emigranten naar Australië Castenray kreeg nieuwe Pastoor Meisjes, De Filin: „Kinderen gaan niet naar de hel" Voor de Politierechter Noord-Limburgse Wat is de „Johan van Oldenbarnevelt Pastoor Geurts verwelkomd BUITENLAND ORGELHOEKJE! ZATERDAG 17 OCTOBER 1953 No. 42 VIER BN ZEVENTIGSTE JAARGANG f ONDERVINDT PEEL EN MAAS f CONFECTIE VA'I DRUK EN UITGAVE FIRMA VAN DEN MUNCKHOF WPFIfRI API VOOP VP MP A V PM OM^TRPPPM ADVERTENTIEPRIJS 8 ct. p. mm. ABONNEMENTS- GROOTESTRAAT 28 TELEF. 512 GIRO 150652 WBDADliAU V UUI\ V EiiXIVrt I CH UIVlO 1 RuIVClV PRIJS PER KWARTAAL f 1.25 Buiten Venray f 1.45 W. J. schrijft hierover in de Maas- en Niersbode: Daartoe uitgenodigd door de Stoomvaartmaatschappij „Neder land" hadden we het voorrecht op Donderdag 1 October j.l. tegen woordig te mogen zijn bij het in schepen en vertrek van een 1400 emigranten, waaronder vele Noord- Limburgers. In de grote hal aan de kade was het 'n drukke bedrijvigheid. Talrijke controleposten moesten gepasseerd worden. Kruiers sjouwden af en aan om de grote bagage van de emigranten op de bestemde plaats te brengen. Alles is geregeld met Hollandse degelijkheid. Wanneer we over de valreep het schip binnengaan, komen we al spoedig in de voor-rooksalon. De wanden zijn in prachtig houtsnij werk uitgevoerd. De electrische verlichting doet luxueus aan. Een paleiszaal gelijk Na de lunch wordt het schip in zijn geheel bezichtigd. Onder des kundige leiding hebben we bijna overal vrije toegang. Een complete gemeenschap met alle denkbare gemakken ontrolt zich aan onze ogen. We nemen 'n kijkje in de grote eetzaal, waarin de emigrant gedu rende vijf weken dagelijks zoveel malen zal vertoeven. Het eten is goed, doch niet overdreven. Door 'n tweede deur treden we bij de kapper binnen. Hij „bewerkt" juist een lid van de bemanning van 330 koppen. Dan staan we plotseling in de grote muzieksalon, waarin op dat moment een gezelschap van drie geen vervelende jasz, maar een heerlijk oud Walzerlied ten beste geeft. Nu gaan we 'n bezoek bren gen aan de verschillende hutten. We maken een praatje met emi granten, die over enkele uren de grote tocht zullen beginnen. We vragen naar hun beroep en bestem ming en natuurlijk of ze zich in de Engelse taal enigszins bekwaamd hebben. Lezer, getuigt het niet van een zeldzame domme mentaliteit van enkele te moeten horen, dat ze het eerste woord Engels nog moeten leren schrijven Is het dan niet waar wat Mgr. Hanssen zeide, dat ieder woord Engels méér een genade is Gelukkig heeft de grote meer derheid een emigratiecursus ge volgd. Naar het Tasman-eiland De hutten zijn berekend voor vier tot zes personen. Hier en daar schreit een kindje, dat uit zijn ge wone doen is of 's morgens te vroeg uit de veren gehaald is. We denken onwillekeurig eventjes terug aan onze gedwongen emigratie in Octo ber 1944. Maar kinderen passen zich snel aan, zoals we even later zien in de speeltuin van het schip. Een pret van jewelste. Een ver zorgster zet juist een dikke op de ene en twee kleintjes op de andere kant van de wip. En zo balanceren ze in volmaakt evenwicht naar het land van Abel Tasman. Een andere peuter legt de laatste hand aan een toren van Babel... Even later staan we voor het zwembad. Een bordje zegt, dat duiken verboden is. Vanzelfspre kend, want er moet nog water ingelaten worden. We passeren vele douche-cellen, die de niet-zwemmers onderweg de nodige verfrissing zullen geven. Twee trappen af en we staan jvoor een dikke deur, die toegang geeft tot de proviandkamers. We mogen even binnen. De proviandmeester vertelt van de voorraad voor 1700 mensen. Even later vermeldt een deur „Draadloze telegraphie". Ook hier steken we even onze ondeskundige kop naar binnen. En nu gaat het naar de ziel van het schip. Wat een machines Enkele motoren draaien reeds. Gelukkig, dat de emigrant hier niet hoeft te vertoeven. Hij zou, dunkt mij, in Australië verscheidene weken nodig hebben om weer op verhaal te komen. Na nog de commandobrug be zichtigd te hebben zijn we aan het einde van onze rondwandeling. De leider deelt nog mee, dat de „Johan van Oldenbarnevelt" in 1928 ge bouwd werd en toen ongeveer een millioen kostte. Van 1930 tot 1940 voer de „Olden barnevelt" als een der grootste passagiersschepen op de Indonesië- route. Gedurende de tweede wereld oorlog fungeerde het als troepen transportschip. Daarom moesten de hutten worden uitgebroken om het massale vervoer mogelijk te maken. In 1950 kwamen de emi- grantenreizen naar Australië. Een grondige verbouwing was nodig. De verbouwing en de algehele revisie vroegen een bedrag, van 10 millioen gulden, dus 10 maal de oorspronkelijke bouwkosten. Weken lang vacantie En op dit kolossaal schip, dit drijvend hotel bevinden zich dan onze emigranten, mensen uit alle lagen der bevolking. Vanaf 1 Oct. tot 6 Nov., de dag van aankomst te Sydney, zullen zij kunnen uit rusten van alle beslommeringen, die een dergelijke levenssprong nu toch eenmaal vraagt. De directie staat er borg voor. dat het toege wijde personeel zal zorgen voor 'n onvergetelijke, vol afwisseling zijnde overtocht. Zal de overgang van schip naar land niet te groot zijn We zoeken nu weer vlug naar onze bekende emigranten, die we straks in de steek hebben moeten laten. Het duurt een hele poos, voordat we ze te „pakken" hebben. De emigranten hebben zich inmid dels in twee rijen dik opgesteld op de twee dekken, vanwaar ze hun laatste groeten uitwisselen met hun familie onder de duizendkop pige menigte op de kade. Hun laatste handdruk en omhelzing hebben reeds een uur geleden plaats gehad. Want eenmaal op het schip, mogen zij dit niet meer verlaten, terwijl hun familie geen toegang heeft. De trossen gaan los Dan wordt omgeroepen, dat de bezoekers het schip dienen te ver laten. Men leest de spanning af op de gezichten, want ieder weet nu, dat het grote moment weldra zal aanbreken. Men houdt zich flink, al heeft menigeen moeite zijn ont roering te verbergen. En daar breekt dan het ogenblik aan... De kolos zet zich in beweging. Het wuiven met zakdoeken wordt inten ser. Men roept elkaar nog wat toe, maar de woorden gaan merendeels verloren. De tocht naar de andere kant van de wereld is begonnen... Vanaf de bovencantine staren we de „Johan van Oldenbarnevelt" nog even na. We wensen alle emigranten in het algemeen en die van Noord- Limburg in het bijzonder een goede vaart, een behouden aankomst en bovenal succes toe in het nieuwe vaderland. Bij moeilijk heden ofwel voor raad en inlichtingen is de R.K. Vereniging tot Bescherming van Meisjes: Mevr. W. v.d. Munckhof-S angers Grote Straat 28, Tel. 581; Mevr. M. v.d. Hombergh-Bot, Oostsingel 6, Tel. 393; Mevr. A. Pijls-Drenth, Grote Straat 14; Mej. T. Coenen, Patersstraat 30, Tel. 588; Mej. T. Paping, Paters straat 30; Mej. M. Pijls, Grote str. 14a, Tel. 673; Mevr. Baronesse de Weichs de Wenne, Geijsteren, Tel. 250; Mevr. vd. Haar, Blitterswijck, D 67, Tel. 263. Na een hartelijk afscheid van Pastoor Rieter, wachtte Castenray, in feesttooi, Zondag de nieuwe herder, die onlangs daar werd be noemd, als pastoor van de St Mat- thias-parochie, de Z.Ew. heer A. H. M. Geurts, voorheen pastoor te Broekhuizen. De weg naar de kerk, waarover de pastoor moest gaan, was smaak vol versierd met groen, slingers en erebogen en al wat aan vlag in Castenray was, wapperde in de nazomer-zon, die deze hele plech tigheid blijde luister gaf. Voorafgegaan door de Ruiterclub formeerde zich rond drie uur een stoet, waarin behalve de nieuwe pastoor, ook mee te kerke trokken de schooljeugd van Castenray, het kerkkoor, bruidjes en misdienaars alsmede het Kerkbestuur van de parochie, de heer Deken, de heren Pastoors van Leunen, Oirlo en Griendtsveen, Burgemeester Jans sen, familieleden van Pastoor Geurts en vele andere belangstellenden. Aan de feestelijk versierde kerk werd Pastoor Geurts de herderstaf aangeboden door een herdertje en de sleutels der kerk door twee bruidjes onder een toepasselijk gedicht. Nadat de schoolkinderen in een gezamelijk lied hun nieuwe herder een welkom hadden toegezongen, heette kerkmeester Steeghs na mens geheel Castenray Pastoor Geurts welkom in zijn nieuwe pa rochie. Hij wees er op, dat vanouds de samenwerking tussen Castenray en hun pastoor zeer innig is ge weest en vertrouwde, dat onder 't pastoorsschap van de nieuwe her der deze samenwerking nog vrucht baarder zou mogen worden voor de gehele parochie. De heer Burgemeester meende Pastoor Geurts geluk te kunnen wensen met zijn nieuwe parochie, waarbij hij de woorden van de vorige spreker kon onderschrijven. Doch naast samenwerking in parochieel verband zou hij ook graag zien de samenwerking met de wereldlijke overheid, die steeds gaarne bereid zou zijn de taak van de pastoor te helpen verlichten. Ge zien het werk wat de pastoor eerder in de Smakt heeft verricht, twijfel de hij niet aan deze samenwerking. Met de wens, dat Pastoor Geiirts nog veel zou kunnen bereiken in zijn nieuwe standplaats, zowel voor het geestelijk als stoffelijk welzijn van zijn parochianen, besloot de Burgemeester zijn woorden. Pastoor Geurts dankte geroerd voor de woorden tot hem gesproken. Een pastoor kan zo weinig, aldus de herder, als hij niet de eerlijke medewerking heeft van "alle pa rochianen. Gezien 't verleden meende hij een beroep te mogen doen op alle mensen van Castenray, ook hem dat vertrouwen te schenken en hem te blijven helpen bij het uit oefenen van zijn geestelijke taak. Dan opende hij de kerkdeuren en begonnen in de intieme kerk de prachtige plechtigheden van de pastoors-installatie. Na het gezamenlijk zingen van het Veni Creator las de H.E. Heer Deken de benoemingsbrief voor, waarna hij dank bracht aan Pastoor Rieter voor het vele werk, wat hij in Castenray heeft verricht. Dan legde Pastoor Geurts de ge bruikelijke eden af bij het altaar op het missaal, waarna de installatie plaats vond. De sleutels van het tabernakel werden .aan de nieuwe herder over handigd, alsmede de priesterlijke gewaden, de kelk, het missaal, waar na hij naar de biechtstoel werd geleid, waarin hij even plaats nam. Vervolgens ging Pastoor Geurts naar de doopvont en het klokken- touw, alle symbolen van het pries terlijk werk, wat hem in Castenray wacht. Het Evangelie van de Goede Herder, werd door hem van de kansel voorgelezen, waarna een plechtig lof de installatie-plechtig heden besloot. Nadat de Pastoor in optocht naar de pastorie was terug geleid, werd hij daar toegesproken door de heer Jeuken, die hem namens alle Cas- tenrayse verenigingen hartelijk geluk wenste met zijn benoeming en installatie en hem de medewer king van alle mensen uit Castenray I toezegde. Het gemengde zangkoor bracht een serenade, waarna een druk be- zochte receptie begon, waarvan ook velen uit Broekhuizen nog hun „oude" pastoor gelukwensen kwa men aanbieden. Nylonkonsen mooi, sterk en niet duur komen van PIJLS Ook Venray en de plaatsen in de omgeving, gullen dezer dagen de kans hebben om de beroemde film „Kinderen gaan niet naar de hel" met eigen ogen te zien. De grote pers in het gehele land heeft om strijd de lof over deze film verkondigd. Het zal dan ook voor iedereen boven de 14 jaar volop de moeite lonen deze even indrukwekkende als sympathieke film te gaan zien. De Paters M.S.C. hebben een uitstekende greep gedaan! De avonden in Venray worden ingeleid door onze dorpsgenoot, Pater J. Arts M.S.C. Op 21 en 22 October zal de film in Luxor te zien zijn. Te Oirlo op 23 Oct., te Swolgen 24, Overloon 25, Leunen 26 en te Merselo op 27 October. Daarna draait de film twee dagen te Horst op 28 en 29 October, Inwoners van Venray en omgeving, laat deze kans niet voorbij gaan, deze film te gaan zien. Zie^ advertentie in dit blad. Verleden Vrijdag was de dag der dagen voor de andere krantenmen- sen, die reeds lang met lede ogen hadden moeten zien, hoe wij er tel kens en telkens op konden wijzen: Zie je wel, er komt bij uilzondering een Venrayer voor op de rol bij de politierechter. Want j.l. Vrijdag bestond de halve rol uit Venrayers, hele families, die zich, om het netjes te zeggen, minder netjes gedragen hadden. En dus die andere krantenmensen maar gnuiven. De enige troost die wij hebben is, dat ze er toch lekker niets van zeggen kunnen, omdat de scheldwoorden, die over en weer door deze families elkaar naar het hoofd werden geslingerd, nu ten ene male niet letterlijk in de krant mogen worden gezet. Terwille van het zedelijk peil en zo. Maar het was inderdaad dan ook zo, dat een tweetal Venrayse families met el kaar de degens eens hebben ge- kruisd, of liever ten aanschouwe en aanhore van de gehele buurt eens even de vuile was hebben buitengehangen. En het was een vuil wasje. De ene familie liep liep er f 65.- boete mee op en 14 dagen voorw., de ander f 10.- Daarbij liet de Officier nog eens duidelijk blijken, dat men iemand, al is hij toch verschillende malen veroordeeld voor diefstal, zo iemand nog geen dief mag noemen, want dat is een belediging. Dit was tevens een antwoord op de laatste verdachte, die meende, dat hij niets anders als de volle waarheid gezegd had, al was die dan minder fraai. Maar dat mag niet en dus f 10.- boete. Dank zij hulp van de publieke tribune, waar de rest zijner familie stond, werd promt betaald. Trouwens via ge tuigen geld in andere zaken, kwam er een flink deel weer van in zijn eigen portemonaie. Een Venrayse juffrouw, die ruzie met haar buurvrouw had, werd op eens zo giftig, dat ze de hark pakte en er op los wou rammelen. Maar buurvrouw dook net op tijd en zo werd niet zij, maar een ruit getrof fen, die in stukken uit elkaar viel. De giftige juffrouw kreegf 20 boete om te leren dat wel opgevoede men sen zich niet als wilden moeten ge dragen. Een Venlose juffer had herrie met haar buurvrouw, wat in de beste kringen schijnt voor te komen. Ook zij maakte zich gloeiend giftig en greep nu eens geen hark, maar een steelpan. Als een speer werd die naar de buurvrouw gesmeten, die op dat moment zeer pijnlijk werd getroffen en de politie er bij haalde. Proces werd opgemaakt en ook deze giftige juffer moest in Venray komen. De getroffen juffer, die liet zich niet zien als getuige. Dies werd zij deze zitting netjes door de politie opgebracht naar de gerechtszaal. Of het mens de botsing met het steelpannetje nog steeds niet te boven was, of wat er nu precies aan het handje was weten we niet, maar de juffer zei als getuige geen boe of ba, alleen wist ze te vertel len, dat ze NIET pijnlijk was getrof fen, waardoor de hele aanklacht in elkaar zakte als een leeggelopen ballon. Want. men kan nu eenmaal niet veroordeeld worden, als men iemand niet pijnlijk heeft getroffen. En dus... vrijspraak. De officier gaf het maar op de getuige aan haar verstand te brengen, dat ze een valse aangifte gedaan had, toen ze bij de politie had gezegd WEL pijn lijk getroffen te zijn, want het hielp toch niet. De juffrouw keek net of ze het in keulen hoorde donderen en toonde niet de minste intresse in wat er zich achter de groene tafel afspeelde. En tegen zo'n hou ding kan zelfs een Officier van Justitie niet op. Een mijnheer in Bergen was aan het jagen, toen er een hond op hem afkwam. Volgens zijn verklaringen werd hij toen zo bang, dat ie de hond maar doodschoot. Maar dat smoesje geloofde de officier niet, die waarschijnlijk meer van derge lijke zaakjes onder handen heeft gehad. De jager mag nu eerst f85 betalen voor de hond en dan nog f 15 boete. Zijn in beslag genomen geweer kreeg hij echter retour. In Venlo werd een man ingesloten in het politiebureau omdat hij een borreltje teveel op had, waardoor •hij zich zelf en anderen danig in de weg liep. Dit,,gevaar voor de maat schappij" werd dus netjes een kans gegeven in een cel om weer nuch ter te worden, maar heilasienu werd hij „een gevaar voor de closet pot", die hij danig verruineerde. Een week brommen zal hem leren, dat hij een closetpot voortaan an ders moet behandelen en als hij de stukken niet betaald, krijgt hij nog 2 weken extra gratis logies. Met de sociale verzekeringen moet men voorzichtig zijn. Al is het zeer verleidelijk een hoger loon in te vullen op de desbetreffende for mulieren, omdat daardoor de uit kering ook hoger wordt, we hebben ons leger ambtenaren en contro leurs niet voor niets. Daar kwamen ook een drietal Gennepenaren achter maar toen v/as het te laat. Valsheid in geschrifte en f 25 is het loon. De veredelende werking van de dierbare voetbalsport had o.a. een Blitterswijcker in een dergelijk sta dium gebracht, dat toen in Bergen iemand wat over zijn voetbalclub zei, hij deze man maar achter elkaar een blauw oog sloeg. F. 20 boete is loon naar werken. En tenslotte kreeg een brommer 10 dagen omdat hij dronken was en men dit kwaad nu eenmaal met bromfiets en al uit wil roeien. Dat was het weer, tot over veer tien dagen. TRIEST President Tito van Zuid Slavië heeft op een wijze, welke niets aan duidelijkheid te wensen overlaat kenbaar gemaakt, dat hij niet zal gedogen, dat de Italianen het be stuur over de A-zone van Triëst overnemen, indien Engelsen en Amerikanen volharden in hun voor nemen hun troepen uit dit gebied terug te trekken. De Zuidslavische president ge waagde zelfs van een optreden ge wapenderhand. Ofschoon niet te ontkennen valt dat ook in de poli tiek de soep meestal niet zo heet gegeten wordt als zij wordt opge diend, boezemen de woorden van Tito toch de nodige angst in voor een gewapend conflict. Reeds enkele maanden is Tito bezig met het organiseren van be togingen en het zenden van protest nota's aan de geallieerden om daar mee de aanspraken van Zuid Slavië op het gebied van Triëst aan de wereld duidelijk te maken. Op hun beurt blijven de Italianen vasthouden aan teruggave van Triëst. Het voornemen nu van Engelsen en Amerikanen om het bestuur van zone-A aan deltalianen over te dragen, en de geallieerde troepen terug te trekken, wijst erop dat de Westelijke mogendheden van plan zijn hun beloften aan Italië na te komen. In 1948 verklaarden im mers de geallieerden dat het gehele gebied van Triëst aan Italië moest komen. Wat hebben Amerika, Engeland en Frankrijk ermee voor, Tito zo in het harnas te jagen. Het Westen heeft immers in de laatste jaren alle moeite gedaan, om Zuid Slavië voor zich in te nemen. Tito zal allerminst sympatiek ge stemd zijn tegenover de Grote Drie, nu zij van plan schijnen Italë alles en Zuid Slavië niets te geven. Mogelijkkan ervoor deze houding een verklaring gevonden worden in de ontstemming, welke er heerst1 over het aanmatigende optreden van Tito in de laatste tijd. De toon welke de Zuid Slavische president heeft aangeslagen bij de moeilijk heden met Griekenland en Albanië yvekt vermoedens dat Tito er op uit is in de Balkan een machtspositie te veroveren. Het westen heeft daar natuurlijk wel enige belangstelling, voor, gezien Tito's rebellie tegen Rusland. Maar toch willen de Grote Drie ook weer niet te veel macht in de handen van Tito zien, want hij is en blijft een communist. Zekerheid over het kiezen van democratische kant in critieke ogenblikken door Zuid Slavië bestaat er niet. Als de geallieerden hun plan doorvoeren en de A-zone van Triëst inderdaad Verantw. vorig saldo f 15209.66 4 orgelpijpjes f 40. 2 orgelpijpen f 50. Eerste bijdrage van 20 periodieke giften van f 0.50 10 f 5.— Tweede bijdr. van 5 van f 5. Diverse giften f 18.15 Totaal f 15328.31 Alweer succes met de orgelpijpen actie. Steun ons in onze verdere actie. Ook deze week doen wij een beroep op de offervaardigheid van alle Parochianen ter verkrijging van HET Orgel in onze St. Petrusban- denkerk. Bouwt DAAROM allen mee aan UW ORGEL Gironummer 576604 Orgelfonds Venray aan de Italianen teruggeven leveren zij het bewijs ongevoellig te zijn voor de intimidaties van de presi dent van Zuid Slavië. Maar wat zal Tito in dat geval doen, wanneer zijn prestige op het spel komt te staan Het feit dat Rusland de kwestie Triëst in de Veiligheidsraad brengt, en zich voor internationalisatie uit spreekt, spreekt boekdelen. KOREA Met de kwestie Korea wil het maar niet vlotten. De naleving van de wapen-stilstandsovereenkomst laat veel te wensen over, terwijl het er helemaal niet naar uitziet dat de politieke conferentie op 28 October zal beginnen. Noch het een noch het ander geeft redenen hoop vol gestemd te zijn over een spoe dige en vreedzame oplossing van het Koreaanse probleem. Zowel aan de zijde der verbonde nen als aan die van de communisten heerst het besef, dat zeer veel zal afhangen van de houding van Sygnam Rhee. De Russen die steeds maar blijven vasthouden aan een uitbreiding van de politieke confe rentie met non-belligerenten schij nen er op uit te zijn de conferentie op een later tijdstip te laten begin nen dan op 28 October. Zij weten zich maar al te goed te herinneren dat Syngman Rhee zich niet langer wilde binden dan 3 maanden en dat op 28 October deze termijn afloopt. Het is nog niet zo vreemd gedacht van de Russen dat Syngman Ree dan wel weer eens een onbezonnen streek zou kunnen uit halen, welke hem en de verbondenen alleen maar schade berokkent en de communis ten in de kaart speelt. In het ver leden is duidelijk gebleken dat Rhee tot alles in staat is. Niet minder wordt dit begrepen aan de kant der verbondenen. Daar wil men kost wat kost de politieke conferentie op tijd laten beginnen. Daar zal echter niets van kunnen komen als de communisten zo wei nig bereidheid tonen te willen op schieten. Ondertussen worden de moeilijkheden alsmaar ingewikkel der, hetgeen wel gebleken is na de schietpartij van de Indische mili tairen, die poogden een vijftal neu trale artsen te beschermen tegen aanvallen in een krijgsgevangen kamp. Om aan al die moeilijkheden een eind te maken kan slechts een mid del baten n.l. een snelle oplossing van van alle vraagstukken die met Korea samenhangen. ENGELAND Vertegenwoordigers van Amerika Engeland en Frankrijk hebben in Londen een antwoord opgesteld op de Russische nota, welke een ver werping inhield van de conferentie van Lugano over Duitsland en Oos tenrijk en de uitnodiging eenvoudig weg herhaald. De Westelijke ..mogendheden heb ben vastgehouden aan het plan voor een bespreking van de Grote Vier over beide problemen. De Fransen schijnen wel iets te voelen voor een conferentie met deelneming van Rood China, maar het is zeer de vraag of zij Amerika ook zo ver kunnen krijgen. Churchill wil onafhankelijk van deze antwoordnota zelf in Moskou gaan praten. Ongetwijfeld zou hij met zijn ideeën komen voor een veiligheidsstelsel voor Oost en West waarover hij reeds sprak in zijn grote rede van 11 Mei. Dit zou ook het meest reëele uitgangspunt voor een gesprek met de Russen zijn, want zij blijven maar steeds de E.D.G. aanwijzen als een onover komelijk struikelblok voor overleg tussen Oost en West. Alle hoop is thans weer gevestigd op de Britse Tijger, die reeds zo menigmaal door zijn zin voor realiteit de wereld uit een impasse wist te helpen. Inmaakglazen alle maten in voorraad, alsmede dikke en platte ringen, vultrechters, geslepen deksel enz. Alles wordt thuisbezorgd. Aanbevelend, F. W. HENDRIKS, Langstraat 46 Tel. 713 Beleefd aanbevelend

Peel en Maas | 1953 | | pagina 1