Heldendaden
P.K. WERKHEMD
Nederland werd overweldigd in strijd met
het oorlogsrecht
Tandbederf...
^3
Zomer-zegels
fa. v.d. üunckhof
worden niet gevraagd
Bij het aanschouwen van onze I Zolang de honger niet verslagen
welvoorziene etalages, waarin mals is, zullen technische vooruitgang
vlees, gevogelte, verse en ingeblikte I en wetenschap alleen een bévoor-
groenten, fruit van eigen bodem recht deel der mensheid tot zegen
en uit zuidelijke contreien, alsmede
verrukkelijke zuivelproducten,
brood en gebak en andere lekker
nijen staan uitgestald, vergeten wij
maar al te gemakkelijk, dat meer
dan een en een kwart miljard of
wel 50 pet. der mensheid niet al
leen van deze heerlijkheden ver
stoken blijft, maar zelfs bittere
harde honger lijdt.
En wij, welgevoed als wij zijn,
hebben nog nauwelijks oog voor
al deze tentoongestelde rijkdom,
tenzij wij doelbewust onze stappen
er op richten om ingrediënten voor
onze koffietafel of middagmaaltijd
te kopen.
Kunt U zich voorstellen, met
welke gretige blikken een van de
arme hongerlijders al deze voor
hem onbereikbare heerlijkheden
zou verslinden?
Denkt u alleen maar eens aan,
hoe u in de hongerwinter stond te
te watertanden, wanneer baklucht
Uw neus streelde of U het laatste
zorgvuldig bewaarde blikje sardines
uit de kelder haalde. Dan kunt u
zich ongeveer voorstellen, wat een
uitgehongerd mens voelen zou, als
het hem vergund was, langs onze
winkels te flaneren.
Hier overvloed en elders nijpend
gebrek aan het allernoodzakelijkste.
Melk, eieren, vlees, groenten, een
ongekende weelde voor honderd
tallen miljoenen, terwijl deze slechts
over zo weinig rijst, graan, aard
appelen en andere zetmeelhoudende
voedingsmiddelen beschikken, dat
zij niet de kracht kunnen opbren
gen om door werken hun armzalig
lot te verbeteren.
Miljoenen kwijnen jaarlijks weg,
vrijwel roerloos en stom, maar ge
folterd door vlagen van het kna
gend hongergevoel, dat velen van
ons een goede tien jaar geleden
ook kenden. Herinnert u zich nog,
hoe uw energie wegvlood, hoe lus
teloos en onverschillig U werd
Duizenden werden toen in Neder
land weggemaaid, maar voor wie
het ergste doorstond, kwam ten
slotte redding opdagen. Zweden
snelde ons te hulp met boter en
brood, geallieerde vliegtuigen wier
pen voedselpakketten af. Toen
naderde het uur der bevrijding en
stroomde weer volop voedsel ons
land binnen.
Maar voor de miljoenen, die al
zolang gebukt gaan onder de sla
vernij van de honger, zal het uur
der verlossing nooit aanbreken,
wanneer het goed gevoede deel der
mensheid hen geen hulp biedt. Het
prijzenswaardig streven naar één
wereld zal nooit geen werkelijkheid
worden, als wij onze hongerende
broeders en zusters niet eerst van
de tiran, die hun energie in boeien
slaat, bevrijden.
kunnen strekken, daar een van ge
neratie op generatie ondervoede
mens de fysieke kracht mist, de
verworvenheden der techniek toe
te passen bij zijn strijd om het be
staan.
1-Iet is daarom een dure plicht
van naastenliefde, dat wij allen ons
steentje er toe bijdragen, de wereld
oorlog tegen de honger, die de
„Bond zonder Naam" ontketende,
te helpen winnen. Onder de leuze
„een mens laat geen mensen hon
ger lijden" zette dit propaganda
instituut der broederliefde een
anti-hongercampagne op touw,
waarvan niemand afzijdig mag,
noch kan blijven.
Heldendaden worden niet ge
vraagd. Slechts kleine offers die
gemakkelijk kunnen worden ge
bracht.
Door een pakje roggebrood met
enkele opcenten te kopen kunt U
de hongerigen mede doen aanzitten
aan Uw dis.
Met de opcenten wordt straks in
de hongergebieden soulaas gebracht.
Elke bakker of broodverkoper kan
U dit speciale roggebrood met
zegel leveren. Wie kan weigeren
daartoe een bescheiden bijdragen
te leveren?
Nooit werd u een schoner gele
genheid geboden om uw solidariteit
met Uw arme broeders en zusters
te betonen. Uw kinderen kunnen
terwijl zij het smakelijk roggebrood
van de anti-hongercampagne eten,
een leeftijdsgenootje in verre lan
den van de wisse dood helpen red
den. Spoort hen daarom aan, zich
desnoods eens een reep chocolade
te ontzeggen en het bedrag daar
van te besteden voor de aankoop
van een pakje roggebrood.
Als allen, groten zowel als kleinen,
een bescheiden offer brengen, zal
heel wat nood kunnen worden ge
lenigd. Met aller hulp zal de cam
pagne die reeds rijke vruchten af
wierp en veel weerklank tot zelfs
buiten onze grenzen vond, uiteinde
lijk het beoogde doel verdrijving
van de honger uit de wereld
geheel bereiken.
Soms kan het anti-hongerbrood
plaatselijk moeilijk te verkrijgen
zijn. Mocht U het niet kunnen be
machtigen dan kan Uw goede hart
zich ook uiten door een storting
op giro 1500 van de „Bond zonder
Naam" te Haarlem. Ook de langs
deze weg onder het motto „anti-
hongercampagne" ontvangen be
dragen dier.en tot spijziging der
hongerden.
Stel daarom niet tot morgen uit,
wat ge nog heden kunt doen. Want
elke dag blijven duizenden ten of
fer vallen aan de Honger. Aan ons
de taak dit monster te helpen ver
slaan.
Het doel heiligde de middelen
Wanneer wij heden Nederlands
bevrijding herdenken, is het waar
schijnlijk ook wel goed, dat wij ons
de gebeurtenissen van mei 1940,
die de inleiding vormden tot de vijf
jaren van leed en ellende, nog eens
duidelijk voor ogen stellen. Het is
altijd verstandig de lessen der ge
schiedenis ter harte te nemen en
deze nooit te vergeten, want de
ervaring kan ons pantseren tegen
mogelijke soortgelijke gebeurtenis
sen in de toekomst.
Wat kunnen wij leren van de
verschrikkelijke meidagen van
1940 Ten eerste dat wij nooit
meer zo dom mogen zijn om ons
leger, onze vloot en luchtmacht te
verwaarlozen, terwijl wij er tevens
voor moeten zorgen, dat onze zonen
bij de verdediging des lands in een
prima outillage de zo nodige
morele steun kunnen vinden om te
trachten zich tegenover een mach
tiger vijand staande te houden. En
ten tweede, dat wij er rekening
mee zullen moeten houden, dat een
eventuele vijand zich niet zal ont
zien het oorlogsrecht met voeten
te treden, om op die manier tot
een sneller succes te komen. Dit
eist van ons een verhoogde paraat
heid.
Flagrante schendingen
Met welke mogelijkheden van
schending van het oorlogsrecht men
rekening dient te houden, leren ons
de gebeurtenissen in de meidagen
van 1940 wel zeer duidelijk.
Op 10 mei, kort na 3.30 uur
kwamen bij het algemeen hoofd
kwartier de eerste berichten binnen
van grensoverschrijdingen bij Kerk-
rade en Vaals en te 4.00 uur cirkel
den reeds vele duitse vliegtuigen
boven Den Haag en wierpen pam
fletten uit, waarin op de overgave
werd aangedrongen. Officieel wist
Nederland nog van niets. Nauwe
lijks waren de eerste schoten in
deze oorlog gevallen of de Duitsers
bombardeerden de Alexanderkazer-
ne in Den Haag alsmede enige
doelen in de naaste omgeving.
Ondanks de duitse beloften onze
neutraliteit te zullen ontzien en ons
ernstig streven deze neutraliteit
ten koste van wat ook te hand
haven, werden deze wandaden
bedreven zonder voorafgaande
oorlogsverklaring of het stellen van
een ultimatum. Pas te 6.00 uur
overhandigde de duitse gezant aan
onze minister van Buitenlandse
Zaken een verklaring, waarin de
inzet van duitse troepen werd aan
gekondigd. Wij waren op de meest
gemene manier overrompeld.
In burgerkleding en
bedriegelijbe uniformen
Omstreeks kwart voor twee in
de nacht had de eerste schermut
seling plaats in de Kapellerlaan te
Roermond, waar een nederlands
groepje militairen bij toeval zich
geplaatst zag tegenover een groep
in bedriegelijke uniformen geklede
duitse militairen, die opdracht had
te trachten de voetbrug over de
Maas onbeschadigd in handen te
krijgen. Na een korte schermutse
ling mislukte de overval en de
Nederlanders konden de brug tijdig
opblazen. Soortgelijke overvallen
vonden by vele bruggen in Limburg
plaats.
Even na drie uur in de nacht
naderde een aantal mannen
blauwe overalls de wacht die de
bewaking had over de Maasbrug
bij Buggenum. De mannen waren
voorzien van pikhouwelen en schop
pen. Bij aanhouding deelden de
mannen mede arbeiders van de
N.S. te zijn en toonden legitimatie
papieren van de spoorwegen. De
dienstdoende sergeant vertrouwde
de zaak niet en stelde zich telefo
nisch in verbinding met zijn com
mandant. Tijdens dit gesprek
overvielen de ongeveer dertig
„spoorwegarbeiders" de Nederlan
ders, waarbij een korporaal werd
gedood en een sergeant zwaar
gewond, waarbij de laatste zag dat
een der spoorwegarbeiders onder
zijn overall een duits militair
uniform droeg. Toen de duitse
troep de spoorbrug oprende, werd
deze door de nederlandse troepen
aan de westzijde opgeblazen, waar
bij alle overvallers de dood vonden.
De brug tussen Gennep en Oeffeit
viel helaas in duitse handen door
een soortgelijke overval, waarbij de
aanvallers op misleidende wijze
gekleed waren in uniformen die
veel geleken op die der koninklijke
marechaussee. Hierdoor konden
even over vier ongehinderd een
pantsertrein en een goederentrein
de brug passeren met als gevolg,
dat de nederlandse troepen in de
rug konden worden aangevallen.
De pantsertrein wist door te drin
gen tot Mill, voordat hij tot ont
sporing werd gebracht.
Het
Rotterdam
bombardement van Rotter
dam Is wel een van de ergerlijkste
schendingen van het oorlogsrecht
geweest. Een aan de commandant
van Rotterdam gezonden ultimatum
van 10.30 uur, waarin de stad twee
uur tijd kreeg tot overgave, moest
vóór 12.30 uur worden beantwoord.
Te 12.15 verscheen de nederlandse
parlementair voor de duitse com
mandant met een verzoek om
nadere inlichtingen.
Hierna volgde een nieuw ultima
tum van de Duitsers op 13.20,
waarbij men drie uur tijd kreeg
tot overgave. Doch reeds tien
minuten later ongeveer 13.30 uur
vielen de eerste bommen op Rot
terdam.
De gevolgen waren ontzettend.
Ongeveer 900 personen werden
gedood, plus minus 25.000 woningen
werden verwoest, 24 kerken, 2350
winkels en magazijnen, 550 café's
en hotels. 2000 fabrieken, pakhuizen
en werkplaatsen, 62 scholen,
schouwburgen, 12 bioscopen, een
gebied van omstreeks 260 hectaren
werd totaal verwoest.
Tot dergelijke misdaden is een
tegenstander in staat, ook al is hij
numeriek en materieel superieur.
Het doel heiligt de middelen is de
stelregel van totalitair geregeerde
landen. Men moet dus op alles
voorbereid zijn, wanneer het tot
een treffen komt. Dat is de les van
1940, die wij ter harte dienen te
nemen en waartegenover wij slechts
kunnen stellen een zo hoog moge
lijk opvoeren van onze paraatheid.
Kwaal die nog steeds
onderschat wordt- Men
verleert het kouwen en
men snoept te veel.
Negentig procent van het Neder
landse volk lijdt aan een ongename
kwaal, waarvan de ernst niet vol
doende wordt ingezien: het tandbe
derf of caries. Men maakt er zich
in het algemeen weinig zorgen over.
Velen gaan veelal als het te laat
is naar de tandarts, die een ingrij
pende en pijnlijke boring moet ver
richten of meer kiezen moet trek
ken. Het uitstel is wel begrijpelijk.
Maar toch: had men eerder de
tandarts geraadpleegd, dan had
deze met een simpele en weinig
pijnlijke boring en vulling kunnen
volstaan en was er zo goed als
zeker geen sprake geweest van
trekken, laat staan van de verzen
gende pijn vooraf.
Men heeft er in het algemeen
geen besef van, dat het tandbederf
gevaarlijk is voor de gezondheid.
De ontsteking die begon in tand of
kies gaat, indien onbehandeld over
op de kaak. Het gevolg is het ont
staan van een abces, wat gepaard
gaat met hevige pijn. De etter kan
een uitweg zoeken naar binnen.
Hierbij kunnen zich ernstige com
plicaties voordoen, die tenslotte
levensgevaarlijk kunnen zijn.
Ook al zal het zo'n vaart niet
lopen, een slecht gebit veroorzaakt
een slechte spijsvertering. Ge hebt
uw tanden en kiezen hard nodig
voor het kauwen van uw voedsel.
Het fijnmalen en de vermenging
met speeksel zijn noodzakelijk voor
de goede spijsvertering. Gebeurt dit
niet goed dan wordt de maag die
tot taak heeft de vertering voort te
zetten, overbelast. Als gevolg daar
van kan zelfs een maagzweer ont
staan.
Het tandbederf neemt de laatste
tijd meer en meer toe. De oorzaak
is allereerst gelegen in het feit, dat
men fijner, minder natuurlijk voed
sel tot zich neemt, zoals zacht brood,
gebak, cake, papkost in vele varia
ties, fijn gestampt of gemalen
voedsel.
Het voedsel glijdt, zouden wij zeg
gen, gemakkelijker naar binnen.
Men verleert intussen het kauwen.
Er blijven als gevolg hiervan meer
spijsresten in de mond achter.
De bacteriën, die in de mond aan
wezig zijn, vinden hierin gretig een
voedingsbodem, vooral als de ach
terblijvende spijsresten koolhydra
ten, dat is o.a. suiker, bevatten.
Er worden zuren geproduceerd,
die het gebit aantasten.
Zeer schadelijk is voorts snoep
goed, dat veel suiker bevat. Spe
ciaal als de stoffen lang in de
mond achter blijven, hetzij door
hun kleverige eigenschappen (nou
gat, toffees, enz.), hetzij dat zij
slechts langzaam oplossen (zuurtjes.
67 pet der tandenborstels
is onbruikbaar
Er zijn vier middelen om het
tandbederf tegen te gaan: het dieet
wijzigen, waaronder minder snoe
pen, beter kauwen, goede mond-
reiniging en een regelmatige con
trole van 't gebit door de tandarts.
Allereerst de wijziging van het
dieet. Men kan door een goede
voeding de weerstand van zijn gebit
vergroten.
Van een tekort fian kalk, fosfor
en vitamine D ondervindt het gebit
een nadelige invloed.
Het is gewenst bij iedere maal
tijd melk, karnemelk of yoghurt of
een gerecht daarvan bereid te ge
bruiken. Het dagelijks gebruik van
aardappelen] groenten, liefst ook
eens rauw en indien mogelijk
rauw fruit is aan te bevelen, even
als het eten van kaas, vlees, vis, ei
of peulvruchten.
Tenslotte is het gebruik van boter
of gevitamineerde margarine en
bruinbrood, roggebrood of volkoren-
produkten als havermout nuttig.
.Het beter kauwen behoeft geen
toelichting.
Zeker tweemaal per dag
poetsen.
tweemaal: 's avonds voor het naar
bed gaan en 's morgens na het
ontbijt.
Men streeft over het algemeen
naar een zg. cosmetisch effect,
d.w.z. het verkrijgen van mooie,
witte glanzende tanden.
Het is in het oog van de tand
arts veel belangrijker zg. mond-
hygiënisch effect, nl. het behoud
van een caries vrij gebit dat is
een gebit zonder tandenbederf
en een gezond paradentium het
tandvlees en de omliggend weefsels
van de tand wordt in het a'ge-
meen minder nagestreefd.
Wat ook het oogmerk is, het
tandenpoetsen heeft groot nut. De
voedselresten worden, bij een goed
manaal, verwijderd en de tandpasta
neutraliseert, lost op en heeft een
reinigende werking.
Men moet opletten, dat men van
het tandvlees naar de kroon bors
telt. Dus bij het borstelen van de
bovenkaak van boven naar beneden
en bij de onderkaak van beneden
naar boven.
Men vergete de achterzijde van
de tanden niet. Na het poetsen
moet men de mond goed spoelen
door een slok water beurtelings
tussen de tanden en kiezen door
te persen en te zuigen. Daardoor
verwijdert men de etensrestjes, die
bij het borstelen kunnen zijn ach
tergebleven.
De tandenborstel moet aan enkele
eisen voldoen, wil hij geschikt zijn
voor zijn werk. Hij mag niet te
groot zijn, want dan kan men on
mogelijk overal bij komen en niet
te slap, daar de haren stevig moe
ten zijn en geen etensresten tussen
de bundels zitten, die een ideale
broedplaats zijn voor de bacteriën.
iedere
werker
Van de mondreiniging kan meer
gezegd worden. Men kan niet ge-
noeg aanbevelen de tanden ver
scheidene malen per dag te poet
sen, vooral na de maaltijden, zeker
Twee borstels voor negen
personen.
Er ontbreekt nog heel wat aan
het gebruik van de tandenborstel
in ons land.
Tien procent van de Nederlanders
zo is uit een enquête, die een
tandpastafabriek onlangs heeft in
gesteld gebleken, bezit geen
tandenborstel. Van alle aangetrof
fen tandenborstels was 67 procent
onbruikbaar. Negen personen uit
een gezin deden samen met twee
tandenborstels.
Dit verschijnsel van „gezins
borstel" is bekend en men kan er
slechts verrast over zijn, dat het
aantal gezinsborstels niet nog gro
ter is dan 4 pet. (In Berlijn vond
men men in 1930 15 pet en in 1934
18 pet.)
De helft van de tandenborstels
was een jaar oud, 40 pet twee
drie jaar, 10 pet. nog ouder. Een
was er zelfs bij, waarvan pertinent
werd beweerd, dat deze in 1932
was aangeschaft.
Men poetst zijn tanden ook niet
genoeg. 65 pet der ondervraagden
beweerde dit driemaal per dag te
doen, 36 pet gaf op tweemaal per
dag, 39 pet eenmaal per dag en 8
pet een tot viermaal per week.
Deze cijfers en speciaal de 10 pet
die geen tandenborstel gebruiken
en in 't geheel niet poetst en de 67
pet onbruikbare borstels, zeggen
veel.
Het blijkt duidelijk, dat een goe
de voorlichting omtrent het tanden
poetsen nodig is. Beter dan de ge
bruikelijke van de filmster, met de
stralend witte tanden. Het ware
beter een en ander te vertellen
over het gebruik van de tanden
borstel, zijn onderhoud en aan te
dringen op tijdige vervanging. Er
zijn op zijn minst 161 verschillende
merken in ons land.
Fluorzout in drinkwater
Ten behoeve van de mondhygiëne
voegt men in de Verenigde Staten
in tal van plaatsen fluorzout aan
het drinkwater toe. Daardoor bie
den de tanden waarschijnlijk beter
weerstand aan de werking van de
zuren. Men zou hier succes mee
hebben, maar definitieve resultaten
zijn niet bekend.
In ons land neemt men sinds en
kele jaren een proef met het toe
voegen van dit zout. Men vergelijkt
daarvoor twee plaatsen, Culemborg
en Tiel, twee plaatsen die vrij
wel dezelfde welstand en gewoon
ten. In Tiel heeft men fluorzout aan
het drinkwater toegevoegd, in Cu
lemborg niet.
Deze proef zal schrik niet
ongeveer vijftien jaar in beslag
nemen. In 1968 zal men er dus
meer van weten.
Het laatste middel om het tand
bederf tegen te gaan is een regel
matig bezoek aan de tandarts. Een
halfjaarlijkse controle is het meest
gewenst. De tandarts kan dan het
kleinste gaatje direct constateren,
zijn maatregelen treffen, waardoor
het kwaad in de kiem wordt ge
smoord.
Speciaal een vroegtijdig begin
nende schooltandverzorging wordt
geacht. Allereerst raken de kinderen
vertrouwd met de behandeling, wor
den zij „dental-minded" en zullen
zij wellicht later ook de tandarts
regelmatig bezoeken.
En voorts zien de ouders resul
taten, waardoor ook zij wellicht de
tandarts meer zullen raadplegen.
Vraagstukken als het minder geld
beschikbaar stellen voor niet duur
zame conservering en een eventueel
abonnementstarief voor tandartsen
waarover deskundigen en belang
hebbenden confereren vallen buiten
het kader van dit artikel.
Het Ivoren Kruis
Er is een vereniging in ons land
„Het Ivoren Kruis" die al jaren
lang propaganda maakt voor een
goede mond- en tandverzorging.
Het aantal aangesloten leden is
betrekkelijk gering.
Toch voert zij, mede dank zij de
subsidie van enkele verenigingen
en instellingen, een intensieve pro
paganda door middel van tal van
goede, Instructieve brochures, ge
richt zowel tot de ouders als tot
het onderwijzend personeel.
het is prettig werken in een
Het shirt van de vakman!
sterk - moderne kleuren - prima pasvorm
Er zijn voorts aardige kinder
verhalen en kleuterplaten die alle
tot een goede tandverzorging aan
sporen. Een mobiele tentoonstelling
reist door het land, in 1954 en 1955
o.a. langs alle legercentra. Men zou
graag telkenjare in de kweekscholen
enkele lessen over de tandheelkunde
geven.
Een instructief filmpje voor rou
latie op de scholen komt deze
maand gereed.
Men heeft voorts het plan film
strips, ook voor de scholen, te ver
vaardigen, waarbij de onderwijzer
gelegenheid krijgt op het belang van
een goede tandverzorging te wijzen.
Het secretariaat van „Het Ivoren
Kruis" is gevestigd te Rotterdam,
Westersingel 60.
Welhaast niemand vraagt zich bij
het kopen van een postzegel nog af
wat hij doet. Men ergert zich
hoogstens aan de lange rij mensen
die voor het loket op het postkan
toor staat te dringen en men ver
wenst de P.T.T. wanneer het ding
niet plakken wil als men er te lang
aan heeft gelikt.
Men realiseert zich nauwelijks
nog, dat zo'n gewone postzegel een
soort opdrachtformulier-in-minia-
tuur is, waarmee men mensen over
geheel de wereld aan het werk kan
zetten, of een soort vrijgeleide, die
de meest intieme gedachten of
uitermate belangrijke boodschappen
over de ganse wereld begeleidt.
En men heeft daarmee gelijk,
want het zou ondoenlijk zijn in
deze voortvarende tijd alle prak
tische verworvenheden te gaan
overdenken.
Men kan ze het best gedachten-
loos gebruiken, zoals men het de
gewoonste zaak van de wereld vindt
een telefoon te grijpen om daarmee
verbinding te krijgen met wie weet
welk afgelegen oord.
Rembrandt-zegel
Evenwel is er dezer dagen een
postzegel zijn tocht over de wereld
begonnen, die iets meer dan zo
maar een postzegel, dan zomaar
een beter soort plakplaatje dat men
op brieven plakt, is.
Dit jaar wordt in vele landen het
feit herdacht, dat een van de
grootste schilders die de wereld
ooit heeft gekend, Rembrandt Har-
menszoon van Rijn, driehonderd
vijftig jaar geleden in Nederland
werd geboren.
Ter gelegenheid van dit gedenk
waardige feit zullen in vele landen
en heel in het bijzonder in ons land
tentoonstellingen worden gehouden
en plechtige bijeenkomsten, tijdens
welke vele prominenten hun visie
op het werk van Rembrandt ten
beste zullen geven.
In dit jaar ook, zijn in ons land
„Rembrandtzegels" uitgegeven, met
als beeltenis details van etsen van
Rembrandt. Wellicht zullen deze
uitermate fraaie zegels ook in de
toekomst als de „Rembrandtzegels"
bekend blijven, maar hun eigenlijke
naam is gewoon „Zomerzegels 1956".
Zomerzegel
Zomerzegels worden de laatste
twintig jaar, met een korte onder
breking tijdens de oorlog, elke zo
mer uitgegeven en elk jaar heeft
de P.T.T, getracht de beeltenis van
die zegels te inspireren op voor ons
land gedenkwaardige personen of
zaken, zoals zeehelden, historische
gebouwen, belangrijke dichters en
dit jaar dus Rembrandt.
Boven de frankeer waarde van de
zomerzegels wordt een klein bedrag
geheven, dat ten goede komt aan
een groot aantal instellingen op het
gebied van het maatschappelijk
werk, de volksgezondheid en de
cultuur, die daardoor mede in staat
worden gesteld hun heilzaam werk
te verrichten.
Door de beeltenis en door het
charitatieve element zijn de Rem-
brandt-zomerzegels meer dan ge
wone postzegels en zijn zij meer
dan gewone aandacht waard.
Van de opbrengst van de zomer
zegels wordt elk jaar 25 procent
onder de provincies verdeeld en
over de besteding van dat bedrag
wordt door de Commissarissen van
de Koningin advies uitgebracht.
Het resterende deel gaat o.m.
naar het Erefonds voor oud-ver
pleegsters, het Natonaal fonds voor
bijzondere noden, het Koningin
Julianafonds, het Fonds oud-huis-
bezoeksters in dienst van de t.b.c.-
bestrijding, de verpleegfondsen van
de Koninklijke Nederlandse Cen
trale vereniging tot bestrijding van
de tuberculose, het Prinses Irene-
fonds, de Stichting „Aktie voor het
astmatische kind", de kath. Stich
ting voor het astmatische kind, de
Centrale vereniging voor gebrek-
kigenzorg, de Stichting „Methoden
Bugnet", het Prins Bernhardfonds,
het Voorzieningsfonds voor kunste
naars, het Ondersteuningsfonds der
vereniging van letterkundigen, het
Steuncomité voor beeldende kunste
naren en het Nederlands Kunst
verbond.
Een indrukwekkende lijst en wie
de instellingen beziet kan gemak
kelijk tot de overtuiging komen van
het belang van de zomerzegels.
Wie kent niet de nood onder de
oud-verpleegsters, van de t.b.c.-
patiënten, van de asthma-lijdertjes
en van vele goede kunstenaars die
door ziekte of welke omstandig
heden dan ook hun vak niet meer
kunnen uitoefenen.
Koop dus zomerzegels
Daarom is het goed, dat iedere
Nederlander in de komende maan
den bij het kopen van de onont
beerlijke postzegels zich even reali
seert wat hij doet. Dan koopt hij
namelijk een zomerzegel.
Laten we zorgen, dat ook nu weer
de opbrengst in Venray verdubbelt
wordt. In 1954 bedroeg die f 388,44
en in 1955 f 684,66,
Van de verkoop van kaarten
wordt afgezien.
BEL OP BIJ BRAND
No. 392
Hier is een ballpen
die met ere de naam
Parker draagt. Keuze
uit 3 puntbreedten
(extra-fijn, fijn,
medium). 5 x zo lang
schrijven als met
€en gewone ballpen
vulling. Onbreekbare
nylon houder in 4
kleuren verkrijgbaar
en blank metalen dop,
die niet roest of
afschilfert. Vijfkleurefl
inkt: zwart, blauw
zwart, blauw, rood
en groen.
Parker biedt U keuze
uit ballpennen van
f 14.50 tot f 47.50.
'Nieuwe wiling f 3.2J
ook in de goedkopere soorten
slaagt U bij ons beslist.
Prijzen van 60 ct. tot f 47.50