Alle waar is naar zijn geld... DE GRUYTER De Heer is mijn Herder. de tweede fles limonade 25 cent qwdkopm neem dus het zekere voor het onzekere! li Feest in Leunen en Merselo „Tante Hanna" uit Tienray postnom geëerd. Beloken Pasen herdacht Pastoor Vostermans uit Leunen zijn 40-jarig of robijnen priesterfeest. Zijn pa rochianen hadden gezorgd, dat dit heugelijke feit niet ongemerkt voor bij ging. Niet alleen de kerk was feestelijk versierd, maar ook de pastorie en het boerebondsgebouw, waarin de officiële huldiging plaats had. Om 10 uur droeg de grijze pa rochieherder in de overvolle Leunse kerk een plechtige hoogmis op, waarbij hij geassisteerd werd door oud-deken Berden als presbyter- assistens, zijn heer-neef Driessen uit Tegelen als diaken en Pater Canisius Vastbinder O.F.M. als sub diaken. Het kerkkoor zorgde voor een gevoelige vertolking van de meerstemminge mis. De feestpredicatie werd gehouden door Pater Canisius, die in zijn predikatie de taak van een priester en parochieherder schetste. Na de H. Mis werd de jubilaris wederom in feeststoet, waaraan practisch alle Leunse verenigingen deelnamen, naar het boerenbonds gebouw geleid, waar de jubilaris met zijn familie door de Leunse gemeenschap gehuldigd werd. Allereerst voerde namens het Kerkbestuur de heer Claessens het woord, die in een rede het streven en werken van pastoor Vostermans voor zijn Leunse parochie schetste. Hij bood namens de Leunse ge meenschap aan de jubilerende parochieherder een prachtig nieuw stel paramenten aan, die in de zaal waren tentoongesteld. Na een feestmars van Leunens fanfare sprak de heer P. Weijs, die namens de fanfare op welsprekende wijze zijn gelukwensen aanbood. Hij constateerde dankbaar, dat in Leu nen de priester nog altijd geëerd werd en beloofde ook thans weer volgzaamheid en liefde. Dan was het de beurt aan de jeugdverenigingen, die in een auba de de pastoor huldigde. Dat de Leunse jeugdfanfare op dit feest niet achterbleef liet ze merken met een goed stuk muziek en de jeug dige voorzitter van Vegchel bleek mond-fiat genoeg te zijn om ook zijn wensen bij die der groteren te voegen. Het dankwoord was dan tenslotte aan de jubilaris, die zich voelde als eertijds de Pastoor van Ars, die maar niet kon begrijpen, dat zijn parochianen hem een nieuwe jas cadeau hadden gedaan, want die was hij volgens zijn eigen inzicht niet waard. Hij was zeer dankbaar voor alle lof hem toegezwaaid, ge zongen en gesproken, maar zou alles wel met een korreltje zout nemen. Voor het geschenk was hij zeer dankbaar. Het was al meer dan 18 jaar geleden, dat nieuwe paramenten konden worden aangeschaft en aangezien ook Kapelaan Hafmans, die ook op het feest aanwezig was, indertijd bij zijn benoeming tot aal moezenier van het leger 't nodige had meegenomen, was aanvulling dubbel nodig. Daarom was hij zeer dankbaar voor dit cadeau, dat mede zou bij dragen tot opluistering van de liturgische plechtigheden. Dan begon een grootse receptie, waarop geheel Leunen vertegen woordigd was en de jubilaris han den te kort kwam om de geluk wensen in ontvangst te nemen. Hondertwintig Joodse kinderen danken haar hun leven. Morgen zondag zal te Tienray 's namiddags om half vijf de ont hulling plaats vinden van een pla quette ter herinnering van wijlen mej. Hanna van der Voort, aan haar vroegere woonhuis: Station straat D 66. Zij was een kraamverpleegster, die in 1943 in het ondergrondse verzet kwam door huisvesting te verlenen aan een ondergedoken student, die in contact stond met meisjes-studenten te Amsterdam, die kinderen van joodse ouders in veiligheid trachten te brengen. Mej. van der Voort (tante Hanna werd al spoedig haar naam) zocht in Tienray en wijde omgeving naar pleeggezinnen voor deze joodse kinderen en ongeveer honderdtwin tig zijn er door haar bemiddeling ondergebracht en zodoende 't leven gered. Haar ouderlijke woning te Tien ray werd later ook een doorgangs huis voor Franse krijgsgevangenen die uit Duitsland waren ontsnapt, terwijl zij verscheidene malen ook Nederlandse onderduikers en be manningsleden van de neergescho ten geallieerde vluigtuigen een vei lig adres heeft verschaft. Zij was even moedig als vastbe raden en wist eens een troep duit- sers, die te S wolgen een woning voor inkwartiering hadden gevor derd en die in een kamer huisden waarin achter de wand twee Ame rikanen verborgen zaten, weg te krijgen met de waarschuwing, dat de kamer altijd in gebruik was geweest door iemand met een zeer ernstige besmettelijke ziekte. Onder de ogen van de duitsers bracht ze later de „patiënten" naar Tienray in veiligheid. Tante Hanna is eenmaal gearres teerd, maar wist de verhoren te doorstaan. MERSELO In Merselo was de feestvreugde al niet minder. Daar droeg Pastoor Vercoulen bij gelegenheid van zijn zilveren pries terfeest, een plechtige H. Mis op, geassisteerd door de Belgische pas toor Poungs als presbyter-assistens, die tevens de feestpredicatie hield, Pater Arts als diaken en de Witte Pater v. Mestrom, als subdiaken. Het kerkkoor, met knapenkoor, zong op uitstekende wijze de Mis Sancta Maria Goretti en voerde na de plech t igheden een Priestercantate uit. Om 2 uur werd de jubilaris af gehaald van zijn woning en na een plechtig lof in de parochiekerk naar het jeugdgebouw geleid, waar hij gehuldigd werd. Na een feestelijke mars van de fanfare, boden de schoolkinderen hun gelukwensen aan. Jonge Garde en Jong Nederland huldigden hun parochieherder met een schoon declamatorium, terwijl wederom de Priestercantate werd gezongen. De heer v.d. Venne, bood met enkele welgekozen woorden de feest gave aan, die bestond uit een stel ruststoelen en een vloerkleed, be- stemd voor de nieuwe pastorie, die jammer genoeg nog niet klaar was voor dit feest. Dat pastoor Vercoulen in de be trekkelijk korte tijd, dat hij in Merselo is, zich al vele vrienden heeft gemaakt, bleek uit de na deze huldiging volgende receptie, waar op practisch heel Merselo vertegen woordigd was. Dil onderstreepte ook de heer Pubben, die bij de serenade aan de pastorie in de avonduren zijn ge lukwensen aanbood namens geheel Merselo en de Vredepeel, waarvan talrijke afgevaardigden op dit feest aanwezig waren. Tot slot volgde een prachtige demonstratie van jonge boeren en berinnen, die op het helverlichte terrein voor de kerk enkele turn oefeningen uitvoerden. Een pracht slot van een prach tige dag Niettemin bleken de laatste twee oorlogsjaren, waarin zij zich ook nog grote inspanningen getroostte om noodzakelijke geneesmiddelen voor zieke kinderen te bemachtigen naar gezondheid zodanig te hebben geknakt, dat zij nooit meer geheel herstelde. Verleden jaar is zij op 52-jarige leeftijd overleden. Er heeft zich toen een comité gevormd, om de herinnering aan deze moedige vrouw in een gedenk steen te bewaren. Zondag van de Goede Herder. Herders zien wij tegenwoordig bijna niet meer. Vroeger zijn in deze streken veel herders geweest, zelfs die met grote kudden schapen o.a. naar Fraukrijk trokken. In oude tijden was men meer vertrouwd met het beeld van een herder, die de grootst mogelijke zorg en toewijding aan de dag leg de jegens elk schaap van de kudde. Zo'n herder kende z'n schapen stuk voor stuk en merkte direct als er een enkel schaap uit de grote kudde ontbrak. En hij had geen rust voordat hij het verlorene had teruggevonden. De mensen in Jezus' tijd begre pen wel wat er bedoeld werd toen Onze Heer tot hen zei: „Ik ben de goede Herder." God had Zich reeds in het Oude Verbond aan Zijn volk geopenbaard als een goede Herder. David zong in zijn psalmen: „De Heer is mijn Herder en niets ont breekt mij... Wij zijn de schaapjes van Zijn kudde". En bij monde van de profeet Ezechiël doet de Heer deze belofte: „Ik zal Zelf mijn schapen gaan opzoeken. Wat ge wond is zal Ik verbinden en het zwakke zal Ik sterk maken." En ztnoemt Onze Heer zich ook de Goede Herder. Een waarlijk goede herder, die alles over heeft voor zijn schapen, vecht zo nodig met roofdieren, die de schapen willen verslinden. Zo bond Onze Heer de strijd aan met Satan, om de mensen aan zijn klauwen te ontrukken. Een strijd op leven en dood, die Hij won door Zijn dood aan het kruis en door uit eigen macht weer uit Zijn graf op te staan. In de viering van de H. Eucha ristie verschijnt Christus weer in ons midden en zegt: „Ik ben de goede Herder. Ik geef Mijn leven voor Mijn schapen". Christus mag Zich met het volste recht de goede Herder noemen. Aan Hem behoren wij toe als Zijn schapen, want Hij is de Zoon van God, het Goddelijk Woord, waar door alles en ook wij tot het be staan werden geroepen. Hij houdt van ons, ook als wij door de zonde van Hem zijn afgevallen. Want Zijn liefde is niet als de liefde der mensen. Hij zoekt het verdwaalde op en ontfermt zich over het slechte en gebrekkige. Omdat de mensen er ellendig aan toe waren als schapen zonder her der, kwam Hij als een goede Her der naar onze aarde. En Hij liet Zich slaan en verwonden om deze zwakke en ongelukkige kudde te redden voor de eeuwigheid. Door Zijn striemen werden wij genezen. Erkennen wij Christus ook als onze Herder Kennen wij Hem wel als een goede Herder? Morgen zegt Hij tot ons in het Evangelie: „Ik ken mijn schapen, en de mijnen kennen Mij." Het is voor ons toch wel van belang te weten of wij werkelijk tot Zijn schapen behoren. Te weten of Christus Zich mijn lot heel bij zonder aantrekt, en mij wil voeren naar de hemelse weiden van een eeuwig geluk. Dat zal echter helemaal aan ons liggen. De God van liefde kijkt iedere mens in de ogen: dat is de roepstem van de goede Herder. Als wij ons voor die liefde openstellen en onszelf onvoorwaardelijk aan Hem overgeven, dan behoren wij tot de zijnen. En zullen wij Hem ook kennen als een goede Herder. De goede Herder roept ook mij. Ik heb slechts te luisteren en Hem te volgen. Op Zijn weide alleen zal ik gelukkig zijn. De viering van de H. Eucharistie is een goede weide. Daar voedt de goede Herder mij met Zijn Vlees en Bloed, opdat ik sterk en krachtig moge worden. Zoals Hij mij in het Evangelie en in de preek drenkt met het heldere water van Zijn goddelijk woord. Ik moet dan mijn Herder volgen, al gaat Hij mij voor langs ruwe wegen. Christus heeft nu eenmaal geen aards paradijs gebracht, maar wel vrede voor de ziel en het eeuwig leven, als ik Hem tenminste volg in het dragen van het kruis, in het aanvaarden van het leven hier op aarde, zoals het door de zonde geworden is, in liefde en overgave aan God mijn Vader en in liefde jegens mijn evenmens. Dan zal Zijn liefde mij eenmaal thuis brengen in de hemelse weiden bij onze Vader, waar ik in alle eeuwigheid mijn dorst naar geluk zal kunnen lessen. Sluit nu een af. Gunstige voorwaarden. Lage premie's. Agentschap: 8eyïafenUóndtïn. §oiiinaus Op Uw voordeel bedacht zijn is goed, maar meteen op betere waar besluiten is véél beter. Bij De Gruyter geen zorg over de kwaliteit en toch al het voordeel wat er te wensen is. Altijd 10% korting, op alle artikelen, slechts uitgezonderd suiker, zout en soda-. Iedere week extra voordelige aanbiedingen, want wie zo veel goede klanten heeft als De Gruyter mag wel wat voor ze over hebben I 44 i Wf Bij elke aankoop van een fles limonade (soort naar keus) Geldig van 1 t/m 7 mei 1957 Vruchtenlimonadesiroop Frambozen - Bessen fles 156 ct. Sinaasappelfles 156 ct. Limonadesiroop Grenadine fles 100 ct. Sinaasappel fles 100 ct.

Peel en Maas | 1957 | | pagina 4