Venray's Vroede Vaderen
vergaderden
Voor de politierechter
Spraakonderwijs - Kleuteronderwijs
De Noorderhoek protesteert
„En dan gaan we met z'n allen naar de
statie".
Zaterdag 4 December 1954 No. 49
VIJF EN ZEVENTIGSTE JAARGANG
f ONDERVINDT
w
PEEL EN MAAS
f CONFECTIE VAN
3ü
EEN RIJK BEZIT
DRUK EN UITGAVE FIRMA VAN DEN MUNCK.HOF WFFKRT AH VOOR VFNRAY FN OM^TRFKFN ADVERTENTIEPRIJS 8 ct. p. mm. ABONNEMENTS-
GROOTESTRAAT 28 TELEF. 512 GIRO 150652 CCIVDLHU V UUIV V CrlTlVA I ErlV UlViO l XVCIVI^lTl prijs PER KWARTAAL f 1.25 Buiten Venray f 1.45
De begroting van 1953 en 1954
is door Ged. Staten goedgekeurd,
aldus een schrijven van dit College,
dat bij de ingekomen stukken lag,
die j.l. Dinsdag op de gehouden
Raadsvergadering voor kennisge
ving werden aangenomen.
De heer VERAART merkte hierbij
op, dat al vooruitgang te bespeuren
is. Wat in 1953 moet gedaan wor
den is goedgekeurd. Idem dito in
1954. Als nu de gemeente zorgt
dat de begroting 1955 op tijd klaar
is, lopen we kans eindelijk ook
eens wat eerder de vereiste goed
keuring te hebben.
De heer van HAAREN vroeg of
hiermede dan ook de verandering
van de Stationsweg was beklonken,
maar dit bleek een aparte begro
tingswijziging te zijn, die eerst
daags door Ged. Staten zal behan
deld worden. De berichten uit
Maastricht luiden echter gunstig en
men hoopt dit jaar nog met de
werkzaamheden te kunnen begin
nen.
De Nationale Reserve heeft be
richt gegeven, dat een herstel van
de schietbaan in de Boshuizer-
bergen niet in de bedoeling ligt,
en zo zal de door de heer MAAS
gewenste schietbaan in deze ge
meente niet doorgaan. Als men wil
schieten kan men naar Wanssum
waar een overdekte schietbaan
komt en waarheen met slecht weer
een aparte autodienst zal worden
onderhouden.
Ook de andere ingekomen stuk
ken waren goedkeuringen van
genomen Raadsbesluiten, o.a. de
commissievergoedingen, verkoop en
aankoop van grond e.d. Ook deze
worden allen voor kennisgeving
aangenomen.
Kerkdorp Veulen
In de laatste vergadering werd
een voorstel van B. en W. tot ont
eigening van grond in het Veulen
voor woningbouw, aangehouden.
Men wilde proberen de zaak in de
minne te regelen, opdat niet één
man (Spreeuwenberg) de last alleen
zou moeten dragen.
Het bleek dat intussen een oplos
sing gevonden kon worden, doordat
het kerkbestuur bereid was 3 H.A.
van haar grond met ingang van
16 November 1958 te zullen ver
pachten. Aangezien het bijna zeker
is, dat voor die tijd praktisch geen
gebruik van de onteigende grond
gemaakt zal worden, is dus een
oplossing gevonden en hiermede
kon de Raad dan ook accoord
gaan.
ROND DE HENSENIUS-
SCHOOL.
Met het volgende voorstel van B.
en W. kon de Raad dat echter niet.
Men wil namelijk rond de Henseni-
usschool gronden gaan onteigenen
voor de bouw van een 140 huizen.
Daar zijn de nodige bezwaarschrif
ten tegen ingebracht en hoewel de
Inspectie der Volkshuisvesting in
Limburg dit niet nodig oordeelde,
heeft B. en W. haar best gedaan
om hen, die bezwaren hadden, zo
veel mogelijk tegemoet te komen,
door wijziging van 't onteigenings
plan.
Volgens haar toelichting hadden
B. en W. intussen met 't Prijzen-
bureau onderhandeld over de grond
en hadden de mensen intussen een
bod thuis gekregen.
Aangezien het de hoogste tijd was
in verband met de bestaande voor
schriften, het onteigeningsplan in
te dienen, werd om de goedkeuring
van de Raad gevraagd.
De heer F. JANSSEN kon weinig
op hebben met dit hele gedoe. Op
't scheiden van de markt wordt de
Raad, die niet behoorlijk kan in
formeren, voor een voldongen feit
geplaatst. Keurt men dit plan niet
goed, dan kunnen er volgend jaar
geen huizen worden gebouwd. Keurt
men 't goed, dan neemt men con
sequenties, die niet te overzien zijn.
Hij kon allerminst respect hebben
voor 't advies van genoemde in
spectie, die hij zelfs vrij dictatoriaal
noemde. Dat daardoor bestaande
bedrijven in hun expansie geremd
worden, daar stapt men in Maas
tricht maar doodgewoon overheen
met de opmerking, dat die maar
elders moeten komen. Hoe en wie
dat betaalt, daar wordt met geen
woord over gerept.
Bovendien zijn de stukken zo on
duidelijk, met name de tekeningen,
dat men er niet meer uitkomt, ook
al omdat de onteigeningsplannen
niet meer overeenstemmen met 't
destijds goedgekeurde plan en wat
zijn daarvan de gevolgen? Waarom
kon men de Com. Openb. Werken
hierbij niet inschakelen, dan had
deze zaak eens wat betere aandacht
gekregen. B. en W. beweren verder
reeds prijsaanbiedingen gedaan te
hebben, maar tot voor deze verga
dering hadden verschillende „slacht
offers" daarvan nog niets gehoord.
Zoals de zaak nu lag, zou hij uitstel
wensen tot over 14 dagen, waarin
genoemde commissie kans kreeg de
zaak eens wat beter na te gaan.
Ook de heer v. HAAREN maakte
zijn beklag, dat eerst de kaars op
de nagel moet zijn, voordat de Raad
onvoorbereid deze zaak te
beslissen kreeg.
De VOORZITTER moest toegeven
dat de zaak op zijn kantje in de
Raad kwam, maar dat is niet de
schuld van B. en W. Zij moeten
voldoen aan de wettelijke voor
schriften, hebben dus de bezwaar
schriften naar Maastricht gestuurd,
waar eindelijk en ten laatste ant
woord van kwam. Verder zijn on
derhandelingen moeten gevoerd
worden met het prijzenbureau, dat
ook lang werk heeft, voordat alle
prijzen zijn vastgesteld. Verder
moest weer een ander bureau de
opstallen en andere schade-elemen
ten vaststellen en dat kost alle
maal tijd.
B. en W. hadden ook liever de
stukken eerder gebracht, maar zij
konden dat onmogelijk. Deze zaak
is goed voorbereid. B. en W. is
verder gegaan dan nodig was. On
danks de Inspectie heeft zij de be
zwaren zoveel mogelijk ondervan
gen door veranderingen in het ont
eigeningsplan. Bovendien, en dat
wordt wel eens vergeten, sluit een
dergelijke onteigenings-voorstel al
lerminst een minnelijke regeling uit.
De heer Fr. JANSSEN vond het
allemaal mooi wat de Voorzitter
vertelde, maar daar had de Raad
zo weinig aan. De beslissing moet
genomen worden, zonder dat de
Raad daarvan voldoende kennis
kan nemen. Wie is b.v. de dienst
die de prijzen der opstallen schat?
Wie garandeert, dat men om bij de
nieuwbouw tuintjes aan te leggen,
van de slachtoffers niet juist de
tuintjes weg gaat halen en waar
blijven de prijzen, die volgens B.en
W. de slachtoffers al kennen.
De heer VERHEUGEN vroeg of
Thijssen, die nu een stuk bouw
grond kwijt wordt, waarop hij een
woning zetten wil, door de gemeen
te schadeloos gesteld wordt met
een ander bouwterrein tegen de
zelfde prijs.
De VOORZITTER kon weinig
anders doen als zijn vorige speech
te herhalen. De dienst voor de op
stallen is de Commissie Grond- en
pachtzaken. De prijzen-aanbiedin-
gen zijn onderweg en uiterlijk
Woensdagmorgen in het bezit van
de betroffenen. Hij had geen be
zwaar tegen het voorstel dat de
Comm. van Openbare werken, die
tot heden niet in het overleg be
trokken kon worden, omdat de
stukken er niet tijdig genoeg wa
ren, alsnog hierbij betrokken zou
worden. Maar moest aandringen op
goedkeuring van een en ander.
Onteigenen is nooit prettig, maar
algemeen belang moet prevaleren
boven het persoonlijk belang en het
verleden moet een garantie zijn,
dat B. en W. alles doen om de
slachtoffers zoveel mogelijk ter-
wille te zijn. Dan ging ook de Raad,
zij het grommend met dit voorstel
accoord, onder uitdrukkelijk beding
dat de genoemde Commissie na
mens haar kan meespreken bij de
verdere ontwikkeling. En daar hield
men het dan maar op.
GRONDVERKOPEN
De heer Theuws heeft aan de
Langeweg een stukje gemeente
grond gekregen nl. 343 m2, dat de
gemeente kwijt wil voor f 0.40 per
m2, omdat het achterterrein is. Hij
moet dan verkopen 48 m2 voor
terrein voor f 1.30 per m2, omdat
hier trottoir over is gelegd. Dat
was direct oké.
De Wed. Wijnhoven-Custers is
ook wat grond kwijt geworden op
de Julianasingel bij de verbreding
van het trottoir.
H. M. Jacobs evenzo, maar hier
wil de gemeente ruilen, omdat ze
daar in de buurt ook een stukje
heeft liggen. Beide voorstellen
worden goedgekeurd.
GEMAKKELIJK
H. Troostheide en J. W. Berkhout
uit Utrecht hadden grond aange
vraagd aan de Oostsingel, die hun
door de Raad was toegewezen. W.
Keijzers, A. Jacobs, F. Pijpers en
H. Vullinghs uit Venray hadden
hetzelfde gedaan voor het Gussen-
straatje in Leunen, maar al deze
heren hadden nu te verstaan ge
geven liever van de koop af te
zijn, reden waarom B. en W. deze
raadsbesluiten wilde intrekken.
De heer Fr. JANSSEN vond dat
wel heel gemakkelijk gaan. Zijn er
dan geen onkosten gemaakt Bo
vendien zijn die besluiten al bijna
een jaar geleden genomen en komt
men nu eerst tot die ontdekking.
De VOORZITTER deelde mede,
dat een en ander gestagneerd was
door de vereiste goedkeuring van
het Prijzenbureau en de goedkeuring
van Ged. Staten. Er was nu nog
geen akte opgemaakt. Dus feitelijke
kosten waren er niet. In het ver
volg zou men echter zorgen voordat
de stukken in de Raad kwamen,
dat de vereiste goedkeuringen en
papieren er waren. Dan was het
ook niet meer zo gemakkelijk om
er van af te komen. Een pleister
op de wond was, dat de niet-door-
gaande verkoop van G. Steiginga
nu aan de Erven Arts kon worden
overgedaan.
De onderverpachting van 3.94 ha
gemeentegrond door L. Poels uit
Merselo aan M. Janssen en J.
Hendriks te Merselo werd op zijn
eigen verzoek zodanig geregeld, dat
beide laatsten nu rechtstreeks van
de gemeente pachten.
BOUWCREDIET-
REGELING
De bestaande bouwcredietregeling
voor het verlenen van steun van
overheidswege aan particuliere
bouwers, steunde op de premiere
geling Woningbouw 1950. Intussen
is echter de premiebijdrage-regeling
Woningbouw 1953 tot stand geko
men en aangezien het ook voor de
bouwers veel voordeliger is om met
deze regeling te bouwen, baseert
men de nieuwe credietregeling, die
thans vastgesteld, op deze laatste.
Hierin wordt o.a. een eigen kapi
taal vereist om te bouwen van 10
pet. van de netto stichtingskosten.
Deze kosten worden gevonden door
de rijkspremie af te trekken van
de totale som van de bouwkosten,
architect, toezicht, renteverlies,
leges, notariële kosten en kosten
bouwgrond. De bouwkosten worden
becijferd via een door de Weder
opbouw te bepalen M3-prijs.
De heer F. JANSSEN, die overi
gens alle lof had voor deze regeling,
wees er op, dat juist in dat laatste
een aanmerkelijk verschil kan zit
ten met de aannemingssom. Het is
immers een publiek geheim, dat de
prijsvaststelling van de Wederop»
bouw nu altijd lager ligt dan de
aannemingssom, De bouwer, die
met de eerste rekening moet hou
den volgens deze regeling, komt
later tot de ontdekking, dat zijn
rekensom verkeerd is en dan zit
men met de stukken. Het is dus
wel zaak, hier de mensen uitdruk
kelijk op te wijzen.
De heer v. HAAREN vroeg zich
af wat er zou gebeuren als volgend
jaar door het Rijk wéér een andere
regeling wordt opgesteld.
In zijn antwoord verklaarde de
VOORZITTER allereerst, dat de
mensen zouden worden ingelicht.
Als er een andere regeling komt,
wordt de nu voorgestelde weer
veranderd. Men kan moeilijk an
ders. Toen vond de Raad het goed.
SPRAAKONDERWIJS
Indertijd werd voorgesteld om aan
de leerlingen van de B.L.O.-school
die daar behoefte aan hadden
spraakonderwijs te geven. B. en W.
hebben deze zaak onderzocht en
aangezien haar bleek, dat eenzelfde
behoefte ook bestaat bij het Lager
Onderwijs, stelde zij nu voor om
een spraakleraar te benoemen, die
beide takken van onderwijs helpen
kan.
Kinderen, die dit nodig hebben
ontvangen nu 9 maanden tot een
jaar extra les vaneen spraakleraar,
waarvan de kosten voor het grootste
gedeelte door de gemeente gedra
gen worden, maar waar ook de
ouders der betreffenden een kleine
tegemoetkoming gevraagd wordt,
afhankelijk van het inkomen van
het hoofd van het gezin. In Januari
a.s. wordt er mede begonnen
De heer VERAART dankte het
College voor haar arbeid in deze
en sprak de verwachting uit, dat
door deze regeling veel moeilijk
heden bij kinderen zouden kunnen
worden weggenomen. Een wens
bleef hem nog over, dat bij de
stukken, die worden aangenomen,
verordeningen zullen zijn ingesloten.
GEMEENTEPERSONEEL
Er zijn nieuwe regelingen ont
worpen voora. arbeidsovereenkoms
ten, b. ambtenaren-regelement, c.
wachtgeld, d. uitkeringen en e.
kindertoelagen voor het gemeente-
personeel. Aangezien dit een lan
delijke regeling is en de afwijkingen
daarvan ten voordele zijn van de
ambtenaren had de Raad daartegen
geen bezwaar.
KLEUTERSCHOLEN
Dan ging de Raad over tot be
spreking van het rapport over het
kleuteronderwijs, dat zoals wij
reeds vorige week publiceerden,
een sanering en een uitbreiding
van dit onderwijs in Venray-kom
en op de gehuchten voorstelt.
De voorzitter der commissie de
heer VERAART sprak zijn dank
uit voor de vriendelijke ontvangst
van dit rapport. Ook hij was er
van overtuigd, dat de voorstellen,
daarin vervat een geweldige ver
betering zouden zijn voor het
kleuteronderwijs in deze gemeente,
die daarmede aan de kop kwam in
Limburg.
Dat wil niet zeggen, dat de com
missie tevreden is. Men zal er wel
rekening mee moeten houden, dat
de geschatte prijs van f 2000 voor
een nieuw klaslokaal te laag is,
omdat dit Rijksnormen zijn en de
werkelijkheid gewoonlijk hoger ligt.
De commissie is er zich verder
van bewust, dat de salariëring der
leidsters een ander zwak punt is.
maar het is al een verbetering van
de huidige toestand.
Men heeft nu eenmaal vast moe
ten houden aan de f 40 subsidie
per leerling door de gemeente en
kan deze eens hoger, dan kan ook
dit punt in revisie komen.
De Wet Kleuteronderwijs zal mis
schien op dit punt ook verbetering
kunnen brengen. Verder vindt de
commissie 40 leerlingen per klas
nog rijkelijk hoog, maar alweer
heeft zij zich laten leiden door de
hoge kosten en het feit, dat een en
ander al een grote verbetering is
tegen nu.
Wil men het bouw-schema kun
nen volgen, dan zal de meeste spoed
betracht moeten worden met de
onteigenings-procedure en de com
missie hoopte, dat hiermede zo
gauw mogelijk zou kunnen worden
begonnen.
Want ondanks alles moet de ba
rak in de Patersstraat zo gauw
mogelijk leeg komen.
In de betreffende stukken staat,
dat de kosten voor verbetering in
tien jaren worden afgeschreven,
maar dit moet vier jaren worden,
om zo nog eens te benadrukken,
dat het maar een noodoplossing is.
De heer DERCKS had alle res
pect voor 't werk der commissie,
maar vroeg zich af, waarom in
Venray eerst 4-jarigen worden ge
holpen door de inrichting van de
barak, terwijl in Oostrum nog niets
is.
Maar hierop kwam van de zijde
van de heer F. JANSSEN zovéél
critiek en bleek o.a. dat dit door de
Inspectie als het meest dringend
beoordeeld werd en bovendien naast
nieuwbouw stond, dat de heer
DERCKS zijn vraag veranderde en
vroeg of in Oostrum in 1955 geen
school gebouwd kon worden.
Daarop antwoordde de VOOR
ZITTER dat dit bij de begroting
zou worden bekeken. Dan bracht
hij dank aan de commissie voor
haar werk en beloofde spoed voor
de grondzaken.
VACATÜRE'S.
De heer Ponjee werd herkozen
als lid van het Burgerlijk Armbe
stuur, terwijl de heren H. Janssen,
L, Janssen, J. vanGerven, Steeghs
en P. van Opbergen, ook weer in
1955 weer de Woningcommissie
zullen vormen, of deftiger gezegd
de Commissie van Advies, zoals
bedoeld in art. 8 van de Woonruim-
tewet.
JAARLIJKSE UITKERING
Bij de rondvraag was het de heer
DE BRUIJN, die wilde weten hoe
het nu stond met de gevraagde
uitkering voor de bedienaren van
de godsdienst, waarover hij reeds
bij de begrotingsbehandeling 1954
gesproken heeft. Toen zou de zaak
onderzocht worden, maar tot heden
is daarvan schijnbaar niets terecht
gekomen en dat terwijl de nood
hoog is.
De VOORZITTER vertelde, dat
inzake deze kwestie overleg gaande
is geweest met het bisdom. Door
afwezigheid van de Bisschoppelijke
Secretaris is deze zaak op de lange
baan geschoven, maar sinds kort
is er weer contact. De gemeente
heeft verder een onderzoek inge
steld naar dergelijke regelingen in
andere gemeenten, zodat binnen
kort een definitieve oplossing
mogelijk is, hoewel daarbij de voor
genomen splitsing der parochies
ook een rol zal spelen. De begro
ting 1955 zal hierover dus meer
kunnen vertellen.
De heer DERCKS vroeg of het
Psychologisch Instituut Limburg
een subsidie-aanvrage had inge
diend, maar kreeg geen uitsluitsel
omdat men achter de groene tafel
nu eenmaal geen wandelende brie
venbus is. Ook hij zal moeten
wachten op de begroting.
De heer Fr. JANSSEN waren
kaarten toegezegd, waarop het
wegen- en verlichtingsplan zou
prijken, maar tot heden niets ont
vangen....
De Secretaris beleed openlijk
schuld en zal zijn leven beteren.
RIJDEN
De heer VERAART had gedacht,
dat de Raad als St. Nicolaas-
cadeau de plannen omtrent de uit
voering van het sociologisch onder
zoek zou gekregen hebben, wat
eersttijds met veel enthousiasme is
aangekondigd, maar waarvan men
de laatste tijd weinig hoort. Hij
zou gaarne zien dat aan de Raad
een volgende vergadering de juiste
stand van zaken zou worden opge
geven.
Als men aan St. Nicolaas dacht,
dacht men aan rijden en hij vroeg
zich in dit verband af hoe lang
het nog duren zou voor de zieken
auto zou rijden. In Deurne rijdt
een pracht Volkswagen-ziekenauto,
in Tegelen een Mercedes. Kan nu
voor Venray niets gevonden worden.
Een ander „rij-punt" was de bus
naar het Station, die hij nu niet
bepaald cachet aan Venray vond
geven. Zo had hij geconstateerd,
dat op 23 November jl. de bus zo
laat kwam aan de trein van 7.12
dat slechts 4 van de 20 passagiers
aan het loket een kaartje konden
nemen, de overige 16 moesten dat
maar in de trein doen, met als
gevolg een kwartje boete en geen
retour. Wie betaalt die schade.
Zondag had hij zijn klok op
radiotijd staan en bestond het de
bus om op de trein van 9.12 aan
het Gemeentehuis al om 9.02 te
arriveren, terwijl hij op twee stop
plaatsen nog mensen op moest
laden. Waarom loopt er op de
eerste trein geen bus? Is wel be
wezen dat hier geen mensen mee
gaan?
Een derde „rij-kwestie" is het
verkeer in Venray. Hij zou gaarne,
mede in verband met een artikel
in Peel en Maas, zien, dat zo
spoedig mogelijk begonnen werd
met verkeersonderwijs in Venray.
ZIEKENAUTO
Een inlichting over het onder
zoek zou volgens de Voorzitter
volgende vergadering worden ge
geven. Wat de ziekenauto betreft,
hierover wordt nog steeds o.a. met
de instellingen onderhandeld. Vol
gende week hoopt men de eind-
vergadering te houden en zo zal
ook de komende begroting in dit
opzicht wel nader nieuws brengen.
STATIONSBUS
De VOORZITTER had met stij
gende verbazing geluisterd naar
de belevenissen van de heer Veraart.
Hier was de autobushouder in
gebreke en deze zou met de klach
ten op de hoogte worden gesteld.
Op de eerste trein waren bijna
nooit reizigers, maar hier werd
spreker op zijn vingers getikt door
de ter zake kundige heer Dercks,
die sprak van 6 tot 7 vaste klanten.
„Ja maar" zei de Voorzitter, „die
gaan per fiets".
„Dat kan ook moeilijk anders",
aldus de heer Dercks, waarop de
Voorzitter maar gauw vertelde, dat
dit gedaan was om de kosten te
drukken. Een nieuw onderzoek
werd echter toegezegd. Hopenlijk
zouden de onderhandelingen over
nieuwe busplannen in de toekomst
een betere verbinding mogelijk
maken.
Wat het verkeersonderwijs be
treft, in de elk jaar gehouden ver-
keersweken worden al verkeers-
lessen op school gegeven door de
politie. Maar het is niet de jeugd,
de meeste verkeersfouten maakt,
integendeel het zijn de ouderen.
Toch was de Voorzitter niet tegen
verkeersonderwijs. Jong geleerd is
nu eenmaal oud gedaan, maar dan
zullen de scholen zelf deze zaken
aan moeten vragen en in het ver
leden was de belangstelling daar
voor niet groot. Eén school uitge
zonderd, maar die vroeg dergelijke
buitensporige dingen, dat er geen
beginnen aan was. Dus nu is het
woord aan de hoofden der scholen.
Sintels of grind
De heer van DIJK vroeg zich af
waarom er nu geen sintels op de
wegen kwamen, maar hij werd
gauw uit de droom geholpen, door
Weth. WINTELS, die wist te ver
tellen, dat sintels practisch niet
meer te krijgen zijn. Oliestook en
electrificatie schijnen de sintel
vorming voor goed uitgedoemd te
hebben.
De heer van DIJK merkte dan op
dat het zaak werd, dan de sintel
wegen te veranderen in grindwegen,
willen we niet ver achterop komen
met het wegenprogramma.
Hierover, zou, aldus de VOOR
ZITTER, bij de komende begroting
wel het een en ander te doen zijn.
Castenrayse klachten
De heer STEEGHS mopperde,
dat over de gevraagde uitbreiding
van de Lagere School met een
kleuterklas nog steeds geen bescheid
gegeven was en dat een subsidie
voor handenarbeid voor de hoogste
klassen nog steeds niet behandeld
werd, hoewel ze allang was aan
gevraagd.
De VOORZITTER vroeg hem
echter of hij nooit van de inspectie
had gehoord, die deze plannen en
aanvragen moet goedkeuren. Wel
nu, deze Inspectie heeft deze plan
nen gekregen, maar als die niet op
schiet, moet men niet op de Ge
meente mopperen.
Klachten van de noorderkant
De heer ODENHOVEN deed dat
wel. De Gemeente had door grond
ruil onmogelijk gemaakt, dat de
Overloonseweg meer bebouwd zou
worden als thans het geval was.
Dat had totgevolg, dat gas, riolering
en electriciteit voorgoed uit die
hoek schenen gebannen te worden.
Gas was te duur in aanleg. Maar
dank je de koekoek, aldus despre
ker, maar niet door de schuld van
de mensen. Riolering wordt te duur
en electriciteit brengt men wel naar
alle mogelijke uithoeken der Ge
meente maar in het Broek mag men
wel petroleum stoken.
De VOORZITTER was het met
de redenatie van spreker niet eens.
Gas is nu eenmaal een bepaalde
luxe, die men eventueel nog ont
beren kan.
De riolering komt in orde, maar
het is toch dwaasheid om nu een
riolering aan te leggen, die in 1955
waardeloos is omdat dan de hele
zaak er weer uit moet in verband
met de aanleg van het stamriool.
Electrificatie van het Broek is mo
gelijk, als deze buurtschap dezelfde
weg volgt die men ook in de uit
hoeken gevolgd heeft, nl. geld bij
elkaar halen, daarbij de gemeen
telijke subsidie en dan is het klaar.
De heer VERAART kon wat die
laatste twee punten betreft met de
redenatie van de VOORZITTER
meegaan, met de gaskwestie echter
niet. Volgens hem is hierinderdaad
door de Gemeente een duurdere
aanleg veroorzaakt. Daarom zou hij
graag in een volgende vergadering
een kostenbegroting zien, om dan
eens te kunnen kijken wat er aan
te doen is.
Dat werd beloofd en daarmede
was het einde gekomen van deze
een na laatste Raadsvergadering
van 1954.
Deze week had de Officier van
Justitie practisch zijn hele boekje
vol staan met namen van hen, die
hoewel niet in staat zijnde een
rijwiel of brommer naar behoren
te besturen, toch op een dergelijk
apparaat zijn gaan zitten en daar
door Limburgs schone dreven on
veilig hebben gemaakt.
Wanneer is men nu niet in staat
zijn rijwiel naar behoren te bestu
ren?
De politie-agent, die de bon geeft
heeft daarover gewoonlijk een heel
andere mening als degene, die na
enkele glazen bier of borrels ge
dronken te hebben, op het bewuste
voertuig zit.
En dat klopt ook, want men
heeft een en ander eens nagegaan
bij het nemen van de bloedproef.
Zoals bekend is, kan men via het
bloedonderzoek nagaan hoeveel
alcohol iemand tot zich heeft ge
nomen.
Het percentage drukt men uit in
duizenden. Iemand, die nu 1 per
mille heeft, voelt zich helder bij
ziin verstand, is opgewekt en fris.
(Eén horretje in ere, kan niemand
deren) Heeft men 2 per mille, dan
wordt men lekker warm, maar ook
een tikkeltje duizelig. En dat tik
keltje duizelig kan al oorzaak zijn,
dat men op zijn fiets rare caprio
len uithaalt, die men zelf feitelijk
niet in de gaten heeft.
Want iemand, die 3 per mille
heeft, is in de meest zonnige stem
ming en voelt zich in een paradijs
op aarde. De fiets slingert dan net
of er geen bomen bestaan en de
berijder vindt alles best en leuk.
Heeft men nog een tikkeltje meer
dan vervallen alle remmen en ook
de remmen van fietsen en auto's.
Men begint te beven, kan geen lu
cifer meer aansteken en dergelijke
grappen meer.
En dan wordt het helemaal link.
De patiënt heeft dat nog niet zo
allemaal in de gaten, want och, bij
7 per mille dan kan hij heerlijk
zitten lachen om zijn eigen stom-
migheden en dat is allemaal niets,
als hij dat aan de kant van de weg
of thuis doet, maar niet op een
fiets, bromfiets of in een auto,
want anders vergaat het hun het
zelfde als de Tegelenaar, die in
een heerlijke stemming tegen de
verbalisant stond te vertellen, dat
hij nog best fietsen kon en als be
wijs daarvan nog wel eens een
stukje proef zou rijden. Wat hij
prompt deed, maar waarbij hij ook
even prompt tegen een boom aan
botste.
Als we dan aan de tien per mille
komen, dan hebben we de hele weg
nodig en als we 12 per mille op
hebben, dan kunnen we alleen al
niet meer voort en nog een per
mille er Wj, dan kunnen we niet
praten, zo'n dikke tong hebben we
dan en als dan tenslotte 14 per mille
op hebben, dan krijgen we het deli
rium en hebben we kans er in te
blijven.
Nu kan men dus zelf wel nagaan,
dat ook al is men zelf, na gebruik
van enig geestrijk nat, nog van me-