Goede straatverlichting
is geen luxe
De bomen op de Markt
'i Is treurig
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
Met het licht kwam het leven
Ingezonden.
SPAREN en.... SCHULDEN
De nieuwe winterdienst
van de Znid Ooster
Zaterdag 6 October 1956 No 40
ZEVEN EN ZEVENTIGSTE JAARGANG
PEELE
MAAS
rf CONFECTIE VAN
m
"EEN RIJK BEZIT
DRUK EN UITGAVE FIRMA VAN DEN MÜNCRHOF
GROTE STRAAT 28 TELEFOON 512 GIRO 150652
ADVERTENTIE-PRIJS: 8 ct. per m.m. ABONNEMENTS
PRIJS PER KWARTAAL f 1.25 BUITEN VENRAY f 1.45
Nu het steeds vroeger donker
wordt en de lange avonden aan
breken, gaan wij ons weer instellen
op alles wat wij winters noemen.
In deze tijd weten we vooral de
straatverlichting te waarderen. Een
straatverlichting, die in Venray
gelukkig nu langzamerhand de
toats der kritiek kan doorstaan.
Zowel in de kom als op de kerk
dorpen.
Onwillekeurig denken wij dan
aan onze voorouders die deze luxe
niet kenden en slechts in hoge
noodzaak en bij uitzondering na
donker zich op straat waagden. Zo
gezellig als tegenwoordig 's avonds
de helverlichte straten kunnen lok
ken, zo dreigend en afstotend waren
ze vroeger zonder die zee van
licht.
Men zocht de gezelligheid binnens
huis en de enkele late voetganger,
die zich met of zonder lantaarn
door de straten begaf, waar de
klank van zijn voetstappen op de
kasseien echode tegen de grauwe
gevels van de donkere stille straat,
werd argwanend nagekeken door
de nachtwacht die voor de veilig
heid zorgde.
Uit de oude doos
Ook heel vroeger zag men reeds
de noodzaak en de wenselijkheid
van een straatverlichting in, doch
aangezien de techniek nog niet
voldoende was ontwikkeld, bleken
onze voorouders niet in staat iets
dergelijks te creëren. In sommige
wereldsteden der oudheid kende
men al een primitieve verlichting
in de vorm van enkele lantaarns
op pleinen en in de belangrijkste
straten, doch deze verlichting
vormde een uiterst minimum.
Parijs trachtte zich in Europa als
eerste aan de greep der duisternis
te ontworstelen en in 1524 werden
de inwoners verplicht des avonds
van 9 uur af veiligheidshalve licht
voor de glazen te plaatsen. Op die
manier beschikte de stad over een
gratis straatverlichting. Doch de
zwakke pitjes voor de ramen vol
deden nog niet.
In 1558 brandde men er voor het
eerst grote lantaarns op palen ge
plaatst of buiten aan huizen be
vestigd. Londen, Amsterdam, Berlijn,
Wenen en vrijwel alle hoofdsteden
van Europa volgden het voorbeeld
van Parijs. Later in de loop van
de achttiende eeuw gingen alle
steden van enig belang er toe over
om straatsverlichting aan te schaf
fen. Aanvankelijk was het gebruik
van petroleum al een verbetering,
doch toen het steenkoolgas werd
uitgevonden en op grote schaal
toegepast, ging men op gasverlich
ting over.
Bij de omschakeling op electrisch
licht was het weer Parijs, dat de
toon aangaf. In 1877 nam men er
daar een proef mee, die bevredi
gend uitviel. Berlijn vólgde in 1882.
In Venray waren we toen al
zover dat we al op 10 plaatsen in
de kom petroleumlampen hadden,
die door o.a. Dolf, Dechnar en
Kuijpers in de winter 's avonds
moesten worden aangestoken en
uitgedaan. Dat werk werd netjes
uitbesteed en kostte de Gemeen
schap met de leverantie van de
petroleum zegge en schrijve op
f 100 per jaar. En de Raadsleden
maar kankeren, dat die heren
lantaarnopstekers het wel wat bar
maakte.
Het duurde tot 1906 voordat ook
Venray de voordelen van een gas
verlichting leerde kennen. Toen
had n.l. een Duitse firma hier een
gasfabriek opgericht, die tevens
zorgde voor de verlichting van
Venray, 84 gaslampen kwamen
licht brengen in de Egyptische
duisternis. Het is nu moeilijk te
geloven dat in die tijd Venray als
zeer vooruitstrevend op dit terrein
genoemd werd en aan andere ge
meenten tot voorbeeld werd ge
steld wat betreft zijn straatver
lichting.
Het is dan ook voor het eerst
dat de kerkdorpen mee gaan tellen,
de gasverlichting strekte zich n.l.
uit tot het station van Oostrum.
De raadsverslagen uit die tijd
geven blijk dat als de Duitse firma
de gaslampen niet geplaatst had,
de vroede vaderen het met heel
wat minder gedaan zouden hebben.
Dat bleek ook later toen de Gas
fabriek door de gemeente werd
overgenomen. Toen werd mede om
de grote tekorten te dekken de
brandtijd zo kort mogelijk gehouden
en moest men om 10 uur in bed
liggen, want dan gingen de lampen
zonder pardon uit, als de lieve
jeugd voordien tenminste de gas
lamp niet uitgetrokken had of uit-
gestampt. Immers een flinke stamp
tegen de paal deed het gaskousje
verongelukken en daarmede de
verlichting uitvallen.
De zonden der vaderen gaat over
op de kinderen, want nu moeten
de grote electrische lampen het
kunnen, die regelmatig met han
den en voeten bewerkt worden om
de tere condensator en de dure
lampuit te schakelen. Een ondeugd
die schijnbaar niet uit te roeien is.
De moderne lichtstad.
Een nieuw tijdperk voor de straat
verlichting brak aan in de dertiger
jaren, door de introductie van de
gasontladings-lampen.
Zij hebben een groter nuttig ef
fect dan gloeilampen.
De nieuwste ontwikkeling is de
toepassing van fluorescentie-lam
pen, die een meer gelijkmatige
lichtverdeling scheppen en door
hun lange levensduur de vervan-
gingskosten sterk omlaag hebben
gebracht.
Aan dit nieuwe tijdvak kon Ven
ray niet meedoen.
Hoogstens kon hier of daar op
de kerkdorpen, waar geen gas was
een electrische „lucht" worden
neergehangen. In Venray kreeg
men hoogstens een gas-straatver-
lichting, die dan automatisch aan
en uitging en die de man met de
stok-voor-de-haakjes overbodig had
gemaakt.
Maar de gasverlichting bleef be
staan, om zo de noodlijdende gas
fabriek toch nog een redelijke kans
te geven!
Er was een oorlog voor nodig,
voordat ook de electrische straat
verlichting de duisternis in Venray
te lijf kon gaan.
De na*oorlogse geschiedenis is be
kend. In 1948 besloten de vroede
vaderen dat er liefst 200 nieuwe
electrische lampen moeten komen,
en 5 jaren daarna besloot men die
alweer op te ruimen, want toen
bleek niet alleen deze verlichting
te klein te zijn, maar ook de uit
breiding van Venray grotere eisen
te stellen.
Toen is het verlichtingsplan ge
komen, dat vorig jaar werd opge
leverd. Toen waren geplaatst 86
natrium lampen, 69 Kwikdamplam
pen, 103 paddenstoelen, 115 H.P.L.
masten en 49
aansluitingen op het bovengrondse
net, ofwel 422 lichtpunten in de
kom.
De bestaande 56 lampen op de
kerkdorpen werden verbeterd en
kregen bovendien 88 nieuwe licht
punten bij, zodat op de kerkdorpen
in totaal 142 lichtpunten brandden.
Toen moest Venray-Oost nog klaar
gemaakt worden.
De toestand van vandaag
In Venray Oost zijn de 43 pad
denstoellampen inmiddels al ver
schenen. Op de Overloonseweg is
bovengrondsnet vervangen door 12
HPL masten.
Op het programma staat verder
nog Kom: 2 natriumlampen bij
Huize Servatius, 1 paddestoel in de
Frans Michelsstraat en 42 padden
stoelen rond de Henseniusschool.
Merselo krijgt 2 lampen bij de
kerk, De Heijde 1 op de Nachtegaal;
1 op de splitsing aan de Deurnse-
weg, 1 bij de school, en 1 bij de
Droesenweg.
In Ysselsteyn komen 6 lampen
bij in de kom en 3 in Peelplan Zuid.
Bij het Veulen wordt 1 lamp ver
plaatst en komt een nieuwe op de
hoek J aegerhof weg-Paardenkopweg
Leunen krijgt 4 lampen bij in de
Gussenstraat.
In Castenray komt bij Wismans
een lamp op de Provinciale weg.
In Klein-Oirlo komen 2 lampen
bij en in Oirïo zelf een bij de pas
torie en 1 op de Stationsweg.
Bij de s-bochten tussen Oostrum
en Oirlo komt ook een nieuwe lamp
alsmede aan het station.
In de Oostrumse hei komt er 1
en langs de Geijsterseweg wordt er
1 verplaatst. Op de oude Geijsterse
weg komt dan tenslotte ook nog
een lamp.
N achtverliehting
Tot heden toe was het zo, dat de
nachtverlichting bestond in de kom
uit 29 lampen, die na sluitingstijd
hun best deden voor de late wan
delaar de duisternis te doorgronden.
Dat was een ijdele poging. Men
heeft nu een nieuw plan op tafel
gelegd, dat inhoudt, dat 's winters
om 12 uur en zomers om half 1 op
elke drie lampen er een blijft
branden, de hele nacht door.
Als compensatie voor het groter
stroomverbruik zal dan de ochtend
verlichting voortaan vervallen.
Zoals bekend ging 's winters een
paar uur voor zonsopgang de hele
straatverlichting aan waar niemand
veel aan had. Die vervalt nu en de
vroege wandelaar zal licht genoeg
hebben van de nieuwe nachtver
lichting. Op de kerkdorpen is om
technische reden een nachtverlich
ting nog niet mogelijk, behalve in
Leunen en Oostrum en ook daar
voor verwacht men eerstdaags dan
plannen dienaangaande.
Terwijl we dit schrijven, is men
bezig de laatste boom op de Grote
Markt gereed te maken om te
sneuvelen". Enkele dikke takken
heeft men reeds afgezaagd, zijn
boks" is vrijgemaakt en de kabels
staan reeds gespannen, die hem
uiteindelijk het lot zullen doen
delen van zijn medemakkers.
Dan zijn de bomen van de Grote
Markt verdwenen, na daar ruim 80
jaren gestaan te hebben, na met
hun mooie bloesem en groen niet
alleen verkoeling en schaduw ge
bracht te hebben, maar ook een
intiem middelpunt in de kom ge
vormd hebben.
Reeds enkele jaren heeft men
overwogen deze bomen die voor
het merendeel ernstiger oorlogs
slachtoffer waren, dan men op het
eerste gezicht wel zou zeggen
op te ruimen, maar de moed had
men er niet voor.
Zelfs toen de plannen voor de
nieuwe bestrating gereed waren,
durfde men er niet goed aan om
de bomen te rooien.
Wat uiteindelijk de doorslag heeft
gegeven, is ons onbekend, maar
voor een week terug ging de bijl
er in en nu staat men voor een
kale markt, die wel door bommen
getroffen schijnt.
Wat nu, vraagt menigeen zich
af
Natuurlijk moet eerst de nieuwe
marktbestrating klaar, waarin men
netjes de „pootgaten" maakt voor
eventuele nieuwe bomen, die echter
voorlopig nog niet zullen komen.
Men wil het namelijk eens een
jaar aanzien. En men wil Venray
er ook eens aan zien te wennen.
Over een jaar zal dan verder ge
keken worden. Blijkt dan inderdaad
dat „men" bomen terugwenst, dan
zal een nieuwe rij bomen worden
geplant, die zo als het ware een
begrenzing vormen van de nieuwe
markt.
Maar aan de andere kant dus
langs de Zwaan en verder ko
men in géén geval meer bomen
terug.
Dat wat betreft de Grote Markt,
waarvan de ouderen onder ons zich
misschien nog herinneren, dat ook
op het trottoir langs de kerkzijde
bomen stonden.
Nu zijn ze allemaal weg en staat
plomp en verloren ^e nieuw-oude
pomp midden op een kale vlakte,
waar de meeste mensen nog wel
aan zullen moeten wennen.
Dan staan de boomkappers ver
der klaar om ook het Hensenius-
plein van zijn bomen te ontdoen.
Deze ruim honderd jaren oude
bomen (men meent, dat rond 1837
deze bomen zijn geplant) gaan ook
vertrekken en zullen ook vallen
onder de bijl.
De oude „groes", die het Hen-
seniusplein van oudsher was, gaat
daarmede een nieuw hoofdstuk aan
haar geschiedenis toevoegen. Want
niet alleen krijgt ook dit plein een
gesloten dek van klinkers, de te
planten nieuwe bomen krijgen een
andere opstelling, waardoor o.a. 't
nieuwe beeld van Hensenius beter
uit zal komen, dat immers op de
hoek van het plein, tegenover café
Aarts zal worden geplaatst en de
markt toegankelijker maakt voor
auto's, die hier parkeren willen.
Hier zullen zo gauw mogelijk de
nieuwe bomen, die al enkele jaren
oud zijn, worden geplant.
Maar ook hier zal de nieuwe
ruimte de eerste tijd vreemd en
kil aandoen en van het oude, ver
trouwde plein een tamelijk kale
vlakte maken!
Er is bijna twee weken lang een
actie geweest van Bescherming
Burgerbevolking. Als besluit daar-i
van trokken de verschillende blok-
ploegen, vergezeld van Venrays
muziekcorpsen, door de straten,
waarna een voorlichtingsavond in
het Luxor Theater werd gehouden.
Voor deze voorlichtingsavond
waren bijna 300 mensen uitgeno
digd met een aan hen persoonlijk
gericht schrijven.
De opkomst bedroeg behalve de
sprekers: 21 mensen. Een twintig
tal had de moeite gedaan een
briefje van verhindering te sturen.
Twee honderd vijftig mensen von
den het de moeite niet waard om
zich af te melden of te komen.
Afgezien van de onbeleefde hou
ding, die men hierdoor tegen de
organisatoren aanneemt, is eens te
meer een ernstige zaak zonder
enige interesse aan de kant gezet.
We hebben aan den lijven onder
vonden, gedurende de bevrijdings
dagen, hoe bitter armzalig een
mens is, die geen materiaal heeft
om te helpen en als het er was, dat
materiaal niet wist te bedienen.
Nu ligt er het materiaal, prima
spullen, dat met kennis van zaken
is aangeschaft, om een dergelijke
noodtoestand inderdaad het hoofd
te kunnen bieden. Maar nu krijgt
men de mensen er niet voor, die
de moeite willen doen, om dit
materieel te leren bedienen, zodat
zij in wat voor omstandigheden
men ook komt weten hoe het
beste en het snelste gehandeld kan
worden om grotere ellende te voor
komen.
Niet op de kerkdorpen, waar men
op enkele plaatsen al het nut en
het voordeel van blokploeg heeft
leren kennen. Wel in de kom van
onze gemeente, waar men ook deze
zaak laat wat het is en zich er niet
druk over maakt.
Want het is niet alleen de B.B.
die geen interesse op kan wekken,
het is ieder zaak, iedere vereniging,
die met dit niet geintresseerd zijn
tobt.
Zo gauw plezier of lol uitgescha
keld worden en men aandacht
vraagt voor iets anders, voor iets
ernstigers, staat men alleen. Op
godsdienstig, op politiek, op cultu
reel, op sociaal en op economisch
terrein. Men geloof t het wel. Alleen
als er wat plezier te maken is, of
als er wat te verdienen valt, is men
nog wel eens bereid om naar een
bijeenkomst, naar een vergadering
te gaan, maar voor de rest is men
niet thuis, of heeft men geen tijd....
En laat men altijd dezelfde
mensen aantobben om toch wat
gedaan te krijgen.
Of men van KVP, B.B., O. en O.
Standsorganisaties, Venray Voor
uit spreekt of over andere, het is
allemaal hetzelfde liedje: geen be
langstelling, geen interesse... maar
wel critiek, liefst handenvol.
Zo is de toestand in onze plaats,
zo is ze ook op vele andere plaat
sen. Vraagt men zich af, wat daar
nu de oorzaak van is, dan kan men
aardige dingen bedenken als: ver
gaderingsmoeheid en andere oor
zaken, dan kan men honderd-en-een
uitvlucht horen, die echter alle
maal oplossen in het niet als er
iets plezierigs, iets lolligs te doen
is of er 'n dubbeltje is te verdienen.
Zwaar wegen deze argumenten
dus niet. Al zullen er altijd mensen
zijn, die onmogelijk iets kunnen
doen, het overgrote deel zou toch
op velerlei terrein in ons maat
schappelijk leven zich in kunnen
zetten.
Er zal wel geen enkele kleine
gemeenschap zijn als die van Ven
ray, die zoveel intellectuelen kent.
Maar wat zijn we daar als gemeen
schap verder mee gekomen Op
welk terrein hebben deze mensen
een enkele uitzondering daar
gelaten iets voor de Venrayse
gemeenschap gedaan, terwijl zij
met hun kennis, hun gezag een
inspirerend voorbeeld konden
geven
Hoe staat het met onze midden
standers, wier enige steun zo dik
wijls alleen het kopen van een
donateurskaart is, maar die het
verder te druk hebben, veel te druk
met eigen zaak om de grote zaken
van Venray op daadwerkelijke wijze
te dienen
Hoe staat het met onze arbeiders,
die ondanks het feit, dat zij aan
de lijve ondervinden, dat samen
werking macht betekent, die macht
nog te weinig uitoefenen voor
Venray in het algemeen.
Zo kan men door gaan. Men moet
heden constateren dat over alle
standen en groepen van Venray
een down-stemming hangt, waar
men niet onder uit schijnt te kun
nen komen, die ieder positief
ernstig werk ten algemene nutte
op welk terrein ook remt en tegen
houdt.
Dit zal tot noodlottig gevolg
hebben, dat op menig terrein zeer
goede initiatieven tot mislukking
zijn gedoemd, dat bestaande plan
nen niet kunnen worden uitgevoerd
en dat het slot van de rekening
een verarmoeding zal zijn van het
Venrayse leven.
Ook al geven we dan nog zoveel
aan financiële bijstand aan allerlei
verenigingen en instellingen. Want
geld alleen doet het hem niet. Het
is de geest, die leven doet en die
geest schijnt in Venray zo dood te
zijn, dat er de meeste tijd zelfs
geen bericht van verhindering meer
af kan. Dat zelfs de gewone regels
van fatsoen niet meer tellen.
Dat zal de oorzaak worden dat
het schone, herbouwde Venray
doods wordt omdat het leven dood
geknepen wordt door materialisme
en lamlendigheid.
Nu het winterseizoen aanstaande
is, de tijd van vergaderingen op
velerlei terrein, is het dienstig
hierover eens na te denken en ons
eens ernstig af te vragen of we
naast eigen werk, naast eigen zaak
andere belangen hebben te dienen.
Of wij als inwoner van deze ge
meente niet bepaalde plichten
hebben tegenover de gemeenschap
waarin we wonen en leven.
Er liggen terreinen genoeg open
en zelfs braak, waarop voor veler
kracht nog goed en nuttig werk te
verrichten is. En dat het offer van
vrije tijd meer dan waard is.
VOORLICHTING VAN „VEILIG VERKEER"
Op een rijbaan mogen geen
fietsen geplaatst worden. Als
iemand er tegenaan stoot of
de wind een beetje speels
gaat doen, vormen ze een
gevaarlijk obstakel. Dit geldt
natuurlijk ook voor brom
fietsen.
Het is misschien wel erg ge
makkelijk om voor „dat ene
ogenblikje maar" uw fiets of
bromfiets door een stevige
g stoeprand te laten schragen,
maar de verkeersveiligheid
gaat voor
In verschillende raadsverslagen
o.a. de laatste wordt de houding
van ondergetekende gehekeld, die
niet bereid schijnt grond af te
staan voor de aanleg van het stam-
riool. Misschien dat het volgende
mijn houding verklaren kan.
Toen onderhandelingen over die
grond voor het stamriool geopend
werden, heb ik voorgesteld te ruilen.
Weliswaar zijn het nu slechts 10
are die men nodig heeft, maar op
de eerste plaats loopt het stamriool
door mijn boomgaard, die hierdoor
veel lijden zal en op de tweede
plaats zal in de nabije toekomst
wel meer grond geëist worden als
de gronden voor het recreatieoord
klaar gemaakt moeten worden.
Dan zal ik van mijn bedrijf zo
veel moeten gaan missen, dat
practisch alleen de boerderij over
blijft. In de laatste raadsvergade
ring verklaarde immers ook de
voorzitter zelf, dat een boerderij
zonder grond waardeloos is (geval
Stevens).
En wat aaA anderen wordt toe
gestaan, waarom zou dat aan mij
niet worden toegestaan. Anderen
hebben kunnen ruilen, zeker in
dergelijke gevallen. Het geval dat
een boer voor slechts enkele ha.
grond zelfs twee kavels kreeg, is
toch iedereen bekend.
Men scheen op mijn vraag ook
in te willen gaan. Toen kwam de
schatting van mijn bedrijf te voor
schijn. Mijn grote huis en vyf kip
penhokken bestemd voor vermeer-
deringsbedrijf, dus voor elk 100
kippen, en bijna 1 ha jonge boom
gaard, was men bereid over te
nemen voor f 18.000, in welke prijs
bovendien de rest van mijn grond
dan ook nog bijzat.
Ik vraag me af, waarom de eige
naar van een bijna versleten boom
gaard van 1,2 ha zonder gebouwen,
of wat ook, dan ruim 20.000 krijgt
van de gemeente, zoals onlangs is
gebeurd en ik met gebouwen enz.
erbij dan met een bod van f 18.000
accoord moet gaan. Dat doet toch
geen redelijk mens.
Dat is in het kort de geschiede
nis. Een geschiedenis, waarin ik
meen dat met twee maten gemeten
wordt. Wat men aan de een toe
staat, moet men ook aan de ander
geven, wat men de ene biedt moet
men ook de ander betalen.
Dat is de reden, waarom ik ge
weigerd heb accoord te gaan met
de voorgestelde regeling. Ik vind
nog altijd tijd genoeg om boer-af
gemaakt te worden en om naar de
bedelstaf te grijpen voel ik nog
niets voor.
L. VOLLEBERG, KEMPWEG 44
van de voornaamste veranderingen
vergeleken bij de zomerdienst.
A. De dienst Boxmeer, vertrek
16.10 naar Venray, is nu een
uur later gelegd.
B. Op de lijn Venlo-Horst-Venray
zijn geen noemenswaardige
wijzigingen.
C. Venlo - Wanssum - Venray. Op
veler verzoek is de dienst Venlo
vertrek 8.04 vervroegd; deze
gaat nu weg om 7.39 en komt
dan te Venray aan te 8.50 uur.
D. GemertVenray. In verband
met het geringe gebruik, dat
van deze dienst werd gemaakt,
is de frekwentie tot één rit
heen en weer teruggebracht.
Vertrek Venray 9.30 u. Vertrek
Gemert 10.30, alleen op werkd.
Het aantal spaarders bij de Rijks
postspaarbank heeft het getal van
4.75 miljoen bereikt. Op nog niet
11 miljoen inwoners is dit een
respectabel aantal, gezien het feit,
dat nog ettelijke miljoenen bij
andere spaarbanken staan inge
schreven aldus Skopus in de N.L.
Dit feit demonstreert toch wel,
dat mogelijkheid van sparen voor de
brede massa des volks ruim toe
gankelijk is geworden en dat de
verhouding tussen lonen en prijzen
toch voor die grote massa niet zó
gespannen is, dat de vrij sterke
prijsstijgingen van de laatste tijd
meteen repercussie op dit sparen
vertonen.
Maar hoe verhoudt zich dat tegen
over een ander verschijnsel, nl. dat
de klantenschulden bij de winkeliers
vooral in de woonwijken der steden,
een oplopende tendenz vertonen
Wellicht geeft het feit, dat dit
verschijnsel vooral wordt gecon
stateerd in winkels, die hun klan
tenkring bijzonder hebben onder de
kleine beambtenstand en dergelijke,
dus de kleine middenberoepers, wel
enige opheldering.
Het is een verwarrend beeld van
de constellatie van de Nederlandse
welvaart, welke voor een deel van
ons volk tot heden een utopie is
gebleven.
Nieuws uit
Venray en Omgeving
Op 30 September a.s. is bij de
Zuid-Ooster Autobusdiensten de
winterdienst ingevoerd. Ten gerieve
van onze lezers volgt hieronder een
overzicht, ingedeeld naar de lijnen,
GBOENE KRUIS
Donderdag 11 oct. geen consultatie
bureau voor zuigelingen.
Rijkspostspaarbank
Aan het postkantoor te Venray
en de daaronder ressorterende
postinrichtingen werd gedurende
de maand september 1956 ingelegd
f 158411.62 en uitbetaald f 76514.99.
Aantal geopende rekeningen 42.
De hand- en spandiensten
In het hoger beroep tegen de
burgemeester onzer gemeente,
tegen wie in het kader van de hier
geldende verordening van hand-
span- entrekdiensteneen aanklacht
was ingediend wegens overtreding
van de arbeidswet en veiligheids
besluit, vernietigde dinsdag de
Roermondse rechtbank het vonnis
van de kantonrechter te Venlo en
sprak mr. J. van de hem ten laste
gelegde feiten vrij.
De kantonrechter te Venlo had
de burgemeester ontslagen van
rechtsvervolging.
Rode Kruis-oefening
Door de Rode Kruis-colonne, af
deling Venray, is Woensdagavond
een grote oefening gehouden bij het
St Odakapelletje, waarbij de theorie
aan de practijk werd getoetst.
De leiders verklaarden zich later
op een bijeenkomst in Prinsenhof
tevreden over de bereikte resul
taten.
Zilveren kloosterjubilenm
In het intieme zusterklooster bij
het Gymnasium alhier, vierde Dins
dag zuster Analine haar 25-jarig
kloosterfeest. De communiteit heeft
de zilveren jubilaresse die dag in de
bloemen gezet.
Auto ongelukken
Zondag reed halfweg Oostrum een
luxe wagen in volle vaart het land
in, sloeg over de kop en kwam
weer op zijn wielen terecht.
De wagen had verschilende deu
ken en schaafplekken, maar de
motor liep nog en aangezien ook
de chauffeur niets van de buiteling
had overgehouden, werd de reis
voortgezet, nadat men de wagen
weer op de goede weg had getrok
ken.
Dinsdag liep een ander ongeluk
niet zo vlot af. Op het kruispunt
Julianasingel Veldstraat reed een
luxe wagen uit Tilburg tegen een
andere wagen. Een der inzittenden
werd door de schok dusdanig ver
wond, dat zij met een gebroken
sleutelbeen naar het ziekenhuis
moest worden overgebracht. De
materiële schade was ook beduidend.
PATRONAAT
Nieuwe groep
Ontspanningsavond.
Heden zaterdagavond om half
acht start het Patronaat met een
nieuwe groep en wel voor alle jon
gens van 14 tot en met 16 jaar.
Wij verwachten, dat alle oude,
maar ook een heel stel nieuwe leden
zich zullen aanmelden, zodat wij
met een prachtige groep kunnen
starten.
Zondagavond om half- acht Is er
weer een ontspanningsavond.
Denkt aan uw contributie (25ct).
LEUNEN. Op 3, 4 en 5 Nov.
zal de landelijke rijvereniging „Ons
Genot", een fancy fair organiseren.