lis hoispersoieef ziek is fa. vd. Munckhof Steeds meer op afbetaling Zorgen en geen geld! SkomfsTRAAr"E "Sl-oo" "P* g!kocWEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN PRIJS PER KWARTAAL f 1.35 BDITEN VENRAY 1 1.45 en het duurt mevrouw te lang! fCiest deZen&yde. Uest RANG *Öe vetsnapei/nf van demst? tang. Ingezonden. Zaterdag 12 Mei 1956 No 19ZEVEN EN ZEVENTIGSTE JAARGANG 19 PEEL EN MAAS II Onder de kredieten neemt het af- betalingskrediet een steeds belang-1 rijker plaats in. De cijfers tonen aan, dat in de laatste jaren een steeds groter deel van het verbruik op afbetaling geschiedt en men ver wacht, dat dit verschijnsel nog zal toenemen ook in Venray, al zijn exacte cijfers moeilijk te krijgen of te achterhalen. Laten wij de voor- en nadelen ervan nog eens be lichten. Het kopen op afbetaling kan de economische toestand van een land gunstig beïnvloeden. Het is nu eenmaal zo, dat door het afbetalingssysteem een groep kopers wordt aangetrokken, die anders niet geïnteresseerd is voor bepaalde artikelen. Het gaat hier meestal om goederen, waarvoor enkele maandinkomsten, althans enkele weken loon voor nodig zijn. Veel mensen, die de prijzen,van deze artikelen zien (meestal duur zame verbrui ksgoederen) menen, dat ze de koopprijs nooit zullen kunnen sparen, maar ze kunnen wel een bepaald bedrag per week ervoor uittrekken. Is dus koop op afbetaling mo gelijk, dan behoort men tot de ge gadigden en anders wordt er door deze mensen niet gekocht. Het verbruik van bepaalde ar-' tikelen ais stofzuigers, radio's was machines, bromfietsen, auto's e.d. wordt door de koop op afbetaling sterk bevorderd en dus wordt de industriële activiteit er ook door aangemoedigd. Groothandelaren en winkeliers zien hun omzet door het af betalin'gs- stelsel toenemen, de laatste van weekloners en de lagere inkomen trekkers. En de genoemde catego rieën omvatten liet grootste deel der bevolking. Optimisme nodig Uit het vorenstaande wordt dui delijk, dat in tijden van depressie het afbetaïingsstelsel de malaise kan verzwakken omdat de kooplust wordt aangemoedigd. Als crisis bestrijdingsmiddel is dus de koop op afbetaling zeer geschikt. De werking van dit middel is niet zo sterk, omdat de psychologische voorwaarden voor de koop op af betaling in een crisis bijhetpubliek onvoldoende aanwezig zijn. Nodig is een optimisme, dat men delasten van de toekomstige termijnbeta lingen kan dragen en daar wordt in een crisistijd wel eens aan ge twijfeld. Het is een bekend verschijnsel, dat de mens zijn toekomstige be hoeften onderschat ten bate van de tegenwoordige. Zou men dus aan het sparen gaan voor de artikelen, die men op afbetaling koopt, dan komen er zoveel andere dingen kijken tijdens de spaarperiode, dat men nooit aan de beparingen voor aankoop van een televisietoestel of een bromfiets toekomt. Koopt men op afbetaling, dan moet men wel sparen. Met dit ar gument wordt de koop op afbe taling dikwijls toegejuicht. Daar aan kunnen wij niet meedoen om dat die toekomstige behoeften, die men bij de koop op afbetaling niet ziet, wel veel dringender kunnen zijn en belangrijker dan de televisie of een bromfiets. En dan kan men niet meer terug. Moet men toch die dringender be hoeften bevredigen, b.v. rekeningen van ziekte voldoen of een studie betalen, dan gaat dit ten koste van de eerste levensbehoeften, zoals voedsel, kleding, schoeisel en meu bels. En dit achten wij sociaal niet juist. Soms noodzaak Economisch gezien is de prijs van het afbetalingskrediet hoog. De koper betaalt een hoge rente, die men kan berekenen, wanneer men een vergelijking maakt tussen het bedrag bij contante betaling en dat bij koop op afbetaling. Men heeft dus niet bepaald een koopje ge haald. Niet steeds kan koop op afbe taling worden veroordeeld. Men kan door bijzondere omstandigheden niet in staat zijn geweest om te sparen. Plotseling blijkt men een fiets of een meubelstuk nodig te hebben. Koop a contant is dan uitgesloten en het afbetalingssysteem brengt de redding, die gewenst wordt ge acht of zelfs noodzakelijk kan zijn. De minste bezwaren tegen het stelsel van afbetaling zijn er dus wanneer 't gaat om de koop van nood zakelijke of nuttige goederen. Een bed is noodzaak en zonder bepaalde meubels kan men nauwelijks leven. Een mens moet gekleed gaan en het bezit van een fiets kan nood zaak zijn. Elk geval zou afzonder lijk moeten worden bekeken, maar naarmate men meer het terrein der luxe goederen betreed, wordt de dreiging van sociale ontwrich ting groter. Het inflatiegevaar Kopen op afbetaling heeft het voordeel, dat het publiek veel meer goederen direct onder zijn bereik krijgt en het nadeel, dat men te licht zijn verplichtingen boven de draagkracht op zich neemt. Sociaal gezien kan dit laatste in een malaise-tijd voor bepaalde groepen een voordeel zijn, omdat men dan wel eens de houding aan neemt, alsof een crisis eeuwig zal duren. Maar evenzeer geldt.dat wanneer men in een gunstige conjunctuur zijn verplichtingen opvoert tot het inkomen van heden, er onvermij delijk een tekort moet ontstaan, zodra het economisch getij gaat keren. Uit monetair oogpunt moet er nog aan toegevoegd worden, dat in een tijd van loonsverhoging en drang naar prijsstijging (zoals thans) de koop op afbetaling de koop kracht vergroot en dus de inflatie versterkt. Tenslotte moet de gunst der tijden thans niet nog extra worden aan gewakkerd door de drang tot be steding, die er van kopen op afbe taling uitgaat. Het komt ons daarom voor, dat juist in dagen van voorspoed uit allerlei motieven sprake moet zijn van zelfbeperking en drang tot sparen. Als men nu de verteringen niet contant kan betalen, hoe moet dit dan in minder goede dagen? En voor luxe bestedingen zal de overheid de burgers tegen de ver leidelijkheid van een schijnluxe moe ten beschermen door enkele beper kende bepalingen. De koop op afbetaling mag in ons land geen „amerikaanse" vor men aannemen. Elk vogeltje zingt zoals het gebekt is en onze betalings zang gaat nog steeds a contant. Als huispersoneel ziek wordt, kan het voorkomen, dat de werk geefster niet op herstel van haar meisje kan of wil wachten. Voor beide partijen is dat natuurlijk onaangenaam, maar wat mevrouw niet mag doen, is: dit meisje tijdens haar ziekte ont slaan. Ondanks deze bepaling, die berust op het bepaalde in artikel 1639 H, lid 2 van het Burgerlijk Wetboek, komt het meermalen voor, dat het meisje op zekere dag desondanks dit verbod toch een briefje ontvangt waarin haar de mededeling wordt gedaan, dat zij zich als ontslagen moet beschouwen, omdat mevrouw een ander meisje heeft aangenomen. Wat nu te doen Ontslag tijdens ziekte is onrecht matig, als de ziekte tenminste al reeds geen 2 jaar heeft geduurd. Ontvangt het meisje dus kort na haar ziek worden zo'n briefje, dan is het eerste dat ze doen moet, als ze het met het ontslag niet eens is, haar mevrouw een aangetekende brief zenden, waarin zij mededeelt, dat zij bezwaar maakt tegen dit ontslag. Verstandig is, dat zij een afschrift van deze brief in haar bezit houdt. Nu kan het meisje rustig ziek blijven en haar herstel afwachten. Maar er is juist bij ziekte geld nodig. Heeft het meisje nog recht op loon Loon en ziekengeld Zoals bekend mag worden ver ondersteld, heeft zij gedurende „korte tijd" recht op doorbetaling van loon. Inderdaad voorziet de ziektewet hierin, maar deze keert pas uit van de vierde dag af en dan heeft betaling van ziektegeld plaats, welke maximaal 80 pet. van het loon bedraagt, ook van even tuele kost en inwoning waarvoor een vast bedrag is vastgesteld. Het meisje komt er dus aan te kort, want de wet zegt, dat bij ziekte (niet te wijten aan eigen schuld) de werkgeefster verplicht is, gedurende korte tijd het loon door te betalen. Dat wil dus zeg gen, dat mevrouw in elk geval gedurende de 3 wachtdagen het volle loon (en kostvergoeding) moet betalen en daarna gedurende korte tijd het verschil tussen loon en ziekengeld, hetgeen dus neer komt op de ontbrekende 20 pet. Nu de kwestie van het bepaalde „gedurende korte tijd". Algemeen wordt aangenomen, dat men dit zo kan opvatten, dat voor elk jaar dienst een week wordt gerekend. Is het meisje derhalve 2 jaar in dienst, dan zal zij dus 2 weken vol loon ontvangen. Gedurende de eerste 3 dagen ontvangt zij geen ziekengeld, dus komen deze voor rekening van mevrouw en verder dient mevrouw ook de ontbrekende 20 pet. te betalen gedurende de resterende dagen tot het einde van de tweede week. Als ze terug komt We komen nu even terug op het ontslag. Ontvangt het meisje dus haar ontslag tijdens haar ziekte, dan zal zij zoals gezegd direct pro testeren. Is zij nu weer beter, dan meldt zij zich aan bij haar mevrouw, die haar ook als zij inmiddels ge slaagd is met een ander meisje, weer moet terugnemen, maar 'in elk geval het meisje, dat zich weer disponibel heeft gesteld, loon moet uitbetalen. Zij kan direct nadat het meisje zich present heeft gemeld, haar ontslaan; hiervoor heeft mevrouw omdat het hier een dienstmeisje betreft geen vergunning nodig van het arbeidsbureau. De opzeg termijn bedraagt bij weekloon, minstens een week en bij maand- Verkrijgbaar in diverse fijne vruchtensmaken. los a 32 cent per 100 gram en in rollen a 17 cent. Let op de naam RANG op het be schermend omhulsel van elk ..Rangetje" en op iedere rol. b.v. daarmede pas na 6 of 7 maan den aan, dan ligt het voor de hand, dat aangenomen zal worden, dat zij aanvankelijk met het gegeven ont slag heeft ingestemd en dan ver liest zij het proces zonder enige twijfel. Zekerheidshalve dus direct protesteren en hiermede niet wachten. Nog even willen wij aan ons be toog de mededeling vastkoppelen, dat er terdege op gelet moet worden, dat het meisje wordt ingeschreven bij de bedrijfsvereniging voor am bacht en detailhandel te Utrecht. Laat mevrouw dit na, dan ontvangt het meisje geen ziekengeld en ziet het er voor mevrouw niet mooi uit. Ook het meisje dient hierop te letten. Het meisje moet zich tevens direct na aanvang der dienstbetrek king laten inschrijven bij een alge meen ziekenfonds. Mevrouw dient bij elke uitbetaling van het loon een ziekencoupon te verstrekken, die door het meisje moet worden afgegeven aan de bode van het ziekenfonds als betaling van de verschuldigde premie. BIGGENMARKT Zijn we in Venray niet goel op weg de biggenmarkt totaal te la ten verdwijnen en voorgoed te doen ophouden? Zeker, in verband met varkens pest is voorlopig hier de markt opgeheven, maar is er geen varkens pest in Horst en in Cuyck en kan een Venrayse boer daar zijn var kens en biggen niet verhandelen En wat doen al die biggenkooplui met de markt hier, als er toch niet gehandeld wordt. Is het op het moment feitelijk geen schijnheilige toestand? Ên wordt het niet tijd, dat een en an der ofwel beter geregeld ofwel helemaal verboden wordt. Dan weten de boeren tenminste waar ze af en aan zijn en of ze de Venrayse biggenmarkt voorgoed door kunnen strepen. H.J. Merselo Mag ik hierbij een klein hoekje in Uw blad, waarvoor bij voorbaat mijn dank. Voor een veertien dagen terug hebben wij tot onze grote vreugde kunnen constateren, dat de sintel- weg hier in Klein Oirlo weer een grondige beurt heeft gekregen. Hij is weer eens goed opgeknapt, dat wil zeggen de kantonnier heeft de grootste gaten weer eens dicht ge gooid. De weg wordt weer eens goed opgemaakt met niets. Ra Ra hoe kan dat. Toch hebben wij hier dat al meermalen meegemaakt, het is voor ons dan ook helemaal geen wonder. Aan de kant van de weg is altijd wel wat afval te vinden, wat vroeger ook eens op de weg heeft gelegen En als het vroeger goed was voor op de weg, waarom zou dat nu dan niet meer het ge val zijn? De gemeente heeft toch nog altijd een behoorlijke subsidie kunnen krijgen voor de aanleg van wegen. Met zo'n weg van drie meter breed waren wij ook al lang gered. Maar dat kan hier schijnbaar niet. Wij moeten zeker maar wachten tot dat er bij gelegenheid van de ruil verkaveling een betere weg wordt aangelegd. Dan moeten de boeren de weg weer zelf betalen, evenals dat bij de aanleg van deze weg is gebeurd. Toen had de gemeente ook al geen geld om in KI. Oirlo een behoorlijke weg aan te leggen. Toen hebben de boeren die er gebruik van maakte een bepaald bedrag per ha. grond bezit in de kosten bijgedragen om zo de aanleg mogelijk te maken. Bovendien hebben zij nog voor het t vervoer van de stenen en de sin tels moeten zorgen. Ieder kreeg ora de beurt een aanzegging dat hij sintels moest gaan halen in Oostrum. De stenen zijn in hoofdzaak gehaald aan de toen juist afgebrande Paterskerk, dus ook niet bij de deur aan zoals men dat zegt. Op die manier heeft de gemeen te toeneen goedkope weg gekregen want zij deed alleen het walsen, want ook het water wat hierbij nodig was, (tot de pomp toe moest door de boeren geleverd worden. Daarom is na die tijd ook schijn baar altijd door de gemeente ge dacht dat dit geen gemeente-weg was, maar een eigen weg waar zij niet voor behoefden te zorgen. In de praktijk hebben we er ten minste in al die jaren bitter weinig van gemerkt dat wij ook aan een gemeenteweg woonden, tenminste wat de verzorging van de wég aan ging. Maar als men de krant leest, zijn er meer wegen in Venray die schijn baar vergeten zijn. Ook de school straat hoort hier blijkbaar onder. Ook deze zou Volgens een ingezon den stuk vol kuilen en gaten zijn. Voor de controle ben ik eens met een behoorlijke snelheid door deze straat gereden, maar ik heb niets van deze kuilen of gaten gemerkt. De mogelijkheid bestaat natuurlijk ook, dat ik er niets van gemerkt heb, omdat ze prachtig gelijk ligt in verhouding tot de weg waar wij iedere dag over moeten. Wij willen wel met deze straat ruilen dan hebben wij tenminste zomer en winter een droge en goed begaan en berijdbare weg. Ik geef toe, in verhouding tot de buurt van Julianasingel en Oost singel bent U er ook beroerd afge komen na de oorlog. Alleen nood woningen en geen mooie straten en winkels. Maar als er gesproken wordt over kuilen en gaten, dan moet U hier komen kijken en an ders vraagt U er maar diegene naar die er uit hoofde van hun be roep geregeld moeten komen of dit nu overdreven is wat er beweerd is. Maar genoeg hierover, wij zijn het nu eenmaal niet beter gewend en dan is het niet zo erg zegt men wel eens. Toch houden ook wij ons aanbevolen als er weer eens ergens een weg verbeterd wordt zonder dat de belanghebbende het zelf moeten doen oJ betalen. Nou zal ik maar eindigen, want mijn hoekje is wel een hoek ge worden. Nogmaals mijnheer de re dacteur mijn dank voor de ver leende plaatsruimte. Een inwoner van KI. Oirlo Wie in het na-oorlogse Venray rondkijkt, ziet nieuwe wegen en straten, plantsoenen, nieuwe wijken, scholen, kloosters, fabrieken en ateliers. Ziet oorlogswonden her steld, woeste peelgronden herscha pen in vruchtbare boerderijen. Hij ziet een welvarende gemeente en hij zal naar alle waarschijnlijkheid eerbied hebben voor wat in de achter ons liggende tijd tot stand is gebracht en verwezenlijkt. Maar praat men eens en legt men hier en daar zijn oor te luis teren, dan blijkt, dat er nog vele wensen leven, maar dat niet alleen, dat er zelfs in dringende behoeften in al die tijd nog steeds niet is voorzien. Dat er bij al dat schoons en al dat goede, wat men dankbaar heeft kunnen constateren, nog veel is, dat minder schoon en minder prettig aandoet. Wensen zullen er natuurlijk wel altijd blijven, maar nood moet op gelost worden! We noemen maar enkele dingen: electrificatie, kleuter-onderwijs, kmder-speelplaatsen, behoorlijke zaalruimte, wegenverbetering, be jaardenzorg en woongelegenheid. We behoeven ze hier niet te her halen, ieder raadsverslag brengt ze mee en ook in verschillende artikelen in dit blad zijn ze dikwijls in den treure aangeduid. De remedie voor al die nood is niet dezelfde. Ieder probleem vraagt zijn eigen behandeling en zijn eigen oplossing, maar allen hebben een grote factor gemeen en dat is het chronisch geldgebrek.... Geld, dat er niet is, of niet beschikbaar wordt gesteld om al die problemen op te lossen. We hebben na de bevrijding slechts een enkele keer een gemeen tebegroting gezien, waarin op de kapitaaldienst de plannen voor een komend jaar, of de komende jaren stonden uitgestippeld. Dat vond zijn oorzaak voorname lijk in de landspolitiek, die de ge meenten voorschreef, om in de loop van het jaar, de nodige plan nen in te dienen en aan de hand van de noodzakelijkheid ervan, werden dan al of niet gelden be schikbaar gesteld. Die noodzakelijkheid echter stelt de provincie of het rijk vast. Om toch tot een verantwoord beleid te komen, heeft de gemeente naast die begroting een scholen plan, een wegenplan en plannen voor andere objecten samengesteld aan de hand waarvan dan de ur gentie van een en ander vastgesteld wordt en aanvragen om geld wor den ingediend. Maar zelfs een klein kind kan begrijpen, dat dikwijls iets scheef moet gaan. Van wat men het ene jaar gaarne zou willen doen, komt door omstandigheden als hierboven genoemd, weinig terecht en alle andere plannen worden weer opge schoven of tussengeschoven. De bewoners van de Schoolstraat kunnen dan niet begrijpen, waarom in plan Oost en Zuid prachtige wegen worden aangelegd, maar zij kunnen hobbelen. Dan begrijpen de Kerkdorpen niet waarom in 't afgelopen jaar in de kom de verlichting tot zelfs op buitenwegen kon gezet worden en nu bij hun bezuinigd moet worden. Dan begrijpt men niet, waarom hier niet en in Cuijk wèl een zaal gebouwd kan worden voor ruim 600 personen. Waarom in Horst wèl, maar in Venray niets voor de huisvesting van bejaarden gebeurd. We zouden zo door kunnen gaan. Wat op de ene plaats zelfs in een en dezelfde gemeente wel kan, kan op een andere plaats niet. Het is dan geen wonder, dat wel eens vuil gekeken wordt. Dat zelfs de mening post vat, dat die ge meente, die in Maastricht of Den Haag het beste praten kan, op de meest dramatische wijze de belan gen van die gemeente naar voren kan brengen, dat die altijd winnaar is. Wat natuurlijk dwaas is, maar waaraan de feiten inderdaad die schijn soms geven. Deze maatregel, die genomen is in het belang van ons hele land, de financiering en de werkgelegen- heidspolitiek brengt toch wel zeer grote gevaren met zich. We hebben ze aan de lijve ondervonden. In de laatste raadsvergadering komt de kwestie Schoolstraat naar voren, die dan mits de goedkeu ring komt, eindelijk opgeknapt zal worden. Maar een bewoner van Kerkpad of Henseniusstraat vraagt zich af waarom die straat niet en de ander wel. Evenals een bewoner van een kerkdorp zal vragen, waarom de Schoolstraat wèl, maar de reeds j aren geleden vastgestelde weg van het wegenplan niet. Men is er dan niet mee met te zeggen, dat dit egoïsme is of wat ook. We zijn staatsburgers en in woners' van eenzelfde gemeente. Wat voor de een kan, moet voor de ander ook kunnen. Met het gevolg, dat als dat niet gebeurd, er inderdaad mensen zijn, die het gezag in het algemeen becritiseren en wat erger is gaan kankeren en een ernstige gezagscrisis kan ont staan. Maar nog erger vinden we, dat deze maatregel de gezonde groei en de vooruitgang van een gemeente ernstig kan remmen. Wat heeft men aan plannen, wat heeft men aan studies etc. als de verwezen lijking van een en ander min of meer in de lucht hangt. Afhangt van een urgentie-bepaling, die men elders vast stelt- We kunnen ons voorstellen dat men tegen de gemeenten in het algemeen niet zeggen kan: doe maar aan, maar zoals de regeling nu is, wordt toch wel veel geremd en veel initiatief de kop ingedrukt, veel beleid doorkruist of nog erger totaal onmogelijk gemaakt. De stelregel te handhaven van een zeker bedrag per jaar per inwoner is in zijn algemeenheid ook onjuist, omdat iedere gemeente zijn eigen nood en behoeften heeft. Gemakkelijk is een oplossing niet te vinden, maar om dan onder het mom van geldgebrek iedere ont wikkeling, ieder broodnodig herstel tegen te gaan en uit te stellen of te splitsen kan evenzeer zeer ernstige gevolgen hebben. Wie zijn oor in Venray te luisteren legt, kan dat dagelijks ervaren. bijmoeiijjk- [VI g IO heden, ofwel I voor raad en inlichtingen is de R.K. Vereniging tot bescherming van Meisjes: Mevr. W. v.d. Munckhof-S angers Grote Straat 28, Tel. 581; Mevr. M. v.d. Hombergh-Bot, Oostsingel 6, Tel. 393; Mevr. A. Pijls-Drenth, Grote Straat 14; Mej. T. Coenen, Patersstraat 30, Tel. 588; Mej. T. Paping, Paters straat 30; Mej. M. Pijls, Grote str. 14a, Tel. 673; Mevr. Baronesse de Weichs de Wenne, Geijsteren, Tel. 250; Mevr. vd. Haar, Blltterswijck D 67. Tel. 263. loon minstens een maand. Gedu rende deze periode moet mevrouw haar echter betalen. Daar heeft het meisje recht op. Dit recht vervalt als het meisje niet direct geprotesteerd heeft. Na een half jaar vervallen alle aan spraken, als zijnde verjaard. Of mevrouw laat werken of niet doet niet terzake. De verjaring loopt ook geduren de de ziekteperiode. Bestaat er geschil over de loonbetaling en het recht van ontslag, dan zal het meisje zich moeten wenden tot een rechtskundig adviseur. Reageert het meisje op de ont slagaanzegging niet en komt zij Echte sintels om de weg op te maken zijn er toch niet verkrijgbaar heb ik eens een keer in het verslag van de gemeenteraadsvergadering gelezen. Dus dan maar liever niets aan de weg gedaan, of in ieder geval zo weinig mogelijk. Deze weg ligt wel zo ver van de kom van Venray, dat het aan het fraaie stadsbeeld geen afbreuk doet. Het is alleen voor ons niet zo fijn, dat wij in Venray komen dat wij dan steeds moeten zien, dat men hier praktisch altijd bezig is met het maken van nieuwe wegen, en altijd prachtige betuumwegen. Dat het dorp zich uitbreid, dat is heel normaal, en dat ook daar goede wegen komen is die buurt gegund, maar als men dan echter ziet, dat er al prachtige straten liggen met geen huizen er aan dan ergert men er zich toch wel eens wat al te veel aan. Waarom moet hier alles tot in de puntjes verzorgt zijn, en gebeurt er op de gehuchten in verhouding bijna niets. Natuurlijk kan niet al les tegelijk, en zeker niet als er geen geld is, maar wij krijgen hier de indruk dat Venray in verhouding toch wel wat al te veel van het goede (in dit geval van de wegen) krijgt. Kan er nu werkelijk geen twee K.M. goede weg meer af? 8 Hier is een ballpen die met ere de naam Parker draagt. Keuze uit 3 puntbreedten (extra-fijn, fijn, medium). 5 x zo lang schrijven als met een gewone ballpen vulling. Onbreekbare nylon houder in 4 kleuren verkrijgbaar en blank metalen dop, die niet roest of afschilfert. Vijf kleuren inkt: zwart, blauw zwart, blauw, rood en groen. Parker biedt U keuze uit ballpennen van f 14.50 tot f 47.50. Nieuwe vulling f 3.25 ook in de goedkopere soorten slaagt U bij ons beslist. Prijzen van 60 ct. tot f 47.50

Peel en Maas | 1956 | | pagina 1