fa'* Wie zich aan 'n ander spiegelt... Rent gij het Mandement der Bisschoppen? Loonsverhoging a.s.? INGEZONDEN Oct.'44-Oct.'54 Zaterdag 28 Augustus 1954 No. 35 VIJF EN ZEVENTIGSTE JAARGANG ONDERVINDT'I KLEPIHG WINT 'T CUNht^llt VP MAAS PM ADVERTENTIEPRIJS 8 ct. p. mm. ABONNEMENTS- EriY UiVlw A PRIJS PER KWARTAAL f 1.25 Buiten Venraj f 1.45 PEEL EN DRUK EN UITGAVE FIRMA VAN DEN MUNCKHOF WFFKRÏ AH VOOR VFNR AY GROOTESTRAAT 28 TELEF. 512 GIRO 150652 VV ErErlVDUAU V WIS. V OilAii I Alle katholieken lid van de katholieke sociale organisaties Het is bijna onbegrijpelijk dat er nog katholieken zijn die zeggen dat de katholieke sociale organisaties tegenwoordig beter konden verdwij nen. Waarom al die verdeeldheid, die hekjeszetterij? Waarom ons niet met alie andersdenkenden die van goede wil zijn aaneensluiten tot één grote algemene organisatie? We streven toch allen het zelfde doel na: meer welvaart voor allen. De Bisschoppen zijn bezorgd dat er soms achter dit geredeneer in de diepste grond een zekere onver schilligheid en lauwheid schuil gaat. Dat men gaat vergeten dat de ka tholieke sociale organisaties niet slechts verenigingen van katholie ken, maar inderdaad katholieke verenigingen moeten zijn, waarin de katholieke beginselen tot hun volle recht komen. Wat ook het naaste doel dier verenigingen moge zijn, het voornaamste en hoogste doel is het christendom door te voeren en gestalte te geven in het maatschappelijk leven, en zo mee te werken aan het koningschap van Christus in de wereld van heden. Men moet niet aankomen met de bewering dat de katholieke sociale organisaties opgericht zijn uit eco nomische nood, om betere arbeids voorwaarden en beter loon te ver krijgen voor de arbeidende klasse. Want die katholieke organisaties werden ook gesticht om de katho lieken te vrijwaren voor de grote gevaren die dreigden van de kant van neutrale of onchristelijke ver enigingen. En van het begin af aan heeft de leiders voor de geest ge staan, de leden niet slechts te be waren in het heilig geloof, maar ze te vormen tot strijdbare Chris tenen en hun krachten te bundelen om een hervorming van de maat schappij te kunnen doorvoeren „in de géést van het Evangelie" zoals Paus Pius XI zegt in de encycliek „Quadragesimo anno". Wie meent, dat juist de katho lieke vakorganisaties de mensen minder bereid of minder geschikt zou maken om met andersdenkenden, maar toch goedwillenden mede te werken aan een betere maatschap pij, hij vergist zich. Hij weet niet, hoezeer juist de plaatsbekleder van Christus op aar de, Paus Pius XI, in de encycliek „Qudragesimo Anno" zo aangedron gen heeft op samenwerking met allen, die van goede wil zijn, welke godsdienst ze ook hebben of welke richting ze ook zijn toegedaan. De K.A.B. heeft er na de oorlog prijs op gesteld met het N.V.V. en het C.N.V. samen te werken voor zover dit mogelijk was en deze wens tot samenwerking bestaat nog bij de K.A.B. Samenwerking met andersden kenden dus, zover dat mogelijk is, maar toch onze eigen katholieke sociale organisaties handhaven! Juist omdat onze katholieke so ciale beweging in het verleden zo veel goeds tot stand heeft gebracht en fair bestaansreden daardoor overduidelijk heeft bewezen. „Zij heef t immers van haar oor sprong af in de voorste linies ge staan ze is een stuwkracht gewor den bij het scheppen van gezonde maatschappelijke toestanden; ze heeft onze arbeiders behoed tegen grote gevaren, die voor het geloof dreigden van de kant van de soci alistische vakbeweging; ze heeft de werkgevers aangezet tot een chris- telijk-sociale houding; ze heeft in alle standen en rangen rijke vruch ten voortgebracht voor het gods dienstig leven en de christelijke levenshouding der katholieken." Onze katholieke organisaties hebben tenslotte de geesten rijp gemaakt en de weg bereid voor de nieuwe ordening van de maatschap pij volgens de richtlijnen van de laatste Pausen: zo schrijven de Bisschoppen in hun Mandement. En dan zouden we nu die katho lieke sociale organisaties laten ver dwijnen omwille van het drijven van Socialisten en Humanisten Wie goed ziet, zal juist nu de tijd gekomen achten om de volle vruchten te plukken van de arbeid en de offers van het verleden, om de maatschappij zo goed mogelijk uit te bouwen in christelijke zin, en zo op de beste wijze de ware belangen van het volk te dienen. Wie het doel van de katholieke sociale organisaties scherp voor ogen houdt, zal beseffen, dat zij juist nu hard nodig zijn. Het is niet waar, dat de mensen van de zogenaamde „neutrale" vak beweging, de Socialisten en de Humanisten, hetzelfde doel nastre ven als onze katholieke sociale organisaties. Wij katholieken willen een maatschappij opbouwen met een uitgesproken christelijk karak ter; wij willen het Koningschap van Christus op alle gebieden van cultuur en arbeid verbreiden; wij willen een nieuwe Gemeenschap, die meer dan de tegenwoordige gebaseerd is op rechtvaardigheid en naastenliefde, dus de nieuwe opbouw van de maatschappij. Wij willen nlg de publiekrechtelijke bedrijfsorganisatie, die een eind zal maken aan de onnatuurlijke tegen stelling tussen de twee klassen van werkgevers en werknemers. Deze hebben zich tot nu toe als gevolg van de strijd op de arbeids markt als twee tegengestelde fron ten gegroepeerd. Maar dan zal er geen strijd meer zijn, maar meer liefde en rechtvaardigheid en broe derlijk samenwerken van de ver schillende standen. Al deze idealen zouden in een algemeen programma niet tot uit drukking kunnen komen. Zij zouden in een zogenaamde „neutrale" vakbeweging niet kunnen gedijen, zij zouden integendeel hun glans verliezen, omdat wij katholieken in zo'n algemene vakbeweging wat betreft onze idealen naar alle kanten concessies zouden moeten doen, en dan zou er niet veel meer van overblijven. P. D. Er is de laatste maanden ernstig beraadslaagd over een nieuwe loon- ronde. Niet alleen omdat de grotere levensduurte de in Oct. j.l. inge gaan zijnde loonsverhoging weer heeft ingehaald, maar tevens ook om de arbeider te doen delen in de stijging van het nationale inkomen. De daartoe ingestelde commissie van de Sociaal Economische Raad, is nagegaan of de inkomens der ar beiders ook zijn achtergebleven bij de ontwikkeling van het werkelijk nationale inkomen per hoofd van de beroepsbevolking en is tot de conclusie gekomen, dat er een be duidend verschil bestaat. Het arbeidersinkomen is niet in dezelfde mate gestegen als het na tionale inkomen. Daarom heeft deze commissie geadviseerd om gezien de huidige gunstige economische toestand tot loonsverhoging over te gaan. Er schijnt echter nog geen definitieve uitspraak gekomen te zijn op de vraag of deze loonsver hoging verplicht zou moeten worden voorgeschreven of dat men deze via vergunningen per beroepsklasse toe laat. De grootte van de loonsver hoging zal eerst bij de eventueel te geven verplichting of vergunning kunnen worden vastgesteld. De grote vraag blijft natuurlijk of deze mogelijke loonsverhoging geen ernstige gevolgen zal hebben als prijsstijging werkloosheid en verstoring van de betalingsbalans. De commissie meent, dat dit alles mee zal vallen, mits natuurlijk aan bepaalde voorwaarden wordt vol daan. Zij is eerder van mening, dat de huidige onbevredigde toestand gevaren met zich brengt in verband met de arbeidsvrede. Bij het onderzoek inzake deze loonsverhoging, waarbij dus de inkomen-vorming in Nederland ook ernstig bestudeerd is, is het de commissie allereerst opgevallen, dat het huurpeil i.v.m. andere landen te laag Is en ook economisch niet verantwoord is. Zij adviseert deze huren dusdanig op te trekken, dat tekorten en verschillen uit de weg worden geruimd. Een tegemoetkoming in de huur verhoging zal door middel van ver laging van directe en indirecte belastingen moeten gevonden wor den, aldus deze commissie. Verder adviseert de commissie om de subsidie politiek te onderzoeken en te verminderen. De Regering geeft om de kosten van levensonderhoud te drukken, nog verschillende subsidies. Deze commissie meent, dat deze hele politiek te grote onzekerheid schept voor het bedrijfsleven en dus ernstig moet worden bestudeerd om tot vermindering en afschaffing te komen. En tenslotte is de commissie ge bleken, dat gepensionneerden en kleine renteniers ernstig gedupeerd zijn door de waardevermindering van de gulden en de stijging van de kosten voor levensonderhoud. Derhalve adviseert de commissie ook deze groepen tegemoet te komen door verhoging der pensioenen, een tegemoetkoming in de huurverho ging door middel van belasting verlaging. Al deze voorstellen zullen bespro ken worden op deze eerstvolgende vergadering van de Soc. Econ. Raad die dan haar adviezen zal geven aan de Regering, die nog niet gebonden is om ze op te volgen. Dinsdag was het kouder dan op 4 December Deze uitzonderlijk slechte zomer heeft Dinsdag in het midden en Zuidoosten van het land zijn diepte punt bereikt. Daar bleef de tem peratuur op vele plaatsen beneden de 13 graden. In het hele Zuid oosten was het de koudste Augus tusdag van deze eeuw en ook de koudste dag van deze zomer tot nu toe. In het hele Zuidoosten was het op deze 24ste Augustus aan zienlijk kouder dan op 4 December van het vorig jaar, toen er tempe raturen van 14 tot 18 graden werden gemeten. Vandaar dat menigeen kleumde bij deze winterse Augustus-kou. Wie zich aan een ander spiegelt..., zegt het spreekwoord, die spiegelt zich zacht. Daaraan moesten we denken, toen in Elseviers Weekblad een reportage verscheen over de gemeente Emmen. In deze streek, die tot practisch na de oorlog een der armste was van ons land, met een geweldig groot aantal werklozen en seizoen arbeiders, is na de oorlog een soort revolutie ontbrand, die ook voor deze streek misschien tot voorbeeld kan strekken. Want in dit oude Drentse zand- dorp is na de oorlog werk verzet geworden op velerlei terrein. In Emmen zelf zijn bv. na 1945 8 be drijven gevestigd, die aan 1500 ar beiders werk hebben verschaft. In de dorpen rondom Emmen 12 be drijven voor 1200 mensen. Hoe deze omschakeling van het zware vak van veenarbeider moge lijk is geworden wordt duidelijk omschreven, maar men heeft daar wel in het oog gehouden, dat voor die omschakeling ook nog andere factoren meetellen. Voorbeelden ten over. Men heeft een uitbreidingsplan klaar liggen, door de gemeentelijke dienst opgezet, wat voorziet in een woongelegenheid voor 30.000 men sen (thans telt Emmen er 17000). Na de oorlog zijn er meer dan 3300 woningen bijgebouwd, ofwel 1/3 van het naoorlogse huizenbezit. De nieuwe plannen worden in maquettes opgezet en het publiek kan kennis nemen in een aparte bijeenkomst en tentoonstelling van de toekomst plannen op dit terrein, waarbij door Burgemeester en des kundigen tekst en uitleg gegeven wordt. Vijf jaren geleden kochten enkele Emmenaren een vleugel, die in een café werd geplaatst, waar liefheb bers van muziek naar de een of andere pianist konden luisteren. Nu is er een aula voor 650 personen, die als toneel- en concertzaal te ge bruiken is en inderdaad ook wordt gebruikt. Er zijn naast lagere en technische scholen ook een lycea gebouwd voor jongens en meisjes, waarin nu 400 leerlingen het onderwijs volgen. Er is een openluchtheater tot stand gekomen, waarin de beste krachten van Nederland optreden. Dan bouwt men op het ogenblik een sporthal, waarin zelfs getennist kan worden en verder alle overdekte sporten in beoefend kunnen worden. Men heeft doodnuchter twee gym nastieklokalen aan elkaar gebouwd en klaar was kees. Een nieuw zwembad is in voor bereiding. Een beroepsbrandweer met pracht materiaal staat dag en nacht klaar en de wagens van de Emmense Gemeentepolitie zijn beroemd om hun prachtige inrich ting. Er is een openbare leeszaal ingericht met liefst 60.000 boeken en zo kan men doorgaan. Alleen al de verhalen hoe de ge meentelijke autoriteiten verschil lende fabrieken in deze plaats heb ben gekregen, door nachtelijke auto ritten naar Kopenhagen resultaat Deense nylon fabriek, waarop 110 Emmenaren werken tonen aan wat een werk daar verzet is en nog verzet wordt. Profijt van de armoede „Men vraagt zich wel eens ver wonderd af hoe een gemeente als Emmen dit alles heeft kunnen fi nancieren, zegt de burgemeester in zijn interview met Elsevier. „Ik antwoord hier altijd op", zegt hij, „dat Emmen thans profiteert van zijn armoede van vroeger. Het is het eerste achtergebleven gebied geweest, dat na de bevrijding in samenwerking met rijk en provincie in ontwikkeling kon worden ge bracht. Daardoor is er 4millioen gulden besteed kunnen worden aan wegen aanleg en bijna evenveel aan de uitbreiding van de waterleiding. En ruim 2 millioen voor uitbreiding van het electriciteitsnet. Wat de industrie betreft, profi teren wij van de door het Rijk vast gestelde premie-regeling. Zowel bij de vestiging als bij de uitbreiding van een fabriek, verstrekt de Re gering een premie van 25 pet van de bouwkosten, tot een maximum van 25 gulden per vierkante meter. Door dit alles is een industrieel klimaat geschapen, dat vele fabrie ken naar Emmen deed komen. De gemeente werkt daar zelf hard aan mee. Wij bouwen zelf ook met behulp van die bonusregeling fabrieken en industrieflats, die wij dan weer verkopen, in huur of in huurkoop geven. Ik kan hier alleen opantwoorden: „Emmen is na Ede en Apeldoorn de uitgestrektste gemeente van ons land, wij hebben vele inwoners, die door verpaupering werden bedreigd, als er „niet iets gedaan" wordt. Het is mij een vreugde aan dit „doen" mee te helpen. In Venray Zouden wij bij een 10 jaarlijks overzicht waarschijnlijk ook opmer kelijke vooruitgang op velerlei ter rein kunnen ontdekken. En misschien was een dergelijk rapport niet dom, omdat we daar uit niet alleen kunnen leren wat gebeurd is in deze zo moeilijke pe riode in Venrays geschiedenis, maar ook omdat daar uit conclusies kun nen worden getrokken voor de toe komst. Fouten, die verbeterd, tekort komingen die kunnen worden aan gevuld. Wat echter in dit verslag zo op viel is de voortvarendheid van het gemeentebestuur inzake industrie vestiging en de culturele verheffing van die streek. Speciaal op dit laatste punt wijzen wij, omdat men hier schijnbaar van mening is, dat dit een luxe is, die wij als armlastige gemeente ons niet kunnen permi- teren. Dat er vroede vaderen zijn, die daar anders over denken, blijkt, wél uit dit verslag. Wat er verder uit op te maken was, is dat men niet alleen uitbrei dingsplannen klaar heeft, maar tevens gezorgd heeft voor een be hoorlijke voorlichting van het pu bliek. Als wij moeten erkennen, dat ons rantsoen huizen voor 1954 niet kan gebouwd worden omdat er geen grond is, terwijl we prachtige wegen aan gaan leggen, langs tuintjes, waar men schijnbaar niet van plan is de eerste tien jaren te bouwen, dan blijkt, dat we ook hieruit kun nen leren. Zo zijn er vele punten, waarin een gemeente Emmen ons ten voor beeld kan zijn. Misschien dat een nadere bestudering hiervan ook voor Venray heilzaam kan werken. Dinsdag a.s. komt Venrays Ge meenteraad wederom in openbare zitting bijeen. De vergadering be gint om 6 uur. Op de agenda staan o.m. enkele voorstellen tot aankoop van grond. Zo blijkt, dat de gemeente enkele are grond kan kopen in Venray Oost, voor f 0.50 per m2, behou dens 170 m2 waarvoor f 1.- betaald moet worden. Verder staat op de agenda de verkoop van ruim 21 ha aan de Paardenkop ii Ysselsteyn t.b.v. de Nederlandse Landmacht voor de bouw van enkele magazijnen. Aan vankelijk werd gevreesd, dat een stuk ontginningsgrond, bestemd voor weidegronden hieraan ook op geofferd moesten worden, maar men heeft dit weten te voorkomen. De verhuring van het gebouwtje aan de Merseloseweg, waarin thans het Arbeidsbureau op stok zit, als mede het belastingkantoor aan de Stationsweg aan de Staat der Ne derlanden is een volgend punt van de'agenda. Een ander punt is het voorstel om 4 aandelen van f50 te nemen in de ETIL, het instituut dat zich bezig houdt met de bevordering van de industriële belangen der provincie. Misschien dat in deze vergadering dan ook eens uit de doeken gedaan kan worden, wat het ETIL gedaan heeft voor onze gemeente en de streek, waarin wij wonen, omdat we ons niet aan de indruk kunnen ontrekken, dat het Brabantse Instituut voor de Noord Oosthoek van Brabant heel wat meer baanbrekend werk verricht heeft als bij ons het ETIL. De mis schien verkeerde indruk van buiten staanders kan zo worden opgelost. Verder is er een duister punt op de agenda, waarin nl. wordt mede gedeeld, dat Ged. Staten een raads besluit tot het verlenen van een eerste hypotheek ongeldig heeft verklaard, omdat naar de mening van G.S. het niet op de weg der gemeente ligt gelden uit te lenen, wanneer het niet betreft de uitvoe ring van een gemeentelijk bouw- credietregeling of van een ander soortelijke regeling. Waarmede dus G.S. het verlenen van hypotheken terugwijst naar particulieren, ban ken, verzekeringen etc. Dan is er verder een voorstel om de Jongensschool in Leunen een stel nieuwe buitentoiletten te geven, alsmede een nieuwe betegelde speel plaats, terwijl in deDr Poelsschool materiaal moet komen voor de in richting van een nieuwe klas. Plannen voor de verandering van het Mgr. Wijnhovenpark, dat in tussen nog altijd meer op een con centratiekamp dan op een park lijkt, zijn er ondanks de beloften nog niet. Desniettemin gaat men vast rustig door de Paterskoel te dempen. Met belangstelling heb ik gelezen hoe mijnheer van de Burgt vraagt om de bouw van grotere woningen. Misschien dat men daarnaast nog ook op een andere manier aan grotere woningen kan komen. Het zou waarschijnlijk de moeite lonen, als men eens onderzocht hoeveel oudere echtparen, waarvan de kinderen inmidels voor het over grote deel reeds vertrokken of ge trouwd zijn, in grote woningen „zitten", die feitelijk voor hen niets anders als een grote last betekenen. Poetsen, trappen lopen, grote ka mers etc. Vele van deze echtparen zouden gaarne bereid zijn te ruilen, mits ze een kleine behoorlijke wo ning konden krijgen. Dan waren én de grote gezinnen én de kleinere en oudere gezinnen uit de brand. Want van het ouden van dagen complex schijnt de eerste tientallen jaren toch niets te komen. 'Een Grootmoeder, met een te groat huis. Onze jeugd We zijn in Venray na de oorlog vooruit gegaan wat betreft de groenversiering. Bestaande plant soentjes werden verbeterd en uit gebreid en vele nieuwe kwamen een vrolijke noot brengen in onze plaats. Bomen werden al of niet met hulp van de jeugd geplant, kortom aan alle kanten werd voor de zo nodige versiering gezorgd. Venrays jeugd schijnt echter met man en macht gezworen te hebben dit alles in de kortste keren weer te niet te doen. Van bomen worden takken en toppen afgerukt, plant soenen worden als speelterrein gebruikt, met het gevolg kapotte grasmat, vernielde bloemen en struiken. Paterskoel is van park tot con centratiekamp bevorderd. Voor het Desselke loopt men met dezelfde plannen rond. De tuinman van het Engelse Kerkhof wil militaire be waking vragen, want dit jaar heeft men reeds meer dan driehonderd planten gestolen, terwijl de platte grond ten dienste van de bezoekers met een regelmaat van een klok verdwijnt. Venray is, wat dat betreft bij de Kerkhovendienst der Engel sen de beruchtste plaats in heel Europa. Of het nu de oplossing is, al deze plantsoenen met prikkeldraad te omringen durf ik te betwijfelen. Van de andere kant kan men noch de Engelsen, noch Gemeentewerken verwijten, dat zij die eeuwige ver- nielerij en gapperij moe zijn. De kapitalen, die een en ander kost, worden daarvoor niet uitgegeven. Maar dit alles blijft toch maar een noodoplossing. De feitelijke oplossing ligt op de eerste plaats bij de ouders, die in plaats van op de bank rustig toe te kijken hoe de lieve jeugd bv. het Engelse Kerkhof als speelplaats gebruikt (bokspringen over de grafstenen is nog een der meest onschuldige spelletjes) hun kinde ren er op moeten wijzen, dat al dat groen er niet is om kapot ge maakt en vernield te worden. Op de tweede plaats moet 't onderwijzend personeel hier eens wat meer aandacht aan besteden. Wie zelf wat liefde heeft voor de natuur moet op een school dat toch ook aan de kinderen kunnen mee delen. Op andere plaatsen gebeurt dat toch ook en met groot succes. En op de derde plaats is het een taak voor de Overheid om te zorgen dat de jeugd toch wat meer speel terreinen krijgt. Men kan de jeugd wel alle slecht verwijten, maar als in een kinderrijke buurt als het Desselke alleen maar speelplaats is op straat of het plantsoen, dan komen er beslist stukken. Wil men het schone bewaren, dan zullen deze drie samen moeten werken en is tenslotte er de politie, die in deze dan nog corrigerend kan optreden. Als men plantsoenen met prik keldraad moet omringen, deugt er iets niet. En kan dat niet verbeterd worden, laat men dan van die plantsoenen kinderspeelplaatsen maken. Dan dienen ze nog ergens voor. Maar hopenlijk kan door onderlinge samenwerking het ene behouden, het andere tot stand gebracht worden. VENRA YENAAR. In October a.s. zal het tien jaren geleden zijn, dat de Engelsen een kapotgeschoten en gebombar deerd Venray binnen trokken. Dat zij kwamen in een gemeente, die in enkele maanden tijds van 'n bloeiend en rustige plaats veranderd was in een grote puinhoop, waarin geen leven meer over scheen. Dat zij het bevel gaven aan de talloze kelderbewoners te evacueren, huis en haard hoe verwoest en hoe kapot ook achter te laten en in de vreemde maar af te wach ten hoe het verder zou aflopen. De tijd heeft vele wonden die toen geslagen zijn, geheeld en al mag het lidteken soms nog schrijnen, nu tien jaren nadien zijn we al weer veel vergeten van de ellende en de troosteloosheid, van het verdriet en de wanhoop, die ons toen gevangen hield. We hebben een monument opge richt voor hen, die in deze dagen gevallen zijn en we hebben onze plaats weer opgebouwd. Misschien wat simpel en misschien zelfs wat wreed gezegd, maar daar komt het op neer. Nu zijn we geen voorstanders van plechtige jubilea, maar toch geloven we, dat het goed zou zijn als we deze Octobermaand eens extra aan dacht zouden besteden aan wat nu gebeurd en wat niet gebeurd is in de afgelopen jaren. Het kan niet ontkend worden, dat de laatste tijd de overheid in het algemeen nog al eens becrltlseerd wordt. Dat men wijst terecht of niet- terecht, dat blijve nu buiten be schouwing op verschillende din gen, die al lang hadden moeten gebeuren, op andere dingen, die verwaarloosd zijn, kortom, dat men critiek hoort over allerlei punten. Daar zijn verschillende oorzaken voor aan te wijzen en een daarvan is wel, dat nu de opbouw feitelijk achter de rug is en men zich, al of niet bewust, afvraagt, wat nu? In de voorbije jaren heeft men ook wel voor de toekomst proberen te zorgen, maar toen had de gewone man het feitelijk te druk met eigen zaken, dan dat men zich daar nu intensief mee bemoeien kon. Nu schijnt, dat langzaam maar zeker te veranderen en omdat men niet direct een behoorlijk antwoord weet op de gestelde vraag, komt er dikwijls critiek, die op haar beurt weer commentaar oproept "en het enige resultaat is meestal: lelijke gezichten. De ontwikkelingsprognose, die van hogerhand zal worden opgesteld, duidt aan, dat ook de overheid een zoveel mogelijk positief antwoord op deze vraag wil hebben, om daar mede in de toekomst rekening te kunnen houden. Maar bij dat alles realiseert men zich soms toch wel te weinig, wat zich in die laatste oorlogsmaanden heeft afgespeeld, de gevolgen en de oplossing daarvan. Nu we dan tien jaren verder zijn, zou men deze jaardagen aan kunnen grijpen om in een gedegen overzicht alles wat is gedaan en verwezenlijkt nog eens bij elkaar te plaatsen. Niet alleen krijgen we dan een belangrijk stuk Venrayse geschie denis op overzichtelijke wijze bij elkaar en werd het publiek nog eens herinnerd aan veel, wat men nu al weer doodgewoon vindt, maar men zou tevens uit dit alles nog wijze lessen kunnen halen, fouten kunnen verbeteren en tekortkomingen kun nen aanvullen. En als de Overheid van haar kant in dit overzicht haar vele moeilijk heden naar voren bracht, dan zou dit niet alleen tot een beter begrip kunnen leiden van haar taak tot de grote massa, maar ook voor haar zelf een stimulans zijn door te te blijven gaan, omdat het verleden onherroepelijk zal leren, dat on danks en zelfs misschien door die moeilijkheden, nog zoveel bereikt is geworden op velerlei terrein. Ter wijl daar, waar men tekort ge schoten is, een duidelijk afgebaken de weg zich zal aftekenen voor verbetering in de toekomst. October 1954 kan een goede ge legenheid zijn om zich te bezinnen op de moeilijke tijd die achter ons ligt en daaruit de kracht te putten om de ongetwijfeld nog moeilijke weg, die voor ons ligt, met frisse moed op te gaan, daarbij geleerd door de lessen van het verleden. Nieuws uit Venray en Omgeving GROENE KRUIS DONDERDAG a.s.: Consultatiebureau voor zuigelingen uit de Kerkdorpen Emigratie-voorlichtingsavond Regelmatig komen er Nederlandse Paters, die in Canada werkzaam zijn onder de emigranten of onder de Canadezen, op vacantie. Zij zijn mannen van het vak en weten wat emigreren is. Het zou fijn zijn voor hen, die zich voor Canada interes seren of voor emigratie in het algemeen, zo iemand eens te horen spreken. Wij hebben op zo iemand beslag weten te leggen. Ondanks zijn korte vacantie, die reeds 22 Sept. eindigt, heeft Pater Otgerus, een Brabantse Capucijn, de stichter van het Nederlandse contactblad: „Onder Ons" (tegenwoordig: Com- pas), zich bereid verklaart hier te komen spreken. Hij komt Vrijdag 10 September spreken in Huize „San Damiano". De belangstelling zal wel groot zijn, maar de ruimte is beperkt. Wij hopen, dat belangstellenden zich bijtijds bij Meester P. Gerrits of bij Pater Aegidius Versluys O.F.M. zullen opgeven. Derde Orde-mededelingen De maandvergadering heeft plaats op de eerste Zondag van de maand, dat is op Zondag 5 September, zowel des morgens als des middags. Ik hoop, dat allen één van deze vergaderingen zullen bijwonen. De leken-tertiarissen op Nieuw- Guinea kunnen zielen redden door kralen. Hebt U nog van die kralen liggen, laat ze niet slingeren, maar stuur ze naar mij of naar het Derde Orde-huis in Alverna (Gld.) Een dezer dagen krijgt u een Winterprogramma thuis gestuurd. Zoudt U zo goed willen zijn het niet te laten terecht komen in de prullemand, maar lees het even door en doet ermee, wat erin ge vraagd wordt. Wat denken die mensen (vrouwen en mannen), die door afstand of

Peel en Maas | 1954 | | pagina 1