Kwijnend verenigings leven. suw ss weekblad voor venray en omstreken Maria Onbevl. Ontvangen Uit Peel en Maas Verdroging van gronden Aardstralen bestaan niet Film-agenda: Zaterdag 7 december 1957 No 49 ACHT EN ZEVENTIGSTE JAARGANG f ONDERVINDT PEEL EN MAAS CONFECTIE VAI m m.m. ABONNBMENTS. BUITENVENBAY f 1.60 2de Adventszondag Volgend jaar zal het honderd jaar geleden zijn, dat Maria in Loudes verscheen en zich bekend maakte met de woorden: „Ik ben de On bevlekte Ontvangenis". Vier jaar tevoren had Paus Pius IX van deze waarheid plechtig verklaard, dat zij door God zelf was geopenbaard en daarom door iedereen gelovig moest worden aanvaard. Wat houdt deze geloofswaarheid precies in? Dat hier bij Maria's ontvangenis de duivel voor het eerst een ziel vond waarvoor hij vol ontzetting terugdeinsde. Dat was nooit gebeurd sinds hij de eerste mensen verleidde tot opstand tegen God. Elke mens was zijn slaaf als hij ter wereld kwam en zo is het nu nog, omdat zijn z ei dan bevlekt i- mei de schuld van de eerste mensen. Die mens bevindt zich nog in een trektand van ongenade en vijandschap met God. Ook wij zijn in zonde en in de slavernij van de duivel ter wereld gekomen en pas bij het Doopsel door Christus aan de klauwen van de duivel ontrukt. Maria is de enige mens die nooit bevlekt is geweest door de erf- schuld. Reeds dadelijk bij haar ont vangenis was haar ziel geheel ver vuld van Gods genade en stralend van heilige onschuld. De Zoon van God, die besloten had mens te worden, wilde uit een geheel vlekkeloze Moeder geboren worden. Daarom heeft Hij de ziel van Maria geen enkel ogenblik be zoedeld laten worden door de erf- schuld en heeft Hij reeds bij haar ontvangenis aan haar ziel zoveel genaden geschonken als Hij aan een schepsel maar schenken kon. De onbevlekte onvangenis van Maria, de Moeder van de komende Verlosser, is zo voor de mensheid in de nacht van de zonde als de dageraad van het heil geweest. Nu zou voor het ongelukkige mensdom de zon van de Verlossing spoedig opgaan. Dit feest wordt dan ook heel zinvol in de Advent gevierd. De Advent is immers de tijd waar in wij opnieuw vol verlangen uit zien naar de komst van de Verlosser. Wij moeten ons dan trachten in te denken in de onverloste toestand van de mensen vóór Christus' komst. Hoe donker zag de hemel er toen uit voor de gelovige mens! Hoe voelde de duivel zich bijna almachtig omdat alle mensen zijn slaven werden als zij ter wereld kwamen! Totdat Maria tot het bestaan ge roepen werd en de duivel voor deze genadevolle ziel zijn machteloosheid moest bekennen. Nu zou het spoe dig afgelopen zijn met zijn tirannie. De Verlosser van de mensen was op komst. Maria, de Onbevlekt Ontvangene, de allerheiligste Maagd, is voor ons het voorbeeld, hoe wij de Verlosser bij Zijn komst op Kerstmis een waardige woning moeten bereiden in onze ziel. Maria stond steeds met haar ziel naar God gekeerd, en be wust van haar hoge uitverkiezing maar tevens van haar eigen mach teloosheid en menselijke zwakheid, stond zij ook open voor Gods genade. Zij was vrij van alle egoïsme en was slechts erop bedacht om aan God en aan de mensen aangenaam te zijn en plezier te doen. Zo vond Gods Zoon in haar een waardig verblijf. Christus wil met Kerstmis ook in ons opnieuw geboren worden om dan meer in ons te gaan leven. Dan pas zal er vrede zijn in ons hart, als wij weikelijk Christus in ons willen laten leven en wij niets te maken willen hebben met de duivel en de zonde en alles wat ons in de wereld aftrekt van Christus. En wij niet meer voor ons zelf alleen wil len leven, maar voor de anderen. De met Kerstmis komende Ver losser wil ons steeds meer vrij maken van zelfzuchtige begeerten en genezen van geestelijke blind heid, lamheid en traagheid, en van alle gevolgen van de erfzonde waar voor Hij Maria vanaf het begin steeds heeft behoed. Tot Maria, de Onbevlekte Maagd, moeten wij ons wenden, opdat Zij voor ons door haar machtige voor spraak de genade mag verkrijgen, een waardige woning te zijn voor Cristus bij Zijn komst op Kerstmis. Verpakking van 454 gram 1.20 ALABASTINE HOLLAND N.V. IEI0SEGMCHT t WUTEAOAM Als „kranten-man" moet men nog al eens een vergadering bezoeken. Vergaderingen van alle mogelijke verenigingen, die een bepaald doel nastreven. De ene heeft doelstellingen op godsdienstig terrein, de andere op het maatschappelijke, het sociale, het charitatieve. Er zijn stands- en vakorganisa ties, er zijn voetbalclubs, postdui venverenigingen en toneelclubs, er is een O. en O,, een Groene Kruis, een K.V.P., kortom op practisch ieder terrein van het leven zijn verenigingen, die er het hunne toe bijdragen het leven levenswaard te maken. En zou men een juist beeld wil len krijgen van de rol, welke de verenigingen spelen in de maat schappij in het algemeen en in onze Venrayse gemeenschap in het bijzonder, dan zou men deze eerst nader aan een sociologisch onder zoek moeten onderwerpen. Waarbij dan de vraag opgelost werd. waar om men feitelijk lid is van een vereniging en welke band er be staat tussen de leden. Dit sociologisch onderzoek is er niet. Desondanks weet men uit de praktijk, dat 't verenigingsverband in een toneel- of zangvereniging waar men elkaar praktisch iedere week op de repetities ziet, anders is dan bijv. bij een Groene Kruis, waar men ééns per jaar rekening en verantwoording af hoort leggen. Maar toch leveren beide, ieder op hun terrein, een bijdrage aan de opbouw van onze Venrayse ge meenschap. Daarom doet het pijnlijk aan, diezelfde krantenman moet consta teren, dat alléén met uitzondering van de sportverenigingen en hob by-clubs als postduiven, toneel en zang, bij de overige verenigingen de aktiviteit dikwijls moet beperkt worden wegens gebrek aan mede werking van de leden. Men ziet op vele vergaderingen praktisch steeds dezelfde gezichten en hun aantal is bedroevend klein. Dezelfde mensen in soms ver schillende bestuursfuncties. Gaat men dieper op de zaak in, dan blijkt, dat het niet zozeer een tekort aan leden is, waarmede de meeste verenigingen kampen, maar wel in een tekort aan leden is, waarmee de meeste verenigingen kampen, maar wel in een tekort aan enthousiasme, een tekort aan medewerking. Men laat de werkzaamheden aan het bestuur over. dat meestal uit een klein aantal dikwijls over belaste mensen bestaat. Mensen, die in vele verenigingen ook het „haasje" zijn. En de dank der goegemeente? „Die bestuursbaantjes heeft hij ook niet voor niets, hij zal er ge makkelijk beter van worden. Dood gewoon eerzucht of machtsbegeer te...." aldus het commentaar van degenen, die langs de kant blijven staan en hoogstens zelf naar de vergadering komen, als zij via een loterij en wat dies meer zij, iets verdienen kunnen. SCHADE. Het zal duidelijk zijn, dat veelal deze bestuursleden het moede hoofd buigen voor zo weinig medewerking, voor zo weinig enthousiasme. En zo blijft méér dan één nood zakelijke voorziening achterwege, omdat de uitwerking van plannen rust op schouders van enkelen. Hier wordt de gemeenschap een niet te schatten schade toegebracht, want het belang der vereniging ligt niet alléén in het vlak van een aangename vrijetijdsbesteding of in cultuurbevordering, hoe belangrijk deze ook zijn. Maar daarnaast zijn er maatschappelijke, sociale, gods dienstige, politieke e.a. doeleinden na te streven. Dit kan alleen als er dé steun achter staat van de leden der resp. verenigingen, als het idee gedragen wordt door alle werkende leden en bestuurders. En juist op dit laatste terrein is het aantal vacatures zeer groot. Wat zyn de oorzaken van dit gebrek aan medewerking. In de eerste plaats liggen deze in het gezin, waar de vaders en moeders zich er meestal al onvol doende mee kunnen bemoeien. Het gebrek aan huishoudelijke hulp bindt vooral de huismoeders, zeker als er jonge kinderen zijn en vraagt dikwijls ook nog de hu'p van vader. Trouwens deze laatste zit met dik wijls ook na de „officiële" arbeids tijd nog dikwijls vast aan zijn be roep met studie of andere karwei tjes. Al zijn dit zeker zwaar wegende argumenten, men kan echter dik wijls niet aan de indruk ontkomen, dat ze ook wel eens ten onrechte te berde worden gebracht. Want wat ziet men in de praktijk. Dat diezelfde mensen, wanneer het gaat om hun hobby, wanneer het gaat om de voetbal, wel alle tijd vinden. Terwijl men daarnaast ook vaders vindt van grote gezinnen, met een groot huishouden, met een drukke zaak die wel tijd vinden om behalve in hun gezin en in hun zaak ook nog de gemeenschap te dienen in het verenigingsleven. Doodgewoon omdat zij de noodzaak er van inzien en zich daaraan niet willen ont trekken. Er is een gezegde dat luidt: mensen, die nooit tijd hebben, doen het minste. Dat moge allen toege roepen worden, die alleen enkelen de kastanjes uit het verenigings- vuur laten halen. De beste stuurlui... Onder de „dienstweigeraars" in het verenigingsleven zijn er velen die ernstige kritiek uitoefenen op bestaande misstanden op alle ter reinen van ons gemeenschapsleven. Zij spuien die kritiek op familie bijeenkomsten, aan de stamtafel, op kaartavonden. Ze vinden alles verkeerd en er is feitelijk niemand, die zijn taak in het gemeenschaps leven goed volbrengt. Niemand, be halve zij zelf natuurlijk. ...Ze maken nog een fout. Ze ver tellen er niet bij dat er verenigin gen zijn, die zich juist op het ter rein, waarop zij zo vol kritiek zijn, specialiseren. En dat juist die verenigingen dikwijls hun taak niet naar behoren kunnen vervullen, omdat zij aan echte medewerkers een schreeuwend gebrek hebben. Nog een andere opmerking: zou het zo dwaas zijn, als alle acade mici eens een of twee avonden per maand zich zouden offeren aan de gemeenschap en het verenigings leven gingen dienen. Zij zijn toch immers geroepen als leiders van da maatschappij. Trouwens ook bulten de kring van universitair gevormden staan er velen aan de kant, voor wie een taak klaar ligt. Wil onze gemeenschap leven, zich harmonisch ontwikkelen en de daarin gegroeide misstanden ver dwijnen, dan zal het verenigings leven zich beter moeten ontplooien. Niet alleen in getalssterkte, maar vooral in het vinden van meer actieve medewerkers en leiders. Een zware, maar belangrijke taak. En offers waard, omdat in de maatschappij van de naaste toe komst, de mens over meer vrije tijd zal kunnen beschikken. van 30 november 1907 Het verbouwen van een woon huis op de Grote Markt voor reke ning van P. Klaassen, werd opge dragen aan Piet Spee voor f 1487. Een buurt aan de Langstraat besloot het drank schenken bij begrafenissen aan de dragers af te schaffen. Door enige bewoners van de Langstraat, Veltum en Heide werd een bond opgericht, ten doel heb bende het coöperatief inkopen van koloniale waren. van 2 december 1911 Voor de Mariaverenlging sprak Rector Meijer uit Oostrum over Betlehem. 21 aspirant-leden werden geïnstalleerd. Firma Willem Winters, School- traat D 82 ging haar manufacturen zaak moderniseren. De heer A. J. Bouwers ging op vrijdag privaatlessen geven in gymnastiek en massage. van 30 november 1912 Bij de Paterskerk werd een rijwiel gestolen. De dader werd gepakt. Dr. Janssen sprak op de ver gadering van het Groene Kruis over ziekenverpleging. Het Heidebloempje gaf op de Heide een concert met toneel uitvoering. van 7 december 1912 H. Versieyen, opende voortaan iedere maand een knipcursus. Les geld f 10. De Staatscourant bevatte de statuten van het ziekenfonds Sint Isidorus. Op de onderwijzersvergadering sprak de heer Coenders, onderwijzer te Oostrum, over het spreekonder- wijs op de lagere school. De Sint Jansbond te Merselo, besloot met algemene stemmen te blijven „draaien" met de melk fabriek. van 6 december 1913 De R K. Vakorganisatie, die al over de 100 leden had, vergaderde. De heer Nasger uit Maastricht hield een rede. Op de oudersbijeenkomst sprak Th. Houba over: Taalonderwijs. De heer Janssen werd stations chef te Hoensbroek. St Hubertus te Merselo gaf een toneeluitvoering. TTet is echt niet nodig een kat in de zak te kopen! Voor hetzelfde geld kunt U zekerheid krijgen. Zekerheid in de vorm van het Cinderella garantie- label, verpakt bij al het Cinderella huishoudgoed. Spanjaard laat U zien wat U koopt. En voelt U maar: geen misleidende pap, maar een fijn, dicht weefsel van de edelste garens. Van die gegarandeerde, onverander lijke Cinderella kwaliteit zult U vele, vele jaren plezier hebben Spanjaard spint, weeft, verft en borduurt alles zelf. Spanjaard kan daarom verkla ren, dat Cinderella de allerhoogste ge bruikswaarde voor Uw geld geeft en bewijst dit met laboratorium-geteste cijfers. Cinderella lakens en slopen v.a. 9.75 - 3.15; Cinderella baddoe ken en washandjes 5.00 - 0.75; Cinderella tafellakens, servetten en vingerdoekjes v.a. f 10.00 - f 2.00 f 0.90; Cinderella keukendoeken f 1.75; Cinderella frotté handdoe ken 2.75 Huishoudgoed met garantielabel LET O P HET GOEDKEURINGSMERK VAN DE NEDERLANDSE VERENIGING VAN HUISVROUWEN De Commissie voor Agrarische belangen heeft verslag uitgebracht over de periode 1 oct. 1955 1957. Zij constateert hierin dat ieder jaar in Limburg gemiddeld 330 ha land bouwgronden ten offer vallen aan woningbouw, wegenaanleg, indus trievestiging e.a. 60 ha uiterwaarde- grond wordt ontgrind, 4 ha afge kalfd door het Maaswater. De commissie toont zich kenne lijk verheugd over het tot stand komen der proefboerderijen in de Vredepeel. Hier zal speciaal de watertoevoer bekeken worden, o.a. wat de beste methode is: infiltratie of beregening. De resultaten hiervan zullen van groot belang zijn bij de verwezen lijking van het Lollebeekplan en 't verkavelingsplan ten Westen van de Maas. Het is immers gebleken, dat in dit gebied meer dan 7000 ha. regel matig verdrogen en 33 500 ha. droogte gevoelig is. Uit het rapport blijkt, dat de commissie de mogelijkheden van infiltratie of berekening heeft be studeerd. Bij 't eerste zal 't Rijk minstens 50 pet. van de kosten moeten subsidiëren, willen de in- stallatiekosten op 't zelfde plan liggen als die van de beregening. Dit laatste zal echter studie vra gen van wat gebeurt met 't grond water, de vasthoudendheid van de grond enz., studies, waarmee op water het ogenblik op de proefbe drijven wordt begonnen. De resulta'en van deze studies zullen de boeren bekend gemaakt worden, die in 't Lollebeekplan wonen. Dat het Rijk de benodigde pomp- gemalen, om het Maaswater via Panheel in de Zuid-Willemsvaart te brengen en van daaruit in Noor dervaart, Helenavaart enPeelkanaal van waaruit het, via verscheidene waterlossingen weer terugvloeit naar de Maas, is het begin van dit grootse werk, dat ongetwijfeld niet alleen van de daarbij betrokken boeren, maar gelet op de grote verliezen, die de landbouw heeft aan landbouwgronden, ook van het gehele Nederlandse volk grote of fers zal vragen. We kunnen ons voorstellen, dat menig boer in het betrokken gebied thans liever een studie zou hebben, hoe van het water af te komen, maar het zal duidelijk zijn, dat een dergelijke abnormale toestand als we dit jaar gehad hebben, moeilijk als richtlijnen genomen kan wor den. De cijfers van verdroogde gron den over de laatste 6 jaren tonen aan, dat vooral de watertoevoer van eminent belang is. Een vraag is die tevens dan zal moeten worden opgelost of in de jaren met teveel water de genomen maatregelen ook doel treffend zijn om een snellere af voer van het water mogelijk te maken. Men lacht er bij ons in Nederland om, dat er in andere delen van deze wereld mensen zijn, die naal den door zelfgemaakte poppetjes zitten te stekken in de vaste over tuiging, dat zij hun vijand daar geweldig afbreuk mee doen. Geheel van dezelfde orde is het echter als men houten kastjes neerzet om zieke mensen „af te schermen" van die boze aardstralen Gelukkig beschikken wij thans over twee uitgebreide wetenschap pelijke rapporten, samengesteld in opdracht van de Koninklijke Neder landse Academie van Wetenschap pen. Mensen van de wetenschap hebben daarin hun conclusies neer gelegd over hun onderzoekingen betreffende diverse problemen, die met de z.g. aardstralen zouden samenhangen. Het eerste rapport dat de dingen in hoofdzaak van geneeskundig standpunt beziet, laat aan duidelijk heid niets te wensen over. Dat er na het bekend worden van de con- clusie's dezer werkgroep felle protesten uit het kamp van wichel roedelopers en anderen zijn geko men, zal niemand verwonderen. Wat is de waarde? De wichelroede heeft in geen der onderzochte gevallen haar deugdelijkheid als opsporingsappa raat van hetzij bekende, hei zij onbekende verschijnselen kunnen bewijzen. Voorts is het bestaan van z.g. aardstralen in geen enkel geval aangetoond, of zelfs maar aannemelijk gemaakt. Ten overvloede werd het over tuigend bewijs geleverd, dat de onderzochte apparaten ter „vernie tiging" of ter „neutralisering" van hun werking waardeloos waren. De wenselijkheid wordt uitgespro ken, dat de overheid het publiek bescherming biedt tegen de aktivi teit van fabrikanten en handelf r n in z.g. anti-aardstralenapparaten, zeer zeker voor zover deze aktivi teit zich beweegt op geneeskundig gebied. Naar aanleiding van dit eerste rapport gaf prof. dr. J. Clay op een persconferentie een overzicht van het werk der Amsterdamse werkgroep, dat enkele jaren in beslag heeft genomen. Hoge pry zen! Ter opluistering waren daar enige apparaten te bezichtigen, die tot afscherming van aardstralen zouden moeten dienen. Deze toestellen waren van een zeer eenvoudige, om niet te zeggen kinderlijke construc tie. In elk geval stond de waarde van het materiaal en de eraan bestede arbeid in geen verhouding tot de buitensporig hoge prijs, die ervoor werd gevraagd Het tweede rapport, dat betrek king heeft op wetenschappelijke onderzoekingen betreffende aard stralen en landbouw, ademt in zijn conclusie's geheel dezelfde geest. Land-, tuin- en bosbouwers wordt aangeraden geen rekening te hou den met de nimmer aangetoonde hypothetische aardstralen en geen waarde te hechten aan a) wichel roede-onderzoek, b) gebruik van afschermapparaten, c) verwijdering van aardstralen uit landerijen en gebouwen. WIEN BLEIBT WIEN We hebben de laatste tijd ln Venray Romy Schneider nog al eens kunnen bewonderen. Zo ook nu weer in deze Weense films, waar zij een jong Zwitsers meisje voorstelt, dat in Wenen haar geluk gaat beproeven en haar Intrek neemt bij een tante, die een be roemde bakkerij heeft. Zij beleeft allerlei avonturen in deze werkelijk gezellige film, die vooral boeit door zijn grote vro lijkheid en frisse vaart. Een aar dige amusementsfilm, waai aan ook anderen dan zij, die hun hart aan Romy Schneider verloren hebben, enkele genoegelijke uren beieven kunnen. De namen vanMagda Schneider, Hans Moser en Paul Hörbiger heb ben in dit verband een goede klank. En de oude pracht van het keizer lijke Wenen, met keizer en al, ko men ook in deze film weer ruim schoots aan hun trekken. DE AFVALLIGE. Een werkelijk aangrijpende film wordt ons geboden met De Afvallige waarin het verhaal verteld wordt van een afvallig priester, die in een krijgsgevangenkamp terecht komt en daar, door de omstandigheden gedwongen, zich van zijn priesterlij ke taak moet kwijten. Hij wordt er, tegen zijn zin, aanleiding toe, dat zijn vriend priester wil worden en tracht op alle mogelijke zelfs heiligschennende wijze de jongeman van zijn voornemen af te brengen. Dat lukt hem niet en als dan de jonge priester op de dag van zijn prie>terwijding zijn vriend komt be zoeken, wordt de afvallige zo door zijn haat bevangen, dat hij de wij deling vermoordt. Dan breekt echter de genade door en komt ook de afvallige tot een bekentenis van zijn schuld. Deze film met zijn soms tè felle scènes,

Peel en Maas | 1957 | | pagina 1