3 GROTE GOUDREPEN Priesters in de voorhoede. fa. P. G. MOOREN ZN. Koffieprijsverlaging, en bovendien deGruyter jMHB NIEUWE KOFFIEPRIJZEN De prodactiekosten van melk zijn aanzienlijk gestegen. J RONDO-WASMACHINES De Gruyter's koffie is belangrijk in prijs verlaagd. De 10% korling is natuurlijk gebleven. Schenk nu dus gerust een kopje méér, want voordeliger dan De Gruyter's koffie is er géén andere. Een beroemde naam en een grote faam als koffie- en theezaak geven U de zekerheid van verse koffie, geurige koffie, krachtige koffie. Nu niet meer beknibbelen! Tracleer Uzelf op De Gruyter's Goudmerk- of Roodmerkkoffie, met heerlijke grote chocoladerepen; naar keuze melk, puur of melk-mokka, goudmerk Deze aanbieding is geldig tot en met 19 October 1954 BIJ AANKOOP VAN EEN HALF POND KOFFIE OF EEN BUSJE OPLOSKOFFIE TER WAARDE VAN 75 CENT, VOOR SLECHTS Goudmerk. 250 gr. 275 ct. Roodmerk 250 gr. 248.ct Blauwmerk. 250 gr. 228 ct. Oranjemerk 250 gr. 208 ct Oploskoffie busje 285 ct. Coff. vrije koffie, blik 320 ct MET 10% KORTING i Bezoek aan de „Bastide" in de havenstad Bordeaux. Bordeaux in Frankrijk, is een grote stad, een havenstad van 254.000 inwoners. Bet is daarom als iedere havenstad een centrum van nijverheid, waar hard wordt gewerkt. Ook de industrie bloeit er en vele handen vinden er werk. Maar in Bordeaux heerst ook armoede en ellende en wel zo erg, dat wij er ons als Nederlanders haast geen voor stelling van kunnen makeu. Natuurlijk zijner ook burger- wijken, overeenstemmend met onze begrippen van „nette wijken", zelfs deftige buurten, waar opmerkelijk veel Amerikanen wonen. Die Amerikanen worden trouwens in Frankrijk niet bepaald vriendelijk beoordeeld. In de trein zeiden een paar Franse soldaten tegen ons: „We kunnen best op ons zelf passen, die Amerikanen kunnen wel ophoepelen." In ditzelfde Bordeaux vormt de misère een probleem en naast de misère het geloof. Natuurlijk, de meeste inwo ners van Bordeaux zijn van huis uit Katholiek. Ze laten hun kinderen dopen en vieren de eerste H. Communie met een uitbundige luister. Maar dan verdwijnt het ge loof uit het leven en het schijnt alleen nog een schone herinnering op te wekken in hun vloeken. Inderdaad, de arme wijken in Bordeaux zijn voor het Katholicis me een probleem, schier onoplos baar. In een van deze arme wijken, de Bastide, is het, dat sedert 3 jaar een Nederlander werkt, pater Lucas de Bruin, een zwarte Franciscaan, door zijn Franse parochianen ,.le père Luc" genoemd. Samen met drie confraters werd hij in November 1951 naar Bordeaux gezonden om te gaan werken in de parochie van O.L. Vrouw van Cy- pressat. De mensen wonen hier in krotten, in eikaar gezet van oude groentenkisten, platgeslagen ben- zine-blikken en schimmelige plan ken. Degenen, die een plaatsje in het bouwvallige Amerikaanse barak kenkamp uit de eerste wereldoor log hebben kunnen bemachtigen, zijn nog het beste af, al is het in deze barakken in de winter snij dend koud en in de zomer brandend heet. Bouwen maar. In dit milieu ontmoeten we père Lucas de Bruin. Na een spontane begroeting voert de zwarte pater ons zijn pastorie binnen. Het is een kaal en vochtig huis, waar bij lange na niet de sfeer heerst van een Hollandse pastorie. Maar vergeleken bij de krotten in de omgeving is het een villa. Ik kijk uit het raam en zie de parochiekerk van de achterkant. Een armoedig godshuis, maar een juweeltje als men het met drie jaren geleden vergelijkt. Toen stond het gebouwtje op instorten, vertelt pater Lucas en je kon door de muren naar buiten kijken. Zoals altijd bij priesters, die het moeilijk hebben in hun omgeving is hij vol van de kerk. Hij vertelde me dan ook, voor ik een paar mi nuten tijd heb om even aan dit hele vreemde gewend te raken, de hele geschiedenis van de verbou wing. Men kent dat, een kwestie van vallen en opstaan, of om in bouw termen te spreken: van pleisteren en scheuren, van optrekken en in storten. Enfin, er staat nu een voor het oog net kerkje. Maar voor O. L. Heer is nog altijd geen goed onderkomen gevonden. Het Allerheiligste moet in een ijzeren koffer achter het altaar bewaard blijven, zolang het taber nakel zelf niet aan de eisen van het kerkelijk wetboek voldoet. We dronken koffie van een heel andere kwaliteit dan de Hollandse. Maar daar had ik nauwelijks erg in, want pater Luc boeide nu mijn aandacht met het catechismuslo kaal. Ook weer zo'n metselwerk. Eerst was het een kelder, waar de kin deren onderricht moesten ontvan gen, toen een schuur, waar je uit je kleren woel en nu.... dit mooie gebouwtje. Ik vraag waarom hij zoveel waarde hecht aan dit ge bouwt je' „Och", zegt hij met wat weemoed „U weet, in Frankrijk krijgt het bijzonder onderwijs geen subsidie, zodat de katholieken hun scholen zelf moeten betalen. De bewoners van de Bastide zien daar natuurlijk geen kans toe en daarom bezoeken hun kinderen de staatsscholen, waar echter ieder godsdienstonder wijs ontbreekt, ja die soms zelfs anti-katholiek genoemd kunnen worden. Daarom is het catechismus-on derricht, ook al moest het in de Bastide de eerste tijd onder de meest primitieve omstandigheden gebeuren, van zo'n groot belang. Voor de meeste kinderen is het de enige keer in de week, dat zij over het geloof horen spreker, want noch thuis, noch op school worden zij met het katholicisme in aanraking gebracht. Ik zal u hier niet vermoeien met het omstandige verhaal „hoe het gebouwtje tot een fraai en leven dig verblijf gemaakt is. Ik zal niet spreken over het metselwerk van pater Bernard, een Zwitserse me debroeder, van hetschilderwerk van père Maurice, een doctor in de esthetica, die reeksen vaklitteratuur het licht heeft doen zien. Ik wil even wijzen op de andere accomodatie, die het gebouw heeft, de douches, waar de parochianen eventueel een bad kunnen nemen. Ja, ja, verzekert ons père Luc, dat is al heel wat. We helpen onze mensen tenminste aan een beetje hygiënische voorzieningen, maar ze hebben nog heel wat anders nodig. Kom mee, dan zal ik het U met eigen ogen laten zien". We trekken door de Bastide. Mijn God, dat dit bestaat, ik had het nooit kunnen vermoeden, zelfs niet na de aanduidingen, die we hier en daar reeds hadden opgevangen. Hier lopen we een schuur binnen, een ding, dat me doet denken aan een aardappelhok. Hier wonen mensen, mensen van vlees en bloed als ikzelf. En niet een of twee, neen een ge zin: ouders en drie kinderen. Het is duister, vies en rommelig als ik nog zelden heb meegemaakt. Binnen enkele minuten, ik wil het eerlijk bekennen, sta ik al te krabbelen aan mijn been. Bijna alle Nederlandse pelgrims- treinen, die deze zomer bede vaartgangers naar Lourdes heb ben gereden en het waren er heel wat in dit Mariajaar hadden een extra-lading voedsel en kleding aan boord, bestemd „voor de sloppenjeugd van Bordeaux". Op de Bordeese perrons worden al deze goede gaven in ontvangst genomen door een glimlachende Neder lander, die in ons vaderland eigenlijk een even grote belang stelling verdient als de Franse Abbé Pierre. Want Pater Lucas de Bruin OFM Conv. in de wandeling le père Luc genoemd, werkt even als deze grote figuur uit „De Vodden raper van Emmaus" onder de allerarmsten in de industrie wijken van een grote Franse stad. Hieronder laten wij een reportage volgen, waarin wij een klein beeld geven van de ellende, die hier het deel is van zovelen. „Hindert niet, zegt père Luc, ik heb er dagelijks tientallen". We gaan zo een aantal barakken in en uit. Overal hetzelfde. In het midden van een straat, als ik het zo mag noemen, staat de wasge legenheid. „Water, niet medisch gekeurd" lees ik. „Maar ander wa ter is hier niet" merkt mijn gast heer op. En kijk daar, 10 latrines voor 200 gezinnen; daarover behoef ik niet meer te vertellen. 15 gezinnen in éen huis Dan gaan we een huis binnen, dat er zeker voor Franse be grippen nog vrij redelijk uitziet. Maar binnen slaat de stank ons tegemoet en licht de pater ons in in iedere kamer een gezin! En het huis heeft 15 kamers. Achter de gesloten deuren horen we een baby huilen en achter een andere deur nog een. In een kin derwagen onder de trap, slaapt een zwartharig meisje van een jaar of twee. Als we ons over de wagen heenbuigen, zegt de moeder, die juist langs loopt: „Verledenwinter hebben de ratten haar oortje aan gevreten." Ik kan nu wel overwegen, wat er van dit meisje worden moet, dat hier 's nachts slaapt met negen andere mensen in zegge 3 bedden. Maar het lot van die ene is slechts een fractie van de ellende in deze Bastide. Wat kunnen we hier doen, zei pater Luc triest. Mijn jongens van de catechismus gappen als raven, maar zeg eens tegen deze mensen, die leven in deze omstandigheden, dat ze niet mogen stelen, dat ze eerlijk moeten zijn. Stelen is hier bijna een le vensvoorwaarde. Inderdaad, slechts als de sociale omstandigheden hier worden ver beterd, kan de Bastide voor de Kerk worden gered. Vriendelyk en gastvry. Dan gaan we een kamer binnen, waar een oud moedertje direct van haar stoel opstaat en hem de pater aanbiedt. Zelf gaat ze op het bed zitten. Haar zoon, Jean Paul, die zoals hij vertelt, verleden maand uit Indo-China terug is gekomen, offreert koffie. Vriendelijk en gastvrij zijn deze mensen wel, ondanks hun ellende en als père Luc weigert, dringen ze eensgezind aan: „Maar mon père, een enkel kopje maar. Volgende maand vertrekt Jean Paul weer naar Indo-China, zo vertelt het moedertje. Hij heeft een contract getekend om als burger in een garage te gaan werken. Père Luc schrikt even. ,.En zijn vrouw dan? Ach mon père, wat wilt u. Ze zorgt toch niet goed voor hem. Ze stopt zijn kousen niet en het eten is niet altijd klaar. Hij heeft gelijk de arme jongen. „Maar ze blijft toch zijn vrouw en zijn dochtertje dan, werpt père Luc tegen. „Ach mon père, wat wil u dan In een van de volgende Ruizen gaan we opnieuw naar binnen. Hier ligt een Spanjaard ziek. „Het zal vandaag of morgen wel afgelopen zijn, zegt père Luc. Zijn vrouw zit naast het bed en wrijft met de slip van haar jurk langs haar ogen Op haar schoot wiegt een smerige kat zich langzaam heen en weer. Het is allemaal zo triest hier, zo eindeloos onafzienbaar triest... 0— Talloos zijn de projecten, die de vier priesters van Notre Dame van Cypressant ten uitvoer brengen om de mensen van de Bastide te hel pen. Ik luister gespannen naar de plannen, die worden ontvouwd. Het is vooral père Luc, de handelsman onder de priesters van de Bastide, die de ene actie na de andere voert. Op zijn initiatief heeft het bisdom Bordeaux in Martillac, 12 km. van Bordeaux, een landgoed gekocht, waar gedurende het afgelopen jaar honderden kinderen uit de Bastide hebben gespeeld. Het is de bedoeling, dat hier op de duur een kindertehuis wordt gevestigd, waar l'Hermitage, zo heet het landgoed, verkeert in bouwvallige staat en er zal nog veel gedaan moeten worden om het op te knappen. Tientallen Nederlandse jongens hebben tijdens de zomer geholpen, maar nog blijft er een massa te doen en de vacanties zijn voorbij. Dan heeft père Luc de actie met de Nederlandse Lourdespelgrims georganiseerd, een ingeving van de H. Geest noemt hij het zelf, maar ook dit, hoe schitterend het resultaat moge zijn, kan de Bastide niet uit de ellende helpen. „Laten we dan tenminste de kinderen redden, zegt père Luc. Zo is het. Als ik afscheid neem van deze moedige priester, weet ik nauwelijks meer wat te denken. De enige, die hem troost én moed geeft: Godzelf en misschieneón heel klein beetje: Nederland! De Rondo-wasmachine „Lilly" is in één woord fantastisch. U hebt er geen omkijken naar. Wanneer U er 2 kg. droog goed in stopt, dan is dit met de Rondo „Lilly" in 4 minuten kraakhelder gewassen. De productiekosten van de melk zijn blijkens onderzoekingen en be rekeningen van het Landbouw-Eco- nomisch Instituut (L.E.I.) geduren de het laatste jaar aanzienlijk ge stegen. Gemiddeld bedraagt de stijging over het gehele land f 3 per 100 kg. melk van 3.7 pet vetgehalte, namelijk ongeveer f 2 voor de wei degebieden en f 4 voor de zand gronden. Deze verhoging wijdt men voor namelijk aan de loonstijgingen en daarnaast aan de grotere hoeveel heden veevoeder, die moesten wor den aangekocht. De laatste twee jaar zijn in dit opzicht bepaald on gunstig geweest en ook voor de komende winter zijn de vooruitzich ten niet best. De uitkomsten van 't onderzoek laten grote verschillen in prodnc tiekosten zien. Het grootste verschil bedraagt heeft een ingebouwde klok, welke automatisch uitschakelt op de door U gewenste tijd. Enkele stukjes goed kunt U met een kleine hoeveel- 1 heid sop wassen. De was machine is dubbelwandig en heeft een onverslijtbare roest vrije stalen binnenkuip. De motor is beveiligd. De wrin- ger is verstelbaar voor dik en dun goed en kan na gebruik in de kuip worden geklapt. Een pracht-wasmachïne voor slechts f. 398.- contant of f. 41.16 contant en f. 24.- '*«*4 p. mnd^ U moet deze Rondo „Lilly' beslist eens gaan zien bij Uw winkelier. Wss-s# sinds 45 jaar eenl kwaliteitsproduct Waar niet verkrijgbaar wende men zich tot de Imp.-Fabr. Gebr. Timmermans, Kessel—Venlo. In alle modellen en uitvoeringen steeds volop verkrijgbaar bij Grofestraat 10 VEN RAY Telefoon 683 thans ruim f 7 per 100 kg. melk r.amelqk f 18.50 op de Noord-Hol landse kleitveide tot f 26 in de Noordbvaban.tse gemengde bedrij ven van 10 tot 15 hectare, De pro ductiekosten op de kleigronden zijn nergens hoger dan f 23.90. Op de zandgronden of gemengde bedrijven nergens lager dan f 23.90. De hoogste productiekosten in het weidegebind vindt men in de Alblasserwaard met f 24.40 per 100 kilo. De kosten op de zandgronden liggen gemiddeld f 5 per 100 kg. hoger dan het gemiddelde in de weidegebieden. Omdat de bedrijven op de zandgronden kleiner zijn, dan in de weidegebieden, blijkt.dat daar per koe meer arbeid nodig Ss, dan in doelmatig Ingerichte grote stallen. De voornaamste oorzaak van liet kostenverschil ligt in bedrijfsom standigheden, namelijk in bedrijfs- grootte en grondsoort. Men vreest, dat gebrek aan ar- be idskraenten in de weideb edrijven zich op den duur zal wreken door een zekere verwaarlozing dezer bedrijven en teruggang in produc tiviteit. Bij de berekeningen is men uit gegaan van de arbeid van de boer en diens gezinsleden, waan/oor een norma al arbeidsloon is berekend. Bovendien is voor de beer als bedrijfsleider een zekere beloning in re kening gebracht. Als pacht is aangenomen het bedrag, dat gemiddeld het volgend jaar zal worden betaald. VROUW VERMOORD IN EINDHOVEN. Zaterdagavond laat is op een binnenpad te Eindhoven een vrouw dodelijk verwond door een steek met een mes. Een voorbijganger trof haar aan, bracht het slacht offer naar het Binnenziekenhuis, waar de dood werd geconstateerd. Het slachtoffer bleek te zijn de 32jarige gehuwde vrouw v.d. V. L. uit Gestel. Zij is moeder van 3 kinderen. De politie heeft haar echtgenoot en een 29jarige bak kersknecht afkomstig uit Deurne gearresteerd, doch beiden blijven schuld ontkennen. Voor de daderzijn dodelijke steek toebracht, moet er een hevige worsteling hebben plaats gevonden. De vrouw heeft met haar vrese lijk bloedende wonde nog twintig meter afgelegd teneinde van de voorzijde van de straat buurtbewo ners te waarschuwen. Haar voor nemen heeft zij evenwel niet meer kunnen uitvoeren. BEL OP BIJ BRAND No. 392

Peel en Maas | 1954 | | pagina 4