Vak
10 MEI 1940
SPORT
anssen-Clevers|
Janssen-Clevers
Doortrekking Wilhelmina-kanaal
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN #8BK3?B55KMlcI
Lmdboflw en Veeteelt
iQcoc al uut litten
BOM-TAXI
UW TAXI
Bel: 4 1 8
Ook uw
advertentie
PEEL EN MAAS
Zaterdag 21 Mei 1955 No" 20
ZES EN ZEVENTIGSTE JAARGANG
f CONFECTIE VAN
"EEN RIJK BEZIT
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE FIRtoA VAN DEN MUNCKHOF
GROOTESTRAAT 28 TELEF. 512 GIRO 150652
mm. ABONNEMENTS-
25 Buiten Venray f 1.45
Het is al meer dan 15 jaren ge
leden, dat op die gedenkwaardige
Vrijdagmorgen van 10 Mei 1940 bij
na alle Venrayse mensen gewekt
werden door het overvliegen van
honderden en honderden Duitse
vliegtuigen. De oude zware Junkers,
de moderne jachtvliegtuigen de
Messerschmits en ook de hoekige
S tukas
De luchtwacht op het patronaat
wist er geen raad meer mee en op
de centrale post, waar deze vluch
ten werden gemeld, duizelde men
van de opgegeven cijfers en van
de wilde verhalen die de ronde
deden.
„Ze vliegen naar Engeland, ze
doen dit, ze doen dat..." Zo stonden
de mensen op de hoeken van de
straat te praten, terwijl boven hen
de zwart-wit gekruiste machines
overtrokken, Holland in.
En de enkeling, die durfde zeg
gen, dat ze Nederland binnenvielen,
werd raar aangekeken. Nederland,
we waren immers neutraal. Enkele
zakenlieden gingen opnieuw hun
ruiten met plakband bewerken.
Voor de scherven, men kon immers
nooit weten.
Maar al spoedig gaf de radio op
heldering. Duitsland was zonder
wat te zeggen Nederland binnen
gevallen. We waren in oorlog met
Duitsland.
GERUCHTEN
Toen is het stil geworden in me
nig huiskamer. Dat betekende im
mers.... oorlog, waar we geen weet
van hadden sinds honderd jaren,
Dat betekende dat er gevechten
zouden kunnen geleverd worden
rond onze plaats, die een der voor
posten was voor de Peelstelling.
Dat een der aanvoerplaatsen was
voor de Maaslinie
Dat betekende dat mannen en
broers en verloofden, diemettegen-
zin aan hun mobilisatiebevel had
den gehoor gegeven, nu moesten
vechten. Vechten tegen een vijand,
die de laatste tientallen jaren alles
en alles had ingezet om zo sterk
mogelijk te zijn. Dat betekende
Och niemand wist wat het betekende
Ook niet de soldaten die hier al
enkele maanden gelegerd waren en
hier hun oude krijgskunst met veel
kunst en met veel vliegwerk weer
wat hadden opgelapt.
Dat wisten de luchtwachters niet,
die boven op het Patronaat soms
hadden zitten hopen op een vlieg
tuigje om wat te doen te hebben,
en die links en rechts van hen de
Duitse suprematie in de lucht dui
delijk konden waarnemen.
Dat wist niet het publiek, die de
luchtbeschermingsartikelen in Peel
en Maas van die maanden feitelijk
als flauwekul beschouwd had, Och
de studenten van het Gymnasium
hadden wel onverwachts Pinkster-
vacantie gekregen, maar die paters
die lieten zich ook zo gauw angst
aanjagen. Immers in September
was het er ook nauw aangeweest,
maar later bleek, dat alles in orde
was.
En zo stonden we daar op die
vroege ochtend van Mei 1940 met
groepjes te praten en te redeneren.
We zagen de schildwachten voor
het postkantoor, nu met de bajonet
op het geweer. We zagen de mili
taire wagens rijden en we praten.
We praatten honderd-uit over de
vliegtuigen, over de soldaten in de
grensstreek, die de Duitsers uit
hun bed zouden hebben gehaald,
we praatten over de bruggen over
de Maas, die al opgeblazen zouden
zijn, over de Maaslinie, die feitelijk
nog maar half klaar was, over de
Peelstellingen, waar de Duitser te
pletter zou lopen.
We praatten en praatten en onder
tussen ging de zon op. En met de
zon kwamen de geruchten. Geruch
ten over wandaden der Duitsers,
over parachutisten, over verraders,
over de eerste slachtoffers.
Iedereen wist het precies, maar
iedereen wist niets... We zagen
soldaten gaan en soldaten komen.
De een wist, dat aan de Maas in
Maashees bitter hard werd gevoch
ten, dat daar Duitsers vielen met
geweld. Een ander wist zeker, dat
er niet gevochten werd en dat
men er nog geen Duitser gezien
had. De een wist te vertellen, dat
de bomen op de Maasheseweg al
gevallen waren en een ander kwam
met het bericht, dat verraders de
trotylladingen hadden doorge
sneden.
Zo ging het door. Maar ondertus
sen werd niet vergeten om eieren
te halen, die niet naar de veiling
konden en voor een paar centen
werden verkocht.
Met emmers vol werden ze bij
de kippenhouders gehaald, die er
ook anders geen raad mee wisten.
Op he.t hoofdkwartier der Neder
landse soldaten in Venray, een villa
aan de Stationsweg, daar was een
komen en gaan van ordenansen en
militairen.
Er werden wagens gevorderd
met chauffeurs. Vrachtwagens
Je gingen echter niet naar het
front, dat Immers aan de Maas
lag. Neen, ze moesten naar Dei' :i*e.
Later werden zelfs voerlui m-it
karren en paarden gevorderd.
Langzaam maar zeker kwamen
de soldaten van de Maaslinie terug
en vertrokken eveneens in de rich
ting Deurne, zo ook de soldaten die
al een half jaar in Venray waren
gelegerd. Reeds 's middags
waren die al verdwenen.
In Maashees was nog geen schot
gelost, maar de Duitsers schenen
in de buurt van Gennep over de
Maas te zijn gekomen.
Weer deden de wildste verhalen
de ronde. Men was aan het terug
trekken, de Duitsers waren al een
heel eind over de Maas heen en het
zou niet lang meer duren eer ze in
Venray waren. Wat men ook ge
loofde, dat nooit, dat bestond niet.
Maar steeds meer militairen
kwamen, de een had de vijand in
Vierlingsbeek gezien, de ander in
Venlo, waar de brug opgeblazen
was en de Duitsers in snelle mo
torboten de Maas overvoeren.
Wat er echter ook gezegd en1
gefluisterd werd, één was er, die
zich nergens iets van aantrok, dat
was een commies, die onbewogen
op het Henseniusplein de terug
trekkende militairen naar hun rij
wielplaatje vroeg...
De komische noot bij dit tragisch
gebeuren!
Terug naar Deurne.
Bezweet en vermoeid kwamen
onze jongens van de Maas op door
tocht naar Deurne.
Later werden nog de Venrayse
chauffeurs beschoten toen ze, na
hun wagens te hebben moeten ach
terlaten, op de terugweg over een
paar balken kropen van de verniel
de brug over het Defensiekanaal
nabij de Crayenhut.
Het werd intussen stil onder de
mensen op de straat, die langzaam
begonnen te begrijpen, dat zij, die
ons moesten beschermen, er van
door trokken.
En toeneven later, een luitenant
driftig op de deur van 't postkan
toor stond te hameren en met een
paar soldaten binnen ging om er
het geld weg te halen, toen kon
zelfs de grootste optimist niet meer
geloven, dat het zo goed ging, als
men die morgen wel gemeend had.
Integendeel
Dof bonkten de ontploffingen ver
weg, bomen, die men liet springen,
bruggen, die werden opgeblazen.
De luchtwacht trok weg, waar
heen, dat wist niemand....
En op de Stationsweg voor het
hoofdkwartier was men zelfs bezig
de fietsenrekken kapotte slaan,die
mochten niet in handen der Duitsers
vallen! Had men er daar reeds een
voorgevoel van, dat Venray per
fiets zou veroverd worden?
In de namiddag werd het stil in
de kom, de grootste groepen mili
tairen waren weg, een enkeling
kwam nog achterop, maar dan was
het grijze uniform met de „poetjes"
verdwenen.
Iedereen wist nu wat komen zou,
we waren achtergelaten en voelden
ons als hulpeloze kinderen, dieniet
wisten waarheen....
Angst om hen, die van ons wa
ren en elders moesten vechten,
angstom ons eigen lot, om onze
toekomst, deed de mensen wel stil
worden.
NACH VELTHEIM
Het is tegen het vallen van de
avond, als daar bij de ingang van
het dorp enkele fietsers aan komen
rijden. Vreemde figuren op vreemde
fietsen. Het zijn Duitsers.. Jongens
nog, in het veldgrauw met een
Tarndecke over hun schouders, op
nieuwe Duitse fietsen. Voor op de
stuurstang ligt hun pistool, om de
nek dragen ze kransen met kogels.
Langzaam fietsen ze de Markt over
de Grote straat in. De straten zijn
leeg, hier en daar ziet men een
gordijn bewegen, als er mensen de
straat op kijken.
Twee, drie, vijf soldaten zijn het.
Het is een raar gezicht, die grauwe
helmen, met de adelaar op.
Iemand, die in een deuropening
staat, doet hen halt houden. Ze
stappen van hun fietsen en gaan
naar hem toe.
„Der Weg nach Veltheim bitte".
De man is geschrokken, hij had ze
kennelijk nog niet verwacht. Nog
eenmaal klinkt door de stille straat
„Der weg nach Veltheim".
Automatisch wijst hij dan de
Langstraat op en staat hen nog
verwonderd na te kijken, als ze met
hun vijven naar Veltum rijden.
Venray is „gevallen".
Weinigen hebben die nacht gesla
pen. Ver weg was het geratel te
horen van onbekende voertuigen en
in de lucht bleef het rumoerig van
vliegtuigen.
De volgende morgen kwamen er
meer Duitsers, allemaal op de fiets
van Overloon. Winkels trokken hun
aandacht en het duurde niet lang
of met patronen om de nek en met
pistool in de hand stonden de ver
overaars in brood en boter te bijten.
We konden de schade opnemen.
Die bleef beperkt tot kapotte bomen
op practisch alle toevoerswegen
naar Venray.
Misschien zal een enkeling nog
wel eens gedacht hebben aan de
woorden van een Duits soldaat die
op de Wanssumseweg aan de brug
in Oostrum het verkeer moest
leiden. Daar had men de bomen
laten springen en alles moest over
het land. Enkele toeschouwers
stonden dat af te kijken, toen deze
militair op hen toekwam en vroeg
of de Duitsers al in Vlissingen
waren. Een was er zo stoutmoedig
om te zeggen: Nein. „Donnerwetter"
was het antwoord voor de verbaasde
toeschouwers, „dann sind wir den
Krieg verloren".
Twee dagen daarna is Venray vol
Duitsers en wordt de verongelukte
soldaat begraven, die in de Peel
stelling op een mijn reed met zijn
wagen. Hij had niet opgelet. Het
enigste slachtoffer wat de verove
ring van Venray vroeg.
Het zal bijna 5 lange jaren duren
voordat het Herrn Volk op oude
gegapte Hollandse fietsen der Weg
nach Venlo vragen. Dan is het
September 1944.
Het is een Jange, bittere weg
geweest, der Weg von Veltheim
bis Venlo.
HANDBOOG
Zondag 15 Mei werd onder minder
gunstige weersomstandigheden het
eerste districtsconcours gehouden
bij Ons Genoegen Ysselsteyn. De
was als volgt:
Ere Klasse I le zestallen: le pr.
St Hubertus Merselo 448 p.; 2e pr.
St Anna Venray, 431 p.; 3e pr St
Oda Venray, 427 p.; 4e pr. Willem
Tell Oirlo,427 p.; 5e pr. Rare Schut
ters Overloon, 415 p.; 6e pr. St Se-
bastiaan Heide, 399 p.; 7e pr. Ons
Genoegen Ysselsteyn, 394 p.; 8e pr.
St Antonius Halfweg, 381 p.; 9epr.;
De Batavieren Castenray 374 p.; 10e
pr. St Joris Leunen, 360 p.
Klasse A: le pr. Diana I, 387 p.;
2e pr. St Oda II, 356 p.; 3e pr. De
Eendracht I Veulen, 344 p.; 4e pr.
St Anna, 323 p.; 5e pr. Ons Ge
noegen II, 322 p.; 6e pr. De Rare
Schutters II, 312 p.; 7e pr. St Jozef
Holthees 308 p.; 8e pr. St Huber
tus II, 291 p.; 9e pr. St Joris H,
274 p.; 10e pr. S t Agatha Ayen, 252 p.
Klasse B: le pr. St Sebastiaan II,
320 p.; 2e pr. De Eendracht II, 314
p.; 3e pr. St Antonius II, 302 p.;
4e pr. Diana II, 288 p.; 5e pr. De
BatavierenII, 248 p.; 6e pr. Grlends-
veen Uitsp. I, 220p.; 7epr. S Oda 3,
201 p.; 8e pr. Willem Tell II, 197
p.; 9e pr. Ons Genoegen 3, 187 p.
Klasse C: le pr. St Hubertus 3,
271 p.; 2e pr. De Rare Schutters 3,
228 p.; 3e pr. Diana 3, 179 p.; 4e
pr. St Oda 4, 169 p.; 5e pr. St
Anna 3, 159 p.; 6e pr. De Bata
vieren 3, 143 p.; 7e pr. Griendtsv.
Uitsp. 2, 128 p.; 8e pr. Willem Teil3
99 p.; 9e pr. Ons Genoegen 4, 98 p.
Personele prijzen: le pr. H. vd.
Putten, St Oda, 46 p.; 2e pr. G.
Willems, Rare Schutters 3x10; 3e
pr. A. v. Ooi, St Oda, 3x9; 4e pr.
S. Willems, St Joris, 3x8; 5e pr. H.
Sanders, St Oda, 3x7: 6e pr. P. v.
Ooi, St Oda, 5x6; 7e pr. J. vd. Munck-
hof Diana, 3x5; 8e pr. M. Stoks,
St Anna 3x4; 9e pr. J. Kuijpers,
St Agatha 2x3; 10e pr. J. van Op
bergen, Diana, 2x2; lie pr. G. van
Gerven, St Oda, 4x1.
Op 12 Juni wordt te Overloon het
2e Districtsconcours gehouden.
En op 10 Juli bij St Oda een
Jubileumconcours.
De betekenis van mineralen
voor het vee
Mineralen zijn van groot belang
voor de gezondheidstoestand en de
productiviteit van het vee. De voor
naamste mineralen die de dieren
om in goede conditie te blijven ge
regeld tot zich moeten nemen, zijn
naast keukenzout de zgn.
sporenelementen als magnesium,
koper, mangaan, cobalt en jodium.
Het is bekend dat wanneer het
voedsel een tekort aan deze mine
ralen bevat ziekteverschijnselen
ontstaan, o.a. krampaanvallen, kop-
ziekte, Engelse ziekte, beenderver-
weking enz.
Voor het goed functioneren van
het organisme hebben alle mine
ralen hun eigen betekenis; zij dan
ken hun werkzaamheid ook aan
hun onderling verband.
Een tekort aan één heft vaak het
effect van het ander op.
Uit wetenschappelijke proeven is
gebleken, dat door een geringe
toevoeging van mineralen aan het
voeder de groei van de dieren be
langrijk kan worden bevorderd, zo
dat voor een bepaalde hoeveelheid
voeder een grotere gewichtstoename
wordt verkregen of anders gezegd,
voor een bepaalde gewichtstoename
is een geringere hoeveelheid voed
sel nodig.
Het zou ons te ver voeren hierop
dieper in te gaan; voor ieder zou
het echter van groot belang zijn
eens het artikel van Dr. Grashuis
te lezen, over de verschijnselen bij
storingen in de mineralen stofwis
seling (Gebreksziekten).
Opmerkelijk is het likken van vele
dieren aan muren, hout kleren enz.
waarmede ze instinctief het tekort
aan zouten mineralen pogen aan
te vullen.
Tegenwoordig wordt veelvuldig ge
bruik gemaakt van de K.N.Z. mine
rale likstenen die een uitkomst be-
Al hebt V ook zulke
gevoelige voetenTT^
Toch kunt U een schoent|e
dragen, dat U mooi vindt.'
dat modieus is en elegant.
Past U maar eens een JAL
schoen aan. Die zit zo ver
rukkelijk, die staat zo flatteus.
Wij hebben er een kostelijke
maar niet kostbare
keurkeus in. jr^
Wandel in de goed»
richting naar
V^ensen iusst raat
28-31 1 1 1.50 32-35 f 1 2.95 36-40 f 14.50
Alle herenmaten f "15.®^
Verkr\jgbaar by:
SCH0ENHANDEL
Schoenreparatie Kousenreparatie
Onlangs deden de heren Hans
Gruyters en Paul Kuypers, beiden
uit Helmond, een brochure „De
doortrekking van het Wilhelmina-
kanaal en de welvaart van Brabant"
het licht zien.
Hierin wordt aangedrongen op:
1. Verruiming en doortrekking
van het Wilhelminakanaal vanaf
Aarle-Rixtel naar de Maas bij
Wanssum;
2. Verruiming en doortrekking
van het Eindhovens kanaal vanaf
de z.g. „keersluis" naar dit ver
lengde Wilhelminakanaal via de
tracé, dat ongeveer de om Helmond
heen gelegde Aa volgt.
Zouden beide projecten verwezen
lijkt worden, dan zou de doorgaande
scheepvaart om Helmond heengeleid
kunnen worden.
tekenen bij de mineraalvoeding.
De resultaten hiermede verkregen
zijn belangrijk te noemen, terwijl
de kosten van zeer geringe beteke
nis zijn.
Het is daarom alleszins verant
woord op deze wijze de veevoeding
te verbeteren.
Verder zijn zowel de internationale
als de locale consequenties van dit
plan onder ogen gezien. Zo wordt
gewezen op de noodzakelijke in
dustrialisatie van dit deel van Bra
bant en het aangrenzend gedeelte
van Noord-Limburg, welke beide
gebieden als één groot sanerings-
gebied gezien kunnen worden. Reals
daarvoor zijn goede verbindingen
noodzaak.
Het nieuwe kanaal zou voorts van
belang kunnen zijn voor de water
beheersing en -voorziening voor de
landbouw. Ook voor Eindhoven en
zijn industrieën de belangrijkste
zijn gelegen aan het Eindhovens
Kanaal is het plan van groot
belang. Het nieuwe vaarwater zou
voorts een betere industriespreiding
mogelijk maken. Even wordt ook
gewezen op de toekomstige steen
kolenvelden van de Peel.
Dat zijn zo de belangen in kleiner
verband.
De heren Gruyters en Kuypers,
hebben n.l. eerst het plan bewust
losgemaakt van de internationale
problematiek rond dit tracé.
Zij stellen nJ., dat een doortrek
king van het Wilhelmina-kanaal
reeds om locale en streekbelangen
gerechtvaardigd is, temeer omdat
dit deel van Brabant en Limburg
een achterstand heeft in te halen.
Heel anders ligt het geval echter,
als men tevens let en dat doen
de schrijvers van de brochure hier
na op de landelijke en interna
tionale consequenties.
Uitvoerig gaan zij in op een ver
binding tussen Maas - Rijnen het is
van hun standpunt uit begrijpelijk,
dat zij van verschillende mogelijk
heden van een Maas-Rijnkanaal het
tracé Arcen-Ruhrort verreweg het
goedkoopste en het meest aan de
verschillende betrokken belangen
aangepast achten.
Dat zij echter geen eenzijdig stand
punt innemen en het hele water-
wegenvraagstuk zeer behoorlijk
bestudeerd hebben, blijkt uit de
door hen gedachte integrale oplos
sing van het ter discussie gestelde
waterwegenvraagstuk, dat uit
de volgende elementen zou kunnen
bestaan:
1. opheffing van de stop bij Ter-
naaien en/of aanleg van het Caberg-
kanaal;
2. aanleg van een kanaal van
Arcen naar Ruhrort;
3. aanleg van een kanaal Aken
over Geilenkirchen naar Born, als
zijkanaal van het Julianakanaal;
4. doortrekking van het Wilhel
minakanaal naar de Maas;
5. verbinding van het Eindhovens
Kanaal met het doorgetrokken Wil
helminakanaal door een kanaal rond
Helmond;
6. aanleg van het Postelkanaal
als verbinding van het Kempen
kanaal en het Wilhelminakanaal.
Door deze oplossing verkrijgen
dan Luik en achterland een bruik
bare waterverbinding met de Duitse
industrie- en mijnbouwgebieden,
worden Aken en omgeving op het
West-Europese waterwegennet aan
gesloten en Brabant en Limburg
voor het verkeer te water ontsloten.
Tenslotte zullen ook de Hollandse
havensteden er baat bij vinden.
De schrijvers achten de vorming
van een soort consortium in Oost-
Brabant en Noord-Limburg, dat be-
vordening der ontsluiting van deze
streek tot doel heeft en zich zowel
nationaal als internationaal met
kracht kan laten gelden van het
hoogste nut.
Nachtelijk aspergesteken
Het asperge-centrum Grubben-
vorst dat veertien dagen geleden
nog werd opgeschrikt door een
brutale diefstal na de Hoogmis,
waarbij enkele honderden guldens
aan collectegelden verdwenen
wordt de laatste week onveilig
gemaakt door nachtelijke asperge-
rovers.
Nadat een week geleden uit een
op het land staande opslagplaats
ongeveer 60 kilo asperges waren
gestolen, hebben thans de deskun
dige dieven op een nacht een rij
aspergebedden geplunderd door
zelf deze goed betaalde groente te
steken, vermoedelijk met gereed
schappen, die eveneens zijn gestolen
uit werkketen. Voor de eigenaar
ging door deze plundering de oogst
van één dag verloren.
Ook in Venlo zijn asperge-rovers
op dezelfde wijze aan het werk
geweest.
Wereldreiziger te paard
in Deurne.
In Nederland is gearriveerd de
1.96 meter lange Nieuw Zeelander
Donald Kingston, die op zijn paard
„Marokko" de wereld rondrijdt. Hij
is al zes jaar onderweg en denkt
over twee jaar weer in Nieuw Zee
land te zijn.
In Venlo, waar hij de grens pas
seerde had de in keurig zwart
rijkostuum gestoken ruiter veel
bekijks. Op z'n rit naar Hoek van
Holland bracht hij een bezoek aan
het huis van dr H. van Doorne te
Deurne, die echter zelf niet thuis
was.
WED. P. BOM ZONEN
Charles Ruysstraat 14 Venray
heeft meer waarde
indien u ze plaatst in
