Wqding en bespeling De verfraaiing onzer gemeente Priesterfeesten in Venray van het meuive óiqet SMSy'SJiriBS WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN Venray en de Missionarissen van het H. Hart. Het wetsontwerp Zaterdag 16 April 1955 No 15 ZES |EN ZEVENTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS f CONFECTIE VAN "EEN RIJK BEZIT Nauwelijks is het slechte weer van de laatste tijd eindelijk eens veranderd en komt het zonnetje zij het dan zeer schuchter eens kijken, dat ziet men allerwege in tuinen en hoven mensen bezig met spitten en zaaien, met het in orde brengen van hurt tuin. Zoals de burger dat doet, zo doet ook de gemeente, die zeker in de laatste jaren aan de uiterlijke ver fraaiing vooral van de kom meer aandacht is gaan besteden. We hebben langs vele straten en wegen boombeplanting gekregen, die mis schien dan voor enkele landbouwers niet zo erg prettig is in verband met moeilijkheden op de nabij liggende gronden, maar die on tegenzeggelijk een fraaie versiering zijn voor onze wegen en straten en bovendien verstuivingen etc. tegengaan. Wie nu de kale Paters- laan ziet, beseft eerst wat men mist. Voor 1955 staat aardig wat op het programma. Langs verschillende buitenwegen komen nieuwe bomen. Plantsoenen in de kom, alsmede het Lovinks- plein worden in nieuw kleed ge stoken. Langs de Julianasingel en verschillende straten in de Oranje- buurt komen nieuwe beplantingen en in de kom zelf komen 12 grote bloembakken, op geschikte hoeken en pleinen. Wat men voor de oorlog niet had durven dromen is nu werkelijkheid geworden. Op diverse punten, zeker van de kom, vinden we een aardig plantsoen, een bloemrijk hoekje. Of zelfs een klein park. In ver schillende trottoirs staan rozen en zijn we wat verder de zomer in, dan zal al met al een fleurig geheel te zien zijn. Als Venray's lieve jeugd voor een en ander meer ontzag zou hebben, was alles niet beter te wensen. Van de andere kant zijn er ech ter ook nog enkele punten die misschien wat meer aandacht konden hebben. We denken aan onze marktbomen. Nu de Lente gaat komen en weldra het jonge groen de oorlogswonden gaat be dekken, och dan kan het er mee door, maar ieder jaar opnieuw moet men constateren, dat het niet zo heel veel meer is met onze marktbomen, om van de bomen aan de Langstraat maar niet te spreken. Wordt het niet tijd, dat men in de een of andere kwekerij reeds nu bomen opzet, ze zo groot laat worden als maar enigszins mogelijk is, om ze dan over te planten. Een misschien op het eerste gezicht wat eigenaardige bedoening, maar verschillende des kundigen zijn het er over eens, dat een dergelijke verplanting met bepaalde soorten mogelijk is. We hebben hier die deskundigen, we hebben de soorten en we hebben de kwekerijen. Zou een dergelijke proef niet te nemen zijn. De thans kale Paterslaan doet toch wel zeer vreemd aan, om een dergelijke proef voor andere lanen, die binnen afzienbare tijd vernieuwd moeten worden niet te ondernemen. Dan gaan we deze zomer nog verder met de verfraaiing van ons dorp. Het Mgr. Wijnho venpark wordt geheel veranderd, maar we gaan ook plannen maken. Plannen voor een recreatie-oord Een deftig woord voor een groots plan. Want daar in de Vier Uuter- sten zal een wandelpark komen, zullen sportvelden moeten komen, zowel voor voetballers als andere sporten, daar zullen tennisvelden en kinderspeelplaatsen moeten wor den geprojecteerd, zelfs een paarden (ren)baan en tenslotte een zwem bad. Een opgave, die dus wel de moeite waard is. Er is over dit alles de laatste jaren vooral nogal wat te doen geweest. Het zwembad is en blijft een harte- wens van velen, die het naar de Maas trekken meer dan móe zijn. Kinderplaatsen zijn er te weinig, nu langzaam maar zeker de resten van het bombardement weer worden volgebouwd. Trouwens de enkele zonnige dagen, die we tot heden gehad hebben, deed de belangstel ling voor de ,,Ziekenhuisse bergen" vooral bij het kleinere grut toe nemen. Sportvelden zullen zeker nodig worden als het sportterrein aan de Leunseweg gaat verdwijnen en wordt opgeëist voor de uitbreiding van onze kom. Voeg daarbij, dat in de steeds uitgebreidere kom de recreatiemogelijkheden eerder af dan toe nemen, dan is het besluit om dit recreatie-oord op te gaan zetten, heus geen overbodige luxe. Al zullen nog verscheidene jaren voorbij gaan, voordat dit alles ver wezenlijkt is, toch zal het ter zijner tijd naast ontspanning voor vele bewoners, toch ook het hare bij dragen voor de verfraaiing onzer gemeente. En dan tenslotte mogen we zeker niet vergeten te attenderen op de voortuintjes wedstrijden, die ook dit jaar weer gehouden worden. Ook dit jaar worden weer prijzen ge geven aan hen, die van hun voor tuintje werkelijk iets moois ge maakt hebben. Dat wil niet zeggen, dat men er tientallen guldens aan behoeft te besteden, dat men grote rotspartijen moet maken en gipsen- beelden moet plaatsen, integendeel eenvoud en sfeer worden meer op prijs gesteld als bovenstaand druk gedoe. Ook deze voortuintjes kunnen een machtige hoop bijdragen aan de verfraaiing van onze woonplaats, die ieder rechtgeaard Venraynaar aan het hart moet gaan. Het schijnt, dat Peelhazen het ook goed te doen te water. We hebben dat kunnen consta teren bij Pater Jan van der Ster ren, die ijverig werkt op de eilan den en niet schrikt voor water en eventuele schipbreuken. Kortom, hij is een waterrat geworden. Goed voorbeeld doet goed vol gen! De volgende missionaris van het H. Hart uit Venray is Pater JAN OUDENHOVEN uit de Hoender- straat, zoon van Harry Oudenho ven. Ook deze Paasdagen hebben weer hun priesterfeesten gebracht in het Venrayse land. In Leunen droeg de Zeer Eerw. Heer M. Claessens eerste Paasdag zijn eerste plechtige H. Mis op en in Ysselsteyn werd op 2e Paasdag het zilveren priesterfeest van de Zeereerw. Heer Pastoor J. Janssen plechtig gevierd. Voordien had op Goede Vrijdag oud-Deken W. Berden zijn gouden priesterfeest herdacht. De H.E. Heer W. Berden heeft niets van enige officiële vie ring willen weten. En daarom is er ook niets offi cieels gebeurd. Maar dat verhinderde toch niet, dat in die dagen de bel bij de kapelanie in Leunen, waar oud-Deken Berden zijn emeritaat doorbrengt, niet stilstond. Honder den schriftelijke gelukwensen en telegrammen werden bezorgd, ter wijl ook velen nog persoonlijk de gouden jubilaris geluk kwamen wensen. Bloemen en andere cadeaux her innerden de oude Deken er aan, dat men hem in Venray nog lang niet vergeten is en dat men, hoewel men zijn weigering tot elk feest kan be grijpen, toch nog wel even wil laten merken, hoe dankbaar men is voor alles wat hij deed. En zo kon het gebeuren, dat oud-Deken Berden 's avonds voor een grote stapel gelukwensen zat, terwijl overal in huis de bloemen en andere cadeaux waren, opgesteld. De Z.E. Heer Claessens werd op Paasmorgen in een plech tige stoet afgehaald van het ouder lijk huis, dat door de buurt keurig en smaakvol was versierd. Omringd door bruidjes en familie en voorafgegaan door fanfare jeugd verenigingen en belangstellenden werd de neomist ter kerke geleid, waar hij met de assistentie van de Z.E. Heer Vostermans, als presbyter assistent, Pater Florus Claessens O.F.M. als diaken en de Z.E. Heer Kapelaan Litjens uit Sevenum als sub-diaken zijn eerste plechtige H. Mis in de stemmig versierde Leunse parochiekerk opdroeg. De Z.E. Heer Dr. van Kempen, hield de feestprecatie, waarbij hij de taak van de christen in deze tijd schilderde. Na de H. Misvormde zich weder om een lange stoet, waaraan o.a. de Fanfare, de Ruiterij, Jong Ne derland en de Jonge Garde, alsmede een grote rij bruidjes deelnamen. Aan het ouderlijk huis aange komen, bracht de Leunense fanfare een serenade, waarna bruidjes de neomist welkom toeriepen namens de buurt. In een hooggestemde rede sprak dan de president van de Leunense Fanfare de heer P. Weijs de neomist toe namens alle parochianen. Hij wees op de grote verantwoordelijk heid van het priesterschap en be loofde de steun, zowel geestelijk als materieel aan de jonge priester in zijn verdere priesterlijke loopbaan. Nadat ook de Voorzitter van het feestcomité de heer Baltussen, zijn gelukwensen had aangeboden, geluk wensen, die met een stoffelijk blijk vergezeld gingen, dankte de jonge priester voor alles, wat door de gehele Leunense gemeenschap bij zijn eerste plechtige H. Mis was gedaan. Hij dankte voor het gebed en de vele blijken van belangstel ling en medeleven voor zijn priester wijding en voor de smaakvolle ver siering, de vele gelukwensen en cadeaux welke hem nu waren aan geboden. Nadat hij zijn priesterlijke zegen gegeven had, begon een zeer drukke receptie, die tot lang in de middag voortduurde. Pastoor Janssen werd Maandag gehuldigd in verband met zijn 25-jarig priesterfeest. Ook hier had men alles gedaan XVII. Geboren 7 April 1924, ging hij na de Lagere school van Venray met zijn tweelingbroeder Karei, naar het Gymnasium te Venray bij de Paters Franciscanen. Zij behaalden daar het Staats examen en terwijl Karei zich ging ontwikkelen op het gebied der eco nomie, ging Jan de weg op naar het priesterschap. Reeds als kleine jongen had hij gedroomd Paus te worden. In ieder geval ging hij de goede richting hiervan uit. om de parochieherder te tonen, hoe men zijn werk als pastoor in Yssel steyn waardeerde. Ook hier waren tal van versieringen aangebracht en was de kerk in een bloemenhof herschapen, 's Morgens werd de jubilaris door de gehele parochie in verenigingsverband afgehaald en ter kerke geleid. Ruiterclub, schoolkinderen, jonge garde, vrou wen en meisjes, Fanfare, Zangkoor, Bruidjes, Kerkbestuur, Boerenbond, Jonge Boeren en K.A.B. begeleidden de zilveren Pastoor met zijn familie naar de feestelijk versierde kerk, waar hij een plechtige hoogmis op droeg. Een broer van de jubilaris de Zeereerw. Heer A.Janssen, pastoor te Hou them hield de feestpredicatie, waarin hij nadruk legde op de sa menwerking tussen de herder en zijn kudde. Na de plechtige H. Mis werd de Z.E. Heer Pastoor aan de pastorie toegesproken, o.a. door het hoofd der school de heer Vermeulen. Hij bracht namens de inwoners van het kerkdorp de jubilaris zijn geluk wensen over en bracht hem speciaal dank voor het vele werk, wat hij als pastoor in Ysselsteyn heeft gedaan. De heer M. Wismans bood namens de feestcommissie zijn gelukwensen aan en mocht de jubilaris het feest geschenk van zijn parochianen aan bieden. Tevens werd een nieuw parochievaandel aangeboden. Pastoor Janssen sprak dan een kort dankwoord tot zijn parochianen, die deze dag onvergetelijk voor hem hebben gemaakt. Hij bekende voor 5 jaren met enige schrik naar Ys selsteyn te zijn gekomen, omdat hij toen bijna zijn hele priesterlijke leven in een arbeidersparochie had mogen werken, maar toen geroepen werd naar een parochie met bijna uitsluitend boeren bevolking. Die schrik was onnodig geweest, aldus deze spreker, want in de afgelopen tijd is gebleken, dat zijn nieuwe parochianen hem welwillend hebben opgenomen, hem steeds trouw ter zijde staan bij zijn werk en hem alle medewerking gaven, die hij maar vroeg. Daarvoor bracht hij hartelijk dank en hij hoopte, dat ook in de toekomst, die voor het steeds groeiende Ysselsteyn, ook ontegenzeggelijk zijn problemen met zich zal brengen, steeds diezelfde trouw en medewerking te mogen krijgen. Dan begon een drukke receptie waaraan practisch geheel Ysselsteyn maar ook velen van buiten Pastoor Janssen persoonlijk geluk kwamen wensen. Na het plechtig lof in de namid dag was er een kinderhulde in zaal Bos, waar de zilveren parochie herder doorzijn jongste parochianen in gedichten en voordrachten figuur lijk nog eens extra in de bloemen werd gezet. Ook hier mocht hij en kele cadeaux in ontvangst nemen. In de avond brachten zowel de fanfare als het zangkoor een sere nade en ook hierbij werd de jubilaris wederom toegesproken. De fees telijke verlichting en versiering trok tot laat in de avond vele bezoekers. Door enkele dorpsgenoten aan getrokken, besloot hij om in de Missie-Congregatie der Missionaris sen van het H. Hart in te treden en vertrok In Aug. 1942 naar het Noviciaat. In Sept. 1943 werd hij geprofest i de grote dag van zijn priester wijding was 12 Sept. 1948. Deze dag was voor hem een grote vreugde, doch tevens was 't een zware dag voor hem en zijn familie. Enkele weken van tevoren namelijk, in Augustus 1948, stierf zijn vader, zodat deze het grote feest van zijn zoon niet meer in dit leven mocht meemaken. Dit offer bracht Jan in het wel zijn van zijn toekomst als piiester dit heeft hem ook niet weer houden om de grote stap te zetten naar de Missie, waartoe hij zich geroepen gevoelde. Als de Overheid Jan polst over zijn toekomst-idealen, dan is on omwonden zijn antwoord, dat hij het liefst naar de Missie zal ver trekken cn ook nog flink het offer zal brengen van het afscheid van zijn moeder. Onwillekeurig denkt men dan aan het woord van Christus: Wie zijn vader en moeder niet verlaat om Mijnentwil, is Mijner niet waardig. De wens van Jan werd vervuld, toen hfj in Augustus 1950 de be noeming kreeg voor het moeilijke gebied van Amboine. Dit gebied werd in 1902 aan de Missionarissen van het H. Hart toevertrouwd. Als eerste bekende missionaris sen waren daar aanwezig Pater Neyens uit Heel en Pater H. Geurtjens uit Deurne. Vooral deze laatste is 'in de om geving van Venray goed bekend. Toendertijd waren er op alle eilan den samen 1000 katholieken. Grote moeilijkheden hebben die eerste missionarissen te overwinnen ge had. De Mohamedanen hadden vol ledige bewegingsvrijheid. Het Pro- trantisme werd bevoordeeld door de regeringsambtenaren. De Katholieken werden volkomen tegengewerkt. Zo was toen de practische gods dienstvrijheid in die gebieden. Daarom werd de meeste aandacht besteed aan de Kei-eilanden en aan Tanimabar,*waar enkele katholieken waren en van daaruit zou men de missie ontwikkelen. Groot waren de offers, die deze missie moest brengen door de oor log Mgr Aerts werd in 1942 met 4 paters en 8 broeders gefusileerd. Alle overige paters, broeders en zusters werden geïnterneerd door de Japanners. Missiegebouwen werden verwoest en Langgoer, het centrum der missie, werd een hele puinhoop. Deze oorlogsjaren zijn een be- droevende crisisperiode geweest voor de katholieken met hun jonge traditie van 40 jaren. Gelukkig vonden zij een grote steun in de goeroe's. En toen in 1946 de missionarissen terugkeerden, vonden ze een ge weldige chaos, maar toch een ver diept Katholicisme. Dit is het gebied, waarvoor Jan Oudenhoven uitgekozen werd daar geeft hij zich reeds bijna vijf jaar. De volgende keer zeggen wie iets meer over zijn eigen ervaringen en zijn werk op Tanimbar in Larat. A. Het is te verwachten, dat binnen korte tijd het wetsontwerp ouder domsvoorziening zal worden inge diend. Dit wetsontwerp, dat vorig jaar onder de naam „pensioen voor iedereen" reeds bekend werd, zal eerst nog in de ministerraad be sproken worden voordat het bij de Tweede Kamer, die beide het recht hebben nog veranderingen aan te brengen, zal worden ingediend. Volgens het wetsontwerp zal de uitkering voor ongehuwden 804 gul den per jaar bedragen en voor ge huwden 1338 gulden per jaar. Daar voor zal tussen 15 en 65 jaar een verplichte premie moeten worden betaald, die bij de loontrekkenden tegelijk met de loonbelasting zal worden ingehouden, terwijl de zelf standigen hiervoor een voorlopige aanslag van de belastingdienst zul len krijgen. Ook de ambtenaren zullen van deze nieuwe ouderdomsvoorziening kunnen profiteren. Daarenboven za i rekening worden gehouden voor wat betreft de uitkeringen met de koopkracht van het geld. Bij het bepalen van de premie zal geen bepaalde inkomensgrens wor den getrokken, maar vrij van premie blijft dat gedeelte van het inkomen, dat boven de grens van f 6000 ligt. Morgen Zondag, Beloken Pasen, zal het een grote dag zijn voor de Parochie St Petrus Banden, wan neer op die dag het nieuwe monu mentale orgel van deze Peel zal worden ingewijd en bespeeld. Een grote dag voor de parochie, die hiermede weer een stuk verder gekomen is op de weg van weder opbouw en herstel, van wat ver loren ging in die moeilijke dagen van October 1944. Een grote dag voor het Dekenaat nu de dekenale kerk wordt opge- Diverse regelingen zijn getroffen bij overlijden, scheiden en trouwen op latere leeftijd (boven de 65). Zo zal de weduwe nog vijf maan den van het pensioen kunnen ge nieten van haar overleden man om zich aan de nieuwe omstandigheden te kunnen aanpassen, terwijl wet telijke echtscheiding de premie doet veranderen in twee premies als on gehuwden. Wel is komen vast te staan, dat minister Suurhoff de zogenaamde overgangsregeling van vijf jaar, die hij aanvankelijk heeft vastgesteld, heeft laten vervallen, waardoor na bekrachtiging van dit wetsontwerp door Eerste en Tweede Kamer een directe invoering mogelijk wordt, al zal dit niet zonder moeilijkheden gaan. In elk geval wordt er haast gemaakt met deze sociale voorzie ning, die met veel belangstelling wordt tegemoetgezien. luisterd door dit machtige bouw werk. Een grote dag voor al degenen in Venray en daarbuiten, die jaren lang hebben geijverd om dit tot stand te kunnen brengen, vanaf de bouwheren tot de ophaler van het orgelbusje. Een grote dag ook voor de or gelbouwers, de Gebr. Vermeulen uit Weert en hun mensen, die het in- en uitwendige van dit grootse instrument bouwden, voor wat de dispositie betreft, e.o.m. Pater Dr E. Bruning, lid van de Katholieke Klokken- en Orgelraad, voorwat het front betreft volgens ontwerp van Ir J. Kayser te Venlo. Een werk van jaren is daarmede aan het einde gekomen. Er moeten inderdaad nog ver sieringen komen, maar de orgel als geheel staat er en iedereen, die dit rijzig bouwsel tegen de hoge ach terwand ziet staan, is verheugd om het schone en mooie wat liefde en vakmanschap tot stand wisten te brengen. Dat men de inwijding en bespe ling van dit orgel niet zonder meer voorbij kon laten gaan is duidelijk. Men heeft daarom een van Neder lands beste organisten de heer Hub. Houët, organist aan de St. Catharinakerk te Eindhoven uitge nodigd een concert op dit orgel te komen geven, na de inwijding en het Lof op Zondag a.s. Om 4 uur zal de Hoogeerw. Heer

Peel en Maas | 1955 | | pagina 1