kindeimcantiemik in ïenray
(oor de politierechter
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
Ouders
De kleine geit - de grote geit
Tweede INENTING tegen
diphterie, kinkhoest en tetanns
Zaterdag 7 Juli 1956 No 27
ZEVEN EN ZEVENTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
CONFECTIE VAN
yê
"EEN RIJK BEZIT
DRUK EN UITGAVE FIRMA VAN DEN MUNCKHOF
ADVERTENTIE-PRIJS: 8 ct. per m.m. ABONNEMENTS
PRIJS PER KWARTAAL 1.25 BUITEN VENRAY I 1.45
Op 28 Juni 1952 verscheen, onder
deze titel, in ons weekblad de eerste
aankondiging dat ook in Venray
het K.V.W. van start ging. Het
K.V.W. Venray viert dus dit jaar
haar eerste lustrum. Met grote
dankbaarheid mocht het Comité, dat
in Mei 1952 geformeerd werd, con
stateren dat haar werk zich mocht
verheugen in de meest mogelijke
sympathie en belangstelling der
Venrayse bevolking.
Met sympathie en belangstelling
alléén bouwt men echter geen grote
dingen op. Het was dus een eerste
taak van de organisatoren naar
middelen te zoeken die, ook finan
cieel dit werk mogelijk zouden
maken. Ook hierin werden zij door
de Venrayse bevolking niet teleur
gesteld.
De Venrayse middenstand steunde
spontaan en op een zeer royale
wijze. Onze beide psychiatrische
inrichtingen en zeker niet te ver
geten de stands- en vakorganisatie's
evenals de jeugdcentrale en diverse
werknemers waren direct bereid
de helpende hand te bieden. Oud-
Deken Berden stond volkomen ach
ter dit werk terwijl ook de steun
van de wereldlijke overheid niet
ontbrak. Dank zij deze medewer
king van vele zijden, was het
Comité in staat de bijdrage der
deelnemende kinderen zo laag
mogelijk te houden.
Het Comité was nu zover dat, èn
financiën èn organisatie in orde
waren.
De vraag was echter nu, waar
haalde men de leiding vandaan.
Ieder comité-lid kreeg de taak
enkele, van te voren uitgezochte
meisjes te bezoeken en deze aan
te werven voor het K.V.W., een
methode die ook nu nog als de
best geblekene wordt gevolgd.
Natuurlijk liep dit niet allemaal
zó vlot van stapel als het hier
verteld wordt. Iedereen stond im
mers nog volkomen vreemd tegen
over deze vorm van jeugdwerk,
maar toch slaagden de comité-leden
er in een 18-tal meisjes te vinden,
terwijl 5 meisjes bereid bleken als
reserve te fungeren, mocht er, om
de een of andere reden, iemand
uitvallen.
Vanzelfsprekend dacht men er
niet aan deze leidsters ongeschoold
en ongetraind een zó belangrijk
werk toe te vertrouwen.
Er werd contact opgenomen met
de „Stichting K.V.W. Limburg" en
via deze Stichting kreeg het comité
de beschikking over een ervaren
hoofdleidster die, in 4 achtereen
volgende avonden, onze leidsters de
nodige toe- en inlichtingen heeft
gegeven.
Een klein aantal leidsters werd
in de gelegenheid gesteld een week
end cursus te volgen op „Geerlings-
hof" te Valkenburg, wat natuurlijk
weer de nodige kosten met zich
meebracht.
1952
Zo kon het Kindervacantiewerk
na een voorbereiding van Februari
tot Augustus op 11 Augustus 1952
met de practische uitvoering be
ginnen. Uit de binnengekomen aan
meldingen, via de Lagere Scholen,
bleek dat er 195 kinderen aan dit
werk zouden deelnemen.
In 13 groepen verdeeld werden
deze kinderen aan de zorgen van
deze leidsters toevertrouwd. Met
angst en beven heeft comité en
leiding, in de week voorafgaande
aan de start, geluisterd naar de
weerberichten, er was immers geen
enkele mogelijkheid om ook bij
slecht weer het werk te laten door
gaan, omdat geen binnenruimte
beschikbaar was. Prachtig zomer
weer deed de eerste week (meisjes-
week) uitstekend verlopen, ondanks
het gebleken tekort aan spel
materiaal.
De tweede week echter kwam
slecht weer dit goede begin be
derven, en zag het Comité zich
genoodzaakt de bedelstaf ter hand
te nemen om bij diverse Lagere
Scholen om binnenruimte aan te
kloppen, dit werk moest en zou
slagen ondanks de regen
Men kreeg de beschikking over
de noodschool in de Patersstraat,
en over diverse afdaken op de
speelplaatsen der andere scholen.
Terwijl een aantal groepen zich
op deze manier tegen de regen
beveiligden, ging de rest er, tussen
de buien door, met de leidsters op
uit en voerden zo goed en zo kwaad
als het ging diverse buitenspelen
uit.
Wanneer gij, geachte lezer, dit
alles onder de ogen krijgt,
dan lijkt alles zo simpel en een
voudig. In feite was echter de taak,
die deze leidsters vrijwillig op zich
genomen hadden zeer zwaar.
Stuk voor stuk waren deze
meisjes niet gewend om met een
zo groot aantal vacantievierende
kinderen om te gaan. Ze waren
alleen maar Venrayse jonge meisjes
met het hart op de juiste plaats.
Nu na 5 jaren, nog eens voor
deze meisjes ons petje af.
Zo kwam dan op 28 Augustus
1952 het einde van het eerste
K.V.W. dat besloten werd met een
uitstekend geslaagde oudersmiddag,
waarop diverse spelen en toneel
stukjes werden uitgevoerd, en
besloten werd met een prijsuitrei
king en tractatie.
De belangstelling voor deze mid
dag was groot, zowel van geeste
lijke als wereldlijke overheid, de
Stichting K.V.W. Limburg was
eveneens tegenwoordig en vele
ouders gaven blijk geheel met dit
werk mede te leven.
Dringende voorwaarden
Gedurende het verloop van het
K.V.W. in 1952 werd het Comité
belangrijke ervaringen rijker. Op
de slotvergadering, waarop ondanks
de hulp van vele zijden een nadelig
saldo werd vastgesteld, was men
het er over eens dat, wilde dit
werk met succes worden voort
gezet, dan minstens aan de volgen
de voorwaarden moest worden
voldaan.
Ie. Een intensievere training der
leiding.
2e. Men zou bij slecht weer steeds
de beschikking moeten hebben over
de nodige binnenruimte.
3e. Er zou naar middelen gezocht
moeten worden om over meer geld
te kunnen beschikken.
Wanneer wij U dit verslag van
het eerste jaar van ons K.V.W. zo
uitgebreid brengen, dan is dit om
U een denkbeeld te geven van de
moeilijkheden die met de tot
standkoming van dit K.V.W. ver
band hielden en die in de volgende
jaren niet minder zijn geworden
als gevolg van het steeds toene
mende aantal kinderen. Om maar
iets te noemen
Het eerste jaar werd aan de
kinderen verstrekt 250 liter melk,
terwijl in 1955 werd verstrekt,
1200 liter melk.
1953—1954
Aangemoedig door het succes van
1952 ging het comité er in 1953
toe over ook de derde klas der
Lagere School in het K.V.W. te
betrekken, hetgeen tot gevolg had,
dat het aantal deelnemende kinde
ren opliep tot 270. Hiervoor waren
in 1953 beschikbaar 15 leidsters en
5 leiders, U ziet dat ook de Ven
rayse jongemannen niet verstek
lieten gaan.
Voor deze leiding werd weer het
nodige aantal trainingsavonden ge
geven en werden weer enkelen uit
gezonden naar Geerlingshof, zodat
onze staf van geschoolde leiding
weer wat uitgebreider werd.
Door het grotere aantal kinderen
werd het spelmateriaal terdege
aangevuld, wat tot gevolg had, dat
ook 1953 sloot met een nadelig
saldo.
Dit kon echter niet verhinderen,
dat ook in 1954 met nieuwe moed
werd begonnen.
De aanwerving van de leiding
ging wel niet altijd even gemakke
lijk, maar steeds hebben onze Ven
rayse jongeren het Comité met die
moeilijkheden geholpen en kon bij
de aanvang der vacantie steeds op
de nodige leiding gerekend worden.
Hoewei van verschillende zijden
werd aangedrongen ook de le klas
der Lagere School in het K.V.W.
op te nemen, was dit in 1954 niet
mogelijk. Had men dit wel gedaan,
dan zou men op alle uitgaven zo
drastisch hebben moeten bezuinigen
dat het geheel er onder zou lijden
en dit wilde men liever niet.
Het aantal kinderen onderge
bracht in het K.V.W. was in 1954
240 jongens en 210 meisjes.
U ziet dus, weer een toename
van ongeveer 200 kinderen.
Het aantal leidsters bedroeg in
1954 23 en het aantal leiders 5.
Aan de kinderen werd in 1954 in
totaal 1100 liter melk verstrekt. De
traditionele sluitingsdag slaagde
uitstekend.
Zo werd ook 1954 voor het KVW
een succes, dank zij het feit, dat
over de nodige binnenruimten kon
worden beschikt. Aan de leiding
werd bij het einde van het KVW
een busreisje aangeboden, dat vol
komen verdiend was.
1955.
1955 bracht het Comité een ver
hoogde subsidie van gemeentewege,
terwijl ook uit andere bronnen
meer geld beschikbaar kwam.
Zodoende was het Comité instaat
in 1955 er toe over te gaan de le
klas der Lagere school in te scha
kelen, het gevolg was een toename
van circa 220 kinderen, wat het
totaal aantal deelnemers bracht op
584. te weten 297 jongens en 287
meisjes.
De leiding bleef ongeveer gelijk,
nl. 7 leiders en 20 leidsters.
Het spelmateriaal werd ook nu
weer uitgebreid en waar nodig ver
nieuwd.
Het grote aantal deelnemende
kinderen verhoogde vanzelfspre
kend ook de verantwoordelijkheid
van Comité en leiding. Om deze
verantwoordelijkheid althans finan
cieel gedeeltelijk op te vangen,
werd voor leiding en kinderen een
aansprakelijkheids-verzekering af
gesloten.
Ondanks het grote aantal kin
deren en vele financiële zorgen
werden èn training èn voorberei
ding doorgezet.
Dank zij de prachtige zomer van
1955 en het ideale terrein aan het
Vlakwater, liep ook nu weer alles
op rolletjes en mocht het Comité
zich bij de sluiting in 1955 verheu
gen op een grote belangstelling van
vele zijden, o.m. van het hoofdbe
stuur der Stichting Landelijk KVW
uit Den Haag en van geestelijke en
wereldlijke zijde en vele ouders en
particulieren, terwijl de H.E. Heer
Deken ook tijdens het werk reeds
meerdere malen in het Vlakwater
op bezoek was geweest.
Ook het bestuur der K.A.V. en
vele ouders bezochten tijdens het
werk de terreinen aan het Vlak
water. Unaniem was men van oor
deel, dat dit Venrays K.V.W. ten
voorbeeld kan strekken voor vele
grotere plaatsen, waar onder meer
een niet betaalde leiding een onge
kende weelde is.
1956.
En nu, vanaf februari 1956 is het
Comité K.V.W. weer bezig met de
voorbereidingen van het werk in
1956, het eerste lustrum jaar
Men heeft U doen lezen de vele
ups en de vele downs van dit werk
U hebt gelezen wat dit Comité
doet, U hebt gelezen wat er met
uw kinderen gebeurt. Velen onder
U zullen ongetwijfeld nooit hebben
geweten, dat dit KVW zo omvang
rijk was en zóvele zorgen met zich
mede bracht. Zorgen óók voor Uw
kind.
Mocht U na het lezen van dit
verslag behoefte gevoelen iets voor
dit KVW te doen en wij hopen dit
van harte, laat U het dan genoeg
zijn, dat het gironummer is 52742
t.n. van de Ned. Credietbank te
Venray.
U weet, wanneer U tot storting
overgaat, dat U een belangrijk
jeugdwerk steunt. Het Comité zal
U dankbaar zijn, de grootste dank
echter zult U kunnen lezen in de
ogen van Uw eigen kinderen.
Zo gaat dan het K.V.W. Venray
haar eerste lustrum tegemoet en
zij wil dit doen door nogmaals haar
hartelijke dank te betuigen aan
allen, die in de afgelopen jaren 't
K.V.W. steunden. Het D.S.C.O.
komt hiervoor zeker niet in de
laatste plaats voor in aanmerking.
Moge God, óók in de toekomst,
het K.V.W. zijn zegen niet onthou
den!
Geitenhouderij is een soort sport
en liefhebberij, waarvan velen zeer
weinig afweten.
Geiten kunnen niet alléén véél,
maar ook goede melk geven, zoals
de cijfers van de melkcontrole over
het afgelopen jaar duidelijk uit
wijzen.
Zo gaven in 1955 gecontroleerde
geiten in 293 dagen gemiddeld 803
liter melk, met een vetgehalte van
3.85 pet vet. Dat is dus 2l/i a 3 liter
per dag.
Maar er zijn ook geiten, die nog
veel meer geven. Een negenjarige
geit uit Zeeland spande de kroon
met een melkgift van bijna 5 liter
per dag met een vetgehalte van
4.46 pet. Dat was dus in één jaar
1760 liter. Een vierjarige geit uit
Gelderland gaf 1638 liter melk en
wat denkt U van het éénjarige
geitje uit Zuid-Holland dat 1258
liter melk met een vetgehalte van
4.84 pet. gaf?
Dit zijn prachtresultaten, consta
teerde de heer S. de Jong Szn van
't Rijksveeteeltconsulentschap voor
Zuid-Holland een dezer dagen in
een praatje voor het radiokwartier
van het Ministerie van Landbouw,
en het is goed, dat alle geiten
houders ernaar streven om de pro-
duktie van hun dieren op een
hoger peil te brengen. In de
meeste gevallen zal dit goed wor
den betaald.
Een bijzondere prestatie bereikte
een geitenhouder te Nieuwdorp in
Zeeland. Deze molk van zijn drie
geiten in 1955 4764 liter melk.
Vele kleine boeren zullen ver
standig doen om eens na te reke
nen of het niet voordeliger is om
een aantal goede geiten op stal te
hebben in plaats van een koe. Bij
goede geiten zijn de kosten in ieder
geval kleiner.
Maar een goede productie krijgt
men niet zomaar. De geitenhouders
zullen vooral moeten zorgen voor
een goede, doelmatige voeding.
Gras langs de wegkant is dan ook
niet voldoende. Nodig is een goed
gevarieerde bijvoeding en vooral
mogen mineralen en vitaminen niet
worden vergeten. Verder is een
goede verzorging van grote beteke
nis.
Een goede huidverzorging is on
misbaar, terwijl de hoefjes regel
matig moeten worden bijgesneden.
Daarnaast is een bewuste fokkerij
van veel belang. Houdt men met
deze factoren rekening, dat moet
het mogelijk zijn, de produktie op
een hoog peil te brengen.
Het kleine schoenmakertje trok
de smalle schouders hoog op toen
hij in het beklaagdenbankje stond,
als iemand die plotseling een strie
mende regenbui te verwerken krijgt.
Hij zag er helemaal niet brutaal
uit. Maar de dame op de bank der
getuigen kwam dat anders vertellen.
Het kleine schoenmakertje had
bar lelijke woorden tegen haar ge
zegd, terwijl zij met pijnlijke tenen
door dit tranendal hinkte; allemaal
door zijn schuld. Want hij had lange
spijkers dwars door haar schoen
zool geslagen. Haar nylons waren
er door bedorven, haar tenen tot
bloedens verwond, haar humeur en
haar uitgaansavondje bedorven. En
tenslotte had de jongen lamstraal
tegen haar gezegd en serpent. Alle
maal termen die in de mond van
jeugdige schoenmakers niet thuis
horen.
De ellende is in feite veroorzaakt
door het nieuwe loonaccoord. De
schoenmakersleerling had grote
koppen in de kranten gelezen over
hogere lonen. Hij wenste te delen
in de „hoogconjunctuur". Dat zei
hij ronduit tegen de baas. Die trok
eens aan zijn pijp, sloeg met zijn
hamer op een zool, trok nog eens
aan zijn pijp, en begon toen onbe
daarlijk .te lachen.
Dit is niet de wijze waarop de
H.H. Werkgevers de looneisen van
hun personeel tegemoet dienen te
treden. Het is uit de tijd. Wij mogen
wel zeggen, dat het gelach van de
meester-schoenmaker uit een kapi
talistisch tijdperk stamde.
De jeugdige schoenmakersleer
ling kon er deze mooie woorden
niet zo gauw voor vinden. Hij begon
tegen zijn baas dingen te zeggen,
die hij zich herinnerde uit de'school-
jaren, die nog maar verbazend kort
achter hem lagen. Want niet alles
wat men op school leert kan men
in het latere leven gebruiken.
De baas werd daarop boos. Het
knechtje werd nog bozer. De baas
werd nog bozer. Hij nam de span
riem, vanouds het tuchtigings
instrument der schoenmakers, nam
bovendien het leerlingetje over de
knie en diende de knaap een stevig
pak slaag toe.
De jongen gevoelde zich in alle
opzichten de zwakkere die op wraak
zint. Hij had nog vuile vegen van
het huilen op zijn gezicht toen de
getuigende dame de werkplaats
binnen kwam. Zij moest uit die
avond, zei ze en of haar schoenen
klaar waren. De schoenen waren
niet klaar. Maar het Plan wel. Het
Valse Plan, dat de knaap nu voor
de rechter bracht.
De baas herstelde de dames
schoenen namelijk vlug en vak
kundig. Toen de jongen ze even
op moest poetsen, nam de knaap
hamer en spijkers en sloeg een paar
lange nagels dwars door de schoen
zolen. Naderhand moest hij de
schoenen naar de cliënte brengen.
Beleefd gaf hij ze daar af. Mevrouw
trok de schoenen meteen aan.
Tegelijk kreeg ze het gevoel alsof
haar een spijker in de voet werd
geslagen, die ergens bij het achter
hoofd weer naar buiten kwam. Ze
ving aan het krijten. Het schoen
makertje begon te lachen, want de
wraak is zoet. Toen begonnen zij
ruzie te maken, en het resultaat is,
dat de jongen nu terecht moest
staan vanwege die lelijke woorden.
Hij ^kreeg vijf gulden boete, in
verband met de omstandigheden.
De baas nam hem weer mee. „Ik
geloof nooit, dat het een goede
schoenmaker wordt," zei hij in het
voorbijgaan.
heeft vaak sterk geleden. Door uit
spoeling is veel van de frisheid, de
kleur en de voederwaarde verloren
gegaan. Iedere boer zal zich dan
ook beijveren zo snel mogelijk het
hooi in te schuren om nog te red
den wat er te redden valt. Vaak
haalt hij dan tevens de grote vijand
van hooi mee naar binnen: te veel
water.
Een gewaarschuwd man telt voor
twee: Laat U niet verleiden door
één warme, zonnige dag om te hard
van stapel te lopen.
Is het hooi eenmaal in de schuur,
dan is altijd, maar nu zeker zorg
vuldig stapelen geboden.
Al te vaak reeds zijn de plekken
waar het hooi van de grijper of de
transportband viel het begin ge
weest van de boerderijbrand door
hooibroei. Ook de plaats waar de
aanpakker op de hooitas heeft ge
staan is in dit opzicht berucht.
De kwaliteit van het hooi heeft
al geleden, de broei zal heus niet
uitblijven, maar tracht deze naar
vermogen te beperken.
De gemeente Horst en de N.V.
Maatschappij Van der Griendts
Land-exploitatie zijn tot overeen
stemming gekomen inzake een her
verdeling van de Peelgronden rond
het dorp Griendtsveen.
De overeenkomst houdt in, dat
de gemeente Horst als besturend
organisme toegang zal krijgen tot
het dorp Griendtsveen en dit tot
verdere ontwikkeling zal kunnen
brengen.
Bovendien komen er mogelijk
heden tot ontginning en verbetering
van gronden in dit gebied, waar
door het gehele westelijk gedeelte
van de Horsterpeel ontsloten kan
worden. Hiermee is een eind ge
komen aan een reeds jaren slepende
kwestie.
LAND- EN TUINBOUW
Hooien en stapelen
Het noemen van het woord „hooi'
zal bij verschillende boeren mis
schien al voldoende zijn om hun
ergenis op te wekken. Het slechte
weer maakt deze reactie volkomen
begrijpelijk. Toch wagen wij het om
er enige woorden over te schrijven.
Eens zullen toch de dagen moeten
aanbreken, die men zomers noemt.
Het hooi, dat gewonnen wordt
Burgemeester en wethouders van
Venray brengen ter openbare ken
nis, dat de tweede kosteloze inen
ting tegen diphterie, kinkhoest en
tetanus zal geschieden als volgt:
In de kerkorpen Leunen, Castenray
Oirlo en Oostrum.
op dinsdag 10 juli 1956,
om 2 u. meisjesschool te Leunen
2.40 u. in het patron. Castenray
om 3.20 u. meisjesschool Oirlo
om 4 u. in de school te Oostrum