Straten- en wegenverlichting in Venray. De Koninklijke Marine De lectuurvoorziening in Venray ÜROo/eSTRAATV28FIRTELEFA's12EN GiROC150652 WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN PRIjlRp^KWAFtTAALCf ^""Bnlten Venr«y f 1.48 Draagster van een roemrijke historie Neomist in Ysselsteyn Middenstand en Harmonie Film-agenda Openstelling Gemeentebnreanx gedurende de kermis Zaterdag 30 Juli 1955 No 30 ZES EN ZEVENTIGSTE JAARGANG f ONDERVINDT' M PEEL EN MAAS CONFECTIE VAN -EEN RIJK BEZIT Het zal nog wel enkele weken duren, maar dan zal het nieuwe verlichtingsplan zijn uitgevoerd. Op dit moment is men nog op de kerkdorpen en in de kom volop bezig met het plaatsen van palen en armaturen, maar het grootste gedeelte zit er op en wekt terecht ieders verwondering. De laatste gaslamp En weinigen zullen zich bij al dat nieuwe licht realiseren, dat het goed tien jaren geleden is, dat de laatste gaslamp, waaruit indertijd Venrays straatverlichting bestond, de geest gaf. Bombardement en granaatvuur maakte een definitief einde aan de toch al niet florissante gas-straat- verlichting, die we de onze mochten noemen. En direct na de bevrijding was er heus wel wat anders te doen, dan een straatverlichting in elkaar te zetten. Het is misschien toch eens goed op deze plaats nog eens te wijzen op een der grootste wonderen van onze bevrijding, nl. de bevrijding van onze eigengemaakte, hevig roetende benzineverlichting, door dat er weer electriciteit kwam. Dat was begin 1945. Toen er in heel Nederland bevrijd en niet bevrijd practisch aan geen kabel te komen was, laat staan ander materiaal, toen hebben de mannen van Stroom verkoop en de Venrayse installateurs het bestaan om niet alleen honderden meters kabel onder het puin en de rommel uit te halen, uit bomkraters en granaatgaten te vissen en te repareren, maar boven dien uit de StPieter in Maastricht, via België een nood-aggregaat op te halen, dat in weinig tijds de toen nog schaarse bewoners weer een klein beetje meer comfort en mo gelijkheden gaf. Het is gauw ver telden geschreven, maar niet gauw gebeurd. De En gelsen, die in sommige opzichten prima helpers waren, waren aan de andere kant ook soms verduiveld lastig. Want om maar een voorbeeld te noemen. Ternauwernood had 't aggregaat, waarvoor Pater Flavius z.g. zelfs een stuk muur uit zijn machinehuis bij het gymnasium vrijwillig afbrak de eerste stroom opgewekt, of alles wat maar Engelsman was, ging op zoek naar electrische comfoors om daar hun potje op te koken. Met het gevolg, dat toen de generator een uur gedraaid had de hele kop peling naar de bliksem was. En waar was een nieuwe koppeling te krijgen. Maar dat is een verhaal apart, dat waarschijnlijk als zovele ver halen uit die oorlog nooit of te nimmer geschreven zal worden en in het vergeetboek zal geraken. Laten wij er mee volstaan te con stateren, dat sinds begin 1945, Venray niet meer op stroom heeft behoeven te wachten en dat de wederopbouw en het herstel, mede door het werk der Stroomverkoop - mensen niet alleen mogelijk maar ook versneld is geworden. Waar voor hen vanaf deze plaats nog een zij laat saluut zij gebracht. In 1948 was men zover, dat onze vroede vaderen een nieuwe straat verlichting noodzakelijk achtten. Nieuwe straatverlichting De gasfabriek was ter ziele en men wilde van de restanten zo gauw mogelijk af. Dus werd het besluit genomen, dat electrciteit voortaan de lichtbron van Venrays straatverlichting zou zijn. En toen over de Gemeente de 200 nieuwe lampen, waaruit de straatverlichting bestond, verdeeld waren, toen stonden we verbaasd naar al dat licht te kijken. Een dergelijke straatverlichting was toch maar eens wat, dat zag men niet alle dag. Maar dat was in het eerste vuur. Andere gemeen ten begonnen hun verlichting aan te passen en toen bleek al gauw. ook al door de ervaring, die we zelf er mee opgedaan hadden, dat het alles bij elkaar nog niet zo denderend was en niet zo veilig als we in ons eerste enthousiasme had den gedacht. Verkeer breidde zich uit, Venray breidde zich uit, nieuwe wijken kwamen tot stand, de wederopbouw vorderde en toen we 1953 schreven, toen bleek al gauw. dat als we tot uitbreiding van de straatverlichting moesten overgaan en alle facto ren pleitten daarvoor dat dan de hele zaak maar vernieuwd en uitgebreid moest worden. Zo ontstond dan op een gegeven ogenblik het bekende plan C. Het plan, wat de aanleg, uitbreiding en verbetering van de Venrayse straat verlichting inhield. En nu staan we binnen enkele weken voor de reali satie van dit plan. Plan C in werkelijkheid Dat bestond allereerst uit de aan leg van 56 stuks masten van 8 m. met natriumverlichting van 85 watt aan Julianasingel, Leunseweg, Oude Oostrumseweg en Hofstraat. Daarnaast de aanleg van 41 mas ten van 6,5 m. met kwikdamlampen aan Oude Oostrumseweg en Oost singel en bovendien 53 Paddenstoel lampen aan de wegen in Venray Oost. Er blijven daar nog een kleine 40 over, maar die komen als de nieuwe wegen tussen de Prins Berhnardstraaten Wilhelminastraat klaar zijn. Een en ander was geraamd op f 54.000. Op de tweede plaats was in dat plan de verlichting op de kerkorpen onder de loupe genomen. In Oostrum, Oirlo, Castenray en Merselo is de uitbreiding daarvan al klaar en op de andere kerkdor pen hoopt men binnen afzienbare tijd een en ander klaar te hebben. De stand van zaken ziet daar als volgt uit: Bestaande Nieuwe lampen lampen Merselo 5 14 Ysselsteyn 4 3 Heyde 3 10 Veltum 4 2 Leunen 11 15 Veulen 4 8 Oostrum 14 9 Oirlo 8 7 Castenray 3 9 Brukske 4 Schoor 1 56 82 In de bestaande masten zijn nieuwe lampen gekomen of worden nog verwisseld. Bovendien zijn in Leunen nog 4 extra lichtmasten bijgeplaatst, evenals 1 in Oostrum en 1 in Oirlo. Overige kom Het derde onderdeel in dit ver lichtingsplan is op enkele straten na gereed en bestaat uit: 30 natriumlampen langs Paters- laan en Langstraat, evenals langs de Maasheseweg; 28 kwikdamplampen in Paters- straat en Grotestraat, alsmede de beide markten. Verder door het dorp nog een 60-tal paddestoellampen en dan nog 115 z.g. HPL-lampen met een licht punthoogte van 6,5 m. Eenrekensommetjegeeft dan aan, dat aan nieuwe lampen in de kom verschenen zijn: 86 natriumlampen 69 kwikdamplampen 103 paddenstoelen 115 HPL-masten 373 nieuwe lichtmasten. Daarbij komen dan nog 49 boven grondse aansluitingen in Hoender straat (einde) Beekweg, Smakter- weg, Odastraat, Laagheidseweg, Broekweg. Buitenweg. Maashese weg, (einde) Merseloseweg (einde) en Bergweg. In totaal dus 422 nieuwe licht punten, waarbij dan nog komen de 142 lichtpunten op de kerkdorpen, zodat dus onze gehele straatver lichting zal bestaan, als over enkele weken de laatste mast wordt ge plaatst uit 564 lichtpunten. En daarbij laat men het niet. De nieuwe paddenstoellampen voor de nieuwe straten in Venray-Oost lig gen al klaar, een nieuw plan voor Leunen is men aan 't klaar maken in verband met de uitbreiding al daar en voor Peelplan-Zuid is een en ander al zo goed als beklonken. Het 600e lichtpunt zal dit jaar nog wel geplaatst worden en dan kan men al weer beginnen met de plannen voor Venray-Zuid en Venray-West. Een klein kastje in het transformator-huisje aan de JanHensenstraat, zorgt er voor, dat op een gegeven ogenblik in de ge hele gemeente de lampen aan en uit gaan. We kregen een schrikkelijk ge leerde uitleg van impulsen zus en impulsen zo en relais die begonnen te werken en relais die ophielden op bepaalde momenten en die weer reacties veroorzaakten in andere transformatorhuisjes, maar aan gezien we geen technische knobbel hebben en heilige schrik voor alles wat electriciteit is, kunnen we er U tot onze spijt niet van vertellen. Met diepe eerbied hebben we dat kleine kastje met de moeder klok aangekeken ver genoeg van al die glimmende draden en we zijn nu tenminste zover, dat we weten, dat, als de lampen overdag branden, er ofwel controle is, ofwel een of ander relais het vertikt. Maar dat brengen de mannen van de stroomverkoop dan wel weer voor elkaar. Die hebben wel voor heter vuren gestaan. Mo del verlichting Met deze nieuwe straatverlichting heeft Venray primeur in Limburg. Zowel lichttechnici als verkeers politie en deskundigen zijn zeer enthousiast over de nieuwe ver- In het Dagblad voor Nrd-Limburg verscheen deze week een artikel over de lectuurvoorziening in onze Gemeente, waarin de kerkdorpen opgewekt worden zich eendrachtig aaneen te sluiten om zo te komen tot één subsidie-aanvrage voor hun parochiebibliotheken. Dit naar aanleiding van de Raads vergadering, waarin de Raad zich wel uitsprak voor een subsidie voor de oprichting en stichting van een leesbibliotheek in de Kom, maar een subsidie-verzoek van de parochie bibliotheek te Heide afwees. Dit laatste, omdat door de oprichting van een openbare leesbibliotheek in de kom, made de parochie bibliotheken gesteund werden, daar de bedoeling is, dat deze nauw zal samenwerken met de bibliotheken op de kerkdorpen. Want, aldus dit artikel, de stich ting van een openbare leeszaal met uitleenbibliotheek in de kom maakt de parochiebibliotheken min of meer afhankelijk van een centrale post. Bovendien heeft die openbare lees bibliotheek een geheel ander doel als de parochie-bibliotheken, die hun kracht zoeken in ontspannings- boeken en volkse lectuur, terwijl uit de aard van de zaak de open bare uitleenbibliotheek het meer zoekt in het culturele en vormende. Het voornaamste is bovendien wel, dat de onafhankelijkheid van de parochiebibliotheken verloren dreigt te gaan. Om dit te voorkomen en ook om nog de andere bezwaren op te heffen, wordt dan de raad gegeven: kerk dorpen verenigt U en blijft aan dringen voor subsidie voor Uw parochiebibliotheken, want wat voor de kom kan moet ook kunnen voor de kerkdorpen. 0— We nemen aan, dat dit artikel ernstig gemeend is en niet bedoeld is om de vermeende tegenstelling tussen kom en kerkdorpen weer eens „lekker te voeren". Dan verwondert het toch wel, dat hier weer eens een stokpaardje be reden wordt, wat o.a. ook in Boer en Tuinder van 16 April is bereden en waar tegen wij toen al stelling namen. Want evenmin als in het artikel van Boer en Tuinder, wordt hier gesteld, dat de gehele Raad met het voorstel van B. en W. ac- coord ging met de uitdrukkelijke voorwaarde, dat er met de parochie bibliotheken op de kerkdorpen een behoorlijke samenwerking mogelijk zal zijn. Blijkt dat in de toekomst niet het ge/al te zijn, dan zal zeer zeker de gemeenteraad, dat niet alleen signaleren, maar de conse quenties daaruit trekken. En nu is het verwonderlijk, dat reeds op voorhand, terwijl een en ander nog in opzet is en men nog volop bezig is met plannen maken, reeds allerlei argumenten worden aangedragen die een dergelijke sa menwerking als onmogelijk ken merken. Een en ander omdat elders deze samenwerking onmogelijk zou zijn. Men weet niets van opzet en uit voering, maar op voorhand wordt maar verteld, dat leeskoffers niets zijn, dat boeken uit de kom te cul tureel en te vormend zijn, dat de kerkdorpen alleen maar volkse lec tuur willen hebben(?) en dat ze hun zelfstandigheid maar verliezen. Of iedereen, die daartoe de nodige papieren heeft, niet rustig nu en in de toekomsteen leesbibliotheek kan blijven openen en open houden. Waarom een en ander niet rustig op zijn beloop gelaten en eens af gewacht, wat er uit de bus komt? Binnen een jaar weten wij en de Raad, hoe deze leesbibliotheek draaien zal. welke de fouten zijn en welke de winstpunten. Blijken die fouten niet op te lossen te zijn, dan zal vanzelf over dit onderwerp nog gesproken worden en is er nog altijd gelegenheid genoeg om de parochiebibliotheken op de kerk dorpen te helpen. Maar om nu reeds op voorhand stemming te wekken, lijkt ons niet bepaald eerlijk en niet bevorderlijk voor de goede gang van zaken t.a.v. de lectuurvoorziening in Venray en de onderlinge verstandhouding tus sen kom en kerkdorpen. het beroep uitvoerig van gedachten kan wisselen. Hiertoe wordt vanwege de Kon. Marine elke Donderdagavond van 17—19 uur op het Garnizoensbureau van de Fr. Hendrikkazerne te Blerik een spreekuur gehouden. Men zal daar gaarne op al Uw vragen een zo uitvoerig mogelijk antwoord geven. Dr. Men beweert wel eens dat de zeevaart ons Nederlanders in het bloed zit. Inderdaad was Nederland in de Middeleeuwen al een zeeva rend volk en het is daarom niet zo verwonderlijk dat wij reeds honder den jaren lang de naam van „Zee vaarders van Europa" dragen. Een zeevarend volk waren wij niet alleen in het verleden, maar dat zijn wij ook nu in onze tijd. Denk aan de vele passagiersschepen die onze havens verlaten, aan de grote en kleinere vrachtschepen die over de gehele wereld hun lading vervoeren en onze vlag hooghouden, aan de zeeslepers, aan de vissers. Zonder zee is Nederland ondenk baar. Maar, zonder zeevaart geen wel vaart, zonder bescherming geen zeevaart. Een handelsvloot zonder bescherming kan onder zekere om standigheden een zeer aanlokkelijke buit zijn. Ziehier het bestaansrecht en de noodzaak van de Koninklijke Marine in vroeger dagen en thans. Haar werd enkele eeuwen geleden een taak op de schouders gelegd die zwaar is. Een taak die, ook nu in onze huidige tijd, alleen met vak bekwaamheid, zeemanschap en lichting, die zij 'n voorbeeld noemen voor vele andere plaatsen. Bijna dagelijks komen deskundigen een kijkje nemen en met ingewik kelde lichtmeet-apparaten, dit licht en de verspreiding daarvan, als mede de in- en verdeling beproeven. Men heeft nog niets dan lof gehoord. Onrendabele netten Toen we met de Stroomverkoop een praatje over de verlichting maakten, hebben we tevens eens geïnformeerd naar de electriciteits- voorziening in onze gemeente. Het blijkt, dat nog een kleine 150 woningen verdeeld over de gemeente verstoken zijn van electriciteit. Voor enkele kan een oplossing gevonden, omdat zowel Gemeente als P.L.E.M. steun verlenen bij onrendabele aan sluitingen, maar voor de overige zal zelfs met die steun een aan sluiting op het net nog veel te duur worden. Voor deze gevallen, gewoonlijk ver af gelegen huizen, zal de over heid of de een of andere wijze de toch reeds zeer zware lasten moeten verlichten, wil daar ooit electrici teit komen. Of daar op korte termijn een oplossing voor gevonden kan én zal worden was een vraag, die on beantwoord moest blijven. karaktervastheid tot een goed einde gebracht kan worden. Evenals in het verleden de Neder landers onder Tromp, de Ruyteren Evertsen ons land, waar nodig, verdedigden en onze handelsbelan gen beschermden en bevorderden, droeg de Koninklijke Marine in de achter ons liggende oorlogsjaren Nederland's trots en vrijheidszin op, onder en boven de wereldzeeën. Inderdaad, de Koninklijke Marine draagt een roemrijke historie. Doch de uitvoering van de haar opgedragen taken "brengt thans, in onze moderne en gespecialiseerde tijd met zich mede dat zij moet kunnen beschikken over een groot aantal vaklieden die in staat zijn de gehele ingewikkelde apparatuur, waar een modern schip nu een maal over moet kunnen beschikken, te bedienen, te verzorgen en zo nodig te repareren. Die specialisten vinden we bij de Vloot (het varende gedeelte van de Marine) bv. in de dienstvakken: Machinist, electro- en vuurleiding- monteur, torpedomaker, geschut- maker, radio-radarmonteur, tele grafist enz. Bij de Marine Luchtvaartdienst (de „ogen van de Vloot") bv. in de dienstvakken: vliegtuigmaker-alg., instrumentmaker, radio-radarmon- teur, metaalbewerker, telegrafist, vliegdienstweerkundige, vliegver- keersleider enz. Vanzelfsprekend zijn er vele dienstvakken waartoe men geen technische, doch wel een bepaalde andere vooropleiding dient te heb ben, terwijl er ook vele plaatsings mogelijkheden zijn voor jongelui met uitsluitend een lagere school opleiding. Velen menen dat bij de Koninklijke Marine alleen maar plaats is voor hen die zeeman zijn. Niets is dus minder waar. Als de schooltijd voorbij is en de jongeman zijn kennis vergaard heeft moet hij met die verworven kennis zijn plaats in de maatschappij gaan innemen. Velen voelen zich tot de zeevaart in het algemeen en tot de Koninklijke Marine in het bijzonder aangetrokken. Wel, hier kan die verworven schoolkennis ten nutte gemaakt worden. Het is hier niet de plaats om op alle mogelijkheden die voor een jongen van 16 jaar en ouder bij de Koninklijke Marine openstaan nader in te gaan. Waar het hier gaat om het op bouwen van een toekomst, dient dit in een rustige sfeer te gebeuren, waar men over alle facetten van plaatsen voor ogen moet dat in Venray ook kunnen lukken en nu is dan maar het woord aan onze middenstanders. Dat Ysselsteyn trots was op de eerste neomist, die in dit kerkdorp is geboren en daar Zondag zijn plechtige Eerste H. Mis opdroeg, heeft het grootse bewezen, dat was georganiseerd bij deze gelegenheid. Dat bleek uit de zeer grote be langstelling, de feestelijke versie ring, de geschenken, de speeches, en de serenades. Om kwart voor tien werd de jonge priester Pater M. Spreeuwen- berg van de feestelijk versierde ouderlijke woning afgehaald door de ruiterclub, fanfare en bruidjes. Omringd door zijn familie ging het via de prachtig versierde laan naar de parochiekerk, die reeds overvol was van de belangstellenden. Met assistentie van Pastoor Jan sen als presbyter-assistents en enkele ordegenoten als diaken en subdiaken droeg Pater Spreeuwen- berg inde intieme kerk van Yssel steyn zijn eerste H. Mis op, waar bij het kerkkoor de liturgische gezangen op zeer verdienstelijke wijze ten gehore bracht. Pastoor Hillebrandt was uit Maasbracht overgekomen om in zijn oude parochie de feestpredikatie uit te spreken. In een gloedvol betoog schilderde de predikant de zware maar schone taak van de priester en de taak van de leek, die in samenwerking met de pries ter mee moet helpen een betere wereld op te bouwen. Na de H. Mis werd de neomist wederom naar de ouderlijke woning geleid, die ook door de buurt op smaakvolle wijze was versierd. Daar sprak namens de parochie pastoor Janssen, die zijn gelukwensen aan bood aan de neomist zijn familie en de gehele gemeenschap Yssel steyn. De heer Fleurkens sprak namens de buurt, die behalve dat ze ver siering geheel had uitgevoerd ook nog gelden bijeengebracht had voor een cadeau, dat door spreker tevens werd overhandigd. Getroffen door dit grootse mede leven dankte de jonge priester de aanwezigen en tot slot van deze huldiging declameerden enkele bruidjes een versje. Hierna begon een druk bezochte receptie. In de namiddag droeg de neomist een plechtig Lof op, waarna de Ysselsteynse fanfare haar opwach ting kwam maken en een serenade bracht. De Voorzitter de heer Jen- niskens voegde zijn gelukwensen bij die van andere sprekers. Tot laat in de avond trok de ver siering, die bovendien geilumineerd was, veel belangstelling. Tot het bittere eind Fritz Lang is een zeer beroemde regisseur en zijn loopbaan omspant al 35 jaar van de filmgeschiedenis. Nooit verloochende Lang zijn vak manschap in die tijd, maar wel ging het peil van de inhoud van zijn films steeds meer achteruit. In deze film „Tot het bittere eind" zoekt hij het in sensatie, zó ruw, dat men het sadistisch kan noemen, al is de film naar de vorm geraffi neerd knap gemaakt. Het doel van de film is, volgens Lang, aan te tonen, dat de misdaad nutteloos en afschrikwekkend Is. Maar de strijd om het recht wordt onevenredig omkleed met brute moord- en vechtpartijen, waar de volle nadruk op valt, zodat men kan vermoeden, dat het meer om de misdaad dan om het recht schijnt te gaan bij de filmmaker. Dit alles is de mening van alle vooraanstaande filmcritici. De ka tholieke keuring laat de film alleen toe voor volwassenen. De tyran van Californië Een film over de strijd om Cali fornia, dat omstreeks 1840 nog geen deel uitmaakte van de Verenigde Staten. Het verhaal is op de ge wone wijze in elkaar gezet en alleen aanleiding tot een serie achter volgingen te paard, schiet- en vecht partijen. Overigens een onschuldig geheel voor boven de 14 jaar. Venray's Harmonie is reeds enige tijd doende een uniformenfonds te stichten, waarin gelden worden verzameld die ter zijner tijd nieuwe uniformen zullen opleveren voor dit muziekgezelschap. De Middenstand heeft besloten hierin te helpen en daarvoor een beroep gedaan op haar leden om 19 en 20 Augustus a.s. een zg. braderie te houden. Dan zal in de avonduren de Grotestraat voor het verkeer gesloten worden en zullen de middenstanders achter hun toon bank uitkomen, om plaats te nemen achter marktkraampjes, die over de gehele lengte van de Grotestraat staan opgesteld en daar als markt koopman hun spullen aan de man te brengen. Daarbij zal natuurlijk de nodige muzikale entourage niet ontbreken, evenmin als vergeten wordt, dat de inwendige mens dringend versterkt moet worden. Dit zullen dus extra koopavonden zijn, zonder dat echter een winkel open is en ongetwijfeld zullen er extra koopjes te halen zijn. Dat het een gezellige boel kan worden is elders al meermalen bewezen en nu hoopt men dat ook in Venray klaar te krijgen. Men kan dan via een bescheiden entree op die markt terecht en men zal daar ongetwij feld wel iets van zijn gading vinden. We zeggen met opzet, dat een en ander geprobeerd zal worden, want het is logisch dat men genoeg medewerkers daarvoor moet heb ben. De vergadering, die Maandag jl. gehouden werd en waarop dit alles voor belangstellende nog eens uit de doeken werd gedaan, werd echter door te weinig middenstan ders bezocht, om succes te verzeke ren. Daarom is tot hedenavond ge legenheid gegeven zich te melden voor deelname bij Fr. v. Opbergen, C. Pljls, J. Claessens en Mooren, Men hoort daar dan tevens hoe men een en ander denkt op te zetten, wat de kosten zijn en wat de bedoeling is. Met het voorbeeld van andere Nieuws uit Venray en Omgeving GROENE KRUIS DONDERDAG a.s.: Consultatiebureau vóór zuigelingen uit de Kerkdorpen Burgemeester en Wethouders van Venray brengen ter openbare ken nis dat de gemeente secretarie, het kantoor van de gemeente-ontvanger, het kantoor van gemeentewerken en het woningbedrijf op 8, 9, 10 en 11 Augustus a.s. voor het publiek uitsluitend geopend zullen zijn van 1012 uur voormiddag. Venray, 20 Juli 1955. HOCKEY-NIEUWS Maandag 18 Juli werd de herop richting van de Venrayse Hockey club een feit. Tot dusverre werd steeds getraind onder leiding van enkele oud-spelers. Ook de contact en theorie-avonden werden door hen verzorgd. De animo voor hockey, zowel van heren- als van dameszijde, bleek op de gehouden bijeenkomsten der mate groot, dat de oprichting van een hockey-club verzekerd was, hetgeen op de eerste algemene vergadering geschiedde. De heer de Groot Sr. werd by acclamatie tot voorzitter gekozen. De stemming wees de dames Min en Goumans en de heren L. Wijnen en H. Steememan tot overige be stuursleden aan. Nadat het bestuur geïnstalleerd was, ging men over tot bespreking van enkele urgente kwesties, nl. de terreinkwestie en de aansluiting bij de KNHB. Voorts werden er enige interne aangelegenheden ge regeld. Het bestuur hoopt op de volgende vergadering de reglemen ten ter bespreking klaar te hebben en enige mededelingen te kunnen doen over bovenvermelde proble men, welke voor de jonge club van het allergrootste belang zyn. Bescherming Bevolking Zaterdag j.l. werden op Huize St. Anna de examens afgenomen voor de blokploegleden van Huize St Anna, die tevens blokploeg is voor de gehele buurt rond St Anna. Als blokhoofd slaagde H. Hen driks, terwijl zijn plaatsvervanger M. Kelders eveneens het diploma kreeg. Het brandweerdiploma kregen, na een uitstekende demonstratie, J. v. Goch, J. v. Bergen, H. Rongen en M. Thuyls. Voor de opruim- en reddings dienst slaagden E. vd. Pasch, H. vd. Heuvel, J. v. Dijck en G. v. Dijck. Voor melding en verkenning J. Duyf en L. Kersten en voor EHBO L. Verbeek en H. Janssen. Geslaagd Voor het PractUk-diploma Nederlandse Handelscorresponden tie van de Ned. Associatie voor Practijkexamens, slaagde Mej. Mientje Derikx, Spukterweg alhier. Voor het Practyk-diploma Boekhouden van de Ned. Associatie voor Practijkexamens, slaagde de heer Jos. Hendrix, Henseniusstraat alhier. Te Kerkrade slaagde voor het Mulo- en Middenstandsdiploma, A. Kuenen uit Leunen.

Peel en Maas | 1955 | | pagina 1