TWEEDE BLAD VAN PEEL EN MAAS
KAB ueiqadeilnq
1651 - 1951
Venray's Gymnasium
bestaat 300 jaar
Overloon heeft zijn
dierentuin
De schroef klemt vaster!
Uit de geschiedenis
van Venray en omgeving.
Met de vrijwilligers
naar Korea.
Uit „Peel en Maas"
ZATERDAG 7 JULI 1951
N>. 27
TWEE EN ZEVENTIGSTE JAARGANG
Opnieuw en voorgoed onder Nederlands Bewind
Limburg was na 1830 spoedig ge
woon geraakt aan de nieuwe stand
van zaken.
Weldra voelde men zich geheel
thuis b\j de Belgen, met wie men in
geloof, karakter, gewoonten en opvat
tingen toen sterker overeenkwam
dan met het zogenaamde protestantse
koude en nuchtere Noorden.
En men schrok er werkelijk van
op. toen Koning Willem I in Maart
1838 verklaarde het Londens verdrag
te willen aannemen en dus ook het
bezit ging opeisen van de hem toe
gewezen Limburgse gebieden.
Alles werd in het werk gesteld
deze nieuwe afscheiding te voorko
men. Op roerende wijze zwoer men
trouw aan het nog zo kort geleden
verworven vaderland,
Alle Limburgse gemeenten stuurden
een krachtig protest in.
Maar dat alles was boter aan de
galg gesmeerd. De opneming bij
Nederland werd in 1839 een feit.
In 1840 regelde een grondwetsher
ziening, die overigens weinig had te
betekenen, de nieuw ontstane ver
houdingen.
Wie toen bezorgd is geweest over
de hardleersheid en koppigheid van
diverse invloedrijke Hollandse macht
hebbers, is dit niet ten onrechte
n UVUU1
De toekomst zag er voor het on
derwijs ongetwijfeld niet rooskleurig
uit. Maar uiteindelijk is in de toe
stand van 1837 geen essentiële wijzi
ging meer gebracht.
Venray bleei zijn Latijnse School
behouden 1
Intussen was men misschien al
sinds 1837 op zijn manier met de
tijd mede gegaan.
Meer aandacht ging men schenken
aan het onderwijs, dat aan de praktijk
was aangepast. Men verbond namelijk
aan de Latijnse School een afdeling,
waarin die vakken werden onderwe
zen, die meer beantwoordden aan het
zakenleven en de opkomende tech
niek en waar dus de leerlingen
enige kennis en vaardigheid konden
verwerven, die by de zich ontwikke
lende handel en by zakenleiding
noodzakelijker werden.
De studenten van deze afdeling
ontvingen wat meer onderricht in
Nederlands en Frans, geschiedenis,
aardrijkskunde, rekenen, misschien
ook wat boekhouden en volgden in
nevenzaken de lessen van de Latijnse
School, zonder dan tot de klassieke
vakken verplicht te zyn.
Men noemde die scholen wel Franse
scholen.
Hoelang die Franse school te Ven
ray heeft bestaan, vonden we nergens
maar het ligt voor de hand, dat toen
door de wet op het middelbaar on
derwijs het algemeen ontwikkelend
onderwijs, dat men op dergelijke
instituten gaf, naar de Hoger Burger
scholen werd overgeheveld, de school
als zodanig heeft opgehouden te be-
Uit de eerste jaren onder Neder
lands bewind is tot heden weinig
bekend.
In het archief van het College
werden alleen de namen van de
studenten bewaard. Toch zal er een
betrekkelijk opgewekt leven bestaan
hebben. Dat zou men tenminste con
cluderen uit een bericht in „De
Godsdienstvriend" van 1843, waar
men lezen kan:
„Den 17 Augustus 1843 heeft de
plechtige uitdeeling der prijzen in
het College te Venray plaats gehad
onder voorzitting van de Zeer Eer
waarde Heeren Verheggen, Deken
te Venray en Oomen, President
van het Groot Seminarie te Roer
mond, in tegenwoordigheid van den
Edel Achtbaren Heer Burgemeester
en van een groot aantal priesters.
Het was een waar vreugdefeest
voor de burgerij, die er in menigte
naar toeging, om de plegtigheid
met hare tegenwoordigheid te ver
eeren. De plegtigheid werd geopend
door verscheidene redevoeringen in
de Latynsche, Grieksche, Neder-
duitsche, Fransche en Hoogduitsche
talen. Na eiken eersten prijs van
de bijzonderste vakken van onder
wijs speelde de harmonie. De
plechtigheid eindigde met 't spelen
van een muziekstuk door de har
monie der plaats".
Dat was dus in 1843.
In datzelfde jaar begonnen de
onderhandelingen tot overname van
de school door de Paters Minderbroe
ders. Uit een vorig artikel weet
men, dat deze overname in 1844 een
feit werd.
Toen stelden de Heeren, die in zo
moeilijke tijden en met zoveel ijver
voor het voortbestaan en de bloei
van de school hadden gewerkt, zich
ter beschikking van de Apostolische
Vicarius.
Alleen de enige lekenleraar, die
onderricht gegeven had, bleef en
arbeidde samen met de Paters voor
een krachtig omhoog.
Toch zou de toekomst zware eisen
stellen.
In het algemeen waren immers de
toestanden op de oude zogenaamde
Latijnse scholen niet bijzonder roos
kleurig.
Integendeel I
Boven de middelmaat gingen zij
byna nergens uit. Met de dag werd
daarom een uniformere en ingrijpen
de regeling van dit voorbereidend
hoger onderwijs noodzakelijk. Al
moet erkend worden, dat naar ont
wikkeling gestreefd werd, vooral
toen men de vrijheid verzekerd wist
het onderwijs naar eigen inzicht te
regelen en een zelfstandig leerplan
op te stellen.
Dat men in Venray van die vrijheid
een wijs gebruik heeft gemaakt, blijkt
uit het vermeld verslag van de prys-
uitdeling.
Naast Latyn en Grieks met aan
verwante vakken, is er dus succes
sievelijk een plaats ingeruimd voor
de moderne talen, het Nederlands
incluis en ook voor vakken als de
Natuurkunde en "Wiskunde, Aard
rijkskunde en Geschiedenis.
In 1863 werd de wet ingevoerd op
het middelbaar onderwijs en men
kreeg toen uitstekende hogere bur
gerscholen, die veel leerlingen trok
ken en niet weinig afbreuk deden
aan de gymnasia.
Het heeft wel even de schijn ge
had, of de studie van de dode talen
ten dode was opgeschreven.
En nog gevaarlijker werd de toe
stand voor de Gymnasia, toen de
hogere burgerscholen, bedoeld als
eindonderwijs, weldra ook opleiding-
scholen werden voor hoger onder
wijs.
Tot 1876 zou het duren eer een
nieuwe wet het gymnasiaal onder
wijs zou regelen. En op l October
1877 trad die wet in werking.
Door haar konden de gymnasia nu
volkomen terugkeren tot hun eigen
lijke taak, al werden de grenzen niet
meer zo eng getrokken als vroeger.
Ontegenzeggelijk is deze wet voor
een aanvankelijk zelfs zeer grote
bloei van het gymnasiaal onderwijs
van meer dan gewone betekenis
geweest en heeft zy het ernstig
geschokte vertrouwen in de klassieke
opvoeding doen herleven.
Al heeft het Gymnasium van
Veniay met deze wetgeving aanvan
kelijk weinig te maken gehad, en
bleef de vrye lerarenbenoeming een
groot voordeel, toch is het duidelijk,
dat de opbloei van het gymnasiaal
onderwys in het algemeen ook wel
invloed heeft uitgeoefend op het
gehalte van het onderwijs alhier.
En zo groeide ook langzamerhand
het verlangen naar een officiële
erkenning in die zin, dat het Gym
nasium recht zou krijgen tot het
jus promovendi.
Reeds spoedig na 1900 werd daar
aan gedacht. En de toenmalige
Rector, prefect werd hij toen genoemd
Evaristus van Kronenburg gaf
de stoot tot opleiding van studenten
tot het zogenaamde staatsexamen
In 1904 werden de eerste resultaten
geoogst en sindsdien legden elk jaar
enkele studenten dit examen te
Utrecht af.
Onder het Rectoraat van Pater
Regalatus Hazebroek werd eindelijk
de bevoegdheid verleend om zelf de
examens af te nemen en de diploma's
uit te reiken, die toegang geven tot
de Universiteiten.
Het was op 20 December 1920 dat
de Minister van Onderwijs deze
faculteit gaf.
Het Gymnasium van Venray was
daarmede het eerste Priestercollege,
dat tot de aangewezen Gymnasia
kwam te behoren en sindsdien, gaf
bijna elk jaar ook weer dit jaar
1951 een schitterende uitslag van
de examens het overtuigend bewys,
dat het onderwijs er op hoog peil
stond en in zyn klassieke opvoeding
de traditie, die het in de lange peri
ode van zyn bestaan gevormd had,
bleef voortzetten.
Eeuwenlang immers heeft het
onderwys te Venray zich gericht op
de kennis van de klassieke uudheid,
eeuwenlang heeft het College aan
zyn leerlingen iets mee gegeven van
die oude beschaving, waarin de
menselijke geest een hoogtepunt
bereikte en waardoor de christelijke
beschaving zo sterk is beinvloed.
Zoals in het verleden het klassieke
opvoedingsideaal vóóral, niet uitslui
tend, gediend heeft om talrijke
priesters te vormen, die de kroon en
de vreugde zyn van dit aloud insti
tuut, zo moge datzelfde ideaal ook
thans, naa3t vele reguliere en secu
liere geestelyken, talrijke leken
vormen, die later zullen beseffen,
welke belangrijke factor'in hun ont
wikkeling de gymnasiale opleiding
op dit College is geweest.
Wy denken hierbij dan speciaal
aan de externe studenten.
Door de instandhouding van een
erkend Gymnasium hebben de Min
derbroeders naast hun vele andere
werkzaamheden, de gemeente Venray
en omgeving wel aan zich verplicht;
dat is uit het voorgaande wel zeer
duidelijk.
Deze verplichting zal nog groter
worden, als binnen afzienbare tijd
dit schone dorp zal uitgroeien met
een inwonertal boven de 20 000. Dan
Een nieuwe stroom van belastingvoorstellen golft aan over onze
verarmde bevolking. Verhoging van belasting op inkomsten uit
bedrijven, verhoging van de vennootschapsbelasting, van de omzet
belasting, van de weeldebelasting, van de vermogensbelasting en
van de successiebelasting, alles met een sterk progressieve inslag.
Leest men de memorie van toelichting, dan ontmoet men een
regering, die zich op de borst klopt en uitroeptwij weten het
wel, het is verschrikkelijk, maar wy hebben onze militaire verplich
tingen tegenover de bondgenoten en wy zyn wel genoodzaakt
verder in te gry'pen 1
Er zyn, kortgeleden, enige ooms uit
Amerika op inspectie geweest en
boze tongen fluisteren, dat er binnens
kamers met de vuisten op de tafels
is geslagen. Het is nu eenmaal on
mogelijk tegelijkertijd een veel te
dure staatshuishouding er op na te
houden, by staag verminderde wel
vaart nieuwe sociale plannen te ont
wikkelen en een militaire macht te
financieren, die onze krachten verre
te boven gaat. Zelfs als wy, meer
dan wy deden, de tering naar de
nering hadden gezet, zouden deze
krijgslasten het uiterste van de be
volking hebben geëist De vraag is
gewettigd of het ogenblik niet geko
men is, waarop wy het buitenland
moeten zeggen dat zyn eisen boven
ons vermogen gaan.
Deze nieuwe belastinglawine jaagt
ons volk naar de kelder. Aan alle
kanten komen waarschuwende stem
men op. Een van de bevolkingsgroepen
die onontbeerlijk zyn voor onze
economie, de landbouw, komt in actie.
De Stichting van de Landbouw heeft
een request gezonden aan de minister
van FinanciëD en aan de leden van
de belastingcommissie der Tweede
Kamer, waarin op heldere wyze de
gevaren welke de landbouw bedrei
gen ten gevolge van de nieuwe fiscale
aanval, in het licht worden gesteld.
Wy menen goed te doen enkele van
haar argumenten by onze lezers in
de herinnering te brengen.
De Stichting van de Landbouw
kritiseert het voorstel tot het invoe
ren van een extra-bedryfswinstbelas-
ting van 5 tot 71/, procent. De Stich
ting is van oordeel dat er geen enkele
aanleiding kan zyn, do winst uit de
landbouwbedrijven nog zwaarder te
belasten dan thans reeds het geval
is. Het progressieve 1 B-tarief legt
toch al op het landbouwbedrijf met
zyn nterk wisselende uitkomsten en
zyn typisch patriarchale verhoudingen
met onbetaalde arbeid van gezins
leden een zware druk.
Fel gaat de Stichting van de Land
bouw te keer tegen de voorgestelde
verhoging van de vermogensbelasting.
Deze belasting is bedoeld als extra
heffing van het inkomen uit vermo
gen en moet derhalve ook uit het
inkomen worden voldaan. Maar wat
zien wy gebeuren? De druk van de
vermogensbelasting is reeds aanzien
lijk verzwaard. Het rendement van
een aantal vermogensobjecten, waar
onder in het bijzonder het onroerende
bezit, is verlaagd.
Aantasting van het landbouwver-
mogen, dat vaak van geslacht op
geslacht met grote zorg is overge
dragen, zal leiden tot vernietiging
van een sociale structuur, die juist
in land- en tuinbouw door het bezit
van het bedrijfsvermogen in eigen
hand van boer en tuinder, betekent
ondermijning van de welvaart van
het land.
0—
Dezelfde bezwaren gelden tegen de
verhoging der successiebelasting. De
successiebelasting dateert uit een
periode, waarin het inkomen en het
vermogen nauwelijks door de fiscus
werden beroerd. Thans is zy een
gretig begeerd object van belasting
bemoeienis geworden. Men wil op
nieuw door zware heffingen het
instandhouden van vermogen be
moeilijken.
De Stichting van de Landbouw
ducht financieringsmoeilykheden der
bedrijven als gevolg van de thans op
stapel staande belastingontwerpen.
Reeds de grote drang om allerlei
bedryfsverbeteringen in land- en
tuinbouw in te voeren leidt tot een
aanzienlijke schuldopneming die by
het openvallen van de boedels, de
gebruikelijke afwikkeling van de
boedelscheiding in de weg staat. Ten
slotte wordt er gewezen op bet veel
vuldig in de landbouw voortkomend
verschijnsel van een gemeenschappe
lijke exploitatie van het bedrijf. De
daaruit voortvloeiende financierings
last bij vererving, die niet alleen het
gevolg is van de verschuldigde suc
cessiebelasting, doch eveneens van de
inkomstenbelasting, die verschuldigd
is over de by het overlijden aan de
dag tredende stille reserves, zal in
vele gevallen de bedrijfsvoering in
gevaar brengen.
Wy wijdden veel aandacht aan de
bezwaren van de landbouw, doch
men behoeft slechts even om zich
heen te kijken om de alzijdige ver
nietiging van het economische en
sociale leven van Nederland als ge
volg van de nieuwe belastingvoor
stellen te constateren. Verhoging van
de omzetbelasting betekent een on
overkomelijke bedreiging van de
kleinhandel, die zich in zyn omzet
ernstig zal vinden belemmerd.
De stijgende curve der fiscale be
zwaring is de registratie onzer klim
mende armoede. De Nederlandse
belastingpolitiek van heden betekent
een steeds voortschrijdende kapitaals
vernietiging, een toenemende socia
lisering. Men kan vaststellen, dat
onze verarming ten dele te weeg
wordt gebracht door omstandigheden
buiten onze macht. Maar men moet
helaas! tevens vaststellen, dat er te
weinig vooruitziende blik is geweest,
te weinig voorzien van de ellende,
die wy met zekerheid tegemoet gaan.
Er is een grens aan de draagkracht
van onze bevolking. Wy staan vlak
voor de grens. Reeds thans lezen wy
tussen de regels van de regerings
memories, waarvan de hoofdzaak
bestaat uit een wanhopig beroep op
de internationale verplichtingen, dat
ook de regering zich van de gevaren
bewust is, waarin wy verkeren.
Maar wordt het dan niet eindelijk
tyd, principieel onze staatshuishou
ding in overeenstemming te brengen
met de werkelijkheid? Of moeten wij
doorgaan met de vernietiging, totdat
de catastrofe over ons komt Dan is
het te laat voor bezinning.
Het was dan wel geen sleutel
van goud waarmee de burge
meester van Vierlingsbeek Zater
dag j.l. het vogeh en dierenpark
te Overloon heeft geopend, het,
was in ieder geval een gebeurte
nis voor deze streek een gouden
sleutel waardig.
Krak, zei het slot, en piep zei het
hek en voor de ogen van de verraste
genodigden ontvouwde zich een heus
dierenpark, met papegaaien langs de
hoofdlaan, met beren, roofvogels, apen,
ja zelfs een echte drommedaris! De
middenpartij van het park is een
juweeltje. Hier hebben architect en
heren van de Heide-My. wonderen
verricht. Twee maanden terug immers
keek men hier nog tegen wat kale
en door de oorlog zwaar verminkte
heuvels. Thans is het een stukje
natuur om nooit te vergeteneen
vyverparty met brug en klaterende
waterval, een wandelpad dat zich
langs de binnenkant van de heuvels
naar boven kronkelt, een plensende
waterval, en op en tegen de heuvels
de roodgedaakte volières, waar hon
derden veelkleurige vogeltjes de be
zoekers vergasten op non stop concert
Maar laten we vooraan beginnen,
want voordat de poorten openzwaai
den was er al heel wat gebeurd. In
het museumrestaurant waren tegen
2 uur velen rond de burgemeester
immers zou de Gemeente een Gym
nasium dienen te openen volgens de
bepalingen van de wet.
Door dit bijzonder Gymnasium zal
zy dan van die taak ontslagen zyn.
Een reden te meer om ook nu al
tegenover deze school, die zy zelf in
het leven riep, een brede en harte
lijke belangstelling en daadwerkelijke
steun, zoals in vervlogen eeuwen,
ook in de verre toekomst te blijven
tonen. C.S.
vergaderd. We zagen de exploitant
7an het park de heer van Valkenburg
en echtgenote, Pastoor van Boxtel,
de voltallige raad van Vierlingsbeek,
het college van B. en W., vertegen
woordigers van Staatsbosbeheer en
Heide My., architect G. v. Boldrik,
die in grote trekken het ontwerp
voor de aanleg maakte.
Oorlog-Vrede
In zyn begroetingswoord je wees
burgemeester A. Jans allereerst op
de tegenstelling tussen de stichting
van het oorlogsmuseum en de ope
ning van een dierenpark. Daar oorlog,
hier vrede, ginds het geweld en hier
de rust van de vrije en schone natuur.
Toch kunnen museum en vogelpark
samengaan, ja elkaar aanvullen, beide
toch zyn kampioen voor de vrede, de
een door het tonen van de afschuwe
lijkheid van de oorlog, de ander door
het accent te leggen op de heilzame
werking van de vrede en rust van
onze schone natuur met waarin wat
fraai gevederde vrienden.
De burgemeester besloot met dank
te brengen aan de raad, die ondanks
het feit, dat het alweer Overloon
was dat geholpen moest worden,
onmiddellijk en volgaarne zyn steun
aan 't initiatief gegeven had.
De exploitant van het dierenpark,
vertelde daarop dat een langgekoes
terde wens voor hem in vervulling
was gegaan, hij dankte allen, die aan
de totstandkoming van 't park had
den meegewerkt en hoopte dat het
vogel- en dierenpark een nieuwe stap
zou zijn in de richting van een
attractief vacantie oord.
Grote mogelijkheden
Natuurlijk is dit vogel- en dieren
park nog niet af, zo iets bouwt men
nu eenmaal niet in een, twee, drie,
maar er ligt nog een flinke lap grond
Anselmns Yerbuglit
Een gebrandschilderd glas vermeldde
zyn naam. Hy was pastoor te Wanroy
en aartspriester van het district Cuyk
in 1719.
Pastoor Henricus Tan Haeff
De in zo verschillende opzichten
uitmuntende Herder van Venray,
Pastoor van Haeff overleed te Venray
18 Dember 1884. Hy had toen 22 jaren
en 8 maanden zyn bediening vervuld.
Hy werd te ruste gelegd op het
kerkhof naast zyn voorganger.
Op zyn grafzerk las men in de
Latijnse taal:
Ter godvruchtige gedachtenis
de Zeereerw. Heer H. W. H.
van Haeff, gedurende 22 jaren
pastoor te Venray, geboren
te Meerlo, 5 Februari 1815.
Hij overleed te Venray, 18
December 1884. Hy ging wel
doende rond en werd alles
voor allen. Hy ruste in vrede.
Altaren in Venray's
parochiekerk.
Op het hoofdaltaar stond het vol
gende opschrift:
Altare privilegiatum quotidianum
et perpetuum 1769.
De altaren, die vroeger naby het
koor en om de twee bovenste pylers
gegroepeerd stonden, werden in 1838,
tijdens het leggen van een nieuwe
vloer en de ophoging van het koor
langs de kerkwanden geplaatst.
In 1874 werden by de beschildering
van de kerk, op advies van een
bouwkundige de altaarstukken of
schilderijen, colonetten weggebroken.
Het is bekend, dat de oude, met
beeldengroepen voorziene gothische
altaren vroeger, onder Deken Petrus
Verheggen, werden verkocht aan
Malefait te Brussel.
Een van die altaren staat nog in
de hoofdkerk te Tongeren.
De Oostrom.se Kanunniken.
Een klooster van reguliere kanun
niken werd in 1450 te Oostrum
gesticht door Johannes van Broich-
huysen, Heer van Geisteren en Loe,
ridder en Gelders legeraanvoerder.
Als middelen, waaruit een kapel
zou kunnen gebouwd worden, wees
hy aan de Hof te Mackum (Makken)
tussen Holthees en Vierlingsbeek en
een hofstede terMaesen by Kevelaer.
Daarby schonk de edele man nog de
novaaltienden van Oostrum, dat tot
zyn gebied behoorde en nog 4000
Rhynsche Guldens.
Woensdag, 20 Juni 1951
Tokyo Army Hospitaal.
Beste allemaal
Op 6 Juni '8 avonds 19.30 uur ben
ik per Rode Kruistrein van Osaha
naar Tokyo vervoerd. Een „moord-
treinreisje" tot 's anderendaags half
negen. Prachtige bedden en ruime
zindelijke coupé's.
By myn aankomst hier in Tokyo
vond ik verschillende gewonde Neder
landers, waaronder drie officieren.
We hebben alles te samen 31 man
verloren, waarvan 20 doden en 11
vermisten, ongeveer 60 man zyn
gewond en liggen in het hospitaal.
Als ik hier de gewonden aanzie,
isef ik pas goed hoe genadig ik er
af gekomen ben. Binnen enkele dagen
zullen er weer gewonden naar het
vaderland terugkeren.
Het Nederlandse Bataljon is thans
op rust, dat wil zeggen ongeveer 3
mijl achter de eerste linie, wapens
herstellen, kleding in orde maken
enz. Geen tentzeil om onder te slapen
en een radiopost heelt steeds ver
binding met de fronttroepen, om by
een eventuele terugtocht gewaar
schuwd te zyn, teneinde te kunnen
verhuizen.
Hier in het hospitaal wordt je
verwend en behandeld of je een
juffrouw bent. Het is hier een groter
en mooier hospitaal dan in Osaha.
Iedere dag schone lakens, handdoeken
en pyama's en dagelij xs cabaret,
film, dans en show.
Van de week heb ik originele
Hawaïan Girls zien dansen. Wat
aardig Verder zijn hier voor de
United Nations Engelse lessen en
danscursussen enz.
Maar ja, voor de verplegingskosten
per dag want de Nederlandse Re
gering moet voor iedere soldaat 11
dollars betalen, terwijl voor een
officier 18 dollar in rekening wordt
gebracht kan men ook nog wel
een en ander doen 1
Ik begin alweer aardig wat te
„strompelen" en heb reeds een keer
een „pass" gehad om per auto Tokyo
te gaan bezichtigen. Een mooie en
moderne stad, maar toch niet Euro
pees. Deze trips worden door het
Rode Kruis georganiseerd, dat ook
hier in het hospitaal dagelijks pakjes
sigaretten, lucifers, chocolade enz.
ronddeeld.
Ook krijgen wij geregeld bezoek
van Nederlandse burgers, die hier in
Tokyo wonen. Gisteren zyn er twee
KLM-piloten op bezoek geweest en
zo rolt de ene dag achter de andere
aan. Iedere morgen moet ik me laten
masseren en krijg dan training op
een zogenaamde fiets en een roeiboot.
Volgens de dokters hier zal myn
been toch weer goed worden. Dat
en de exploitant heeft nog vele plan
nen. En zo zal langzaam maar zeker
Overloon met zyn museum, met zyn
vogel- en dierenpark, en met zijn
nieuw trekkerskamp, waarvoor de
plannen reeds in vergevorderd sta
dium zyn, een vacantie oord worden,
zoals we er weinig in het zuiden
kennen.
Langzaam maar zeker gaat B. en
W. van Vierlingsbeek en niet te
vergeten de grote man achter de
schermen HaiTy van Daal voort
om de missiestatie Overloon nog meer
bekendheid te geven, nog meer men
sen te trekken, die hier naast de
rust van het platteland interessante
bezienswaardigheden krijgen te zien,
en zo maken zy van een vergeten
dorp in een vergeten hoek een eldó-
rado voor iedere vacantieganger.
Wy. in Venray, die zo dikwijls
kankeren, die zo dikwijls allerlei
schone plannen „bepraten", kunnen
een voorbeeld nemen aan dit naburige
dorp, waar men niet alleen praat
maar ook werkt. Waar men nu een
bijzonder aantrekkelijke tuin vindt,
waar een half jaar geleden slechts
een diepe grindkuil lag en wat kale
heuvels.
betekent dus terug naar Korea. Nou
als dit zo is, dan maar zo gauw
mogelijk, want hier verveel ik me
ook al weer. Och, als je alty'd gewerkt
hebt en geploeterd net als ik, bevalt
je dat stil zitten niet meer.
Enfin afwachten 1 Ik stop, want
meer nieuws is er niet.
Allen de groeten.
HENDRIK AARTS.
voor 50 jaren terug
No. van 13 Juli 1901
Op 6 Juli werd gemeenteraads
verkiezing gehouden. Van de 760
kiezers waren er maar 494 opgeko
men. Van hen brachten er nog 33
een stem van onwaarde uit. De ver
eiste meerderheid was dus 232.
Gekozen werden de aftredende leden
A. Loonen te Oostrum en P. Camps
Grote Straat. En dan nog Jan Mathys
Michels uit Merselo.
De Fanfare „Euterpe" gaf op
7 Juli een concert op het Hensenius*
plein.
Pater Athanasius van Ryswyck
O. Carm., een v6nrayer, behaalde te
Rome de graad van licentiaat in de
Theologie.
Onder de 37 deelnemende gezel
schappen behaalde „Diana" van Ven
ray by het concours te Herten de
derde prijs, zynde een prachtig ver
guld zilveren medaille.
In de week van 6—13 Juli brak
driemaal brand uit.
Op 8 Juli werd de bouwhoeve,
bewoond door P. Kuypers te Oirlo
toebehorende aan Coenraad Esser—
van Wylick, geheel door brand ver
woest.
Op 9 Juli luidde de brandklok te
Oirlo alweer. Nu werd de bouwhoeve
bewoond door de Wed. Smits, een
prooi van de vlammen. De schade
was enorm groot.
Op 10 Juli vernielde de brand de
grote bouwhoeve, bewoond door de
Wed. Peters te Oostrum naby het
Spraland. Eigenaar was de Baron
van Geysteren.
Om de angst nog groter te maken
deed een heibrand in de Peel op 11
Juli kolossale rookwolken ontstaan.
Merselo huldigde het nieuw
gekozen raadslid Jan Mathys Michels.
Martinus Franssen, Hubertus
Janssen, Theodorus Jacobs, Engelbert
Emonts, Hubertus Spee, Hendrikus
Nooyen, Johannes Goumans, Gerar-
dus Kustera werden per advertentie
opgeroepen onder de wapenen te
komen voor herhalingsoefeningen op
16 Juli in de garnizoensplaats Den
Bosch.
Am. Hanckx werd te Wanssum
als gemeenteraadslid herxozen.
Ondanks het feit dat de zomer
maanden nu niet de gunstigste
maanden zyn om te vergaderen,
waren vorige week toch een kleine
honderdtal getrouwen opgekomen
naar de ledenvergadering van de
K.A.B. in lokaal Schellen. Onder de
aanwezigen merkten wy o.m. op de
nieuwe sociale werkster van het
Dekenaal Sociaal Charitatief Centrum,
In het openingswoord maakte de
voorzitter L. Janssen gewag van de
strijd die er momenteel woedt tussen
kringen der hogere standen en de
arbeidersstand en spreker spoorde de
leden aan trouw te blijven aan de
leiders.
Mededeling werd gedaan dat op
22 Juli de K.A.B. van Noord-Limburg
