Christus-Koning
Een ïenrayse onderdnik-aktie
in 1672
De politierechter oordeelt
Venray 25 jaren Dekenaat.
Feest van
Overeenkomst tassen Horst en
Mij. v.d. Griendt bekrachtigd.
Uamea-Celei HU
WITTE KRUIS.
Zaterdag 26 October 1957 No 43
ACHT EN ZEVENTIGSTE JAARGANG
M PEEL EN MAAS
mowZ WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN a?™»™*™™,*
CONFECTIE VAI
m
PRIJS PER KWARTAAL f 1.40 BÜITENVENRAY f 1.6i
Verleden week zaterdag heeft „Peel en Maas" eraan herin
nerd, dat het Dekenaat Venray 27 oktober 25 jaar bestaat.
Zondag Is in alle H. Missen gevraagd, om dit jubileum
zuiver kerkelijk te vieren.
Morgen, op het feest van Christus-Koning, zal om kwart
over negen een plechtige Hoogmis worden opgedragen, om God
te bedanken voor alle weldaden, in de afgelopen jaren aan ons
dekenaat geschonken en daarnaast, niet minder, om Gods zegen
te vragen voor de toekomst.
Wanneer wij ons dekenaat vergelijken met voor vijf en
twintig jaar terug, dan zien wij, dat er grote veranderingen
hebben plaats gegrepen.
Hieruit kunnen wij afleiden, wat in de komende jaren gaat
gebeuren. Veel schoons zal er komen en veel waardevols, maar
er zullen gevaarlijke kanten aan zijn.
Daarom vragen wij, bidt morgen, dat het geloof bewaard
blijve in ons dierbaar dekenaat. Laten wij morgen allen tot deze
intentie de H. Mis bijwonen en de H. Communie ontvangen.
Wij verwachten U in grote getale in de Hoogmis. Vergeet
niet te bidden voor uw geestelijke leiders, alle zielzorgers van
het dekenaat. Denkt ook in uw gebed aan de twee rustende
Dekens, die door hun Offer en Gebed nog steeds de belangen
van het dekenaat mee blijven behartigen.
ANT. LOONEN,
Pastoor-Deken.
De enige Koning,
die niet zal verdwijnen
In een wereld die zweert bij
democratie en niet langer gelooft
dat alle gezag van God komt, die
koningen onttroont of het koning
schap maakt tot weinig meer dan
een nationaal symbool, in zo'n
wereld schijnt een feest van Christus
Koning weinig op zijn plaats te
zijn.
En toch heeft de vorige Paus dit
feest pas ingesteld in deze laatste
tijd waarin we de ene koning na
de andere wegens revolutie zien
verdwijnen. Want Christus is de
enige koning die niet zal verdwij
nen, al roep de wereld nog zo hard:
we willen Hem niet als koning. Al
probeert ze Hem dood te zwijgen
en spot zij met Zijn koningschap.
Het is juist opdat wij door de
wereld ons niet laten aftrekken van
Christus onze Koning en wij ons
zouden scharen onder Zijn konings
banier en edelmoedig strijden voor
Zijn koningsrechten dat dit feest
van Christus-Koning in onze tijd
is ingesteld.
Christus is de enige koning die
blijft omdat Zijn koningschap een
eeuwig koningschap is.
Hij is immers de Zoon van God,
die mens werd en door de Vader
in de hemel gezonden werd als
Verlosser van de wereld en Koning
van het Godrijk.
Bij Zijn verrijzenis en hemel
vaart ontving Hij van Zijn Vader
de heerschappij in ruil voor Zijn
vrijwillige vernedering en Zijn ge
hoorzaamheid aan de Vader tot aan
de dood van het kruis, opdat alle
knie zich voor Hem zou bulgen.
Elke mens moet zich aan Hem
onderwerpen, want Hij alleen is
de Weg, de Waarheid en 't Leven.
Ook als mens is de verheerlijkte
Jezus de koning der verlosten en
de koning van het heelal.
Hij oefent Ztfn koningschap uit
zonder dwang uit te oefenen, zoals
aardse koningen en regeerders
meestal moeten doen om aan het
bewind te blijven.
Slechts door het zoete geweld
van de liefde trekt Hij de harten
tot Zich. Door de liefde, die Hij
vooral toonde, toen Hij leed en
stierf aan het kruis, om ons te
verlossen en ons uit de macht der
duisternis over te brengen naar
Zijn wonderbaar licht en Zijn rijk.
Zo regeert Jezus over trouwe
harten, die Hij overal vindt en in
alle tijden.
Hij heeft dat voorspeld, toen Hij
sprak over Zijn kruisdood:
„Wanneer Ik van de aarde ver
heven zal zijn, zal Ik allen tot Mij
trekken". (Joh. 12, 32)
Maar welk een smartelijk Mys
terie als wij rondzien in de wereld.
Hoe weinigen volgen Hem trouw,
omdat zij de liefde niet kunnen
opbrengen, die hiervoor nodig is
Want Jezus eist van Zijn volgelin
gen, dat zij niet gehecht zijn aan
rijkdom en aardse dingen, dat zij
zich zachtmoedig gedragen en naar
de gerechtigheid .hongeren en dors
ten en daarbij nog, dat zij zich
zelf verloochenen en hun kruis op
nemen.
Er zijn vrome mensen, die steeds
maar klagen, dat de wereld toch zo
slecht is. Daarmee bewijzen ze
echter de zaak van Christus'Ko
ningschap helemaal geen dienst.
Wij moeten ieder voor zich
in ons eigen hart, Zijn koningschap
van liefde oprichten. En trachten
de liefde op te brengen om te doen
wat Jezus van Zijn trouwe volge
lingen eist.
Dan zijn wij tevens de beste strij
ders voor het koningschap van
Christus in de wereld.
Want de mensen worden meer
door daden van onbaatzachtige
liefde getrokken tot het goede dan
door veel woorden.
Wie hier niet meer wil doen dan
hij absoluut moet, verspeelt de
kans om zijn leven groot en schoon
te maken.
Het feest van Christus-Koning
doet een beroep op ons allen, om
ons te scharen onder Zijn konings
banier en in onze omgeving te
strijden voor Zijn koningsrechten,
meer door ons best te doen in alles
een goed christen en rechtschapen
mens te zijn, dan door te redetwis
ten met hen, die zeggen niets voor
Christus en Zijn Kerk te voelen.
„Voor Christus onze Koning! God
wil het!"
Moge ook door ons toedoen Zijn
rijk van gerechtigheid, liefde en
vrede overal komen!
Historisch moment voor de
gemeente Horst.
Een overeenkomst van historische
betekenis maakte in september '56
een einde aan een gespannen ver
houding tussen de gemeente Horst
en de N.V. Mij. vd. Griends Land-
Exploitatie te Griendtsveen.
Door deze overeenkomst verwierf
Horst in totaal 740 ha. grond voor
de vestiging van nieuwe landbouw
bedrijven, aan welke het dringend
behoefte had voor verlichting van
de grote bevolkingsdruk in de
agrarische sector.
Van dit complex waren 175 ha.
ontgonnen.
Tegelijk werd Horst bevrijd van
de last van langlopende pachtcon-
tracten (lopende lot het jaar 2004)
tegen een voorhistorische pacht
van f 4.per ha.
Hiervan deed de N.V. bij deze
overeenkomst afstand, nadat voor
dien de gemeente Horst bij de
Grondkamer tevergeefs getracht
had hierin een bevredigende oplos
sing te verkrijgen.
Voorts kreeg Horst de wegen in
Griendtsveen in eigendom. Aan de
N.V. vd. Griendt gingen bij deze
overeenkomst 230 ha. ontgonnen
grond in eigendom over.
Deze overeenkomst werd maandag
op het raadhuis te Horst met het
passeren van een akte bekrachtigd.
Hiermee is voor Horst het ogen
blik gekomen, waarop het zijn
agrarische plannen in een groot
geheel kan samenvatten, waarvoor
het verleden jaar een nieuwe dienst
in het leven had geroepen: het
gemeentelijk verpachtings- en ont-
ginningsbedrijf.
Voordien had men getracht door
middel van een stichting hetzelfde
doel te bereiken, waarmee men
hoopte de gronden van de N.V. ook
in het algemene plan te kunnen
betrekken. Na de gelukkige over
eenkomst met deze N.V. kan het
gehele complex ontgonnen en de
woeste gronden nu in gemeentelijk
beheer worden genomen.
Ook de peeltuinderijen zullen van
het woningbedrijf worden overge
nomen, omdat deze woningen en
bedrijfsruimten met de aan de
huurders verpachte gronden een
eenheid vormen en tezamen als
tuindersbedrijfjes behoren te wor
den verpacht.
Een en ander is gister in een te
Horst gehouden gemeenteraads
vergadering behandeld.
Charme voor Uw handen
Uit de vaderlandse geschiedenis
kennen wij een jaar sla uw
(oudere) schoolboekje over vader
landse historie nog maar eens open
dat het vaderland reddeloos, de
regering radeloos en het volk rede
loos was: de nederlandse natie en
volk scheen verloren.
Wij werden besprongen door de
grootmachten Frankrijk en Enge
land en door de kleinere machten
Munster en Keulen, op 7 april 1672
begon de oorlog.
Toen wij als schooljongens in de
vijfde klas deze redde-, rede- en
radeloosheid moesten leren, zei
meester Kraykamp ons: „jongens,
als jullie dat „nederlandse" volk
enz., veranderen in „hollandse", dan
zijn jullie heel wat dichter bij de
waarheid". En dan begon de geniale
verteller, die meester Kraykamp
was, ons te verhalen.
Met machtige legers rukten de
vijanden ons land binnen; het franse
leger alleen telde 120.000 man, een
voor die tijd geweldig leger.
Holland zelf had amper 20.000
man ter beschikking.
Onder aanvoering van koning
Lodewijk XIV zelf met zijn bekende
maarschalken Condé en Turenne
drong men de Nederlanden binnen
en rukte op tot aan de aloude water
linie. Alles scheen verloren, ieder
een was de kluts kwijt: Holland
zou van de kaart worden geveegd.
Toch kwam ons land onder de
bekwame aanvoering van stadhouer-
prins Willem III, de latere grote
tegenspeler van koning Lodewijk
XIV, er heelhuids af.
Het franse leger werd (en daarin
had meester Kraykamp volkomen
gelijk, zoals wij later zelf uit oude
stukken ervoeren) op hun tocht
naar vesting Holland niet overal
als „de" vijand ontvangen.
Er zijn plaatsen geweest, waar
een soort vrijheidsboom werd op
gericht, waar men dacht overge
schakeld te worden van de hollandse
machthebberij naar een vrij en
eigen bestuur.
Dat was voornamelijk in de z.g.
Generaliteitslanden, in de streken
dus, waar de protestantse Hollander
heerste en de katholieke godsdienst
onderdrukte, zelfs verbood en waar
bovendien uitermate zware belas
tingen werden geheven. Maar kom,
we willen vandaag geen „vader
landse geschiedenis" geven!
Venray lag niet in het gebied
van de Generaliteitslanden. Maar
zoals het in die tijden toeging: het
franse leger trok rechttoe recht
aan door het Maas- en Rijnland.
Dus ook Venray lag op deze weg.
Onderweg werd door het leger
gerekwiereerd (beslag gelegd en
opgeëist), want het leger moest
gevoed worden. Waar dus zo'n leger
doortrok, liet het altevaak een spoor
achter van armoede, leegheid en
plundering.
Wat men opeiste, werd dikwijls
zonder enige vergoeding gerekwie
reerd, of men moest naderhand
maar zien, dat men iets van het
land of van de heerlijkheid mo
derner gezegd: van de gemeente
vergoed kreeg.
De oorlogskas was vaak niet zo
geweldig groot en het gebeurde
meermalen, dat de soldaten achter
stand hadden in de soldij-betaling;
de soldaten betaalden zichzelf dan,
door eenvoudig te pakken wat ze
krijgen konden, m.a.w. door plun
deren. Geen wonder dus, dat de be
woners van een streek of dorp, enz.
de schrik op het lijf sloeg als zo'n
leger in aantocht was.
Uit enkele familiebescheiden, wel
ke wü bezitten, kunnen we wat be
treft Venray het een en ander ver
tellen, wat toen hier gebeurde.
Franse legerafdelingen zakten de
Maas af. Men was Venlo al voorbij,
omdat men door de belegering er
van niet te veel tijd verloren wilde
laten gaan. Enkele vluchtelingen
hadden al verteld, dat men in de
dorpen rond deze stad en elders,
zoveel en zoveel koeien en schapen
in beslag hadden genomen en ge
slacht en dat grof gestolen werd.
Er waren bij Blerik zelfs 2 boeren
meegenomen, die hun veeniet wil
den afstaan, een boer (inMaasbree?)
was er neergesabeld. Veldgewas
werd vertrapt, voorraadschuren in
brand gestoken.
De soldaten van de katholieke
zonnekoning konden wel eens hier
en daar een saluut maken voor 'n
kapel of wegkruis, maar als geheel
was het zonder godsdienstuiting.
In Weel was al een ruiterafdeling
gesignaleerd. Maar andere franse
troepen, aan d.e Venrayse kant van
de Maas, bleven even nabij Maas-
bree en Broekhuizenvorst.
Tertijde was in Venray een schout,
Lemmens geheten (voorvader van
schrijver dezes). Hij schijnt een
durfal te zijn geweest en een goed
organisator, ofschoon andere direkte
bewijzen door ons niet zijn gevon
den dan enkel de mededelingen in
genoemde familiepapieren.
Deze Lemmens nu, geboren „op
de Dael" bij Merselo, maar wonen
de „aen het dorp", was zelf bezitter
van een veestal van 30 runders. Hij
zal zeer zeker ook aan zijn eigen
veestal hebben gedacht, toen de
franse troepen naderden.
Hij zadelde het paard en reed de
eerste dag „desmorges vrough"
naar de „Gribberik". Dit is Hoog-
riebroek en Laagriebroek achter
Leunen; vanaf Leunen ging hij van
„doir tot doir" bij de boeren aan.
's Middags was hij „op de Brouk
aen de mole" en in „Meersselen" (is
Merselo) en op de tweede dag „op
de Landtwert".
Wat hij er ging doen, kunnen we
raden omdat dit van de Landtwert
enieermate is beschreven.
Bij genoemde gehuchten of bij
dorpen vindt men laagliggend land,
in die tijd moeilijker dan thans toe
gankelijk.
Er waren sompen en er was veel
boomgroei van „flueteholt"; in dit
gebied kon men dus gemakkelijk
iets verbergen.
Van de boeren in de omtrek werd
het vee geheel of gedeeltelijk ge
haald en werd wat de Landweert
betreft „naer de paeslante" ge
dreven en ondergebracht. Dit kon,
want het was immers voorjaar.
Aldaar werd een „survellancie"
ingesteld en zo de zaken afgewacht.
De aktie van schout Lemmens
(vermoedelijk heeft hij medehelpers
gehad) was dus deze: 't vee laten
onderduiken vóórdat de franse sol
daten het dorp hadden bereikt.
Als deze er waren, was het te
laat en dan zouden ze gaan vorder
en of gewoonweg roven bij de vee-
bezitters. Deze werden dan hun vee
grotendeels kwijt en naar mogelijke
vergoedingen konden ze meestal
fluiten.
Door dus vooraf het vee en ook
andere dingen mogelijk te laten
verdwijnen in het lager gelegen
moeras- en struikhout van 't Broek,
de Pès, Laagriebroek en de Land
weert, probeerde schout Lemmens,
nr.ét de betrokken boeren, burgers
en veebezitters het wegnemen te
voorkomen.
Op de Landweert werden zelfs
enkele namen genoemd van boeren,
die er de wacht hielden en het vee
verzorgden. Zelfs wordt vermeld 2
maal waarschuwen aan de schout.
Eenmaal door „pouwel, die kneght
van Gouemans", die meldde, dat
een franse musketier en een vrouw
naar de Landweert was gekomen
en er gewandeld had langs de
graaf. De naam van de vrouw of
meisje wordt ook genoemd: n.l.
Marcellis.
Een tweede maal door een vrou
welijke wachter en'wel Geertgen
Scoirmans, die meldde, dat een
officier aldaar had gekuierd met
een ander Venrays meisje, nl. van
Versleijen.
Alle genoemde namen zijn echt-
venrayse namen, hoewel de Schor-
mansen niet meer voorkomen. Deze
waren een aloude boerensmid-fa-
milie, toen wonenende opde„Scor-
mig by Lull."
Voor 1944 stond er nog het huis
waar wij in de muur een karband
zagen ingemetseld en verscheidene
verroeste hoefijzers hebben zien
hangen en liggen.
We vonden geen enkele aanwij
zing, dat er vee werd geroofd of
het verstopte vee werd ontdekt.
Zeer waarschijnlijk waren de vee-
beziiters uitgeslapen en lieten ze
enkele stuks vee thuis in de stal
of op de huiswei, om zodoende de
onderduik-actie niet in de gaten te
laten lopen.
Wat ons verder heeft verwon
derd, is, dat toen wij inzage hadden
van Venrays archief, geen enkele
aantekening in deze richting heb
ben kunnen vinden.
Wel kunnen we dit uit de doop
registers van Venray (toen dus de
burgerlijke stand) welke thans in
het Rijksarchief te Maastricht lig
gen, het een en ander opmaken,
alsook uit een oude memoire-comp-
table, welke voor 1940 nog lag in
het archief te Dusseldorf (Venray
is nl. een tijd lang onder Duits-
Pruisisch bestuur geweest). Deze
.rekening" had zelfs betrekking op
de venrayse onderduik-aktie van
het jaar 1672.
Het leek ons interessant, dat onze
lezers en lezeressen eens voor te
zetten.
Laten we tenslotte nog vertellen,
dat de Fransen het in Venray niet
AL te bont hebben gemaakt, maar
dat toch ook de pastoor in de
doopregisters van Venray geboorten
moest inschrijven, welke er anders
niet zouden zijn geweest.
Hoe lang de bezetting heeft ge
duurd, vonden we nergens vermeld
Wel kunnen we uit genoemde be
scheiden opmaken, dat einde 1672
slechts af en toe franse soldaten
in Venray kwamen.
Maar ongetwijfeld zal men toch
wel een zucht van verlichting heb
ben geslaakt, toen Venray geheel
vrij van de Fransen kwam, zéker
de geestelijken!
GERARD LEMMENS.
Het waren er weer een hele rij
van de kleine zondaars, die vrijdag
jl. bij de nieuwe officier van justitie
loon naar werken moesten komen
halen.
De zitting begon met een Mel-
derslose juffrouw, wier moederlijk
hart diep geschokt was door het
geen haar kinderen op school te
verduren hadden. Ze ging naar de
onderwijzer om te klagen, maar
heilasie, die besteedde niet die
aandacht aan haar betoog, welke
zij wenselijk en nodig oordeelde.
Daarom begon zij met krachtiger
argumenten. Ze kletste de onder
wijzer om zijn oren, evenals de
toegeschoten hoofdonderwijzer en
de juffrouw van de laagste klas.
Het kostte dit leger nog al moeite
de woedende dame buiten de deur
te krijgen en menig klap moest
eerst nog geïncasseerd worden. Nu
incasseerde Vadertje Staat, want
de boete werd f 75,
De Mllsbeekenaar, die een juf
frouw had geknepen, geschopt en
geslagen kreeg f 15.om te leren
dat deze voorhistorische handelin
gen in deze tijd van een „heer in
't verkeer" niet meer opgaan.
Twee Venrayse jongelui hadden
met een autobezitter een naburige
kermis bezocht. En zoals te doen
gebruikelijk is, werd daarbij het
beste bier naar behoren op kwali
teit onderzocht. Men raakt dan
licht boven zijn theewater en gaat
rare dingen doen. Zo ook onze
Venrayse jongens. Ze pikten de
wagen en zwierden weldra over
's heren wegen, tot een woedende
autobezitter hen te pakken kreeg.
De maat was vol, toen een der
jongelui, als dank voor het aange
naam verpozen, de autoklok had
meegepikt. Toen hij ze de volgende
dag met een berouwvol hart terug
kwam brengen, was het onheil
reeds geschied en had de politie
haar aandeel in de paperassen, die
een moderne rechtzitting nu een
maal pleegt nodig te hebben, reeds
ter bestemder plaatse ingediend.
De officier was niet zuinig tegen
deze joy-riders, zoals ze voortaan
deftig heten. Hij noemde ze onbe
kookte vlegels, die een massa
onheil kunnen veroorzaken. De
rider kreeg f 50.de klokken-
pikker f 100.en bovendien twee
maanden voorwaardelijk.
De ene Siebengewaldse maakte
de andere voor „fluit" uit en toen
werd het f 20.
De Bergenaar, die op een gegeven
moment met een sierlijke zwaai
uit een binnenweg de voorrangs-
weg opreed, zal zich die zwaai nog
lang heugen, want hij knotste met
daverend geweld tegen een andere
brommer op, die flink vernield
werd. Doch ook zijn berijder ver
dween voor 6 weken van het toneel,
omdat er links en rechts nog al
wat gebroken en gekneusd was.
Onze Bergenaar had ook nog al
wat schade, ook zijn gestel was
danig in de war en zijn brommer
dubbelgevouwen. Al met al schatte
zijn advocaat de stukken en brok
ken op een kleine f 1500.waar
bij de officier er dan nog eens
f 100.deed plus 3 maanden voor
waardelijk.
In Siebengewald heeft men van
die vreemde gewoonte. Daar knij
pen de heren de dames onder het
dansen en als ze dan kwaad wor
den, begint de heer te schelden. In
een normale maatschappij gaat dat
niet op, en dat werd deze heer
dan ook met f 30.aan zijn ver
stand gebracht.
Als men zo tegen sluitingstijd
nog aan zijn borreltje zit, dan is
het minder prettig als de politie
binnen komt stappen met de bood
schap dat het de hoogste tijd is.
Men doet dan echter beter de
borrel maar in een teug te ledigen
en braaf huiswaarts te gaan. Doet
men dat niet en gaat men met de
politie aan het steggelen en zegt
men ze dan, wat men wel mag
denken, dan komt er een bonnetje
van en zo ook In Bergen. Het
werden f 50.
De Heldenaar die in deze tijd
van dienstbode- en hulp-vraagstuk
ken, niet beters wist dan zijn
dienstbode maar eens ouderwets af
te pandoeren hoe bestaat het
kreeg f 60.—.
En de jongelui, die het in een
Venray's café met de kermis er
maar goed van namen, maar toen
het op betalen aankwam, stiekum
de benen namen, werden plechtig
gepromoveerd tot flessentrekkers.
Kosten der promotie f 40.—.
De Ooslrummer, die een politie
agent maar aframmelde, toen hij
sluiten kwam, gaat een week
brommen en krijgt bovendien nog
drie weken voorwaardelijk.
In Afferden hebben twee buurlui
ruzie over de grens van hun bezit
tingen. De ene keer krijgt de ene
partij slaag van de andere en de
volgende keer zijn de rollen weer
omgedraaid. Nu kwam de ene partij
voor om f 25 boete te halen en
de volgende zitting zal de andere
partij wel aan de beurt zijn. Nie
mand die er beter van wordt dan
de schatkist, maar die mag in deze
beroerde tijd ook wel een extraatje.
We hebben U verteld van de
buurman, die aangifte gedaan had
dat zijn buur een ontijdig einde
gemaakt had aan het leven van
zijn hond door hem doodeenvoudig
met een bijl de hersens in te slaan.
Aangezien hier de kwestie dieren
mishandeling om de hoek kwam
kijken, moest de „moordenaar"
komen. Een knots van een bijl, als
het corpus delicti, werd door de
bedrijvige deurwaarder van zijn
zegels en wat dies meer zij ontdaan.
Een opgeschoten jongen, die op
de vraag van de rechter, wat er
gebeurd was, nog al tamelijk cy
nisch vertelde de hond met een
klap van de bijl van zijn leven
verlost te hebben. Hoewel de offi
cier zijn best deed om het anders
te krijgen, kon er niets anders dan
vrijspraak volgen, omdat de buur
man niets gezien had en de bijl
voldoende groot was om in een
klap inderdaad het hondenleven
voor eeuwig te doen ophouden.
Dan kwam er een stel Somerse
jongelui, die op een zondagavond
zich zo woest maakten op een
chauffeur van de Vitesse, die met
zijn bus maar niet aan de kant
ging, zodat zij niet konden passeren,
dat toen ze eenmaal voorbij waren,
ze de bus deden stoppen en de
chauffeur eens even achter zijn
stuur uithaalden. Met enkele flinke
klappen vertelden ze hem wat hij
te doen en te laten had. Maar nu
waren de rollen omgekeerd. Nu
vertelde de officier wat zij te doen
en te laten hadden. En het eerste
gebod was wel: vingers thuis
houden. Omdat van twee zeker
bewezen kon worden dat zij gesla
gen hadden, kregen die f 25.de
rest werd vrijgesproken wegens
gebrek aan bewijs.
P
Pijn stopt voor
poeders; tabletten of cacbets)
de beste pijnstiller
onschadelijk.
Nieuws uit
Venray en Omgeving
GROENE KRUIS
Donderdag a.s.:
Zuigelingenbureau voor de Kom.
Kleuterbureau
MAANDAG 28 oktober worden
die kleuters verwacht, die voor 14
oktober een oproep gekregen heb
ben, maar toen niet geholpen kon
den worden wegens ziekte van de
dokter.
Zondagsdienst huisartsen
Vanaf zaierdagavond 8 uur tot
maandagmorgen 8 uur, wordt de
praktijk der huisartsen voor Venray
e.o., waargenomen door
Dr. VAN THIEL
Stationsweg 9 Telefoon 465
Vanwege Allerheiligen wordt van
af 31 okt. 's avonds 8 uur tot 2 nov.
's morgens 8 uur de praktijk waar
genomen door
Dr. L. COENEN, Henseniusstr. 13a
Telefoon 878.
Uitsluitend voor spoedgevallen.
Openbare bekendmaking
Burgemeester en wethouders der
gemeente Venray brengen ter open
bare kennis, dat zij bij hun besluit
van heden no. 638 aan de schutterij
„St Anna" te Venray, vergunning
ingevolge de Hinderwet hebben ver
leend tot het oprichten van een
schiethoorn op het perceel, kadastr.
bekend gemeente Venray, sectie E
no. 2685, gelegen aan de Maashese-
weg.
Venray, 16 oktober 1957.
Jeugd-O. en O.
Op dinsdag 29 oktober om 8 uur
is er weer 'n ontwikkelingsavond
voor Jeugd-O. en O. in huize „San
Damiano". De heer J. Colsen, ar
chitect B. en A., spreekt over: „mo
derne woninginrichting".
We hopen op 'n goede opkomst,
want het beloofd een interessante
avond te worden!
Niet alleen leden van Jeugd-O.
en O., maar óók andere belang
stellenden, zowel jong als oud, zijn