Goede straatverlichting is geen luxe De bomen op de Markt 'i Is treurig WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN Met het licht kwam het leven Ingezonden. SPAREN en.... SCHULDEN De nieuwe winterdienst van de Znid Ooster Zaterdag 6 October 1956 No 40 ZEVEN EN ZEVENTIGSTE JAARGANG PEELE MAAS rf CONFECTIE VAN m "EEN RIJK BEZIT DRUK EN UITGAVE FIRMA VAN DEN MÜNCRHOF GROTE STRAAT 28 TELEFOON 512 GIRO 150652 ADVERTENTIE-PRIJS: 8 ct. per m.m. ABONNEMENTS PRIJS PER KWARTAAL f 1.25 BUITEN VENRAY f 1.45 Nu het steeds vroeger donker wordt en de lange avonden aan breken, gaan wij ons weer instellen op alles wat wij winters noemen. In deze tijd weten we vooral de straatverlichting te waarderen. Een straatverlichting, die in Venray gelukkig nu langzamerhand de toats der kritiek kan doorstaan. Zowel in de kom als op de kerk dorpen. Onwillekeurig denken wij dan aan onze voorouders die deze luxe niet kenden en slechts in hoge noodzaak en bij uitzondering na donker zich op straat waagden. Zo gezellig als tegenwoordig 's avonds de helverlichte straten kunnen lok ken, zo dreigend en afstotend waren ze vroeger zonder die zee van licht. Men zocht de gezelligheid binnens huis en de enkele late voetganger, die zich met of zonder lantaarn door de straten begaf, waar de klank van zijn voetstappen op de kasseien echode tegen de grauwe gevels van de donkere stille straat, werd argwanend nagekeken door de nachtwacht die voor de veilig heid zorgde. Uit de oude doos Ook heel vroeger zag men reeds de noodzaak en de wenselijkheid van een straatverlichting in, doch aangezien de techniek nog niet voldoende was ontwikkeld, bleken onze voorouders niet in staat iets dergelijks te creëren. In sommige wereldsteden der oudheid kende men al een primitieve verlichting in de vorm van enkele lantaarns op pleinen en in de belangrijkste straten, doch deze verlichting vormde een uiterst minimum. Parijs trachtte zich in Europa als eerste aan de greep der duisternis te ontworstelen en in 1524 werden de inwoners verplicht des avonds van 9 uur af veiligheidshalve licht voor de glazen te plaatsen. Op die manier beschikte de stad over een gratis straatverlichting. Doch de zwakke pitjes voor de ramen vol deden nog niet. In 1558 brandde men er voor het eerst grote lantaarns op palen ge plaatst of buiten aan huizen be vestigd. Londen, Amsterdam, Berlijn, Wenen en vrijwel alle hoofdsteden van Europa volgden het voorbeeld van Parijs. Later in de loop van de achttiende eeuw gingen alle steden van enig belang er toe over om straatsverlichting aan te schaf fen. Aanvankelijk was het gebruik van petroleum al een verbetering, doch toen het steenkoolgas werd uitgevonden en op grote schaal toegepast, ging men op gasverlich ting over. Bij de omschakeling op electrisch licht was het weer Parijs, dat de toon aangaf. In 1877 nam men er daar een proef mee, die bevredi gend uitviel. Berlijn vólgde in 1882. In Venray waren we toen al zover dat we al op 10 plaatsen in de kom petroleumlampen hadden, die door o.a. Dolf, Dechnar en Kuijpers in de winter 's avonds moesten worden aangestoken en uitgedaan. Dat werk werd netjes uitbesteed en kostte de Gemeen schap met de leverantie van de petroleum zegge en schrijve op f 100 per jaar. En de Raadsleden maar kankeren, dat die heren lantaarnopstekers het wel wat bar maakte. Het duurde tot 1906 voordat ook Venray de voordelen van een gas verlichting leerde kennen. Toen had n.l. een Duitse firma hier een gasfabriek opgericht, die tevens zorgde voor de verlichting van Venray, 84 gaslampen kwamen licht brengen in de Egyptische duisternis. Het is nu moeilijk te geloven dat in die tijd Venray als zeer vooruitstrevend op dit terrein genoemd werd en aan andere ge meenten tot voorbeeld werd ge steld wat betreft zijn straatver lichting. Het is dan ook voor het eerst dat de kerkdorpen mee gaan tellen, de gasverlichting strekte zich n.l. uit tot het station van Oostrum. De raadsverslagen uit die tijd geven blijk dat als de Duitse firma de gaslampen niet geplaatst had, de vroede vaderen het met heel wat minder gedaan zouden hebben. Dat bleek ook later toen de Gas fabriek door de gemeente werd overgenomen. Toen werd mede om de grote tekorten te dekken de brandtijd zo kort mogelijk gehouden en moest men om 10 uur in bed liggen, want dan gingen de lampen zonder pardon uit, als de lieve jeugd voordien tenminste de gas lamp niet uitgetrokken had of uit- gestampt. Immers een flinke stamp tegen de paal deed het gaskousje verongelukken en daarmede de verlichting uitvallen. De zonden der vaderen gaat over op de kinderen, want nu moeten de grote electrische lampen het kunnen, die regelmatig met han den en voeten bewerkt worden om de tere condensator en de dure lampuit te schakelen. Een ondeugd die schijnbaar niet uit te roeien is. De moderne lichtstad. Een nieuw tijdperk voor de straat verlichting brak aan in de dertiger jaren, door de introductie van de gasontladings-lampen. Zij hebben een groter nuttig ef fect dan gloeilampen. De nieuwste ontwikkeling is de toepassing van fluorescentie-lam pen, die een meer gelijkmatige lichtverdeling scheppen en door hun lange levensduur de vervan- gingskosten sterk omlaag hebben gebracht. Aan dit nieuwe tijdvak kon Ven ray niet meedoen. Hoogstens kon hier of daar op de kerkdorpen, waar geen gas was een electrische „lucht" worden neergehangen. In Venray kreeg men hoogstens een gas-straatver- lichting, die dan automatisch aan en uitging en die de man met de stok-voor-de-haakjes overbodig had gemaakt. Maar de gasverlichting bleef be staan, om zo de noodlijdende gas fabriek toch nog een redelijke kans te geven! Er was een oorlog voor nodig, voordat ook de electrische straat verlichting de duisternis in Venray te lijf kon gaan. De na*oorlogse geschiedenis is be kend. In 1948 besloten de vroede vaderen dat er liefst 200 nieuwe electrische lampen moeten komen, en 5 jaren daarna besloot men die alweer op te ruimen, want toen bleek niet alleen deze verlichting te klein te zijn, maar ook de uit breiding van Venray grotere eisen te stellen. Toen is het verlichtingsplan ge komen, dat vorig jaar werd opge leverd. Toen waren geplaatst 86 natrium lampen, 69 Kwikdamplam pen, 103 paddenstoelen, 115 H.P.L. masten en 49 aansluitingen op het bovengrondse net, ofwel 422 lichtpunten in de kom. De bestaande 56 lampen op de kerkdorpen werden verbeterd en kregen bovendien 88 nieuwe licht punten bij, zodat op de kerkdorpen in totaal 142 lichtpunten brandden. Toen moest Venray-Oost nog klaar gemaakt worden. De toestand van vandaag In Venray Oost zijn de 43 pad denstoellampen inmiddels al ver schenen. Op de Overloonseweg is bovengrondsnet vervangen door 12 HPL masten. Op het programma staat verder nog Kom: 2 natriumlampen bij Huize Servatius, 1 paddestoel in de Frans Michelsstraat en 42 padden stoelen rond de Henseniusschool. Merselo krijgt 2 lampen bij de kerk, De Heijde 1 op de Nachtegaal; 1 op de splitsing aan de Deurnse- weg, 1 bij de school, en 1 bij de Droesenweg. In Ysselsteyn komen 6 lampen bij in de kom en 3 in Peelplan Zuid. Bij het Veulen wordt 1 lamp ver plaatst en komt een nieuwe op de hoek J aegerhof weg-Paardenkopweg Leunen krijgt 4 lampen bij in de Gussenstraat. In Castenray komt bij Wismans een lamp op de Provinciale weg. In Klein-Oirlo komen 2 lampen bij en in Oirïo zelf een bij de pas torie en 1 op de Stationsweg. Bij de s-bochten tussen Oostrum en Oirlo komt ook een nieuwe lamp alsmede aan het station. In de Oostrumse hei komt er 1 en langs de Geijsterseweg wordt er 1 verplaatst. Op de oude Geijsterse weg komt dan tenslotte ook nog een lamp. N achtverliehting Tot heden toe was het zo, dat de nachtverlichting bestond in de kom uit 29 lampen, die na sluitingstijd hun best deden voor de late wan delaar de duisternis te doorgronden. Dat was een ijdele poging. Men heeft nu een nieuw plan op tafel gelegd, dat inhoudt, dat 's winters om 12 uur en zomers om half 1 op elke drie lampen er een blijft branden, de hele nacht door. Als compensatie voor het groter stroomverbruik zal dan de ochtend verlichting voortaan vervallen. Zoals bekend ging 's winters een paar uur voor zonsopgang de hele straatverlichting aan waar niemand veel aan had. Die vervalt nu en de vroege wandelaar zal licht genoeg hebben van de nieuwe nachtver lichting. Op de kerkdorpen is om technische reden een nachtverlich ting nog niet mogelijk, behalve in Leunen en Oostrum en ook daar voor verwacht men eerstdaags dan plannen dienaangaande. Terwijl we dit schrijven, is men bezig de laatste boom op de Grote Markt gereed te maken om te sneuvelen". Enkele dikke takken heeft men reeds afgezaagd, zijn boks" is vrijgemaakt en de kabels staan reeds gespannen, die hem uiteindelijk het lot zullen doen delen van zijn medemakkers. Dan zijn de bomen van de Grote Markt verdwenen, na daar ruim 80 jaren gestaan te hebben, na met hun mooie bloesem en groen niet alleen verkoeling en schaduw ge bracht te hebben, maar ook een intiem middelpunt in de kom ge vormd hebben. Reeds enkele jaren heeft men overwogen deze bomen die voor het merendeel ernstiger oorlogs slachtoffer waren, dan men op het eerste gezicht wel zou zeggen op te ruimen, maar de moed had men er niet voor. Zelfs toen de plannen voor de nieuwe bestrating gereed waren, durfde men er niet goed aan om de bomen te rooien. Wat uiteindelijk de doorslag heeft gegeven, is ons onbekend, maar voor een week terug ging de bijl er in en nu staat men voor een kale markt, die wel door bommen getroffen schijnt. Wat nu, vraagt menigeen zich af Natuurlijk moet eerst de nieuwe marktbestrating klaar, waarin men netjes de „pootgaten" maakt voor eventuele nieuwe bomen, die echter voorlopig nog niet zullen komen. Men wil het namelijk eens een jaar aanzien. En men wil Venray er ook eens aan zien te wennen. Over een jaar zal dan verder ge keken worden. Blijkt dan inderdaad dat „men" bomen terugwenst, dan zal een nieuwe rij bomen worden geplant, die zo als het ware een begrenzing vormen van de nieuwe markt. Maar aan de andere kant dus langs de Zwaan en verder ko men in géén geval meer bomen terug. Dat wat betreft de Grote Markt, waarvan de ouderen onder ons zich misschien nog herinneren, dat ook op het trottoir langs de kerkzijde bomen stonden. Nu zijn ze allemaal weg en staat plomp en verloren ^e nieuw-oude pomp midden op een kale vlakte, waar de meeste mensen nog wel aan zullen moeten wennen. Dan staan de boomkappers ver der klaar om ook het Hensenius- plein van zijn bomen te ontdoen. Deze ruim honderd jaren oude bomen (men meent, dat rond 1837 deze bomen zijn geplant) gaan ook vertrekken en zullen ook vallen onder de bijl. De oude „groes", die het Hen- seniusplein van oudsher was, gaat daarmede een nieuw hoofdstuk aan haar geschiedenis toevoegen. Want niet alleen krijgt ook dit plein een gesloten dek van klinkers, de te planten nieuwe bomen krijgen een andere opstelling, waardoor o.a. 't nieuwe beeld van Hensenius beter uit zal komen, dat immers op de hoek van het plein, tegenover café Aarts zal worden geplaatst en de markt toegankelijker maakt voor auto's, die hier parkeren willen. Hier zullen zo gauw mogelijk de nieuwe bomen, die al enkele jaren oud zijn, worden geplant. Maar ook hier zal de nieuwe ruimte de eerste tijd vreemd en kil aandoen en van het oude, ver trouwde plein een tamelijk kale vlakte maken! Er is bijna twee weken lang een actie geweest van Bescherming Burgerbevolking. Als besluit daar-i van trokken de verschillende blok- ploegen, vergezeld van Venrays muziekcorpsen, door de straten, waarna een voorlichtingsavond in het Luxor Theater werd gehouden. Voor deze voorlichtingsavond waren bijna 300 mensen uitgeno digd met een aan hen persoonlijk gericht schrijven. De opkomst bedroeg behalve de sprekers: 21 mensen. Een twintig tal had de moeite gedaan een briefje van verhindering te sturen. Twee honderd vijftig mensen von den het de moeite niet waard om zich af te melden of te komen. Afgezien van de onbeleefde hou ding, die men hierdoor tegen de organisatoren aanneemt, is eens te meer een ernstige zaak zonder enige interesse aan de kant gezet. We hebben aan den lijven onder vonden, gedurende de bevrijdings dagen, hoe bitter armzalig een mens is, die geen materiaal heeft om te helpen en als het er was, dat materiaal niet wist te bedienen. Nu ligt er het materiaal, prima spullen, dat met kennis van zaken is aangeschaft, om een dergelijke noodtoestand inderdaad het hoofd te kunnen bieden. Maar nu krijgt men de mensen er niet voor, die de moeite willen doen, om dit materieel te leren bedienen, zodat zij in wat voor omstandigheden men ook komt weten hoe het beste en het snelste gehandeld kan worden om grotere ellende te voor komen. Niet op de kerkdorpen, waar men op enkele plaatsen al het nut en het voordeel van blokploeg heeft leren kennen. Wel in de kom van onze gemeente, waar men ook deze zaak laat wat het is en zich er niet druk over maakt. Want het is niet alleen de B.B. die geen interesse op kan wekken, het is ieder zaak, iedere vereniging, die met dit niet geintresseerd zijn tobt. Zo gauw plezier of lol uitgescha keld worden en men aandacht vraagt voor iets anders, voor iets ernstigers, staat men alleen. Op godsdienstig, op politiek, op cultu reel, op sociaal en op economisch terrein. Men geloof t het wel. Alleen als er wat plezier te maken is, of als er wat te verdienen valt, is men nog wel eens bereid om naar een bijeenkomst, naar een vergadering te gaan, maar voor de rest is men niet thuis, of heeft men geen tijd.... En laat men altijd dezelfde mensen aantobben om toch wat gedaan te krijgen. Of men van KVP, B.B., O. en O. Standsorganisaties, Venray Voor uit spreekt of over andere, het is allemaal hetzelfde liedje: geen be langstelling, geen interesse... maar wel critiek, liefst handenvol. Zo is de toestand in onze plaats, zo is ze ook op vele andere plaat sen. Vraagt men zich af, wat daar nu de oorzaak van is, dan kan men aardige dingen bedenken als: ver gaderingsmoeheid en andere oor zaken, dan kan men honderd-en-een uitvlucht horen, die echter alle maal oplossen in het niet als er iets plezierigs, iets lolligs te doen is of er 'n dubbeltje is te verdienen. Zwaar wegen deze argumenten dus niet. Al zullen er altijd mensen zijn, die onmogelijk iets kunnen doen, het overgrote deel zou toch op velerlei terrein in ons maat schappelijk leven zich in kunnen zetten. Er zal wel geen enkele kleine gemeenschap zijn als die van Ven ray, die zoveel intellectuelen kent. Maar wat zijn we daar als gemeen schap verder mee gekomen Op welk terrein hebben deze mensen een enkele uitzondering daar gelaten iets voor de Venrayse gemeenschap gedaan, terwijl zij met hun kennis, hun gezag een inspirerend voorbeeld konden geven Hoe staat het met onze midden standers, wier enige steun zo dik wijls alleen het kopen van een donateurskaart is, maar die het verder te druk hebben, veel te druk met eigen zaak om de grote zaken van Venray op daadwerkelijke wijze te dienen Hoe staat het met onze arbeiders, die ondanks het feit, dat zij aan de lijve ondervinden, dat samen werking macht betekent, die macht nog te weinig uitoefenen voor Venray in het algemeen. Zo kan men door gaan. Men moet heden constateren dat over alle standen en groepen van Venray een down-stemming hangt, waar men niet onder uit schijnt te kun nen komen, die ieder positief ernstig werk ten algemene nutte op welk terrein ook remt en tegen houdt. Dit zal tot noodlottig gevolg hebben, dat op menig terrein zeer goede initiatieven tot mislukking zijn gedoemd, dat bestaande plan nen niet kunnen worden uitgevoerd en dat het slot van de rekening een verarmoeding zal zijn van het Venrayse leven. Ook al geven we dan nog zoveel aan financiële bijstand aan allerlei verenigingen en instellingen. Want geld alleen doet het hem niet. Het is de geest, die leven doet en die geest schijnt in Venray zo dood te zijn, dat er de meeste tijd zelfs geen bericht van verhindering meer af kan. Dat zelfs de gewone regels van fatsoen niet meer tellen. Dat zal de oorzaak worden dat het schone, herbouwde Venray doods wordt omdat het leven dood geknepen wordt door materialisme en lamlendigheid. Nu het winterseizoen aanstaande is, de tijd van vergaderingen op velerlei terrein, is het dienstig hierover eens na te denken en ons eens ernstig af te vragen of we naast eigen werk, naast eigen zaak andere belangen hebben te dienen. Of wij als inwoner van deze ge meente niet bepaalde plichten hebben tegenover de gemeenschap waarin we wonen en leven. Er liggen terreinen genoeg open en zelfs braak, waarop voor veler kracht nog goed en nuttig werk te verrichten is. En dat het offer van vrije tijd meer dan waard is. VOORLICHTING VAN „VEILIG VERKEER" Op een rijbaan mogen geen fietsen geplaatst worden. Als iemand er tegenaan stoot of de wind een beetje speels gaat doen, vormen ze een gevaarlijk obstakel. Dit geldt natuurlijk ook voor brom fietsen. Het is misschien wel erg ge makkelijk om voor „dat ene ogenblikje maar" uw fiets of bromfiets door een stevige g stoeprand te laten schragen, maar de verkeersveiligheid gaat voor In verschillende raadsverslagen o.a. de laatste wordt de houding van ondergetekende gehekeld, die niet bereid schijnt grond af te staan voor de aanleg van het stam- riool. Misschien dat het volgende mijn houding verklaren kan. Toen onderhandelingen over die grond voor het stamriool geopend werden, heb ik voorgesteld te ruilen. Weliswaar zijn het nu slechts 10 are die men nodig heeft, maar op de eerste plaats loopt het stamriool door mijn boomgaard, die hierdoor veel lijden zal en op de tweede plaats zal in de nabije toekomst wel meer grond geëist worden als de gronden voor het recreatieoord klaar gemaakt moeten worden. Dan zal ik van mijn bedrijf zo veel moeten gaan missen, dat practisch alleen de boerderij over blijft. In de laatste raadsvergade ring verklaarde immers ook de voorzitter zelf, dat een boerderij zonder grond waardeloos is (geval Stevens). En wat aaA anderen wordt toe gestaan, waarom zou dat aan mij niet worden toegestaan. Anderen hebben kunnen ruilen, zeker in dergelijke gevallen. Het geval dat een boer voor slechts enkele ha. grond zelfs twee kavels kreeg, is toch iedereen bekend. Men scheen op mijn vraag ook in te willen gaan. Toen kwam de schatting van mijn bedrijf te voor schijn. Mijn grote huis en vyf kip penhokken bestemd voor vermeer- deringsbedrijf, dus voor elk 100 kippen, en bijna 1 ha jonge boom gaard, was men bereid over te nemen voor f 18.000, in welke prijs bovendien de rest van mijn grond dan ook nog bijzat. Ik vraag me af, waarom de eige naar van een bijna versleten boom gaard van 1,2 ha zonder gebouwen, of wat ook, dan ruim 20.000 krijgt van de gemeente, zoals onlangs is gebeurd en ik met gebouwen enz. erbij dan met een bod van f 18.000 accoord moet gaan. Dat doet toch geen redelijk mens. Dat is in het kort de geschiede nis. Een geschiedenis, waarin ik meen dat met twee maten gemeten wordt. Wat men aan de een toe staat, moet men ook aan de ander geven, wat men de ene biedt moet men ook de ander betalen. Dat is de reden, waarom ik ge weigerd heb accoord te gaan met de voorgestelde regeling. Ik vind nog altijd tijd genoeg om boer-af gemaakt te worden en om naar de bedelstaf te grijpen voel ik nog niets voor. L. VOLLEBERG, KEMPWEG 44 van de voornaamste veranderingen vergeleken bij de zomerdienst. A. De dienst Boxmeer, vertrek 16.10 naar Venray, is nu een uur later gelegd. B. Op de lijn Venlo-Horst-Venray zijn geen noemenswaardige wijzigingen. C. Venlo - Wanssum - Venray. Op veler verzoek is de dienst Venlo vertrek 8.04 vervroegd; deze gaat nu weg om 7.39 en komt dan te Venray aan te 8.50 uur. D. GemertVenray. In verband met het geringe gebruik, dat van deze dienst werd gemaakt, is de frekwentie tot één rit heen en weer teruggebracht. Vertrek Venray 9.30 u. Vertrek Gemert 10.30, alleen op werkd. Het aantal spaarders bij de Rijks postspaarbank heeft het getal van 4.75 miljoen bereikt. Op nog niet 11 miljoen inwoners is dit een respectabel aantal, gezien het feit, dat nog ettelijke miljoenen bij andere spaarbanken staan inge schreven aldus Skopus in de N.L. Dit feit demonstreert toch wel, dat mogelijkheid van sparen voor de brede massa des volks ruim toe gankelijk is geworden en dat de verhouding tussen lonen en prijzen toch voor die grote massa niet zó gespannen is, dat de vrij sterke prijsstijgingen van de laatste tijd meteen repercussie op dit sparen vertonen. Maar hoe verhoudt zich dat tegen over een ander verschijnsel, nl. dat de klantenschulden bij de winkeliers vooral in de woonwijken der steden, een oplopende tendenz vertonen Wellicht geeft het feit, dat dit verschijnsel vooral wordt gecon stateerd in winkels, die hun klan tenkring bijzonder hebben onder de kleine beambtenstand en dergelijke, dus de kleine middenberoepers, wel enige opheldering. Het is een verwarrend beeld van de constellatie van de Nederlandse welvaart, welke voor een deel van ons volk tot heden een utopie is gebleven. Nieuws uit Venray en Omgeving Op 30 September a.s. is bij de Zuid-Ooster Autobusdiensten de winterdienst ingevoerd. Ten gerieve van onze lezers volgt hieronder een overzicht, ingedeeld naar de lijnen, GBOENE KRUIS Donderdag 11 oct. geen consultatie bureau voor zuigelingen. Rijkspostspaarbank Aan het postkantoor te Venray en de daaronder ressorterende postinrichtingen werd gedurende de maand september 1956 ingelegd f 158411.62 en uitbetaald f 76514.99. Aantal geopende rekeningen 42. De hand- en spandiensten In het hoger beroep tegen de burgemeester onzer gemeente, tegen wie in het kader van de hier geldende verordening van hand- span- entrekdiensteneen aanklacht was ingediend wegens overtreding van de arbeidswet en veiligheids besluit, vernietigde dinsdag de Roermondse rechtbank het vonnis van de kantonrechter te Venlo en sprak mr. J. van de hem ten laste gelegde feiten vrij. De kantonrechter te Venlo had de burgemeester ontslagen van rechtsvervolging. Rode Kruis-oefening Door de Rode Kruis-colonne, af deling Venray, is Woensdagavond een grote oefening gehouden bij het St Odakapelletje, waarbij de theorie aan de practijk werd getoetst. De leiders verklaarden zich later op een bijeenkomst in Prinsenhof tevreden over de bereikte resul taten. Zilveren kloosterjubilenm In het intieme zusterklooster bij het Gymnasium alhier, vierde Dins dag zuster Analine haar 25-jarig kloosterfeest. De communiteit heeft de zilveren jubilaresse die dag in de bloemen gezet. Auto ongelukken Zondag reed halfweg Oostrum een luxe wagen in volle vaart het land in, sloeg over de kop en kwam weer op zijn wielen terecht. De wagen had verschilende deu ken en schaafplekken, maar de motor liep nog en aangezien ook de chauffeur niets van de buiteling had overgehouden, werd de reis voortgezet, nadat men de wagen weer op de goede weg had getrok ken. Dinsdag liep een ander ongeluk niet zo vlot af. Op het kruispunt Julianasingel Veldstraat reed een luxe wagen uit Tilburg tegen een andere wagen. Een der inzittenden werd door de schok dusdanig ver wond, dat zij met een gebroken sleutelbeen naar het ziekenhuis moest worden overgebracht. De materiële schade was ook beduidend. PATRONAAT Nieuwe groep Ontspanningsavond. Heden zaterdagavond om half acht start het Patronaat met een nieuwe groep en wel voor alle jon gens van 14 tot en met 16 jaar. Wij verwachten, dat alle oude, maar ook een heel stel nieuwe leden zich zullen aanmelden, zodat wij met een prachtige groep kunnen starten. Zondagavond om half- acht Is er weer een ontspanningsavond. Denkt aan uw contributie (25ct). LEUNEN. Op 3, 4 en 5 Nov. zal de landelijke rijvereniging „Ons Genot", een fancy fair organiseren.

Peel en Maas | 1956 | | pagina 1