ESSO Een nieuwe manier van winkelen Den Oos'genger WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN Te weinig werkers voor het vele werk Vervoer van overledenen Esso betekent kwaliteit' Uit„Peel en Maas" Zaterdag 14 Juli 1956 ZEVEN EN ZEVENTIGSTE JAARGANG MAAS CONFECTIE VAN W -EEN RIJK BEZIT DRUK EN UITGAVE FIRMA VAN DEN MUNCKHOF GROTE STRAAT 28 TELEFOON 512 GIRO 150652 ADVERTENTIE-PRIJS: 8 ct. per m.m. ABONNEMENTS PRIJS PER KWARTAAL, f 1.35 BUITEN VENRAY 1 1.45 Wie uit het verslag van het arbeidsbureau Venray leest, dat er einde mei 1956 nog 24 werklozen waren, is geneigd misschien ver wonderd de wenkbrauwen op te trekken. Hij zal zich afvragen, hoe het mogelijk is, dat er in een tijd waarin industriële activiteiten en agra rische ontplooiing om uiterste be nutting van mankracht vragen, nóg werklozen te vinden zijn. Die verwondering kan uitgroeien tot verbazing als hij verneemt, dat er op datzelfde Arbeidsbureau rond 325 aanvragen om arbeidskrachten werden geregistreerd. De oplossing van deze puzzle is echter gemakkelijk te vinden. WERKLOOSHEID. Sinds mei 1956 noteerde Neder land 8 en de provincie Limburg 3 mannelijke werklozen per duizend van de totale mannelijke beroeps bevolking. Het cijfer voor de gemeente Ven ray, Wanssum en Meerlo bedroeg 4 per 1000. En waar het landelijk cijfer reeds uitermate laag kan ge noemd worden, is dit voor de Parel der Peel nog eens extra gunstig, temeer waar ons gemiddelde jaren lang ver boven het landelijk gemid delde gelegen heeft. Bij die ruime werkgelegenheid van het ogenblik is echter werk loosheid nooit te vermijden. In bepaalde bedrijfsklassen is de productie gebonden aan een be paald seizoen, zij het door weers omstandigheden, hetzij door de af zetmogelijkheden. Dan zijn er bepaalde groepen mensen, die minder gemakkelijk aan de slag komen, hiertoe beho ren de geestelijk of lichamelijk minder validen, de in ander opzicht soms minder geschikte arbeids krachten en de mensen op jaren, die om de een of andere reden buiten het arbeidsproces geraakt zijn. Een deel van hen kan men in Venray helpen in de nieuwe werk plaats voor minder validen, waarin thans 31 mensen werkzaam zijnen omgeschoold worden indien mo gelijk voor het vrije bedrijf. Het lage niveau van 24, dat ge noemde werkloosheid in Venray heeft bereikt, is wel een aanwijzing van de zeer gunstige gang van zaken in het Venrayse land. Temeer, waar van deze 24 ook nog 17 Ambonezen zijn, die de laatste maanden zijn ingeschreven. Al met al een zeer gunstige toe stand, die we hier nog nooit heb ben gekend! Van deze 24 mensen zijn er vijf boven de 50 jaar, de klasse, die van oudsher het moeilijkste te plaatsen is. Naast deze geregistreerde werk lozen zijn er ook nog 10 mensen werkzaam op het zg. gemeentelijke sociale werkvoorzieningsobjecten. Wie de cijfers vergelijkt met die van mei 1952, ziet dat het aantal werklozen is teruggelopen van 337 naar 24. Het aantal van de op de zgn. DUW-objecten tewerkgestel- den van 197 tot 0. Van de genoemde 337 waren er indertijd 71 ouder dan 50 jaren. 327 open arbeidsplaatsen De aanvragen voor arbeidskrach ten bedroegen 327, waarvan 103 voor meisjes, voornamelijk uit de confectie en de cartonage-sector en 224 mannen. Alleen al uit de metaalsector is er aanvraag voor meer dan 120 mensen, terwijl aanvragen uit de bouwvakken zo om en om de 100 liggen. Er is dus op verschillende plaatsen inderdaad een soort nood- toestadd. Meerdere bedrijven tobben met het gereedkomen van orders en hebben werkzaamheden moeten inkrimpen, dan wel voorgenomen uitbreiding niet kunnen realiseren. Dat dit voor het stimuleren van een noodzakelijke uitbreiding van de industrie in eigen streek ongewenst is, zal duidelijk zijn, Een klein deel van deze aanvra gen zou ingelost kunnen worden door Venrayse mensen, die thans op de vreemde werken. In verband met de lage gemeente classificatie is de werkgelegenheid in andere grotere gemeenten of over de grens meer in trek. En als dan nog reisuren en reiskosten worden vergoed is men gauwer genegen om het elders te zoeken, Eigenaardig is van de andere kant, dat verschillende mensen, die lange tijd buiten Venray hebben gewerkt, eensklaps toch weer naar Venray terugkomen en in onze gemeente zelf weer voor werk zorgen. De hogere geldelijke opbrengst buiten de gemeente schijnt toch niet ge noeg compensatie te zijn voor wat men mist aan huiselijke gezelligheid en verblijf in eigen plaats. Bij een eventuele vermindering van de hoogconjunctuur, die we thans beleven, zullen direct de zg. pendeldiensten uitgeschakeld wor den en zullen dus de reizigers van thans aangewezen zijn op werk in eigen plaats, waar men echter nu niet kan uitbreiden omdat verschil lende mensen thans werk buiten eigen plaats zoeken. Men loopt dus in een cirkel. Maar nogmaals of door hun aantal grote invloed op de aanvragen zou worden uitge oefend, wordt door deskundigen betwijfeld. Een andere vraag is of de wo ningnood in Venray misschien ook reden is dat zovele aanvragen open blijven staan. Zeker is, dat als meer gebouwd kon worden, ook meer mensen kunnen worden aangetrok ken, Maar omdat practisch alle plaatsen min of meer met dit euvel te maken hebben, is ook hiervan de invloed moeilijk te peilen. De vraag is of er zelfs niet meer dan 327 plaatsen op de arbeids markt open staan. Dit is zeer waarschijnlijk. De situatie kennende zullen veel werkgevers veelal geen aanvrage indienen bij het arbeids bureau en men kan rustig aanne men, dat met 327 open plaatsen de behoefte van dit moment allerminst getekend is. Dit ligt waarschijnlijk stukken hoger. Wel houdt de grote vraag in, dat men zeker zal probe ren die streken onzer gemeente, waarin nog arbeidsreserve is, zoals op enkele kerkdorpen, te ontginnen, maar hierdoor zal zowel land- als tuinbouw ernstig gedupeerd wor den. Al met al blijkt de dag van vandaag, nu we eindelijk eens uit die hoge cijfers van werklozen zijn, weer nieuwe en andere zorgen mee te brengen. OVERLEG. Al deze problemen zorgen er wel voor, dat men op het Arbeidsbureau allerminst „met de handen over elkaar" kan gaan zitten. Regelmatig dient overleg met de werkgevers plaats te vinden, veel vuldig zijn de kontakten. Er is méér werk aan de winkel dan louter de taak van arbeidsbe middeling. Het aantrekken van arbeids krachten, w.o. gerepatriëerden, brengt' soms met zich mee scholing herscholing of soms omscholing. Er is het belangrijke werk van de voorlichting bij de beroepskeuze, er is voorts de procedure bij de ver plaatsing van arbeidskrachten bin nen Europa.' Er is het werk, dat verbonden is aan de afgifte van werkvergunnin gen, aan buitenlandse arbeidskrach ten, die in de van Hornestad of haar omgeving aan de slag willen gaan. Er is werk bij de behandeling van ontslagkwesties, die zich in deze tijd veelvuldig voordoen. Nog meer werkzaamheden zijner die de voortdurende aandacht vra gen en ook ten volle krijgen. Ver schillende moeilijkheden doen zich hierbij voor, die men echter niet steeds in de hand heeft, bijv. de woningnood, die belemmerend werkt voor%de verbetering van het indus triële klimaat van onze streek. Men kan ervan overtuigd zijn, dat het arbeidsbureau zijn taak in het maatschappelijk bestel zo goed mogelijk zal uitvoeren tot heil van de bevolking en industrie van de gehele streek. Een nieuwe manier van winkelen welke de laatste jaren ook in Nederland steeds meer wordt toe gepast is de zogenaamde „zelf bediening" in levensmiddelenbedrij- ven. HOE WINKELT MEN Bij de ingang van de zelfbedie- nings-zaak staan mandjes waarvan de klant er een neemt om haar boodschappen in te verzamelen. De goederen staan op stellingen langs de wand en in het midden van de zaak overzichtelijk opge steld. De toonbank, die vroeger de klanten van de artikelen gescheiden hield is nu verdwenen en dus kan de klant alle artikelen van dichtbij bekijken en desgewenst in de hand nemen. De meeste artikelen zijn tevoren afgewogen en verpakt en voorzien van de prijs. De klant mag zelf de gewenste artikelen nemen en in haar mandje doen. Heeft ze alles wat ze wenst dan. gaat ze naar de uitgang waar de bedragen met een automatisch tellend kasregister worden opgeteld en de klant een bonnetje krijgt waarop deze optelling keurig is afgedrukt. De artikelen worden hier vanuit het mandje overgepakt in de bood schappentas van de klant. WAAROM ZELFBEDIENING De gewoonte van het publiek om vooral op vrijdag en zaterdag te kopen heeft tot gevolg, dat de winkeliers op die dagen met een normale personeelsbezetting de drukte niet kunnen verwerken. Ze moeten dus extra krachten aanne men maar die zijn momenteel moeilijk te krijgen en bovendien veel duurder dan vroeger. Om nu toch voor lage prijzen goede kwa teit artikelen te kunnen brengen en op drukke dagen de klanten snel te kunnen helpen, gingen velen over tot het invoeren van zelfbe diening. WAT ZIJN DE VOOR DELEN De klant behoeft niet te wachten tot vorige klanten geholpen zijn, maar neemt haar mandje en zoekt uit wat ze hebben wil. Dit kan ze doen in het tempo dat ze zelf verkiest. Heeft ze haast, dan belet niemand haar om snel datgene te nemen, wat ze nodig heeft en na vlotte telling aan de kassa kan ze de zaak verlaten. Wil ze rustig keuze maken uit enkele artikelen en de gebruiksaan wijzing eerst eens lezen, dan kan ze daarvoor alle tijd nemen, zonder dat er andere klanten op haar be hoeven te wachten. Doordat ze de artikelen tevoren rustig kan bekijken, behoeft ze niet bang te zijn een kat in de zak te kopen. Ook worden haar geen artikelen door het verkopend personeel op gedrongen, maar ze bepaalt zelf haar keuze. Ontmoet ze al winkelend een vriendin, waarmee ze een praatje wil beginnen, dan staan er geen ongeduldige verkoopster en andere klanten te wachten, die haar dwin gen eerst haar bestelling af te maken. Het is beslist niet zo, dat er bij zelfbediening geen contact meer is tussen klant en verkoopsters, want doordat verschillende klanten zich zelf helpen, kan de verkoopster juist méér aandacht en tijd beste den aan een klant, die wat vragen wil of aan kinderen, die met een boodschappenlijstje gestuurd wor den. Doordat in een zelfbedienings zaak de klant meer artikelen ziet, dan wanneer ze voor de toonbank staat, zal ze minder vaak iets ver geten, waarvoor ze anders weer eens terug had moeten komen. De klant heeft een veel betere controle op de. afrekening, doordat ze op de aanwijzing van het kas register precies kan zien of het juiste bedrag voor ieder artikel geboekt wordt, terwijl ze bovendien de zekerheid heeft, dat de kassa de bedragen foutloos optelt. Heeft ze de kinderen naar de zaak gezonden, dan kan ze later thuis, aan de hand van de kassa bon precies nagaan, of alles klopt, want ieder gekocht artikel is ge prijsd en deze prijzen moeten dus op de bon staan. Klanten, die gewend waren op rekening te kopen, kunnen dit in de meeste zelfbedieningszaken ook blijven doen, terwijl toch, door een speciale kasregisterconstructie de snelle optelling gehandhaafd kan blijven. In Amerika zijn bijna alle levens middelenzaken en ook vele andere bedrijven omgeschakeld op zelfbe diening. In Nederland zijn momenteel al ruim 300 zaken met dit nieuwe systeem, waarvan velen ook op de kleinere plaatsen, zodat wel be wezen is, dat ook de Nederlandse huisvrouwen het prettig vinden om vrij te zijn, niet te moeten wachten, zo weinig mogelijk te moeten vra gen, veel te kunnen zien, het uit gestalde van nabij te kunnen be kijken en ongedwongen keus te kunnen maken. Nu is deze week ook in Venrey een dergelijke zelfbedieningswinkel geopend. De Firma Peeters heeft aan de P. Ruttenstr. haar nieuwe en ver grootte winkel als zodanig inge richt. En keurig ingericht. De bezoekster heeft hier een buitengewoon handig overzicht over alles wat deze winkel biedt en men staat verbaasd hoeveel dit is en kan zelf rustig haar keus bepalen. Een gedurfde oplossing, die Ven- rays winkelstand met een prachtig pand heeft verrijkt en 't winkelend publiek grotere service biedt. per speciale lijkauto in binnen- en naar buitenland. Begrafenisonderneming GOÜMANS - VENKAY Schoolstraat la Telef. 592 Lange tanktreinen rijden in alle landen om Esso produkten naar hun plaats van bestemming te brengen. De naam Esso is Uw waarborg! Koop geen "kat in de zak", maar neem uitsluitend ver trouwde Esso kwaliteiten, dan bent U zeker goed af! Esso tractorpetrofeum en dieselolie Esso smeeroliën en vetten Esso Rust Ban (voorkomt roesten) alle inlichtingen - gratis adviezen G. A/issers, Herstraat 23 - HORST - Tel. 04709-422 SLOT Pas een tijdje na de oorlog zag ik hem terug. Het leven begon weer in de oude banen te lopen, al was er heel veel veranderd en wel voorgoed, het een in gunstige, het andere in ongunstige zin. Ik ontmoette hem herhaaldelijk op de Oostrumse weg. Hij had werk gevonden als voerman en zienderogen beviel hem dat best, hij zag er welgemoed uit, zei Hu- bertus. Hij hield immers van paar den. De eerste keer de beste her kende hij mij onmiddellijk. Dat toonde hij met zijn groet door zijn zweep in de lucht te steken. Een tijdje later verliet ik voor goed het dorp en bezocht dat na dien alleen nog eens nu en dan in vakanties. Hoe het dan gaat, och, dat weet iedereen wel. Men maakt nieuwe kennissen, men vergaart weer an dere indrukken. Als men dan zo eens zit te dromen, of in een ge sprek raakt, dan roept dit of dat een herinnering op. En dan dacht ik wel eens, hoe 't toch wel met den Oosgenger ge gaan mocht zijn. Endaar bleef het dan bij. Toch zou ik hem nog één keer terugzien. Helaas, in een el lendige toestand. En het zou ook de laatste keer zijn. Bij een kortstondig bezoek in een vakantie liep ik te dwalen in de Spurkt. Daar zag ik iemand ko men aan sukkelen. Toen hij vlak bij mij was, herkende ik hem nog niet dadelijk. Hij liep met een kromme rug en een rode doek voor de mond, van natte plekken door trokken. Opeens zag ik het, het was de Oosgenger. Hij beantwoordde mijn vriendelijke groet niet, ofschoon ik uit zijn blik meende te moeten op maken, dat hij mij ook herkende. Zwijgend ging hij mij voorbij. Wat was hij diep afgezakt in de ellende! Ontsteld vertelde ik mijn ontmoe ting in de familiekring. Ja, daar wist men er alles van. Het was al maar achteruit gegaan met hem. Alle misère werd door die vreselijke wonde veroorzaakt. De arbeidslonen waren na de oor log wel gestegen en zo lang hij voerman was, hield dat de moed er bij hem nog wel in, met vier maal per jaar, na het beuren van zijn pensioentje, de mij bekende boemelfeestdagen en zijn fantasieën in de toestand van verdoving over den Oost. Maar die altijd maar dieper in vretende wonde! Het was walgingwekkend om aan te zien. Niemand wilde de stakkerd in de kost hebben. En werk kon hij ook niet meer krijgen, in 't ene huis waren de kinderen bang voor hem, in het andere wilde geen enkele arbeider met hem samen werken. Zo werd hg uit de samenleving uitgestoten. Hij werd mensenschuw en dwaalde dag en nacht rond. Een paar keer had iemand, door medelijden bewogen, zich over hem willen ontfermen en was op zoek gegaan om hem te vinden en eens goed met hem te praten. Met zijn pensioentje zou hij goed verpleegd kunnen worden in een geslicht. En bovendien bestonden er toch ook nog altijd de armbe sturen. Maar helaas, die kant uit viel er geen richt met hem te schieten, hij weigerde dat beslist. Wat was er dan aan te doen? Was het in zijn ellende met zijn verstand ook al misgelopen? Dat moest wel. En och, ja, 't was immers ook maar den Oos genger Ook tegenwoordig bestaat nog de plek, die de „Molenklef" heet. Oude mensen herinneren zich nog wel, dat daar de „Bosse Molen" stond, die later verplaatst werd en toen Laurensens Molen genoemd werd. Nu bestaat die ook niet meer. De tijd, dat windmolens het Venrayse land vermooiden, is voor goed voorbij. Rondom de „Molenklef" lagen en liggen nog zandverstuivingen. Daar gingen de kinderen uit de om geving graag spelen. Zij bouwden er kasteeltjes van zand, improvi seerden er tentjes van deken en zo meer, om daaronder hun fantas tische dromen te beleven. Natuurlijk dwaalden ze ook wel rond in het nabijliggende bos en kreupelhout. En zo kwamen ze op een keer dodelijk beangst thuis aanlopen. In de struiken hadden zij een man gevonden, met o, zo'n vreselijk akelig gezicht! De politie werd gewaarschuwd. Enkele gemeente-arbeiders ver voerden het lijk onder een zeildoek op een handwagen naar het doden huis je, dat binnen de omheining van een verwilderde doornhaag stond, omgroeid door hoge brand netels. Daar werd den Oosgenger opgebaard. En vandaar in het val len van de avond van de volgende dag begraven. Een priester sprak de gebeden uit. 's Avonds vroeg een kind thuis: „Vader, wat vur enne mins wier dor vanoavend begrave?" „Och jong, dat was dén Oosgen ger mer H. H. J. MAAS. BEL OP BIJ BRAND No. 392 van 11 juli 1908 Dr. M. Wentholt-Poels ging zich als arts vestigen in Groenlo. De heer N. Camps slaagde voor het eind-examen van de Han delsschool te Rolduc. De Handboogschuttersbond „Vrede en Strijd" hield te Leunen het jaarlijks konkours. W. Kateman behaalde het ere kruis voor het hoogste aantal pun ten. De heer J. R. Maas te Merse- lo werd benoemd tot onderwijzer te Schayk. De heer H. Slits-Rutten, Pa- tersstraat ruimde op manshemden vanaf 90 cent en strohoeden vanaf een kwartje. van 16 juli 1910 De Eerw. Pater Theodor Kus- ters uit Leunen werd benoemd voor de Missie in Nieuw Guinea. De student J. Smits slaagde te Utrecht voor het Staats-exa- men. van 17 juli 1909 Bij de gehouden gemeente raadsverkiezing voor vier leden, behaalden geen van de 13 kandi daten de vereiste meerderheid van 308 stemmen. De Direkteur van de Gasfa briek G. Ochs vertrok naar Flors- heim (D.) De heer Nico Krispijn werd Rijksklerk der Belastingen te Hel mond. De heer Alphons Pennarts uit Gulpen werd benoemd tot or ganist in de Parochiekerk. Fa. Wed. van der Linden in de Schoolstraat verkocht beste kapok voor 60 ct. per pond. van 18 juli 1908 Op de veemarkt betaalde men voor de biggen f 3.50 tot f 5.50 per stuk. De handboogschutterijen Di ana en St. Anna hielden hun jaar lijks koningschieten. De heren W. Wijnhoven en W. Kateman behaal den de koningstitel. van 7 juli 1906 Het bestuur der Tekenschool van de R.K. Volksbond was als volgt samengesteld: V. Fonck, voorzitter, J. Vollebergh secretaris, J. Vermeulen, L. Verbeek en W. Wijnhoven. Tekenmeester was de heer Am. van Bommel uit Ayen. De lessen werden gegeven elke zondag van kwart voor een tot kwart voor drie. (Vervolg zie achterpagina)

Peel en Maas | 1956 | | pagina 1