Wqding en bespeling
De verfraaiing
onzer gemeente
Priesterfeesten in Venray
van
het
meuive
óiqet
SMSy'SJiriBS WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
Venray en de Missionarissen
van het H. Hart.
Het wetsontwerp
Zaterdag 16 April 1955 No 15
ZES |EN ZEVENTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
f CONFECTIE VAN
"EEN RIJK BEZIT
Nauwelijks is het slechte weer
van de laatste tijd eindelijk eens
veranderd en komt het zonnetje
zij het dan zeer schuchter eens
kijken, dat ziet men allerwege in
tuinen en hoven mensen bezig met
spitten en zaaien, met het in orde
brengen van hurt tuin.
Zoals de burger dat doet, zo doet
ook de gemeente, die zeker in de
laatste jaren aan de uiterlijke ver
fraaiing vooral van de kom meer
aandacht is gaan besteden. We
hebben langs vele straten en wegen
boombeplanting gekregen, die mis
schien dan voor enkele landbouwers
niet zo erg prettig is in verband
met moeilijkheden op de nabij
liggende gronden, maar die on
tegenzeggelijk een fraaie versiering
zijn voor onze wegen en straten
en bovendien verstuivingen etc.
tegengaan. Wie nu de kale Paters-
laan ziet, beseft eerst wat men
mist.
Voor 1955 staat aardig wat op
het programma.
Langs verschillende buitenwegen
komen nieuwe bomen. Plantsoenen
in de kom, alsmede het Lovinks-
plein worden in nieuw kleed ge
stoken. Langs de Julianasingel en
verschillende straten in de Oranje-
buurt komen nieuwe beplantingen
en in de kom zelf komen 12 grote
bloembakken, op geschikte hoeken
en pleinen.
Wat men voor de oorlog niet had
durven dromen is nu werkelijkheid
geworden. Op diverse punten, zeker
van de kom, vinden we een aardig
plantsoen, een bloemrijk hoekje.
Of zelfs een klein park. In ver
schillende trottoirs staan rozen en
zijn we wat verder de zomer in,
dan zal al met al een fleurig geheel
te zien zijn.
Als Venray's lieve jeugd voor
een en ander meer ontzag zou
hebben, was alles niet beter te
wensen.
Van de andere kant zijn er ech
ter ook nog enkele punten die
misschien wat meer aandacht
konden hebben. We denken aan
onze marktbomen. Nu de Lente
gaat komen en weldra het jonge
groen de oorlogswonden gaat be
dekken, och dan kan het er mee
door, maar ieder jaar opnieuw
moet men constateren, dat het niet
zo heel veel meer is met onze
marktbomen, om van de bomen
aan de Langstraat maar niet te
spreken. Wordt het niet tijd, dat
men in de een of andere kwekerij
reeds nu bomen opzet, ze zo groot
laat worden als maar enigszins
mogelijk is, om ze dan over te
planten. Een misschien op het
eerste gezicht wat eigenaardige
bedoening, maar verschillende des
kundigen zijn het er over eens,
dat een dergelijke verplanting met
bepaalde soorten mogelijk is. We
hebben hier die deskundigen, we
hebben de soorten en we hebben
de kwekerijen. Zou een dergelijke
proef niet te nemen zijn. De thans
kale Paterslaan doet toch wel zeer
vreemd aan, om een dergelijke
proef voor andere lanen, die binnen
afzienbare tijd vernieuwd moeten
worden niet te ondernemen.
Dan gaan we deze zomer nog
verder met de verfraaiing van ons
dorp. Het Mgr. Wijnho venpark
wordt geheel veranderd, maar we
gaan ook plannen maken.
Plannen voor een
recreatie-oord
Een deftig woord voor een groots
plan. Want daar in de Vier Uuter-
sten zal een wandelpark komen,
zullen sportvelden moeten komen,
zowel voor voetballers als andere
sporten, daar zullen tennisvelden
en kinderspeelplaatsen moeten wor
den geprojecteerd, zelfs een paarden
(ren)baan en tenslotte een zwem
bad. Een opgave, die dus wel de
moeite waard is.
Er is over dit alles de laatste jaren
vooral nogal wat te doen geweest.
Het zwembad is en blijft een harte-
wens van velen, die het naar de
Maas trekken meer dan móe zijn.
Kinderplaatsen zijn er te weinig,
nu langzaam maar zeker de resten
van het bombardement weer worden
volgebouwd. Trouwens de enkele
zonnige dagen, die we tot heden
gehad hebben, deed de belangstel
ling voor de ,,Ziekenhuisse bergen"
vooral bij het kleinere grut toe
nemen.
Sportvelden zullen zeker nodig
worden als het sportterrein aan de
Leunseweg gaat verdwijnen en
wordt opgeëist voor de uitbreiding
van onze kom. Voeg daarbij, dat in
de steeds uitgebreidere kom de
recreatiemogelijkheden eerder af
dan toe nemen, dan is het besluit
om dit recreatie-oord op te gaan
zetten, heus geen overbodige luxe.
Al zullen nog verscheidene jaren
voorbij gaan, voordat dit alles ver
wezenlijkt is, toch zal het ter zijner
tijd naast ontspanning voor vele
bewoners, toch ook het hare bij
dragen voor de verfraaiing onzer
gemeente.
En dan tenslotte mogen we zeker
niet vergeten te attenderen op de
voortuintjes wedstrijden, die ook
dit jaar weer gehouden worden. Ook
dit jaar worden weer prijzen ge
geven aan hen, die van hun voor
tuintje werkelijk iets moois ge
maakt hebben. Dat wil niet zeggen,
dat men er tientallen guldens aan
behoeft te besteden, dat men grote
rotspartijen moet maken en gipsen-
beelden moet plaatsen, integendeel
eenvoud en sfeer worden meer op
prijs gesteld als bovenstaand druk
gedoe.
Ook deze voortuintjes kunnen een
machtige hoop bijdragen aan de
verfraaiing van onze woonplaats,
die ieder rechtgeaard Venraynaar
aan het hart moet gaan.
Het schijnt, dat Peelhazen het
ook goed te doen te water.
We hebben dat kunnen consta
teren bij Pater Jan van der Ster
ren, die ijverig werkt op de eilan
den en niet schrikt voor water en
eventuele schipbreuken. Kortom,
hij is een waterrat geworden.
Goed voorbeeld doet goed vol
gen!
De volgende missionaris van het
H. Hart uit Venray is Pater JAN
OUDENHOVEN uit de Hoender-
straat, zoon van Harry Oudenho
ven.
Ook deze Paasdagen hebben weer
hun priesterfeesten gebracht in het
Venrayse land.
In Leunen droeg de Zeer Eerw.
Heer M. Claessens eerste Paasdag
zijn eerste plechtige H. Mis op en
in Ysselsteyn werd op 2e Paasdag
het zilveren priesterfeest van de
Zeereerw. Heer Pastoor J. Janssen
plechtig gevierd.
Voordien had op Goede Vrijdag
oud-Deken W. Berden zijn gouden
priesterfeest herdacht.
De H.E. Heer W. Berden
heeft niets van enige officiële vie
ring willen weten.
En daarom is er ook niets offi
cieels gebeurd. Maar dat verhinderde
toch niet, dat in die dagen de bel
bij de kapelanie in Leunen, waar
oud-Deken Berden zijn emeritaat
doorbrengt, niet stilstond. Honder
den schriftelijke gelukwensen en
telegrammen werden bezorgd, ter
wijl ook velen nog persoonlijk de
gouden jubilaris geluk kwamen
wensen.
Bloemen en andere cadeaux her
innerden de oude Deken er aan, dat
men hem in Venray nog lang niet
vergeten is en dat men, hoewel men
zijn weigering tot elk feest kan be
grijpen, toch nog wel even wil laten
merken, hoe dankbaar men is voor
alles wat hij deed. En zo kon het
gebeuren, dat oud-Deken Berden
's avonds voor een grote stapel
gelukwensen zat, terwijl overal in
huis de bloemen en andere cadeaux
waren, opgesteld.
De Z.E. Heer Claessens
werd op Paasmorgen in een plech
tige stoet afgehaald van het ouder
lijk huis, dat door de buurt keurig
en smaakvol was versierd.
Omringd door bruidjes en familie
en voorafgegaan door fanfare jeugd
verenigingen en belangstellenden
werd de neomist ter kerke geleid,
waar hij met de assistentie van de
Z.E. Heer Vostermans, als presbyter
assistent, Pater Florus Claessens
O.F.M. als diaken en de Z.E. Heer
Kapelaan Litjens uit Sevenum als
sub-diaken zijn eerste plechtige H.
Mis in de stemmig versierde Leunse
parochiekerk opdroeg.
De Z.E. Heer Dr. van Kempen,
hield de feestprecatie, waarbij hij
de taak van de christen in deze tijd
schilderde.
Na de H. Misvormde zich weder
om een lange stoet, waaraan o.a.
de Fanfare, de Ruiterij, Jong Ne
derland en de Jonge Garde, alsmede
een grote rij bruidjes deelnamen.
Aan het ouderlijk huis aange
komen, bracht de Leunense fanfare
een serenade, waarna bruidjes de
neomist welkom toeriepen namens
de buurt.
In een hooggestemde rede sprak
dan de president van de Leunense
Fanfare de heer P. Weijs de neomist
toe namens alle parochianen. Hij
wees op de grote verantwoordelijk
heid van het priesterschap en be
loofde de steun, zowel geestelijk als
materieel aan de jonge priester in
zijn verdere priesterlijke loopbaan.
Nadat ook de Voorzitter van het
feestcomité de heer Baltussen, zijn
gelukwensen had aangeboden, geluk
wensen, die met een stoffelijk blijk
vergezeld gingen, dankte de jonge
priester voor alles, wat door de
gehele Leunense gemeenschap bij
zijn eerste plechtige H. Mis was
gedaan. Hij dankte voor het gebed
en de vele blijken van belangstel
ling en medeleven voor zijn priester
wijding en voor de smaakvolle ver
siering, de vele gelukwensen en
cadeaux welke hem nu waren aan
geboden.
Nadat hij zijn priesterlijke zegen
gegeven had, begon een zeer drukke
receptie, die tot lang in de middag
voortduurde.
Pastoor Janssen
werd Maandag gehuldigd in verband
met zijn 25-jarig priesterfeest.
Ook hier had men alles gedaan
XVII.
Geboren 7 April 1924, ging hij
na de Lagere school van Venray
met zijn tweelingbroeder Karei,
naar het Gymnasium te Venray bij
de Paters Franciscanen.
Zij behaalden daar het Staats
examen en terwijl Karei zich ging
ontwikkelen op het gebied der eco
nomie, ging Jan de weg op naar
het priesterschap. Reeds als kleine
jongen had hij gedroomd Paus te
worden. In ieder geval ging hij de
goede richting hiervan uit.
om de parochieherder te tonen, hoe
men zijn werk als pastoor in Yssel
steyn waardeerde. Ook hier waren
tal van versieringen aangebracht
en was de kerk in een bloemenhof
herschapen, 's Morgens werd de
jubilaris door de gehele parochie
in verenigingsverband afgehaald
en ter kerke geleid. Ruiterclub,
schoolkinderen, jonge garde, vrou
wen en meisjes, Fanfare, Zangkoor,
Bruidjes, Kerkbestuur, Boerenbond,
Jonge Boeren en K.A.B. begeleidden
de zilveren Pastoor met zijn familie
naar de feestelijk versierde kerk,
waar hij een plechtige hoogmis op
droeg.
Een broer van de jubilaris de
Zeereerw. Heer A.Janssen, pastoor
te Hou them hield de feestpredicatie,
waarin hij nadruk legde op de sa
menwerking tussen de herder en
zijn kudde.
Na de plechtige H. Mis werd de
Z.E. Heer Pastoor aan de pastorie
toegesproken, o.a. door het hoofd
der school de heer Vermeulen. Hij
bracht namens de inwoners van het
kerkdorp de jubilaris zijn geluk
wensen over en bracht hem speciaal
dank voor het vele werk, wat hij
als pastoor in Ysselsteyn heeft
gedaan.
De heer M. Wismans bood namens
de feestcommissie zijn gelukwensen
aan en mocht de jubilaris het feest
geschenk van zijn parochianen aan
bieden. Tevens werd een nieuw
parochievaandel aangeboden.
Pastoor Janssen sprak dan een
kort dankwoord tot zijn parochianen,
die deze dag onvergetelijk voor hem
hebben gemaakt. Hij bekende voor
5 jaren met enige schrik naar Ys
selsteyn te zijn gekomen, omdat
hij toen bijna zijn hele priesterlijke
leven in een arbeidersparochie had
mogen werken, maar toen geroepen
werd naar een parochie met bijna
uitsluitend boeren bevolking. Die
schrik was onnodig geweest, aldus
deze spreker, want in de afgelopen
tijd is gebleken, dat zijn nieuwe
parochianen hem welwillend hebben
opgenomen, hem steeds trouw ter
zijde staan bij zijn werk en hem
alle medewerking gaven, die hij
maar vroeg. Daarvoor bracht hij
hartelijk dank en hij hoopte, dat
ook in de toekomst, die voor het
steeds groeiende Ysselsteyn, ook
ontegenzeggelijk zijn problemen met
zich zal brengen, steeds diezelfde
trouw en medewerking te mogen
krijgen.
Dan begon een drukke receptie
waaraan practisch geheel Ysselsteyn
maar ook velen van buiten Pastoor
Janssen persoonlijk geluk kwamen
wensen.
Na het plechtig lof in de namid
dag was er een kinderhulde in zaal
Bos, waar de zilveren parochie
herder doorzijn jongste parochianen
in gedichten en voordrachten figuur
lijk nog eens extra in de bloemen
werd gezet. Ook hier mocht hij en
kele cadeaux in ontvangst nemen.
In de avond brachten zowel de
fanfare als het zangkoor een sere
nade en ook hierbij werd de jubilaris
wederom toegesproken. De fees
telijke verlichting en versiering trok
tot laat in de avond vele bezoekers.
Door enkele dorpsgenoten aan
getrokken, besloot hij om in de
Missie-Congregatie der Missionaris
sen van het H. Hart in te treden
en vertrok In Aug. 1942 naar het
Noviciaat.
In Sept. 1943 werd hij geprofest
i de grote dag van zijn priester
wijding was 12 Sept. 1948.
Deze dag was voor hem een
grote vreugde, doch tevens was 't
een zware dag voor hem en zijn
familie. Enkele weken van tevoren
namelijk, in Augustus 1948, stierf
zijn vader, zodat deze het grote
feest van zijn zoon niet meer in
dit leven mocht meemaken.
Dit offer bracht Jan in het wel
zijn van zijn toekomst als piiester
dit heeft hem ook niet weer
houden om de grote stap te zetten
naar de Missie, waartoe hij zich
geroepen gevoelde.
Als de Overheid Jan polst over
zijn toekomst-idealen, dan is on
omwonden zijn antwoord, dat hij
het liefst naar de Missie zal ver
trekken cn ook nog flink het offer
zal brengen van het afscheid van
zijn moeder.
Onwillekeurig denkt men dan
aan het woord van Christus: Wie
zijn vader en moeder niet verlaat
om Mijnentwil, is Mijner niet
waardig.
De wens van Jan werd vervuld,
toen hfj in Augustus 1950 de be
noeming kreeg voor het moeilijke
gebied van Amboine.
Dit gebied werd in 1902 aan de
Missionarissen van het H. Hart
toevertrouwd.
Als eerste bekende missionaris
sen waren daar aanwezig Pater
Neyens uit Heel en Pater H.
Geurtjens uit Deurne.
Vooral deze laatste is 'in de om
geving van Venray goed bekend.
Toendertijd waren er op alle eilan
den samen 1000 katholieken. Grote
moeilijkheden hebben die eerste
missionarissen te overwinnen ge
had.
De Mohamedanen hadden vol
ledige bewegingsvrijheid. Het Pro-
trantisme werd bevoordeeld door
de regeringsambtenaren.
De Katholieken werden volkomen
tegengewerkt.
Zo was toen de practische gods
dienstvrijheid in die gebieden.
Daarom werd de meeste aandacht
besteed aan de Kei-eilanden en aan
Tanimabar,*waar enkele katholieken
waren en van daaruit zou men de
missie ontwikkelen.
Groot waren de offers, die deze
missie moest brengen door de oor
log
Mgr Aerts werd in 1942 met 4
paters en 8 broeders gefusileerd.
Alle overige paters, broeders en
zusters werden geïnterneerd door
de Japanners. Missiegebouwen
werden verwoest en Langgoer, het
centrum der missie, werd een hele
puinhoop.
Deze oorlogsjaren zijn een be-
droevende crisisperiode geweest
voor de katholieken met hun jonge
traditie van 40 jaren.
Gelukkig vonden zij een grote
steun in de goeroe's.
En toen in 1946 de missionarissen
terugkeerden, vonden ze een ge
weldige chaos, maar toch een ver
diept Katholicisme.
Dit is het gebied, waarvoor Jan
Oudenhoven uitgekozen werd
daar geeft hij zich reeds bijna vijf
jaar.
De volgende keer zeggen wie iets
meer over zijn eigen ervaringen en
zijn werk op Tanimbar in Larat.
A.
Het is te verwachten, dat binnen
korte tijd het wetsontwerp ouder
domsvoorziening zal worden inge
diend. Dit wetsontwerp, dat vorig
jaar onder de naam „pensioen voor
iedereen" reeds bekend werd, zal
eerst nog in de ministerraad be
sproken worden voordat het bij de
Tweede Kamer, die beide het recht
hebben nog veranderingen aan te
brengen, zal worden ingediend.
Volgens het wetsontwerp zal de
uitkering voor ongehuwden 804 gul
den per jaar bedragen en voor ge
huwden 1338 gulden per jaar. Daar
voor zal tussen 15 en 65 jaar een
verplichte premie moeten worden
betaald, die bij de loontrekkenden
tegelijk met de loonbelasting zal
worden ingehouden, terwijl de zelf
standigen hiervoor een voorlopige
aanslag van de belastingdienst zul
len krijgen.
Ook de ambtenaren zullen van
deze nieuwe ouderdomsvoorziening
kunnen profiteren. Daarenboven za i
rekening worden gehouden voor
wat betreft de uitkeringen met de
koopkracht van het geld.
Bij het bepalen van de premie zal
geen bepaalde inkomensgrens wor
den getrokken, maar vrij van premie
blijft dat gedeelte van het inkomen,
dat boven de grens van f 6000 ligt.
Morgen Zondag, Beloken Pasen,
zal het een grote dag zijn voor de
Parochie St Petrus Banden, wan
neer op die dag het nieuwe monu
mentale orgel van deze Peel zal
worden ingewijd en bespeeld.
Een grote dag voor de parochie,
die hiermede weer een stuk verder
gekomen is op de weg van weder
opbouw en herstel, van wat ver
loren ging in die moeilijke dagen
van October 1944.
Een grote dag voor het Dekenaat
nu de dekenale kerk wordt opge-
Diverse regelingen zijn getroffen
bij overlijden, scheiden en trouwen
op latere leeftijd (boven de 65).
Zo zal de weduwe nog vijf maan
den van het pensioen kunnen ge
nieten van haar overleden man om
zich aan de nieuwe omstandigheden
te kunnen aanpassen, terwijl wet
telijke echtscheiding de premie doet
veranderen in twee premies als on
gehuwden.
Wel is komen vast te staan, dat
minister Suurhoff de zogenaamde
overgangsregeling van vijf jaar, die
hij aanvankelijk heeft vastgesteld,
heeft laten vervallen, waardoor na
bekrachtiging van dit wetsontwerp
door Eerste en Tweede Kamer een
directe invoering mogelijk wordt,
al zal dit niet zonder moeilijkheden
gaan. In elk geval wordt er haast
gemaakt met deze sociale voorzie
ning, die met veel belangstelling
wordt tegemoetgezien.
luisterd door dit machtige bouw
werk.
Een grote dag voor al degenen
in Venray en daarbuiten, die jaren
lang hebben geijverd om dit tot
stand te kunnen brengen, vanaf de
bouwheren tot de ophaler van het
orgelbusje.
Een grote dag ook voor de or
gelbouwers, de Gebr. Vermeulen
uit Weert en hun mensen, die het
in- en uitwendige van dit grootse
instrument bouwden, voor wat de
dispositie betreft, e.o.m. Pater Dr
E. Bruning, lid van de Katholieke
Klokken- en Orgelraad, voorwat
het front betreft volgens ontwerp
van Ir J. Kayser te Venlo.
Een werk van jaren is daarmede
aan het einde gekomen.
Er moeten inderdaad nog ver
sieringen komen, maar de orgel als
geheel staat er en iedereen, die dit
rijzig bouwsel tegen de hoge ach
terwand ziet staan, is verheugd om
het schone en mooie wat liefde en
vakmanschap tot stand wisten te
brengen.
Dat men de inwijding en bespe
ling van dit orgel niet zonder meer
voorbij kon laten gaan is duidelijk.
Men heeft daarom een van Neder
lands beste organisten de heer
Hub. Houët, organist aan de St.
Catharinakerk te Eindhoven uitge
nodigd een concert op dit orgel te
komen geven, na de inwijding en
het Lof op Zondag a.s.
Om 4 uur zal de Hoogeerw. Heer