Christus-Koning Een ïenrayse onderdnik-aktie in 1672 De politierechter oordeelt Venray 25 jaren Dekenaat. Feest van Overeenkomst tassen Horst en Mij. v.d. Griendt bekrachtigd. Uamea-Celei HU WITTE KRUIS. Zaterdag 26 October 1957 No 43 ACHT EN ZEVENTIGSTE JAARGANG M PEEL EN MAAS mowZ WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN a?™»™*™™,* CONFECTIE VAI m PRIJS PER KWARTAAL f 1.40 BÜITENVENRAY f 1.6i Verleden week zaterdag heeft „Peel en Maas" eraan herin nerd, dat het Dekenaat Venray 27 oktober 25 jaar bestaat. Zondag Is in alle H. Missen gevraagd, om dit jubileum zuiver kerkelijk te vieren. Morgen, op het feest van Christus-Koning, zal om kwart over negen een plechtige Hoogmis worden opgedragen, om God te bedanken voor alle weldaden, in de afgelopen jaren aan ons dekenaat geschonken en daarnaast, niet minder, om Gods zegen te vragen voor de toekomst. Wanneer wij ons dekenaat vergelijken met voor vijf en twintig jaar terug, dan zien wij, dat er grote veranderingen hebben plaats gegrepen. Hieruit kunnen wij afleiden, wat in de komende jaren gaat gebeuren. Veel schoons zal er komen en veel waardevols, maar er zullen gevaarlijke kanten aan zijn. Daarom vragen wij, bidt morgen, dat het geloof bewaard blijve in ons dierbaar dekenaat. Laten wij morgen allen tot deze intentie de H. Mis bijwonen en de H. Communie ontvangen. Wij verwachten U in grote getale in de Hoogmis. Vergeet niet te bidden voor uw geestelijke leiders, alle zielzorgers van het dekenaat. Denkt ook in uw gebed aan de twee rustende Dekens, die door hun Offer en Gebed nog steeds de belangen van het dekenaat mee blijven behartigen. ANT. LOONEN, Pastoor-Deken. De enige Koning, die niet zal verdwijnen In een wereld die zweert bij democratie en niet langer gelooft dat alle gezag van God komt, die koningen onttroont of het koning schap maakt tot weinig meer dan een nationaal symbool, in zo'n wereld schijnt een feest van Christus Koning weinig op zijn plaats te zijn. En toch heeft de vorige Paus dit feest pas ingesteld in deze laatste tijd waarin we de ene koning na de andere wegens revolutie zien verdwijnen. Want Christus is de enige koning die niet zal verdwij nen, al roep de wereld nog zo hard: we willen Hem niet als koning. Al probeert ze Hem dood te zwijgen en spot zij met Zijn koningschap. Het is juist opdat wij door de wereld ons niet laten aftrekken van Christus onze Koning en wij ons zouden scharen onder Zijn konings banier en edelmoedig strijden voor Zijn koningsrechten dat dit feest van Christus-Koning in onze tijd is ingesteld. Christus is de enige koning die blijft omdat Zijn koningschap een eeuwig koningschap is. Hij is immers de Zoon van God, die mens werd en door de Vader in de hemel gezonden werd als Verlosser van de wereld en Koning van het Godrijk. Bij Zijn verrijzenis en hemel vaart ontving Hij van Zijn Vader de heerschappij in ruil voor Zijn vrijwillige vernedering en Zijn ge hoorzaamheid aan de Vader tot aan de dood van het kruis, opdat alle knie zich voor Hem zou bulgen. Elke mens moet zich aan Hem onderwerpen, want Hij alleen is de Weg, de Waarheid en 't Leven. Ook als mens is de verheerlijkte Jezus de koning der verlosten en de koning van het heelal. Hij oefent Ztfn koningschap uit zonder dwang uit te oefenen, zoals aardse koningen en regeerders meestal moeten doen om aan het bewind te blijven. Slechts door het zoete geweld van de liefde trekt Hij de harten tot Zich. Door de liefde, die Hij vooral toonde, toen Hij leed en stierf aan het kruis, om ons te verlossen en ons uit de macht der duisternis over te brengen naar Zijn wonderbaar licht en Zijn rijk. Zo regeert Jezus over trouwe harten, die Hij overal vindt en in alle tijden. Hij heeft dat voorspeld, toen Hij sprak over Zijn kruisdood: „Wanneer Ik van de aarde ver heven zal zijn, zal Ik allen tot Mij trekken". (Joh. 12, 32) Maar welk een smartelijk Mys terie als wij rondzien in de wereld. Hoe weinigen volgen Hem trouw, omdat zij de liefde niet kunnen opbrengen, die hiervoor nodig is Want Jezus eist van Zijn volgelin gen, dat zij niet gehecht zijn aan rijkdom en aardse dingen, dat zij zich zachtmoedig gedragen en naar de gerechtigheid .hongeren en dors ten en daarbij nog, dat zij zich zelf verloochenen en hun kruis op nemen. Er zijn vrome mensen, die steeds maar klagen, dat de wereld toch zo slecht is. Daarmee bewijzen ze echter de zaak van Christus'Ko ningschap helemaal geen dienst. Wij moeten ieder voor zich in ons eigen hart, Zijn koningschap van liefde oprichten. En trachten de liefde op te brengen om te doen wat Jezus van Zijn trouwe volge lingen eist. Dan zijn wij tevens de beste strij ders voor het koningschap van Christus in de wereld. Want de mensen worden meer door daden van onbaatzachtige liefde getrokken tot het goede dan door veel woorden. Wie hier niet meer wil doen dan hij absoluut moet, verspeelt de kans om zijn leven groot en schoon te maken. Het feest van Christus-Koning doet een beroep op ons allen, om ons te scharen onder Zijn konings banier en in onze omgeving te strijden voor Zijn koningsrechten, meer door ons best te doen in alles een goed christen en rechtschapen mens te zijn, dan door te redetwis ten met hen, die zeggen niets voor Christus en Zijn Kerk te voelen. „Voor Christus onze Koning! God wil het!" Moge ook door ons toedoen Zijn rijk van gerechtigheid, liefde en vrede overal komen! Historisch moment voor de gemeente Horst. Een overeenkomst van historische betekenis maakte in september '56 een einde aan een gespannen ver houding tussen de gemeente Horst en de N.V. Mij. vd. Griends Land- Exploitatie te Griendtsveen. Door deze overeenkomst verwierf Horst in totaal 740 ha. grond voor de vestiging van nieuwe landbouw bedrijven, aan welke het dringend behoefte had voor verlichting van de grote bevolkingsdruk in de agrarische sector. Van dit complex waren 175 ha. ontgonnen. Tegelijk werd Horst bevrijd van de last van langlopende pachtcon- tracten (lopende lot het jaar 2004) tegen een voorhistorische pacht van f 4.per ha. Hiervan deed de N.V. bij deze overeenkomst afstand, nadat voor dien de gemeente Horst bij de Grondkamer tevergeefs getracht had hierin een bevredigende oplos sing te verkrijgen. Voorts kreeg Horst de wegen in Griendtsveen in eigendom. Aan de N.V. vd. Griendt gingen bij deze overeenkomst 230 ha. ontgonnen grond in eigendom over. Deze overeenkomst werd maandag op het raadhuis te Horst met het passeren van een akte bekrachtigd. Hiermee is voor Horst het ogen blik gekomen, waarop het zijn agrarische plannen in een groot geheel kan samenvatten, waarvoor het verleden jaar een nieuwe dienst in het leven had geroepen: het gemeentelijk verpachtings- en ont- ginningsbedrijf. Voordien had men getracht door middel van een stichting hetzelfde doel te bereiken, waarmee men hoopte de gronden van de N.V. ook in het algemene plan te kunnen betrekken. Na de gelukkige over eenkomst met deze N.V. kan het gehele complex ontgonnen en de woeste gronden nu in gemeentelijk beheer worden genomen. Ook de peeltuinderijen zullen van het woningbedrijf worden overge nomen, omdat deze woningen en bedrijfsruimten met de aan de huurders verpachte gronden een eenheid vormen en tezamen als tuindersbedrijfjes behoren te wor den verpacht. Een en ander is gister in een te Horst gehouden gemeenteraads vergadering behandeld. Charme voor Uw handen Uit de vaderlandse geschiedenis kennen wij een jaar sla uw (oudere) schoolboekje over vader landse historie nog maar eens open dat het vaderland reddeloos, de regering radeloos en het volk rede loos was: de nederlandse natie en volk scheen verloren. Wij werden besprongen door de grootmachten Frankrijk en Enge land en door de kleinere machten Munster en Keulen, op 7 april 1672 begon de oorlog. Toen wij als schooljongens in de vijfde klas deze redde-, rede- en radeloosheid moesten leren, zei meester Kraykamp ons: „jongens, als jullie dat „nederlandse" volk enz., veranderen in „hollandse", dan zijn jullie heel wat dichter bij de waarheid". En dan begon de geniale verteller, die meester Kraykamp was, ons te verhalen. Met machtige legers rukten de vijanden ons land binnen; het franse leger alleen telde 120.000 man, een voor die tijd geweldig leger. Holland zelf had amper 20.000 man ter beschikking. Onder aanvoering van koning Lodewijk XIV zelf met zijn bekende maarschalken Condé en Turenne drong men de Nederlanden binnen en rukte op tot aan de aloude water linie. Alles scheen verloren, ieder een was de kluts kwijt: Holland zou van de kaart worden geveegd. Toch kwam ons land onder de bekwame aanvoering van stadhouer- prins Willem III, de latere grote tegenspeler van koning Lodewijk XIV, er heelhuids af. Het franse leger werd (en daarin had meester Kraykamp volkomen gelijk, zoals wij later zelf uit oude stukken ervoeren) op hun tocht naar vesting Holland niet overal als „de" vijand ontvangen. Er zijn plaatsen geweest, waar een soort vrijheidsboom werd op gericht, waar men dacht overge schakeld te worden van de hollandse machthebberij naar een vrij en eigen bestuur. Dat was voornamelijk in de z.g. Generaliteitslanden, in de streken dus, waar de protestantse Hollander heerste en de katholieke godsdienst onderdrukte, zelfs verbood en waar bovendien uitermate zware belas tingen werden geheven. Maar kom, we willen vandaag geen „vader landse geschiedenis" geven! Venray lag niet in het gebied van de Generaliteitslanden. Maar zoals het in die tijden toeging: het franse leger trok rechttoe recht aan door het Maas- en Rijnland. Dus ook Venray lag op deze weg. Onderweg werd door het leger gerekwiereerd (beslag gelegd en opgeëist), want het leger moest gevoed worden. Waar dus zo'n leger doortrok, liet het altevaak een spoor achter van armoede, leegheid en plundering. Wat men opeiste, werd dikwijls zonder enige vergoeding gerekwie reerd, of men moest naderhand maar zien, dat men iets van het land of van de heerlijkheid mo derner gezegd: van de gemeente vergoed kreeg. De oorlogskas was vaak niet zo geweldig groot en het gebeurde meermalen, dat de soldaten achter stand hadden in de soldij-betaling; de soldaten betaalden zichzelf dan, door eenvoudig te pakken wat ze krijgen konden, m.a.w. door plun deren. Geen wonder dus, dat de be woners van een streek of dorp, enz. de schrik op het lijf sloeg als zo'n leger in aantocht was. Uit enkele familiebescheiden, wel ke wü bezitten, kunnen we wat be treft Venray het een en ander ver tellen, wat toen hier gebeurde. Franse legerafdelingen zakten de Maas af. Men was Venlo al voorbij, omdat men door de belegering er van niet te veel tijd verloren wilde laten gaan. Enkele vluchtelingen hadden al verteld, dat men in de dorpen rond deze stad en elders, zoveel en zoveel koeien en schapen in beslag hadden genomen en ge slacht en dat grof gestolen werd. Er waren bij Blerik zelfs 2 boeren meegenomen, die hun veeniet wil den afstaan, een boer (inMaasbree?) was er neergesabeld. Veldgewas werd vertrapt, voorraadschuren in brand gestoken. De soldaten van de katholieke zonnekoning konden wel eens hier en daar een saluut maken voor 'n kapel of wegkruis, maar als geheel was het zonder godsdienstuiting. In Weel was al een ruiterafdeling gesignaleerd. Maar andere franse troepen, aan d.e Venrayse kant van de Maas, bleven even nabij Maas- bree en Broekhuizenvorst. Tertijde was in Venray een schout, Lemmens geheten (voorvader van schrijver dezes). Hij schijnt een durfal te zijn geweest en een goed organisator, ofschoon andere direkte bewijzen door ons niet zijn gevon den dan enkel de mededelingen in genoemde familiepapieren. Deze Lemmens nu, geboren „op de Dael" bij Merselo, maar wonen de „aen het dorp", was zelf bezitter van een veestal van 30 runders. Hij zal zeer zeker ook aan zijn eigen veestal hebben gedacht, toen de franse troepen naderden. Hij zadelde het paard en reed de eerste dag „desmorges vrough" naar de „Gribberik". Dit is Hoog- riebroek en Laagriebroek achter Leunen; vanaf Leunen ging hij van „doir tot doir" bij de boeren aan. 's Middags was hij „op de Brouk aen de mole" en in „Meersselen" (is Merselo) en op de tweede dag „op de Landtwert". Wat hij er ging doen, kunnen we raden omdat dit van de Landtwert enieermate is beschreven. Bij genoemde gehuchten of bij dorpen vindt men laagliggend land, in die tijd moeilijker dan thans toe gankelijk. Er waren sompen en er was veel boomgroei van „flueteholt"; in dit gebied kon men dus gemakkelijk iets verbergen. Van de boeren in de omtrek werd het vee geheel of gedeeltelijk ge haald en werd wat de Landweert betreft „naer de paeslante" ge dreven en ondergebracht. Dit kon, want het was immers voorjaar. Aldaar werd een „survellancie" ingesteld en zo de zaken afgewacht. De aktie van schout Lemmens (vermoedelijk heeft hij medehelpers gehad) was dus deze: 't vee laten onderduiken vóórdat de franse sol daten het dorp hadden bereikt. Als deze er waren, was het te laat en dan zouden ze gaan vorder en of gewoonweg roven bij de vee- bezitters. Deze werden dan hun vee grotendeels kwijt en naar mogelijke vergoedingen konden ze meestal fluiten. Door dus vooraf het vee en ook andere dingen mogelijk te laten verdwijnen in het lager gelegen moeras- en struikhout van 't Broek, de Pès, Laagriebroek en de Land weert, probeerde schout Lemmens, nr.ét de betrokken boeren, burgers en veebezitters het wegnemen te voorkomen. Op de Landweert werden zelfs enkele namen genoemd van boeren, die er de wacht hielden en het vee verzorgden. Zelfs wordt vermeld 2 maal waarschuwen aan de schout. Eenmaal door „pouwel, die kneght van Gouemans", die meldde, dat een franse musketier en een vrouw naar de Landweert was gekomen en er gewandeld had langs de graaf. De naam van de vrouw of meisje wordt ook genoemd: n.l. Marcellis. Een tweede maal door een vrou welijke wachter en'wel Geertgen Scoirmans, die meldde, dat een officier aldaar had gekuierd met een ander Venrays meisje, nl. van Versleijen. Alle genoemde namen zijn echt- venrayse namen, hoewel de Schor- mansen niet meer voorkomen. Deze waren een aloude boerensmid-fa- milie, toen wonenende opde„Scor- mig by Lull." Voor 1944 stond er nog het huis waar wij in de muur een karband zagen ingemetseld en verscheidene verroeste hoefijzers hebben zien hangen en liggen. We vonden geen enkele aanwij zing, dat er vee werd geroofd of het verstopte vee werd ontdekt. Zeer waarschijnlijk waren de vee- beziiters uitgeslapen en lieten ze enkele stuks vee thuis in de stal of op de huiswei, om zodoende de onderduik-actie niet in de gaten te laten lopen. Wat ons verder heeft verwon derd, is, dat toen wij inzage hadden van Venrays archief, geen enkele aantekening in deze richting heb ben kunnen vinden. Wel kunnen we dit uit de doop registers van Venray (toen dus de burgerlijke stand) welke thans in het Rijksarchief te Maastricht lig gen, het een en ander opmaken, alsook uit een oude memoire-comp- table, welke voor 1940 nog lag in het archief te Dusseldorf (Venray is nl. een tijd lang onder Duits- Pruisisch bestuur geweest). Deze .rekening" had zelfs betrekking op de venrayse onderduik-aktie van het jaar 1672. Het leek ons interessant, dat onze lezers en lezeressen eens voor te zetten. Laten we tenslotte nog vertellen, dat de Fransen het in Venray niet AL te bont hebben gemaakt, maar dat toch ook de pastoor in de doopregisters van Venray geboorten moest inschrijven, welke er anders niet zouden zijn geweest. Hoe lang de bezetting heeft ge duurd, vonden we nergens vermeld Wel kunnen we uit genoemde be scheiden opmaken, dat einde 1672 slechts af en toe franse soldaten in Venray kwamen. Maar ongetwijfeld zal men toch wel een zucht van verlichting heb ben geslaakt, toen Venray geheel vrij van de Fransen kwam, zéker de geestelijken! GERARD LEMMENS. Het waren er weer een hele rij van de kleine zondaars, die vrijdag jl. bij de nieuwe officier van justitie loon naar werken moesten komen halen. De zitting begon met een Mel- derslose juffrouw, wier moederlijk hart diep geschokt was door het geen haar kinderen op school te verduren hadden. Ze ging naar de onderwijzer om te klagen, maar heilasie, die besteedde niet die aandacht aan haar betoog, welke zij wenselijk en nodig oordeelde. Daarom begon zij met krachtiger argumenten. Ze kletste de onder wijzer om zijn oren, evenals de toegeschoten hoofdonderwijzer en de juffrouw van de laagste klas. Het kostte dit leger nog al moeite de woedende dame buiten de deur te krijgen en menig klap moest eerst nog geïncasseerd worden. Nu incasseerde Vadertje Staat, want de boete werd f 75, De Mllsbeekenaar, die een juf frouw had geknepen, geschopt en geslagen kreeg f 15.om te leren dat deze voorhistorische handelin gen in deze tijd van een „heer in 't verkeer" niet meer opgaan. Twee Venrayse jongelui hadden met een autobezitter een naburige kermis bezocht. En zoals te doen gebruikelijk is, werd daarbij het beste bier naar behoren op kwali teit onderzocht. Men raakt dan licht boven zijn theewater en gaat rare dingen doen. Zo ook onze Venrayse jongens. Ze pikten de wagen en zwierden weldra over 's heren wegen, tot een woedende autobezitter hen te pakken kreeg. De maat was vol, toen een der jongelui, als dank voor het aange naam verpozen, de autoklok had meegepikt. Toen hij ze de volgende dag met een berouwvol hart terug kwam brengen, was het onheil reeds geschied en had de politie haar aandeel in de paperassen, die een moderne rechtzitting nu een maal pleegt nodig te hebben, reeds ter bestemder plaatse ingediend. De officier was niet zuinig tegen deze joy-riders, zoals ze voortaan deftig heten. Hij noemde ze onbe kookte vlegels, die een massa onheil kunnen veroorzaken. De rider kreeg f 50.de klokken- pikker f 100.en bovendien twee maanden voorwaardelijk. De ene Siebengewaldse maakte de andere voor „fluit" uit en toen werd het f 20. De Bergenaar, die op een gegeven moment met een sierlijke zwaai uit een binnenweg de voorrangs- weg opreed, zal zich die zwaai nog lang heugen, want hij knotste met daverend geweld tegen een andere brommer op, die flink vernield werd. Doch ook zijn berijder ver dween voor 6 weken van het toneel, omdat er links en rechts nog al wat gebroken en gekneusd was. Onze Bergenaar had ook nog al wat schade, ook zijn gestel was danig in de war en zijn brommer dubbelgevouwen. Al met al schatte zijn advocaat de stukken en brok ken op een kleine f 1500.waar bij de officier er dan nog eens f 100.deed plus 3 maanden voor waardelijk. In Siebengewald heeft men van die vreemde gewoonte. Daar knij pen de heren de dames onder het dansen en als ze dan kwaad wor den, begint de heer te schelden. In een normale maatschappij gaat dat niet op, en dat werd deze heer dan ook met f 30.aan zijn ver stand gebracht. Als men zo tegen sluitingstijd nog aan zijn borreltje zit, dan is het minder prettig als de politie binnen komt stappen met de bood schap dat het de hoogste tijd is. Men doet dan echter beter de borrel maar in een teug te ledigen en braaf huiswaarts te gaan. Doet men dat niet en gaat men met de politie aan het steggelen en zegt men ze dan, wat men wel mag denken, dan komt er een bonnetje van en zo ook In Bergen. Het werden f 50. De Heldenaar die in deze tijd van dienstbode- en hulp-vraagstuk ken, niet beters wist dan zijn dienstbode maar eens ouderwets af te pandoeren hoe bestaat het kreeg f 60.—. En de jongelui, die het in een Venray's café met de kermis er maar goed van namen, maar toen het op betalen aankwam, stiekum de benen namen, werden plechtig gepromoveerd tot flessentrekkers. Kosten der promotie f 40.—. De Ooslrummer, die een politie agent maar aframmelde, toen hij sluiten kwam, gaat een week brommen en krijgt bovendien nog drie weken voorwaardelijk. In Afferden hebben twee buurlui ruzie over de grens van hun bezit tingen. De ene keer krijgt de ene partij slaag van de andere en de volgende keer zijn de rollen weer omgedraaid. Nu kwam de ene partij voor om f 25 boete te halen en de volgende zitting zal de andere partij wel aan de beurt zijn. Nie mand die er beter van wordt dan de schatkist, maar die mag in deze beroerde tijd ook wel een extraatje. We hebben U verteld van de buurman, die aangifte gedaan had dat zijn buur een ontijdig einde gemaakt had aan het leven van zijn hond door hem doodeenvoudig met een bijl de hersens in te slaan. Aangezien hier de kwestie dieren mishandeling om de hoek kwam kijken, moest de „moordenaar" komen. Een knots van een bijl, als het corpus delicti, werd door de bedrijvige deurwaarder van zijn zegels en wat dies meer zij ontdaan. Een opgeschoten jongen, die op de vraag van de rechter, wat er gebeurd was, nog al tamelijk cy nisch vertelde de hond met een klap van de bijl van zijn leven verlost te hebben. Hoewel de offi cier zijn best deed om het anders te krijgen, kon er niets anders dan vrijspraak volgen, omdat de buur man niets gezien had en de bijl voldoende groot was om in een klap inderdaad het hondenleven voor eeuwig te doen ophouden. Dan kwam er een stel Somerse jongelui, die op een zondagavond zich zo woest maakten op een chauffeur van de Vitesse, die met zijn bus maar niet aan de kant ging, zodat zij niet konden passeren, dat toen ze eenmaal voorbij waren, ze de bus deden stoppen en de chauffeur eens even achter zijn stuur uithaalden. Met enkele flinke klappen vertelden ze hem wat hij te doen en te laten had. Maar nu waren de rollen omgekeerd. Nu vertelde de officier wat zij te doen en te laten hadden. En het eerste gebod was wel: vingers thuis houden. Omdat van twee zeker bewezen kon worden dat zij gesla gen hadden, kregen die f 25.de rest werd vrijgesproken wegens gebrek aan bewijs. P Pijn stopt voor poeders; tabletten of cacbets) de beste pijnstiller onschadelijk. Nieuws uit Venray en Omgeving GROENE KRUIS Donderdag a.s.: Zuigelingenbureau voor de Kom. Kleuterbureau MAANDAG 28 oktober worden die kleuters verwacht, die voor 14 oktober een oproep gekregen heb ben, maar toen niet geholpen kon den worden wegens ziekte van de dokter. Zondagsdienst huisartsen Vanaf zaierdagavond 8 uur tot maandagmorgen 8 uur, wordt de praktijk der huisartsen voor Venray e.o., waargenomen door Dr. VAN THIEL Stationsweg 9 Telefoon 465 Vanwege Allerheiligen wordt van af 31 okt. 's avonds 8 uur tot 2 nov. 's morgens 8 uur de praktijk waar genomen door Dr. L. COENEN, Henseniusstr. 13a Telefoon 878. Uitsluitend voor spoedgevallen. Openbare bekendmaking Burgemeester en wethouders der gemeente Venray brengen ter open bare kennis, dat zij bij hun besluit van heden no. 638 aan de schutterij „St Anna" te Venray, vergunning ingevolge de Hinderwet hebben ver leend tot het oprichten van een schiethoorn op het perceel, kadastr. bekend gemeente Venray, sectie E no. 2685, gelegen aan de Maashese- weg. Venray, 16 oktober 1957. Jeugd-O. en O. Op dinsdag 29 oktober om 8 uur is er weer 'n ontwikkelingsavond voor Jeugd-O. en O. in huize „San Damiano". De heer J. Colsen, ar chitect B. en A., spreekt over: „mo derne woninginrichting". We hopen op 'n goede opkomst, want het beloofd een interessante avond te worden! Niet alleen leden van Jeugd-O. en O., maar óók andere belang stellenden, zowel jong als oud, zijn

Peel en Maas | 1957 | | pagina 1