W
alabastine
Jaarvergadering K.A.B.
VoorVasten
St. Rafaël, afd. Venray,
vierde 50-jarig bestaan
Herman Haas tachtig jaar.
Uit Peel en Maas
Derde inenting tegen dipbterie
kinkhoest en tetanus
Zaterdag 16 februari 1957 No 7
ACHT EN ZEVENTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
CONFECTIE VAI
okot^tkaatg^ve So™r SS WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN PRIJs" PER KWARTAAL f 1.10 BUITEN VENRAY f 1.60.
Verleden week donderdag verga
derde de plaatselijke afdeling van
de K.A.B., in zaal Wilhelmina.
Hierbij waren, behalve de leden,
ook aanwezig de heer Deken Loo-
nen, namens de parochiegeestelijk
heid, wethouder Pubben namens 't
gemeentebestuur, de heer van Rens
namens het Soc. Charit. Centrum
en de heer F. Janssen, namens de
Middenstand.
In zijn openingswoord memoreer
de voorzitter Schoester de oprich
ting van een bakkersgezellen-vak
bond, het uitstekende, maar slecht
bezochte winterprogramma, de goe
de samenwerking met de K.A.V.,
het opnieuw starten van de gew.
sociale school, het vruchtbaar werk
van Credo Pugno voor kadervor
ming.. het 10-jarig feest van K.A.J.,
het oprichten der reisvereniging,
de bedevaarten naar Smakt en
Ommel, het oprichten der Mater
Amabilischool en de successen van
de toneelclub.
Allemaal punten, op verschillend
terrein, die aantonen, dat door en
met de KAB iets te bereiken is.
Hij bracht dank aan ae gemeente,
geest, adviseur en andere stands-
organisaties voor hun prettige sa
menwerking.
De algemene situatie bekijkende,
had spr. de indruk, dat ondanks
vele moeilijkheden die er nog zijn,
toch ook voor de arbeiders een
zekere materiële welstand bereikt
is. Dat legt verplichtingen op en
wel de plicht tot goede samenwer
king met de werkgevers, om die
resultaten niet alleen te blijven be
houden, maar ook verder uit te
bouwen.
Groei en werk van
de K.A.B.
De secretaris Peters kon in zijn
jaarverslag meedelen, dat de KAB
gegroeid is tot 1235 leden. Naast
de verschillende punten door de
voorzitter gememoreerd, wees hij
nog op de eerste resultaten van de
gew. sociale school, het 40-jarig
bestaan van Herwonnen Levens
kracht, de opening van de leeszaal
en 't a.s. begin van de Pater For-
tisschool.
De penningmeester had de eindjes
aan elkaar kunnen binden. Tegen
over een inkomen van f 3588, ston
den uitgaven van f 3561, zodat er
nog iets in de pot is. Uit zijn jaar
verslag bleek, dat alleen al aan
cultureel werk f 1040 is uitgegeven
en ook hij onderstreepte de woorden
van de voorzitter, dat juist dit cul
turele werk beter bezocht moest
worden.
Dan traden in lange rij de ver
tegenwoordigers aan met hun jaar
verslagen der diverse acties in en
rond de KAB gevoerd. Het priester-
studiefonds, dat samenwerkt met
andere organisaties, wist in 1956
f 1112 bijeen te brengen.
Herwonnen Levenskracht, bracht
het tot f 5474 en had alleen al voor
f 2343 aan donateurs.
De Centrale Volksbank bleek in
een behoefte te voorzien, want er
werd ingelegd f 29.452, terwijl er
afgehaald werd f 57.211.
Het Gezinszorg-fonds was geste
gen van 188 tot 198 leden. Hiervan
wordt, aldus 't jaarverslag, nog veel
te weinig gebruik gemaakt.
Dit fonds, dat iedere zieke moe
der helpt door de eventuele hulp,
die ze nodig heeft, te bekostigen,
moet nog meer leden krijgen, om
nog beter te kunnen helpen. Nu is
aan die hulp uitbetaald f 2379.
CULTUREEL.
De toneelclub heeft 4 toneelavon
den verzorgd en heeft alleen door
opvoeringen elders een kleine winst
kunnen maken.
Door de culturele dienst werd
een Kerstavond verzorgd, alsmede
een filmavond, een dillitanten- en
een forum-avond. Hiervoor bestond
goede belangstelling.
Voor de ontwikkelings-avonden,
waarop de limburgse en brabantse
humor op kostelijke wijze werd be
handeld, was te weinig belangstel
ling.
Het St Nicolaasfeest voor jong
en oud, is in de smaak gevallen,
terwijl de Kerstavond het toneel
spel bracht van de familie van der
Iinden-Kruijsen, die men gaarne
nog eenmaal terug ziet.
Dan was het de beurt van de
kleinvee-centrale, die 292 varkens
verzekerd heeft voor ruim f 45.000
In het afgelopen jaar is voor bijna
f 300 schade uitgekeerd.
Het centraal ziekenfonds kon met
trots melden, dat 4649 verplicht en
1992 vrijwillig verzekerden bij dit
fonds waren aangesloten, waarvan
2180 bij het Lourdesfonds en het
zo mogelijk maken, dat elk jaar
enkele limburgse zieken naar Lour-
des kunnen.
De reisvereniging heeft in '56 'n
grote activiteit ontwikkeld en zelfs
al een bustocht georganiseerd naar
Vaals. Dit jaar heeft men nog
grootsere plannen.
Concordia was ook best tevreden.
Het aantal verzekerden was met
129 toegenomen en het in Venray
verzekerde bedrag loopt in de ton
nen. In '56 werd f 940 bij ziekte
uitgekeerd.
Credo Pugno kon moeilijk met
cijfers komen, omdat dit werk op
geestelijk terrein ligt. Maar ook
hier is men best tevreden.
De maandelijkse vergaderingen
waarin de godsdienstig-soeiaal en
maatschappelijke problemen diep
gaand besproken worden, zijn goed
bezocht en het systeem van werken
is in Limburg ten voorbeeld gesteld.
Voor de kadervorming en de mens,
die meer wil dan alleen het ma
teriële zijn deze werkvergaderingen
een groot goed.
Sociaal Apostolaat
De H.E. Heer Deken Loonen was
naar deze vergadering gekomen om
nog eens als zijn uitdrukkelijke stel
ling naar voren te brengen, dat
naast de geestelijke acties, als een
liturgische beweging onmogelijk het
sociaal apostolaat, waar ook de
K.A.B. voor werkt, te missen is, om
dat het van grote betekenis is op
materieel sociaal en godsdienstelijk-
zedelijk terrein.
Zij die menen, dat geestelijke
acties op zich voldoende zijn voor
kerstening en herkerstening onzer
maatschappij zullen tot de ontdek
king komen, dat het sociaal apos
tolaat onmisbaar is.
De Heer Deken betoogde, dat de
K.A.B. als beweging aan haar doel
voldoet, als haar invloed merkbaar
is en een stempel drukt op de ge
meenschap. De jaarverslagen, die
hier gebracht zijn, tonen aan, dat
die invloed er is. En dat het daar
om goed is bij de K.A.B., ondanks
misschien de wens van groter ver
gadering bezoek en vele andere nog
onvervulde.
Spreker wenste ook, dat een
beweging als de Kajotters die in
vloed zou hebben. Dat is jammer
genoeg niet het geval.
Spreker wi'de nog eens bena
drukken de grote betekenis van een
gewestelijk sociale school. Trouwens
het gehele onderwijs moet meer
interesse wekken.
We moeten een goed besef heb
ben van de gelukkige omstandig
heid, dat we in Venray tal van
onderwijsinstellingen hebben, waar
om andere en grotere plaatsen ons
benijden. We moeten van die moge
lijkheden dan ook veel meer gebruik
gaan maken. En speciaal van het
nijverheidsonderwijs. Men moet
beseffen, dat men in de tegen
woordige maatschappij niet meer
mee kan als men niet onderlegd is.
Dat geldt ook voor de vaklieden.
Er moet meer vakstudie gedaan
worden en we mogen er- wel eens
aan denken, dat wanneer in Horst
een nijverheidsschool zou worden
opgericht 40 pet van de leerlingen
onzer school voortaan naar Horst
zullen gaan, omdat ze daar van
daan komen.
Wat de jeugdbeweging betreft,
zal er dit jaar naar gestreefd wor
den om een betere behuizing te
krijgen. Maar, aldus de heer Deken
dat betekent niet, dat er dit jaar
een nieuw patronaat gebouwd zal
worden.
Over de Petrus Banden deelde hij
mede, dat met de torenbouw
indien mogelijk dit jaar begon
nen zou worden. Er hebben bijna
tien jaren gevochten moeten wor
den om de afrekening van de we
deropbouw der kerk eindelijk eens
in handen te krijgen. De kruisweg
staties zijn goedgekeurd en zullen
door Petran Vermeulen geschilderd
worden.
Tot slot vroeg de Deken toch te
willen zien naar de blijde dingen.
In deze tijd kijkt men te veel naar
oorlogsdreiging, leed, zwartgallig
heid. Deze tijden zijn toch schoon.
Zie maar eens hoeveel meer men
sen dan ooit in de kerkgeschiedenis
er heden ten dagen apostolisch zijn,
aldus de Deken. Als we bedenken
dat het Kruis, wat er ook gebeuren
moge, zal blijven staan, dan heeft
men een heel andere kijk op de
zaak.
Bij de dan volgende bestuursver
kiezing werd P. Schoester bij accla
matie herkozen als voorzitter en
de heren M.Peeters en J. v.Gerven
herkozen.
P. Custers werd opgevolgd door
W. Fransen, waarbij hem dank
werd gebracht voor het vele werk
aan de KAB besteed.
Tot slot spraken nog wethouder
Pubben en de heer Fr. Janssen,
waarbij de laatste aandrong op
betere en inniger samenwerking
tussen de standsorganisaties in
Venray.
De vasten is niet afgeschaft!
De viering van Vastenavond
heeft toch nog zin.
Morgen is het een van de drie
zondagen van de zogenaamde Voor-
Vasten. De priester zien we de H.
Mis opgedragen in paarse Mis
gewaden. Het blijde Alleluia blijft
tot Pasen achterwege. We gaan een
tijd van boete en inkeer tegemoet,
en deze tijd vóór as-woensdag noe
men wij Voor-Vasten: wij worden
nu alvast voorbereid op de Vasten
tijd.
Nou ja, denken velen die dit niet
erg interesseert, de vasten is toch
afgeschaft; ik geloof het nu wel.
Maar weten die mensen, die zo
spreken, wel wat vasten is?
Velen verstaan onder vasten al
leen: geen vlees of vleesspijzen ge
bruiken, zoals op Vrijdagen, of
alleen eenmaal daags vlees gebrui
ken, zoals dat vroeger moest op de
andere dagen van de'veertigdaagse
vasten. Volgens de nieuwe voor
schriften behoeft men nu alleen
nog maar op de vrijdagen van de
vastentijd en op as-woensdag te
vasten. Dus is de vasten volgens
hen zo goed als afgeschaft.
Maar zij die zeggen, dat de vasten
is afgeschaft, zouden toch niet wil
len horen van afschaffing van
vastenavond of Carnaval. En toch
zou dit laatste pas konsekwent zijn.
Want vastenavond is bedoeld voor
mensen, die voordat ze de ernstige
vastentijd ingaan, eerst nog eens
goed willen eten, drinken en dol en
gek doen.
Is de Vasten danniet afgeschaft?
Neen, want vasten wil, behalve
geen vlees gebruiken, ook nog zeg
gen: minder eten dan gewoonlijk,
om daardoor boete te doen.
Dus op de vrijdagen.in de Vas
tentijd en op As-woensdag moet
men vanaf zijn 21e jaar tot dat
men 59 jaar geworden is, op deze
wijze boete doen.
Al is het vasten dan beperkt tot
enkele dagen, toch moet heel de
veertigdaagse Vasten een tijd blij
ven van boete en inkeer.
Dat zal de H. Kerk nooit kunnen
afschaffen, ook al horen moderne
mensen niet graag spreken van
boete en inkeer.
Elk jaar worden de gelovigen
vermaand zich in de Vastentijd zo
veel mogelijk te beperken, wat be
treft uitbundig feestvieren en het
bezoeken van publieke vermakelijk
heden, omdat dit niet overeenkomt
met deze tijd van boete en inkeer.
En serieuze gelovigen hebben dit
ook steeds ter harte genomen.
Daarom heeft de viering van
Vastenavond of Carnaval toch nog
zin voor hen, die de Vastentijd nog
altijd zien als een tijd van boete en
inkeer.
Het leven is overigens toch al
ernstig en zorgvol genoeg voor de
meeste mensen. Men moet eens e en
paar dagen zijn zorgen van zich af
kunnen zetten om dan het leven
weer ernstiger te kunnen opnemen
en het weer geheel te oriënteren
op God.
Daar dient de Vastentijd juist
voor. Om ons leven weer te richten
op God door boete en bekering.
Door boete en versterving moe
ten wij weer goed maken, wat wij
misdreven door ons egoïsme, wan
neer we teveel voor onszelf de aard
se vreugde najoegen, zonder ons te
bekommeren over het geluk of de
nood van onze naaste en over de
wil van God. De H. Kerk spoort
ons daarom aan in de vastentijd in
plaats van het lichamelijk vasten
andere kleine verstervingen onszelf
op te leggen naar vrije verkiezing,
om daardoor boete te doen voor de
zonden.
Ook om in de Vastentijd in de
week eens wat vroeger op te staan
om deel te kunnen nemen aan het
Offer van Christus in de H. Mis.
En zij houdt ons de ware manier
van vasten voor die niet zózeer
bestaat in het zich onthouden
van spijzen, maar veel meer in het
zich onthouden van zonden, vooral
van liefdeloosheden en onrechtvaar
digheden. En eens wat meer liefde
te gaan tonen tegenover onze naaste,
zoals wij dat kunnen lezen in het
Epistel van na As-woensdag.
maakt het ruwe hout
oppervlak glad I
U kunt naden, barsten en
poriën in het hout
opvullen en dicht stoppen,
met ALABASTINE.
Het houtoppervlak wordt dan
niet alleen vlak maar
ook mooi glad, naden van
tussenverbindingen,
ook bij board, kunnen
op deze wijze eveneens
worden weggewerkt.
ALABASTINE,voor 1001
i karweitjes in Uw huis,
koopt bij Uw drogist,
ijzerhandelaar of verfwinkel
cildbdSf if16 het wondermiddel
OOK TEGEN MIJNSCHADE AAN DW HUIS.
van 17 februari 1912
Het aantal leden van de Boe
renbond, bedroeg 537.
D.S.O. I won van Germanicus
te Venlo met 81. Venray kreeg
daardoor het kampioenschap van
de noordelijke 2e klasse L.V.B.
- Onze dorpsgenoot-organist Al-
fons Pennartz, ging scheep naar
Noord-Amerika.
- Prins Carnaval publiceerde
een proclamatie.
Gebrs. Jeuken, Schoolstraat
gingen verhuizen naar de Grote
straat.
van 18 februari 1911
12 februari werd het nieuwe
vaandel van het Venrayse mannen
koor vervaardigd door de Firma
J. Hoven te Roermond plechtig
ingehaald.
- Het Venrayse mannenkoor gaf
12 februari het eerste concert met
toneeluitvoering, Alfons Pennartz,
was direkteur.
- Te Cuyk werd aanbesteed het
bouwen van een remise en stallen
voor de heer Th. Joosten aldaar,
Het werk werd gegund aan de
laagste inschrijvers Groenendaal en
Martens te Venray voor f 2.678.
BEL OP BIJ BRAND
No. 392
Herman Maas, de belangrijkste
schrijver van Noord-Limburg, wordt
24 februari tachtig jaar.
In Oostrum is hij geboren. Daar
heeft hij, onder leiding van een uit
stekend onderwijzer, meester Derk-
sen, de lagere school doorlopen.
Daarna volgde hij de Normaal
school te Venray, „onder den boog".
Een oom van hem, die het gym
nasium in Venray afgemaakt had,
hielp zijn neef op weg met de
franse taal en letterkunde.
Herman Maas had goede aanleg
voor de studie. Al jong beheerste
hij zijn Nederlands niet alléén, maar
ook de moderne talen. Ook leerde
hij Latijn. Hij heeft vertalingen uit
het Frans, Duits en Engels op zijn
naam.
Nog korte tijd geleden, werd in
„De Tijd" de herdruk van een boek
bekend, dat geprezen werd om de
gedegen vertaling van Herman
Maas.
Door zijn kennis van de Euro
pese stromingen in de litteratuur
en daardoor ook van het veran
derende wereldbeeld, kon hij zich
distanciëren van zijn eigen om
geving.
Dit is de reden, waarom hij zijn
omgeving zo kritisch bezag en tot
opvattingen kwam, die botsingen
veroorzaakten.
Gedurende zestig jaar heeft Her
man Maas bijdragen geleverd voor
„Peel en Maas". Daarnaast heeft
hij vele artikelen geschreven voor
andere kranten, week- en maand
bladen. Hij schreef zowel over de
dingen van het dagelijkse leven als
over wetenschappelijke onderwer
pen. folklore, geschiedenis, taalstu
die, litteratuur, onderwijs enz.
Jarenlang is hij onder Kloos
medewerker geweest van „de Nieu
we Gids". Als zodanig behoort hij
ook tot de „Tachtigers".
Hij is als onderwijzer begonnen.
Daarna is hij leraar aan de kweek
school geworden. Lange tijd was
hij lid van examen-commissies voor
hoofdakte en lagere akten. Zelf
heeft hij vele jaren cursussen ge-
gegeven voor het behalen van de
hoofdakte. Hij was een geziene
leraar, wiens lessen wijd en zijd
bezocht werden.
Hoe hij door leerlingen gewaar
deerd werd, bleek uit 't volgende
simpele voorval: In de mobilisatie
tijd van 14'18 waren Venrayse
jongens als soldaat ergens in een
Limburgs dorp 'savonds aan het
biljarten.
In datzelfde café waren onder
wijzers, die er vergaderd hadden.
Zodra deze heren vernamen, dat
die soldaten uit Venray kwamen,
waar hun leermeester Maas van
daan kwam, werden ze uit sympa
thie voor hem getrakteerd.
Dit is evenwel niet het opval
lendste, wat de heer Maas gedaan
heeft. Hij heeft romans geschreven
waarvan één bijzonder de aandacht
getrokken heeft: „Het goud van de
Peel".
Evenals de „Max Havelaar" van
Multatuli, is deze roman in de 2de
Kamer besproken geworden. Geen
wonder! Dit boek handelt over toe
standen, die toen nog door velen
nog als vanzelfsprekend beschouwd
werden.
Herman Maas werd reeds jong
gegrepen door de slechte sociale
toestanden van de peelwerkers. Met
niets ontziende felheid van de jonge
idealist heeft hij zich op zijn ge
stelde taak geworpen.
Na de toestanden in de Peel ge
degen bestudeerd te hebben, heeft
hij zijn boek geschreven. Zijn stre
ven viel samen met dat van enkele
vooruitstrevende katholieken en
socialisten en deels met dat van
Domela Nieuwenhuis, Troelstra,
Wibaut enz. De betekenis van so
ciaal en socialist viel toen teveel
samen.
Evenals de socialisten voerde hij
met niets ontziende kritiek zijn
strijd, wat voor velen aanleiding
gaf tot misverstand. Waarschijnlijk
hangt het daar voor een deel mee
samen, dat ik in mijn jeugd hoorde
praten over „de slègte buuk van
dè schriever Moas.". Herman Maas
is dan ook schrijver, die veel
tegenstanders en vijanden gemaakt
heeft.
De vijandschap is als een vuur,
dat van de een op de ander over
slaat, een hartstocht, die de blik
vertroebelt. Wij willen die mense
lijke kant, die veel pijnlijke gevol
gen gehad heeft in deze strijd, ter
zijde laten.
Herman Maas wordt tachtig jaar.
Hij is nog een vitaal man. In de
avond van zijn leven mag hij terug
zien op een enorm werkzaam leven
en op wat hij veelzijdig heeft tot
stand gebracht Hij mag ook tevre
den zijn omwille van wat hij op
sociaal terrein mede verwezenlijkt
heeft, wat nu zowel door katho
lieken als socialisten met zorg in
stand gehouden wordt.
Zijn boek „Het goud van de Peel"
is geen mooie vertelling vol stem
mingsbeelden, zoals we die van
andere schrijvers over de Peel-
streek kennen. Hij heeft de hard
heid van de werkelijkheid klaar en
strak weergegeven, geen woord
meer als nodig was, zoals iemand
die roept: „Houd de dief".
HUUB VAN BAAR
De afdeling St. Rafaël Venray,
omvattende het spoorwegpersoneel
en dat der vervoersbedrijven in 't
gebied van Blerick tot Vieriings-
beek, vierde zondag jl. op feeste
lijke wijze het gouden bestaans-
feest. De dag werd ingezet met een
hoogmis door pastoor Asselberghs
opgedragen in de kerk van O.L.
Vrouw te Oostrum waarna in het
parochiehuis aldaar de feestverga-
dering gehouden werd.
De voorzitter van het feestcomité
stationschef Van Vugt kon vele
vertegenwoordigers van kerkelijke
en wereldlijke overheid welkom
heten, waarbij wij vermelden deken
A. Loonen, het lid van Ged. Staten
ivan Limburg, Th. Peters uit Oirlo
]en de heer burgemeester van Ven
ray, maar ook waren tegenwoordig
vele oude getrouwen.
Voorzitter Op 't Veld sprak over
de heuglijke dag welke de afdeling
mocht beleven. Laten wij met ons
gebed de mannen van het eerste
uur blijven gedenken. Met vele
idealen werd er toen gestart en er
moest geroeid worden met wat men
had. De strijd tegen de beter uitge
ruste neutrale organisatie was
hard.
Hoofdbestuur aan het woord
Een gouden jubileum is altijd
een vierenswaardig feit, aldus de
heer Spit van het hoofdbestuur.
De pioniers van de eerste uren
hebben veel bereikt, want dank zij
hun werk zijn de levensomstandig
heden van onze werkers veranderd
in goede zin. De stem van St.
Rafaël wordt nu gehoord. Een ju
bileum is een rustpunt, maar ook
een punt om met nieuwe ijver en
daadkracht verder aan te pak
ken om een gelukkiger samen
leving te verkrijgen.
Autoriteiten spreken
Burgemeester mr. A. Janssen,
bracht de gelukwensen over van
het gemeentebestuur. Hij richtte
zich speciaal tot de jongeren om
zich te bezinnen dat met grote
opofferingen en overwinning van
moeilijkheden dit alles tot stand is
gebracht.
De Heer Deken Loonen zei o.m.:
duizenden mensen zijn voor de
kerk behouden gebleven dank zij
het apostolaatswerk der sociale
organisaties.
Huldiging jubilaris...
Vele sprekers brachten naar voren
het baanbrekende werk door de
enige nog in leven zijnde pionier
verricht nl. de heer Jacob Janssen
welke vanaf de oprichting lid was
geweest. De heer Janssen is nim
mer op de voorgrond getreden
maar was voor velen toch een
stimulans geweest.
Namens de afdeling Venrav en
omgeving van St. Rafaël werd hem
het gebruikelijk cadeau van het
hoofdbestuur (een zilveren kist
met sigaren), namens de afdeling
een pijp met toebehoren, terwijl
door het K.A.B. verbondsbestuur
het gouden K.A.B.-insigne werd
aangeboden.
In de hierna gevolgde receptie
was een komen en gaan van velen.
Alle verenigingen van Oostrum
gaven acte de presence en vrijwel
allen onder aanbieding van een
stoffelijk blijk van medeleven.
In de avonduren werd met een
feestavond de viering besloten en
gaat de afdeling Oostrum als een
parel aan de kroon van St. Rafaël
met zijn 99 leden verder naar de
volgende mijlpaal.
Burgemeester en wethouders van
Venray maken bekend, dat de derde,
tevens laatste inenting tegen diph-
terie, kinkhoest en tetanus zal
plaats hebben:
In de kerkdorpen Leunen, Cas-
tenray, Olrlo en Oostrum op
Dinsdag 19 februari a.s.
op beide dagen op dezelfde uren
en plaatsen, waarop en waar de
eerste en tweede inenting heeft
plaats gehad.
Venray, 23 januari 1957.