emigranten naar Australië
Castenray kreeg nieuwe Pastoor
Meisjes,
De Filin: „Kinderen gaan niet naar de hel"
Voor de Politierechter
Noord-Limburgse
Wat is de
„Johan van Oldenbarnevelt
Pastoor Geurts verwelkomd
BUITENLAND
ORGELHOEKJE!
ZATERDAG 17 OCTOBER 1953 No. 42
VIER BN ZEVENTIGSTE JAARGANG
f ONDERVINDT
PEEL EN MAAS
f CONFECTIE VA'I
DRUK EN UITGAVE FIRMA VAN DEN MUNCKHOF WPFIfRI API VOOP VP MP A V PM OM^TRPPPM ADVERTENTIEPRIJS 8 ct. p. mm. ABONNEMENTS-
GROOTESTRAAT 28 TELEF. 512 GIRO 150652 WBDADliAU V UUI\ V EiiXIVrt I CH UIVlO 1 RuIVClV PRIJS PER KWARTAAL f 1.25 Buiten Venray f 1.45
W. J. schrijft hierover in de Maas-
en Niersbode:
Daartoe uitgenodigd door de
Stoomvaartmaatschappij „Neder
land" hadden we het voorrecht op
Donderdag 1 October j.l. tegen
woordig te mogen zijn bij het in
schepen en vertrek van een 1400
emigranten, waaronder vele Noord-
Limburgers.
In de grote hal aan de kade was
het 'n drukke bedrijvigheid. Talrijke
controleposten moesten gepasseerd
worden. Kruiers sjouwden af en
aan om de grote bagage van de
emigranten op de bestemde plaats
te brengen. Alles is geregeld met
Hollandse degelijkheid.
Wanneer we over de valreep het
schip binnengaan, komen we al
spoedig in de voor-rooksalon. De
wanden zijn in prachtig houtsnij
werk uitgevoerd. De electrische
verlichting doet luxueus aan. Een
paleiszaal gelijk
Na de lunch wordt het schip in
zijn geheel bezichtigd. Onder des
kundige leiding hebben we bijna
overal vrije toegang. Een complete
gemeenschap met alle denkbare
gemakken ontrolt zich aan onze
ogen.
We nemen 'n kijkje in de grote
eetzaal, waarin de emigrant gedu
rende vijf weken dagelijks zoveel
malen zal vertoeven. Het eten is
goed, doch niet overdreven. Door
'n tweede deur treden we bij de
kapper binnen. Hij „bewerkt" juist
een lid van de bemanning van 330
koppen.
Dan staan we plotseling in de
grote muzieksalon, waarin op dat
moment een gezelschap van drie
geen vervelende jasz, maar een
heerlijk oud Walzerlied ten beste
geeft. Nu gaan we 'n bezoek bren
gen aan de verschillende hutten.
We maken een praatje met emi
granten, die over enkele uren de
grote tocht zullen beginnen. We
vragen naar hun beroep en bestem
ming en natuurlijk of ze zich in de
Engelse taal enigszins bekwaamd
hebben.
Lezer, getuigt het niet van een
zeldzame domme mentaliteit van
enkele te moeten horen, dat ze het
eerste woord Engels nog moeten
leren schrijven Is het dan niet
waar wat Mgr. Hanssen zeide, dat
ieder woord Engels méér een genade
is Gelukkig heeft de grote meer
derheid een emigratiecursus ge
volgd.
Naar het Tasman-eiland
De hutten zijn berekend voor
vier tot zes personen. Hier en daar
schreit een kindje, dat uit zijn ge
wone doen is of 's morgens te vroeg
uit de veren gehaald is. We denken
onwillekeurig eventjes terug aan
onze gedwongen emigratie in Octo
ber 1944. Maar kinderen passen
zich snel aan, zoals we even later
zien in de speeltuin van het schip.
Een pret van jewelste. Een ver
zorgster zet juist een dikke op de
ene en twee kleintjes op de andere
kant van de wip. En zo balanceren
ze in volmaakt evenwicht naar het
land van Abel Tasman. Een andere
peuter legt de laatste hand aan een
toren van Babel...
Even later staan we voor het
zwembad. Een bordje zegt, dat
duiken verboden is. Vanzelfspre
kend, want er moet nog water
ingelaten worden.
We passeren vele douche-cellen,
die de niet-zwemmers onderweg de
nodige verfrissing zullen geven.
Twee trappen af en we staan jvoor
een dikke deur, die toegang geeft
tot de proviandkamers. We mogen
even binnen. De proviandmeester
vertelt van de voorraad voor 1700
mensen.
Even later vermeldt een deur
„Draadloze telegraphie". Ook hier
steken we even onze ondeskundige
kop naar binnen.
En nu gaat het naar de ziel van
het schip. Wat een machines
Enkele motoren draaien reeds.
Gelukkig, dat de emigrant hier niet
hoeft te vertoeven. Hij zou, dunkt
mij, in Australië verscheidene weken
nodig hebben om weer op verhaal
te komen.
Na nog de commandobrug be
zichtigd te hebben zijn we aan het
einde van onze rondwandeling. De
leider deelt nog mee, dat de „Johan
van Oldenbarnevelt" in 1928 ge
bouwd werd en toen ongeveer een
millioen kostte.
Van 1930 tot 1940 voer de „Olden
barnevelt" als een der grootste
passagiersschepen op de Indonesië-
route. Gedurende de tweede wereld
oorlog fungeerde het als troepen
transportschip. Daarom moesten
de hutten worden uitgebroken om
het massale vervoer mogelijk te
maken. In 1950 kwamen de emi-
grantenreizen naar Australië. Een
grondige verbouwing was nodig.
De verbouwing en de algehele
revisie vroegen een bedrag, van
10 millioen gulden, dus 10 maal de
oorspronkelijke bouwkosten.
Weken lang vacantie
En op dit kolossaal schip, dit
drijvend hotel bevinden zich dan
onze emigranten, mensen uit alle
lagen der bevolking. Vanaf 1 Oct.
tot 6 Nov., de dag van aankomst
te Sydney, zullen zij kunnen uit
rusten van alle beslommeringen,
die een dergelijke levenssprong nu
toch eenmaal vraagt. De directie
staat er borg voor. dat het toege
wijde personeel zal zorgen voor 'n
onvergetelijke, vol afwisseling zijnde
overtocht. Zal de overgang van
schip naar land niet te groot zijn
We zoeken nu weer vlug naar
onze bekende emigranten, die we
straks in de steek hebben moeten
laten. Het duurt een hele poos,
voordat we ze te „pakken" hebben.
De emigranten hebben zich inmid
dels in twee rijen dik opgesteld
op de twee dekken, vanwaar ze
hun laatste groeten uitwisselen met
hun familie onder de duizendkop
pige menigte op de kade. Hun
laatste handdruk en omhelzing
hebben reeds een uur geleden
plaats gehad. Want eenmaal op het
schip, mogen zij dit niet meer
verlaten, terwijl hun familie geen
toegang heeft.
De trossen gaan los
Dan wordt omgeroepen, dat de
bezoekers het schip dienen te ver
laten. Men leest de spanning af op
de gezichten, want ieder weet nu,
dat het grote moment weldra zal
aanbreken. Men houdt zich flink,
al heeft menigeen moeite zijn ont
roering te verbergen. En daar
breekt dan het ogenblik aan... De
kolos zet zich in beweging. Het
wuiven met zakdoeken wordt inten
ser. Men roept elkaar nog wat toe,
maar de woorden gaan merendeels
verloren. De tocht naar de andere
kant van de wereld is begonnen...
Vanaf de bovencantine staren we
de „Johan van Oldenbarnevelt"
nog even na.
We wensen alle emigranten in
het algemeen en die van Noord-
Limburg in het bijzonder een goede
vaart, een behouden aankomst en
bovenal succes toe in het nieuwe
vaderland.
Bij moeilijk
heden ofwel
voor raad en
inlichtingen is de R.K. Vereniging
tot Bescherming van Meisjes:
Mevr. W. v.d. Munckhof-S angers
Grote Straat 28, Tel. 581;
Mevr. M. v.d. Hombergh-Bot,
Oostsingel 6, Tel. 393;
Mevr. A. Pijls-Drenth,
Grote Straat 14;
Mej. T. Coenen, Patersstraat 30,
Tel. 588; Mej. T. Paping, Paters
straat 30; Mej. M. Pijls, Grote str.
14a, Tel. 673; Mevr. Baronesse de
Weichs de Wenne, Geijsteren, Tel.
250; Mevr. vd. Haar, Blitterswijck,
D 67, Tel. 263.
Na een hartelijk afscheid van
Pastoor Rieter, wachtte Castenray,
in feesttooi, Zondag de nieuwe
herder, die onlangs daar werd be
noemd, als pastoor van de St Mat-
thias-parochie, de Z.Ew. heer A. H.
M. Geurts, voorheen pastoor te
Broekhuizen.
De weg naar de kerk, waarover
de pastoor moest gaan, was smaak
vol versierd met groen, slingers en
erebogen en al wat aan vlag in
Castenray was, wapperde in de
nazomer-zon, die deze hele plech
tigheid blijde luister gaf.
Voorafgegaan door de Ruiterclub
formeerde zich rond drie uur een
stoet, waarin behalve de nieuwe
pastoor, ook mee te kerke trokken
de schooljeugd van Castenray, het
kerkkoor, bruidjes en misdienaars
alsmede het Kerkbestuur van de
parochie, de heer Deken, de heren
Pastoors van Leunen, Oirlo en
Griendtsveen, Burgemeester Jans
sen, familieleden van Pastoor Geurts
en vele andere belangstellenden.
Aan de feestelijk versierde kerk
werd Pastoor Geurts de herderstaf
aangeboden door een herdertje en
de sleutels der kerk door twee
bruidjes onder een toepasselijk
gedicht.
Nadat de schoolkinderen in een
gezamelijk lied hun nieuwe herder
een welkom hadden toegezongen,
heette kerkmeester Steeghs na
mens geheel Castenray Pastoor
Geurts welkom in zijn nieuwe pa
rochie. Hij wees er op, dat vanouds
de samenwerking tussen Castenray
en hun pastoor zeer innig is ge
weest en vertrouwde, dat onder 't
pastoorsschap van de nieuwe her
der deze samenwerking nog vrucht
baarder zou mogen worden voor de
gehele parochie.
De heer Burgemeester meende
Pastoor Geurts geluk te kunnen
wensen met zijn nieuwe parochie,
waarbij hij de woorden van de
vorige spreker kon onderschrijven.
Doch naast samenwerking in
parochieel verband zou hij ook
graag zien de samenwerking met
de wereldlijke overheid, die steeds
gaarne bereid zou zijn de taak van
de pastoor te helpen verlichten. Ge
zien het werk wat de pastoor eerder
in de Smakt heeft verricht, twijfel
de hij niet aan deze samenwerking.
Met de wens, dat Pastoor Geiirts
nog veel zou kunnen bereiken in
zijn nieuwe standplaats, zowel voor
het geestelijk als stoffelijk welzijn
van zijn parochianen, besloot de
Burgemeester zijn woorden.
Pastoor Geurts dankte geroerd
voor de woorden tot hem gesproken.
Een pastoor kan zo weinig, aldus
de herder, als hij niet de eerlijke
medewerking heeft van "alle pa
rochianen. Gezien 't verleden meende
hij een beroep te mogen doen op
alle mensen van Castenray, ook
hem dat vertrouwen te schenken
en hem te blijven helpen bij het uit
oefenen van zijn geestelijke taak.
Dan opende hij de kerkdeuren en
begonnen in de intieme kerk de
prachtige plechtigheden van de
pastoors-installatie.
Na het gezamenlijk zingen van
het Veni Creator las de H.E. Heer
Deken de benoemingsbrief voor,
waarna hij dank bracht aan Pastoor
Rieter voor het vele werk, wat hij
in Castenray heeft verricht.
Dan legde Pastoor Geurts de ge
bruikelijke eden af bij het altaar op
het missaal, waarna de installatie
plaats vond.
De sleutels van het tabernakel
werden .aan de nieuwe herder over
handigd, alsmede de priesterlijke
gewaden, de kelk, het missaal, waar
na hij naar de biechtstoel werd
geleid, waarin hij even plaats nam.
Vervolgens ging Pastoor Geurts
naar de doopvont en het klokken-
touw, alle symbolen van het pries
terlijk werk, wat hem in Castenray
wacht. Het Evangelie van de Goede
Herder, werd door hem van de
kansel voorgelezen, waarna een
plechtig lof de installatie-plechtig
heden besloot.
Nadat de Pastoor in optocht naar
de pastorie was terug geleid, werd
hij daar toegesproken door de heer
Jeuken, die hem namens alle Cas-
tenrayse verenigingen hartelijk
geluk wenste met zijn benoeming
en installatie en hem de medewer
king van alle mensen uit Castenray
I toezegde.
Het gemengde zangkoor bracht
een serenade, waarna een druk be-
zochte receptie begon, waarvan ook
velen uit Broekhuizen nog hun
„oude" pastoor gelukwensen kwa
men aanbieden.
Nylonkonsen
mooi, sterk en niet duur
komen van PIJLS
Ook Venray en de plaatsen in de omgeving, gullen dezer dagen
de kans hebben om de beroemde film „Kinderen gaan niet naar de
hel" met eigen ogen te zien.
De grote pers in het gehele land heeft om strijd de lof over deze
film verkondigd. Het zal dan ook voor iedereen boven de 14 jaar
volop de moeite lonen deze even indrukwekkende als sympathieke
film te gaan zien.
De Paters M.S.C. hebben een uitstekende greep gedaan!
De avonden in Venray worden ingeleid door onze dorpsgenoot,
Pater J. Arts M.S.C. Op 21 en 22 October zal de film in Luxor te
zien zijn.
Te Oirlo op 23 Oct., te Swolgen 24, Overloon 25, Leunen 26 en te
Merselo op 27 October. Daarna draait de film twee dagen te Horst
op 28 en 29 October,
Inwoners van Venray en omgeving, laat deze kans niet voorbij
gaan, deze film te gaan zien.
Zie^ advertentie in dit blad.
Verleden Vrijdag was de dag der
dagen voor de andere krantenmen-
sen, die reeds lang met lede ogen
hadden moeten zien, hoe wij er tel
kens en telkens op konden wijzen:
Zie je wel, er komt bij uilzondering
een Venrayer voor op de rol bij de
politierechter.
Want j.l. Vrijdag bestond de halve
rol uit Venrayers, hele families,
die zich, om het netjes te zeggen,
minder netjes gedragen hadden. En
dus die andere krantenmensen maar
gnuiven. De enige troost die wij
hebben is, dat ze er toch lekker
niets van zeggen kunnen, omdat de
scheldwoorden, die over en weer
door deze families elkaar naar het
hoofd werden geslingerd, nu ten
ene male niet letterlijk in de krant
mogen worden gezet. Terwille van
het zedelijk peil en zo. Maar het
was inderdaad dan ook zo, dat een
tweetal Venrayse families met el
kaar de degens eens hebben ge-
kruisd, of liever ten aanschouwe
en aanhore van de gehele buurt
eens even de vuile was hebben
buitengehangen.
En het was een vuil wasje. De
ene familie liep liep er f 65.- boete
mee op en 14 dagen voorw., de
ander f 10.-
Daarbij liet de Officier nog eens
duidelijk blijken, dat men iemand,
al is hij toch verschillende malen
veroordeeld voor diefstal, zo iemand
nog geen dief mag noemen, want
dat is een belediging.
Dit was tevens een antwoord op
de laatste verdachte, die meende,
dat hij niets anders als de volle
waarheid gezegd had, al was die
dan minder fraai. Maar dat mag
niet en dus f 10.- boete. Dank zij
hulp van de publieke tribune, waar
de rest zijner familie stond, werd
promt betaald. Trouwens via ge
tuigen geld in andere zaken, kwam
er een flink deel weer van in zijn
eigen portemonaie.
Een Venrayse juffrouw, die ruzie
met haar buurvrouw had, werd op
eens zo giftig, dat ze de hark pakte
en er op los wou rammelen. Maar
buurvrouw dook net op tijd en zo
werd niet zij, maar een ruit getrof
fen, die in stukken uit elkaar viel.
De giftige juffrouw kreegf 20 boete
om te leren dat wel opgevoede men
sen zich niet als wilden moeten ge
dragen.
Een Venlose juffer had herrie
met haar buurvrouw, wat in de
beste kringen schijnt voor te komen.
Ook zij maakte zich gloeiend giftig
en greep nu eens geen hark, maar
een steelpan. Als een speer werd
die naar de buurvrouw gesmeten,
die op dat moment zeer pijnlijk
werd getroffen en de politie er bij
haalde. Proces werd opgemaakt en
ook deze giftige juffer moest in
Venray komen.
De getroffen juffer, die liet zich
niet zien als getuige. Dies werd zij
deze zitting netjes door de politie
opgebracht naar de gerechtszaal.
Of het mens de botsing met het
steelpannetje nog steeds niet te
boven was, of wat er nu precies
aan het handje was weten we niet,
maar de juffer zei als getuige geen
boe of ba, alleen wist ze te vertel
len, dat ze NIET pijnlijk was getrof
fen, waardoor de hele aanklacht in
elkaar zakte als een leeggelopen
ballon. Want. men kan nu eenmaal
niet veroordeeld worden, als men
iemand niet pijnlijk heeft getroffen.
En dus... vrijspraak. De officier gaf
het maar op de getuige aan haar
verstand te brengen, dat ze een
valse aangifte gedaan had, toen ze
bij de politie had gezegd WEL pijn
lijk getroffen te zijn, want het hielp
toch niet. De juffrouw keek net of
ze het in keulen hoorde donderen
en toonde niet de minste intresse
in wat er zich achter de groene
tafel afspeelde. En tegen zo'n hou
ding kan zelfs een Officier van
Justitie niet op.
Een mijnheer in Bergen was aan
het jagen, toen er een hond op hem
afkwam. Volgens zijn verklaringen
werd hij toen zo bang, dat ie de
hond maar doodschoot. Maar dat
smoesje geloofde de officier niet,
die waarschijnlijk meer van derge
lijke zaakjes onder handen heeft
gehad. De jager mag nu eerst f85
betalen voor de hond en dan nog
f 15 boete. Zijn in beslag genomen
geweer kreeg hij echter retour.
In Venlo werd een man ingesloten
in het politiebureau omdat hij een
borreltje teveel op had, waardoor
•hij zich zelf en anderen danig in de
weg liep. Dit,,gevaar voor de maat
schappij" werd dus netjes een kans
gegeven in een cel om weer nuch
ter te worden, maar heilasienu
werd hij „een gevaar voor de closet
pot", die hij danig verruineerde.
Een week brommen zal hem leren,
dat hij een closetpot voortaan an
ders moet behandelen en als hij de
stukken niet betaald, krijgt hij nog
2 weken extra gratis logies.
Met de sociale verzekeringen
moet men voorzichtig zijn. Al is het
zeer verleidelijk een hoger loon in
te vullen op de desbetreffende for
mulieren, omdat daardoor de uit
kering ook hoger wordt, we hebben
ons leger ambtenaren en contro
leurs niet voor niets. Daar kwamen
ook een drietal Gennepenaren achter
maar toen v/as het te laat. Valsheid
in geschrifte en f 25 is het loon.
De veredelende werking van de
dierbare voetbalsport had o.a. een
Blitterswijcker in een dergelijk sta
dium gebracht, dat toen in Bergen
iemand wat over zijn voetbalclub
zei, hij deze man maar achter elkaar
een blauw oog sloeg. F. 20 boete is
loon naar werken.
En tenslotte kreeg een brommer
10 dagen omdat hij dronken was en
men dit kwaad nu eenmaal met
bromfiets en al uit wil roeien.
Dat was het weer, tot over veer
tien dagen.
TRIEST
President Tito van Zuid Slavië
heeft op een wijze, welke niets aan
duidelijkheid te wensen overlaat
kenbaar gemaakt, dat hij niet zal
gedogen, dat de Italianen het be
stuur over de A-zone van Triëst
overnemen, indien Engelsen en
Amerikanen volharden in hun voor
nemen hun troepen uit dit gebied
terug te trekken.
De Zuidslavische president ge
waagde zelfs van een optreden ge
wapenderhand. Ofschoon niet te
ontkennen valt dat ook in de poli
tiek de soep meestal niet zo heet
gegeten wordt als zij wordt opge
diend, boezemen de woorden van
Tito toch de nodige angst in voor
een gewapend conflict.
Reeds enkele maanden is Tito
bezig met het organiseren van be
togingen en het zenden van protest
nota's aan de geallieerden om daar
mee de aanspraken van Zuid Slavië
op het gebied van Triëst aan de
wereld duidelijk te maken.
Op hun beurt blijven de Italianen
vasthouden aan teruggave van
Triëst. Het voornemen nu van
Engelsen en Amerikanen om het
bestuur van zone-A aan deltalianen
over te dragen, en de geallieerde
troepen terug te trekken, wijst erop
dat de Westelijke mogendheden van
plan zijn hun beloften aan Italië na
te komen. In 1948 verklaarden im
mers de geallieerden dat het gehele
gebied van Triëst aan Italië moest
komen.
Wat hebben Amerika, Engeland
en Frankrijk ermee voor, Tito zo
in het harnas te jagen. Het Westen
heeft immers in de laatste jaren
alle moeite gedaan, om Zuid Slavië
voor zich in te nemen.
Tito zal allerminst sympatiek ge
stemd zijn tegenover de Grote Drie,
nu zij van plan schijnen Italë alles
en Zuid Slavië niets te geven.
Mogelijkkan ervoor deze houding
een verklaring gevonden worden
in de ontstemming, welke er heerst1
over het aanmatigende optreden van
Tito in de laatste tijd. De toon
welke de Zuid Slavische president
heeft aangeslagen bij de moeilijk
heden met Griekenland en Albanië
yvekt vermoedens dat Tito er op uit
is in de Balkan een machtspositie
te veroveren. Het westen heeft daar
natuurlijk wel enige belangstelling,
voor, gezien Tito's rebellie tegen
Rusland.
Maar toch willen de Grote Drie
ook weer niet te veel macht in de
handen van Tito zien, want hij is
en blijft een communist. Zekerheid
over het kiezen van democratische
kant in critieke ogenblikken door
Zuid Slavië bestaat er niet. Als de
geallieerden hun plan doorvoeren
en de A-zone van Triëst inderdaad
Verantw. vorig saldo f 15209.66
4 orgelpijpjes f 40.
2 orgelpijpen f 50.
Eerste bijdrage van
20 periodieke giften van f 0.50
10 f 5.—
Tweede bijdr. van 5 van f 5.
Diverse giften f 18.15
Totaal f 15328.31
Alweer succes met de orgelpijpen
actie. Steun ons in onze verdere
actie. Ook deze week doen wij een
beroep op de offervaardigheid van
alle Parochianen ter verkrijging van
HET Orgel in onze St. Petrusban-
denkerk.
Bouwt DAAROM allen mee aan
UW ORGEL
Gironummer 576604
Orgelfonds Venray
aan de Italianen teruggeven leveren
zij het bewijs ongevoellig te zijn
voor de intimidaties van de presi
dent van Zuid Slavië. Maar wat
zal Tito in dat geval doen, wanneer
zijn prestige op het spel komt te
staan
Het feit dat Rusland de kwestie
Triëst in de Veiligheidsraad brengt,
en zich voor internationalisatie uit
spreekt, spreekt boekdelen.
KOREA
Met de kwestie Korea wil het
maar niet vlotten. De naleving van
de wapen-stilstandsovereenkomst
laat veel te wensen over, terwijl
het er helemaal niet naar uitziet
dat de politieke conferentie op 28
October zal beginnen. Noch het een
noch het ander geeft redenen hoop
vol gestemd te zijn over een spoe
dige en vreedzame oplossing van
het Koreaanse probleem.
Zowel aan de zijde der verbonde
nen als aan die van de communisten
heerst het besef, dat zeer veel zal
afhangen van de houding van
Sygnam Rhee. De Russen die steeds
maar blijven vasthouden aan een
uitbreiding van de politieke confe
rentie met non-belligerenten schij
nen er op uit te zijn de conferentie
op een later tijdstip te laten begin
nen dan op 28 October.
Zij weten zich maar al te goed
te herinneren dat Syngman Rhee
zich niet langer wilde binden dan
3 maanden en dat op 28 October
deze termijn afloopt. Het is nog
niet zo vreemd gedacht van de
Russen dat Syngman Ree dan wel
weer eens een onbezonnen streek
zou kunnen uit halen, welke hem
en de verbondenen alleen maar
schade berokkent en de communis
ten in de kaart speelt. In het ver
leden is duidelijk gebleken dat Rhee
tot alles in staat is.
Niet minder wordt dit begrepen
aan de kant der verbondenen. Daar
wil men kost wat kost de politieke
conferentie op tijd laten beginnen.
Daar zal echter niets van kunnen
komen als de communisten zo wei
nig bereidheid tonen te willen op
schieten. Ondertussen worden de
moeilijkheden alsmaar ingewikkel
der, hetgeen wel gebleken is na de
schietpartij van de Indische mili
tairen, die poogden een vijftal neu
trale artsen te beschermen tegen
aanvallen in een krijgsgevangen
kamp.
Om aan al die moeilijkheden een
eind te maken kan slechts een mid
del baten n.l. een snelle oplossing
van van alle vraagstukken die met
Korea samenhangen.
ENGELAND
Vertegenwoordigers van Amerika
Engeland en Frankrijk hebben in
Londen een antwoord opgesteld op
de Russische nota, welke een ver
werping inhield van de conferentie
van Lugano over Duitsland en Oos
tenrijk en de uitnodiging eenvoudig
weg herhaald.
De Westelijke ..mogendheden heb
ben vastgehouden aan het plan voor
een bespreking van de Grote Vier
over beide problemen.
De Fransen schijnen wel iets te
voelen voor een conferentie met
deelneming van Rood China, maar
het is zeer de vraag of zij Amerika
ook zo ver kunnen krijgen.
Churchill wil onafhankelijk van
deze antwoordnota zelf in Moskou
gaan praten. Ongetwijfeld zou hij
met zijn ideeën komen voor een
veiligheidsstelsel voor Oost en West
waarover hij reeds sprak in zijn
grote rede van 11 Mei. Dit zou
ook het meest reëele uitgangspunt
voor een gesprek met de Russen
zijn, want zij blijven maar steeds
de E.D.G. aanwijzen als een onover
komelijk struikelblok voor overleg
tussen Oost en West. Alle hoop is
thans weer gevestigd op de Britse
Tijger, die reeds zo menigmaal door
zijn zin voor realiteit de wereld uit
een impasse wist te helpen.
Inmaakglazen
alle maten in voorraad,
alsmede dikke en platte ringen,
vultrechters, geslepen deksel enz.
Alles wordt thuisbezorgd.
Aanbevelend,
F. W. HENDRIKS, Langstraat 46
Tel. 713 Beleefd aanbevelend