Henschenius
het „Kruis in de Peel"
nagenoeg hersteld
Wanneer Christus
terugkomt op de
jongste dag...
Huidgenezing
PUROL
Voor de Politierechter.
Uit Peel en Maas
Dr. J. Veraart
onderscheiden
Zaterdag 23 november 1957 No 47
ACHT EN ZEVENTIGSTE JAARGANG
f ONDERVINDT 'T
KLEDING WINT 'T
PEEL EN MAAS
ff CONFECTIE VAN
m
"EEN RIJK BEZIT
DRUK EN UITGAVE FIRMA VAN DEN MUNCBHOF AH VHHP \7P*1MP A V T?1\I l^lWf CTP ADVERTENTIE-PRIJS: 8 ct. per m.ra. ABONNEMENTS-
GROTESTRAAT 28 TELEFOON 512 GIRO 150652 VV CClYOLHU V UUA VLilmAI JLJIl UiYl J 1 iXCdVCriT PRIJS PER KWARTAAL t 1.40 BUITEN VENRAY f 1.60
Het Evangelie van de laatste
zondag van het Kerkelijk Jaar
spreekt over twee geweldige ge
beurtenissen: over de verwoesting
van Jerusalem en over het einde
van de wereld. De eerste gebeurte
nis had reeds plaats binnen 40 jaar
nadat Jezus het voorspelde; zo zal
het einde van de wereld ook eern
maal komen, maar plotseling en
onverwacht.
Als Jezus zegt: „Dit geslacht
gaat niet voorbij, eer dit alles is
geschied", dan bedoelt Hij dat er
onder Zijn toehoorders zullen zijn
die de verwoesting van Jerusalem
en de tempel nog meemaken in
hun leven. Wat Christus heeft voor
speld, is werkelijk 40 jaar na Zijn
dood gebeurd.
In het jaar 70 na Christus heeft
keizer Titus de stad en de tempel
verwoest. Hij richtte een ontzet
tend bloedbad aan onder de Joden
en voerde de overigen in gevangen
schap weg. Het Joodse volk, dat
zijn Verlosser niet heeft willen
aannemen, heeft er verschrikkelijk
voor moeten boeten.
Deze geweldige gebeurtenis en
dit Godsgericht is een voorafbeel
ding van het einde der wereld en
tegelijk een waarborg dat de woor
den van Christus waar zijn. Daar
om wil de Kerk ons de gebeurtenis
van het Laatste Oordeel in al haar
grootheid en belangrijkheid voor
ogen stellen.
We moeten van deze woorden
van Christus niet gaan griezelen;
dat is helemaal niet de bedoeling
van de H. Kerk met dit Evangelie.
Maar wel moeten wij door deze
woorden op heilzame wijze aange
grepen en geschokt worden. De H.
Kerk wil ons uit onze slaperigheid
wekken en uit de sleur waarin wij
leven, opdat wij een leven gaan
leiden dat God waardig is. We
moeten eraan denken dat het laat
ste oordeel in het leven van iedere
mens reeds binnendringt door de
dood. En deze komt onaangediend
en onverwacht. Zo zijn wij dus
allen betrokken en in de hoogste
mate geïnteresseerd bij de dingen
die in het Evangelie verhaald wor
den.
Het Evangelie zegt, dat Jezus op
het einde van de wereld zal komen
op de wolken des hemels met
grote macht en majesteit. Eerst
zal een groot kruis aan de hemel
verschijnen. En dan zendt Christus
Zijn Engelen met luid bazuin
geschal naar de aarde, en zij zullen
de doden uit hun graven roepen.
Wij moeten over deze dingen
niet denken zo*ls de Getuigen van
Jehova, die nergens anders over
praten en net doen alsof zij precies
weten wanneer de wereld zal ver
gaan. Wel moeten wij steeds voor
bereid zijn op de komst van Chris
tus als Rechter van levenden en
doden, want deze komst kan door
onze dood voor ieder van ons per
soonlijk elk ogenblik alvast werke
lijkheid worden.
Het Evangelie van deze en de
volgende zondag is helemaal geen
griezelverhaal, ook al gaat het
dan over het Laatste Oordeel en
het einde van deze wereld. We zijn
gewend wanneer wij over het
Laatste Oordeel horen spreken, te
denken aan „een dag van toorn,
een dag van tranen", zoals gezon
gen wordt in de Mis voor over
ledenen:
„Ach, wat zal ik arme dan zeggen,
Wie zal ik als voorspraak vragen,
Als rechtvaardigen nauwelijks
veilig zijn?"
Alleen voor de goddelozen en de
vijanden van Christus' kruis zal
het dan verschrikkelijk zijn, niet
voor de kinderen Gods. Wanneer
Christus zegt: „alle volkeren zullen
weeklagen" bij Christus' weder
komst, aan bedoelt Hij dat de dan
nog levende mensen door de jong
ste dag geheel onverwacht over
rompeld zullen worden.
Maar dan spreekt Christus vooral
over de uitverkorenen en de men
sen die in vriendschap met Chris
tus ontslapen zijn. Hun wacht bij
Zijn wederkomst een glorievolle
verrijzenis. Christus zal hen van
de vier windstreken rondom Zich
laten verzamelen. De Engelen zul
len hen bijeenbrengen, niet om
voor het gerecht gesleept te worden,
maar om in de eeuwige heerlijk
heid te worden binnengeleid.
En wat Jezus in het Evangelie
aangeeft, dat zegt Sint Paulus ons
in het Epistel: wij christenen
moeten vandaag aan het einde van
het kerkelijk jaar de Vader dank
zeggen, dat Hij ons heeft ontrukt
aan de macht der duisternis en
overgebracht naar het rijk van Zijn
geliefde Zoon, waar we reeds
mogen „deelnemen aan de erfenis
der heiligen in het licht."
Paulus bedoelt hiermee, dat wij
Christenen niet behoeven te wach
ten tot de jongste dag: in het ge
loof, in de hoop en in de genade
hebben wij reeds aandeel in deze
hemelse goederen.
Daarom past ook het Introïtus
De mensen van Deur-
ne, hebben via een daar
toe opengestelde gele
genheid in de Deumese
krant, gelden bijeen ge
bracht ter restauratie
van het „Kruis in de
Peel", op de grens van
het Deurnese en Ven-
rayse gebied, dat daar
indertijd is opgericht
als herinnering aan het
schuilkerkje, van waar
uit Pastoor Jacobs z.g.,
zijn parochie bleef be
dienen.
Onlangs werd in Deurne, een ten
toonstelling gehouden, van het be
zit der Deurnese „Oudheidkamer".
Een tentoonstelling om van te
watertanden, want de Deurnese
mensen hebben kans gezien, in deze
„Oudheidkamer", een pracht collec
tie oudheden te verzamelen, waar
van de geschiedenis niet alleen in
teressant, maar ook waardevol is.
Op deze tentoonstelling was ook
een zeer mooi corpus van een kruis
beeld te zien. Het bleek te zijn van
het kruis bij de Kraayenhut.
Tijdens de herstelwerkzaamheden
is het ontdaan van alle verflagen.
Het was een gevaarlijk experiment:
het hout was maar zacht, hoe zou
het zich houden onder de inwerking
van moderne zuiveringspreparaten?
Er kwam een bijzonder fraai stuk
snijwerk te voorschijn, waarschijn
lijk vervaardigd in het Rijnland.
De eerste stap tot restauratie van
het kruisbeeld op de Groteberg was
daarmede gezet. Architect Deltrap
zorgde voor de volgende stap, met
het ontwerp wat hier is afgebeeld.
De opzet is niet zozeer het bij
zondere van de plaats te benadruk
ken, als wel het kruis te bewaren
en te beschermen tegen weer en
wind.
Allereerst werd er besloten de
zeven linden te behouden. Dan werd
er boven het kruisbeeld een soort
van ciborium gebouwd. Aan de
achterkant werd er als een concha
een ruige muur opgetroken; daar
door werd een half-open ruimte ge
suggereerd. Die muur is gemetseld
van oude straatkeien, afkomstig
van de Deurnese markt en heeft
als taak het tamelijk tenger gedenk
teken te doen aansluiten bij de iet
wat ruwe, landelijke omgeving.
De restauratie werd geheel vol
gens het plan van architekt Deltrap
uitgevoerd door aannemer Jos.
Coopraans, de aannemer, die hier
het nieuwe paviljoen van Huize St
Anna gaat bouwen.
Het kruisbeeld werd helemaal
vernieuwd. Het opschrift, dat de
voorbijganger herinnert aan het
historische van deze plek, stond
vroeger op een houten bord, dat
later werd vervangen door een
lelijke ijzeren plaat. Dit komt thans
de tekst is hetzelfde gebleven
weer onder het kruis, doch nu ge
hakt in Franse steen, samen met
het bijbehorende gedichtje.
In de Peel
Het eigenlijke kruis is van' eiken
hout. Het ciborium erboven werd
uitgevoerd in beton; van datzelfde
materiaal zijn ook de vier vrij ranke
zullen, die de spitse overkapping
dragen. Het geheel is sober ge
houden, zoals dat ook in zijn his
torisch verband paste.
De natuur is zo min mogelijk
verstoord of geschonden, te meer
omdat het plekje rondom dit her-
denkingskruis zowat het enige ruige
stukje is, dat er daar van het oor
spronkelijke Peellandschap is over
gebleven. Rondom zijn alle gronden
reeds ontgonnen.
Er moesten in verband met het
herstel van dit kruis enige moeilijk
heden worden opgelost. Het stukje
grond, waarop het kruis staat, was
n.l. nog steeds van de gemeente
Venray. Het gemeentebestuur heeft
de grond echter overgedragen aan
het kerkbestuur van Ysselsteyn.
Dit gaf het kerkbestuur van de
Oude Parochie van Deurne, het
recht het gedachteniskruis daarop
te herstellen en het in de toekomst,
met zijn omgeving te onderhouden.
Een en ander werd schriftelijk vast
gelegd, zodat het ook in de toe
komst zo blijft.
Dank zij de offers vanveleDeur-
nese mensen en dank zij de mede
werking van het Venrays gemeente
bestuur en het Ysselsieynse kerk
bestuur, wordt dus door 'n vernieuwd
en fraaier kruisbeeld op de Grote
berg ook voor het nageslacht de
herinnering levendig gehouden aan
de geestelijke steun, die de katho
lieken van Deurne en omgeving
daar vonden in zeer moeilijke jaren.
Behalve een bescheiden hul deblijk
jegens voorbeeldige voorvaderen zal
het voor ons en de toekomstige
generaties een blijvende aansporing
zijn tot geloofstrouw en geloofs-
geloofsbeleving.
op zondag 1 december a.s.
Ie voor 15 katholieke organisaties,
die door Uw hulp er in één
slag bovenop geholpen worden;
2e voor U zelf want niet min
der dan f 225.000 aan (belas
tingvrije) prijzen staan ter be
schikking.
De ,.SUS"-4-aktie herbergt véle
verrassingen! Voorzie U op zondag
1 december van loten, want steeds
blijkt de belangstelling enorm, zelfs
zo, dat vele duizenden telkens te
leurgesteld moesten worden.
Een SUS-lot is St. Nicolaas op
z'n best! Een duurzame surprise,
graag gewild, charmant, spanning
en ook niet duur! 5 Denderende
KRO-avonden, de laatste trekkings
avond ook een Televisie-avond
mans handtekening onder een
chèque geplaatst. Hij knikte min
zaam tegen de postambtenaar aan
het loket en stak het geld in zijn
zak. Even minzaam knikte hij nu
naar de politierechter en dat mag
enige verwondering wekken als
iemand een paar maanden krijgen
zal. De man heeft die paar maan
den trouwens niet gekregen. Het
vertrouwvol geknik naar de rechter
had zijn reden.
Een half jaartje geleden emi
greerde de schoonzoon van deze
verdachte naar het verre Australië.
Pa, zei hij, mocht er nog iets
te regelen vallen, dan knapt u dat
wel voor me op hè? Pa beloofde
dat. Nadien stuurde hij briefjes
door, betaalde een paar vergeten
rekeningetjes en stuurde met regel
maat pakjes naar het geëmigreerde
gezin.
Dat ging allemaal goed tot pa
last van zijn blinde darm kreeg.
Hij liet het lastige lichaamsdeel
wegwerken en een dag of wat later
liep hij gezond en wel weer over
de straat.
Ondertussen was er voor schoon
zoon een chèque gekomen van
f 22.50. Als gevolg van die blinde
darm was de chèque zo lang blijven
liggen, dat hij meteen moest wor
den geïnd. Over twee dagen zou
hij zijn verlopen.
Dus ging de man naar het post
kantoor, schreef de chèque, dat de
geadresseerde schoonvader mach
tigde het bedrag in ontvangst te
nemen en ontving het bedrag.
Daarmee was het misdrijf com
pleet.
De valse handtekening werd ont
dekt, de postale recherche kwam in
beweging, de politie schreef er
vellen over vol, de officier van
justitie stelde een nauwkeurige dag
vaarding samen en de deurwaarder
leidde pa naar het verdachten
bankje.
Mijn schoonzoon heeft me
gevraagd alles te regelen en dat
heb ik gedaan, zei hij. Ik kon in
die twee dagen dat ding niet naar
Australië sturen, opdat hij de hand
tekening zelf zou kunnen zetten.
Dus heb ik niet anders gedaan dan
ik doen moest.
Daar was de rechter het niet mee
eens en dit moge tot lering strek
ken voor alle schoonvaders, die
baantjes opknappen voor kinderen
in Australië. De verdachte had de
chèque moeten terugsturen naar
de afzender, met het verzoek een
nieuwe uit te schrijven op zijn,
verdachtes naam.
't Is wel een biezonder geval,
vond de officier, maar waar blijven
we, als dit wordt toegelaten?
De valsheid in geschrifte is ge
pleegd, hoe dan ook. Niemand kan
zeggen, dat pa géén handtekening
heeft vervalst. Er moet dus een
veroordeling volgen. Maar de straf
kan hier gering zijn: vijf gulden of
één dag.
Niemand had er bezwaar tegen.
De verdachte zelf ook niet.
Als dat moet. dan moet dat
maar, zei hij, die vijf gulden is nog
wel overheen te komen.
Alléén de rechter had bezwaren.
Iemand kan niet wegens het
plegen van een misdrijf worden
veroordeeld zei hij, als hij niet de
opzet heeft gehad het misdrijf te
plegen. Hier is wel bewezen, dat
de verdachte een valse handtekening
heeft gezet maar niet dat hij de
opzet heeft gehad een misdrijf te
plegen.
Daarom werd schoonvader dan
ook vrijgesproken.
Waarna het wijze knikje volgde.
Huldzuivarheid - Huidgezondheid
Houdt du winter uit henden en voeten.
van de Mis goed bij het Evangelie.
Bij het begin staat de Christus voor
ons en Hij wil ons gerust stellen:
Ik koester gedachten van vrede en
niet van straf.... Uit alle oorden
wil Ik u bijeenbrengen en binnen
lelden in de eeuwige heerlijkheid.
Chèque-vervalser ging vrijuit.
Valsheid in geschrifte levert nog
doorgaans een fikse straf op. Elk
jaar verdwijnen tientallen Neder
landers naar de ongezellige getra
liede kamertjes van 's rijks hotel
wezen, omdat zij vlotweg ander
mans naam onder een chèque zet
ten en dan het geld ten eigen bate
innen om er goede sier van te
maken.
Ook deze verdachte had ander
van 23 november 1907
Op de verplichte rijksheng-
stenkeuring te Venlo werden aan
gegeven 6 stuks, allen goedgekeurd
als Brillant en Vos van J. Ram-
baghs te Castenray, Major de
Bousart van L. Haffmans te Well,
Jules van C van Duijnhoven te
Mook, Faro van J. Camps te Affer-
den en Leo van J. van Wylick te
Grubbenvorst.
De heer Chr. Goumans be
haalde het koningschap bij de
schutterij „Het Hoff".
Op de markt van woensdag
waren 250 stuks runderen aange
voerd. Biggen waren er weinig.
Prijzen 3 tot 5 gulden per stuk.
Plannen bestonden om de
gaslantaarns van de straatverlich
ting automatisch te ontsteken en
uit te doven.
van 26 november 1911
Op de feestavond van de R.K.
Volksbond sprak Pater Caecilius
Peeters O.F.M.
De heer E. Verheggen sprak
te Merselo over het nut van ver
eniging.
van 23 november 1912
Frans Winckens, vishandelaar
verhuisde naar Eindstraat D 24.
17 november werd het patro
naat ingezegend en geopend. Het
woord werd gevoerd door de direk-
teur Pater Regalatus Hazebroek
O.F.M. en Pastoor Pascal Schmeitz.
De heer Johan Broeder uit
Mook vroeg om gezondheidsreden
ontslag als direkteur van de Fan
fare.
Tot onderwijzer te Oostrum
werd benoemd de heer Pierre
Gooren, tot dan toe te Meerlo.
D.S.O. won van Gennep met
3—1.
van 29 november 1913
Op de markt werd een huls
gehuurd en ingericht als kantoor
voor de gemeente-ontvanger.
Onder leiding van de organist
Bück werd een dubbel-quartet
opgericht.
Op de vergadering van de
Maria-vereniging van 23 november
hield Pater Majella Weeninck OFM
een rede.
De heer J. C. Ament opende
een cursus in melkbehandeling voor
71 deelnemers te Oostrum.
Op 'n mooie vroege morgen, on
geveer 'n week of drie geleden,
mocht ik toevallig getuige zijn van
de plaatsing van het Henschenius-
beeld op z'n voetstuk, en ik moet
bekennen, dat het nu een ogenblik
intense vreugde was, de grote man
weer de ereplaats te zien geven.
Spoedig werd het beeld aan het
oog onttrokken, maar de vertoning
had lang genoeg om de crltiek te
doen „losbarsten!"
Nauwelijks had men het beeld
gezien of men was al met zijn
als altijdonfeilbaar oordeel klaar.
'n Typische opmerking hoorde ik
o.a.: ,,'t Is niks, hij lijkt nie!" Hè?
„Hij lijkt niet op de vorige en die
was echt", dat hadden oude mensen
hem verteld, die Henschenius nog
gekend hadden!
'n Ietwat zure en kleingeestige
opmerking kwam van 'n zakenman.
Op 'n vraag hoe hij 't vond kwam
direct het antwoord: „hoe wij het
vinden is tóch van geen betekenis,
als die en die 't maar mooi vinden".
'n Derde kon z'n plezier bij na niet
op met te wijzen op de voeten of
schoenen van het beeld: „moet je
zien!"...
En zo zou ik nog enkele beoor
delingen kunnen aanhalen, maar
blijkbaar was er niemand, die m'n
vreugde deelde, dat Henschenius
eindelijk weer in ons midden let
terlijk verrezen was.
Laten we toch niet zo beriepen
zijn onze soms zo ongemotiveerde
kleingeestige critiek wat binnen
houden. Hoe licht maken we ons
legenover derden bespottelijk met
onze laag-bijde-grondse opmer
kingen, die alleen in ons eigen oog
zo gewichtig lijken.
Wat doet het er eigenlijk toe of
het beeld mooi is?
Over dat „mooi" heeft ieder zo
zijn eigen oordeel, al naar gelang
ieders smaak. Vergeten we ook niet,
dat er nog een ander idee van
schoonheid bestaat dan die welke
aan de opperhuid kleedt, en waar
op de advertences van vrouwelijke
onderkleding, crèmes, poeders, oliën
enz. het zo begrepen hebben!
'n Schoonheid die van binnen uit
komt. Karakter.
En als we dan toch over Kunst
en Kunstenaar willen oordelen, dan
moge dit alleen van belang zijn:
heeft de kunstenaar de bepaalde
grootheid van Henschenius be
grepen, doordacht,gevoeld, beleefd?
Heeft hij dót uestalte weten te
geven? En is het hem gelukt, dat
te doen in een materiaal en met
middelen, die geen fijnere details
toelaten en vragen om een grote,
forse vormgeving?
Heeft hij bij dit alles ook reke
ning gehouden met ruimte en af
stand?
In één woord: is het de kunste
naar gelukt, Henschenius, zoals hij
daar zit, de waardige representant
te doen zijn van de rusteloze maar
toch rustige geleerde Bollandist,
zoals hij ook leven moest in onze
gedachten?
Is het hem gelukt, onsVenrayers
op de eerste plaats, in eerbied te
doen opzien naar deze reus van
geleerdheid, die een der onzen was?
En wat doet het er dan nog aan
toe of hij ook uiterlijke, oppervlak
kige gelijkenis vertoont, met die
vroegere dorpsgenoot die Henskens
was, en wiens „portret" niemand
kent!
Het bovenstaande is natuurlijk
niet bedoeld als een poging om
redelijke, gefundeerde critiek dekop
in te drukken, nog minder als een
poging om bij voorbaat protest aan
te tekenen tegen gezonde humor,
waartoe dit beeld aanleiding zou
kunnen geven!
Laten wij, Venrayers, ons rond
dit beeld één en gelukkig voelen,
om tegenover onze kinderen en
tegenover de vreemdeling met trots
te kunnen wijzen op „onze" Hen
schenius, die we nu met recht de
ereplaats gaven in ons groeiend
stadje!
M. v. R.
BEL OP BIJ BRAND
No. 392
Mgr. dr. A. Hanssen, bisschop
coadjutor van Roermond, heeft
dinsdagnamiddag, bij de opening
van de nieuwe paviljoens van de
inrichting voor zwakzinnige kinde
ren „Maria Roepaan" te Ottersum,
aan dr. J. Veraart mededeling ge
daan van zijn benoeming tot com
mandeur in de Orde van de H.
Silvester, welke hoge onderschei
ding hem door Z.H. de Paus is
verleend.
Dr. Veraart, geneesheer-directeur
van de psychiatrische inrichting
„St. Anna te Venray. waarvan hij
de wederopbouw sedert de oorlog
met grote kracht heeft ter hand
genomen, is voorzitter van de
Stichting tot Bevordering en Be
hartiging van de Iniern*atsverzor-
ging van R.K. Geestelijk Gestoorden,
dat de inrichting „Maria Roepaan"
beheert. Het is o a. zijn grote ver
dienste, dat deze inrichting voor
diep-zwakzinnige kinderen zo spoe
dig tot stand kwam en reeds thans
geschikt is voor het opnemen van
ruim 240 patiëntjes.
Dr. Veraart had niet alleen van
Mgr. Hanssen, de Commisaris der
Koningin en de leden van Ged.
Staten, die bij deze opening aan
wezig waren, gelukwensen in ont
vangst te nemen, maar eveneens
van alle aanwezige gasten, terwijl
in Venray, na het bekend worden
van het nieuws, vele schriftelijke
gelukwensen binnen kwamen.
In de avonduren was het dra een
komen en gaan van velen, die hun
gelukwensen kwamen aanbieden,
waarbij wij o.a. opmerkten: de
parochiegeestelijkheid, het bestuur,
zusters en collegae van Huize St.
Anna en Servatius, Burgemeester
en Wethouders.
De president van Venrays Har
monie, maakte zich bij de serenade
tolk van Venray, toen hij de onder
scheiden geneesheer-directeur zijn
gelukwensen aanbood met deze
pauselijke onderscheiding; verdiend
door een leven van hard werken
ten behoeve van de lijdende mens
heid.
Hij prees dr. Veraart dat hij, on
danks zijn groot gezin, toch het
initiatief en het doorzettingsver
mogen heeft weten op te brengen,
waardoor niet alleen in „Maria
Roepaan", Huize „St. Anna" en „St
Jozef" veel tot stand is kunnen
komen, maar ook op ander terrein
nooit tevergeefs een beroep op de
„dokter" wordt gedaan.
Ook wij voegen gaarne onze
gelukwensen ioe aan de veie, die
de nieuwe Commandeur mocht
ontvangen.
Nieuws uit
Venray en Omgeving
GKOENE KKüIS
Donderdag a.s.:
Zuigelingenbureau voor de Kom
Zondagsdienst huisartsen
Vanaf za erdagavond 8 uur tot
maandagmorgen 8 uur, wordt de
praktijk der huisartsen voor Venray
e.o., waargenomen door
Dr. VAN THIEL
Stationsweg 9 Telefoon 465
Uitsluitend voor spoedgevallen.
Drankwet
Burgemeester en wethouders van
Venray brengen ter openbare ken
nis, dat is ingekomen een verzoek
schrift van Siebers, Marinus Hen-
drikus Wilhelmus, wonende te
Venray, Merseloseweg 24a, om een
slijtvergunning voor de rechter-
voorkamer van het pand Merselose-
weg 14.
Binnen twee weken na de dag
tekening dezer bekendmaking kan
ieder tegen het verleren van deze
vergunning schriftelijke bezwaren
bij burgemeester en wethouders in
brengen.
Venray, 13 november 1957.
Invalidenbond „St. Liduina"
Van verschillende zijden werd ons
gevraagd of de intussen traditionele
„poppenactie" ieder jaar gehouden
door de Dek. afd. Venray van de
Kath. Inval. Bond „St. Liduina",
dit jaar niet zou doorgaan.
Het bestuur van bovengenoemde
organisatie is echier van oordeel,
dit jaar deze ac ie geen doorgang
te doen vinden, oaar retd* in juli
jl. een inzameling voor het „aan
schaffingsfonds" heeft plaats gehad
Mochten er nog invaliden zijn
welke gaarne een invalidenwagen
in bruikleen zouden ontvangen
dan kunnen deze zich alsnog op
geven bij een van de bestuursleden
van St. Liduina.
Kapelaan M. Kappers benoemd
tot pastoor te Blerick
Tot pastoor in de St. Hubertus-
parochie te Blerick is benoemd de
zeereerw. heer M. Kuepers, die als
eerste kapelaan verbonden was aan
de St. Martinusparochie te Tegelen.
Kapelaan Kuepers volgt in Blerick
pastoor K. Höppener op. Deze is
door Mgr. Lemrnens benoemd tot
pastoor-deken te Sittard.
De nieuwe pastoor was na zijn