kindeimcantiemik in ïenray (oor de politierechter WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN Ouders De kleine geit - de grote geit Tweede INENTING tegen diphterie, kinkhoest en tetanns Zaterdag 7 Juli 1956 No 27 ZEVEN EN ZEVENTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS CONFECTIE VAN yê "EEN RIJK BEZIT DRUK EN UITGAVE FIRMA VAN DEN MUNCKHOF ADVERTENTIE-PRIJS: 8 ct. per m.m. ABONNEMENTS PRIJS PER KWARTAAL 1.25 BUITEN VENRAY I 1.45 Op 28 Juni 1952 verscheen, onder deze titel, in ons weekblad de eerste aankondiging dat ook in Venray het K.V.W. van start ging. Het K.V.W. Venray viert dus dit jaar haar eerste lustrum. Met grote dankbaarheid mocht het Comité, dat in Mei 1952 geformeerd werd, con stateren dat haar werk zich mocht verheugen in de meest mogelijke sympathie en belangstelling der Venrayse bevolking. Met sympathie en belangstelling alléén bouwt men echter geen grote dingen op. Het was dus een eerste taak van de organisatoren naar middelen te zoeken die, ook finan cieel dit werk mogelijk zouden maken. Ook hierin werden zij door de Venrayse bevolking niet teleur gesteld. De Venrayse middenstand steunde spontaan en op een zeer royale wijze. Onze beide psychiatrische inrichtingen en zeker niet te ver geten de stands- en vakorganisatie's evenals de jeugdcentrale en diverse werknemers waren direct bereid de helpende hand te bieden. Oud- Deken Berden stond volkomen ach ter dit werk terwijl ook de steun van de wereldlijke overheid niet ontbrak. Dank zij deze medewer king van vele zijden, was het Comité in staat de bijdrage der deelnemende kinderen zo laag mogelijk te houden. Het Comité was nu zover dat, èn financiën èn organisatie in orde waren. De vraag was echter nu, waar haalde men de leiding vandaan. Ieder comité-lid kreeg de taak enkele, van te voren uitgezochte meisjes te bezoeken en deze aan te werven voor het K.V.W., een methode die ook nu nog als de best geblekene wordt gevolgd. Natuurlijk liep dit niet allemaal zó vlot van stapel als het hier verteld wordt. Iedereen stond im mers nog volkomen vreemd tegen over deze vorm van jeugdwerk, maar toch slaagden de comité-leden er in een 18-tal meisjes te vinden, terwijl 5 meisjes bereid bleken als reserve te fungeren, mocht er, om de een of andere reden, iemand uitvallen. Vanzelfsprekend dacht men er niet aan deze leidsters ongeschoold en ongetraind een zó belangrijk werk toe te vertrouwen. Er werd contact opgenomen met de „Stichting K.V.W. Limburg" en via deze Stichting kreeg het comité de beschikking over een ervaren hoofdleidster die, in 4 achtereen volgende avonden, onze leidsters de nodige toe- en inlichtingen heeft gegeven. Een klein aantal leidsters werd in de gelegenheid gesteld een week end cursus te volgen op „Geerlings- hof" te Valkenburg, wat natuurlijk weer de nodige kosten met zich meebracht. 1952 Zo kon het Kindervacantiewerk na een voorbereiding van Februari tot Augustus op 11 Augustus 1952 met de practische uitvoering be ginnen. Uit de binnengekomen aan meldingen, via de Lagere Scholen, bleek dat er 195 kinderen aan dit werk zouden deelnemen. In 13 groepen verdeeld werden deze kinderen aan de zorgen van deze leidsters toevertrouwd. Met angst en beven heeft comité en leiding, in de week voorafgaande aan de start, geluisterd naar de weerberichten, er was immers geen enkele mogelijkheid om ook bij slecht weer het werk te laten door gaan, omdat geen binnenruimte beschikbaar was. Prachtig zomer weer deed de eerste week (meisjes- week) uitstekend verlopen, ondanks het gebleken tekort aan spel materiaal. De tweede week echter kwam slecht weer dit goede begin be derven, en zag het Comité zich genoodzaakt de bedelstaf ter hand te nemen om bij diverse Lagere Scholen om binnenruimte aan te kloppen, dit werk moest en zou slagen ondanks de regen Men kreeg de beschikking over de noodschool in de Patersstraat, en over diverse afdaken op de speelplaatsen der andere scholen. Terwijl een aantal groepen zich op deze manier tegen de regen beveiligden, ging de rest er, tussen de buien door, met de leidsters op uit en voerden zo goed en zo kwaad als het ging diverse buitenspelen uit. Wanneer gij, geachte lezer, dit alles onder de ogen krijgt, dan lijkt alles zo simpel en een voudig. In feite was echter de taak, die deze leidsters vrijwillig op zich genomen hadden zeer zwaar. Stuk voor stuk waren deze meisjes niet gewend om met een zo groot aantal vacantievierende kinderen om te gaan. Ze waren alleen maar Venrayse jonge meisjes met het hart op de juiste plaats. Nu na 5 jaren, nog eens voor deze meisjes ons petje af. Zo kwam dan op 28 Augustus 1952 het einde van het eerste K.V.W. dat besloten werd met een uitstekend geslaagde oudersmiddag, waarop diverse spelen en toneel stukjes werden uitgevoerd, en besloten werd met een prijsuitrei king en tractatie. De belangstelling voor deze mid dag was groot, zowel van geeste lijke als wereldlijke overheid, de Stichting K.V.W. Limburg was eveneens tegenwoordig en vele ouders gaven blijk geheel met dit werk mede te leven. Dringende voorwaarden Gedurende het verloop van het K.V.W. in 1952 werd het Comité belangrijke ervaringen rijker. Op de slotvergadering, waarop ondanks de hulp van vele zijden een nadelig saldo werd vastgesteld, was men het er over eens dat, wilde dit werk met succes worden voort gezet, dan minstens aan de volgen de voorwaarden moest worden voldaan. Ie. Een intensievere training der leiding. 2e. Men zou bij slecht weer steeds de beschikking moeten hebben over de nodige binnenruimte. 3e. Er zou naar middelen gezocht moeten worden om over meer geld te kunnen beschikken. Wanneer wij U dit verslag van het eerste jaar van ons K.V.W. zo uitgebreid brengen, dan is dit om U een denkbeeld te geven van de moeilijkheden die met de tot standkoming van dit K.V.W. ver band hielden en die in de volgende jaren niet minder zijn geworden als gevolg van het steeds toene mende aantal kinderen. Om maar iets te noemen Het eerste jaar werd aan de kinderen verstrekt 250 liter melk, terwijl in 1955 werd verstrekt, 1200 liter melk. 1953—1954 Aangemoedig door het succes van 1952 ging het comité er in 1953 toe over ook de derde klas der Lagere School in het K.V.W. te betrekken, hetgeen tot gevolg had, dat het aantal deelnemende kinde ren opliep tot 270. Hiervoor waren in 1953 beschikbaar 15 leidsters en 5 leiders, U ziet dat ook de Ven rayse jongemannen niet verstek lieten gaan. Voor deze leiding werd weer het nodige aantal trainingsavonden ge geven en werden weer enkelen uit gezonden naar Geerlingshof, zodat onze staf van geschoolde leiding weer wat uitgebreider werd. Door het grotere aantal kinderen werd het spelmateriaal terdege aangevuld, wat tot gevolg had, dat ook 1953 sloot met een nadelig saldo. Dit kon echter niet verhinderen, dat ook in 1954 met nieuwe moed werd begonnen. De aanwerving van de leiding ging wel niet altijd even gemakke lijk, maar steeds hebben onze Ven rayse jongeren het Comité met die moeilijkheden geholpen en kon bij de aanvang der vacantie steeds op de nodige leiding gerekend worden. Hoewei van verschillende zijden werd aangedrongen ook de le klas der Lagere School in het K.V.W. op te nemen, was dit in 1954 niet mogelijk. Had men dit wel gedaan, dan zou men op alle uitgaven zo drastisch hebben moeten bezuinigen dat het geheel er onder zou lijden en dit wilde men liever niet. Het aantal kinderen onderge bracht in het K.V.W. was in 1954 240 jongens en 210 meisjes. U ziet dus, weer een toename van ongeveer 200 kinderen. Het aantal leidsters bedroeg in 1954 23 en het aantal leiders 5. Aan de kinderen werd in 1954 in totaal 1100 liter melk verstrekt. De traditionele sluitingsdag slaagde uitstekend. Zo werd ook 1954 voor het KVW een succes, dank zij het feit, dat over de nodige binnenruimten kon worden beschikt. Aan de leiding werd bij het einde van het KVW een busreisje aangeboden, dat vol komen verdiend was. 1955. 1955 bracht het Comité een ver hoogde subsidie van gemeentewege, terwijl ook uit andere bronnen meer geld beschikbaar kwam. Zodoende was het Comité instaat in 1955 er toe over te gaan de le klas der Lagere school in te scha kelen, het gevolg was een toename van circa 220 kinderen, wat het totaal aantal deelnemers bracht op 584. te weten 297 jongens en 287 meisjes. De leiding bleef ongeveer gelijk, nl. 7 leiders en 20 leidsters. Het spelmateriaal werd ook nu weer uitgebreid en waar nodig ver nieuwd. Het grote aantal deelnemende kinderen verhoogde vanzelfspre kend ook de verantwoordelijkheid van Comité en leiding. Om deze verantwoordelijkheid althans finan cieel gedeeltelijk op te vangen, werd voor leiding en kinderen een aansprakelijkheids-verzekering af gesloten. Ondanks het grote aantal kin deren en vele financiële zorgen werden èn training èn voorberei ding doorgezet. Dank zij de prachtige zomer van 1955 en het ideale terrein aan het Vlakwater, liep ook nu weer alles op rolletjes en mocht het Comité zich bij de sluiting in 1955 verheu gen op een grote belangstelling van vele zijden, o.m. van het hoofdbe stuur der Stichting Landelijk KVW uit Den Haag en van geestelijke en wereldlijke zijde en vele ouders en particulieren, terwijl de H.E. Heer Deken ook tijdens het werk reeds meerdere malen in het Vlakwater op bezoek was geweest. Ook het bestuur der K.A.V. en vele ouders bezochten tijdens het werk de terreinen aan het Vlak water. Unaniem was men van oor deel, dat dit Venrays K.V.W. ten voorbeeld kan strekken voor vele grotere plaatsen, waar onder meer een niet betaalde leiding een onge kende weelde is. 1956. En nu, vanaf februari 1956 is het Comité K.V.W. weer bezig met de voorbereidingen van het werk in 1956, het eerste lustrum jaar Men heeft U doen lezen de vele ups en de vele downs van dit werk U hebt gelezen wat dit Comité doet, U hebt gelezen wat er met uw kinderen gebeurt. Velen onder U zullen ongetwijfeld nooit hebben geweten, dat dit KVW zo omvang rijk was en zóvele zorgen met zich mede bracht. Zorgen óók voor Uw kind. Mocht U na het lezen van dit verslag behoefte gevoelen iets voor dit KVW te doen en wij hopen dit van harte, laat U het dan genoeg zijn, dat het gironummer is 52742 t.n. van de Ned. Credietbank te Venray. U weet, wanneer U tot storting overgaat, dat U een belangrijk jeugdwerk steunt. Het Comité zal U dankbaar zijn, de grootste dank echter zult U kunnen lezen in de ogen van Uw eigen kinderen. Zo gaat dan het K.V.W. Venray haar eerste lustrum tegemoet en zij wil dit doen door nogmaals haar hartelijke dank te betuigen aan allen, die in de afgelopen jaren 't K.V.W. steunden. Het D.S.C.O. komt hiervoor zeker niet in de laatste plaats voor in aanmerking. Moge God, óók in de toekomst, het K.V.W. zijn zegen niet onthou den! Geitenhouderij is een soort sport en liefhebberij, waarvan velen zeer weinig afweten. Geiten kunnen niet alléén véél, maar ook goede melk geven, zoals de cijfers van de melkcontrole over het afgelopen jaar duidelijk uit wijzen. Zo gaven in 1955 gecontroleerde geiten in 293 dagen gemiddeld 803 liter melk, met een vetgehalte van 3.85 pet vet. Dat is dus 2l/i a 3 liter per dag. Maar er zijn ook geiten, die nog veel meer geven. Een negenjarige geit uit Zeeland spande de kroon met een melkgift van bijna 5 liter per dag met een vetgehalte van 4.46 pet. Dat was dus in één jaar 1760 liter. Een vierjarige geit uit Gelderland gaf 1638 liter melk en wat denkt U van het éénjarige geitje uit Zuid-Holland dat 1258 liter melk met een vetgehalte van 4.84 pet. gaf? Dit zijn prachtresultaten, consta teerde de heer S. de Jong Szn van 't Rijksveeteeltconsulentschap voor Zuid-Holland een dezer dagen in een praatje voor het radiokwartier van het Ministerie van Landbouw, en het is goed, dat alle geiten houders ernaar streven om de pro- duktie van hun dieren op een hoger peil te brengen. In de meeste gevallen zal dit goed wor den betaald. Een bijzondere prestatie bereikte een geitenhouder te Nieuwdorp in Zeeland. Deze molk van zijn drie geiten in 1955 4764 liter melk. Vele kleine boeren zullen ver standig doen om eens na te reke nen of het niet voordeliger is om een aantal goede geiten op stal te hebben in plaats van een koe. Bij goede geiten zijn de kosten in ieder geval kleiner. Maar een goede productie krijgt men niet zomaar. De geitenhouders zullen vooral moeten zorgen voor een goede, doelmatige voeding. Gras langs de wegkant is dan ook niet voldoende. Nodig is een goed gevarieerde bijvoeding en vooral mogen mineralen en vitaminen niet worden vergeten. Verder is een goede verzorging van grote beteke nis. Een goede huidverzorging is on misbaar, terwijl de hoefjes regel matig moeten worden bijgesneden. Daarnaast is een bewuste fokkerij van veel belang. Houdt men met deze factoren rekening, dat moet het mogelijk zijn, de produktie op een hoog peil te brengen. Het kleine schoenmakertje trok de smalle schouders hoog op toen hij in het beklaagdenbankje stond, als iemand die plotseling een strie mende regenbui te verwerken krijgt. Hij zag er helemaal niet brutaal uit. Maar de dame op de bank der getuigen kwam dat anders vertellen. Het kleine schoenmakertje had bar lelijke woorden tegen haar ge zegd, terwijl zij met pijnlijke tenen door dit tranendal hinkte; allemaal door zijn schuld. Want hij had lange spijkers dwars door haar schoen zool geslagen. Haar nylons waren er door bedorven, haar tenen tot bloedens verwond, haar humeur en haar uitgaansavondje bedorven. En tenslotte had de jongen lamstraal tegen haar gezegd en serpent. Alle maal termen die in de mond van jeugdige schoenmakers niet thuis horen. De ellende is in feite veroorzaakt door het nieuwe loonaccoord. De schoenmakersleerling had grote koppen in de kranten gelezen over hogere lonen. Hij wenste te delen in de „hoogconjunctuur". Dat zei hij ronduit tegen de baas. Die trok eens aan zijn pijp, sloeg met zijn hamer op een zool, trok nog eens aan zijn pijp, en begon toen onbe daarlijk .te lachen. Dit is niet de wijze waarop de H.H. Werkgevers de looneisen van hun personeel tegemoet dienen te treden. Het is uit de tijd. Wij mogen wel zeggen, dat het gelach van de meester-schoenmaker uit een kapi talistisch tijdperk stamde. De jeugdige schoenmakersleer ling kon er deze mooie woorden niet zo gauw voor vinden. Hij begon tegen zijn baas dingen te zeggen, die hij zich herinnerde uit de'school- jaren, die nog maar verbazend kort achter hem lagen. Want niet alles wat men op school leert kan men in het latere leven gebruiken. De baas werd daarop boos. Het knechtje werd nog bozer. De baas werd nog bozer. Hij nam de span riem, vanouds het tuchtigings instrument der schoenmakers, nam bovendien het leerlingetje over de knie en diende de knaap een stevig pak slaag toe. De jongen gevoelde zich in alle opzichten de zwakkere die op wraak zint. Hij had nog vuile vegen van het huilen op zijn gezicht toen de getuigende dame de werkplaats binnen kwam. Zij moest uit die avond, zei ze en of haar schoenen klaar waren. De schoenen waren niet klaar. Maar het Plan wel. Het Valse Plan, dat de knaap nu voor de rechter bracht. De baas herstelde de dames schoenen namelijk vlug en vak kundig. Toen de jongen ze even op moest poetsen, nam de knaap hamer en spijkers en sloeg een paar lange nagels dwars door de schoen zolen. Naderhand moest hij de schoenen naar de cliënte brengen. Beleefd gaf hij ze daar af. Mevrouw trok de schoenen meteen aan. Tegelijk kreeg ze het gevoel alsof haar een spijker in de voet werd geslagen, die ergens bij het achter hoofd weer naar buiten kwam. Ze ving aan het krijten. Het schoen makertje begon te lachen, want de wraak is zoet. Toen begonnen zij ruzie te maken, en het resultaat is, dat de jongen nu terecht moest staan vanwege die lelijke woorden. Hij ^kreeg vijf gulden boete, in verband met de omstandigheden. De baas nam hem weer mee. „Ik geloof nooit, dat het een goede schoenmaker wordt," zei hij in het voorbijgaan. heeft vaak sterk geleden. Door uit spoeling is veel van de frisheid, de kleur en de voederwaarde verloren gegaan. Iedere boer zal zich dan ook beijveren zo snel mogelijk het hooi in te schuren om nog te red den wat er te redden valt. Vaak haalt hij dan tevens de grote vijand van hooi mee naar binnen: te veel water. Een gewaarschuwd man telt voor twee: Laat U niet verleiden door één warme, zonnige dag om te hard van stapel te lopen. Is het hooi eenmaal in de schuur, dan is altijd, maar nu zeker zorg vuldig stapelen geboden. Al te vaak reeds zijn de plekken waar het hooi van de grijper of de transportband viel het begin ge weest van de boerderijbrand door hooibroei. Ook de plaats waar de aanpakker op de hooitas heeft ge staan is in dit opzicht berucht. De kwaliteit van het hooi heeft al geleden, de broei zal heus niet uitblijven, maar tracht deze naar vermogen te beperken. De gemeente Horst en de N.V. Maatschappij Van der Griendts Land-exploitatie zijn tot overeen stemming gekomen inzake een her verdeling van de Peelgronden rond het dorp Griendtsveen. De overeenkomst houdt in, dat de gemeente Horst als besturend organisme toegang zal krijgen tot het dorp Griendtsveen en dit tot verdere ontwikkeling zal kunnen brengen. Bovendien komen er mogelijk heden tot ontginning en verbetering van gronden in dit gebied, waar door het gehele westelijk gedeelte van de Horsterpeel ontsloten kan worden. Hiermee is een eind ge komen aan een reeds jaren slepende kwestie. LAND- EN TUINBOUW Hooien en stapelen Het noemen van het woord „hooi' zal bij verschillende boeren mis schien al voldoende zijn om hun ergenis op te wekken. Het slechte weer maakt deze reactie volkomen begrijpelijk. Toch wagen wij het om er enige woorden over te schrijven. Eens zullen toch de dagen moeten aanbreken, die men zomers noemt. Het hooi, dat gewonnen wordt Burgemeester en wethouders van Venray brengen ter openbare ken nis, dat de tweede kosteloze inen ting tegen diphterie, kinkhoest en tetanus zal geschieden als volgt: In de kerkorpen Leunen, Castenray Oirlo en Oostrum. op dinsdag 10 juli 1956, om 2 u. meisjesschool te Leunen 2.40 u. in het patron. Castenray om 3.20 u. meisjesschool Oirlo om 4 u. in de school te Oostrum

Peel en Maas | 1956 | | pagina 1