Oost priesterhulp.
Het duister bedrijf in de
wilddieverij
Kindervakantiewerk
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
De R. K. Handels avondschool
te VENRAY.
Bouw van
Bedrijfspanden.
Hand-, span- en trekdiensten
in het geding
van mensen
in het westen ongewenst
ten einde.
Zaterdag 25 Augustus 1956 No 34
ZEVEN EN ZEVENTIGSTE JAARGANG
a PEEL EN MAAS
CONFECTIE VAI
m
DRUK EN UITGAVE FIRMA VAN DEN MUNCKHOF
GROTE STRAAT 28 TELEFOON 512 GIRO 150652
ADVERTENTIE-PRIJS: 8 ct. per m.m. ABONNEMENTS
PRIJS PER KWARTAAL f 1.25 BUITEN VENRAY f 1.45
Het is soms wel eens goed, na
te denken, over wat is gebeurd
tijdens en na de bevrijding.
Dan is het eigenaardig, dat niet
het bombardement, noch de ver
woestingen, de diepste indruk ach
tergelaten hebben, maar speciaal
het evacuatiebevel. Dat we moesten
gaan met een deken op onze schou
ders. ver weg van huis en haard,
ergens heen, met een onbekende
bestemming. Waar we wel liefde
vol werden opgenomen, maar hoe
goed het er ook was, we kwamen
terug, tot wanhoop van alles wat
maar O.D.er was.
Daaraan denkt men onwillekeurig
terug, als men leest over de duizen
den volksduitsers, die na de be
vrijding van huis en haard werden
verdreven, samengepakt in spoor
wagens of als vee voortgedreven
langs de wegen naar het Westen.
Zij waren Duitsers en dus... wer
den zij uit Polen en de andere
sateliet-staten gegooid, soms zelfs
zonder „ons" dekentje. Zij zijn in
West-Duitsland, zelf kapot en ver
woest, terecht gekomen. En daar in
te kleine kampen opgesloten.
Wat moet in deze mensen zijn
omgegaan, temeer waar zij zich
realiseerden, dat voor hen de weg
terug geheel was afgesneden. Dat
hun huizen, hun bezittingen, waar
voor ze een leven lang gewerkt
hadden, weg zijn en dat ze arm en
eenzaam in een hun vreemde wereld
bleven staan.
Na hen zijn de duizenden en dui
zenden vluchtelingen gekomen, die
alles in de steek lieten om een
dreigende arrestatie, om onder
drukking te voorkomen. Hun bezit
bleef achter. En die stroom vloeit
nog dagelijks.
Nog dagelijks komen door het
ijzeren gordijn deze mensen beroofd
van alles in het Westen aan. De
hartroerende tonelen van jaren
terug zijn er niet meer, toen honger
en ziekten honderden van deze ver
drevenen op hun vlucht naar het
Westen deden sterven, toen in kam
pen alles slechts provisorisch ge
regeld was en in het verwoestte
westen ternauwernood plaats was
voor eigen bevolking. Het Duitse
wonder heeft veel tot stand ge
bracht.
Maar miljoenen mensen zullen
nooit helemaal genezen van het
heimwee naar huis en haard, dat
hen verteert. Van het heimwee naar
hun kerken in het vaderland, dat
er niet meer is. Naar de troost, die
de priester hen daar schonk. Naar
de luister, waarmee de Sacramen
ten hen eens werden toebedeeld.
De pijn om de verloren aardse
dingen wordt bij sommigen gestild
door nieuw gewin, maar zij blijven
zich toch schamele armen voelen,
zolang zij de troost van de moeder
kerk missen en hun kinderen de
goedheid van die Moeder niet onder
vinden. Vele anderen zijn reeds zo
verbitterd, dat zij de kerk niet meer
willen kennen.
Voor ons is de troostvolle liefde
van de Moederkerk zo dichtbij, zo
vanzelfsprekend, dat wij er soms
achteloos en ondankbaar mee om
gaan, alsof wij niet beseffen, dat
ook wij morgen aan de dag alles
kunnen verliezen, om er brutaal
geweld, heidendom en materialisme
voor teruggave krijgen.
Maar zijn wij wérkelijk zo zeker
van ons zelf? Waarom besluipt ons
dan de angst als wij denken aan
onze kinderen en hun toekomst?
Wat in het Oosten is gebeurd en
nog dagelijks gebeurt, bewijst hoe
gemakkelijk de strijdende kerk een
lijdende kerk kan worden.
Geef Gods priester een „lift"
Wie weet wat morgen gebeuren
zal? Nog is er tijd om te zoeken
wat verloren ging, te redden wat
dodelijk wordt bedreigd.
Dertig Kapelwagens rijden door
de vluchtelingenlanden. Meer dan
dertienhonderd jonge mannen uit
de door de communisten vertrapte
volkeren, worden geholpen op de
weg naarhetPriesterschap. Utrechts
Aartsbisschop wijdde in Salzgiter
Steterburg het door katholiek Ne
derland gebouwd klooster in, een
zielzorg-steunpunt, zoals er nog
vele moeten worden gebouwd.
Voor deze grote noden en voor dit
zegenrijk werk van liefde moet
Oostpriesterhulp U vragen om een
offervaardige gift én om Uw gebed.
Bidt vandaag nog voor onze ver
volgde en gestrande broeders en
zusters en als U hen uit dankbaar
heid, uit waarachtig Christelijk
medelijden óók wilt en kunt helpen
met de aardse goederen die U zijn
toevertrouwd, doe het dan zonder
uitstel. Helpt de Moederkerk moto
riseren, geeft de vermoeide afgetobde
priesters een „lift", helpt Christus
trekken door het land waar de Zijnen
zo verschrikkelijk eenzaam zijn.
Velen die het hoofd al lieten zinken
in de schoot, zullen in Hem hun
hoop terugvinden. Door Uw liefde.
Door het Venrayse Dekenaat
rijden thans de grote kapelwagens.
Niet alleen om te laten zien, hoe
goed die zijn ingericht, maar ook
en vooral om het Oostpriester werk
missiewerk' in de ware zin des
woords voor ons sprekender te
maken. Daartoe zullen tentoonstel
lingen worden gehouden en film-
voordrachten.
Op verschillende plaatsen zijn ze
al geweest en de indruk die achter
bleef van dit bezoek was dikwijls
ontroerend.
In andere plaatsen zullen ze nog
komen. Zo Maandag a.s. in Blitters-
wijck en in Wanssum. Dinsdag in
Ysselsteyn en Venray-kom. Daar
zijn de kapelwagens ook Woensdag
evenals in Merselo.
Laten we beseffen hoe goed wij
het hier hebben en onze plicht ken
nen tegenover de vluchteling uit het
Oosten.
Omtrent het begrip wilddieverij
heerst een betreurenswaardig mis
verstand. Weinigen zijn zich bewust
van de enorme schade, die de wild
dieverij aanricht, zowel economisch
als ethisch. Voor een groot gedeelte
is dit onbegrip verklaarbaar uit
het gebrek aan onderscheid, dat
niet alleen het publiek, maar zelfs
de rechterlijke macht aan de dag
legt op dit punt en bijna noodzake
lijk ook aan de dag moet leggen.
Men beticht de aktehouder, die
op andermans wild schiet; de bos-
arbeider. die een strik zet; de
boerenknecht, die op de loer ligt
voor een haasje en men meent met
het optreden tegen deze gevallen
de stroperij te bestrijden.
Men begaat echter de grote en
fatale vergissing, de verdwaalde
aktehouder en de stroper uit harts
tocht over een kam te scheren met
de passieloze beroepswilddief, die
systematisch uit winstbejag de
goede jachten tot zijn exploitatie
terrein kiest eri buiten schot blijft.
De eersten begaan weliswaar een
overtreding, maar de actieve politie
weet deze minder gevaarlijke en
onbelangrijke stroperij wel de kop
in te drukken. Anders is het echter
met de beroepsman, de wilddief uit
professie, die er een vak van heeft
gemaakt.
Het nachtelijk duister bedekt de
handeling van deze rovers, het ge
ruisloze netten, strikken en vallen
zetten; het verraadt hen niet bij
deze diefstallen, in het groot ge
pleegd meestal op afgelegen plek
ken. Alleen de lichtbak met haar
stralenbundel en schoten in het
holst van de nacht trekken aan
dacht.
Maar het geluid wordt doorgaans
overstemd door de wind en de plen
zende regen, hét weer om te licht
bakken. De bevolking in diepe
rust ontgaat dit; de enkeling die
iets verneemt, slaat er geen acht op.
Het drieste optreden der licht
bakkers is een brutaal tarten der
politiemannen, die ir het nadeel
zijn. De ordebewakers hebben te
weinig bevoegdheid, om tegen hen
op te treden. Zij zijn in het donker
overgeleverd aan onherkenbare
bandieten met de wapens in de
hand, als zij de politie in het ver
blindend licht zetten.
Wilddieven die meestal onder in
vloed verkeren van ingenomen
„courage-water", deinzen voor niets
terug. De vele laffe moorden en
moordaanslagen op politiemannen,
bij dergelijke nachtelijke botsingen,
zijn evenzovele aanklachten tegen
een onhoudbare toestand.
Het mag geen verwondering
baren, dat niet ieder discipel van
Hermandad de moed bezit zo'n on
gelijke, roekeloze strijd aan te bin
den, bij de gedachte aan vrouw en
kroost en eigen lijfsbehoud. Te meer
niet, omdat de stroperij van hoger
hand, ten onrechte van onderge
schikte aard wordt-geacht, hetgeen
meewerkt tot erkenning van het
gezag. Is het te verwonderen, dat
de wilddieverij zogoed als over heel
het land welig tiert, nu er voor het
wild zulke hoge prijzen gegeven
worden?
Opwindende sport?
Als de bevolking beter op de
hoogte was van de ondergrond en
de vernietiging aan wilddieverij
verbonden, dan zou zij een heel
ander oordeel vellen. Nu heeft het
bij het publiek een soort burger
recht verkregen, wordt verheerlijkt
en als een verboden, opwindende
sport gezien. Hoe heel anders is de
werkelijkheid.
Wie zou het plunderen van zijn
boomgaard, van zijn pluimvee, als
een vergeeflijke, olijke kwajongens
streek beschouwen? Welnu, zo ver
gaat het ook de jager. Het met veel
moeite en kosten op redelijk peil
gebrachte revier is in korte tijd,
geheel ontvolkt, arm aan wild ge
worden.
Zonder degelijke bewaking is de
bestrijding der wilddieverij uitge
sloten.
De wilddieverij, verre in de meer
derheid, verstaat beter de kunst
van voorbeeldige associatie, dat 'n
vast bolwerk vormt tegen hun be
lagers. Het komt veelvuldig voor,
dat stropers oud en versleten zijn
geworden in het „vak", zonder ooit
met de rechter in aanraking te zijn
geweest. Zo ^lijft de menigte er
vrijwel onkundig van en ziet niet
in, welk een ravage de wildstand
wordt toegebracht. Een wildstand,
die toch deel uitmaakt van ons na
tionaal vermogen.
Deze wildstand wordt uitsluitend
door jagers, met haast ondragelijke
kosten en krachtsinspanning, wan
kelend in stand gehouden. Redding
is slechts mogelijk door de wet
geving daadwerkelijk te doen na
komen.
Op het ogenblik telt Venray on
derwijsinrichtingen op alle gebied.
Hoger-, middelbaar-, lager-, tech
nisch-, land- en tuinbouw-onderwijs
zijn vertegenwoordigd.
Ook het Handelsonderwijs heeft
in Venray een inrichting, nl. de
3-jarige Middelbare Handelsavond
school van de Venrayse Midden
stand.
Op deze school worden zowel
meisjes als jongens toegelaten, die
zich verder willen bekwamen op
gebied van boekhouden, handels-
rekenen en handelskennis.
Aan het einde van de 3e cursus
wordt aan de geslaagden een rijks
diploma uitgereikt, dat vrijstelling
verleent van het examen voor de
Vestigingswet Kleinbedrijf en bo
vendien tot aanbeveling strekt vcor
verschillende kantoren en derge
lijke inrichtingen.
De lessen vallen in de avonduren,
van kwart over zes tot negen uur,
en worden op 4 dagen in de week
gegeven. Bijzondere eisen voor
toelating worden niet gesteld.
Voor degenen die zich voor deze
school interesseren verwijzen wij
naar de advertentie in deze krant.
In de Middenstands-kredietbe
schikking is de mogelijkheideopen
gesteld, dat van staatswege garan
ties worden gegeven ten behoeve
van zelfstandige ondernemers, die
een bedrijfspand willen bouwen.
Deze staatsgarantie betreft uit
sluitend het bedrijfsgedeelte van
een bedrijfspand en wordt gedu
rende ten hoogste 15 jaar verleend
over maximaal 50 pet. van het
krediet.
Het krediet zelf mag ten hoogs
te 85 pet. der netto stichtingskos-
ten bedragen met een maximum
van f 40.000 en tenslotte moet in
15 jaren tenminste 50 pet. van het
krediet worden afgelost.
Nu is er één groot bezwaar en
dat is, dat deze garantie uitslui
tend gegeven wordt over het be
drijfsgedeelte, terwijl er doorgaans
tevens een woongedeelte aan der
gelijke bedrijfspanden is of wordt
verbonden.
Het Algemeen Waarborgfonds
voor de Middenstand heeft in
overleg met de Nederlandse ge
meenten een regeling opgesteld
waarbij de gemeente wordt inge
schakeld voor het verlenen van een
garantie over het woongedeelte.
En om de zaak wat eenvoudiger
te maken, heeft dan ook de ge
meente met het Rijk achter zich
de garantie over het bedrijfs
gedeelte meteen op zich genomen.
De totale gemeentelijke garantie
omvat nu:
a. 100 pet. van het bouwkrediet
voor het bedrijfsgedeelte, waarbij
het krediet ten hoogste 85 pet. der
netto stichtingskosten mag bedra
gen, met een maximum van f 40.000
(voor de helft af te lossen in 15
jaren.)
b. Het bouwkrediet van de wo
ning, maximaal ter grootte van 't
toegestane percentage van de ge
meentelijke regeling financiering
eigen bouw.
Financiert de gemeente een en
ander, dan mag zij dus gaan:
a. voor het bedrijfsgedeelte tot
85 pet. der netto stichtingskosten
met maximum van f 40.000.
b. voor het woongedeelte 85 pet
tot f 20.000 en 50 pet van de kos
ten van de netto stichtingskosten
tussen f 20.000 en f 25.000.
Deze regeling treedt niet auto
matisch in het werk, wanneer een
bedrijfspand wordt^gebouwd, maar
ieder geval wordt opnieuw bekeken.
Venrayse officier kreeg ongelijk
Nu in cassatie bij Hoge Baad
De Raad van Beroep voor de
directe belastingen heeft uitspraak
gedaan in het geval van de beroeps
officier der Kon. Landmacht te
Venray, die de hem opgelegde
werkzaamheden voor de hand-,
span- en trekdiensten door de
gemeente Venray niet wilde uit
voeren, omdat zij naar zijn mening
in strijd waren met de waardigheid
van zijn ambt. De raad heeft echter
de door hem aangevoerde motieven
verworpen, en is van mening dat
er voldoende ruimte in de bepa
lingen van de wet is gelaten om
deze verplichtingen op andere wijze
na te komen.
De officier gaat met deze uit
spraak niet akkoord en meent, dat
hij door verkeerde toepassing en/of
schending van de wet het recht
heeft beroep in cassatie aan te
tekenen bij de Hoge Raad der
Nederlanden. Want de kennis
geving, die hem door de gemeente
Venray is gezonden, spoorde hem
aan te voldoen aan de hand-, span
en voerdiensten. Deze belasting
bestaat echter niet en heet officieel
hand-, span- en trekdiensten. De
raad heeft bij de uitspraak dit
punt van verweer niet opgenomen.
Voorts gelooft de officier, dat de
raad een uitspraak heeft gedaan op
een terrein, dat is voorbehouden
aan H.M. de Koningin en dat in
feite is overgedragen aan de minis
ter van Oorlog. Tenslotte neemt
de officier stelling tegen de uit
spraak, dat hij de belasting in
natura had kunnen voldoen, omdat
dit voor hem een belasting in geld
betekent. Dit zou voor andere
belastingplichtigen niet het geval
zijn, waardoor hij naar hij meent,
geen gelijke bescherming geniet
van persoon en goederen zoals
gewaarborgd is door artikel 4 van
de Grondwet.
Een te grote opeenhoping van
mensen in het westen van ons land
zou remmend werken op de econo
mische functie van dit gebied in
het nationale geheel. Aldus luidt
een der conclusies van een studie
over de verdeling der bestaans-
bronnen, gemaakt in opdracht van
de minister voor Wederopbouw en
Volkshuisvesting door de Rijks
dienst voor het Nationale Plan.
In een eerste nota wordt gesteld,
dat het westen van ons land mo
menteel de helft van de bevolking,
n.l. 5.2 miljoen mensen herbergt.
Hiervan wonen er 4 miljoen in de
„randstad Holland".
Tot 1980 verwacht men voor de
randstad een groei van 5.5 tot 6
miljoen mensen, bij een totale be
volkingsaanwas tot 13 h 14 miljoen.
Volgens de nota zouden er inge
wikkelde problemen ontstaan bij
een te grote opeenhoping van men
sen in een deel van het land. Zo
zouden er problemen rijzen t.a.v.
de veiligheid, het verkeer en de
waterhuishouding.
Het is daarom nodig, aldus de
nota, de duidelijke achterstand in
andere delen van ons land op het
gebied van de landbouw, de indus
trie, de huisvesting, de openbare
voorzieningen en de culturele mo
gelijkheden te verminderen.
Inplaats van verdere concentratie
in het westen zal het aantrekken
van nieuwe bestaansbronnen en op
voering van het welvaartspeil in
overig Nederland nodig zijn. Metro
poolvorming wordt ongewenst ge
acht, gezien de ervaringen elders,
zoals b.v. in Frankrijk.
Bijna 600 kinderen hadden
een prettige vakantieweek
Heel wat moeders hebben opge
lucht gezucht toen de afgelopen
weken de lieve, maar dikwijls zo
rumoerige jeugd, 's morgens de
knapzak op nam en de hele dag op
toer ging in en met het kinder
vakantiewerk.
En als ze dan 's avonds moe en
voldaan terugkwamen, die bijna 600
kinderen, dan was er niet alléén
dankbaarheid van de zijde der jeugd
voor de prettige en welbestede dag,
maar ook van de kant der ouders,
voor wie de vakanties in deze tijd
van personeels- en zongebrek soms
toch wel erg grote kruizen dreigen
te worden.
We vinden dat vakantiewerk al
weer heel gewoon. En men is wel
verheugd de kinderen eens kwijt
te zijn, maar vraagt zich nog nau
welijks meer af, hoe dit mogelijk
is. Men realiseert zich nog slechts
gedeeltelijk, dat daar tientallen
meisjes en jongens, dames en on
derwijzers hun eigen vakantie op-
opofferen om Venrays jeugd pret
tige vakantiedagen te geven en de
moeders te ontlasten van hun zwa
re taak.
Men vindt het al gewoon, dat
daar veertien dagen lang een 600
kinderen op aangename en prettige
wijze worden bezig gehouden, waar
door dit werk geen dwang, maar
inderdaad vreugde gaat worden en
een hoogtepunt is in de vakantie
van iedere Venrayse jongen of
meisje.
Dat daar honderden liters melk
klaar staan, dat daar bioscoopvoor
stellingen zijn, dat er materiaal is
om mee te spelen en te werken,
dat er prijzen zijn voor de ver
schillende akties, die de jeugd
bezig houden, kortom, dat daar iets
groots verricht wordt.
Dat is niet kwaad bedoeld en
men is zelfs bereid daarvoor in de
portemonnaie te tasten, maar de
échte belangstelling ondervindt dit
werk nog te weinig.
Mogen wij U eens meenemen,
even maar, met het kindervakan
tiewerk. Daar zijn maanden voor
bereidend werk verricht. Men heeft
gebedeld om geld, men heeft speel
ruimten vastgelegd en spelmateri
aal aangekocht. Er zijn liedjes ge
bundeld en iedere helpster en
helper is nauwkeurig geïnstrueerd
wat te doen en wat te laten.
Er is E.H.B.O.-materiaal, 'er is
garen, draad en naald om kleine
ongelukken te verhelpen, kortom
er is aan duizend en een ding ge
dacht, om alles zo vlot mogelijk te
laten verlopen.
Dan is de grote dag daar, dat
het feitelijke werk gaat beginnen.
De jeugd is om kwart voor negen
paraat en na de H. Mis gaat het in
grote rijen naar de speelvelden, die
voor de buitenspelen zijn gereser
veerd. Dat is het sportterrein aan
de Leunseweg en de „bergen" in
het Vlakwater. Hebt U weieens de
jeugd een hele dag bezig gehouden?
Moet U een volgende keer daar
eens gaan kijken. Men heeft daar
spelen, waarin tientallen hun levens
vreugde bot kunnen vieren. Men
laat ze sluipen en speuren en de
hele omtrek verkennen.
Daar zijn balspelen, waarmede
weer anderen plezier hebben. Men
leert er liedjes zingen, die aan de
jeugd zijn aangepast en men ziet
ze in het zand kastelen bouwen als
de beste aannemers en architecten.
Daar worden prijzen voor uitge
loofd en de resultaten zijn dikwijls
waardevolle kunstwerken. En 's mid
dags als het rust is geblazen, dan
worden zo'n 200 liter melk verwerkt
en zit die hele rumoerige kinder
schaar stil te luisteren naar een
van de prachtige verhalen van de
leiders,, die ook op dit terrein
onuitputtelijk zijn.
's Middags wordt er gewandeld
en is er dikwijls een groot gemeen-
schapsspel, waaraan allen hun hart
kunnen ophalen.
We hebben dan een dag goed
weer gehad en daar zijn we niet
bepaald gezegend mee geweest.
Dus het is dikwijls groot alarm
geblazen en dan trekt, als men
maar een bui verwacht, vroeg ge
noeg weg naar de oude Ambachts
school, waar in de verschillende
lokalen weer andere bezigheden
wachten op de jeugd.
Zo kunnen ze daar handenarbeid
plegen. Er zijn prachtige stukken
speelgoed, vervaardigd door de
jeugd en wie ze b.v. beursjes van
kunstleer ziet maken, vraagt zich
af of daar inderdaad maar van die
hummels aan het werk zijn. Daar
zijn tekenwedstrijden, worden grote
schilderijen vervaardigd, men doet
er aan fröbelen, kortom ook in die
nu niet bepaald opwekkende
lokalen vliegt de tijd om en
wordt de jeugd aangenaam bezig
gehouden.
Zo zijn dan veertien dagen voor
bij gegaan, weken, die naar het
oordeel van de jeugdige deelnemers
veel te vlug zijn afgelopen. Er is
plezier geweest en men heeft ge
noten. Dit jaar was er geen reisje
naar Geijsteren, het weer was
immers te onbetrouwbaar, maar
daarvoor heeft men kunnen ge
nieten van een prachtige jeugdfilm
in de Luxor.
Zo komt dan vandaag het einde
aan het kindervacantiewerk. Men
doet dat grootscheeps, omdat dit
het eerste lustrum is. Dan komen
alle kinderen om half 2 bij elkaar
bij de St. Petrus Bandenschool,
waarna in optocht naar het ge
meentehuis wordt getrokken. Hier
zal de aanwezige autoriteiten een
zanghulde worden gebracht, waarbij
de jeugd zal laten horen welke
liedjes zij geleerd hebben in de
afgelopen weken. Daar zal dan de
Burgemeester en de heer Deken
nog het woord voeren, waarna
definitief een punt gezet wordt
achter het kindervacantiewerk 1956,
door een sluitingsmiddag op het
sportterrein aan de Leunseweg.
Daar zal in tegenstelling met andere
jaren niet door iedere groep afzon
derlijk iets verzorgd worden, doch
door het samenvoegen van meerdere
groepen krijgt men een beter ge
heel en zal deze sluiting niet zo
veel tijd in beslag nemen.
De ouders worden bij deze uitge
nodigd eens te komen kijken naar
datgene, waarmede uw kinderen
gedurende het vacantiewerk zijn
bezig gehouden.
Nieuws uit
Venray en Omgeving
GBOENE KRUIS
DONDERDAG a.s.
Consultatiebureau voor zuigelingen
uit de Kerkdorpen
BEKENDMAKING
Burgemeester en wethouders van
Venray vestigen nogmaals de aan
dacht van belanghebbenden op het
in het provinciaal blad no. 70, van
het jaar 1955 opgenomen, bij Ko
ninklijk Besluit van 3 oktober 1955
no. 4 goedgekeurd besluit van de
staten dezer provincie van 3 au
gustus 1955, tot vaststelling van
een verordening op opslagplaatsen
in Limburg.
Volgens artikel 1 van die veror
dening is het verboden, op een on
roerend goed, gelegen buiten de
bebouwde kommen, welke door ge
deputeerde staten voor de toepas
sing van de Wegenverkeerswet zijn
vastgesteld, een opslagplaats te
hebben van onbruikbare of aan hun
bestemming onttrokken motor- en
andere rij- of voertuigen of onder
delen daarvan, of van huisvuil, oud
metaal, glas, afbraak, afval, lom
pen, puin of andere materialen.
Van dat verbod kunnen gedeputeer
de staten vrijstelling verlenen.
Zij, die dergelijke opslagplaatsen
hebben en bedoelde vrijstelling nog
niet hebben aangevraagd, worden
aangeraden als nog ten spoedigste
bedoelde vrijstelling te vragen, om
dat anders tegen hen procesverbaal
kan worden opgemaakt. Bovenver
meld provinciaal blad ligt ter se
cretarie, afdeling I ter inzage en
is verkrijgbaar tegen betaling van
20 ct. per exemplaar.
Venray, 16 augustus 1956.
HUIZE ST. ANNA VIERT
WEER FEEST.
Donderdag 6 sept. a.s. zal er op
Huize St. Anna weer feest zijn.
Er wordt dan een nieuwe mijl
paal in de totale wederopbouw
van het verwoest complex bereikt.
Op die dag zal namelijk het ge
heel herbouwde paviljoen Sancta
Maria feestelijk worden heropend.
Sancta Maria herrees schoner dan
voorheen uit de as en verschilt
geheel met de andere paviljoens.
In dit gebouw worden enige hof
jes ondergebracht, welke bestemd
zijn voor de arbeidstherapie en via
deze de herstelde geesteszieken de
overgang naar hun eigen gezins-
millieu weer mogelijk te maken.
AANBESTEDING
Woensdag werd in Huize St. Anna
aanbesteed de bouw van een nieuwe
en het slopen der oude wasserij
onder architectuur van architecten
bureau van Halteren uit den Bosch.
De volgende inschrijvingen kwamen
daarbij uit de bus:
v.d. Bouwhuyzen den Bosch 385.000
Lutters, Deurne 381.400
Akerboom, Venray 378.600
N.V. Nelissen, Venray 373.373
Haegens en Martens, Horst 361.546
N.V. Gebr. Janssen, Venray 349.850
i
Wielerronde in Venray
Op 7 October a.s. zal Jong Neder
land uit Leunen een wielerronde
organiseren in Venray-Oost. Op het
parcours Oude Oostruroseweg-Oost-
singel-Pr. Bernhardstraat-Juliana-
singel.
Deze wielerronde wordt verreden
onder auspiciën en leiding van de
Ned. Wielren Federatie, die hier
voor ook de bij haar aangesloten
wielrenners ter beschikking stelt.
Onder deze bevinden zich ook Aug.
Willems en Theunissen uit Yssel
steyn, welke laatste het vorig jaar
het kampioenschap der N.W.F. ver
overde.
De ronde wordt verreden in 2
gedeelten, nl. 65 km voor de senio
ren en 40 km voor de junioren. De
opbrengst is ten bate van de kas
der organiserende jeugdvereniging.
Begrafenis Dr Wessels
Vrijdag werd onder grote belang
stelling op het kerkhof van Huize
Assisië te Udenhout, het stoffelijk
overschot van de zo tragisch ver
ongelukte geneesheer-directeur van
Huize Servatius ter aarde besteld.
De plechtige reqiuem-mis werd
opgedragen door Pater Rector Ri-
lardus van de Orde der Capu-
cijnen, terwijl zijn ordegenote Pater
Seraphion en Nicasius, gardiaan
van het Capucijnenklooster in Uden
hout, hem daarbij assisteerden.
De gezangen werden verzorgd
door zangers van het koor van
Huize Servatius en Huize Assisië.
Na de absoute werd het stoffelijk
overschot ten grave gedragen door
3 broeders van Huize Assisië en 3
broeders van Huize Servatius.
In de lijkstoet liep, behalve de
moeder van de verongelukte arts
mede, de Provinciaal der Paters
Capucijnen, Pater Rector van Huize
Servatius, de Provinciale Overste
der Broeders van Liefde, de Bur
gemeester van Udenhout, Mr Ver
hoeven, het bestuur en de doktoren
van Huize Assisië, alsmede het be
stuur en de doktoren van Huize
Servatius, Dr Veraart, het bestuur
der personeelsvereniging van Huize
Servatius.