Heldendaden P.K. WERKHEMD Nederland werd overweldigd in strijd met het oorlogsrecht Tandbederf... ^3 Zomer-zegels fa. v.d. üunckhof worden niet gevraagd Bij het aanschouwen van onze I Zolang de honger niet verslagen welvoorziene etalages, waarin mals is, zullen technische vooruitgang vlees, gevogelte, verse en ingeblikte I en wetenschap alleen een bévoor- groenten, fruit van eigen bodem recht deel der mensheid tot zegen en uit zuidelijke contreien, alsmede verrukkelijke zuivelproducten, brood en gebak en andere lekker nijen staan uitgestald, vergeten wij maar al te gemakkelijk, dat meer dan een en een kwart miljard of wel 50 pet. der mensheid niet al leen van deze heerlijkheden ver stoken blijft, maar zelfs bittere harde honger lijdt. En wij, welgevoed als wij zijn, hebben nog nauwelijks oog voor al deze tentoongestelde rijkdom, tenzij wij doelbewust onze stappen er op richten om ingrediënten voor onze koffietafel of middagmaaltijd te kopen. Kunt U zich voorstellen, met welke gretige blikken een van de arme hongerlijders al deze voor hem onbereikbare heerlijkheden zou verslinden? Denkt u alleen maar eens aan, hoe u in de hongerwinter stond te te watertanden, wanneer baklucht Uw neus streelde of U het laatste zorgvuldig bewaarde blikje sardines uit de kelder haalde. Dan kunt u zich ongeveer voorstellen, wat een uitgehongerd mens voelen zou, als het hem vergund was, langs onze winkels te flaneren. Hier overvloed en elders nijpend gebrek aan het allernoodzakelijkste. Melk, eieren, vlees, groenten, een ongekende weelde voor honderd tallen miljoenen, terwijl deze slechts over zo weinig rijst, graan, aard appelen en andere zetmeelhoudende voedingsmiddelen beschikken, dat zij niet de kracht kunnen opbren gen om door werken hun armzalig lot te verbeteren. Miljoenen kwijnen jaarlijks weg, vrijwel roerloos en stom, maar ge folterd door vlagen van het kna gend hongergevoel, dat velen van ons een goede tien jaar geleden ook kenden. Herinnert u zich nog, hoe uw energie wegvlood, hoe lus teloos en onverschillig U werd Duizenden werden toen in Neder land weggemaaid, maar voor wie het ergste doorstond, kwam ten slotte redding opdagen. Zweden snelde ons te hulp met boter en brood, geallieerde vliegtuigen wier pen voedselpakketten af. Toen naderde het uur der bevrijding en stroomde weer volop voedsel ons land binnen. Maar voor de miljoenen, die al zolang gebukt gaan onder de sla vernij van de honger, zal het uur der verlossing nooit aanbreken, wanneer het goed gevoede deel der mensheid hen geen hulp biedt. Het prijzenswaardig streven naar één wereld zal nooit geen werkelijkheid worden, als wij onze hongerende broeders en zusters niet eerst van de tiran, die hun energie in boeien slaat, bevrijden. kunnen strekken, daar een van ge neratie op generatie ondervoede mens de fysieke kracht mist, de verworvenheden der techniek toe te passen bij zijn strijd om het be staan. 1-Iet is daarom een dure plicht van naastenliefde, dat wij allen ons steentje er toe bijdragen, de wereld oorlog tegen de honger, die de „Bond zonder Naam" ontketende, te helpen winnen. Onder de leuze „een mens laat geen mensen hon ger lijden" zette dit propaganda instituut der broederliefde een anti-hongercampagne op touw, waarvan niemand afzijdig mag, noch kan blijven. Heldendaden worden niet ge vraagd. Slechts kleine offers die gemakkelijk kunnen worden ge bracht. Door een pakje roggebrood met enkele opcenten te kopen kunt U de hongerigen mede doen aanzitten aan Uw dis. Met de opcenten wordt straks in de hongergebieden soulaas gebracht. Elke bakker of broodverkoper kan U dit speciale roggebrood met zegel leveren. Wie kan weigeren daartoe een bescheiden bijdragen te leveren? Nooit werd u een schoner gele genheid geboden om uw solidariteit met Uw arme broeders en zusters te betonen. Uw kinderen kunnen terwijl zij het smakelijk roggebrood van de anti-hongercampagne eten, een leeftijdsgenootje in verre lan den van de wisse dood helpen red den. Spoort hen daarom aan, zich desnoods eens een reep chocolade te ontzeggen en het bedrag daar van te besteden voor de aankoop van een pakje roggebrood. Als allen, groten zowel als kleinen, een bescheiden offer brengen, zal heel wat nood kunnen worden ge lenigd. Met aller hulp zal de cam pagne die reeds rijke vruchten af wierp en veel weerklank tot zelfs buiten onze grenzen vond, uiteinde lijk het beoogde doel verdrijving van de honger uit de wereld geheel bereiken. Soms kan het anti-hongerbrood plaatselijk moeilijk te verkrijgen zijn. Mocht U het niet kunnen be machtigen dan kan Uw goede hart zich ook uiten door een storting op giro 1500 van de „Bond zonder Naam" te Haarlem. Ook de langs deze weg onder het motto „anti- hongercampagne" ontvangen be dragen dier.en tot spijziging der hongerden. Stel daarom niet tot morgen uit, wat ge nog heden kunt doen. Want elke dag blijven duizenden ten of fer vallen aan de Honger. Aan ons de taak dit monster te helpen ver slaan. Het doel heiligde de middelen Wanneer wij heden Nederlands bevrijding herdenken, is het waar schijnlijk ook wel goed, dat wij ons de gebeurtenissen van mei 1940, die de inleiding vormden tot de vijf jaren van leed en ellende, nog eens duidelijk voor ogen stellen. Het is altijd verstandig de lessen der ge schiedenis ter harte te nemen en deze nooit te vergeten, want de ervaring kan ons pantseren tegen mogelijke soortgelijke gebeurtenis sen in de toekomst. Wat kunnen wij leren van de verschrikkelijke meidagen van 1940 Ten eerste dat wij nooit meer zo dom mogen zijn om ons leger, onze vloot en luchtmacht te verwaarlozen, terwijl wij er tevens voor moeten zorgen, dat onze zonen bij de verdediging des lands in een prima outillage de zo nodige morele steun kunnen vinden om te trachten zich tegenover een mach tiger vijand staande te houden. En ten tweede, dat wij er rekening mee zullen moeten houden, dat een eventuele vijand zich niet zal ont zien het oorlogsrecht met voeten te treden, om op die manier tot een sneller succes te komen. Dit eist van ons een verhoogde paraat heid. Flagrante schendingen Met welke mogelijkheden van schending van het oorlogsrecht men rekening dient te houden, leren ons de gebeurtenissen in de meidagen van 1940 wel zeer duidelijk. Op 10 mei, kort na 3.30 uur kwamen bij het algemeen hoofd kwartier de eerste berichten binnen van grensoverschrijdingen bij Kerk- rade en Vaals en te 4.00 uur cirkel den reeds vele duitse vliegtuigen boven Den Haag en wierpen pam fletten uit, waarin op de overgave werd aangedrongen. Officieel wist Nederland nog van niets. Nauwe lijks waren de eerste schoten in deze oorlog gevallen of de Duitsers bombardeerden de Alexanderkazer- ne in Den Haag alsmede enige doelen in de naaste omgeving. Ondanks de duitse beloften onze neutraliteit te zullen ontzien en ons ernstig streven deze neutraliteit ten koste van wat ook te hand haven, werden deze wandaden bedreven zonder voorafgaande oorlogsverklaring of het stellen van een ultimatum. Pas te 6.00 uur overhandigde de duitse gezant aan onze minister van Buitenlandse Zaken een verklaring, waarin de inzet van duitse troepen werd aan gekondigd. Wij waren op de meest gemene manier overrompeld. In burgerkleding en bedriegelijbe uniformen Omstreeks kwart voor twee in de nacht had de eerste schermut seling plaats in de Kapellerlaan te Roermond, waar een nederlands groepje militairen bij toeval zich geplaatst zag tegenover een groep in bedriegelijke uniformen geklede duitse militairen, die opdracht had te trachten de voetbrug over de Maas onbeschadigd in handen te krijgen. Na een korte schermutse ling mislukte de overval en de Nederlanders konden de brug tijdig opblazen. Soortgelijke overvallen vonden by vele bruggen in Limburg plaats. Even na drie uur in de nacht naderde een aantal mannen blauwe overalls de wacht die de bewaking had over de Maasbrug bij Buggenum. De mannen waren voorzien van pikhouwelen en schop pen. Bij aanhouding deelden de mannen mede arbeiders van de N.S. te zijn en toonden legitimatie papieren van de spoorwegen. De dienstdoende sergeant vertrouwde de zaak niet en stelde zich telefo nisch in verbinding met zijn com mandant. Tijdens dit gesprek overvielen de ongeveer dertig „spoorwegarbeiders" de Nederlan ders, waarbij een korporaal werd gedood en een sergeant zwaar gewond, waarbij de laatste zag dat een der spoorwegarbeiders onder zijn overall een duits militair uniform droeg. Toen de duitse troep de spoorbrug oprende, werd deze door de nederlandse troepen aan de westzijde opgeblazen, waar bij alle overvallers de dood vonden. De brug tussen Gennep en Oeffeit viel helaas in duitse handen door een soortgelijke overval, waarbij de aanvallers op misleidende wijze gekleed waren in uniformen die veel geleken op die der koninklijke marechaussee. Hierdoor konden even over vier ongehinderd een pantsertrein en een goederentrein de brug passeren met als gevolg, dat de nederlandse troepen in de rug konden worden aangevallen. De pantsertrein wist door te drin gen tot Mill, voordat hij tot ont sporing werd gebracht. Het Rotterdam bombardement van Rotter dam Is wel een van de ergerlijkste schendingen van het oorlogsrecht geweest. Een aan de commandant van Rotterdam gezonden ultimatum van 10.30 uur, waarin de stad twee uur tijd kreeg tot overgave, moest vóór 12.30 uur worden beantwoord. Te 12.15 verscheen de nederlandse parlementair voor de duitse com mandant met een verzoek om nadere inlichtingen. Hierna volgde een nieuw ultima tum van de Duitsers op 13.20, waarbij men drie uur tijd kreeg tot overgave. Doch reeds tien minuten later ongeveer 13.30 uur vielen de eerste bommen op Rot terdam. De gevolgen waren ontzettend. Ongeveer 900 personen werden gedood, plus minus 25.000 woningen werden verwoest, 24 kerken, 2350 winkels en magazijnen, 550 café's en hotels. 2000 fabrieken, pakhuizen en werkplaatsen, 62 scholen, schouwburgen, 12 bioscopen, een gebied van omstreeks 260 hectaren werd totaal verwoest. Tot dergelijke misdaden is een tegenstander in staat, ook al is hij numeriek en materieel superieur. Het doel heiligt de middelen is de stelregel van totalitair geregeerde landen. Men moet dus op alles voorbereid zijn, wanneer het tot een treffen komt. Dat is de les van 1940, die wij ter harte dienen te nemen en waartegenover wij slechts kunnen stellen een zo hoog moge lijk opvoeren van onze paraatheid. Kwaal die nog steeds onderschat wordt- Men verleert het kouwen en men snoept te veel. Negentig procent van het Neder landse volk lijdt aan een ongename kwaal, waarvan de ernst niet vol doende wordt ingezien: het tandbe derf of caries. Men maakt er zich in het algemeen weinig zorgen over. Velen gaan veelal als het te laat is naar de tandarts, die een ingrij pende en pijnlijke boring moet ver richten of meer kiezen moet trek ken. Het uitstel is wel begrijpelijk. Maar toch: had men eerder de tandarts geraadpleegd, dan had deze met een simpele en weinig pijnlijke boring en vulling kunnen volstaan en was er zo goed als zeker geen sprake geweest van trekken, laat staan van de verzen gende pijn vooraf. Men heeft er in het algemeen geen besef van, dat het tandbederf gevaarlijk is voor de gezondheid. De ontsteking die begon in tand of kies gaat, indien onbehandeld over op de kaak. Het gevolg is het ont staan van een abces, wat gepaard gaat met hevige pijn. De etter kan een uitweg zoeken naar binnen. Hierbij kunnen zich ernstige com plicaties voordoen, die tenslotte levensgevaarlijk kunnen zijn. Ook al zal het zo'n vaart niet lopen, een slecht gebit veroorzaakt een slechte spijsvertering. Ge hebt uw tanden en kiezen hard nodig voor het kauwen van uw voedsel. Het fijnmalen en de vermenging met speeksel zijn noodzakelijk voor de goede spijsvertering. Gebeurt dit niet goed dan wordt de maag die tot taak heeft de vertering voort te zetten, overbelast. Als gevolg daar van kan zelfs een maagzweer ont staan. Het tandbederf neemt de laatste tijd meer en meer toe. De oorzaak is allereerst gelegen in het feit, dat men fijner, minder natuurlijk voed sel tot zich neemt, zoals zacht brood, gebak, cake, papkost in vele varia ties, fijn gestampt of gemalen voedsel. Het voedsel glijdt, zouden wij zeg gen, gemakkelijker naar binnen. Men verleert intussen het kauwen. Er blijven als gevolg hiervan meer spijsresten in de mond achter. De bacteriën, die in de mond aan wezig zijn, vinden hierin gretig een voedingsbodem, vooral als de ach terblijvende spijsresten koolhydra ten, dat is o.a. suiker, bevatten. Er worden zuren geproduceerd, die het gebit aantasten. Zeer schadelijk is voorts snoep goed, dat veel suiker bevat. Spe ciaal als de stoffen lang in de mond achter blijven, hetzij door hun kleverige eigenschappen (nou gat, toffees, enz.), hetzij dat zij slechts langzaam oplossen (zuurtjes. 67 pet der tandenborstels is onbruikbaar Er zijn vier middelen om het tandbederf tegen te gaan: het dieet wijzigen, waaronder minder snoe pen, beter kauwen, goede mond- reiniging en een regelmatige con trole van 't gebit door de tandarts. Allereerst de wijziging van het dieet. Men kan door een goede voeding de weerstand van zijn gebit vergroten. Van een tekort fian kalk, fosfor en vitamine D ondervindt het gebit een nadelige invloed. Het is gewenst bij iedere maal tijd melk, karnemelk of yoghurt of een gerecht daarvan bereid te ge bruiken. Het dagelijks gebruik van aardappelen] groenten, liefst ook eens rauw en indien mogelijk rauw fruit is aan te bevelen, even als het eten van kaas, vlees, vis, ei of peulvruchten. Tenslotte is het gebruik van boter of gevitamineerde margarine en bruinbrood, roggebrood of volkoren- produkten als havermout nuttig. .Het beter kauwen behoeft geen toelichting. Zeker tweemaal per dag poetsen. tweemaal: 's avonds voor het naar bed gaan en 's morgens na het ontbijt. Men streeft over het algemeen naar een zg. cosmetisch effect, d.w.z. het verkrijgen van mooie, witte glanzende tanden. Het is in het oog van de tand arts veel belangrijker zg. mond- hygiënisch effect, nl. het behoud van een caries vrij gebit dat is een gebit zonder tandenbederf en een gezond paradentium het tandvlees en de omliggend weefsels van de tand wordt in het a'ge- meen minder nagestreefd. Wat ook het oogmerk is, het tandenpoetsen heeft groot nut. De voedselresten worden, bij een goed manaal, verwijderd en de tandpasta neutraliseert, lost op en heeft een reinigende werking. Men moet opletten, dat men van het tandvlees naar de kroon bors telt. Dus bij het borstelen van de bovenkaak van boven naar beneden en bij de onderkaak van beneden naar boven. Men vergete de achterzijde van de tanden niet. Na het poetsen moet men de mond goed spoelen door een slok water beurtelings tussen de tanden en kiezen door te persen en te zuigen. Daardoor verwijdert men de etensrestjes, die bij het borstelen kunnen zijn ach tergebleven. De tandenborstel moet aan enkele eisen voldoen, wil hij geschikt zijn voor zijn werk. Hij mag niet te groot zijn, want dan kan men on mogelijk overal bij komen en niet te slap, daar de haren stevig moe ten zijn en geen etensresten tussen de bundels zitten, die een ideale broedplaats zijn voor de bacteriën. iedere werker Van de mondreiniging kan meer gezegd worden. Men kan niet ge- noeg aanbevelen de tanden ver scheidene malen per dag te poet sen, vooral na de maaltijden, zeker Twee borstels voor negen personen. Er ontbreekt nog heel wat aan het gebruik van de tandenborstel in ons land. Tien procent van de Nederlanders zo is uit een enquête, die een tandpastafabriek onlangs heeft in gesteld gebleken, bezit geen tandenborstel. Van alle aangetrof fen tandenborstels was 67 procent onbruikbaar. Negen personen uit een gezin deden samen met twee tandenborstels. Dit verschijnsel van „gezins borstel" is bekend en men kan er slechts verrast over zijn, dat het aantal gezinsborstels niet nog gro ter is dan 4 pet. (In Berlijn vond men men in 1930 15 pet en in 1934 18 pet.) De helft van de tandenborstels was een jaar oud, 40 pet twee drie jaar, 10 pet. nog ouder. Een was er zelfs bij, waarvan pertinent werd beweerd, dat deze in 1932 was aangeschaft. Men poetst zijn tanden ook niet genoeg. 65 pet der ondervraagden beweerde dit driemaal per dag te doen, 36 pet gaf op tweemaal per dag, 39 pet eenmaal per dag en 8 pet een tot viermaal per week. Deze cijfers en speciaal de 10 pet die geen tandenborstel gebruiken en in 't geheel niet poetst en de 67 pet onbruikbare borstels, zeggen veel. Het blijkt duidelijk, dat een goe de voorlichting omtrent het tanden poetsen nodig is. Beter dan de ge bruikelijke van de filmster, met de stralend witte tanden. Het ware beter een en ander te vertellen over het gebruik van de tanden borstel, zijn onderhoud en aan te dringen op tijdige vervanging. Er zijn op zijn minst 161 verschillende merken in ons land. Fluorzout in drinkwater Ten behoeve van de mondhygiëne voegt men in de Verenigde Staten in tal van plaatsen fluorzout aan het drinkwater toe. Daardoor bie den de tanden waarschijnlijk beter weerstand aan de werking van de zuren. Men zou hier succes mee hebben, maar definitieve resultaten zijn niet bekend. In ons land neemt men sinds en kele jaren een proef met het toe voegen van dit zout. Men vergelijkt daarvoor twee plaatsen, Culemborg en Tiel, twee plaatsen die vrij wel dezelfde welstand en gewoon ten. In Tiel heeft men fluorzout aan het drinkwater toegevoegd, in Cu lemborg niet. Deze proef zal schrik niet ongeveer vijftien jaar in beslag nemen. In 1968 zal men er dus meer van weten. Het laatste middel om het tand bederf tegen te gaan is een regel matig bezoek aan de tandarts. Een halfjaarlijkse controle is het meest gewenst. De tandarts kan dan het kleinste gaatje direct constateren, zijn maatregelen treffen, waardoor het kwaad in de kiem wordt ge smoord. Speciaal een vroegtijdig begin nende schooltandverzorging wordt geacht. Allereerst raken de kinderen vertrouwd met de behandeling, wor den zij „dental-minded" en zullen zij wellicht later ook de tandarts regelmatig bezoeken. En voorts zien de ouders resul taten, waardoor ook zij wellicht de tandarts meer zullen raadplegen. Vraagstukken als het minder geld beschikbaar stellen voor niet duur zame conservering en een eventueel abonnementstarief voor tandartsen waarover deskundigen en belang hebbenden confereren vallen buiten het kader van dit artikel. Het Ivoren Kruis Er is een vereniging in ons land „Het Ivoren Kruis" die al jaren lang propaganda maakt voor een goede mond- en tandverzorging. Het aantal aangesloten leden is betrekkelijk gering. Toch voert zij, mede dank zij de subsidie van enkele verenigingen en instellingen, een intensieve pro paganda door middel van tal van goede, Instructieve brochures, ge richt zowel tot de ouders als tot het onderwijzend personeel. het is prettig werken in een Het shirt van de vakman! sterk - moderne kleuren - prima pasvorm Er zijn voorts aardige kinder verhalen en kleuterplaten die alle tot een goede tandverzorging aan sporen. Een mobiele tentoonstelling reist door het land, in 1954 en 1955 o.a. langs alle legercentra. Men zou graag telkenjare in de kweekscholen enkele lessen over de tandheelkunde geven. Een instructief filmpje voor rou latie op de scholen komt deze maand gereed. Men heeft voorts het plan film strips, ook voor de scholen, te ver vaardigen, waarbij de onderwijzer gelegenheid krijgt op het belang van een goede tandverzorging te wijzen. Het secretariaat van „Het Ivoren Kruis" is gevestigd te Rotterdam, Westersingel 60. Welhaast niemand vraagt zich bij het kopen van een postzegel nog af wat hij doet. Men ergert zich hoogstens aan de lange rij mensen die voor het loket op het postkan toor staat te dringen en men ver wenst de P.T.T. wanneer het ding niet plakken wil als men er te lang aan heeft gelikt. Men realiseert zich nauwelijks nog, dat zo'n gewone postzegel een soort opdrachtformulier-in-minia- tuur is, waarmee men mensen over geheel de wereld aan het werk kan zetten, of een soort vrijgeleide, die de meest intieme gedachten of uitermate belangrijke boodschappen over de ganse wereld begeleidt. En men heeft daarmee gelijk, want het zou ondoenlijk zijn in deze voortvarende tijd alle prak tische verworvenheden te gaan overdenken. Men kan ze het best gedachten- loos gebruiken, zoals men het de gewoonste zaak van de wereld vindt een telefoon te grijpen om daarmee verbinding te krijgen met wie weet welk afgelegen oord. Rembrandt-zegel Evenwel is er dezer dagen een postzegel zijn tocht over de wereld begonnen, die iets meer dan zo maar een postzegel, dan zomaar een beter soort plakplaatje dat men op brieven plakt, is. Dit jaar wordt in vele landen het feit herdacht, dat een van de grootste schilders die de wereld ooit heeft gekend, Rembrandt Har- menszoon van Rijn, driehonderd vijftig jaar geleden in Nederland werd geboren. Ter gelegenheid van dit gedenk waardige feit zullen in vele landen en heel in het bijzonder in ons land tentoonstellingen worden gehouden en plechtige bijeenkomsten, tijdens welke vele prominenten hun visie op het werk van Rembrandt ten beste zullen geven. In dit jaar ook, zijn in ons land „Rembrandtzegels" uitgegeven, met als beeltenis details van etsen van Rembrandt. Wellicht zullen deze uitermate fraaie zegels ook in de toekomst als de „Rembrandtzegels" bekend blijven, maar hun eigenlijke naam is gewoon „Zomerzegels 1956". Zomerzegel Zomerzegels worden de laatste twintig jaar, met een korte onder breking tijdens de oorlog, elke zo mer uitgegeven en elk jaar heeft de P.T.T, getracht de beeltenis van die zegels te inspireren op voor ons land gedenkwaardige personen of zaken, zoals zeehelden, historische gebouwen, belangrijke dichters en dit jaar dus Rembrandt. Boven de frankeer waarde van de zomerzegels wordt een klein bedrag geheven, dat ten goede komt aan een groot aantal instellingen op het gebied van het maatschappelijk werk, de volksgezondheid en de cultuur, die daardoor mede in staat worden gesteld hun heilzaam werk te verrichten. Door de beeltenis en door het charitatieve element zijn de Rem- brandt-zomerzegels meer dan ge wone postzegels en zijn zij meer dan gewone aandacht waard. Van de opbrengst van de zomer zegels wordt elk jaar 25 procent onder de provincies verdeeld en over de besteding van dat bedrag wordt door de Commissarissen van de Koningin advies uitgebracht. Het resterende deel gaat o.m. naar het Erefonds voor oud-ver pleegsters, het Natonaal fonds voor bijzondere noden, het Koningin Julianafonds, het Fonds oud-huis- bezoeksters in dienst van de t.b.c.- bestrijding, de verpleegfondsen van de Koninklijke Nederlandse Cen trale vereniging tot bestrijding van de tuberculose, het Prinses Irene- fonds, de Stichting „Aktie voor het astmatische kind", de kath. Stich ting voor het astmatische kind, de Centrale vereniging voor gebrek- kigenzorg, de Stichting „Methoden Bugnet", het Prins Bernhardfonds, het Voorzieningsfonds voor kunste naars, het Ondersteuningsfonds der vereniging van letterkundigen, het Steuncomité voor beeldende kunste naren en het Nederlands Kunst verbond. Een indrukwekkende lijst en wie de instellingen beziet kan gemak kelijk tot de overtuiging komen van het belang van de zomerzegels. Wie kent niet de nood onder de oud-verpleegsters, van de t.b.c.- patiënten, van de asthma-lijdertjes en van vele goede kunstenaars die door ziekte of welke omstandig heden dan ook hun vak niet meer kunnen uitoefenen. Koop dus zomerzegels Daarom is het goed, dat iedere Nederlander in de komende maan den bij het kopen van de onont beerlijke postzegels zich even reali seert wat hij doet. Dan koopt hij namelijk een zomerzegel. Laten we zorgen, dat ook nu weer de opbrengst in Venray verdubbelt wordt. In 1954 bedroeg die f 388,44 en in 1955 f 684,66, Van de verkoop van kaarten wordt afgezien. BEL OP BIJ BRAND No. 392 Hier is een ballpen die met ere de naam Parker draagt. Keuze uit 3 puntbreedten (extra-fijn, fijn, medium). 5 x zo lang schrijven als met €en gewone ballpen vulling. Onbreekbare nylon houder in 4 kleuren verkrijgbaar en blank metalen dop, die niet roest of afschilfert. Vijfkleurefl inkt: zwart, blauw zwart, blauw, rood en groen. Parker biedt U keuze uit ballpennen van f 14.50 tot f 47.50. 'Nieuwe wiling f 3.2J ook in de goedkopere soorten slaagt U bij ons beslist. Prijzen van 60 ct. tot f 47.50

Peel en Maas | 1956 | | pagina 4