TWEEDI BLAD VAN PEEL EN MAAS
Dagboek van een krijgsgevangene
Kringvergadering
de L.LT.B.
van
De waarde van het
Sinterklaasfeest
NIEUWE KEEKEti
Boomkwekerij-artikelen
P. SLITS-BROUNS, VENRAY
Van de weide naar de stal
Uit „Peel en Maas"
ZATERDAG 8 NOVEMBER 1952 UNo 45
DRIE BN ZEVENTIGSTE JAARGANG
in het dagelijks leven van ons, moderne mensen
Velen doen er niet meer aan. Het
dwangbevel van de belastingen maakt
het paard van Sinterklaas schichtig
en wat bemoeien wy ons nog met
bisechopspaarden, nu we allemaal op
een bromfiets zitten, waarmee wy de
wereld in kunnen trekken en vreugde
beleven aan nieuwe omgevingen
de slachtoffers, die in de ziekenhuizen
liggen niet te na gesproken. En nu
er nylon-kousen gekomen zijn, nu
zijn er geen oude kousen meer, waarin
moeder de kwartjes liet glijden, die
door haar zuinig overleg werden
gewonnen. Trouwens de spaarpotten
hebben tegenwoordig een kwijnend
bestaan. Er moet voortdurend uit
worden teruggenomen om de tekorten
te dekk6n op het huishoudboekje.
De ouderen trekken de schouders
op. Wat zal men geld uitgeven aan
zulke zinloze geneugten als een Sint
Nioolaasfeest? Wilt ge wat afwisse
ling in uw leven? Twee straten
verder staat er een bioscoop klaar,
waar ge voor een paar kwartjes
vergetelheid kunt vinden.
Niets is hardnekkiger in het leven
als onverschilligheid. Als men de
Sinterklaasviering een jaar heeft
overgeslagen, dan blyft zy ook een
volgend jaar uit en gaat men geleide
lijk aan een lege Sinterklaasavond
gewennen. En zo leven wij dan door
buiten de Nederlandse traditie en
wy ontnemen aan ons bestaan een
hoogt y dag.
o—
Maar daar verschijnt opeens tussen
al die afschaffers van huiselijke
gezelligheid een wezen met verlan
gende ogen het Kind. Het vraagt
niet naar al het vertier dat de ver
maaksfabrieken ons alle dag leveren
aan de lopende band, het vraagt naar
het wonder, en dat wonder moet
thuis gebeuren. De regelmaat van
het dagelijks leven, het strompelen
van huiswerk tot huiswerk moet
worden verbioker. door die ene,
spannende avond, van die ene, be
paalde dag.
Er zyn veel kinderen in Nederland.
Heel veel kinderen. Uit alle huizen
komen ze te voorschijn, van alle
trappen, uit alle stoepen hollen ze
naar ons toe. Het lijkt wel of ze,
zoals de kinderen uit het oude
sprookje van de rattenvanger van
Hameln, op de vijfde December
allemaal worden aangetrokken door
de vreemdsoortige man, die een zoete
wijs uit zyn speeltuig tovert. In één
opzicht lijkt Sinterklaas op die ratten
vanger dat ook hy 6en kindervanger
is. Maar hij voert zo niet weg naar
een donkere schacht, hy' leidt ze
heen naar een lichte vreugde, wan
neer hy zyn: „Zie de maan schyot
door de bomen" door de schoorsteen
geblazen heeft.
Wanneer het Sinterklaas is, schynt
de maan altijd, ook als het regent,
want het is het feest der liefelijk
heid. En dat feest willen nu velen
afschaffen. Zy nemen het sap uit
het leven wog, omdat ze het by zon
dere laten versterven. Hebben wy er
wel eens over nagedacht, dat de
kleurloosheid en eentonigheid van
ons leven niet alleen ontstaat door
hetgeen wy missen, maar ook door
hetgeen wy krijgen Als wy elke
dag voor luttele penniögen ontspan
ning kunnen kopen en verstrooiing,
dan blyft hetgeen ontspanning, maar
het wordt een gewoonte. Het heerlijke
van een feest, van een geluk is, dat
het een uitzondering is. Het ontleent
zyn kracht aan zijn tegenstelling.
Na de dagen van kommer en ont
bering vlamt het opeens op in al
zyn uitbundigheid. Laten wij dus een
beet ja minder bioscoopjes pakken en
de kwartjes die wy bezuinigen in
het spaarvarken duwen voor Sint
Nicolaas. We kunnen ondanks de
schaarste der tijden, misschien nog
een aardig feestje vieren.
Er staat een y'selyk geleerde titel
boven dit opstel. Maar terwijl wy
het schrijven worden wy opeens
gewaar, dat ons onderwerp zo een
voudig is als het ei van Columbus.
De waarde van het Sinterklaasfeest
in ons dagelijks leven, dat is de
waarde die de Jeugd in dat leven
beduidt.
Als moderniteit moet gelijk gesteld
worden met automatisch genot en
egoïstische verstrooiing, dan is zy
schrikkelijk conservatief. De ware
moderniteit heeft een hekel aan de
lijdelijkheid en lamlendigheid van een
voze genieting, zy zoekt naar de
daad, naar de beweging en zy heeft
geen afkeer van het kleurig spel der
legend6. Zo leren de kinderen ons,
met hun bewegelijk verlangen naar
de Sinterklaasavond een les. Zoekt
niet alleen de zielloze genoegens van
het celluloid of het eboniet, maar
weest eens actief en begeeft u in de
vreugde van her spei met uw nage
slacht.
Hoe vele vaders en moeders kennen
het waarlijk geluk van het ouder
schap Gy zyt het niet waard de
zegen van kinderen te ervaren, als
ge hen maar laat huppelen en lanter
fanten op de straat, terwijl gij naar
uw bridge concours snelt, of misschien
een vergadering bijwoont over de
nieuwste paedagogisshe theorieën
omtrent de kinderen die gy ver
waarloost.
Wy juichen het toe, dat er gewerkt
wordt' aan de wetenschap der opvoe
ding, maar één ouderpaar dat zich
op een verstandige wijze met zyn
kinderen bemoeit is meer waard dan
een hele paedagogische bibliotheek.
Al krygen de jongens dan wel eens
een pak voor hun broek.
En daar hebben wy die heerlijke,
die prachtige Sint Nicolaas. Als er
een dag in het jaar is, waarop gij
uw kinderen gelukkig kunt maken
door uw persoonlijke, blijmoedige
deelneming aan uw gezin dan is het
zyn verjaardag.
De waarde van het Gezin. Laten wij
daarover minder courantenartikelen
schrijven en minder congressen
houden. Maar laat er een blyde lach
klinken in alle huizenDat is dan
een vreugdige werkelijkheid te midden
van de somberheid des levens, waar
wij ons te veel aan vei gapen.
De waarde van het Sinterklaasfeest
in het dagelyks leven van ons,
moderne mensen. Dat is de waarde
van het kind in ons bestaan. En die
waarde is eeuwig.
Voor alle voorkomende
Langeweg 26
Telefoon 771
Yrede: Uw naam is oorlog
Twee jaren zijn verstreken, sedert
de grote gevangenispoort zich achter
my sloot.
Ik wil myn verhaal niet beëindigen,
zonder nog even het meest pijnlijke
deel van myn oorlogservaringen de
revue te laten passeren.
Hot begon al direct na de oorlog.
Wachtend op gezinshereniging zwalk
ten de 3000 Indische soldaten door de
straten van Singapore, zonder geld,
zonder gezin, zonder toekomst.
Want het laatste, wat iemand had
kunnen verwachten, geschiedde: Wy
werden niet toegelaten op Indisch
gebied 1
Het Engelse oppercommando be
sliste over het lot van Indië Wij zijn
geen onnozelen,4ie niet weten zouden,
wat er omgaat in de Aziatische ge
moederen; dat behoeven we heus niet
van de Engelsen te horen.
Wy verdenken er Engeland heel
sterk van, dat eerst de enorme voor
raad rubber en tin van Malakka, tegen
fantastische prijzen op de wereldmarkt
en verkocht moest zyn, vóór Indië
mocht uitvoeren.
Er is in die maanden geld verdiend
in Singapore, waar men van duizelt
En dat heel die revolutie, die na
tionalistische beweging een schepping
van de Engelsen is geweest, dat was
onze opinie.
En wy vroegen en vroegen „Stuur
ons terug, terug naar het land, dat
ons nodig heeft als dokter, ingenieur,
planter, schoolmeester of rechter. Stuur
ons terug zonder wapens asjeblieft,
maar gewoon als burger".
We zonden telegrammen naar Lord
Louis Mountbatten; geen antwoord,
hy zal ze wel nimmer onder ogen
hebben gehad.
Dan verscheen bij ons de markante
kop van Admiraal Hellfrich en
onomwonden vertelde hy ons, hoe we
er voor stonden.
„Mannen, ik weet niet, wie nu naar
mij luistert. Maar ik verklaar, en zal
dit blyven doen, altyd en overalDe
Geallieerden hebben ons bedrogen".
Hij vertrok en wy zaten met de
gebakken peren. Dus geen terugkeer,
geen gezinshereniging. De mannen in
Tailand, 10.000 man, wy in Singapore,
de achtergebleven mannen op Java,
moesten dadenloos toezien, hoe ons
mooie Indië meegesleurd werd in een
zee van ellende en moordlust.
Het begon pas in October, hoewel
Soekarno en Hatta met een stel Jappen
als lijfwacht, de Republiek reeds op
17 Augustus hadden uitgeroepen.
Maar deze proclamatie van de revo
lutie vond geen weerklank by de
massa, die alleen verlangde naar de
rust en de zekerheid van voor de
oorlog.
Doch toen na enkele maanden ner
gens de vroegere blanken verschenen
en alleen de propaganda haar werk
kon verrichten; toen overal jonge
knapen opdoken, die in Japanse dienst
als soekarella of heiho hadden gewerkt
en nu bang waren voor de wraak van
de blanken, toen... ja toen kon de
jonge generatie de verleiding niet
weerstaan en ging meedoen, voor een
deel althans.
October 1945 is een zwarte bladzijde
Een kringvergadering van de LL.
T.B. trekt altyd belangstelling genoeg.
Alle afdelingsbesturen zyu dan aan
wezig om de stand van zaken te
onderzoeken en voorlichting te krygen
over de nieuwe plannen, die in voor
bereiding zyn of nog besproken
moeten worden.
Zo was het ook Donderdag jl. In
hotel De Zwaan was het vol toen
de Kringvoorzitter aan Drs. Hutse
maker het woord verleende om het
winterprogramma wat nader toe te
lichten. Drs. Hutsemaker wees er op
dat het winterprogramma in het
teken staat van de vorming en ont
wikkeling van de aangèsloten leden.
Hoewel dikwijls de nadruk valt op
de economische omstandigheden,
moet men niet vergeten dat de stands
organisatie er op de eerste plaats is
voor de mens zelf. De landbouwer
dient dan ook een persoonlijk den
kend mens te zyn. Daarvoor zijn
sociaal economische cursussen in het
leven geroepen, die o.a. voor de
Kring Venray in het begin van 1053
zal worden gehouden.
Hier worden naast pachtzaken,
bv. emigratieperikelen besproken,
wordt een inzicht gegeven in maat
schappijleer, coöperatie etc.
Dan zyn er weekends voor de
beetuursleden en ook de Kring Venray
zal daar gebruik van maken. Hier
kan men zich rustig bezinnen op de
taak van de standsorganisatie. Op de
afdeling moet men verder zorgen
voor vergaderingen waarin naast
technische ook sociale en culturele
problemeu worden besproken.
Begroting
De heer Dings gaf een kort over
zicht over de nieuwe begroting der
L.L.T.B. Wel opvallend is, dat deze
spreker telkens en telkens praat van
„hier in Horst" en by ons weten
sprak hy toch in Yenray voor de
kring Venray, maar dit is waarschijn
lijk nog een erfenis van vroeger
Over de begroting valt weinig
nieuws te melden. Er bleek uit, dat
men van 15400 leden f 151.300 contri
butie verwacht. De kosten voor het
Hoofdbestuur zyn gestegen van
f 20 000 tot f 24 ooo, niet in het
minst door de vele besprekingen, die
afgevaardigden van de bond in alle
mogelijke landelijke commissies
moeten houden.
Voor de Boerinnendienst is f 2000
extra uitgetrokken i.v.m. de hulp die
wordt geboden aan gepaste sport
voor jonge boerinnen en jonge tuin
dersmeisje8. Voor de emigratiedienst
is vanwege de grote uitbreiding der
cursussen f 1000 meer op de begroting
gezet. Er wordt door het hoofdbestuur
een voorstel ingediend tot vereen
voudiging van de contributiebereke
ning.
Per 5 ha zal de contributie nu f 6
bedragen, per 6 ha f 7.—, etc per
10 ha f 11.50, 11 ha f .12.50, 12 ha
f 14.—, 13 ha f 15 50. By dezecontri
butie komt dan nog afzonderlijk f 5
voor Boer en Tuinder. 1 ha boomgaard
is vrij, de rest wordt belast met f 3.—
per ha. Bedrijven met meer dan 25
are tuinbouw en fruittuin (laagstam
boomgaard) betalen gemiddeld f4.—
extra per ha.
De economische problemen
werden vervolgen» door de heer
Dings diepgaand besproken.
Over het algemeen mag de boer
niet klagen. Er zijn wel moeilijk
heden met de afzet van bepaalde
producten, maar van een crisis mag
men niet spreken. En dat dit voor
lopig ook wel niet het geval zal zyn
kan men afleiden uit het feit dat de
bevolking van West Europa zich nog
maar steeds uit blyft breiden on dat
er een grotere welvaart gezocht
wordt. Zo zal men in 1957 bv. al
25 pet. meer vlees moeten produceren
en 14 pet. meer suiker en meel.
Frnit
Maar moeilijkheden zullen er altyd
blijven. We hebben dat dit jaar ge
zien met het fruit. Er is een opbrengst
van 700.000 ton waarvan de helft is
bestemd voor binnenlands gebruik.
100.000 ton wordt gebruikt voor con
servering, dus 250.000 ton moet
worden ge-exporteerd.
De Belgen konden met het Benelux-
contract in de hand eisen dat hun
kostprys werd aangehouden en daar
België zelf fruit genoeg had, was het
een schamel beetje wat daarheen
kon.
In Duitsland was de machtige
Bauernverein, van wie Adenauer zyn
stemmen moet hebben, er direct by
om de invoerrechten schandalig hoog
op te voeren, zodat het Nederlandse
fruit te duur werd. We hebben dus
met het fruit zitten sukkelen, maar
op het ogenblik trekken de prijzen
weer omhoog en schynt het leed
geworden voor de pas losgelaten
blanken, maar meer nog voor het
jonge Indonesië In elke revolutie ge
beuren verschrikkelijke dingen, wordt
gemoord en ontaarden de zwakke
broeders in moordlustige monsters.
Vier jaar oorlog, ontwrichting onder
het wanbestuur van Japan en haar
knechten had van vele jeugdige In
donesiërs losgeslagen elementen ge
maakt.
Ieder ,die de revolutie preekt, moet
gebruik maken van kwade elementen
en roept daardoor krachten op welke
hy later niet meer in de hand heeft.
De geschiedenis geeft ons er de voor
beelden van en objectief beschouwd*
had deze revolutie, als zy de Indone
sische massa op drift had kunnen
brengen, tot een algemene slachtpartij
kunnen leiden.
Einde October kwamen de levende
getuigen van de revolutie op Singapore
aan: wy zien schepen vol vrouwen,
kinderen en oude mannen als opge
jaagd vee lossen op de kade. Zy heb
ben met achterlating van alles, onder
dwang, de vlucht moeten nemen naar
de haven, waar Engelse oorlogsschepen
hen opnamen.
Soerabaja stond onder „gezag" van
de beruchte Boeng Tomo, die een
volksgericht had ingesteld.
De blanken, pas uit kampen, werden
door wilde horden kwajongens, maar
met Japanse wapens, in de gevangenis
gedreven en juist, toen een massa
slachting zou beginnen, toen de ben
zine al over de gevangenis was uit
gegoten, drongen de dappere Ghurka'e
de stad binnen en vele „vrijheids
helden" vonden door de dolken dezer
geboren soldaten de dood.
Onder geleide werden de gevangenen
toen naar de haven gebracht, maar
onderweg nog kwamen Bperen en
pijlen tussen de vrouwen en kinderen
Akkerbouw
De akkerbouw werd beheerst door
de vraag naar bon- en vrij voer. Dit
laatste heeft dikwijls dermate hoge
pry'zen gehaald, dat de veehouders
klaagden en dat men er ernstig over
dacht een graanregeling in te voeren.
Doordat de vrye pry'zen zijn gezakt
is dit achterwege gebleven, maar de
Minister heeft beloofd maatregelen
te treffen, indien de pry'zen weer
oplopen. Het dalen van de vrije prijs
is enerzijds te danken aan de wereld
markt, die dalend is, anderzijds door
de voorraad die overal in den lande
zyn opgeslagen.
De vry'e graanprijs zal echter wel
hoog blyven, omdat we dit nu een
maal moeten betrekken uit de landen,
die geen dollars hiervoor eisen Dé
pry's is echter dalende en we moeten
het beste er maar van hopen. Op
het bon voer moet de Regering f2,—
tot f 2 50 bijleggen.
Men heeft gepraat om de hele
voedortoewyzing maar af te schaffen,
maar wie heeft dan zekerheid dat
hy een groot deel van zyn voer tegen
behoorlijke pry'zen kan krygen?
Daarom is het maar goed, dat deze
toewijzing is blyven bestaan. Voor
1953 zou men graag een richtprijs
vastgesteld zien van f 0.26 voor de
granen en f 0.28 voor de tarwe. Aan
dit laatste schynt de Minister echter
niet aan te willen, maar dan moet
hy niet verwonderd zijn, als hy
daardoor ook niet voldoende tarwe
krygt. Hoe hoog de suikerbieten
zullen gaan, is nog niet bekend.
Yeeteeltprodnctie
De kippen leveren de laatste maan
den een goed product. Het is eigen
aardig dat West Europa zo weinig
doet voor de uitbreiding van de
kippenstapel, maar Nederland profi
teert daarvan. Er is een grote be
hoefte aan eieren in West Europa
en Duitsland heeft er zelfs zijn
invoerrechten oplaten vervallen. Gaat
dit zo door, dan zal 1952 betor zyn
als 1950, wat over het algemeen
toch eon behoorlijk jaar was. De
kuikentoewyzing is afgeschaft, maar
men kry'gt slechts kuikenvoer op
dezelfde basis als verleden jaar plus
15 pet. Voor de kippenhoudery is het
van belang ook in Engeland afzet
gebied te krygen, daar kosten de
eieren 26 ct. per stuk.
Van de varkens zyn 35.000 ton
bacon aan Engeland afgeleverd, waar
mede het contract is vol geleverd.
In 1952 waren er 2,5 millioen var
kens, waarvan er 600.000 naar Enge
land gingen.
Ia 1953 zullen or 300000 varkens
meer zyn en we zullen er dus voor
moeten zorgen, dat Engeland een
groter contract afsluit, liever nog op
langere basis.
Ook Duitsland geeft een beter voor
uitzicht, omdat men daar 5 pet minder
varkens zal hebben in het volgend jaar.
De garantieprijs voor varkens is
f 2 57, een pry's die Engeland zeker
niet betalen zal.
De pry's, die aan Denemarken wordt
betaald loopt van f 2,25 tot f2,30. Er
zal dus 20 millioen by" moeten, bij dit
Engelse contract, maar dat moet de
Regering voor haar rekening nemen,
daar nu andere producten ook tegen
heel wat lagere prys weggaan, dan
nodig is.
De regering overweegt de garantie
prijzen van het varkensvlees te regelen
naar de varkensproductie, die van
Jan. tm. Mei een grotere aanvoer
toont, in Juni tm. Sept. daarentegen
een grote daling vertoont. Dit helpt
misschien ter nivellering van deze
curve.
De positie van het rundvlees is goed,
dit levert behoorlijke pi ijzen op. Het
contract met Frankrijk kan zelfs niet
helemaal afgeleverd worden.
Melk
Voor de melk is als richtprijs 20
cent bepaald. Bovendien liggen op de
industriemelk zware heffingen en
wordt de consumptiemelk beneden
kostprys verkocht.
Dit heeft tot gevolg, dat per jaar
160 millioen gulden door Regering,
Zuivelfonds en boeren moet worden
toegegeven op deze pry'zen.
Alleen de boeren betalen al 70
millioen gulden aan heffingen. Wil
deze prijs veranderd worden en men
hoopt het komende zomerseizoen dan
ook een straatprys te halen van 22
cent) dan zullen zeker de heffingen
van het Zuivelfonds moeten vermin
deren.
Volgens de LEI-rapporten zal men
zeker tot de prys van 22 ct moeten
komen, waarbij dan nog voor de
ondernemer zeer weinig overblijft.
De Regering schijnt inderdaad van
zins te zyn de boeren hierin iets
tegemoet te willen komen, maar ook
hier is het afwachten.
Hoewel de heer Dings nog gaarne
gesproken zou hebben over de Pacht
wet, de wet op de vervreemding van
landbouwgronden en de kindertoeslag
voor kleine zelfstandigen, wees de
klok onherroepeliik het einde van
zyn interessanto spreekbeurt aan.
Pastoor Berden uit BlitterBwijck,
de nieuwe geestelijk adviseur, hield
dan een korte,maar krachtige speech,
waarin hy de aanwezigen wees op de
plichten, die zy hadden als katholiek
huisvader. Onder het motto „Adeldom
schept verplichtingen", wees hy op
verschillende punten, die nog kunnen
verbeterd worden.
De Kringvoorzitter dankte de spre
kers en sloot dan deze zeer leerzame
vergadering.
op de wagen terecht.
In Midden Java, in het kamp Banjoo
Biroe teAmbarawa, waar de vrouwen
en kinderen nog steeds opgesloten
zaten sedert de oorlog, ging het nog
erger toe.
De opstandelingen dreven hen met
kogels en granaten de barakken in,
overgoten deze met benzine en toen...
vochten de Japanners, die nog steeds
de bewaking vormden, als leeuwen,
als helden voor deze mensen.
De vrouwen, die ons hun ervaringen
vertelden, kregen do tranen in do
open, als zij vertelden, hoe Japanners
met de blote vuist deze laaghartige
benden aanvielen, die de kinderen
levend wilden verbranden.
De vrouwen en kinderen, vlak in
de buurt van de grote kuststeden,
waar de Engelse, troepen, meest Voor
Indiërs landden,'werden op deze wyze
nog gered, zy het op het uiterste nip
pertje en ten koste van doden.
In Batavia en Buitenzorg werden
vele mannen en ook enkele complete
gezinnen, uitgemoord. Het aantal is
nimmer bekend geworden. Het was,
direct na de oorlog zulk een chaos,
dat registratie nimmer heeft plaats
gehad.
De blanken waren door de Jappen
over geheel Oost-Azië verspreid, door
elkaar gesmeten en weer gescheiden,
zodat niemand meer wist waar iemand
zat.
In het binnenland werden alle
blanken, Indo en Nederlander, weer
geïnterneerd en slechter dan onder de
Japanner, hebben zy een nieuwe in-
ternerings-tyd doorgemaakt, som
migen meer dan een jaar.
Op Batavia werd in de buitenwijken
behoorlijk huiegehouden, maar tot de
kampen zyn de oproerkraaiers nimmer
door kunnen dringen, dank zy onze
bruine vrienden de Ambonnezen 1
Nu wy weer mot rasse schreden het
tydstip naderen, waarop het vee in
de stal wordt geplaatst, willen wy
even stil staan by een nieuwe moge
lijkheid om deze dieren én de stal
zindelyker te houden.
Verschillende veehouders maken
reeds gebruik van de zogenaamde
staartbinder in de vorm van een
touw, dat aan een looptouw is be
vestigd. Dit lykt een goede manier,
maar er zyn enkele opvallende nade
len aan te wijzen.
Zij hadden in de oorlog meer ge
leden dan de blanken.
Ia een havenstad als Batavia, ver
zamelplaats van alle rassen en ongure
elementen, leef je in zulke dagen op
een vulkaan, die elk moment kan
uitbarsten.
Overal weerklonken schoten; de
Ambonnozen waren in hun sas; zonder
controle konden zy hun vechtlust en
wraaklust botvieren. Want de Am
tjennees, eenmaal op het oorlogspad
met de gilette scherpe klewang in de
hand, kent geen vrees maar ook geen
Een touw, op zich zelf al moeilijk
te bevestigen, knelt spoedig en door
het schuren en trekken van de diereu
is het zeerwel mogelijk, dat wondjes
ontstaan. Ook een combinatie van
touw en leer is niet ideaal. Beide
materialen hebben namelijk zeer te
lyden van de dampen van urine zuur.
Toch wil men in ieder geval voor
komen, dat het vuil door de zwiepende
staart overal heen wordt geslagen,
tot op de uiers toe.
Het is ons verschillende malen
gebleken, dat de rubber staartbinder
in dit geval een eenvoudige oplossing
De grote elasticiteit van rubber geeft
al direct een voorsprong op touw,
dat rekbaarheid volkomen mist. Deze
staartbinder heefteen speciaal gecon
strueerde lus, waardoor afknellen van
de staart niet voor kan komen.
By het liggen zal de koe geen last
hebben van de staartbinder, omdat
deze steeds voldoende meegeeft. De
staartbinder wordt met één handgreep
aan de loopring vastgehaakt en de
band zelf kan op iedere lengte wor
den afgesteld.
Er zyn altyd nog veehouders, die
het opbinden van staarten overbodig
vinden. Maar laat men zich de moeite
eens getroosten tegelijk met het
opstallen de staarten op te binden;
dan zal men zien wat een profyt men
daar van heeft.
Hij sluipt, geruisloos als een slang
en geduldiger als een kat, op zyn
prooi af en zonder kans op een kik,
verhuist een ziel naar 't hier namaals.
Ja, de Ambonnees is moeilijk in
toom te houden als hy' bloed heeft
geroken. Maar bovenal wordt hy ge
dreven door zyn grote verering voor
Njonja Maharadje, Ratoe Wilhelmina
en met de roep „Wilhelmina', op de
lippen durven zy alles en trotseren
zy alles.
Dan kwam het bevel van de En
gelsen: „Alle Ambonnezen uit Ba
tavia weg".
Maar duizenden vrouwen uit Tjideng
stonden op en eisten, dat deze mis
kende leeuwen zouden blyven, omdat
zy alleen op hen konden rekenen, nu
hun mannen en vaders niet mochten
wederkeren.
Tientallen Ambonnezen zyn voor
onze vrouwen en kleuters gevallen,
maar met honderden hebben zy levens
van de Pembrontak knapen geëist.
Die Ambonnezen op Batavia; de
Jappen op Am'oarawa, keihard en toch
gesierd meteen wonderlijk soort rid
derlijkheid en kinderliefde; de Ghur-
ka'8 op Soerabaja; zy allen verdienen
een eresaluut.
Wat er in die maand buiten de
8 November 1902
Op s November overleed zeer
onverwacht pastoor W.H. Hlllen. Hy
was ei jaar oud.
Do Gemeentraad hield s Nor.
een openbare vergadering. Besproken
werd 0 a. de aanbesteding van een
grindweg naar Merselo.
Op Maandag 3 November werd
de Allerzielenmarkt gehouden. De
aanvoer van groenten was buiten
gewoon groot.
De hoofdonderwijzer H.H J. Maas
te Oostrum opende een cursus ter be
koming van de hoofdacte.
12 November zou in de muziek
zaal Professor Chambly een grote
mysterieuze seance geven.
De leden van de Handboog-
schutterij „Sint Hubertus" te Merselo,
hadden het plan een toneelavond te
te geven op 16 November in de zaal
Marines Arts.
8 November 1890
Tot vroedvrouw te Meerlo, werd
benoemd mej. M.C.W. Timmermans,
wed. J. Al'ofa, uit Zeddam.
10 November 1888
De heer F. Es3er werd herbenoemd
tot burgemeester van Ottersum.
10io to
Al is de bouwpastoor ook herder,
Hy' heeft de schaapjes niet op't droge
Toch werkt hy onverdroten verder
Vertrouwend dat hij slagen moge.
centra gebeurd is, zal wel nimmer
vastgelegd kunnen worden.
In Magelang werden 5 missionaris
sen, waaronder 2 Javanen, het slacht
offer; in Buitenzorg vonden we in een
put de aeerlyk verminkte lijken van
8 Nederlanders, waaronder dat van
myn vriend Frans Verbeek. Als Rode
Krui8-man, met de band nog om zyn
arm, is hy' gevallen; nee, niet gevallen,
maar afschuwelijk afgeslacht, toen bij,
dappere kerel, direct na de strijd op
weg was naar het vrouwenkamp, om
daar eten en medicijnen te brengen.
En weer vroegen wy, dringender
dan eerst, om opzending naar Java,
om een einde te maken aan deze
chaos en slachtpartij.
E11 dan maakte ik kennis met het
restant der Romusha's, de honderd
duizenden, door de Japanner arbeids
dienst opgeëiste en willig afgestane
dwangarbeiders.
Met duizenden werkten zy langs de
wegen en spoorlijnen van Z.O.-Azié;
met tientallen vonden wy ze terug,
ziek, schurftig, kapot.
In Singapore werden kampen op
gericht voor hen; we hebben ze ver
pleegd en gevoed als onze broedors.
Zes lange maanden na de vrede
bracht onverwacht een Canadees vlieg
tuig my naar Java terug, voor 10
dagen. Ik zocht het opgegeven adres
en zag op de galerij een lang meisje
zitten, bleek en magertjes.
Ik herkende haar, zy my niet.
Ik riep haar naam en dwars door
de haag vloog mijn dochter me om
de hals en klonk voor het eerst na
4lJt jaar het zoete woord in myn oren:
„Pappie".
En dan had ik het heie stel om me
heen, vreemd starend naar de vreemde,
die hun vader is. Ik kon het niet
verwerken.
Vier jaren vallen weg... ik ben weer
thuis
EINDE
