18 October...!
Plannen voor
t komende jaar.
Programma herdenking 18 oktober
In het Venrayse land
rond de eeuwwisseling
Zaterdag 13 October 1956 No 40
ZEVEN EN ZEVENTIGSTE JAARGANG
II PEEL EN MAAS W
DRUK EN UITGAVE FIRMA VAN DEN MUNCKHOF fKT'R'P'K'RT API VOOR VPWR A V VM OIVT^ITRP WW ADVERTENTIE-PRIJS: 8 ct. per m.m. ABONNEMENTS-
GROTE STRAAT 28 TELEFOON 512 GIRO 150652 W EtJuiADL<AJJ V UUfV V JE/IN l\A 1 I2/1N VjlYiü X iXEdVCrll PRIJS PER KWARTAAL f 1.25 BUITEN VENRAY t 1.45
Op 18 oktober, de herdenking van Venrays herdenking,
zal 's avonds om 7 uur in de St Petrus Banden te Venray,
een plechtig lof worden gecelebreerd door de Hoog Eerw.
Heer Deken. Na afloop hiervan zal een stille tocht ge
houden worden naar 't oorlogsmonument via de Hofstraat.
Bij het oorlogsmonument zal gesproken worden door de
heer Burgemeester en gebeden worden door de Hoog Eerw.
Heer Deken. Vervolgens zullen de bronzen platen worden
onthuld, waarop de namen zijn aangebracht van al de
Venrayse mensen, die door en in de oorlog van 4045
hun leven gaven.
Deputé Peters zal als voorzitter van het Comité, dat
voor het oorlogsmonument zorgde, aan het einde der
plechtigheid een dankwoord spreken. Harmonie Euterpe
en Venrays Mannenkoor zullen de plechtigheden muzikaal
opluisteren.
Na afloop zullen eerst de nabestaanden van de over
ledenen langs de naamborden trekken en vervolgens het
overige publiek, dat daartoe via de ingang bij Jerusalem
op het kerkhof kan komen. Gedurende de plechtigheid is
namelijk op het kerkhof zelf alleen plaats voor de na
bestaanden der overledenen, die hiertoe een aparte uit
nodiging ontvangen.
Men wordt vriendelijk verzocht zich striktte houden aan
de regeling door de orde-commissarissen.
Het zal op prijs worden gesteld indien in de loop van
die dag van particuliere zijde bloemen bij het oorlogs
monument worden gelegd.
Nieuws uit
Venray en Omgeving
Weer wordt het 18 October, een
dag als velen, maar met een bij
zondere herinnering, namelijk de
bevrijding van VenrayKom in
het jaar 1944
Onwillekeurig dwalen in die tijd
de gedachten weer terug naar die
octobermaand, die zoveel offers
vroeg en weinig vreugde bracht.
Heeft het nog zin, dat leed, die
droefenis, die ellende te blijven ge
denken? Is het niet beter om die
donkere dagen maar zo spoedig
mogelijk te vergeten en ons bezig
te houden het vele, wat vandaag
de dag onze aandacht vraagt. Wat
heeft het voor zin oude wonden
weer open te halen? Vragen, die
zich onwillekeurig opdringen, als
de octoberdagen weer gaan komen
en links en rechts gevraagd wordt
of dit jaar wederom iets „te doen"
is.
Het antwoord vindt men op de
bronzen platen, die dit jaar op 18
october zullen worden onthuld. Ze
zijn aangebracht op de achterkant
van het oorlogsmonument en ze
bevatten 182 namen.
182 Namen van Venrayse mensen,
mannen, vrouwen, jongens en
meisjes, die omgekomen zijn in en
door de oorlog van 19401944.
Venrayse mensen, die hetzij hier
of elders, bij hun werk of in ge
vangenschap uit het leven werden
weggerukt, de gemeenschap ont
vielen en velen onzer in droefenis
achterlieten.
Venrayse mensen, die als U en
ik, het leven lief hadden en vurig
hoopten de bevrijding van alles wat
oorlog heette, in vreugde te mogen
meemaken.
Het offer van hun leven was de
prijs van Venray's, van Nederland's
bevrijding. Een offer, waarvan we
de grootte en de zwaarte nimmer
zullen kennen.
Dat offer te blijven gedenken, is
onze dure plicht
Waar andere plaatsen vreugde
vuren ontsteken en festiviteiten
organiseren bij deze herdenking,
past ons alléén een gebed, een
stille tocht
Om in die 182 te gedenken, allen,
die dit zware offer moesten bren
gen
Materiële verliezen, verwoestin
gen van goederen en bezit, dit
alles hoe zwaar ook valt weg
tegen het verlies van deze mensen
levens, tegen deze offers, die het
hoogste zijn, wat een mens geven
kan
Zo is het een zinvolle gedachte
geweest om in het zware brons de
namen van die ons ontvielen door
de oorlog, vast te leggen.
Tot in lengte van dagen zullen
zij de herinnering oproepen aan
oktober 1944, aan een zo duur be
taalde bevrijding!
Onze gedachtenis moge een ge
bed zijn, die rijke gave, die wij als
christenen onze overledenen nog
aan kunnen bieden. Het gebed van
onze dankbaarheid, het gebed ook,
om in de toekomst gespaard te
mogen blijven van andere en mis
schien grotere rampen.
Laat een massale deelname aan
de stille tocht op 18 oktober a.s.,
het bewijs van onze dankbaarheid
zijn!
staande zaal te klein en biedt te
weinig accomodatie om dienstig te
zijn voor de verschillende terreinen,
waarop deze nodig is.
Uitbreiding of nieuwbouw is niet
mogelijk, zonder dat de gemeente
hier op de een of andere wijze
haar steun verleent.
Brabantse plaatsen zijn hierin
wel voorgegaan, maar of diezelfde
regeling ook in Limburg van toe
passing is, is een andere vraag,
waarop het antwoord zo spoedig
mogelijk dient gekregen te worden.
De bestaande toestand is aller
minst bevorderlijk voor een goede
recreatie.
Trouwens op dit terrein is nog
zeer weinig gebeurd.
In een geheime vergadering van
de raad is het recreatieplan Venray
getoond, maar sindsdien heerst ook
hier een ernstig stilzwijgen.
RECREATIE.
En toch zal dit probleem met de
dag ernstiger worden.
We zullen met het wandelpark
nog wel enige tijd geduld hebben,
maar de sportvelden-nood is nu al
groot en aangezien een nieuw
sportterrein de nodige jaren vraagt
zal hier op zeer korte termijn wat
dienen te gebeuren.
De verwezelijking van een zwem
bad is toch ook geen overdreven
luxe meer, terwijl de vraag om
kinderspeelplaatsen steeds luider
klinkt. Minstens het onderzoek wie
of de uitrusting van deze kinder
speelplaatsen moet zorgen, zal voor
het komende jaar op het program
ma dienen te staan. Zo niet de
uitrusting zelf.
DE VOORDELEN
van deze moderne tijd missen nog
teveel inwoners van Venray.
Electriciteit is daarvan wel het
sprekendste voorbeeld. In zich is 't
toch dwaasheid, dat in onze ge
meente nog mensen wonen, die
zich moeten behelpen met petro
leum of butagas, al hebben ze zich
misschien indertijd door hun eigen
kortzichtigheid in een dergelijke
positie gebracht.
Hetzelfde geldt voor waterleiding.
Millioenen zijn gespendeerd om
hier behoorlijk water te krijgen,
maar nu op eens kan men niet
verder gaan.
Dit alles zal de aandacht niet
alleen verdienen, maar er zal ern-
stig gestreefd dienen te worden,
om aan deze gebreken zo spoedig
mogelijk een einde te maken, zon
der dat het de betrokkenen al te
grote lasten oplegt.
En nu we over waterleiding pra
ten, hoe staat 't met het plan van
de watertoren, die gecombineerd
zou worden met de toren van St.
Petrus Banden
Hoewel men zich van de ene
kant af kan vragen, of het juist is
dat in deze tijd tonnen geld, dui
zenden en duizenden stenen en
honderden uren mankracht besteed
moeten worden aan de bouw van
een toren, die op zich feitelijk niets
anders is als een versiering, moet
er van de andere kant toch op ge
wezen worden, dat 't psychologisch
onjuist is, om te praten over vol
tooiing van herstel en wederop
bouw onzer gemeente, als men de
toren laat „liggen".
Denken we er wel aan, dat er
een generatie opgroeit, die de toren
nooit heeft gekend en daarvoor ook
moeilijk enthousiast zal en kan zijn
en dat o.a. daardoor uitstel mis
schien afstel kan worden.
Ook hierover zou in een volgen
de begroting graag iets nader ge
hoord mogen worden.
INDUSTRIALISATIE
Een ander probleem is, of we dit
jaar weer moeten volstaan met een
post van enkele honderden guldens
voor het reclame maken voor in
dustrie-vestiging in Venray. Het
mag raar klinken in deze tijd, nu
ook in onze krant telkens adverten
ties staan waarin personeel ge
vraagd wordt voor bestaande en
gevestigde industriën, maar we
moeten toch het oog gericht houden
op de toekomst.
Blijft voor de bestaande indus
triën de hoogconjunctuur bestaan?
Kunnen deze alle mensen van werk
voorzien en is een betere spreiding
niet noodzakelijk? Vragen, die on
willekeurig op blijven komen en
waarop toch antwoord dient te
komen.
VERKAVELING
En tenslotte is op landbouwge
bied de komende jaren ook het no
dige te verwachten. In het grote
verkavelingsplan Noord Limburg
is een groot deel onzer gemeente
proefterrein, dat het eerst zal wor
den aangevat.
Zo links en rechts blijkt er toch
al wat angst te zijn voor de dingen
die komen gaan. Ook het gemeen
telijk beleid o.a. met ontginningen
en wegen etc. meer, zal hier erns
tig rekening mee dienen te houden.
En het is speciaal op dit terrein
dat menig landbouwer de komende
begroting nog eens extra zal be
kijken. Of hij uit de cijfers veel
wijzer zal worden, valt te betwij
felen, omdat die voorlopig nog
wel niet aan de orde komen, maar
de toelichting zou op dit terrein
VI
DE BOUW VAN HUIZE
ST. SERVATIUS.
Het simpele krantenberichtje, dat
de Broeders van Liefde 50 jaren
geleden naar Venray kwamen, doet
onwillekeurig de gedachte weer
teruggaan naar de jaren rond de
eeuwwisseling, toen aan de Oost
zijde van Venray niets anders lag
als de Stationsweg, met hier en
daar een huis, een schuur en Beclet
in het Veid.
Vandaar liep een voetpad midden
door het huidige Servatius-terrein
naar de oude boerderij ,,'t Stepke"
die lag aan de nu genoemde Ser-
vatiusweg, tegenover Aben.
Een groot complex boerenland,
met het genoemde paadje, waar
aan het eind het eeuwig piepende
draaihek stond, dat moest verhin
deren, dat men er met paard en
kar doorreed.
Het was op dit complex, dat op
een vroege zomermorgen van 1904
het aannemersbedrijf Groenendael
haar werkkeet plaatste om de bouw
te beginnen van de eerste Nederl.
stichting der Congregatie van de
Broeders van Liefde uit Gent, het
thans sterk uitgegroeide Huize St
Servatius.
Kort tevoren was voor dit doel
een steenoven (veldoven) gebouwd
op het stuk tussen 't Stepke en de
Stationsweg.
Maar voordat het zover was, was
er nog al het een en ander aan
voorafgegaan.
De heer Henri Trynes, die nog al
zakenrelaties in den Belgiek had
in die tijd, had zo met een half
oor eens opgevangen, dat er een
Congregatie was, die zich in Ne
derland wou gaan vestigen en zich
daar wilde toeleggen op de krank
zinnigenverpleging.
Henri Trynes, die behalve uitge-
inderdaad zeer voorlichtend kun
nen werken.
GROEI
We hebben een greep gedaan uit
de veelheid van problemen waar
mede onze gemeentefinanciën erns
tig rekening zullen moeten houden.
Onze grote en snelgroeiende ge
meente stelt grote eisen aan haar
bestuurders, eisen, die niet altijd
verwezenlijkt kunnen worden,
doordat de financiën ontbroken,
of omdat door den Haag of Maas
tricht deze eisen niet worden inge
willigd.
Aan het eerste zal weinig te doen
zijn, aan het tweede wel. Daartoe
zal nodig zijn, dat in dat zelfde den
Haag en dat zelfde Maastricht die
noden nog eens extra beklemtoond
worden. Waarbij men het kan be
treuren dat het wetenschappelijk
rapport, dat juist met het oog op
die noden en die wensen eertijds
is ingesteld, nog immer niet ver
schenen is en waarvoor het geld
naar onze mening als verloren kan
worden beschouwd.
We hebben de eerlijke mening
gehad om de noden en de behoef
ten van Venrays gemeente en be
volking op wetenschappelijke wijze
vastgesteld te zien. Maastricht
eiste, dat het anders, grootser en
uitgebreider moest. Nu is er niets.
De verdediging van onze plannen
zal er des te moeilijker om zijn,
maar ook des te waardevoller zul-
lee de resultaten zijn. Resultaten,
die kunnen bijdragen tot de groei
en bloei onzer gemeente op zo
menig terrein.
kookt zakenman, ook een man was
met een grote liefde voor zijn ge
boorteplaats, meende hierin een
prachtkans voor Venray te zien
en rustte niet, voordat hij de be
wuste congregatie te pakken had
en kwam zo én bij de Broeders van
Liefde én de Zusters van Liefde
in Gent terecht.
Om een lang verhaal kort te doen
zijn, Henri Trynes werd commis
sionair, nadat enkele vertegenwoor
digers der congregatie eens pools
hoogte en kocht de gronden, ge
legen tussen het Brukske en de
Stationsweg.
Het enigste huis op dit terrein
van fam. Derickx en de boerderij
't Stepke van fam. Janssen werden
uitgekocht en toen kon de bouwerij
beginnen.
GROENENDAEL
Als aannemers werd gekozen het
aannemersbedrijf Groenendael, dat
in Venray niet onbekend was. Het
had immers na de brand van 1888
en in 1898 een groot stuk aan
„Jerusalem" gebouwd en had in 1903
de nieuwe kapel aan het St Jozefs
klooster geplaatst. Hij wist dus iets
af van kloosterbouw. De heer A.H.
Martens werd uitvoerder op dit
grootse werk en zo kon men be
ginnen.
Een der eerste broeders die hier
kwam, was Broeder Willibald, die
nog een Belgisch knechtje mee
bracht, Alois, die ouderen onder ons
zeker nog zullen gekend hebben.
Hoewel deze broeder er helemaal
niet vervaarlijk uitzag had hij het
nodige ontzag tussen de werklui en
wist ook als vertegenwoordiger der
Broeders elders zijn zin door te
drijven.
Op de advertentie in deze krant
kwamen in grote getale de met
selaars en timmerlieden af.
Het is misschien nuttig nog eens
even de werktijden te noemen die
in de zomerdag gingen van half 6
's morgens tot 8 uur 's avonds, ter
wijl zaterdags tot 4 uur werd door
gewerkt.
In het begin bedroeg het uurloon
voor de vaklui 12 cent, dat echter
in de loop van de bouw-jaren iets
hoger werd.
In tegenstelling met de bouw van
St. Anna, werden aan de bouw van
Servatius geen Belgen te werk ge
steld, maar waren het veelal Ven
rayse mensen, terwijl ook van de
kanten van Nijmegen vaklui naar
deze bouw kwamen. Deze laatste
betaalden zegge en schrijve 50 cent
aan kostgeld per dag. Enkele hier
van zijn in Venray blijven wonen.
Veel moeilijkheden heeft de bouw
niet ondervonden. Alleen met de
steenbakkerij, die eerst op het
bouwterrein werd uitgeoefend wilde
het in aanvang niet zo goed lopen.
De metselstenen zijn grotendeels
geleverd door een steenfabriek uit
Beugen, die aan het station gelost
werden en vervolgens per kar naar
het werk vervoerd werden.
In begin 1906 kwamen de eerste
Broeders, het feit, wat we nu her
denken en in 1907 kwamen dan de
overige, die hun heilzaam werk
voor de lijdende mensheid hier in
Venray begonnen.
Daarover zal bij het komende
feest in het volgend jaar nog wel
het een en ander gezegd en geschre
ven worden.
We meenden er goed aan te doen,
deze kleine voorgeschiedenis in
deze rubriek als inleiding op dit
grote gebeuren reeds nu af te
moeten drukken.
Dodenherdenking In Overloon
Op zondag 14 oktober zal op de
Engelse begraafplaats te Overloon
de jaarlijkse dodenherdenking ge
houden worden.
De herdenking begint 's morgens
om 10.30 uur met een hoogmis in
de noodkerk, waarna een stille
tocht naar de begraafplaats wordt
gehouden.
De plechtigheden zullen worden
bijgewoond door acht Engelse offi
cieren en een delegatie van het
hoofdbestuur van het Nederlandse
Oorlogsgravencomité.
Aan het aan de gesneuvelden te
brengen eerbetoon zal worden mee
gewerkt door fanfare „Vrienden
kring", het kerkkoor en de gemeng
de zangvereniging van Overloon.
Statenkieskring Horst
Heden Zaterdag zal de Staten
kieskring Horst een bijeenkomst
houden in zaal Koenen te Well,
aanvang 4 uur. O.m. heeft de ver
kiezing plaats van een nieuw be
stuur, waarvan alle leden herkies
baar zijn. In plaats van de heer
Coops te Gennep stelt zich daar
voor beschikbaar de heer Ch. van
den Broek te Gennep.
GROENE KRUIS
In plaats van donderdag 18 okt.
vrijdag 19 oct. consultatiebureau
voor zuigelingen uit de kerkdorpen.
Openbare bekendmaking.
Burgemeester en wethouders der
gemeente Venray brengen ter open
bare kennis, dat zij bij hun besluit
van heden, no. 695, aan H. A. H.
Rongen, wonende Oirlo E 25 te
Venray, vergunning ingevolge de
Hinderwet hebben verleend tot het
oprichten van een handboogschiet
baan op het perceel kadastraal be
kend gemeente Venray, sectie F no.
2345, gelegen te Venray.
Venray, 3 oktobèr 1956.
De K.R.O. komt op bezoek
Het overweldigend succes van de
K.R.O.-revue „Uitverkoop" heeft er
toe geleid, dat in de eerste maan
den van dit seizoen deze revue op
nieuw op toernee gaat. Een aantal
plaatsen die nog niet konden wor
den bezocht zal worden aangedaan
en daarbij behoort ook Venray waar
het K.R.O.-gezelschap woensdag 24
oktober 8 uur in zaal Wilhelmina
zal verschijnen.
Berry Kievits en Gerard Walden,
de onnavolgbare kunstenaars van^
de lach, vormen weer de hoofd
schotel van dit programma. Zij
worden daarbij geassisteerd door
Harry Boda met zijn clowneske
humor.
Ook muzikaal zal er volop te ge
nieten vallen. De coloratuur-sopraan
Coby Beek en de tenor John van
Heumen vormen het solistisch ge
deelte, terwijl het vermaarde KRO-
revue orkest o.l.v. André van Wat-
tingen de show veel fleur zal
bijzetten.
Mitzy Tieland en Betty Bell pre
senteren liedjes vol charme en
vrolijkheid en de dolle nummers van
Harry Woodson zorgen er mede
voor, dat U niet alleen ogen maar
ook adem te kort komt.
Het Hongaarse danspaar Frances
Capy dartelt door het program
ma heen en heeft de nodige ver
rassingen in petto. Nick Godart
bespeelt het meest veelzijdige in
strument in het kleinste formaat:
Het electronisch concertorgel.
Met de weelde aan decors van
Tom Manders en de costuums van
Coby Stijlen is aan het geheel een
luister bijgezet, waaruit moge blij
ken, dat de K.R.O. kosten noch
moeiten spaart om de jaarlijkse
ontmoeting met de luisteraars tot
een onvergetelijke te maken.
Zorg er bij de kaartverkoop vroeg
bij te zijn, want „Uitverkoop" is
meestal gauw uitverkocht.
Nadere gegevens vindt U in de
advertentie in dit blad.
Uitvoering dameskoor
Zondag 21 october a.s. geeft het
Venrays Dameskoor met medewer
king van toneelvereniging Comedia
uit Leunen een concert en toneel
uitvoering in zaal Wilhelmina.
Opgevoerd wordt de klucht in
3 bedrijven: Amor en de vliegende
schotel.
Kanunnik-deken van
St Maarten vertrekt
De kanunnik-deken van St Maar
ten (Franse Antillen) pater J. Ver
stappen, die zijn vakantie heeft
doorgebracht in Oirlo, gaat deze
maand wederom naar zijn missie
land terug.
Inmiddels heeft deze missionaris
afscheid genomen van Oirlo en heeft
uit dankbaarheid voor het vele, dat
hij meekrijgt voor zijn missiegebied
zijn dankbaarheid getoond door het
geven van enkele films over Goude-
loupe en het leven van zijn be
woners.
De afscheidsavond werd verder
verzorgd door de Boerenkapel van
Oirlo, die de stemming op deze
avond er inhield.
De herfst is weer in het land,
wat zeggen wil, dat de tijd van
voorbereiding voor de nieuwe be
groting onzer gemeente weer ge
komen is.
De begroting, die men feitelijk
als het werkprogramma voor het
komende jaar moet zien en die,
ondanks alle besnoeiingen, die er
worden toegepast, toch ieder jaar
opnieuw weer de aandacht vraagt,
omdat ze in zekere zin het beleid
in dat jaar zal bepalen.
De begroting van dit jaar heeft
ons verschtllende teleurstellingen
gebracht.
Grootse toekomstverwachtingen
kwamen hierin niet tot uiting, om
dat de zogenaamde kapitaals werken,
de grote stukken dus, afzonderlijk
bij begrotingswijziging moesten
worden ingediend.
Daarnaast dwong de vraag, of
het Rijk de bijdrage in de kosten
van gemeente-financiering wel zou
verhogen een verhoging, die
voor grootse plannen dringend
noodzakelijk was tot de nodige
voorzichtigheid.
Dat er desondanks in het afge
lopen jaar wel iets gebeurd is, zal
iedereen moeten toegeven.
We denken aan woningbouw,
aanleg stamriool, aanleg en ver
betering van straten en wegen, de
uitbreiding van de verlichting en
wat dies meer zij.
Over het algemeen kan men over
het afgelopen jaar tevreden zijn.
Wat moet men nu verwachten
voor het komende jaar?
Verwachtingen, die ondanks de
beperkingen toch wel in de begro
ting te lezen moeten zijn ofwel te
voorschijn komen in de zogenaam
de pro-memorieposten.
We willen een poging doen om
hiervan enkele aspecten te belich
ten.
WONINGBOUW.
In het komende jaar zal nieuwe
bouw-contingent te voorschijn ko
men. Iedere gemeente zal dan horen,
wat zij op bouwgebied de eerstko
mende jaren kan verwachten.
Men zal dus met plannen moeten
komen voor de verwezenlijking
daarvan.
Er zal dus grond moeten zijn
voor de particuliere bouwers, er
zal grond moeten zijn voor de wo
ningbouwvereniging. Niet alleen in
de kom, maar ook op de kerkdor
pen. Het is algemeen bekend, dat
reeds een kerkdorp ernstige moei
lijkheden zal krijgen i.v.m. het leer
lingen-aantal op de lagere school,
maar daarnaast dient ook de vraag
gesteld te worden of het niet diens
tig is, dat op de kerkdorpen tot
grotere uitbreiding van hetwoning-
tal gekomen wordt. Een vraag, die
verschillende aspecten heeft, die
o.i. te weinig aandacht heeft.
Het maar steeds uitblijvende
resultaat van het sociologisch on
derzoek zal daar mede oorzaak van
zijn.
Naast voorbereidingen voor de
woningbouw, zal gezorgd dienen
te worden voor ontsluiting der
terreinen. Aanleg van riolen en
wegen staat no 1, aanleg van gas,
electriciteit en waterleiding nr. 2,
verlichting is nr. 3 en zo kunnen
we doorgaan. In de verschillende
uitbreidingsplannen zullen nieuwe
wegen etc. gereed gemaakt moeten
worden.
WEGEN
Maardaarnaast ook andere wegen.
Het steeds groter wordende ver
keer stelt dagelijks nieuwe en gro
tere eisen. Zeker voor wat de
hoofdwegen betreft Maar ook de
zgn. boeren wegen vragen de aan
dacht.
Iedere raadsvergadering opnieuw
komen de nodige wegen-namen op
tafel en.men moet constateren, dat
er te weinig aan gebeurd, welke
overigens goede redenen ook dife
daarvoor zijn aan te voeren. Een
nieuw plan juist voor het stofvrij
maken en opknappen van deze
wegen mag nu eindelijk verwacht
worden. Die temeer kans van slagen
hebben, als dat werk in een keer
aanbesteed kan worden.
SCHOLEN
Met de uitbreiding van het aan
tal woningen in onze gemeente,
heeft al jaren lang de uitbreiding
der scholen op zich laten wachten.
We kunnen nu hopen, dat de nieuwe
kleuterschool en meisjesschool in
het Rectoraat der Paters eerstdaags
hun beslag zullen krijgen. (Of de
beschikbare grond bouwrijp is, is
een andere vraag). Maar daarmede
islmen er niet.
Een tweede kleuterschool en een
tweede meisjesschool voor de kom
zijn nog steeds noodzakelijk.
De lagere school voor de Vrede-
peel is een ander gebouw, dat ver
wezenlijkt dient te worden op korte
termijn.
Uitbreiding van de Ambachts
school en de bouw van een nieuwe
land- en tuinbouwschool staan even
eens op het programma en al zal
de verwezenlijking der nieuwe HBS
het komende jaar niet direct nodig
zijn, ook deze vorm van onderwijs
zal de aandacht verdienen, opdat,
wanneer tot verwezenlijking kan
worden overgegaan, niets in de weg
staat.
Over de gymnastieklokalen is
genoeg gesproken en geschreven.
Maar gebouwd en klaar is er in
de kom nog geen enkele. Hoe men
enerzijds de ministeriële voorschrif
ten op dit terrein in overeenstem
ming moet brengen met die van de
minister van wederopbouw is een
vraag, waarop nu eindelijk eens
een antwoord gegeven dient te
worden. Alleen al het rapport van
de schoolarts te dien opzichte
spreekt duidelijke taal.
ZALEN-PROBLEEM
Zowel kom als kerkdorpen zitten
met het zalen-probleem. De nieuwe
regeling, zoals die ontworpen is
voor Ysselsteyn, voldoet en we
kunnen slechts hopen, dat Ged.
Staten toestemming daarvoor zal
verlenen.
Al moet men goed in de gaten
houden, dat van de bewoners alsnog
zeer grote offers worden gevraagd.
Voor de kom ligt de situatie wel
enigszins anders. Hier is een be-
