GOUDREPEN
RECLAME
de derde Goudreep
GRATIS
Wie inoet er door d
b zure appel bijten?
Emigratie loopt in Brabant
nog steeds terug!
Uit„Peelen Maas"
Foor de Politierechter
Zaterdag 3 September 1955 No 35
ZES EN ZEVENTIGSTE JAARGANG
f CONFECTIE VAN
"EEN RIJK BEZIT
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE FIRI..A VAN DEN MUNCKHOF WRUlfRT VPNRilV I7M niWCTDPVFM ADVERTENTIEPRIJS 8 ct. p. mm. ABONNEMENTS-
GROOTESTRAAT 28 TELEF. S12 GIRO IS0652 FiUlYDLflU VUUK VCinl\AI WlVlo 1 tVC.tvC.lS PRIJS PER KWARTAAL f 1.2S Bullen Venraj f 1.48
bi) elke aankoop van 2 Goudrepen
ter waarde van 25 cent
Geldig van 31 Aug. t/m 6 Sept. 1955
De strijd tussen telers e
worden uitgevochten op d
Het eerste ooft is alweer versche
nen en naarmate de weken verstrij
ken zullen we meer appels en peren
zien verschijnen, die voor het
grootste deel uit nederlandse boom
gaarden afkomstig zullen zijn.
Voor de oorlog immers voerden
onze telers ongeveer 70 millioen kg
fruit aan op de veiling. Thans is die
hoeveelheid gegroeid tot 300 en bij
een goed jaar zelfs tot 400 millioen
kg, terwijl de vooruitzichten nog
wijzen op grotere oogsten van ap
pels en peren.
De huisvrouw zal zich over het
algemeen gelukkig prijzen in een
land te leven waar de vruchten van
boom en akker in overvloed te vin
den zijn. En zij zal hopen dat zij als
gevolg van de overvloed tegen een
matige prijs een flinke hoeveelheid
ooft zal kunnen kopen. Het is im
mers overal zo, dat bij een over
vloedig aanbod de prijzen sterk om
laag gaan. Waar het leven toch al
zo duur is, mag een lage fruitprijs
als een welkome vermindering van
het huishoudbudget worden gezien.
Wie over een ruime beurs be
schikt, kan zich dus tegen een matige
prijs van de allerbeste appelen en
peren voorzien en wie met een
kleiner inkomen moet rond komen,
die koopt een keuken- of fabrieks-
kwaliteit, waarvan een deel nog wel
als handappel of handpeer kan
worden gebruikt, terwijl de rest
met weinig moeite tot appelmoes
kan worden verwerkt.
Verschil in kwaliteit
Alle hout is nog geen timmer
hout. Zo is het ook met appels en
peren. Er mogen dan miliioenen
kilogrammen aan de markt komen,
er zit veel fruit van minderwaar
dige kwaliteit onder. Deskundigen
beweren zelfs dat ongeveer 45 pet.
van het nederlandse ooft nog niet
de toets van een scherpe critiek
kan doorstaan. Nietemin is de door
snee-huisvrouw veel minder critisch
dan de deskundige.
Het minder goede fruit gaat in
het algemeen vlot van de hand. De
prijzen hiervan zijn laag en men
koopt er zelfs zoveel van dat de
prijs van betere soorten er door ge
drukt wordt. Dit is een doorn in het
oog van vele kwekers, die zich hier
door in hun bestaansmogelijkheid
zien bedreigd door een aantal
„appelboeren", die een of meer
boomgaarden als bijverdienste ex
ploiteren, maar van de fruitteelt
geen vakwerk maken. Men meent
dat de naam van het nederlandse
fruit schade wordt gedaan.
Een commissie heeft het vraagstuk
van het goedkope fruit bestudeerd.
Men is daarbij tenslotte tot de con
clusie gekomen, dat het aanbod van
dat „minderwaardige" fruit moet
verminderen. Om hiertoe te gera
ken zijn er verschillende voorstellen
gedaan.
De bijl er in
Het voornaamste is wel dat men
de boerenboomgaarden wil rooien
met steun van de overheid. Ten
koste van 7,5 millioen zou een aan
tal verouderde appeltuinen van de
bodem verdwijnen.
Daarnaast heeft men voorstellen
gedaan om de minimum-maat voor
de appels te verhogen. Appels en
peren van mindere kwaliteit zouden
niet meer in handen van de huis
vrouwen mogen komen, maar alleen
verkocht worden aan exporteurs
naar nederlandse of buitenlandse
fabrieken.
Het is duidelijk, dat door de voor
gestelde maatregelen veel tweede
kwaliteit fruit van de markt zou
verdwijnen. Door dit verschijnsel
kunnen de telers betere prijzen
maken voor het betere fruit,
waarmede hun zorgen verlicht zijn,
terwijl de huisvrouwen niet meer
bang behoeven te zijn dat hun huis
genoten buikpijn krijgen omdat de
appels niet precies zo zachtzuur
zijn als men had verwacht.
Zo redeneren de kwekers, maar
de huisvrouw niet.
Er bestaan geen klachten
Tot heden zijn er nog zelden van
de zijde der verbruikers klachten
gehoord over fruit, dat te klein
was of te slecht van kwaliteit. De
kwekers maken zich meer bezorgd
over hun eigen beurs dan over het
fruit, dat de huisvrouwen bereikt.
De huisvrouwen kunnen zelf wel
beoordelen of de hun aangeboden
appels en peren aan redelijke kwa
liteitseisen voldoen of niet. Zij
hoeven door kwekers of de overheid
niet beschermd te worden tegen
de producten uit boerenboomgaar
den.
Het- feit, dat er blijkens de cijfers
grote hoeveelheden boerenappels
voor huishoudelijke consumptie
worden gekocht, wijst er alleen op
dat deze appels door veel huisvrou
wen voldoende van kwaliteit wor
den bevonden voor de aanmaak
van appelmoes en voor andere doel
einden, in de huishouding. Men
heeft hiervoor geen betere kwaliteit
nodig.
Bovendien zou het gevolg zijn van
a appelboeren mag niet
e rug van de huisvrouw
de sanering, dat de huisvrouwen
voortaan meer voor hun appels
moeten betalen dan thans, waar
door de kosten van levensonder
houd onnodig worden opgedreven.
Vreemde tegemoetkoming
Als de fruittelers met goede kwa
liteiten tegen lage prijzen aan de
markt komen dat er geen boeren
appels meer worden gekocht, dan
verdwijnen die verouderde boom
gaarden vanzelf wel. Men behoeft
de huisvrouwen op dit gebied niet
„tegemoet" te komen met als uit-
eidelijk resultaat dat zij meer voor
een nationaal product moeten be
talen.
Kunnen de overschotten aan goede
appels niet worden geëxporteerd?
Wanneer telers hun eigen producten
niet kunnen verkopen, laten zij dan
hun eigen productie beperken en
niet „de appelboeren" als zondebok
ken aanwijzen. Laat men actiever
worden op buitenlandse markten.
De controle op productie en de
kunstmatige prijsopdrijving komen
steeds meer in een gevaarlijk sta
dium voor de consument. Men be
weert dat de huisvrouwen teveel in
zure appels bijten, maar laat men
liever zelf door de zure appel heen
bijten en niet beweren, dat de
„boerenappels" zuur zijn, omdat
men er economisch niet bij kan.
De belangstelling voor emigratie
onder de boeren van het Brabantse
platteland is ook het laatste jaar
weer sterk afgenomen.
Uit de cijfers, die de Emigratie-
dienst van de Noordbrabantse Chr.
Boerenbond in Tilburg voorhanden
heeft, blijkt, dat in de loop van
1955 het aantal scheepgaande land
bouwers tot een derde van 1952
(toen er 1785 gezinsleden vertrok
ken) zal teruglopen.
Dit is grotendeels een gevolg van
de toenemende vraag naar arbeids
krachten in eigen land.
Op de Nederlandse emigratie
diensten in Den Haag voert een
Brabants boerendorp, Sint Antho-
nis, kerkdorp van de gemeente
Oploo, de blauwe wimpel.
Enkele officiële berekeningen
hebben geleerd, dat ruim 6 percent
van de totale bevolking, 5000 zielen
sterk, in de naoorlogse jaren ging
emigreren.
De pastoor van de parochie Sint
Anthonis (1900 zielen) zag ruim
tien percent van de dorpsbevolking
scheep gaan.
Daarmee is burgemeester Scham
pers, die het met zijn hardwerken
de volk best kan vinden, waar
schijnlijk emigratie-recordhouder.
Toch heeft Sint Anthonis erns
tige concurrentie in Boerdonk gem.
Erp en het kerkdorp Boekei, dat
ook eenemigratie-percentage tegen
de 10 heeft.
Wie echter de emigratie van de
laatste jaren in deze dorpen bekijkt,
komt tot de conclusie, dat de mees
te gezinnen tot 1953 zijn vertrok
ken.
Op een eilandje.
Een van de leukste verhalen van
„Sint Tunnis" is wel, dat 3 boeren
uit deze gemeente boerderijen op
een klein eilandje hebben ten zui
den van Ontario. Van de 5 boerde
rijen zijn er 4 in handen van Ne
derlanders. De Thiessens zitten er
met zoon en schoonzoon.
Zo is in Canada een Brabants
eilandje ontstaan, waar de emi
granten het uitstekend maken.
Bijzonder trots is burgemeester
Schampers ook op de vier nonnen
uit Stevensbeek, die in Canada een
„kloostertje" hebben gesticht om
de opvoeding van voogdijkinderen
ter hand te nemen.
Zo levert die gemeente aan het
gastvrije Canada niet alleen hard
werkende, vakbekwame boeren,
maar ook sociale werksters.
Ook in het gehucht Ledeacker is
de emigratie groot geweest. Door
het vertrek van enkele grote ge
zinnen kreeg de dorpsschool zelfs
geen derde leerkracht.
Er zijn enkele gehuchten in Bra
bant, waar het vertrek van tien
tallen leerlingen uit enkele grote
gezinnen het ontslag van een on
derwijskracht tengevolge had, om
dat het vereiste leerlingen-aantal
beneden het minimum daalde.
Menig burgemeester maakt zich
met collega Schampers in St An
thonis zorgen over de dalende
emigratiecijfers.
De boerenzoon, die boer wil blij
ven, moet eruit. In vele emigratie-
landen liggen nog uitstekende mo
gelijkheden. De hulp van de over
heid gaat veel verder dan enkele
jaren terug.
De landelijke cijfers voor de
bóeren-emigratie liggen gunstiger
dan dit provinciale N.C.B.-statistiek-
je. Sinds 1952 daalde de totale
emigratie van 4067 tot 3487 in '53
en 2111 in 1954. De voorlopige cij
fers van 1955 vertonen een klein
herstel.
De Nederlandse Emigratiedienst
heeft de teruggang in de bóeren-
emigratie nog in onderzoek.
BEKENDMAKING
Verplichte inenting tegen
pokken
Burgemeesters en Wethouders
van Venray brengen ter openbare
kennis, dat op Donderdag 8 Sep
tember a.s. des namiddags 2 uur in
het Consultatiebureau Merselose-
weg la, alhier, gelegenheid zal wor
den gegeven tot kosteloze inenting
tegen de pokken voor de kinderen
wonende in de Kerkdorpen der
gemeente.
Men wordt verzocht stipt op tijd
aanwezig te zijn.
Trouwboekje, waarin de te enten
personen staan aangetekend moet
worden meegebracht,
Om het verloop der inenting te
laten onderzoeken en daarna te
ontvangen het bewijs, dat de in
enting met goed gevolg heef t plaats
gehad, moeten de kinderen die op
1 September geënt zijn, terugkomen
op Donderdag 15 September a.s.
en die op 8 September geënt zijn
terugkomen op Donderdag 22 Sep
tember a.s. op dezelfde plaats en
uur als boven aangegeven.
Volgens de inentingswet moeten
de kinderen voordat zij de leeftijd
van een jaar bereikt hebben, wor
den geënt.
De kinderen moeten op de dag
der enting 3 maanden oud zijn en
gezond.
Venray, 24 Augustus 1955.
SPOEDIG VETTERE
MELK
De melkhandel zal waarschijnlijk
binnenkort de vettere melk, waar
over in vakkringen en ook daarbui
ten is gediscussieerd, kunnen le
veren. Het is al weer enige tijd ge
leden, dat minister Mansholt, gehoor
gevend aan de regelmatig terug
kerende vraag naar melk met een
hoger vetgehalte, in principe zijn
goedkeuring gaf aan het in de
handel brengen van melk met een
vetgehalte van 3.5 pet.
Deze melk, welke alleen verpakt
geleverd zou mogen worden, zou
8 a 9 pet duurder zijn dan de nor
male melk met 2.5 pet. Eerstens
omdat de 3 ct subsidie op deze
melk achterwege zou blijven en ten
tweede omdat 1 pet meer vet van
wege de samenhang met de boter -
prijs komt te staan op 5 a 6 ct per
liter. Het wachten na deze minis
teriële goedkeuring in principe was
alleen op een wijziging van de
warenwet.
Op de keper beschouwd blijken
namelijk noch het departement van
minister Mansholt, noch 't bedrijfs
leven erg geporteerd voor de in
voering van twee soorten melk.
Het vetpercentage doet niets toe
aan het eiwitgehalte, dat de voor
naamste voedingsbron is van de
melk. Uit het oogpunt van volks
gezondheid bestaat er dan ook geen
dringende behoefte aan vettere en
veel duurdere melk.
Ook de fabrieken zijn niet zo
bijster gesteld op vettere melk: de
invoering daarvan leidt tot techni
sche en administratieve complica
ties, terwijl het een vraag is of
melk, die 9 cent per liter duurder
is, veel afzet zal vinden. Voor de
detailhandel staan de zaken er
vrijwel precies zo voor. Daar komt
bij dat men er in het bedrijfsleven
van overtuigd is, dat bij invoering
van twee soorten melk de totale
omzet van melk toch niet zal toe
nemen. De zaak zou er in ieder
geval beter voorstaan wanneer de
minister besloot ook de vettere
melk met 3 cent te subsidiëren,
maar waarschijnlijk zal de bewinds
man zijn subsidiebeleid niet aan
gevaren bloot willen stellen voor
vettere melk, die naar vele kenners
beweren ook in smaak niet van de
minder vette te onderscheiden is.
Over smaak valt echter niet te
twisten. Misschien krijgt de zaak
een vlotter verloop wanneer er
weer klachten komen over de be
ruchte blauwe melk in het land
van melk en boter.
Zaandammer mishandelde
vrouw en kind
De politie in Zaandam heeft Vrij
dag A. O. uit de Bloemstraat
ernstig gewaarschuwd voor zijn
gedrag tegenover zijn echtgenote
en kind. O. heeft reeds meermalen
zijn vrouw en de anderhalf jaar
oude baby mishandeld. Enkele
dagen geleden stopte hij zijn vrouw
een prop in de mond om haar het
schreeuwen te beletten. Daarna
ranselde hij in een vlaag van
woede de baby af. De buren hebben
toen de politie gewaarschuwd. De
man heeft daarna enkele uren op
het bureau gezeten waar hem een
verhoor is afgenomen.
Intussen hebben de buren de
man gedreigd het in het vervolg
niet bij een aangifte te zullen laten.
Als hij weer handtastelijk wordt
willen ze hem met gelijke munt
betalen.
van 7 September 1907
Bij het kapittel van de Minder
broeders op 31 Augustus werd P.
Victorinus Sieben definitor; hij
werd ook vicarius te Venray. Tot
gardiaan te Venray werd benoemd
P. Rizzerius Remmen. P. Dionysius
Hageraats werd secretaris van de
P. Provinciaal.
Inbraak werd gepleegd in het
station. De buit was gering. Een
paar dagen later werd ingebroken
bij de slager K. en bij de gez. S.
Dr Poels sprak op een ver
gadering van de RJK. Volksbond
over de noodzakelijkheid van vak
verenigingen.
van 8 September 1906
De dames F.E. Sleneker en
H.W. Steins, slaagden te Arnhem
voor de hoofdacte.
Er waren 59 lotelingen voor
de militaire dienst.
A. Smits was 35 jaar in dienst
bij de Cichoreifabriek van de Erven
P. Minten.
De markt op 5 September
was bijzonder druk. Veel biggen
werden verkocht van 5 tot 7 gulden.
De vroegere dorpsgenoot W.H.
Verheyen onderwijzer te Sieben-
gewald, slaagde voor de hoofdacte.
J.M. Michels te Merselo, was
25 jaar broedermeester van de
bedevaart naar Kevelaer.
Dr. Pater Vullings, die in
Amerika verbleef, werd ernstig ziek
en opgenomen in het gasthuis te
Providence.
van 9 September 1905
Op 3 September droeg Pater
Innocentius Verriet O.P. zijn eerste
plechtige H. Mis op. P. Bentivolius
Hanraets O.F.M. hield de feestpreek.
Het aantal studenten op het
gymnasium bedroeg 89. Zij keerden
met nieuwe leerlust bezield naar
Venray terug.
Hef detachement Koloniale
Reserve werd te Venray voor enige
dagen ingekwartierd.
Dr. W.H. Muijzers M.S.C. uit
Merselo werd novicenmeester te
Arnhem.
Land- en Tuinbouw
Het onderhoud van de
melkmachine
Het is een prettig verschijnsel,
dat de melkmachine in ons land
op steeds ruimere schaal in gebruik
genomen wordt. Dit is wel bijzonder
verheugend omdat op deze wijze
de arbeidspoductiviteit opgevoerd
wordt en tevens het tekort aan
goede handmelkers ondervangen
wordt.
Als een bezwaar wordt nog vaak
gevoeld het feit, dat de melkmachine
een zeker onderhoud vergt, waar
dan te veel tijd in zou gaan zitten.
Wanneer echter het onderhoud op
systematische wijze gedaan wordt,
dan valt het tijdverlies nog erg mee
en de levensduur van de machine
wordt aanmerkelijk verlengd.
Bijzonder aandacht moet aan de
verschillende rubberen onderdelen
worden geschonken. Bij het onder
houd daarvan dient er op gelet te
worden, dat:
1. het reinigen ervan plaats vindt
vóórdat de melkkan opdrogen, daar
anders de rubber wordt aangetast;
2. het gebruik van alle soorten
zeep wordt vermeden, eveneens in
verband met de aantasting van de
rubber.
Dus direct na gebruik de tepel
houders, pakkingen en slangen
dóórspoelen, dan met chloorbleek-
loog dóórborstelen om te desinfec
teren.
Voor een wekelijkse, speciale
schoonmaakbeurt kan gebruik ge
maakt worden van een soda-oplos-
sing in warm, maar vooral niet
kokend water.
Na doorspoelen verdient het aan
beveling de onderdelen op een des
infectie-rek te plaatsen, dat niet in
het volle licht is gesteld.
Een voordeel van een systema
tische reiniging is nog, dat de
slijtage door teveel demonteren
wordt tegengegaan.
Goed onderhoud betekent altijd:
Kostenbesparing
Een halve eeuw geleden is er een
uitvinder geweest, die een afdoend
middel heeft gevonden tegen rijwiel
diefstallen. Dat de uitvinding nu
weer vergeten is, ligt niet aan het
technisch wonder zelf, dat was vrij
wel volmaakt. Maar de mensen, die
het moesten gebruiken, waren niet
volmaakt. Ze konden er niet mee
omgaan.
De verdachte in deze strafzaak
had op zijn zolder een exemplaar
van dit middel tegen fietsendieven
gevonden. Het was een beetje
roestig en stoffig geworden, maar
met de oliespuit en de wondercréme,
die tegenwoordig onze bromfietsen
doet glanzen, kreeg hij het zaakje
weer in orde. Met veel moeite mon
teerde hij het geval op zijn fietsen
met een gerust hart zette hij in het
vervolg zijn karretje voor de deur.
Om het dramatische van het geval
goed te begrijpen, dienen wij nu
eerst een korte technische beschou
wing te geven. Het bedoelde ap
paraat dan bestaat onder meer uit
een pen, welke wordt aangedreven
door een krachtige veer. Het appa
raat werd aangebracht onder het
zadel.
In de veiligheidsstand gebeurt er
niets mee. Maar wie zijn flets on
beheerd achter laat, zet de pen om
zo te zeggen op scherp. Gaat nu
een onbevoegde op het zadel zitten,
dan schiet de pen door het zadel
heen naar boven, om zich in het
aldaar bevindende vlak van de on
bevoegde berijder te boren. Het is
dus een probaat en afdoend middel,
waarbij de dief tegelijk met het
plegen van het misdrijf ook een
deel van de straf toebedeeld krijgt.
Hoe het apparaat verder werkt
kunnen wij u niet uitleggen, want
dat hebben wy zelf ook niet be
grepen.
De verdachte had met veel moeite
het zaakje in orde gekregen en in
spanning wachtte hij de dag af,
waarop een eventuele dief de pen
in zijn zitvlak zou krijgen. Maar er
was niemand, die begerig naar de
fiets keek. Iedereen in Nederland
scheen er zelf een te hebben. Tot
op een heerlijke zomerdag een
jongeman met opvallend veel in
teresse naar de fiets keek.
De handige technicus, een man
met een gelaat als van een klok
die voortdurend op tien voor half
negen staat, wachtte in spanning.
De jongeman bleef zich in de buurt
ophouden, maar aan de fiets kwam
hij niet. De uitvindersleerling kon
het tenslotte niet langer harden. Hij
besloot naar buiten te gaan, even
op zijn fiets rond te rijden en het
karretje er dan weer demonstratief
en kwasie onbewaakt neer te zetten.
Zo stapte hij de stoep op, pakte
de fiets, zwaaide elastisch het been
over het zadel, en liet zich vervol
gens met een luide kreet, gepaard
gaande met uitdrukkingen, die in
dit blad niet thuis horen, op de
grond vallen terwijl hij huilerig
wreef in de buurt, waar men zijn
portemorinaie pleegt op te bergen.
De technicus had namelijk vergeten
de pen in de veiligheidstoestand te
brengen en daardoor overkwam
hem wat hij fietsendieven had toe
gewenst.
De jongeman, die alleen maar op
zijn meisje had staan wachten,
stond er schaapachtig bij te lachen.
En dat bracht de verdachte tot
zulk een graad van woede en ergenis,
dat hij de jongen zonder verdere
reden een flinke mep gaf.
Wegens mishandeling eiste de
officier nu een tientje boete. „En
wat doet u nu met dat martelwerk-
Vervolg pag. 4 le kolom onderaan.