, dat
zijn vriend priester wil worden en
tracht op alle mogelijke zelfs
heiligschennende wijze de jongeman
van zijn voornemen af te brengen.
Dat lukt hem niet en als dan de
jonge priester op de dag van zijn
prie>terwijding zijn vriend komt be
zoeken, wordt de afvallige zo door
zijn haat bevangen, dat hij de wij
deling vermoordt.
Dan breekt echter de genade door
en komt ook de afvallige tot een
bekentenis van zijn schuld. Deze
film met zijn soms tè felle scènes,