Venray's Vroede Vaderen vergaderden Voor de politierechter Spraakonderwijs - Kleuteronderwijs De Noorderhoek protesteert „En dan gaan we met z'n allen naar de statie". Zaterdag 4 December 1954 No. 49 VIJF EN ZEVENTIGSTE JAARGANG f ONDERVINDT w PEEL EN MAAS f CONFECTIE VAN 3ü EEN RIJK BEZIT DRUK EN UITGAVE FIRMA VAN DEN MUNCK.HOF WFFKRT AH VOOR VFNRAY FN OM^TRFKFN ADVERTENTIEPRIJS 8 ct. p. mm. ABONNEMENTS- GROOTESTRAAT 28 TELEF. 512 GIRO 150652 CCIVDLHU V UUIV V CrlTlVA I ErlV UlViO l XVCIVI^lTl prijs PER KWARTAAL f 1.25 Buiten Venray f 1.45 De begroting van 1953 en 1954 is door Ged. Staten goedgekeurd, aldus een schrijven van dit College, dat bij de ingekomen stukken lag, die j.l. Dinsdag op de gehouden Raadsvergadering voor kennisge ving werden aangenomen. De heer VERAART merkte hierbij op, dat al vooruitgang te bespeuren is. Wat in 1953 moet gedaan wor den is goedgekeurd. Idem dito in 1954. Als nu de gemeente zorgt dat de begroting 1955 op tijd klaar is, lopen we kans eindelijk ook eens wat eerder de vereiste goed keuring te hebben. De heer van HAAREN vroeg of hiermede dan ook de verandering van de Stationsweg was beklonken, maar dit bleek een aparte begro tingswijziging te zijn, die eerst daags door Ged. Staten zal behan deld worden. De berichten uit Maastricht luiden echter gunstig en men hoopt dit jaar nog met de werkzaamheden te kunnen begin nen. De Nationale Reserve heeft be richt gegeven, dat een herstel van de schietbaan in de Boshuizer- bergen niet in de bedoeling ligt, en zo zal de door de heer MAAS gewenste schietbaan in deze ge meente niet doorgaan. Als men wil schieten kan men naar Wanssum waar een overdekte schietbaan komt en waarheen met slecht weer een aparte autodienst zal worden onderhouden. Ook de andere ingekomen stuk ken waren goedkeuringen van genomen Raadsbesluiten, o.a. de commissievergoedingen, verkoop en aankoop van grond e.d. Ook deze worden allen voor kennisgeving aangenomen. Kerkdorp Veulen In de laatste vergadering werd een voorstel van B. en W. tot ont eigening van grond in het Veulen voor woningbouw, aangehouden. Men wilde proberen de zaak in de minne te regelen, opdat niet één man (Spreeuwenberg) de last alleen zou moeten dragen. Het bleek dat intussen een oplos sing gevonden kon worden, doordat het kerkbestuur bereid was 3 H.A. van haar grond met ingang van 16 November 1958 te zullen ver pachten. Aangezien het bijna zeker is, dat voor die tijd praktisch geen gebruik van de onteigende grond gemaakt zal worden, is dus een oplossing gevonden en hiermede kon de Raad dan ook accoord gaan. ROND DE HENSENIUS- SCHOOL. Met het volgende voorstel van B. en W. kon de Raad dat echter niet. Men wil namelijk rond de Henseni- usschool gronden gaan onteigenen voor de bouw van een 140 huizen. Daar zijn de nodige bezwaarschrif ten tegen ingebracht en hoewel de Inspectie der Volkshuisvesting in Limburg dit niet nodig oordeelde, heeft B. en W. haar best gedaan om hen, die bezwaren hadden, zo veel mogelijk tegemoet te komen, door wijziging van 't onteigenings plan. Volgens haar toelichting hadden B. en W. intussen met 't Prijzen- bureau onderhandeld over de grond en hadden de mensen intussen een bod thuis gekregen. Aangezien het de hoogste tijd was in verband met de bestaande voor schriften, het onteigeningsplan in te dienen, werd om de goedkeuring van de Raad gevraagd. De heer F. JANSSEN kon weinig op hebben met dit hele gedoe. Op 't scheiden van de markt wordt de Raad, die niet behoorlijk kan in formeren, voor een voldongen feit geplaatst. Keurt men dit plan niet goed, dan kunnen er volgend jaar geen huizen worden gebouwd. Keurt men 't goed, dan neemt men con sequenties, die niet te overzien zijn. Hij kon allerminst respect hebben voor 't advies van genoemde in spectie, die hij zelfs vrij dictatoriaal noemde. Dat daardoor bestaande bedrijven in hun expansie geremd worden, daar stapt men in Maas tricht maar doodgewoon overheen met de opmerking, dat die maar elders moeten komen. Hoe en wie dat betaalt, daar wordt met geen woord over gerept. Bovendien zijn de stukken zo on duidelijk, met name de tekeningen, dat men er niet meer uitkomt, ook al omdat de onteigeningsplannen niet meer overeenstemmen met 't destijds goedgekeurde plan en wat zijn daarvan de gevolgen? Waarom kon men de Com. Openb. Werken hierbij niet inschakelen, dan had deze zaak eens wat betere aandacht gekregen. B. en W. beweren verder reeds prijsaanbiedingen gedaan te hebben, maar tot voor deze verga dering hadden verschillende „slacht offers" daarvan nog niets gehoord. Zoals de zaak nu lag, zou hij uitstel wensen tot over 14 dagen, waarin genoemde commissie kans kreeg de zaak eens wat beter na te gaan. Ook de heer v. HAAREN maakte zijn beklag, dat eerst de kaars op de nagel moet zijn, voordat de Raad onvoorbereid deze zaak te beslissen kreeg. De VOORZITTER moest toegeven dat de zaak op zijn kantje in de Raad kwam, maar dat is niet de schuld van B. en W. Zij moeten voldoen aan de wettelijke voor schriften, hebben dus de bezwaar schriften naar Maastricht gestuurd, waar eindelijk en ten laatste ant woord van kwam. Verder zijn on derhandelingen moeten gevoerd worden met het prijzenbureau, dat ook lang werk heeft, voordat alle prijzen zijn vastgesteld. Verder moest weer een ander bureau de opstallen en andere schade-elemen ten vaststellen en dat kost alle maal tijd. B. en W. hadden ook liever de stukken eerder gebracht, maar zij konden dat onmogelijk. Deze zaak is goed voorbereid. B. en W. is verder gegaan dan nodig was. On danks de Inspectie heeft zij de be zwaren zoveel mogelijk ondervan gen door veranderingen in het ont eigeningsplan. Bovendien, en dat wordt wel eens vergeten, sluit een dergelijke onteigenings-voorstel al lerminst een minnelijke regeling uit. De heer Fr. JANSSEN vond het allemaal mooi wat de Voorzitter vertelde, maar daar had de Raad zo weinig aan. De beslissing moet genomen worden, zonder dat de Raad daarvan voldoende kennis kan nemen. Wie is b.v. de dienst die de prijzen der opstallen schat? Wie garandeert, dat men om bij de nieuwbouw tuintjes aan te leggen, van de slachtoffers niet juist de tuintjes weg gaat halen en waar blijven de prijzen, die volgens B.en W. de slachtoffers al kennen. De heer VERHEUGEN vroeg of Thijssen, die nu een stuk bouw grond kwijt wordt, waarop hij een woning zetten wil, door de gemeen te schadeloos gesteld wordt met een ander bouwterrein tegen de zelfde prijs. De VOORZITTER kon weinig anders doen als zijn vorige speech te herhalen. De dienst voor de op stallen is de Commissie Grond- en pachtzaken. De prijzen-aanbiedin- gen zijn onderweg en uiterlijk Woensdagmorgen in het bezit van de betroffenen. Hij had geen be zwaar tegen het voorstel dat de Comm. van Openbare werken, die tot heden niet in het overleg be trokken kon worden, omdat de stukken er niet tijdig genoeg wa ren, alsnog hierbij betrokken zou worden. Maar moest aandringen op goedkeuring van een en ander. Onteigenen is nooit prettig, maar algemeen belang moet prevaleren boven het persoonlijk belang en het verleden moet een garantie zijn, dat B. en W. alles doen om de slachtoffers zoveel mogelijk ter- wille te zijn. Dan ging ook de Raad, zij het grommend met dit voorstel accoord, onder uitdrukkelijk beding dat de genoemde Commissie na mens haar kan meespreken bij de verdere ontwikkeling. En daar hield men het dan maar op. GRONDVERKOPEN De heer Theuws heeft aan de Langeweg een stukje gemeente grond gekregen nl. 343 m2, dat de gemeente kwijt wil voor f 0.40 per m2, omdat het achterterrein is. Hij moet dan verkopen 48 m2 voor terrein voor f 1.30 per m2, omdat hier trottoir over is gelegd. Dat was direct oké. De Wed. Wijnhoven-Custers is ook wat grond kwijt geworden op de Julianasingel bij de verbreding van het trottoir. H. M. Jacobs evenzo, maar hier wil de gemeente ruilen, omdat ze daar in de buurt ook een stukje heeft liggen. Beide voorstellen worden goedgekeurd. GEMAKKELIJK H. Troostheide en J. W. Berkhout uit Utrecht hadden grond aange vraagd aan de Oostsingel, die hun door de Raad was toegewezen. W. Keijzers, A. Jacobs, F. Pijpers en H. Vullinghs uit Venray hadden hetzelfde gedaan voor het Gussen- straatje in Leunen, maar al deze heren hadden nu te verstaan ge geven liever van de koop af te zijn, reden waarom B. en W. deze raadsbesluiten wilde intrekken. De heer Fr. JANSSEN vond dat wel heel gemakkelijk gaan. Zijn er dan geen onkosten gemaakt Bo vendien zijn die besluiten al bijna een jaar geleden genomen en komt men nu eerst tot die ontdekking. De VOORZITTER deelde mede, dat een en ander gestagneerd was door de vereiste goedkeuring van het Prijzenbureau en de goedkeuring van Ged. Staten. Er was nu nog geen akte opgemaakt. Dus feitelijke kosten waren er niet. In het ver volg zou men echter zorgen voordat de stukken in de Raad kwamen, dat de vereiste goedkeuringen en papieren er waren. Dan was het ook niet meer zo gemakkelijk om er van af te komen. Een pleister op de wond was, dat de niet-door- gaande verkoop van G. Steiginga nu aan de Erven Arts kon worden overgedaan. De onderverpachting van 3.94 ha gemeentegrond door L. Poels uit Merselo aan M. Janssen en J. Hendriks te Merselo werd op zijn eigen verzoek zodanig geregeld, dat beide laatsten nu rechtstreeks van de gemeente pachten. BOUWCREDIET- REGELING De bestaande bouwcredietregeling voor het verlenen van steun van overheidswege aan particuliere bouwers, steunde op de premiere geling Woningbouw 1950. Intussen is echter de premiebijdrage-regeling Woningbouw 1953 tot stand geko men en aangezien het ook voor de bouwers veel voordeliger is om met deze regeling te bouwen, baseert men de nieuwe credietregeling, die thans vastgesteld, op deze laatste. Hierin wordt o.a. een eigen kapi taal vereist om te bouwen van 10 pet. van de netto stichtingskosten. Deze kosten worden gevonden door de rijkspremie af te trekken van de totale som van de bouwkosten, architect, toezicht, renteverlies, leges, notariële kosten en kosten bouwgrond. De bouwkosten worden becijferd via een door de Weder opbouw te bepalen M3-prijs. De heer F. JANSSEN, die overi gens alle lof had voor deze regeling, wees er op, dat juist in dat laatste een aanmerkelijk verschil kan zit ten met de aannemingssom. Het is immers een publiek geheim, dat de prijsvaststelling van de Wederop» bouw nu altijd lager ligt dan de aannemingssom, De bouwer, die met de eerste rekening moet hou den volgens deze regeling, komt later tot de ontdekking, dat zijn rekensom verkeerd is en dan zit men met de stukken. Het is dus wel zaak, hier de mensen uitdruk kelijk op te wijzen. De heer v. HAAREN vroeg zich af wat er zou gebeuren als volgend jaar door het Rijk wéér een andere regeling wordt opgesteld. In zijn antwoord verklaarde de VOORZITTER allereerst, dat de mensen zouden worden ingelicht. Als er een andere regeling komt, wordt de nu voorgestelde weer veranderd. Men kan moeilijk an ders. Toen vond de Raad het goed. SPRAAKONDERWIJS Indertijd werd voorgesteld om aan de leerlingen van de B.L.O.-school die daar behoefte aan hadden spraakonderwijs te geven. B. en W. hebben deze zaak onderzocht en aangezien haar bleek, dat eenzelfde behoefte ook bestaat bij het Lager Onderwijs, stelde zij nu voor om een spraakleraar te benoemen, die beide takken van onderwijs helpen kan. Kinderen, die dit nodig hebben ontvangen nu 9 maanden tot een jaar extra les vaneen spraakleraar, waarvan de kosten voor het grootste gedeelte door de gemeente gedra gen worden, maar waar ook de ouders der betreffenden een kleine tegemoetkoming gevraagd wordt, afhankelijk van het inkomen van het hoofd van het gezin. In Januari a.s. wordt er mede begonnen De heer VERAART dankte het College voor haar arbeid in deze en sprak de verwachting uit, dat door deze regeling veel moeilijk heden bij kinderen zouden kunnen worden weggenomen. Een wens bleef hem nog over, dat bij de stukken, die worden aangenomen, verordeningen zullen zijn ingesloten. GEMEENTEPERSONEEL Er zijn nieuwe regelingen ont worpen voora. arbeidsovereenkoms ten, b. ambtenaren-regelement, c. wachtgeld, d. uitkeringen en e. kindertoelagen voor het gemeente- personeel. Aangezien dit een lan delijke regeling is en de afwijkingen daarvan ten voordele zijn van de ambtenaren had de Raad daartegen geen bezwaar. KLEUTERSCHOLEN Dan ging de Raad over tot be spreking van het rapport over het kleuteronderwijs, dat zoals wij reeds vorige week publiceerden, een sanering en een uitbreiding van dit onderwijs in Venray-kom en op de gehuchten voorstelt. De voorzitter der commissie de heer VERAART sprak zijn dank uit voor de vriendelijke ontvangst van dit rapport. Ook hij was er van overtuigd, dat de voorstellen, daarin vervat een geweldige ver betering zouden zijn voor het kleuteronderwijs in deze gemeente, die daarmede aan de kop kwam in Limburg. Dat wil niet zeggen, dat de com missie tevreden is. Men zal er wel rekening mee moeten houden, dat de geschatte prijs van f 2000 voor een nieuw klaslokaal te laag is, omdat dit Rijksnormen zijn en de werkelijkheid gewoonlijk hoger ligt. De commissie is er zich verder van bewust, dat de salariëring der leidsters een ander zwak punt is. maar het is al een verbetering van de huidige toestand. Men heeft nu eenmaal vast moe ten houden aan de f 40 subsidie per leerling door de gemeente en kan deze eens hoger, dan kan ook dit punt in revisie komen. De Wet Kleuteronderwijs zal mis schien op dit punt ook verbetering kunnen brengen. Verder vindt de commissie 40 leerlingen per klas nog rijkelijk hoog, maar alweer heeft zij zich laten leiden door de hoge kosten en het feit, dat een en ander al een grote verbetering is tegen nu. Wil men het bouw-schema kun nen volgen, dan zal de meeste spoed betracht moeten worden met de onteigenings-procedure en de com missie hoopte, dat hiermede zo gauw mogelijk zou kunnen worden begonnen. Want ondanks alles moet de ba rak in de Patersstraat zo gauw mogelijk leeg komen. In de betreffende stukken staat, dat de kosten voor verbetering in tien jaren worden afgeschreven, maar dit moet vier jaren worden, om zo nog eens te benadrukken, dat het maar een noodoplossing is. De heer DERCKS had alle res pect voor 't werk der commissie, maar vroeg zich af, waarom in Venray eerst 4-jarigen worden ge holpen door de inrichting van de barak, terwijl in Oostrum nog niets is. Maar hierop kwam van de zijde van de heer F. JANSSEN zovéél critiek en bleek o.a. dat dit door de Inspectie als het meest dringend beoordeeld werd en bovendien naast nieuwbouw stond, dat de heer DERCKS zijn vraag veranderde en vroeg of in Oostrum in 1955 geen school gebouwd kon worden. Daarop antwoordde de VOOR ZITTER dat dit bij de begroting zou worden bekeken. Dan bracht hij dank aan de commissie voor haar werk en beloofde spoed voor de grondzaken. VACATÜRE'S. De heer Ponjee werd herkozen als lid van het Burgerlijk Armbe stuur, terwijl de heren H. Janssen, L, Janssen, J. vanGerven, Steeghs en P. van Opbergen, ook weer in 1955 weer de Woningcommissie zullen vormen, of deftiger gezegd de Commissie van Advies, zoals bedoeld in art. 8 van de Woonruim- tewet. JAARLIJKSE UITKERING Bij de rondvraag was het de heer DE BRUIJN, die wilde weten hoe het nu stond met de gevraagde uitkering voor de bedienaren van de godsdienst, waarover hij reeds bij de begrotingsbehandeling 1954 gesproken heeft. Toen zou de zaak onderzocht worden, maar tot heden is daarvan schijnbaar niets terecht gekomen en dat terwijl de nood hoog is. De VOORZITTER vertelde, dat inzake deze kwestie overleg gaande is geweest met het bisdom. Door afwezigheid van de Bisschoppelijke Secretaris is deze zaak op de lange baan geschoven, maar sinds kort is er weer contact. De gemeente heeft verder een onderzoek inge steld naar dergelijke regelingen in andere gemeenten, zodat binnen kort een definitieve oplossing mogelijk is, hoewel daarbij de voor genomen splitsing der parochies ook een rol zal spelen. De begro ting 1955 zal hierover dus meer kunnen vertellen. De heer DERCKS vroeg of het Psychologisch Instituut Limburg een subsidie-aanvrage had inge diend, maar kreeg geen uitsluitsel omdat men achter de groene tafel nu eenmaal geen wandelende brie venbus is. Ook hij zal moeten wachten op de begroting. De heer Fr. JANSSEN waren kaarten toegezegd, waarop het wegen- en verlichtingsplan zou prijken, maar tot heden niets ont vangen.... De Secretaris beleed openlijk schuld en zal zijn leven beteren. RIJDEN De heer VERAART had gedacht, dat de Raad als St. Nicolaas- cadeau de plannen omtrent de uit voering van het sociologisch onder zoek zou gekregen hebben, wat eersttijds met veel enthousiasme is aangekondigd, maar waarvan men de laatste tijd weinig hoort. Hij zou gaarne zien dat aan de Raad een volgende vergadering de juiste stand van zaken zou worden opge geven. Als men aan St. Nicolaas dacht, dacht men aan rijden en hij vroeg zich in dit verband af hoe lang het nog duren zou voor de zieken auto zou rijden. In Deurne rijdt een pracht Volkswagen-ziekenauto, in Tegelen een Mercedes. Kan nu voor Venray niets gevonden worden. Een ander „rij-punt" was de bus naar het Station, die hij nu niet bepaald cachet aan Venray vond geven. Zo had hij geconstateerd, dat op 23 November jl. de bus zo laat kwam aan de trein van 7.12 dat slechts 4 van de 20 passagiers aan het loket een kaartje konden nemen, de overige 16 moesten dat maar in de trein doen, met als gevolg een kwartje boete en geen retour. Wie betaalt die schade. Zondag had hij zijn klok op radiotijd staan en bestond het de bus om op de trein van 9.12 aan het Gemeentehuis al om 9.02 te arriveren, terwijl hij op twee stop plaatsen nog mensen op moest laden. Waarom loopt er op de eerste trein geen bus? Is wel be wezen dat hier geen mensen mee gaan? Een derde „rij-kwestie" is het verkeer in Venray. Hij zou gaarne, mede in verband met een artikel in Peel en Maas, zien, dat zo spoedig mogelijk begonnen werd met verkeersonderwijs in Venray. ZIEKENAUTO Een inlichting over het onder zoek zou volgens de Voorzitter volgende vergadering worden ge geven. Wat de ziekenauto betreft, hierover wordt nog steeds o.a. met de instellingen onderhandeld. Vol gende week hoopt men de eind- vergadering te houden en zo zal ook de komende begroting in dit opzicht wel nader nieuws brengen. STATIONSBUS De VOORZITTER had met stij gende verbazing geluisterd naar de belevenissen van de heer Veraart. Hier was de autobushouder in gebreke en deze zou met de klach ten op de hoogte worden gesteld. Op de eerste trein waren bijna nooit reizigers, maar hier werd spreker op zijn vingers getikt door de ter zake kundige heer Dercks, die sprak van 6 tot 7 vaste klanten. „Ja maar" zei de Voorzitter, „die gaan per fiets". „Dat kan ook moeilijk anders", aldus de heer Dercks, waarop de Voorzitter maar gauw vertelde, dat dit gedaan was om de kosten te drukken. Een nieuw onderzoek werd echter toegezegd. Hopenlijk zouden de onderhandelingen over nieuwe busplannen in de toekomst een betere verbinding mogelijk maken. Wat het verkeersonderwijs be treft, in de elk jaar gehouden ver- keersweken worden al verkeers- lessen op school gegeven door de politie. Maar het is niet de jeugd, de meeste verkeersfouten maakt, integendeel het zijn de ouderen. Toch was de Voorzitter niet tegen verkeersonderwijs. Jong geleerd is nu eenmaal oud gedaan, maar dan zullen de scholen zelf deze zaken aan moeten vragen en in het ver leden was de belangstelling daar voor niet groot. Eén school uitge zonderd, maar die vroeg dergelijke buitensporige dingen, dat er geen beginnen aan was. Dus nu is het woord aan de hoofden der scholen. Sintels of grind De heer van DIJK vroeg zich af waarom er nu geen sintels op de wegen kwamen, maar hij werd gauw uit de droom geholpen, door Weth. WINTELS, die wist te ver tellen, dat sintels practisch niet meer te krijgen zijn. Oliestook en electrificatie schijnen de sintel vorming voor goed uitgedoemd te hebben. De heer van DIJK merkte dan op dat het zaak werd, dan de sintel wegen te veranderen in grindwegen, willen we niet ver achterop komen met het wegenprogramma. Hierover, zou, aldus de VOOR ZITTER, bij de komende begroting wel het een en ander te doen zijn. Castenrayse klachten De heer STEEGHS mopperde, dat over de gevraagde uitbreiding van de Lagere School met een kleuterklas nog steeds geen bescheid gegeven was en dat een subsidie voor handenarbeid voor de hoogste klassen nog steeds niet behandeld werd, hoewel ze allang was aan gevraagd. De VOORZITTER vroeg hem echter of hij nooit van de inspectie had gehoord, die deze plannen en aanvragen moet goedkeuren. Wel nu, deze Inspectie heeft deze plan nen gekregen, maar als die niet op schiet, moet men niet op de Ge meente mopperen. Klachten van de noorderkant De heer ODENHOVEN deed dat wel. De Gemeente had door grond ruil onmogelijk gemaakt, dat de Overloonseweg meer bebouwd zou worden als thans het geval was. Dat had totgevolg, dat gas, riolering en electriciteit voorgoed uit die hoek schenen gebannen te worden. Gas was te duur in aanleg. Maar dank je de koekoek, aldus despre ker, maar niet door de schuld van de mensen. Riolering wordt te duur en electriciteit brengt men wel naar alle mogelijke uithoeken der Ge meente maar in het Broek mag men wel petroleum stoken. De VOORZITTER was het met de redenatie van spreker niet eens. Gas is nu eenmaal een bepaalde luxe, die men eventueel nog ont beren kan. De riolering komt in orde, maar het is toch dwaasheid om nu een riolering aan te leggen, die in 1955 waardeloos is omdat dan de hele zaak er weer uit moet in verband met de aanleg van het stamriool. Electrificatie van het Broek is mo gelijk, als deze buurtschap dezelfde weg volgt die men ook in de uit hoeken gevolgd heeft, nl. geld bij elkaar halen, daarbij de gemeen telijke subsidie en dan is het klaar. De heer VERAART kon wat die laatste twee punten betreft met de redenatie van de VOORZITTER meegaan, met de gaskwestie echter niet. Volgens hem is hierinderdaad door de Gemeente een duurdere aanleg veroorzaakt. Daarom zou hij graag in een volgende vergadering een kostenbegroting zien, om dan eens te kunnen kijken wat er aan te doen is. Dat werd beloofd en daarmede was het einde gekomen van deze een na laatste Raadsvergadering van 1954. Deze week had de Officier van Justitie practisch zijn hele boekje vol staan met namen van hen, die hoewel niet in staat zijnde een rijwiel of brommer naar behoren te besturen, toch op een dergelijk apparaat zijn gaan zitten en daar door Limburgs schone dreven on veilig hebben gemaakt. Wanneer is men nu niet in staat zijn rijwiel naar behoren te bestu ren? De politie-agent, die de bon geeft heeft daarover gewoonlijk een heel andere mening als degene, die na enkele glazen bier of borrels ge dronken te hebben, op het bewuste voertuig zit. En dat klopt ook, want men heeft een en ander eens nagegaan bij het nemen van de bloedproef. Zoals bekend is, kan men via het bloedonderzoek nagaan hoeveel alcohol iemand tot zich heeft ge nomen. Het percentage drukt men uit in duizenden. Iemand, die nu 1 per mille heeft, voelt zich helder bij ziin verstand, is opgewekt en fris. (Eén horretje in ere, kan niemand deren) Heeft men 2 per mille, dan wordt men lekker warm, maar ook een tikkeltje duizelig. En dat tik keltje duizelig kan al oorzaak zijn, dat men op zijn fiets rare caprio len uithaalt, die men zelf feitelijk niet in de gaten heeft. Want iemand, die 3 per mille heeft, is in de meest zonnige stem ming en voelt zich in een paradijs op aarde. De fiets slingert dan net of er geen bomen bestaan en de berijder vindt alles best en leuk. Heeft men nog een tikkeltje meer dan vervallen alle remmen en ook de remmen van fietsen en auto's. Men begint te beven, kan geen lu cifer meer aansteken en dergelijke grappen meer. En dan wordt het helemaal link. De patiënt heeft dat nog niet zo allemaal in de gaten, want och, bij 7 per mille dan kan hij heerlijk zitten lachen om zijn eigen stom- migheden en dat is allemaal niets, als hij dat aan de kant van de weg of thuis doet, maar niet op een fiets, bromfiets of in een auto, want anders vergaat het hun het zelfde als de Tegelenaar, die in een heerlijke stemming tegen de verbalisant stond te vertellen, dat hij nog best fietsen kon en als be wijs daarvan nog wel eens een stukje proef zou rijden. Wat hij prompt deed, maar waarbij hij ook even prompt tegen een boom aan botste. Als we dan aan de tien per mille komen, dan hebben we de hele weg nodig en als we 12 per mille op hebben, dan kunnen we alleen al niet meer voort en nog een per mille er Wj, dan kunnen we niet praten, zo'n dikke tong hebben we dan en als dan tenslotte 14 per mille op hebben, dan krijgen we het deli rium en hebben we kans er in te blijven. Nu kan men dus zelf wel nagaan, dat ook al is men zelf, na gebruik van enig geestrijk nat, nog van me-

Peel en Maas | 1954 | | pagina 1