Trekvogels krijgen radiozenders
Tlc.-vrjje Veemarkt Venray Maandag 28 April
mivm KERKEW
Schrikkeljaar
Inzegening Patronaat
wéér 'n bewijs...
'n fdxUie koyth.
manJi nM in ptyj.
Terwijl de muziek het Wilhelmus
speelde, spelde do Burgemeester
Broeder Adelbertus van den Bekerom
het herinneringskruis 1940-1945 op
de borst.
Een bloembouquet van de patiënten
was een der eerste felicitaties, die
werd aangeboden.
Broeder Adelbertus nam dan het
woord om het Ned. Rode Kruis to
danken voor deze attentie; een attentie
die hy gaarne had aangenomen, niet
▼oor zich zelf, maar alleen voor hen,
die zich inderdaad zo hadden ingezet
in die beruchte oorlogsdagen en waar
van reeds velen elders zyn. Juist in
die dagen had hij ook begrepen, wat
het Ned. Rode Kruis doet en wil en
had ook Servaas de zegeningen van
dit nobele werk ondervonden.
Van de andere kant, aldus de
sprekor, moet men niet vergeten, dat
de bewoners van Servatius toen niet
meer hebben gedaan dan hun plicht.
De Broeders van Liefde hebben juist
in deze dagen hun naam waardig kun
nen maken en hy is er dankbaar
voor dat ze het nog konden doen.
Na een muzikale serenade werd
deze plechtigheid besloten.
Onder deze nogal vreemde titel
presenteerde Hioob voor de eerste
maal een cabaret revue j.l. Zondag in
zaal Wilbelmina.
Na het beruchte Vonrayse kwar
tiertje, dat z&ker by toneelvoorstel
lingen nu eenmaal onvermijdelijk
schijnt, opende de Boerenkapel met
enkele fikse marsen.
De conference, die in handen was
van de heer Rouvroye voldeed goed
en stond op hoog peil, alleen leed hy
in de aanvang aan het Zondag-avond-
trein-complex, want in sneltreinvaart
ging hy met de tekst er van door,
waardoor liy moeilijk te volgen was,
maar later remde hy gelukkig wat
af. De Hioba'8 in een andere samen
stelling als gewoon, brachten enkele
goede liedjes, waarin Venray's wel
en wee op originele manier uit de
doeken werd gedaan.
Er waren verder aardige schetsjes,
er werden bloemen gegeven aan een
scheidend lid, er waren accordeon-
virtuo8en, kortom het geheel was een
goed stuk cabaret, waaraan M. Arts
aan de piano zeker het zyne toe by
droeg.
De teksten van P. Vermeltfoort
waren dikwijls zeer aardig er» Venray's
politiek moest het kunnen by Judocus
en Peterhannes, terwyl P. Janssen
als zanger en zangeres een openbaring
was. Al met al een gezellige avond,
die door de driekwart volle zaal wel
op prys werd gesteld.
Alleen hebben wy ons afgevraagd,
waarvoor die glimmende microfoon
diende, aangezien die geen ander
resultaat had als wat dof gebrom.
Zondagmiddag was het druk in de
kleine zaal van het houten school
gebouw an de Paterstraat, waarin
sinds enkele weken het Patronaat een
plaats gevonden heeft.
Daar was dan ook reden voor, want
dit nieuwe onderkomen werd toen
ingezegend door de heer Deken.
By deze inzegening waren naast een
honderdtal jongens, o.a. aanwezig de
heer Burgemeester, alle jeugdleiders,
de Voorzitter van de jeugdcentrale
de heer Colsen en verschillende ouders.
Na het kruis en hot gebouw ge
zegend te hebben, feliciteerdo do heer
Deken, Pater Domitius, jeugdleiders
•n de jongelui met dit niouwe onder
komen.
Al is het dan ook nog niet zoals
we zouden wensen, aldus de Deken,
we zyn voorlopig onder dak en met
het patronaatswerk kan begonnen
worden.
Vervolgens wees hy op het grote
nut van het patronaat, waar de
jongelui onder vrienden en bekenden
samen zyn, samen werken en samen
plezier maken, in plaats van op de
hoeken van de straat staan te lum
melen en maar kwajonsstreken uitte
halen.
Ook de heer Burgemeester felici
teerde de jeugd van Venray met dit
nieuwe onderkomen. Hy wees op de
vele moeilijkheden, die overwonnen
moeten worden en riep de medewer
king in van allen, om mee te helpen
dit werk te doen slagen.
Men schuift wel alles op de over
heid, maar alle ouders moeten hier
aan meewerken, moet de jeugd aan-
Verscheidenen kruipen naar buiten,
ook ik. En met de Pater loop ik rond,
hy knielt hier voor een absolutie
daar om een dode de ogen te sluiten-
Deze priester heeft geen angst blijk
baar. Hö kent alleen plicht.
We staan even te praten, de doden
en gewonden zyn weggebracht. Toch
meteen zyn er alwoor drie nieuwe
kisten in zicht. Ik roep nog: „Kom
mee, ik weet een diep gat" en ren
de kampong door. Een drie meter
brede sloot spring ik over en net
duik ik het gat, of de hel barst los.
Een regen van zand valt op me
neer, ik kruip er uit, weer zand en
dan een slag, welke me verdooft.
Als ik weer overeind kruip uit een
laag nieuw zand en over de rand
kijk, liggen mijn vrienden dood.
Weer nieuwe dreunen. Bomen
▼allen krakend neer, je weet niet of
je nog leeft.
Als alles zwijgt en een doodse
stilte ineens over de kampong valt,
zie ik weer die priester rondlopen.
Overal liggen doden en gewonden.
We tellen deze keer to doden.
Ik heb veel bombardementen mee
gemaakt de laatste maanden, maar
nu zie ik de uitwerking pas goed in
deze kampong. De bamboehuisjes
hangen scheef of staan in brand; do
bomen liggen kris kras door elkaar.
Maar al die doden; vrienden, waar
je maanden lang lief en leed mee
hebt gedeeld Nu weet ik ook pas
wat haat is, intense haat, die al het
menselijke in je doodt.
Wordt vervolgd.
sporen lid te worden en steun geven.
Do jeugd is baldadig, zo klaagt men,
maar door het jeugdwerk in het al
gemeen wordt de jeugd op het rechte
spoor gehouden, helpt men mede
opbouwen.^
Hij vertrouwde, dat het patronaats
werk ryke vruchten zou afwerpen in
de toekomst.
De heer Colsen sprak dan als Voor
zitter der jeugdcentrale er zijn vol
doening over uit, dat nu het patro
naatswerk tenminste kan beginnen.
De omstandigheden zyn wel niet
ideaal, maar als de Ambachtsschool
naar het nieuwe gebouw aan de
OverloonBeweg" gaat verhuizen, dan
krygen we in de oude Ambachts
school weer meer ruimte bij en zo
komen we toch langzaam in het goede
spoor.
Het jeugdwerk kampt met vele
moeilijkheden, maar als we allen
eensgezind samenwerken, dan zal
ook Venrays jeugd uiteindelijk krijgen,
waar ze recht op heeft. Hy gaf aan
het patronaatswerk zijn beste wensen
mede.
Na afloop van de plechtigheid, waren
er sportwedstrijden op het voetbal
terrein aan de Leunenseweg.
Nieuw experiment van Nederlands vogeltreksfation I
Op het vogeltrekstation Texel - dat niet op Texel maar
te Leiden is gevestigd is men doende met plannen om dit
voorjaar een vrij groot aantal vogels op het nest te vangen.
Men wil een klein zendapparaatje aan de dieren bevestigen
om ze daarna de vrijheid te hergeven. Het zendertje zendt
een bepaald sein uit. Over het gehele land verspreid zal een
net van helpers de uitgezonden seinen met ontvangapparaat-
jes opvangen. Op deze wyze hoopt men in grote lijnen de
weg te bepalen, die de vogels volgen by het begin van hun
trek.
Wie heeft nooit gedroomd die ge
heimzinnige verre reis mee temogen
maken, gezeten op een reuzenvogel,
in snelle vaart wiekend over bergen,
zeeën en landen
In werkelijkheid zyn bergen en
vooral zeeën, grote hinderpalen voor
de trekvogels. Ze gaan dergelijke
versperringen angstvallig uit de weg.
Zo bijvoorbeeld de ooievaar, de
meester vlieger, die een afstand van
rond io.ooo km aflegt om in Zuid
Afrika te overwinteren.
Door proeven met ringen wist men
dat veel ooievaars uit West Europa
hun weg kiezen over Spanje en
Gibraltar, terwyl die uit het Oosten
over Klein Azië en Palestina naar
Afrika trekken. Allen vliegen om de
Middellandse zee heen.
Aan de oversteek wagen ze zich
niet. Jonge vogels, die werden vast
gehouden tot de ouderen vertrokken
waren, sloegen zonder mankeren de
goede richting in.
Om nu te proberen of de reisweg
wordt bepaald door het karakter van
het landschap, bracht men oostduitse
ooievaars naar westduitsland om ze
daar pas los te laten toen de anderen
het land al hadden verlaten. Ze
trokken gewoon in zuidoostelijke
richting af, dus in de richting, die
ze hadden moeten inslaan, als ze in
hun geboortestreek waren gestart.
Men zou daaruit de gevolgtrekking
mogen maken, dat de vogels niet de
trekweg zelf, maar de trekrichting
is aangeboren.
Bang voor water
De watervrees van de ooievaar
bleek duidelijk by een andere proef.
Men ving 23 jonge ooievaars en
transporteerde die per vliegtuig naar
Engeland, waar de vogel alleen maar
bekend is uit sprookjesboeken.
Ze wachtte vol spanning wat er
zou gebeuren. Toen de vogels op de
vleugels gingen, werden hun gangen
zo nauwkeurig mogelijk nagegaan.
Omstreeks midden Augustus
voor een ooievaar een normaal tijd
stip van vertrek namen ze hun
weg rechtstreeks naar het Zuiden.
Daar stieten ze evenwel op 't Kanaal.
Daarna zochten ze een uitweg langs
de kust naar het Oosten. Plotseling
schenen ze een kloek besluit te
nemen en vlogen naar zee, richting
Ostende. Doch de afstand leek hun
blijkbaar te groot. Ze keerden terug
en overnachtten by Dover.
Deze aarzeling dreigde noodlottig te
worden. Schijnbaar doelloos bleven
ze rondzwerven met een drang naar
het Zuiden, doch steeds op de kust
stotend als insecten die tegen het
raam vliegen om de zon te kunnen
bereiken.
De groep raakte vordeeld. Veertien
vogels gingen naar het eiland Wight
en dwaalden vandaar het engelse
landschap weer in. Anderen kwamen
terecht in Cornwallis. Eindelijk,begin
October, verloor men de laatste
ooievaars uit het oog. Zeven weken
na het begin van de trek.
De nachtegaal vei trekt tegen 1
September, het kwikstaartje en de
oeverzwaluw een dag of wat later,
het blauwborstje 10 September, de
watersnip 11 September, tegen half
September vergaderen de leeuwerik
ken en de huiszwaluwen en circa 25
September gaat de zanglijster weg.
HOE
Er is in Nederland haast geen
vogelsoort, die in het geheel niet
trekt. Hoe komt het nu, dat al die
dieren elk jaar dergelijke afstanden
reizen, niet de verkeerde kant uitgaan
en de weg nog terugvinden ook?
Men heeft daar tal van theorieën
over opgesteld, maar er zullen nog
heel wat onderzoekingen moeten
worden verricht voor alle raadsels
rond de vogeltrek zyn ontsluierd.
De dreigende voedselnood in de
winter zal er wel iets mee te maken
hebben.
Want vogels, wier voedselbron in
gematigd Europa ook 's winters te
bereiken is zoals de meeuwen
trekken niet ver weg.
Terwyl vogels, zoals de sterns, wier
voedselbron 's winters volkomen on
bereikbaar wordt, naar de tropen
emigreren. De directe oorzaak van de
trek kan de voedselnood echter niet
zijn. De ooievaar is eind Augustus
verdwenen, terwyl er dan toch nog
lekkere hapjes in de vorm van ke
vers, sprinkhanen, kikkers en vissen
in overvloed beschikbaar zyn.
De vogelkundigen gaan met hun
verklaringen terug tot in de ijstijd,
toen de steeds verder voortschuivende
ijskap de vogels terugdrong uit hun
broedplaatsen in het poolgebied.
Maar ook kooivogels in de kamer,
die van hongor en kou geen last
hebben, tonen in de trektijd duidelijk
neigingen om hun gevangenis te
ontvluchten. Men meent te weten,
dat men moet zoeken in de richting
van de hormonen. De afscheiding
daarvan schijnt in direct verband te
staan met het korten en lengen van
de dagen, zoals is gebleken toen men
by kooivogels de dagen kunstmatig
langer en korter ging maken.
Vast staat thans wel dat elke vogel
een bepaald instinct heeft dat hem
dwingt om in de herfst in zuidelijke
richting te trekken. Zoals uit de
proef met de ooievaars bleek, blijven
de vogels in dezelfde richting trek
ken, ook als ze tevoren werden ver
plaatst, zodat ze in het zuiden op
grote afstand van hun soortgenoten
terecht kwamen. Vast staat ook wel
dat de vogels in het algemeen en
dus niet alleen maar postduiven
in staat zyn een bepaalde plaats van
verre afstand terug te vinden. Maar
hoe dit alles in zyn werk gaat, daar
weet men het fyne nog niet van.
Handboogsport
Vorig jaar werd door de handboog
schutterijen De Batavieren, Venlo en
St Oda Venray besloten, onderlinge
wedstrijden te houden. Hiervoor werd
een wisselbeker beschikbaar gesteld.
Men zou schieten met 4 zestallen,
waarvan de 18 hoogste schutters
zouden tellen, in telkens 25 pylen.
Vorig jaar 26 Aug. „kwamen de
schutters van De Batavieren naar
Venray, om bij StOda ae eerste wed
strijd te schieten en slaagde er tevens
in om de beker met een gering aantal
punten verschil te winnen.
Zondag j.l. trokken de schutters
van St Oda naar Venlo, om De Bata
vieren in eigen huis te bekampen.
Het werd een spannende strijd en met
slechts 2 punten verschil wist St Oda
tenslotte de beker te bemachtigen.
De uitslag van de 18 hoogste schut
ters in 25 pylen, was als volgt
De Batavieren 1330 punten; StOda
1332 punten.
Tevens was de uitslag bekend van
het nederlaag tournooi, dat De Bata
vieren deze winter gehouden hebben
en waarvoor door de doel houder van
De Batavieren, een wisselbeker be
schikbaar was gesteld. Dit tournooi
werd op hun tbinnendoel gehouden.
De uitslag was als volgt
23 Dec. De Batavieren 925 punten,
E.H.S. Venlo 985 punten;
30 Dec. De Batavieren 936 punten,
De Eendracht Veulen 816 punten;
6 Jan. De Batavieren 890 punten,
St Oda Venray 1043;
13 Jan. De Batavieren 954 punten,
Diana Venlo 940 punten;
27 Jan. De Batavieren 985 punten,
De Batavieren Tegelen 1037 pnt.
Zodat ook deze beker door St Oda
werd behaald.
Op dit winter-nöderlaag-tournooi
bracht St Oda de Batavieren niet
alleen de grootste nederlaag toe, maar
schoot tevens ook nog het hoogste
aantal punten.
Voor deze wedstrijd werd met 14
schutters geschoten, waarvan de 12
hoogste telde. Deze hebben 't seizoen
prachtig ingezet en beloven veel voor
de komende maanden.
Op Nakermis-Zondag 10 Aug. komen
de Batavieren naar Venray om te
proberen de beker terug te winnen.
Jongen verdronk jammerlik
Het 7-jarig zoontje van de heer v.d.
H., bewaker der sportterreinen van
de H.T.M. te Helmond, geraakte bij
het spelen in de vy ver van het sport
park en verdronk jammerlijk.
Voor St Pieter by 't Vaticaan
Droeg Constantyn twaalf korven aan
Met zand, de Apostelen ter ere.
Wij dragen onze kwartjes aan,
Dat 't aantal kerken zich vermere
Zuiver wollen Flausch-
fantasie swagger, waar-
v,an het model jajren in C A75
de mode blijft. fl q
Zonnig jurkje van gestreep
te, kreukvrije toile, vlotte
kleurnuances. *3675
'n ktaMt /lay&l.
maal niai cn pfy!
NIJMEGEN - KORTE MOLENSTRAAT. HOEK ZIEKERSTRAAT
't trefpunt voor de modieuze Vrouw
In de morgenuren is het prettig kopen
Opa legt een kaartje
erbij
-
Zoon student, studeert
erbij
Vader rookt een sigaartje
erbij
Ma schenkt in en zwéért
erbij
En betere waar En 10 procent Alleen De Gruyter
