Onbemande vliegtuigen zeéjf- Voor de economische rechter: Verkondheid Hoeveel verbruiken de electrische apparaten? Gebruik de ideale Douwe Egberts wandkoSSiemolen Uit Peel en Maas Hinderwet. Zaterdag 12 October 1957 No 41 ACHT EN ZEVENTIGSTE JAARGANG 11 PEEL EN MAAS W DBUK EN ÜITGAVE FIRMA VAN DEN MÜNCKHOF XKrCfTTTRT AH VOOT? VPWP A V Ï71M C\ M^tTR PTfFW ADVERTENTIE-PRIJS: 8ct.perm.nl. ABONNEMENTS. GBOTESTBAAT 28 TELEFOON 612 OIBO 160652 W fcrEilVtSljAL) VUUK VEliNKAÏ JE, IN UJVIO l I\C,Jt\.E,iN PRIJS PER KWARTAAL t 1.40 BUITEN'VENRAY I 1.60 Is bij de politierechter een boete van f 30.— al een hele „mep", als de economische rechter er eens goed voor gaat zitten, dan is het maar een jodenfooi. Dat kwam een Venrayse expedi teur aan de weet, die vergunning had om 17.5 ton goed te mogen vervoeren, maar op een gegeven- moment 20 ton op zijn vrachtauto had liggen. Hij werd het haasje voor f 50— en toen liet de economische rech ter nog genade voorrecht gelden. „Ordnung muss sein"! De Gennepse zandhandelaar, die zijn zand niet bezorgen kon, omdat er nog puin lag en daarom de puinruimer maar ging helpen met wat puin te rijden, kwam ook van een koude kermis thuis. Op zijn vrachtwagen mocht hij enkel zand maar zeker geen puin vervoeren. En aangezien vanwege de be stedingsbeperking vele vrachtwa gens opgeborgen staan, die dat wel mogen, had de puinruimer diemaar moeten inschakelen. Hij kreeg voor die vriendendienst prompt f 60.— Geschrokken als hij was, ver klaarde hij, dat als héél Gennep één puinhoop was, hij er zijn vin gers nipt meer aan vuil zou ma ken. „Dat is je geraden ook", aldus de officier, waarmede ook deze zaak geëindigd was. De Venlose baas, die een klacht had ingediend, dat zijn chauffeur was gaan lopen, zonder de spel regels van opzegtermijn en wat dies meer zij, in acht te hebben genomen, voelde zich zwaar in de boot, toen voor de tweede maal de bewuste chauffeur verstek had laten gaan en hij dus voor niets een halve dag verlet had. Vorige keer had hij de A-griep, nu de B-griep..., aldus de Venlo- naar, maar ik pas er voor, het hele alfabet af te werken. Diezelfde mening was de rechter ook toegedaan en zo kreeg de trouweloze chauffeur bij zijn B- griep nog een duw van f 60.om hem er aan te herinneren, dat hij naast zijn rechten ook zijn plichten heeft. Aardappelen hebben ook al hun nukken. Op de grond waarop ze voorspoedig het levenslicht zagen, mag men ze niet poten, zo dikwijls men wil. Daar komt aardappelmoe heid van. Doet men dat toch, dan wordt men zelf moe van alie mogelijke ambtenaren en processen. De Horstenaar, die dat nog niet wist, kan nu f 25 gaan sparen. Sinds het boeren niet zoveel meer oplevert, gaan sommigen op bijverdiensten uit. Ze rijden melk naar de fabriek en zo voorts. Indien ze daar echter een tractor voor gaan gebruiken en dat werk dus feitelijk gaan automatiseren, zit er een haakje met een oogje aan, want dan komen ze op het terrein van de expediteurs, die daarvoor de no dige diploma's moeten hebben, ook zware contributie moeten betalen en aan allerlei eisen moeten voldoen. Dat noemt men dan beunhazerij. Om dat af te leren, kreeg dc« be treffende vrije-tijds-besteder f 70.— boete en f 200.voorwaardelijk. In Gennep verkocht men roomijs, waar echter te weinig room in zat. De bereider had een prachtverhaal over slagroomflessen, waar te wei nig in zat en nog zo iets, maar 't was niet de eerste keer dat de room vervangen was door doodgewoon water... en dus werd het f 75 boete terwijl een spoedige hercontrole van de warenkeuring meteen werd aan gekondigd. Op de Melderslo stond een asper- gesbed in volle bloei, maar hier en daar stond een verdorde plant ten hemel te staren. Nijvere ambtena ren zeiden, dat de aspergevlieg de schuld was, de teler zei, dat zijn schoffelmachine de oorzaak was. Ambtenaren houden elkaar de handen boven het hoofd en zo werd het toch de aspergevlieg. Dat schijnt een dermate gevaar lijke juffer te wezen, dat een f 80— boete nog bar licht was. Maar de teler vond dat niet! Aan de Duitse grens was een boer gesnapt, die varkens over deze grenslijn dreef. „Clandestiene handel", aldus de ambtenaren die hem snapten. „Flauwe kul" aldus de Bergense boer. „Dat waren varkens van m'n Duitsen buurman, die losgebroken waren en die ik terug dreef Pure vriendendienst dus Maar de rechter las prachtige Duitse volzinnen voor uit het pro cesverbaal, waarin de Duitse boer verklaarde, die varkens van de Bergenaar gekocht te hebben... „Och, zei de boer uit Bergen, en geej geleufd dat, meneer de rech ter? Den béste pruus hit nog en peèrd gestole en ut zeuj gen won der zien assie ok nouw wer loog". De duitser zal nu gedagvaard worden om zijn verklaring onder eed te herhalen en daar wachten we dan maar op.... Die varkentjes konden tegen die tijd wel eens lange staarten hebben gekregen! Als men grond verkoopt, moet men de prijs vastgesteld door de pachtkamer ook aanhouden. Wel kan men dan onder tafel nog een extra fooitje aannemen, dat moet men dan zelf weten, maar in ieder geval zorgen, dat het geheim blijft en er geen ge tuigen bij zitten. Dat deed een Horster boer niet. Die verkocht 2.3 ha. grond offici eel bij de notaris voor f 3500. de goedgekeurde prijs van de grondkamer. Maar voordat hij'officieel naar de notaris ging, werd er in een café een borrel gedronken, waarbij de koper van te voren maar f 2500 extra gaf. De koper had hier echter getui gen bij en zo duurde het niet lang of er zat een haar in de boter. En toen begon voor de verkoper dan de lijdensweg. Van de economische rechter kreeg hij prompt f 100.boete, wegens overtreding der prijsvoor- schriften. En hij kreeg bovendien de troostrijke gedachte mee, dat verder nog zullen aankloppen: a. de inspectie der registratie, wegens ontduiken der regi stratierechten; b. de kantonrechter, wegens valsheid in geschriften en c. de koper, die het teveel be taalde terug kan eisen. Geen prettig vooruitzicht! „Ik snap niet, waar die electrici- teitsrekening zo hoog van is" zo kreunt Ansje, het jong getrouwde vrouwtje. „Ik denk, dat ik het wel snap, zegt Ton, haar jeugdige echtge noot. Hoeveel avonden hebben wij deze maand de electrische radiator aangehad? En ik denk, dat je hem overdag ook nogal eens inschakelt, als je stil zit". „Je kunt toch niet in de kou zitten, pruilt Ansje. „Natuurlijk niet kind, dat zal ook niemand van je verlangen. Maar weet je niet meer, dat ik tegen je zei, dat ik geloofde, dat we beter de haard aan konden maken, om dat volgens mij de electiiciteit nog veel meer kost? „Hoe kan ik nou weten, hoeveel dat allemaal kost. Ik heb toch geen verstand van al die dingen, zegt Ansje met tranen in de ogen. Het is te leren! „Liefje, troost Ton, je hoeft niet dadelijk alles te weten, maar daar om kun je het wel leren. Ik de' k, dat we samen nog een heleboel moeten leren. En dat zal heus niet zonder schade en schande gaan. Je bent nu erg geschrokken van die rekening, maar schrikken alléén maakt de dingen niet beter. Ik maak me sterk, dat je tot nou toe al die electrische apparaten maar hebt gebruikt, zonder er ooit bij na te denken, hoeveel stroom te ver bruiken en hoeveel hun gebruik ons kost per maand. Kijk nu maar niet zo verdrietig, er zijn hoopjes huisvrouwen, die al heel wat lan ger getrouwd zijn dan wij en die ook nergens op letten. Die maar zo'n beetje op goed geluk huishou den en daardoor niet weten, door welk lek hun geld wegvloeit. En als ze het niet weten, kunnen ze er ook geen verbetering in brengen. Laten we ons nu voorlopig eens bij die elektriciteit houden. Zodra men er zich goed reken schap van geeft, dat elke keer, als men een lichtknop omdraait of een of ander apparaat inschakelt, er stroom gebruikt wordt, die men aan het eind van de maand moet betalen, zal men ook leren, zuinig met die stroom om te springen. Ge zult geen licht laten branden, waar het niet nodig is. Ge zult die apparaten niet méér en niet langer gebruiken dan strikt nodig is. Wat gebruik ik Voor alles is het daarom nodig, dat men weet, hoeveel stroom elk apparaat op zich gebruikt. Dan kan men zelf uitrekenen, wat het gebruik ervan kost. Als hoofdregel kan men uitgaan van het feit, dat toestellen, die warmte produceren, véél méér aan stroom verbruiken dan apparaten, die licht en kracht afgeven. Tot de eerste horen elektrische kachels, snelkokers, melkkokers enz. Tot de laatste gloeilampen, stof zuiger, naaimachine enz. Het feit, dat de Russeneen maan-satelliet rond de aarde heb ben gejaagd en hierop terecht nog al trots zijn, was aanleiding voor een Venrayer om te vertellen dat dat allemaal nog niets is, want „wij" hebben immers onbemande vliegtuigen, die rustig doorvliegen en tenslotte zij het dan met wat brokken ook nog eigener beweging een landing uitvoeren. Dat hebben zelfs de Russen nog niet vertoond.... Moge deze Venrayer er nogal luchtig over denken, er zijn vele anderen, die de onverwachte landing van de straaljager vorige week in de Spurkt een ietwat onbehaaglijk gevoel heeft bezorgd. Een gevoel, dat hen, vooral de eerste dagen daarna, bij het geronk van een vliegtuig in de lucht, angstig om hoog deed kijken of ze verwachten dat ook van dit vliegtuig de piloot onderweg maar vast was uitge stapt. Zeker men is blij met de betrek kelijk goede afloop van ait onge luk, waarbij het alleen bij wat materiële schade is gebleven, en waarbij gelukkig geen mensen levens geëist werden. Maar van de andere kant geeft het toch wel een huiverig gevoel als later be kend wordt, dat ditzelfde vliegtuig ruim een uur boven deze contreien heeft gezweefd en dat slechts een klein kring ingewijden op de hoogte was van de ernst der toestand. Dat die kring ruim een uur heeft zitten wachten, waar en hoe het onbemande vliegtuig zou neervallen, wie de slachtoffers zouden zijn en wat de schade. Een onbehaaglijk gevoel, dat nog versterkt werd door de verklaring van de voorlichtingsdienst der luchtmacht, die laconiek opmerkte, dat een dergelijke vlucht en een dergelijke afloop van deze „opera tie" één kans op de millioen was. Waarmede deze heren dus zelf aangaven op een zulke gelukkige afloop niet gerekend te hebben. En zelfs de verklaring, dat men een Canberra bommenwerper achter de vluchteling aan gestuurd had om hem eventueel met „vleugel tippen" of desnoods met geweld op een onbewoond stuk Nederland te doen landen, gaf weinig soulaas, want op het kritieke moment, toen de vluchteling inderdaad de reis 'naar bereden aanving, toen was de bommenwerper al lang het spoor bijster. Waarmede dus meteen werd aangetoond, dat die methode weinig effect sorteert. Men wil allerminst de piloot een verwijt maken, dat hij het terecht en op grond van vroegere ervaring als juist gebleken beVel opvolgde, men weet zelf ook geen oplossing hoe een hele streek te alarmeren voor dit vreemde „geval", men verwacht zelfs in dat geval een soort paniek, maar van de andere kant ligt de Spurkt hemels breed misschien 1 kilometer van Huize St. Anna, van Jerusalem, van het midden der kom, waar op dat moment honderden mensen waren. Onze electrische radiator heeft een vermogen van 1000 watt, de snelkoker eveneens. Dat betekent, dat ze beide één kilowatt elektriciteit per uur kos ten. Het strijkijzer en broodrooster hebben een vermogen van 450 watt. Die kan men voor de prijs van een kilowatt elektriciteit dus ruim twee uur gebruiken. De wasmachine en stofzuiger ruim drie uur, want die hebben maar een vermogen van 300 watt. En een gloeilamp van 100 watt kan men tien uur branden om pas een kilowatt verbruikt te hebben. Is het nu de vrouwtjes wat dui delijker geworden We zullen het bij deze opgevan gen klachten dan laten. Inderdaad is o.i.. de gunstige afloop, „deze millioenkans" geen reden om deze zaak nu maar verder te laten rusten. Vast staat, dat een vlieg machine, wat volgens vakmensen niet meer vliegen en zeker niet landen kon, nadat de piloot het verlaten had nog anderhalf uur rondgevlogen heeft en uiteindelijk een noodlanding gemaakt had, waarover insiders en vaklui nog altijd verbaasd staan te kijken. Men zal in het vervolg met deze millioenen-kans dus ernstig reke ning moeten houden. Zoals men er ernstig rekening mee dient te houden, dat het publiek, dat in een week tijds noodlandingen noteert in Lieshout, Mill en Venray, het toch al afgezien van de financiële kant van de zaak niet prettig zit. Het roept teveel herinneringen op aan de septemberdagen van 1944. van 11 oktober 1911 Broeder M. van Santvoort schreef uit Nieuw-Guinea een brief, die vooral handelt over de over leden Pater Th. Kusters uit Leunen. Oostrum kreeg een hulppost kantoor. van 14 oktober 1911 Oud-koning M. Cleophaskwam bij het koningsschieten van St. Anna weer op de troon. D.S.O. I won van Concordia I Roermond met 4—2 en D.S.O. II won van Germanicus II te Venlo met 25 (zegge vijfentwintig)—0. M. Nelissen mocht voor f 6925.50 een woonhuis met stalling enz. bouwen voor M. Claassens te Klein-Oirlo. van 12 oktober 1912 6 oktober streed D.S.O. I tegen Venlo Reserve. Venlo won met 5—3. De school in Oostrum was verbeterd. Van onze meest bekende en verspreide belager weten we het minst Wie is er in zijn leven niet ver kouden geweest We mogen wel zeggen dat iedereen er geregeld aan lijdt. Het is een ziekte die we als heel normaal beschouwen en waar we in de meeste gevallen geen dokter bij halen. Toch is verkoudheid niet zo on schuldig als men denkt, want het is^ een dure ziekte. In onze moderne wereld, waar tijd geld is, kost verzuim door ziekte geld en wanneer we beden ken, dat duizenden mensen per jaar een verkoudheid oplopen, en enige dagen verstek laten gaan op hun werk, dan kunnen we begrij pen, dat verkoudheid een dure ziekte is. Statistieken maakten uit, dat ongeveer vijftig procent van de verzuimen op kantoren en in fa brieken enzovoort hun oorzaak vinden in verkoudheid of de ge volgen daarvan. Omstreeks één op acht mensen krijgt per jaar een verkoudheid, dat is een zeer hoog cijfer, wanneer we zien, dat per jaar slechts één op de zeventien duizend mensen aan de bof lijden. En zo zou men kunnen voortgaan. Geneeskundigen en werkgevers zouden gaarne zien, evenals trou wens de werknemers zelf, dat er iets aan verkoudheid gedaan kon worden, maar in weerwil van het feit, dat verkoudheid onze trouwste ziekte is, waaraan honderdduizen den per jaar lijden, is er geen afdoend kruid tegen gewassen. Men kan niets anders doen dan het ondergaan. De stryd geopend Vooral de laatste jaren hebben de medici een verwoed offensief tegen de verkoudheid ingezet. Juist omdat men zo weinig van deze ziekte wist en er volkomen mach teloos tegenover stond, vond men het tijd worden er eens iets aan te doen. Omdat de ziekte geen grote gevaren in zich bergt, was er eigenlijk nooit biezondere aandacht aan besteed. In verschillende landen verricht ten speciale staven medici geduren de geruime tijd belangrijke onder zoekingen. Vrijwilligers stelden zich ter beschikking om geinfec- teerd te worden en dan het verkoudheidsproces onder strenge medische controle te ondergaan. Dit was noodzakelijk, omdat men voor deze proeven geen dieren kon gebruiken. Konijnen, guinese big getjes enzovoort worden niet ver kouden. De proefpersonen hebben in grote getale hun best gedaan en de medici niet minder. Men onder zocht en nam de verschijnselen waar. Er werden preparaten ge probeerd, kortom alles in het werk gesteld om nu eens en voor altijd met de verkoudheid, die bekende en onschuldige ziekte, af te reke nen. Maar de resultaten waren teleurstellend en dit vond wel voor het grootste deel zijn oorzaak in het feit, dat men de grondprincipes van de ziekte niet geheel kon doorgronden. Gecompliceerde veelheid Zelfs wordt verondersteld, dat verkoudheid niet één ziekte is, doch dat wat wij onder verkoud heid verstaan, in wezen sterk kan verschillen. Zo zou een verkoudheid kunnen worden veroorzaakt door verschillende virussen, waardoor het zeer moeilijk is de ziekte te bestrijden, aangezien men niet da delijk weet welk virus voor de verkoudheid verantwoordelijk moet worden gesteld en men dus niet in staat is direct het medicijn aan te wijzen. Die heel gewone verkoud heid blijkt een zeer mysterieuze en ingewikkelde ziekte te zijn, waar door de bestrijders voor een ge compliceerd probleem worden ge steld. In weerwil van het feit, dat men tot deze eigenlijke teleurstellende, ontdekking is gekomen, laten de medici niet af. De strijd wordt onverminderd voortgezet en onge twijfeld zal het slechts een kwestie van tijd zijn en de mens zal hier zegevieren. Voorlopig zullen we echter nog onze verkoudheid moeten aanvaarden. Maar het is in elk geval een aangenaam idee, dat er hard aan gewerkt wordt. Ook dit seizoen zullen er onge twijfeld weer zeer velen niezen, hoesten en proesten, maar eens zal de mensheid niet meer weten wat verkoudheid is. Burgemeester en wethouders van Venray brengen ter openbare ken nis, dat ter gemeente-secretarie ter inzage ligt een verzoek met bijla gen van de directie der N.V. Esso Nederland te 's Gravenhage, Be- noordenhoutse weg 7, om vergunning tot het uitbrei den van een ondergrondse ben- zine-bewaarplaats met aftap- inrichting, met 1 electromotor van lderde P.K. in het perceel Langstraat 33, kadastraal be kend gemeente Venray, sectie C nr. 7330, 5773. Gedurende tien dagen na de dag tekening van deze bekendmaking bestaat voor eenieder de gelegen heid schriftelijke bezwaren tegen het verlenen der vergunning in te brengen bij het gemeentebestuur. Bovendien zal op woensdag 23 oktober a.s., des middags 3 uur in het gemeentehuis te Venray een openbare zitting worden gehouden, waarin mondeling bezwaren tegen de inwilliging van dit verzoek kun nen worden ingebracht. Eenieder kan ter secretarie der gemeente kennis nemen van deter zake ingekomen schrifturen. De aandacht van belanghebben den wordt er op gevestigd, dat tot beroep gerechtigd zijn de aanvra ger van de vergunning en degene, die in persoon of bij gemachtigde op de bovenbedoelde zitting is ver schenen. Mede is tot beroep gerechtigd degene, die, zonder op de openbare zitting te zijn verschenen, binnen de gestelde termijn schriftelijk be zwaren heeft ingebracht, indien hij niet woonachtig is in deze gemeen te of in een aangrenzende gemeen te, waar openbare kennisgeving wordt gedaan. Venray, 2 oktober 1957. Burgemeester en wethouders vnd. De burgemeester, Mr. A.H.M. JANSSEN. De secretaris, H. VORST.

Peel en Maas | 1957 | | pagina 1