Geen „loonfestival" 1955 De komende begroting. Jeugd-forum in Venray ifSPsS WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN Funeste invloed van de schaarste aan arbeidskrachten Win voor St. Sicolaas een mooie Franse pop Kwartjesactie voor de kerken ten einde Carnaval-nieuws Zaterdag 12 November 1955 No 45 ZES EN ZEVENTIGSTE JAARGANG ONDERVINDT w PEEL EN MAAS CONFECTIE VAI DRUK EN UITGAVE FIRfaA VAN DEN MUNCKHOF GROOTESTRAAT 23 TELEF. 512 GIRO Wij zijn gewend geraakt aan jaarlijks terugkerende gebeurtenis sen. Elk jaar een nationale feest dag, elk jaar een Carnaval en wij zouden zo langzamerhand ook kun nen gaan spreken van jaarlijks terugkerend loonfestival, een alge mene loonsverhoging van enkele procenten, zoals wij het laatst op 1 oktober 1954 beleefden. Mogen wij de verstrekte berich ten als juist aanvaarden, dan is de regering niet voornemens om dit jaar een loonfestival te houden. Ook bedrijfstaksgewijze zal er geen sprake mogen zijn van loonsver hogingen, zelfs wanneer daarbij toegegeven wordt dat de welvaart dit jaar weer met ongeveer 5 pet. zal stijgen. Na de oorlog hebben de vakver enigingen zich op het standpunt gesteld, dat de werknemers telkens recht hebben op een hoger inkomen, wanneer uit de statistieken blijkt dat de welvaart is toegenomen. Deze gedachte is volkomen juist. In dit verband kan nog in herinne ring worden gebracht de bereidheid van de vakbonden om consumptie beperking toe te laten toen de toestand van 's lands financiën dit enkele jaren geleden eiste. Bij be dreiging van de welvaart haalt men de buikriem strakker aan, maar daar staat tegenover, dat bij stijgende welvaart ook de werk nemers gelegenheid moeten krijgen om de bloemetjes buiten te zetten. Nu is er een merkwaardig ver schil te constateren in het inkomen van een loontrekker en dat van de ondernemer. Het laatste is een overschot, nadat al het nadelige risico en de tegenvallers van een jaar er zijn afgetrokken. Dit onder nemingsinkomen wordt niet door berekend in het product. Het is wisselend naar de uitkomsten van het productieproces. Wanneer alle ondernemers dus hun inkomen zien stijgen, dan is er geen direct ver band met de kosten van consumptie- en productiemiddelen. Het inkomen van de ondernemer als zodanig wordt niet doorberekend in het product. Er vloeit dus niet onmid dellijk een prijsstijging uit voort. Ook omdat er van dit inkomen in de werkelijkheid een groter deel wordt gespaard dan van het loon is het inflatoir effect, d.w.z. het prijsstijgend effect niet zo groot, al is het in beperkte mate en meer indirect wel aanwezig. DE VICIEUZE CIRKEL Verhoogt men als gevolg van de gestegen ondernemersinkomsten nu ook de lonen van werknemers, dan ziqt men dat de calculatie-afdelin gen van de onderscheiden bedrijven onmiddellijk aan het rekenen gaan en dat tal van producten van van daag of morgen duurder worden. We komen dan in de reeds veel besproken cirkelgang van hogere lonen geeft hogere prijzen, met als gevolg opnieuw hogere lonen etc, Wij moeten als natie vermijden daarin terecht te komen, want dat is fnuikend voor het gehele econo mische leven, niet in het minst voor de werknemers zelf. Deze stelling wordt duidelijk bewezen door de vele algemene loonsverho gingen, die er na de oorlog zijn geweest en waarvan er geen enkele aan de loontrekkenden werkelijk voordeel heeft gebracht. Het mag dus een wijs besluit van de over heid worden genoemd, wanneer zij aan dit systeem een eind wil maken. Wordt in een bepaalde bedrijfs tak het loon verhoogd, dan is het gevolg op de gehele volkshuishou ding veel minder voelbaar. Alleen in die bepaalde bedrijfstak neemt dan de consumptieve vraag toe, terwijl alleen in die bedrijfstak de prijzen van de producten evenredig worden verhoogd. Zou men echter bij de thans bestaande schaarste aan arbeidskrachten toelaten, dat een loonsverhoging per bedrijfstak wordt tot stand gebracht, dan is stelling te verwachten, dat dit in de praktijk neerkomt op een alge mene loonstijging, aangezien men overal aan het tekort aan arbeids krachten wil ontkomen door een loonsverhoging. MAAR DAN De enige uitweg uit de impasse zou aldus zijn, dat men jaarlijkse uitdeling uit de winst aan werk nemers toelaat of verplicht stelt. Hier zouden eveneens spanningen het gevolg van zijn, want er is niet steeds een economisch verband tussen prestatie van de werknemer en de winst. Voor zover dit verband wel be staat, zou er bij verliesgevende be drijven een ontevredenheid kunnen ontstaan, omdat de werknemers niet zien, dat een verlies mede aan hun onvoldoende prestatie te wijten is. Dit behoeft ook niet zo te zijn. Eindeloze protesten en zelfs sta kingen kunnen van een dergelijk systeem het gevolg zijn. Dit is dus niet aan te bevelen. Bovendien zou men bij het algemeen optreden van verliezen, dan de vraag kunnen stel len of dan niet de werknemers een deel van het door hun ontvangen loon moeten terugbetalen. Reëel gezien is dit niet mogelijk. MEER VACANTIE De regering wil er naar streven toch de werknemers inde gestegen welvaart te doen delen. Men denkt nu de oplossing te vinden in de verruiming van een langere vacan- tie, die dan eventueel var 6 op 9 aaneengesloten vacantiedagen zou kunnen worden gebracht. Deze verruimde toeslag en langere vacantie fzou per bedrijfstak moe ten worden ingevoerd, waarbij dus de gedachte op de achtergrond leeft, dat van de vacantietoeslag en het toestaan de verruiming in die be drijfstakken achterwege blijft, waar dit gezien de marktpositie niet ver antwoord is. Inderdaad is het effect van deze maatregel op de geldhuishouding niet zo sterk als dat van een directe loonsverhoging. Maar in feite be tekent die verruiming wel een loons verhoging van 3 pet., die dan ook door het bedrijfsleven stellig zal worden doorberekend. Weliswaar betoogt men in rege ringskringen, dat die doorberekening niet zal mogen plaatsvinden, maar de werkelijkheid is anders. Men denke in dit verband aan de on langs tot stand gekomen nieuwe regeling van lonen en arbeidsvoor waarden in het drukkersbedrijfdie onmiddellijk werd doorberekend. Intussen is het mogelijk, dat ver hoogde vacantietoeslag en meer vacantiedagen niet zo'n directe ver hoging van de consumptie tengevol ge zullen hebben als een loonsver hoging en daar speculeert de over heid derhalve op. Geen goedkoopte-eiland meer... De conclusie van het voorgaande ligt voor de hand. Ook meer vacan tietoeslag en meer vacantie be tekenen verhoogde loonkosten voor het bedrijfsleven, die hun doorwer king op het economisch leven niet zullen missen. De regering zal wel trachten de loonstijging te beteu gelen, maar de resultaten van dit pogen zullen vermoedelijk mager zijn. De werkelijkheid is, dat wij door schaarste aan arbeidskrachten lang zaam maar zeker onze kostenvoor- sprong op het buitenland aan het inboeten zijn. Bovendien kan de nuchtere Nederlander om zich heen zien, dat de bestaande loonschema's alom in den lande reeds zijn over schreden en dat men met kunst- en vliegwerk methoden bedenkt om binnen de grenzen der wet toch meer aan de arbeiders te betalen. Het afwimpelen van het „loon festival 1955" heeft dus geen andere positieve betekenis dan dat hierdoor wordt vermeden, dat het hek van de loondam wordt genomen, waar door wij spoedig op een te hoog kostenpeil voor het bedrijfsleven zouden belanden. Bij voortduring van de bestaande arbeidersschaarste zal dit niettemin moeilijk te ver mijden zijn. Wij kunnen binnen afzienbare tijd de nieuwe begroting 1956 voor onze gemeente tegemoet zien. Een begroting, die weinig nieuws zal brengen, nadat reeds in enkele raadsvergaderingen terug de plan nen voor 1956 zijn besproken en dus de kapitaalswerken het hoogtepunt van de begroting al behandeld zijn. Bovendien zal deze begroting erg te lijden hebben gehad onder het ministeriële bevel, te zorgen voor een sluitende begroting en niet te rekenen op grotere rijksbijdragen. Dat dit bevel stimulerend werkt, kan niet bepaald gezegd worden. De traditie, dat uit een begroting het gehele werkplan van een ge meente voor het komende jaar be vat, is dus ook dit jaar niet ge handhaafd kunnen worden. Hierdoor en dat is toch wel erg jammer heeft de begroting voor velen zeer weinig te beteke nen. Men kijkt eens naar de post salarissen, naar de plannen van Gemeentewerken en dan is de be langstelling voorbij. Men kankert hoogstens wat, dat dit of dat weer niet gaat gebeuren en daar blijft het bij. De begrotings-beschouwingen van de raadsleden vinden nog wel wat aandacht, maar als die of die ver tegenwoordiger het niet speciaal over een weg of een gebouw heeft gehad, dan heeft alles wat hij zegt toch wel betrekkelijk weinig nut. Al is het waar, dat de tegen woordige begroting een verzame ling cijfers geeft, waar men van duizelt en waardoor het voor een leek ieder jaar moeilijker wordt er uit te komen, van de andere kant is 't toch het voornaamste stuk, waaruit de financiële positie van de gemeente, dus onze eigen por temonnee, is uit af te lezen. Maar daarnaast bepaalt het toch ook altijd de gemeente-politiek op velerlei terrein. En de vraag dient wel gesteld te worden of vele fouten, die wij een vroegere generatie verwijten, niet juist ontstaan zijn, door de geringe belangstelling, die indertijd aan de begroting gegeven werd. Juist in deze tijd, nu wij als gemeente een geweldige ontwik keling doormaken en meemaken op vrijwel ieder terrein van het maat schappelijk leven, nu is een bestu dering van de begroting en alles, wat daar aan vast zit, van het grootste belang. Niet alleen voor het leven van vandaag, maar ook van de nabije en zelfs verre toekomst. Dat sluit tevens in, dat wij op verschillend terrein juist met die toekomst rekening dienen te houden. Voordat we dat onderwerp echter verder behandelen, is het dienstig nog een enkel woord te zeggen over de financiële regeling die tussen Rijk en Gemeente bestaat en die feitelijk oorzaak is, dat we in de begroting het toekomstig beleid niet meer vinden. In afzonderlijke nota's e.d. moet vooraf geld en toe stemming voor kapitaalswerken worden gevraagd. Dit houdt dus in, dat we finan- cieel geheel afhankelijk zijn van het Rijk. We hebben onze plannen daar voor te leggen en al naarge lang Den Haag over geld beschikt, wordt dit ons toebedeeld. Dat daar bij ook de voordracht van het ge wenste gewicht in de schaal legt, is wel zeker. Het mag misschien op het eerste gezicht prettig zijn in Den Haag een rijke oom te hebben, die gul zijn portemonnee openmaakt, er schuilt echter ook een groot gevaar in, dat we geheel afhankelijk wor den. Dat we letterlijk niets meer uit kunnen voeren, zonder alle mo gelijke ambtenaren van Rijk en Provincie hun fiat er aan gegeven hebben. En dat het feitelijk een kwestie wordt van „hoe dragen we het voor". Al is het zeker waar, dat in de meeste gevallen van kapitaals uitgaven het voor de gemeenten onmogelijk is om deze uit eigèn middelen te betalen, van de andere kant moeten de gemeenten enige armslag hebben nu eens bepaald werk uit te kunnen voeren met eigen geld en volgens eigen wil. De laatste bepaling van de Minis ter over de sluitende begroting wijst er op, dat men ook in Den Haag wel eens de gemeenten zoveel mo gelijk op eigen benen wil zien staan. Want die gulle oom brengt zijn be zwaren ook mee op ander terrein. Namelijk, dat men ook wel eens plannen ter tafel brengt, die feite lijk te groots en te kostbaar zijn voor een bepaalde gemeenschap, maar die men nu poneert omdat Den Haag toch alles betaalt. Een indruk, die reeds velen hebben. Om daar enigszins paal en perk te stellen is nu de boodschap ge komen: „Eerst zelf zorgen voor een sluitende begroting". Dat zal voor vele gemeenten be tekenen: hogere inkomsten zoeken via hogere directe of indirecte be lastingen en lagere uitgaven door rationeler beheer, verstandige fi nanciële politiek en een juist af wegen van het nut en de urgentie van verschillende plannen. Hoe de situatie hier in Venray zal zijn, dat jarenlang met een te kort op de begroting heeft moeten werken zullen we af moeten wach ten Dat zal de komende begroting leren. Of de inkomsten verhoogd kunnen worden, lijkt ons niet goed mogelijk. Men zal indertijd bij deze begro- tingskorten al gekeken hebben, hoe het staat met onze belastingen. Vermakelijkheidsbelasting is al hoog, maar zal door het feit, dat er meer gedanst wordt, nog wel hoger worden. Marktgelden zullen door de wekelijkse markten ook nog meer opbrengen. Maar daarmede zal het ook wel ten einde zijn. Het zal hem dus in de uitgaven moeten worden gezocht en wel onder het motto: Vele kleintjes maken een groot! Om maar één post te noemen: Hoe zal de subsidieregeling uit de bus komen? Vorig jaar is nog al met milde hand gestrooid, maar kan dit nu nog? Hoe zit 't met het onderhoud Aan onze wegen en plantsoenen? En zo kunnen we doorgaan. Als het nog niet gebeurd is en we hebben de indruk, dat op verschillend terrein hieraan inder daad hieraan te weinig is gedaan dan zal juist hier de nadruk vallen op planning, urgentie, nut en toekomst. We hebben verschillende notas in het verleden gezien, die als drie- of vijfjaren-plan het toe komstige beleid op verschillend terrein in onze gemeente bepalen. Maar er zijn nog verschillende andere terreinen terra incognita. En wat is er terecht gekomen van de uitgaven-cijfers in de be staande plannen? Allemaal vragen, die bij het op stellen en bij de bestudering van deze begroting vooral toch wel na drukkelijk naar voren zullen komen. Van de andere kant moeten we ook de vraag stellen of de ont wikkeling van onze gemeente door een dergelijke maatregel van de Minister niet gehandicapt wordt? Weliswaar ligt er de plannen- nota, waarvoor de gelden afzonder lijk door Den Haag wordt toege wezen, maar zal dat niet gebeuren met een blik op de begroting 1956. En als die niet de zuinigheid aan geeft, die Den Haag wenst, wat gebeurt er dan Allemaal vragen, die voor de komst van deze begroting van be lang zijn, mede omdat daar bijv. toch ook de uitbreiding van Venray- Zuid en West bij betrokken is, de riolering enz. enz. Het is wel van belang, dat voor af te realiseren. Want dit zal er misschien toe leiden, dat reeds nu de urgentie wordt vastgesteld van vele plannen en wensen, welke men nog heeft en misschien een andere uitweg gezocht wordt voor de verwezen lijking daarvan. Het is mede hierom, dat we de begroting 1956 en de behandeling daarvan met belangstelling tege moet zien Actie van de Kath. Invaliden- bond „St Liduina" Met het oog op het naderende St. Nicolaasfeest heeft de Kath. Invaliden-bond „St Liduina", Deke nale afdeling Venray, in het gehele dekenaat een actie ontketend welke zeer zeker bij het publiek van Venray, Wanssum, Geijsteren en Blitterswijck de plaatsen van het dekenaat zal inslaan. Door de afdeling zijn 4 prachtige Franse poppen aangekocht welke ieder afzonderlijk een Nederlandse meisjesnaam hebben. Om eventuele ergissingen te voorkomen, zijn bij deze namen geen afkortingen ge bruikt. Deze 4 namen nu kan het publiek raden tegen f 0,25 per naam. Men kan natuurlijk zoveel namen raden als men zelf wil. Bij goed raden van 1 naam heeft men 1 kans, bij 2 namen 2 kansen, enz. Wordt een naam geraden dan ontvangt men de speelpop cadeau. Zijn er meerdere goede inzendingen dan wordt hieronder op 5 Dec. a.s. door de Rijkspolitie te Venray ge loot. De te raden namen zijn thans reeds veilig opgeborgen in een kluis op het politiebureau. Tevens dingen alle goede in zenders nogmee naar een extra prijs. Buiten de poppen hebben zij even eens nog kans om een pracht van een Muvero-kookketel te winnen. Alle prijzen worden op pakjes avond dus 5 Dec. a.s. bij de win naars thuisbezorgd. De door deze actie inkomende gelden zullen door de St Liduina- bond worden gereserveerd om, in dien nodig, hun leden een bijdrage te verschaffen in de aankoop van invalidenwagen, prothese e.d. Men kan nu aan de slag. De in woners van bovengenoemde plaat sen in het Dekenaat Venray, zullen in de komende weken getest wor den in de kennis van vrouwen namen. Deze actie zal 3 weken in beslag nemen, n.l.: Van 12 t.m. 18 November 1955 te Blitterswijck, Castenray, Geijsteren, Oostrum, Oirlo en Wanssum. Van 19 t.m. 25 Nov. Heide, Leunen, Merselo, Smakt, Veulen en Yssel- steyn. van 26 Nov. t.m. 4 Dec. Venray- kom, n.l.St Petrus-Banden parochie en rectoraat O.L.Vrouw van Zeven Smarten. Naar aanleiding van de veler hande berichten, die de laatste tijd gecirculeerd hebben over wijzigin gen in de kerkelijke collectes, ver neemt de Nieuwe Limburger van het bisdom te Roermond, dat daar mede wordt vooruiigelopen op rege lingen. die hun beslag nog niet ge kregen hebben. Definitief is slechts, dat de dioce sane „Kwartjes-actie" op 31 Dec. a.s., geheel overeenkomstig de op zet, zal worden beëindigd. De ge stelde termijn van vijf jaren is dan teneinde. In welke vorm daarna op de ge lovigen een beroep zal worden ge daan om bij te dragen voor de bouw van nieuwe kerken, staat nog niet vast. Het bisdom werkt inderdaad plannen uit voor nieuwe vormfen en regelingen betreffende collectes. Uitgangspunt is daarbij geweest het sterk verbreide gevoelen, dat naar meer constructieve vormen moet worden gezocht voor de bij dragen van de gelovigen in het onderhoud van geestelijkheid, ker ken en kerkelijke instellingen dan door collectes, die men bovendien vaak storend acht voor de eredienst. Bij het voor-overleg zijn ook leken betrokken. Van bisschoppelijke zijde zal om trent een en ander mededeling worden gedaan, zódra de verge- vorde plannen definitief hun beslag hebben gekregen. Het „Keieschieters-bal" waarmee onze vastelaovondklup het nieuwe seizoen heeft ingezet, mag alleszins geslaagd heten. Het was er druk en het was er gezellig zondag j.l in zaal Wilhelmina en zo zijn dus beide partijen aan hun trek geko men. Prins Henk was speciaal uit Heerlen overgekomen voor zijn laatste bal en wacht nu maar ge laten af, hoe men hem kwijt zal raken. Dat is een punt van bespre king van de zitting-commissie, die volop bezig is met het in elkaar zetten van de zitting van „Haze- péper", die volgende week Zondag wordtgehouden. Men heeft daar enkele zeer goe de krachten vanuit het Zuiden voor aangetrokken, terwijl ook Grada en Bernedien weer zijn uit genodigd hun visie te geven op 't Venrayse leven van vandaag. Er is ook weer een jachtpartij en de hazen, die hierbij sneuvelen, worden speciaal voor dit feest be waard. Al met al zal het publiek weer een zeer prettige avond hebben, hoe de Prins aan zijn einde komt, is en blijft tot die datum zwaar geheim. Ook op de kerkdorpen zit men niet stil en Oirlo begint zondag met een „Spurriemökken-bal", dat als vanouds druk bezocht zal wor den. Wie zegt, dat Venrays jeugd maar alléén warm te krijgen is voor een bal en een film, vergist zich. Dat is o.a. van de week weer bewezen, toen in zaal Wilhelmina meer dan 300 jonge Venrayse jonge mensen van allerlei slag bij elkaar gekomen waren om eens hun me ning te zeggen. Enkele ouderen hebben namelijk eens de koppen bij elkaar gestoken en zich afgevraagd, of het nu inder daad zo is, dat de jeugd en speci aal de Venrayse jeugd nu nergens interesse voor heeft. Men betwijfelde dat en meerde dat niet beter te kunnen bewijzen, door de jeugd zelfs eens te laten vertellen, met welke problemen zij rondlopen. Met dat doel werd een forum samengesteld uit de voorzitter van een jeugd-standsorganisatie, v. Els, Mej. Kramen van 't Soc. Charitatief Centrum en ou-baas Custers. Ze werden daarbij geassisteerd door Pater Domitius en de heren Vorst, Vermeulen en Schoester. Zoals reeds is gezegd, de zaal zat tjokvol en men had dus al een uitstekende reactie op de gezonden uitnodiging. Wat waren nu de vragen, die 't forum kreeg op te lossen? We hebben er enkele voor U ge noteerd: Zo werd gevraagd, of het scheppen van sportgelegenheid een taak van de overheid was, wat door het forum werd bevestigd, met 't voorbehoud echter, dat dan de verschillende sportorganisaties in federatief verband de overheid ook moet inlichten over wensen en verlangens en in acht wordt geno men, dat de moeilijkheden der ge meente groot en de mogelijkheden beperkt zijn. Een andere vraag was hoe men stond tegenover gemengd kamperen. Dit werd afgeraden, omdat het doel van 't kamperen dat boven dien een kunst op zichzelf is groot gevaar loopt uit 't oog ver loren te worden. Men moet de kat niet bij 't spek zetten, aldus de kernachtige uitspraak van 't forum. Verder werd gevraagd, hoe het forum dacht over vriendschap tus sen jongen en meisje, 't Forum bleek hierover pessimistisch te zijn gestemd en meende, dat dit uit draaide op verkering of verbreking van vriendschapsbanden. Een volgende vraag was, waarom „swingen" ln Venray en andere plaatsen verboden was. 't Forum was van mening, dat men deze gymnastische toeren moeilijk meer dansen kan noemen, maar alléén ten doel hadden te prikkelen. Om deze redenen en om plaatsgebrek die toeren vragen veel plaats was dit verbod uitgevaardigd. Het oordeel werd gevraagd, of Venray rijp was voor een instuif- avond, dus een lokaliteit, waar de jeugd maar binnen kan komen en zich met allerlei dingen kan amu seren en debatteren. Het zaalgebrek speelt hierin na tuurlijk een rol, maar voor 't over grote deel was 't forum wel van oordeel, dat ook voor Venray een dergelijke instuif niet onverdienste lijk zou zijn. Tegen gemengd zwemmen was het forum niet om de sport als zodanig maar om wat er aan- en omhangt. De konsekwentie daaruit was 'n volgende vraag: of 't dan niet tijd werd (dit met 't oog op wat nu aan de Maas gebeurt) dat in Venray een zwembad komt. Het forum was van mening, dat dit de hoogste tijd werd, ook al om dat men nu onze jeugd in water ziet zwemmen, dat ook door ratten enz. wordt gebruikt. Maar wees van de andere kant ook weer op de grote financiële offers, die een en ander van de gemeente vraagt, offers, die zo in een-twee-drie niet te brengen zijn. Het forum was eensgezind in zijn bevestigend antwoord op de vraag of openbare waterplaatsen in Ven ray niet dringend nodig zijn. Het antwoord op de vraag of standsverschil tussen jongeren op zijn plaats was, gaf het forum ge legenheid deze materie eens uitge breid onder de loupe te nemen en uiteindelijk tot de konklusie te komen, dat standsverschil of liever rangverschil er altijd zal zijn, maar dat dit nooit aanleiding voor wie ook mag zijn, om daardoor neer te zien op anderen. En tenslotte werd gevraagd, waarom de jongeren zo weinig aan sociaal werk doen. Het forum was van mening, dat hiertoe ook weinig gelegenheid wordt gegeven en dat op de tweede plaats de jeugd zelf te weinig begrip heeft van de waarde van het werk voor hen zelf en voor de gemeenschap. Het zal duidelijk zijn, dat wij in dit verslag heel summier, zowel de vragen als het antwoord hebben kunnen weergeven. Over en weer werd zowel door de jongeren als door het forum dik wijls gedebatteerd en voorzitter Luc. Geurts, die deze avond uitstekend leidde, had soms moeite om uit de vele antwoorden de juiste conclusie samen te stellen. Maar al met al, bleek de Venrayse jeugd hoewel soms wat schuch ter toch wel bereid om hun pro blemen eens naar voren te brengen en het is voor de ouderen, die daar bij aanwezig is, dikwijls een open baring met vyelke problemen men nu feitelijk rondloopt. Voor het overige was de entourage van een en ander ook prettig. Er werd een sigaret aangeboden en een consumptie en men kreeg ruim schoots de gelegenheid om zijn mening naar voren te brengen. De organisatoren konden dan bij monde van de heer Hartman ver klaren, zeer tevreden te zijn over dit experiment, terwijl ook de jeugd zelf blijk gaf een en ander op prijs te stellen. Na dit wat schuchtere begin, hoopt men echter door te gaan en verdere acties staan dan ook op touw. De hulp, die in deze verga dering voor de KVP-actie gevraagd werd, werd als vallende buiten het bestek van deze bijeenkomst, af gewezen. We kunnen slechts hopen, daten organisatoren en jeugd voort zal blijven gaan op deze ingeslagen weg, die voor alle partijen tot een beter gezichtsveld op elkanders moeilijkheden leidt. Nieuws uit Venray en Omgeving GROENE KRUIS DONDERDAG a.s.: Consultatiebureau voor zuigelingen uit de Kerkdorpen Geslaagd 31 oktober slaagde voor het theo retisch gedeelte mr. kleermaker, na in Juli geslaagd te zijn voor de praktijk, onze dorpsgenoot de heer Victor van Mill.

Peel en Maas | 1955 | | pagina 1