HUIZE SERVATIUS
vijftig jaren in Venray.
Mgr. Dr. J.B.G. Lemmens 25 jaar Bisschop
Zondag collecte voor de
Jubileoin-fcerk.
Doze lezers schrijven
Kiader-vakantifwfirk....
Jaarvergadering
Heogsten-assoeiatie
Henri Jacobs
Zaterdag 16 maart 1957 No 11
ACHT EN ZEVENTIGSTE JAARGANG
ONDERVINDT'
PEEL EN MAAS
CONFECTIE VAI
m
DRUK EN UITGAVE FIRMA VAN DEN MUNCKHOF WFFKTRT AH VHOP VFNPAY P1M nM^TRPTCPTM ADVERTENTIK-PRUS: 8 ct. per m.m. ABONNBMENTS.
GROTESTRAAT 28 TELEFOON 512 GIRO 150652 VV E«ErI\DL<fiU V UVJ1V V I JC,IH \J1V1J 1 PRIJS PER KWARTAAL 1 1.40 BUITEN VENRAY t 1.60.
De archieven van Huize Servatius hebben veel geleden. Er
was in de oorlogsdagen van 1944 wel wat anders om aan te
denken, dan aan die stapel vergeelde papieren, Immers hon
derden patiënten moesten onder de meest primitieve om
standigheden verpleegd en gevoed worden en daarnaast
moest aan tientallen vluchtelingen uit Venray zelf een hel
pende hand geboden worden. Neen, over die papieren kon
men zich moeilijk zorgen maken.
Nu betreurt men het wel, dat ze verloren zijn gegaan. Ook
dat oude schoolschrift, waarop een broeder met mooie letters
gecalligrafeerd had: „Opgenomen patiënten" op de eerste
regel daarvan stond: 7 februari 1907 nr. 1opgenomen.
De datum, waarop Huize Servatius zijn zegenrijk werk in
Venray is begonnen.
Toen de Gentse kanunnik Petrus
Triest in 1807 de Congregatie van
de Broeders van Liefde stichtte,
heeft hij natuurlijk niet aan Ven
ray gedacht.
Wel stond hem voor de krank
zinnigenverpleging van die dagen,
door deze nieuwe congregatie in
christelijke banen te leiden.
Voordien werden deze mensen
feitelijk als het uitschot der maat
schappij behandeld en kon men
met de beste wil niet spreken van
verpleging, hoogstens van opslui
ting. En die opsluiting was dan
nog dikwijls hemeltergend.
Deze kanunnik trok zich het lot
van deze geestelijk gestoorden aan
en stuurde zijn broeders uit om
hen in christelijke liefde te ver
plegen en te helpen.
Als dan deze Congregatie inaug.
a.s. haar 150-jarig bestaan gaat
vieren, mag zij zeggen niet alleen
de opdracht van haar stichter ver
vuld te hebben, maar de verpleging
van geestes-gestoorden mede te
hebben opgebouwd, uitgebreid, ver
anderd en verbeterd, wanneer dit
jubileum ook een mijlpaal is in de
geschiedenis van de psychiatrische
zorg in België en Nederland.
VENRAY.
Rond de eeuwwisseling werd in
de Staten van Limburg geklaagd,
dat in Limburg nog altijd niet een
Inrichting aanwezig was, die door
de wet op het krankzinnigenwezen
voorgeschreven is voor de verple
ging van geestelijk gestoorden. El
ke provincie heeft daar immers
voor te zorgen.
Het Statenlid Trynes uit Venray
heeft zich dit i.d. oren geknoopt en
wist via Belgische kennissen, dat
in Gent congregaties waren, die
zich speciaal toelegden op de ver
pleging van geestelijk gestoorden.
Hij heeft daarmede contact opge
nomen en van Eindhoven is de
Overste van het Internaat der
Broeders van Liefde in 1903 in
Venray eens komen kijken.
De Congregatie voelde wel wat
voor een vestiging in Limburg.
Het complex aan de Stationsweg
stond hem wel aan, maar aange
zien die grond eigendom was van
wel 25 personen, was hij wel pes
simistisch gestemd over de moge
lijkheden om daar te kunnen gaan
bouwen.
Hij had dan echter buiten Trynes
gerekend, die hem 14 dagen later
de koopakten van al die percelen
kon overleggen. Toen werd tot koop
besloten en zou op de 28 ha. grond
aan de Stationsweg een psychia
trische inrichting gebouwd worden
welke thans haar gouden jubileum
viert als Huize St. Servatius.
NIEUWE IDEËN.
Reeds eerder hebben wij U in de
artikelen-serie „Venray rond de
eeuwwisseling" gesproken over de
bouw van deze instelling, welke in
1904 begonnen werd en waarin in
1907 al de eerste patiënt kan wor
den opgenomen.
Men heeft direct bij deze bouw
nieuwe ideën naar voren gebracht.
Men „pleegde" nl. paviljoenbouw,
die mogelijkheden opende voor af
zonderlijke verpleging van rustige,
minder rustige en onrustige pa
tiënten, die geheel afgescheiden
van elkaar gehuisvest werden.
Iets ongehoords voor die tijd,
maar van eminent belang voor de
zieke mens. Een andere nieuwig
heid, feitelijk uit de nood geboren,
was, dat men de patiënten inscha
kelde in het gewone dagelijkse
leven van de inrichting.
ten dage op praktisch Ieder terrein.
Niet meer gekluisterd aan het bed,
maar als normale mensen werken
in huis en hof, in kleermakerij, in
keuken, bakkerij of slagerij.
Het eerste jaar werden bijna 400
patiënten opgenomen en hun aan
tal is in die vijftig jaren opgelopen
tot ruim 1000.
Zo kreeg Venray zijn eerste
krankzinnigengesticht.
Als we dan geschiedenis moeten
gaan vertellen, dan is er die feite
lijk niet, als men tenminste naar
de broeders kuiert. Ze vertellen U,
dat met de groei van de inrichting
ook het aantal hectaren grond ge
groeid is, nodig om deze inrichting
In stand te houden en dat op dit
moment de inrichting zelf-suppor-
ting is op velerlei terrein.
Dat is dan alles.
Het is voor de Broeders van
Liefde iets vanzelfsprekend, dat 't
percentage patiënten, wat genezen
Venray achter zich laat, ieder jaar
oploopt en heden meer dan 75 pet
bedraagt, maar zelfs een leek, als
Uw verslaggever, kan begrijpen,
dat hier achter toch een stil en
gestaag werken schuilt, echt liefde
werk, waarin de wil om de gees-
tes-zieke mens te helpen, telkens
opnieuw weereen stimulans temeer
is, om van zichzelf het uiterste te
vergen, de nieuwste methoden in
te voeren, gedegen studie te ma
ken van alle mogelijkheden op dit
terrein en een zich voortdurend
opnieuw inzetten om anderen weer
normale en gelukkige mensen te
maken.
VOOR VENRAY.
Als leek zullen we nooit kunnen
beseffen, wat dit werk feitelijk be
tekent heeft en nog dagelijks be
tekent. We zijn gewend mensen uit
deze inrichting in Venray te zien
wandelen, te zien werken en we
kunnen ons ternauwernood reali
seren, dat men een honderd jaren
geleden nauwelijks wat beters wist,
dan deze mensen maar op te slui
ten en feitelijk rustig op hun dood
ging zitten wachten.
Het is niet aan ons om de ge
neeskundige methodes, de genees
wijzen, de behandeling te bespreken,
die in Huize Servatius dikwijls zo'n
gelukkige genezingen wisten te
bewerkstelligen.
Dat zij rustig overgelaten aan de
vakmensen, die allen vol lof zijn
over wat in Huize Servatius in de
afgelopen 50 jaren op dit terrein
is gepresteerd.
We willen wel even stil staan bij
wat Huize Servatius voor Venray
heeft betekent in deze afgelopen
halve eeuw.
Er is een tijd geweest, dat men
blij was met ieder klooster of in
stelling, die zich in Venray vestig'
de. Er is echter en vooral de laat
ste jaren ook wel eens kritiek
geweest op verschillende kloosters,
omdat men meende, dat zij een rem
waren voor een verdere en bredere
ontwikkeling van Venray.
Over deze, meestal onredelijke
kritiek, willen we het op dit mo
ment niet hebben, maar er wel op
wijzen, dat Huize Servatius daar
nooit bij genoemd wordt. Trouwens,
ieder weldenkend mens vindt het
redelijk, dat een dergelijke inrich
ting grond nodig heeft voor het
levensonderhoud en de arbeidsthe-
raple, vindt 't logisch, dat in ver
band met de verpleging zekere eisen
gesteld kunnen en soms zelfs moe
ten worden. Maar er is meer.
Voor een bedrijf met een 150
man personeel zetten we eerbiedig
de hoed af en menige gemeente
zal er het onmogelijke voor doen
De arbeidstherapie, voor die tijd om die in hun plaats te krijgen,
iets geweldigs, kennen we heden Welnu, in al die jaren door heeft
Cliché De Nieuwe Limburger
Servatius werk verschaft aan een
dergelijk aantal verplegers en an
dere vakmensen, die hier een flink
bestaan hebben en een behoorlijke
sociale voorziening genieten.
Het feit, dat Huize Servatius
een dorp in een dorp is, heeft het
toch nooit verhinderd, om niet een
innig kontakt met Venray te hou
den. Allereerst denken we dan aan
de sportbeoefening, waarvoor Ser
vatius grote en kostbare offers
heeft gebracht en nog dagelijks
brengt.
Maar er is ook op ander terrein
wel een organisatie te vinden, die
op de een of andere wijze de steun
en hulp van Huize Servatius niet
mocht ondervinden? We geloven
van niet. Immer en altijd hebben
de Broeders van Liefde bereid ge
staan, soms met zware financiële
en persoonlijke offers om ook Ven
ray te helpen.
Een der beste bewijzen daarvan
is wel het feit, dat zij inde oor
logsdagen van '44 vele Venrayse
mensen, die in vol vertrouwen in
hun uiterste nood bij de Broeders
aanklopten om hulp, ondanks de
onmenselijk zware moeilijkheden,
waarin zij zelf verkeerden, toch
liefdevol opnamen en menigeen
denkt dankbaar terug aan Broeder
Krol, de belichaming van de per
soonlijke moed en naastenliefde
der Broeders van Liefde!
En zo is het begrijpelijk, dat in
die 50 jaren een band gegroeid is
tussen Huize Servatius en Venray,
die niet meer los te knopen is en
waarvan Venray wel het meeste
heeft geprofiteerd!
Hebben zij door hun liefdevolle
verpleging medegewerkt aan de
genezing van ontelbaar velen, van
de andere kant hebben de Broeders
van Liefde ook vele verdiensten
verworven voor onze gemeenschap.
Zich dat bij dit jubileum te reali
seren zal een dure plicht voor die
gemeenschap zijn.
VIERING
Servatius is nog midden in de
opbouw van zijn oorlogsverwoes
tingen. Veel heeft ook deze instel
ling in die barre dagen van oktober
1944 meegemaakt en veel is ver
loren. De opbouw en uitbreiding
kost veel tijd, veel moeite. Maar
ook hier houden de Broeders niet
van half werk.
Beter voor de taak berekend,
waarvoor zij dienen, schoner en
grootser opdat ook de zieke mens
beter behandeld kan worden, ver
rijzen de nieuwe gebouwen, alle
gegroepeerd om het middelpunt
van de hele inrichting, de ver
nieuwde kapel. Nu Is het wachten
op de hoofdbouw, waarin de gehele
administratie van de inrichting,
de spreek- en onderzoekkamers
zullen worden ondergebracht. Dit
gebouw nadert langzaam maar
zeker ook zijn voltooiing, waarmede
Servatius dan zijn wederopbouw-
werk kan besluiten.
Het is dus logisch dat men de
viering van het 150-jarig bestaan
der congregatie en het 50-jarig
bestaan der inrichting feitelijk uit
wil stellen tot men dit hoofd
gebouw kan openen. Maar anderen
willen niet wachten tot die oatum.
Wie het winnen zal moeten we
afwachten. Maar een ding is zeker:
in dat nieuwe hoofdgebouw zal een
plaatsje gezocht dienen te worden
voor dat oude cahier, met die zo
gedenkwaardige datum van 7 febr.
1907.
Gedenkwaardig omdat daardoor
de psychiatrische zorg in Neder
land er een instelling bij kreeg, die
thans geldt als model voor de
anderen. Gedenkwaardig ook, om
dat Venray, daardoor binnen haar
muren een instelling kreeg, die
niet alleen de geestelijk gestoorde
mens nieuwe hoop bracht, maar
die ook voor de Venrayse gemeen
schap van zeer grote betekenis Is
geweest en nog dagelijks is.
En wanneer dit gouden jubileum
dan ook gevierd wordt, zal Venray
haar dankbaarheid dienen en ook
willen tonen.
Door dr. F.J.M.A.H. Houben, goeverneur van Limburg
Wie in de toekomst de geschie
denis van het Bisdom Roermond
gaat beschrijven, zal voor de be
stuursperiode van Z.H. Excellentie
mgr. dr. J.H.G. Lemmens een grote
plaats moeten inruimen, wil hij
recht doen wedervaren aan het be
wogen tijdperk waarin zich de nu
reeds vijf en twintig jaren van dit
episcopaat aaneenrijgen.
Zwaar, loodzwaar is de last voor
een bisschop wanneer de tijden
waarin hij regeert, beheerst worden
door dynamische evolutie, door oor
log en technecratie Er zal geen enkele
Limburger te vinden zijn die niet
bewogen overdenkt wat deze Hoge
priester voor zijn diocesanen ge
offerd en gestreden heeft.
Niet van deze wereld maar wel
in deze wereld, heeft de bisschop
Christus kerk geleid en beveiligd,
Moeder Maria daarbij aan de
hand nemend omwiüe van het
behoud der onsterfelijke zielen.
Het brede arbeidsveld van de
Mariale Kerkvorst is getekend door
de liefde Gods die hem dwingt:
„Caritas Crhisti urget nos"; al zijn
handelingen zijn daarvan de vrucht.
De echte zorg voor het heil der
hem toevertrouwde zielen gaat ver
uit boven de louter menselijke be-
langen-behartiging.
En juist daarom zal een ieder
van ons behoefte gevoelen de bis
schop in de ware zin een „vader"
zijn aanhankelijkheid en erken
telijkheid te betuigen op de dag van
blij gedenken van 19 maart a.s.
Geen persoonlijk geschenk zal de
zilveren Jubilaris worden aange
boden dit zou zijn innerlijke in
stelling geweld aandoen, maar
een geschenk geheel en al passend
in het kader van zijn nimmer af
latende werkzaamheid, gericht op
het bouwen van Godshuizen.
De kerk, welke Limburg zal aan
bieden, wordt toegewijd aan de H.
Gulielmus en het lijdt geen twijfel,
dat de som, welke het volk in al
zijn geledingen door grote en kleine
gaven bijeen zal brengen, voldoen
de zal zijn om de bouw van deze
kerk te verzekeren.
Moge dan dit zeldzame jubileum
van onze vader-bisschop zich er op
richten, dat straks speciaal uit de
toren van de Gulielmus-kerk de
tonen van blijvende dankbaarheid
over het Limburgse land uitgalmen
en vele generaties aan deze kerk
hun geestelijke steun en vreugde
beleven.
In alle kerken van Limburg is
zondag voorgelezen een herderlijk
schrijven van de bisschop-coadjutor
van Roermond, mgr. dr J. Hanssen,
over het zilveren bisschopsjubileum
van mgr dr \T. Lemmens, dat op
19 maart wordt gevierd.
In het uit alle grpeperirigen van
het volk samengestëlde comité, dat
de jubileumviering, ^voorbereidt, is
de gedachte naar voren gekomen
om de bisschop een Gulielmuskerk
aan te bieden, zo zegt mgr Hans
sen in dit schrijven. Voor dit doel
zal op zondag 17 maart in alle ker
ken en kapellen een collecte worden
gehouden.
De priesters van het bisdom zul
len het altaar bekostigen en alles
wat tot het priesterkoor behoort.
De religieuze orden en congre
gaties zullen een speciale bijdrage
geven en ook organisaties en be
drijven hebben bijdragen toegezegd.
Op de feestdag zal aan mgr.
Lemmens worden meegedeeld hoe
veel de collecte heeft opgebracht.
De jubilerende bisschop zal zelf
de plaats bepalen waar de kerk
moet worden gebouwd.
Bestedingsbeperking
Zuinig zijn en hard werken schijnt
het parool voor de toekomst.
Zuinigheid ook voor Vadertje
Staat, die o.a. de tarieven voor de
post drastisch schijnt te moeten
verhogen, omdat men er anders
niet komen kan. Hetgeen ook wel
geen wonder is. Want toen maan
dag j.l. achter het postkantoor het
nieuw gekochte stuk grond door de
man van het kadaster moest wor
den opgemeten, stonden er op een
gegeven ogenblik behalve de amb
tenaren van het kadaster (3 stuks)
nog liefst 8 andere hooggeplaatste
ambtenaren, naar de rood-witte
paaltjes te kijken en te ordeneren.
Geen wonder, dat een brief van
Venray naar Oostrum, nog altijd
een dubbeltje aan postzegel kost.
M.G.
Laat niet als dank...
Het mooie weer van de laatste
weken doet vooral zondags vele
mensen naar buiten trekken. En
wil men de vrije natuur in, wil men
de kleintjes wat gunnen, dan komt
men bijna automatisch terecht op
de „bergen" tegenover het zieken
huis. Maar dat schijnt voortaan
en uitgerekend op zondag oefen
terrein te zijn voor de ruiters, die
hier hun paarden enig „zondags
genoegen" willen verschaffen. De
durvers onder de kleinen hebben
grote kans onder de paarden terecht
te komen en de rest moet maar
wegblijven...
De traditionele puinhopen langs
het aardige verbindingsweg get je
van Merseloseweg naar Hoender
straat, t.o. de St Odakapel, zijn af
gelopen winter weer met de nodige
hopen toegenomen, zodat het nu
werkelijk al aardig op een puin-
plaats begint te lijken.
T.D.
Stropers voor de rechter
In uw blad van vorige week stond
een verslag van een rechtbank
zitting, onder bovenstaande titel.
Uit dit verslag zou de lezer de
indruk krijgen, dat ik, de daarbij
genoemde J.S., heb staan te liegen
voor de rechtbank. Ik verklaar hier
openlijk, dat dit niet waar is.
Op de bewuste avond zijn in Ys-
selsteyn inderdaad 2 mensen betrapt
met stropen. D.w.z. men heeft een
„lichtbakker" en zijn helper menen
te herkennen in het licht van enkele
lichtkogels.
Ik werd op grond daarvan als de
geweerdrager aangewezen door de
verbalisanten, een aanwijzing die
nog versterkt werd door de gedra
gingen van een politiehond, die men
aan enkele gevonden geweer
patronen had laten ruiken.
Op grond van die verklaringen
werd ik dan ook te Venlo veroor
deeld tot f 125,— boete. Ik ben
daarop in hoger beroep gegaan,
omdat ik bij deze strooppartij hele-
helemaal niet betrokken was.
Ik was niet in het veld die avond
en de twee, die dat wel waren, heb
ben dit naderhand ook sportief
ter rechtzitting verklaard toen
bleek, dat ik als onschuldige zou
worden veroordeeld.
Het feit, dat de politiehond mij
aanwees, is verklaarbaar. De die
avond gebruikte patronen waren
deels van mij, deels van anderen
afkomstig. Had men de proef met
de speurhond ook nog op anderen
behalve alleen op mij toege
past, dan zou hij ongetwijfeld ook
nog anderen aangewezen hebben,
die echter evenmin als ik, die avond
in het veld waren.
In Uw verslag staat, dat de offi
cier van Justitie van dit verhaal,
noch van de verklaringen van de
twee werkelijke daders iets geloofde.
Ik mag vertrouwen, dat de rech
ter, die uiteindelijk de uitspraak
zal moeten doen, hiermede wel
rekening zal houden.
Had ik mij aan die stroperij In
derdaad schuldig gemaakt, dan zou
ik sportief genoeg zijn om dit te
bekennen. Om echter veroordeeld
te worden voor een feit, dat ik niet
begaan heb, voel ik weinig.
De zgn. stroper J.S.
Op 14 maart kwam het komité
K.V.W. in vergadering bijeen en
werd door de voorzitter de verga
dering en daardoor het nieuwe
werkjaar geopend.
Tal van punten stonden op de
agenda, waarvan de meest urgente
slechts in behandeling konden ko
men. In het jaarverslag gaf de
secretaris nog eens een duidelijk
overzicht van het afgelopen jaar.
Daar het comité het spelmateri
aal aanzienlijk heeft kunnen aan
vullen en reeds officieus de toe
zegging heeft gekregen over een
nieuwe en uitgebreide binnenruim
te, zal zij in de toekomst haar
werkwijze op een geheel andere
leest gaan schoeien.
Het comité is ervan overtuigd
aldus de vergadering dat dit het
werk aanzienlijk ten goede komen
zal.
Onder voorzitterschap van de heer
A. Poels, hield de hengsten-asso-
ciatie „de Vooruitgang", haar jaar
vergadering, in het patronaat te
Castenray.
De voorzitter deelde in zijn In
leidend woord mede, dat in de af
gelopen week door de associatie
een nieuwe hengst was aangekocht,
Costaud van Brunette.
Costaud van Brunette heeft in
Den Bosch op de nationale hengsten-
tentoonstelling de le prijs 2-jarige
hengsten behaald, terwijl hij te
Goes, op de centrale hengsten-
keuring van Zeeland, de le prijs
behaalde in de middenmaat 1957.
De nieuw aangekochte hengst is
de zoon van vader Costaud de
Marche, de Belgische nationale
kampioen 1948 te Brussel, zijn
moeder is de meermalen hoogbe-
kroonde „Brunette van Nico", die
op verschillend fokdagen eveneens
werd bekroond met een le prijs.
Voor de aanvang van deze jaar
vergadering werden de hengsten
van de associatie voor de leden
voorgeleid, t.w. Costaud de Marche,
Costaud van Brunette, Vifils du
Chateau en Nico v. Retraitehoeve,
die in het najaar zal gaan ver
dwijnen.
De vele aanwezigen 3praken lof
over de nieuwe aanwinst en de
goede conditie der andere paarden.
Door secr.-penningmeester Bee-
len, werden tijdens de vergadering
de jaarverslagen aan de leden voor
gelegd.
Het jaar 1956 was voor de ver
eniging een zeer gunstig jaar ge
weest. Vooral de hengst „Vifils du
Chateau", die door de associatie in
1956 werd aangekocht voor f 35.000,
heeft in het afgelopen jaar goed
voldaan. Met 179 dekkingen heeft
hij de kas der vereniging aanzien
lijk versterkt. Het financieel ver
slag gaf dan ook aan, dat er een
kassaldo was van f 35.000. Hier was
reeds het bedrag van de aankoop
van de nieuwe hengst Costaud van
Brunette, afgetrokken.
Ook werden de nieuwe dekgelden
vastgesteld, nl.: Vifils du Chateau
f 150 voor de leden, niet-ledenf 200;
Costaud de Marche f 125 en f 150;
Nico v. Retraitehoeve f 50 en f 70;
Costaud v. Brunette f 100 en f 125.
Verder bracht de voorzitter dank
aen hengstenhouder P. Rambaghs,
waaraan de vier hengsten zijn toe
vertrouwd.
Verder werden nog enkele punten
van huishoudelijke aard besproken.
Hierna moest de voorzitter en
zijn medebestuursleden, onder een
daverend applaus van de leden, de
dank in ontvangst nemen, voor het
accurate beheer van de vereniging.
in het goud en zilver
Het dekenaat Venray, stond zater
dag in het teken van het zilveren
bestaan v.d. vereniging deH. Stede.
Tevens vierde op die dag de heer
H. Jacobs het feit, dat hij 25 jaar
secretaris-penningmeester was van
de jubilerende vereniging en dat
hij 50 jaren lid was van het ker
kelijk zangkoor van de parochie St
Petrus-Banden.
Het bestuur van het kerkelijk
zangkoor en het bestuur van de H.
Stede, vierden dit feest samen en
wel kerkelijk.
's avonds had in de Petrus-Banden
een plechtige avondmis plaats, die
door het zangkoor meerstemmig
werd gezongen. De avondmis werd
opgedragen door de geestelijk-advi
seur van het kerkkoor en de vereni
ging H. Keijzers, die hierbij werd
geassisteerd door pater Domitius
en kapelaan van Leipsig.
De feestpredikatie werd gehouden
door pater Mathijssen uit Baarlo,
de geestelijke leider van de kring
Noord-Limburg van de Stille Om
gang, De predikant bracht in goed
gekozen woorden beide jubilea naar
voren, o.a. de gouden kerkzanger
en de zilveren Stille Omganger.
Ook huldigde de predikant de
zilveren jubilarissen van de vereni
ging de H. Stede.
Na de plechtigheden In de kerk,
die werd bijgewoond door Deken
Loonen en vele afgevaardigden van
de vereniging de H. Stede van de
diverse buurt parochies, had in
hotel de Zwaan een receptie plaats.
Velen kwamen de heer Jacobs en
het bestuur van de vereniging de
H. Stede, feliciteren.
Deken Loonen sprak als eerste
tijdens de receptie en schetste
Jacobs als de man, die steeds in
stilte gewerkt heeft voor de goede
zaak en bracht hem dank voor zijn
grote accuraatheid, ook namens de
Geestelijkheid van geheel het Deke
naat.
Verder werd nog 't woord gevoerd
door burgemeester Janssen, de heer
Th. Vermeulen, als voorzitter van
het kerkkoor en de heer Jac. Rae-
makers, namens de H. Stede.
Namens het kerkkoor werd de
heer Jacobs, een pracht cadeau
aangeboden, waarin ook zijn echt
genote deelde.
Ook de harmonie ontbrak niet
op het appèl en bracht de jubilaris
een serenade.
Nieuws uit
Venray en Omgeving
GBOENE KRUIS
DONDERDAG a.s.
Consultatiebureau voor zuigelingen
uit de kerkdorpen.
Geslaagd
Op het verleden week te Den
Haag gehouden examen voor A.N.
W.B. Rijschool-instructeur slaagde
met lol onze dorpsgenoot de heer
Jan Janssen, welke thans als ge
diplomeerd instructeur is aangesteld
bij de A.N.W.B. Bonds-rijschool
N.V. „De Peelstreek".
Zilveren feest Zr. Adelberta
Op 25 maart a.s. hoopt Zr. M.
Adelberta haar zilveren feest te
vieren in Huize St. Anna, alhier.
Zuster M. Adelberta (AnnyCalde-
berg) werd geboren te Geleen op