Heel Ven ray staat op z'n
J 1 1
„HET WITTE HUIS
Beestachtigheden
in Korea!
HET WITTE HUIS slaat de prijzen
Grote paniek onder de concurrenten
U kunt zich nu kleden voor 'n paar eer
kti
kant
dd'wQ
oeöet
Ik heb geen tijd
LEEST DIT!
LEEST DIT!
LEES(
1000 Costuums vanaf f 39.-
500 Overjassen zuiver wol v.af 49.-
1500 Regenjassen, loden jassen,
wollen gabard. jassen, waterd. Egyp.
linnen jassen vanaf 29.75
Jekkers met teddy gevoerd
Prachtige kinderpakjes met teddy
gevoerd, 4delig 24.90
Alles
onder
de u
BEL BIJ BRAND
3 9 2
Kazerne en Kerstmis
Zoete lieve Gerritje
legde laatste steen!
t(|
I
I
I
I
I I
I
Pudding van
Niet alleen op de verjaardag van
de kinderen, maar elke dag smaakt
pudding van Dr. OETKER. Er is afwisseling ge
noeg: Vanille,- Room- of Amandelsmaak. Dan
is er nog de verrukkelijke Gala Chocolade
pudding met Dr. OETKER Vanille-saus. En
tenslotte iet héél feestelijks: Dr. OETKER
Flan in Vanille- of Chocoladesmaak. „Ijspudding"
zeggen de kinderen, zó lekker koell 't Smelt op
de tong. Tracteer hen eens en—ook U zelf.
En wilt U eens iets lekkers bakken?
Gebruik dan Dr. Oetker Bakpoeder
BACKIN. Vanille-suiker en Aroma's.
Stort f 2. op onze girorekening
nr. 110WO of maak dit bedrag pel
postwissel over aan N.V. INHAMA,
OmvaM 1 .Amsterdamondervermel-
dingvanlettepQ en het nieuwe royale
Dr. Oetker bakboek „BAK MET
i PLEZIER'' wordt U omgaand franco J
toegezonden.
pYl'
Bloedige communistische
terreur.
De Chinese en Noord-Koreaanse
communisten hebben in de drie
jaren, dat de oorlog in Korea heeft
gewoed, 29815 mensen krijgsge
vangenen, behorende tot de legers
der Verenigde Naties zowel als
burgers vermoord, gemarteld of
laten verhongeren.
Deze kroniek van onmenselijke
wreedheid is de wereld ter beoor
deling voorgelegd, toen de Ver
enigde Naties er in toestemden, dat
een gedocumenteerd rapport, op
gesteld door het Amerikaanse Le
ger, op de agenda der Assemblee
werd geplaatst.
Uit dit rapport blijkt, dat 11622
militairen, 17354 burgers en 839
ongeïdentificeerde personen het
slachtoffer zijn geworden van com
munistische wreedheden.
29.815 mensen vermoord,
gemarteld of laten ver
hongeren.
Onder de slachtoffers bevinden
zich onderdanen van de Zuid-Ko-
reaanse Republiek, van de Noord-
Koreaanse staat, de Verenigde Sta
ten, Turkije, Groot Britannië, Bel
gië en Australië.
De lijken van 10032 slachtoffers
konden worden geborgen.
Het document dat deze ontzet
tende aanklacht inhoudt, is grondig
op zijn authenticiteit onderzocht en
wordt bevestigd door de in totaal
533 overlevenden, die uit commu
nistische gevangenschap zijn terug
gekeerd, om te getuigen van deze
daden van onmenselijke wreedheid.
Het rapport logenstraft de Chi
nees-communistische propaganda,
die in kleuren en geuren placht af
te schilderen, hoe de krijgsgevan
genen behorende tot de Verenigde
Naties met „verlof" gingen, gods
dienstoefeningen bijwoonden, zeer
voortreffelijke maaltijden kregen
voorgezet en een uitstekende me
dische verzorging genoten.
Hieronder zijn enige gevallen aan
gehaald, zoals die zijn weergegeven
in het historische document.
Eerst ging ik naar de heuveltop,
teneinde ze bij aankomst te kunnen
verkennen. Dat was mijn geluk.
Want plotselijk stond er aan de
bosrand een Russische soldaat, met
machinepistool en al. Tegen alle
regels in was hij door het bos
getrokken. Als ik die richting ge
nomen had, zou ik hem in de armen
gelopen zijn.
De Rus wandelde op zijn gemak
naar het huis en ging naar binnen.
Ik bleef naar hem uitkijken maar
hij verscheen niet meer. Het begon
langzamerhand donker te worden.
B'ijkbaar zocht de Rus een schuil
plaats voor de regen. Niet onmo
gelijk, dat hij de nacht in het huis
bleef.
Toen het helemaal donker was
geworden, trok ik me in het bos
terug.
De regen hield nog steeds aan.
Ik zocht met de hond een droog
plekje en we vonden een kuil die
ons enigszins beschutte. Ik was al
tot mijn huid toe nat en kon de
slaap niet vatten.
Tegen het ochtendgloren hield de
regen op. De zon brak door. De
grond was verzadigd van nattig
heid.
Ik sloop met de hond het bos
uit. Met de grootste voorzichtigheid
kroop ik de heuvel op. Het huis
zag er van verre verlaten genoeg
uit. Toch voelde ik me niet zeker
dat de Rus weggegaan was.
De militaire kijker lag in een
blikken doos onder het struikgewas.
Hij was het voornaamste attribuut
van onze waarnemingspost. Ik groef
hem op en bespiedde het huis.
In de papperige doordrenkte grond
zag ik duidelijk de voetsporen van
de Rus die naar huis leidden. Uit
het huis kwamen geen sporen. Toch
was de grond nog nat.
De Rus moest dus nog binnen
zijn.
Als een voorbeeld van barbaarse
moordzucht zal het bloedbad van
Taejon in de annalen der geschie
denis worden opgetekend op één
bladzijde met de plundering van
Nanking, de vernietiging van het
ghetto van Warschau en dergelijke
gevallen van massamoord.
In Taejon werden naar schatting
5000 tot 7500 burgers tezamen met
42 Amerikanen en 17 Zuidkoreaan-
se krijgsgevangenen in koelen bloe
den afgeslacht.
Bij de gevangenis van Taejon
werd een ondiep massagraf ont
dekt, waarin de lijken van ruim
300 vermoorde burgers.
1800 Zuidkoreaanse burgers wer
den gedwongen de afstand van
Seoel en Kaesong naar Pyongyang
af te leggen met de handen op de
rug gebonden. Vandaar werden zij
in kleine groepen naar Changyon
gebracht om daar doodgeschoten
en in massa begraven te worden.
In de buurt van Kujangdong zijn
30 Amerikaanse krijgsgevangenen
gefusileerd of met bajonetten af
gemaakt.
Onderzoek ter plaatse wees uit,
dat zeven lichamen waren met olie
overgoten en in brand gestoken.
In de nabijheid van Muju wer
den de lijken van 5 Amerikaanse
vliegers ontdekt. De lichan^gn der
mannen vertoonden talloze diepe
gaten verwondingen die blijk
baar waren toegebracht met speren
van bamboe of gepunte stokken.
Nog een ander voorbeeld van
communistische bestialiteit is het
geval van 10 Amerikaanse mari
niers, die in Januari 1951 bij Nak-
chon Dong waren gevangen ge
nomen. Deze werden geheel naakt
aangetrotfen en met de handen op
de rug gebonden: hun lichamen
waren gebruikt voor bajonetoefe
ningen.
Als de dood niet snel genoeg in
trad of tegenstand werd geboden,
werden hun de schedels met ge
weerkolven ingeslagen.
Lijken van 482 slachtoffers der
communistische gewelddaden wer
den ontdekt in een nikkelmijn bij
Hamhung.
Ik observeerde de omgeving van
het huis eveneens met de verre
kijker. Van het dak was een pan
geschoven. Daaruit concludeerde ik,
dat mijn vrouw ook op wacht stond.
Ik hoopte maar, dat zij voorzichtig
genoeg zou zijn, niet naar beneden
te gaan. totdat zij een teken van
mij had ontvangen: gevaar over
Er verliepen enige uren voor de
Rus verscheen.
Hij was in hemdsmouwen. Hij
rekte zich uit en keek om zich
heen.
Daarna ging hij het huis binnen,
kwam toen met jas en machine
pistool naar builen. Ik dacht: nu
kleedt hij zich aan en gaat weg.
Maar neen. Zijn jas legde hij op
een struik. Klaarblijkelijk om ze te
laten drogen. Daarna nam hij zijn
machinepistool onder de arm en
ging achter het huis om.
Al spoedig zag ik hem naar
boven klauteren, de glooiing op die
achter het huis leidde naar de
weiden. Toen verdween hij in de
struiken.
Ik durfde mijn schuilplaats nog
steeds niet te verlaten.
Toch zou het geraden zijn, mijn
vrouw van haar zolder af te roepen,
anders raakte zij gevangen zolang
de Rus bleef. Uit het feit, dat hij
zijn jas op een struik te drogen
had gehangen maakte ik op, dat
hij niet van plan was weg te gaan.
En in dat geval moesten wij de
gelegenheid aangrijpen het brood
uit het huis te halen.
Wij bewaarden liet brood in een
ingevallen oven, waarvan de opening
met takken afgedekt was.
Ik wist alleen niet waar de Rus
naar toe ging noch wanneer hij
terug zou komen. Hij kon ieder
ogenblik uit de struiken opduiken
zoals hij ook verdwenen was en
dan zou hij mij onherroepelijk, als
ik me bij het huis bevond, ontdek-
De mensen werden eerst mis
handeld en daarna in een put ge
gooid om daar te sterven, toen het
Noordkoreaanse leger terugtrekken
moest.
Op tal van andere plaatsen ont
dekten de troepen der Ver. Natiën
communistische gruweldaden. De
roden maakten er een gewoonte
van burgers en krijgsgevangenen
de handen op de rug te binden en
hen daarna dood te martelen.
Ongeveer 300 Koreaanse burgers
werden door de terugtrekkende
communisten de grotten in de buurt
van Hamhung ingejaagd.
De arme mensen werden vreselijk
mishandeld en daarna werden de
toegangen tot de grotten dichtge
metseld.
Meer dan 300 burgers stierven
zo een gruwelijke verstikkingsdood,
o
Volgens het rapport van het
Amerikaanse Leger waren er onder
de 29815 slachtoffers van deze oor
logsmisdaden 6113 Amerikanen en
5460 Zuidkoreaanse militairen; ver
der 13 Turken, 10 Britten, 6 Bel
gen en 20 Australiërs.
De overigen waren van Zuidko
reaanse (12777) en Noordkoreaan-
se burgers (4399), 176 leden van
de Zuidkoreaanse politie, 1 Ierse
en een Duitse priester.
Als een waarschuwend woord aan
alle naties der vrije wereld, zei de
Secretaris van het Amerikaanse
Leger, Robert T. Stevens, die het
raport voor publicatie vrij gaf,
naar aanleiding van dit document:
„De massa weerzinwekkende, de
tails die getuigen van afgrijselijke en
berekende bestialiteit, bewijst nog
maals in alle duidelijkheid, dat we
niet kunnen verslappen in onze in
spanning een gemeenschappelijke
verdediging op te bouwen, zolang"
dergelijke dingen de vrije volken
nog bedreigen".
Hoeveel keer per dag zou dit
simpele zinnetje ons ontvallen?
Nee, we hebben geen tijd
Wel hebben we stofzuigers, was
machines, blikgroenten, nylonkleren
die niet gestreken en nylonkleren,
die niet gestopt hoeven te worden.
Maar nog altijd rennen en draven
we. Er zijn vrouwen, die 't jachten
nu eenmaal in het bloed zit.
Dat zijn ook degenen, die zelfs
des nachts nog met hun huishouden
bezig zijn. Door hun onrustige
slaap worden zij nerveus en prik
kelbaar. Bang als zij zijn haar
werk niet klaar te krijgen, jagen
zij dan nog harder en blijven zo
steeds maar in datzelfde kringetje
ronddraaien.
Van deze verkeerde ijver wordt
het gezin op den duur onherroepe
lijk de dupe.
Het ligt immers voor de hand,
dat de kinderen uit een dergelijk
gezin nooit thuis de rust kunnen
vinden, die zij er onbewust nog
zoeken.
Want voor hun geestelijke groei
zijn liefde, belangstelling en gevoel
van veiligheid even onontbeerlijk
als het hele rijtje vitaminen voor
hun lichamelijke gezondheid.
,Ja, maar er komt zoveel kijken
in een huishouden, een schoon huis
en helder wasgoed zijn om hygi
ënische redenen ook heel belang
rijk", zegt de jachtige huisvrouw
en meteen gaat de zwabber het
raam weer uit.
Zij heeft ten dele gelijk.
Ieder, die een gezin te verzorgen
heeft, weet maar al te goed, wat
er allemaal „komt kijken".
Dat wil echter niet zeggen, dat
wij eens niet kunnen denken over
vereenvoudiging van ons werk.
Veel vrouwen doen haar huis
werk op een bepaalde manier, om
dat ze dat nu eenmaal altijd zo
gedaan hebben, of omdat haar
moeder het ook zo deed.
Maar, die moeder heeft naar alle
waarschijnlijkheid onder heel an
ken.
In de verte vielen er twee schoten.
Het had er veel van dat de Rus
aan het jagen was. De weiden
zaten vol hazen en de Russen had
den er blijkbaar een bijzonder ge
noegen in op hen te gaan schieten.
Uit het geluid van de schoten
kon ik opmaken, hoe ver de Rus
van het huis verwijderd was. Op
zijn minst een kilometer. Ik kon
dus de excursie wagen.
Mijn vrouw dacht blijkbaar het
zelfde. Nauwelijks was ik begonnen
de heuvel af te dalen, toen zij al
in de staldeur verscheen. Zij wenkte
mij, te blijven staan. Ik begreep
haar niet, maar bleef staan.
Zij liep de weide op en kwam met
een grote omweg om het erf naar
mij toe. Hijgend kwam ze naar mij
toe.
,Wij kunnen het erf niet opgaan.
Op de modderige grond zie je alle
voetstappen."
Daar had ik niet aan gedacht.
Maar zij had gelijk. Het zou dom
zijn de argwaan van de Rus op te
wekken. Wij moesten wachten, tot
hij weggegaan was.
Wij gingen de heuvel op en zoch
ten ons gewone plekje op.
Wij hadden allebei erge honger.
Daaraan was echter nu niets te
doen.
In de verte hoorden wij het ge
schiet van de Rus. Soms vielen de
schoten wat dichterbij.
Traag gingen de uren verder.
Het was al zowat middag. De zon
stak zo heet, dat het onpasselijk
maakte. De lage struiken boden
geen schaduw.
Eindelijk verscheen de Rus aan
de gezichtseinder. Zijn hand om
klemde de lepels van een haas.
Wij dachten, nu neemt hij het
besluit em weg te gaan. Maar wij
vergisten ons. De haas werd op
het erf afgestroopt, Daarna ging
do>| u.z
Ég do jeejs
O ojjoajuoQ 0q B
De verkoop duurt slechts éi
v. Maandag 23 tot ZaterdagE
FIRMA BILLEKENS - VENRAY
dere omstandigheden geleefd dan
haar dochter.
Wanneer we onze gedachten eens
goed over een en ander laten gaan
zouden er dan niet veel dingen
anders en minder omslachtig kun
nen gedaan worden
De sfeer in huis zal er rustiger
door worden en er blijft wat meer
tijd over de kinderen.
Om een voorbeeld te noemen:
Maak op Woensdagmorgen niet
al te veel werk van de huiskamer,
's Middags zal het kroost vooral
in de wintermaanden zich veel
beter amuseren, als er eens iets
,mag" en ze niet steeds moeten
horen, dat het zeil pas gewreven
is en de ramen juist gelapt zijn.
Wanneer U dan ook nog zorgt
voor een makkelijk menu bijv.
stamppot of peulvruchten blijft
er heus wel een uurtje over om
bijeen te gaan zitten.
En *wat is er voor de kinderen
heerlijker dan de belangstelling
van moeder
Dat ze meeknutselt, voorleest,
vertelt, poppenkleedjes repareert,
of luistert naar de verhalen van
school. Wanneer ze meedoet met
ganzeborden is het veel spannen
der, speelt er niemand vals en komt
er geen ruzie
De lange winteravonden komen
weer aan! Tijd van intieme huise
lijkheid
Toe, wordt geen werkezel, maar
geniet van Uw gezin en maak het
gezellig in huis. Zorg, dat Uw kin
deren meer van U zien, dan alleen
maar de wapperende punten van
Uw schort.
Later zullen zij zich niet de
glimmende en blinkende „buiten
boel" herinneren, maar wel de
veilige warmte van het ouderlijk
huis, waar moeder na schooltijd
met de thee wachtte. En waar ze
luisterde tot ieder was uitverteld.
Voor tienduizenden van onze sol
daten dreigt het dit jaar een wei
nig feestelijke Kerstmis te zullen
worden. Enige tijd geleden zijn er
immers nieuwe bepalingen van
kracht geworden ten aanzien van
de militaire verloven, met als ge
volg, dat de dienende dienstplich
tigen voortaan minder vaak per
missie krijgen om naar huis te gaan.
Redelijkerwijze valt daar weinig
tegen in te brengen, de nationale
veiligheid eist nu eenmaal, dat de
paraatheid van de nationale defensie
onder alle omstandigheden op peil
blijft.
Maar laat dit zo zijn, voor onze
jongens in uniform betekent het in
ieder geval weer een offer temeer.
En, zoals gezegd, het zijn er tien
duizenden, die nu net innigste feest
van het jaar buiten de intimiteit
van thuis zullen moeten beleven.
Aangenomen kan worden, dat rond
60.000 man de Kerstdagen deze keer
in kamp of kazerne zullen moeten
doorbrengen.
Daarmee zien onze Aalmoezeniers
zich voor een uitermate 7.ware op
gave gesteld. Want hoe dan ook, er
moet voor gezorgd worden, dat die
60.000 man tóch een Kerstfeest
krijgen, waaraan zij altijd met vol
doening zullen kunnen terugdenken.
De zaak is nu, dat de Aalmoezeniers
heel goed weten, wat hun te doen
staat, maar dat deze wetenschap
betrekkelijk onvruchtbaar zal moe
ten blijven, als er niet snel een
„wonder" geschiedt, waardoor het
laatje van Nationaal Katholiek
Thuisfront weer behoorlijk vol
wordt.
Want ja, wat de Soldaatjesftag
van Augustus in dit laatje bracht,
dat is er al iang niet meer in. Dat
ligt trouwens voor de hand: het
aldoor veelzijdiger wordende werk
van Thuisfront vordert aldoor aan
zienlijker voorzieningen. Maar wie
zal nu dat „wonder" wrochten, waar
door het laatje van Thuisfront weer
vol wordt?
de Rus het huis in. Na enkele
minuten verscheen hij weer; liep
heen en weer over het erf, in de
stal, in de schuur. Blijkbaar zocht
hij iets.
Eindelijk vond hij de houtstapel
achter het huis. Hij bracht hout
naar de keuken.
De Rus wilde zijn haas in onze
keuken braden. Hij vond bovendien
onze in het hout verborgen pannen.
Dat alles werd naar de keuken
gesleept.
Ai spoedig rookte de schoorsteen.
Deze Rus was echter evenmin
een eerste klas kok, het duurde
tot laat in de namiddag eer hij met
braden klaar was. Het roken van
de schoorsteen hield tenminste pas
tegen die tijd op.
Wij zaten ons lekker te maken
door ons voor te stellen hoe de
Rus de haas aan het verorberen
was, en de honger kwelde ons des
te meer.
De Rus ging daarna de hof in.
Naar de put. Hij zocht en schar
relde net zo lang tot hij de emmer
had gevonden. Dat was mijn schuld.
Na het laatste waterhalen had ik
hem achteloos in een struik ge
smeten.
Hij trok water op en hij maar
drinken. Het gezicht daarvan prik
kelde ons nog meer, daar ons de
tong tegen het gehemelte kieefde.
Daarna legde de Rus zich languit
in de schaduw van een boom en
ging slapen. Zijn machinepistool
glinsterde naast hem in het gras.
Het was niet raadzaam een avon
tuur te riskeren.
Wij wachtten verontwaardigd en
geduldig tot hij uitgeslapen zou
zijn.
Het begon al te schemeren toen
er beweging in hem kwam. Hij
ging het huis in en het duurde een
uur eer hij zich weer vertoonde.
Al die tijd gaven wij ons met
of ons goede katholieke volk heeft
het graag voor zijn zijn jongens in
uniform over.
Overal in den lande zullen dezer
dagen stsunbonnetjes worden aan
geboden, van respectievelijk 25, 50
en 100 cents. Dat wil zeggen: Over
al waar Thuisfront actieve Afde
lingen heeft. Maar laat men in
dachtig zijn: wie dadelijk geeft, geeft
dubbel, m.a.w. laat men onmiddellijk
een paar kwartjes of een gulden
(of een rijksdaalder, hoe meer, hoe
beter sturen naar Nationaal Ka
tholiek Thuisfront, Den Haag, post
bus 4, girQ 520.000.
Meehelpen om het in de kampen
en in de kazernes echt Kerstmis te
laten zijn, dat is toch ongetwijfeld
een van de beste der goede werken, j
Het is daarenboven een bij uitstek
christelijk middel om dankbaarheid
te tonen jegens de jongeren van
ons volk, die zoveel van hun beste
tijd in dienst van de volksgemeen
schap ten offer brengen.
Wel, voor Thuisfront is dat geen
vraag, voor Thuisfront staat vast,
dat het alleen maar een beroep op
de offerzin van ons goede katho
lieke volk behoeft te doen. Al dik
wijls genoeg immers heeft Thuis
front ervaren welk een effect een
dergelijk beroep kan hebben.
Heel veel geld is er nodig om het
voor al die duizenden jongens in
kamp of kazern tóch echt Kerstmis
te laten zijn. Reken maar na: het
gaat om 60.000 man, als aan ieder
van hen een daalder wordt ten koste
gelegd, maakt dat in totaal niet
veel minder dan 100.000 gulden. En
f 1,50 per man kan toch heus niet
overdadig heten!
Vooral niet voor wie bedenkt, dat
dat half dozijn kwartjes eigenlijk
niet alleen voorde kerstviering zou
moeten dienen (Sinterklaas en
Oudejaar vragen óók iets. Maar
laat het benodigde bedrag in totaal
op haast een ton neerkomen. Thuis
front twijfelt er geen ogenblik aan,
centrum frfo
bestrating se<;
werkzaam
ning en beier
in zeer sifcr
heeft men ijj
het werk daaai
voor een gea
aan het gsj)
suiker nati:^
Onder zee^i
der Bosseleer
Gerritje in* e
een Jan Ple
en vriendin v;;
Meijerijse cl
huis. De tcjis
Van Haret<;(
's-Hertogerakh
Op 't bonjp:
Loeff „ons>it
haar het ea
breiding viae
mogelijkhewE
wezenlijken},
gezelschap c
een „branip
haald. Zoafev
mee voor jr
hebben mar;:
schenk uitiïe
Daarop t?b
en zoete li «Ge.
een haag Ml tl
naren naant
markt, warSe
steen legde.te(
de Bossche faa
S leeuwen <ac:
„Van veleidi
lei Gerritjiij
tot voetvein
eersten biie
grote ergernis over aan de fantasie
hoe hij zich aan de resten van de
gebraden haas te goed zou doen.
Eindelijk kwam hij weer naar
buiten, ging naar de struik en
trok zijn hemd uit.
Nu.., Nu... dachten wij... Eindelijk...
eindelijk...
Maar neen. Hij dacht er niet aan
weg te gaan. Hij trok zijn jas aan
en ging het huis weer in.
Toen het donker werd, lichtte een
van de ramen van het huis op.
Hij had zelfs een kaars
Wij staarden naar het verlichte
raam en trachtten ons voor te
stellen, wat hij deed. Wij begrepen
er niets van.
Er verstreken verscheidene uren.
Eindelijk doofde h\Jt licht en het
huis werd in duisternis gehuld.
Voorzichtig slopen wij naar de
put om tenminste onze dorst te
kunnen lessen.
De levensmiddelen die buiten het
huis waren, konden alleen gekookt
genuttigd worden. Wij moesten er
dus in berusten, ons met een lege
maag ter ruste te leggen.
De nacht brachten wij door in
een kuil 'm het bos. De zon stord
reeds hoog toen wij wakker werden.
De schoorsteen rookte vrolijk.
Wij klommen de heuvel op, om
de Rus te kunnen observeren.
Al spoedig verscheen hij poedel
naakt op het erf. Hij vermoedde
blijkbaar niet dat zijn leven zich in
een zekere publiciteit afspeelde.
Hij bracht onze grootste pan naar
de hof, zette die op een stoel en
ging enkele emmers water putten.
Wij keken verbouwereerd naai* dit
gedoe. Maar toen hij met zijn onder
goed onder de arm het huis uit
kwam, begrepen wij alles.
De Rus hield wasdag.
Hij waste zijn kleren en legde ze
daarna op de struiken te drogen.
Ik kreeg een ontstellend ver-
Voor de eerste maal in de ge-
heugenis der Bosschenaren is het
„zoete lieve Gerritje" in hoogst eigen
persoon naar de Brabantse hoofd
stad gekomen waar zij op het bor
des van het stadhuis ontvangen
werd door burgemeester mr. H.
Loeff.
„Zoete lieve Gerritje" kwam? op
uitnodiging van de VVV 's-Her-
togenboschVught, om de laatste
steen te leggen in het nieuwe pla
veisel van de Markt. Het stads-
moëden.
Deze Rus wilde voor goed hier
blijven. Alle tekenen wezen daar
op. Maar daarmee sneed hij voor
ons de mogelijkheid af er te blijven,
en te kunnen leven.
Zolang de Rus daar argeloos en
naakt op zijn tuinstoel op het erf
zat en zich in de zon koesterde,
joegen mij de wildste gedachten
door het hoofd.
„Wij moeten hem voorzichtig be
sluipen, zijn machinepistool stelen
en hem ombrengen. Dan ergens in
het bos begraven. Een andere
oplossing is er niet."
Vermoedelijk werden deze ge
dachten door de honger opgewekt.
Toen ik ze mijn vrouw meedeelde,
was zij diep verontwaardigd. Zij
begon de Rus te verdedigen. Hij
leek een erg keurige man. Hij was
de eerste Rus, die wij hadden zien
wassen. Klaarblijkelijk had hij met
zijn troep gebroken, omdat hij ervan
walgde en wilde hij nu in het bos
alleen leven,
Dat kon mij kwalijk troosten.
„Waarom heeft hij zich in het
hoofd gehaald juist hierheen te
komen en ons het leven onmogelijk
te maken? Hij moet omgebracht
worden".
Wordt vervolgd
PropagaU
lagfi'L
Zaterdag
de Reserveïs
Wanssum":sr
het InstitKi,V
propaganda
Bondsgeboflï
Onder dar
zich Pastofffei
lige Raad
meester va:lc
gen, Kolonéiin
Put en de £t;
Als spretóx
ningh, die :-'e
de bevrijdiiiS;
Nederland. §ei
buitengewoon;
vooral wantë'
vrijding vaaie
oever, de sd
slag om 0\tS"
Ook
Nieuwjaars^
sum nog eev
een bezoek
zetter en
staat als„Etf€
Een en ani I
terloops woih
spr. in tydn»^
Ruim anfóa
nel Koningt^
boeid.
Ook de sec®
heer vd. Lafr
toespraak fl"
willigers vn'
de diploma';*'
Speciaal 1
kreeg woofl^
seren voor:t
RGB door k*-
sum.
De kornis^
tuurlijk niet."1
Lauran uit >1
medewerkeöjr
sketckes kre?(
veeg uit dei*
wekte of e&*r
De orgafl*1
toegezwaaid
De vergal
williger" J'
de oeft
neerd
deze av<
te beko;
Dit al
de goed
