Industrialisatie
mannenwerk
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
Doipivei^caaiïng
Denk aan 15 Nov.
Donateuióka alten.
ïïlaiia 4jemetop
neming
plechtig, tot dogma oecklaald.
Uit het verleden van Venray
en omgeving.
Veulenkeuring
in Horst
ZATERDAG 4 NOVEMBER 1950 No. 44
EEN EN ZEVENTIGSTE JAARGANG
Druk en Uiigave
Firma van den Munckhof
Drukkerij
Kantoorboekhandel
Grootestraat 28
Venray
Telefoon K4780-512
Postrekening 150652
PEEL EN MAAS
Advertentieprijzen worden op
aanvraag gaarne verstrekt.
Losse mm-prijs 8 cent.
Abonnementsprijs p. kwartaal:
voor Venray f 1.00
bulten Venray f 1.20
uitsluitend bij vooruitbetaling.
ni
In de voorafgaande artikelen hebben we gezien hoe Neder
land en hoe speciaal Venray in de naaste toekomst moet.
komen tot industrialisatie wil niet een groot deel van onze
mensen gebrek gaan lijden en wil de toekomst voor velen
niet uiterst somber gaan worden.
Als besluit van het vorig artikel stond goschrevenDe stof
felijke welvaart van onze gemeente gaat ons allen aan en
van een ieder mag worden verlangd, dat hij op zijn eigen
plaats hier zyn deel toe bijdraagt om een betere toekomst
voor Venray en omgeving op te bouwen.
Voordat we do sociale aspecten van een industrialisatie van
onze gemeente nog eens nader bezien, nog een enkel woord
over de medewerking van ons ieder persoonlijk.
Voor enkele weken terug kwam
een Belgisch fabrikant in ons dorp
en wy hadden met hem een lang ge
sprek over de industrialisatie van
onze gemeente. Op het einde zei hij:
„Jawel zulle, das allemaal mooi, maai
de mensen van hier voelen dat niet
aan. Toon ik vanmorgen in een
staminee kwam en aan de kastelein
vroeg, of hier ook wat industrie was,
toen kreeg ik als antwoordNee,
die is er geen en die zal er wel nooit
komen ook. Awel zulle, das gelijk
oen hamer, die ge op owwe kop
krijgt."
En inderdaad, Venrayse mensen
ondergraven de goodwill, die anderen
kweken voor ons dorp en voor onze
gemeente. Dat is precies hetzelfde als
by onze landbouwers, die klagen dat
ze geen teeltvergunningen krijgen,
waardoor ze hun bedrijven beter
konden splitsen en meer kinderen
een goed bestaan konden geven, maar
die desniettemin deze kostbare ver
gunningen verkwanselen en verkopen.
Wil een industrialisatie slagen, dan
moeten niet alleen de arbeiders hier
voor werken, neen, ieder stand, ieder
persoonlijk moet een propagandist
zijn voor Venray en omgeving.
Inderdaad is men dat nog veel te
weinig, inderdaad heerst hier by veel
te veel nog een mentaliteit, die meer
dan kinderachtig is. Hoogstens zit
men zich hoe onbegrijpelijk het
ook klinkt te verkneukelen als er
weer eens wat mislukt, in plaats
van zelf zyn relaties uit te buiten en
te bewerken. De toekomst zal leren
hoe dit alles bitter en bitter hard
nodig is.
De sociale aspecten
van do industrialisatie mag men
daarby echter niet uit het oog ver
liezen, want de industrialisatie heeft
zich aan to passen by de geestelyke
gesteldheid van de bevolking en mag
ook door de economische hoofdzaak
niet over het hoofd wouden gezien.
Zo zal de scheiding tussen de agra
rische en industriële sfeer nauwlet
tend moeten worden doorgetrokken,
wil de landbouw als zodanig in onze
gemeente hiervan geen schade onder
vinden.
Landbouw eist meer de gehele
mens dan de industriële arbeid.
Werk in de landbouw is niet produc
tie per uur, maar eist liefde voor
levende zaken, voor de natuur, voor
liet dier, liefde, die niet in tijdgrenzen
is te vatten of uit te drukken, zo
min als in gestandariseerde hande
lingen. Industriearbeiders en land
bouwers in hetzelfde gezin geeft aan
leiding tot wrijving of vervlakking.
By de kleine boer zullen we in het
zelfde gezin het bezits-denken en het
arbeids-donken krygen (om het zo uit
te drukken) en dit zal menig huise
lijke twist met zich brengen.
Van de andere kant staat daar
tegenover, dat in tyden van werkloos
heid de arbeider hier sneller terug
valt op het bedryfje en er min of
meer in slaagt in zyn orderlioud te
voorzien. Of dit voordeel opweegt
tegen bovengenoemd bezwaar, wagen
wy te betwijfelen. Want industriali
satie brengt met zich mede een maat
schappelijke structuurwijziging. Don
ken we slechts aan het feit dat reeds
nu meer jongens naar de nijverheid
overgaan dan naar de landbouw, iets
wat voor de oorlog hier onbekend
was.
Deze wijziging zal zich geleidelyk
moeten ontwikkelen, door het aan
trekken van overzichtelijke bedrijven,
waarin nog persoonlijke betrekkingen
bestaan, waarvan de directeur zyn
arbeiders kent en omgekeerd. De
plattelander moet niet als nummer
in het ontzaggelijke arbeidsleger
ondergaan en men kieze daarvoor de
volkomen natuurlijke weg van het
goed geleide middenbedrijf.
Industrialisatie betekent verder een
terugdringen van de agrarische gees
tesgesteldheid en beschaving door het
modernere meer stedelyker type,
wat mede zal veroorzaken, dat de
sfeer van het godsdienstige, van het
heilige steeds meer zal worden terug
gedrongen uit de arbeid en de andere
menselijke verhoudingen. Het leven
zal „verzakenljjkt" worden, terwijl de
mogelijkheid groot is, dat de indus
trialisatie het gezinsleven zal ver
zwakken, waar nu het meisje en de
jongen een voorbereiding vinden voor
het leven, ook voor het arbeidsleven,
maar dat by de industrie voor een
groot deel zal verloren gaan, omdat
de opleiding wordt toevertrouwd aan
speciale instituten en de ontspanning
buiten gezinsverband wordt gezocht.
Dit zyn nog maar enkele punten
uit de vele, die vooral tegenstanders
der industrialisatie naar voren bren
gen, en met recht. Maar zy bewijzen
slechts dat het zaak is, wanneer men
overgaat tot industrievestiging, zich
rekenschap te geven van het feit,
dat deze een operatief ingrijpen bete
kent in het tere weefsel onzer be
staande maatschappelijke verhoudin
gen.
Men zal dan moeten letten, dat
geen edele delen worden weggesneden
en dat bestaande, door de traditie
gegroeide en dikwijls gezonde toe
standen en verhoudingen niet abrupt
worden vernietigd. Daarvoor zal men
goede doktoren nodig hebben, evenals
men voor de economische zijde goede
reclame-agenten en „bussn^s men" zal
nodig hebben. Een innige samenwer
king tussen partyen zal slechts nieuwe
gezondheid betekenen voor de patiënt,
ons Venray.
De conclusie
uit deze artikelenreeks kan kort en
bondig zyn. De economische noodzaak
van ons land, alsmede de grote be
hoefte aan landbouwgronden maken
het voor Venray noodzakelijk om op
korte termijn industrie hier aan te
trekken. Zy moet daarvoor de gunstig
mogelijkste voorwaarden scheppen en
met man en macht daarvoor werken.
Van de andere kan zal zy dienen te
waken dat de sociale en morele zijde
van dit vraagstuk, vooral dat van
een ongeleide overgang van het
agrarische naar de industriële toe
stand, bij iedere industrievestiging
voldoende worden bestudeerd en dat
mogelijke gevolgen behoorlijk worden
opgevangen. Slechts dan is het moge
lijk dat de nu somber lijkende toe
komst voor Venray beter zal zyn,
dan we nu'durven dromen.
We zyn er nog niet. Neen, het
kan nog w&l een poosje duren, eer
de vele en grote werken, die hier in
Venray onder handen zyn, ten einde
lopen. Maar tekening begint er toch
in te komen 1
Dan mogen we natuurlijk eerlyk
van mening verschillen over fraaie
of niet-fraaie architectuur van onze
nieuwe gebouwen en woningen. Maar
dat er toch, in het geheel genomen,
een frisse en flinke verandering komt
in ons aloud Venray, wie zal het
durven ontkennen.
Het is niet altyd een leugentje,
als bij de opening van een nieuwe
zaak geschreven wordt: die of die
straat werd met een nieuw pand
„verrijkt".
Toch geloven wy, dat onze inwo
ners individueel nog wel eens iets
meer konden doen.
En dan bedoelen wy vooreerst een
gemeenschappelijke zorg voor de
weinige plantsoentjes, die wij hebben.
Hierin samen de jeugd opvoeden is
een verdienstelijk werk.
Dan laat ieder na in zijn porte-
monnaie gekeken te hebben, zich
eens afvragen, of hij aan eigen huis
en eigen etalage niet iets meer kan
doen. Schilders zyn er genoeg. En
zelfs met eenvoudige middelen kan
men een „kijkgrage" menigte lokken
naar zyn etalage, eerst buiten en
dan ook binnen
Vervolgens: is hier en daar niet
een mooi, oud geveltje op te knappen?
Heus, het pand wint er mede aan
waarde
Tenslotte: we kopen allen wel eens
patates frites en in de zomer een
verpakt ijsje. We halen de laatste
sigaret uit ons doosje en een eind-
snoepje uit een zakje.
Goedinaar waarom moeten de
„schillen en dozen een plaats vinden
óp de straten, als dank voor het
aangenaam verpozen
Als we allen medehelpen, met
vermijding van dergelijke dingen,
dan zal dit niet weinig bijdragen tot
het schoon en zindelijk aspect van
ons dorp en voor de niet weinige
reizigers, vreemdelingen en toeristen,
zal de uitdrukking als vanzelf uit
de mond vallen: „Wat is Venray
toch een parel van heel de Peel. Zy
schittert als een Koningsvrouwe
Doctor UMBRATICÜS.
Op Woensdag 15 November loopt
de ternjijn af, dat men oude zilveren
en zinken kwartjes en nikkelen en
zinken stuivers op het postkantoor
in kan leveren. Wacht hiermede niet
tot de laatste dag.
,QQQ
sprak Jaap Lange.
„Laatst zat ik met een moeilijk geval te kijken.
Ik sleepte de ploegbaas erbij en vroeg wat hij er
van dachthij haalt z'n tabaksdoos voor de dag
Stop eerst 'npijp" zegt ie „dan zal 't wel lukken'.'
En laat ie nou gelijk hebben gehad."
inderdaad: Er gaal niets
boven 'n pijp goede tabak!
In deze tyd van het jaar zyn er
twee soorten mensen: mensen, die
donateurskaarten uitschry ven en aan
bieden en mensen, die deze dona
teurskaarten aangeboden krygen en
al of niet kopen.
Welke van de twee groepen het
grootste is, weten wij niet. Welke
het meest te beklagen, ook niet.
Wat wy wel weten is, dat de
eerste groep zeer groot is. Zy omvat
de muziekverenigingen en zangver
enigingen, toneelverenigingen, sport
verenigingen, als voetbal, schutterijen
handboogschutteryen, ruiterclubs,
honden en duivenclubs, liefdadigheids-
instellingen enz. enz.
De andere groep bevat mensen met
centen en waarvan verondersteld
wordt, dat cultuur, geestes- óf
lichaams- en een hoger plaatsje
in de hemel wel een van hun
tientjes waard is en zakenmensen,
die ook geld zouden hebben gehad
als een onzalige historie geen Lief-
tinck had voortgebracht, of toch geld
hebben, maar het wegklagen.
De ene groep komt by de andere
op bezoek; de andere nooit by de
ene. De ene groep is te beklagen,
omdat die altyd noodgedwongen op
bezoek moet; ook noodgedwongen,
bezoek krygt.
Mensen van de ene groep zeggen:
Wy willen wel, dat de gemeente een
subsidie-belasting invoerde en dat
jaarlijks een vast bedrag aan subsi
die werd uitgekeerd aan alle vereni
gingen gezamelyk, te verdelen naar
de belangrijkheid, omvang, nut en
positie, dan zouden wij met plezier
dat geloop staken.
Mensen van de andere groep zeg
gen: Wy komen er met vijf tientjes
per jaar niet af. Vandaag is het hier
een rijksdaalder, morgen daar twee,
overmorgen hier weer een gulden en
zo blijft dat aan de gang. Voor vijf
tientjes per jaar vast, daar tekende
ik voor,
En toch, wanneer deze mensen dat
zeggen, is er toch iets van trots in
hun stem.
O—
Dergelyke instellingen komen aan
de dag in deze tyd van liet jaar,
wanneer de kolenboer en donateurs-
kaarten tegelyk komen; wanneer er
twee soorten mensen zyn: Zy, die de
donateurskaarten aanbieden en zy,
die ze aangeboden krijgen en er zo
genaamd niet „langs" kunnen.
Maar deze tegenstellingen zijn als
het trekken van een zere kies: wel
beroerd als je er voor staat, maar
blij als het gebeurd is en het nut
ervan gaat blyken.
Straks, als die onaangenaamheden
van die donateurskaarten al-weer
lang vergeten zyn, dan komen de
grote gevolgen ervan, zoals het
goede komt uit het kwade: een har
monie gaat ergens met eerste prijzen
stryken, een zangvereniging komt
voor de radio, een voetbalvereniging
grijpt naar het kampioenschap, een
liefdadigheidsvereniging doet een
goed werk enz.
En dan steken we onze duim tus
sen het vest en zeggen: ziezo, daar
hebben wy ook aan mee gedaan.
Daar hebben wy ook onze eer aan.
De een met vyf tientjes als inzet, de
ander met een half of een kwart.
En daarom, waarde lezers, laat
ons maar eens gezellig steen en been
klagen. Laat ons maar eens te keer
gaan. Zeg maar eens gerust, dat ze
allemaal naar de weer- en andere
diverse lichten kunnen lopen met
hun geblaas of gekweel of gestamp,
raaar laten we daarbij niet vergeten,
dat leren instrumentje te trekken,
waarvoor we nota bene heeft u
er al eens ever nagedacht door
de kleermaker een extra zak in onze
broek hebben laten maken
Nieuw ziekenhuis te Helmond
De minister van Sociale Zaken heeft
de plannen goedgekeurd voor de bouw
van een nieuw R.K. Ziekenhuis te
Helmond.
Met de bouw van dit ziekenhuis zal
in h9t voorjaar van 1952 worden be
gonnen om omstreeks Januari 1956
voltooid te zyn. Het verpleeggebouw
krijgt 400 bedden, terwijl het behan
delinggebouw reeds berekend wordt
op de toekomstige grootte (600 bed
den). Het wordt volledig als streek
ziekenhuis geoutilleerd met woon
verblijven voor een personeelsterkte
van, 235 (religieuzen en leken).
Op het feest van Allerheiligen heeft de gehele Katholieke Kerk
een groots feest gevierd, want toen heeft Z.H. Paus Pius XII,
als opperste leergezag van de Kerk de Tenhemelopneming van
Maria plechtig tot dogma verklaard. Met alle luister van het
pauselijk hof, verenigd met kardinalen en bisschoppen der hele
wereld, in het bijzijn van honderdduizenden pelgrims, heeft de
Paus „ex cathedra" de waarheid van Maria's Tenhemelopneming
onomstotelijk bevestigd en verklaart, dat dit een door God ge
openbaard geloofspunt is, waardoor dus een waarheid, die sinds
de oudste tijden der Kerk werd aanvaard en beleden door alle
gelovigen, haar definitieve bekroning heeft gekregen.
Dit luisterrijk gebeuren heeft weer eens te meer gewezen op
de grote macht en majesteit van Gods Moeder, die zonder zon
den ontvangen, niet op dezelfde manier als de zondige mens
heid onderworpen was aan de dood, maar met ziel en lichaam
in den hemel aanwezig is.
Nu in deze zo sombere en troosteloze tijden heeft de Kerk
door deze dogma-verklaring nog eens willen onderstrepen, dat
het leven hier op aarde slechts waarde heeft, wanneer ziel en
lichaam samengaan in liefde tot God en gedragen door de vol
heid der genade.
Met Maria's voorbeeld voor ogen zal dan ook de mens van
nu het vertrouwen in het leven terugvinden en het geloof in de
uiteindelijke bevrijding bewaren, waar immers Jezus en Zijn
Moeder ons wachten
was te verliezen. Nadat de buurvrouw
onder ede bevestigd had, dat zy door
genoemde A. was uitgemaakt voor
vieze del" en meer dergelyk fraais
en bovendien aangetoond had dat
diezelfde A. haar met de haren over
de openbare weg had gesleurd, een
bevestiging, die telkens door A. onder
broken werd met opmerkingen als
„ze liegt dat ze barst" etc. was het
leed gauw geleden. Juffrouw A. die
reeds 8 veroordelingen achter de rug
had, kreeg voor de beledigingen
t 20.— of 10 dagen, voor de haren-
sleurdery 30 dagen voorwaardelijk
met een proeftijd van 10 jaren. A.
die het laatste woord moest hebben,
wou roepen dat ze in hoger beroep
ging, maar versprak zich en zei, dat
ze in hechtenis ging, waarop de Offi
cier haar mededeelde, dat in de
Pollarstraat van Roermond nog plaats
genoeg was en dat ze hartelijk wel
kom was.
Dezelfde G. van het ie geval had
zich verder te verantwoorden voor
een lichte hersenschudding, die hy
iemand in een café met zyn vuist
veroorzaakt had. Daar het een boet
vaardig zondaar was kwam hy er af
met f 30.— of 15 dagen, maar kreeg
de goede raad mee, voortaan het bier
in kleinere hoeveelheden te consu
meren, daar het weer best is.
Een zuster van bovengenoemde
dame bleek ook al met dezelfde kwaal
belast. Een inwonend rustend dominé
werd door deze dame het leven zuur
gemaakt. En toen ze op zekeren dag
nog begon te zingen van „ouwe taaie"
en „tararaboemdajé die blikke dominé"
toen was de maat vol en de Officier
vroeg als honorarium f 30.-.
Dan kwamen er nog een stel
Americanen, die een Sevenums jong
mens danig hadden afgerost. En nu
stonden ze by een verkeerd adres,
want de Officier van Justitie heeft
wat tegen de Americanen, die zich
hardnekkig verweerden dat ze het
uit zelfverdediging hadden gedaan,
daar de Sevenumse geroepen had, dat
ze maar „kapot mosse valle". Vier
tegen een was echter wel wat veel
en f 25.— per man was de veroorde
ling.
Een zanddiefstal uit Gennep, een
dronken man uit Horst, een dolle man
uit Siebengewald en idem uit Bergen
brachten de nodige somma's te beta
len, waarna de zitting werd verdaagd
tot over veertien dagen.
Het Venrayse wapen
Voor hen, die belang stellen in het
eigen Venrayse wapen, delen wy hier
het stuk mede, waarin de Hoge Raad
van Adel dat omschreef.
Vanwege den Koning.
De Hooge Raad van Adel, gebruik
makende van de magt aan der.zelven
verleend, by besluit 'van den 20ste
Febrary isió, bevestigt by dezen de
gemeente Venray, Hertogdom Lim
burg, ingevolge het door haar gedaan
verzoek, in het bezit van het na
volgende wapen(volgt de teekening
van het wapen), van zilver twee
sleutels geplaatst in sautoir, beladen
met een schild part, regts van zilver
met een slangenkop arrachë van sabel
gekroond van goud en getongd van
keel, links een sabel met een croissant
van zilver, coupé van lazuur met een
byenkorf en vliegende byen op een
grond van sinopel.
Gedaan in 's Gravenhage den
3 Maart i85i.
get. de Witte van Citters.
Ter ordonnantie v.d. Hoogen Raad
De Secretaris
get. R.A. van Hoövel.
Om dit wapen bevond zich het rand
schrift. Gemeentebestuur van Venray.
Hertogdom Limburg.
De hier beschreven blazoenering
kwam overeen met het wapen, dat
zich in de antieke gevel van het
raadhuis een plaats veroverde, mis
schien al in of omstreeks 1746. Want
toen werd het raadhuis belangrijk
verbouwd. Men zag er echter de fi
guren in het gedeeld schild omge
keerd, zodat in het nieuwe zegel de
slangenkop (of was het een honden
kop??) rechts geplaatst zag.
Daniël Meurs
Dat Daniel Meurs in 1698 pastoor
was te Wanssum, blykt o.m. uit het
feit, dat in dat jaar een proces tegen
hem gevoerd werd door Frans van
Lynden, die als heer van Blitterswyck
het patronaatsrecht wilde hebben ovei
Wanssum. De pastoor won het proces.
Scliepenzegel van Swolgen
Voor de franse revolutie was Swol
gen de zetel van een schepenbank.
Dat zegel had een middellyn van
3.5 cm en stelde voor de H. Lambertus
in het gewaad van een bisschop. Hy
hield de rechte hand opgeheven en in
de linkerhand hield hy de bisschops-
8chopsstaf buitenwaarts gewend.
Ter rechterzyde ontwaarde men in
een open veld een gedekt torentje,
dat uitliep in een kruis. Hiertussen
en tussen de Heilige las men de
letters S.L.
Het randschrift wasSchepe. Sigel
in Swolgen.
Op het hoofdaltaar van de kerk,
die Sint Lambertus is toegewyd, kon
men een zelfde soort wapenteken zien,
M dJP -vindt
mi B 0 D steeds de fijnste
smaken
De Politierechter
vonnist
Het is voor Uw verslaggever altyd
een genoegen naar de politierechter
te moeten, want telkens wordt het
hem duidelyk, dat hy toch wel in een
bevoorrechte plaats woont, Een plaats,
waar niet alleen de politierechter
zich hoogstderzelve heen begeeft om
de kleine zonde van het mensdom
te be- en veroordelen, maar een plaats
ook, waar zelfs geen kleine zonden
bedreven worden.
Terwyl uit Gennep, Arcen, Horst,
kortom uit de gehele omgeving de
ene „misdadiger" de andere opvolgt
en dikwyls op de trappen van ons
eerbiedwaardig stadhuis reeds nieuwe
kiemen worden gelegd voor een vol
gend rechtsgeding, gebeurt het hoogst
zelden dat Venrayse ingezetenen de
toorn van de strenge Officier van
Justitie over zich heen moeten laten
glyden. Neen, in dat opzicht heeft
Uw verslaggever het best getroffen,
hoewel er weer kwaaie tongen zyn
uit Horst, die zeggen, dat dat komt,
omdat we armlastig zyn en men van
een kikker nu eenmaal geen veren
kan plukken, terwyl die Venrayse,
die nog wel geplukt kunnen worden,
wel zo wys zyn dat ze in Roermond
voorkomen. Maar als ze daar nu ook
niets te kankeren hebben, vergaat
de wereld.
Welaan dan laten we ons nu ver
lustigen in de fouten en feilen van
onze omgeving. Daar was dan aller
eerst G. uit Wanssum, die een hond
had ouder dan drie maanden, maar
geen belastingpenning, f 10.- of vyf
dagen werd zyn deel.
De „dame" A. uit Gennep, was een
lastiger geval, niet alleen was ze in
Gennep niet op 'r mondje gevallen
maar ook tegen de officier van Justitie
bond zy met groots elan de stryd
aan, een gevecht, dat zjj gedoemd
Donderdag j.l. had in Horst de
tradionele jaarlykse veulenkeuricg
plaats, die ondanks het gure weer
druk werd bezocht en waarby ver
schillende dier6n werden verhandeld
tegen behoorlyke pryzen.
Jammer genoeg zagen wy weinig
uitblinkers uit Venray, onder de
merrieveulens waren verschillende
bekroningen, maar voor de hengst
veulens, waren slechts enkele in
schrijvingen binnen, die tenslotte nog
niet bekroond werden.
Vooral Nico van Meio's afstam
melingen deden het weer best en zo
gezien is de paardenwereld langzaam
zich aan het herstellen van degeleden
verliezen in de oorlog.
De jury had een moeilyke taak,
daar de meeste prijswinnaars elkaar
weinig toegaven, maar tenslotte is
dan onderstaande ljjst uitgekomen,
voor wat betreft de Venrayse deel
nemers.
Cat. I. Merrieveulens geb. voor 1
April 1950: 1 Elza v. Lida, P. Stry-
bosch, Castenray; 1 Marie v. 't Schoor,
G. Hendrikx, Leunen; 2 Miep v. Nico
P. Camps. Oostrum; 3 Roza van
Theuwshof, W. Claes Heide; 4 Emma
G. Rutten, Wanssum; 5 Nora v.Nico,
Th. Jacobs Castenray; Clazina, P.
Lit jen 8; Geysteren.
Cat. 2. Merrieveulens voor 1—4—50:
1. Paula v. Brienshoek, Jac. v. Osch,
Leunen; 2 Mimmie van Rongenhof,
Gebr. Burgers, Veulen; 3 Flora van
Linders, Venray; 4 Cora van Erica,
A. Bovee, Veulen; 4 Corrie v. Vrythof,
H. Verrijdt, Oostrum; Alida v. Nico,
M. Dinghy Castenray.
Cat. III. Merrieveulens voor 5 Mei
1949 geboren. 1 Nora vd. Nieuwenhof,
P. J. Hendrix, Geysteren; 2 Jaantle
v.d. Molenhoeve, J. Peters, Oirlo; 3
Hermien van Rongenhof, Gebr. Bur
gers, Veulen; 4 Roza v. Hoog Gemonde,
P. Rambagh8, Castenray.
Cat. IV. Merrieveulens, geb. vanaf
5 Mei 1940. 1 Hermien v. Nicolien v.
Smakt, J. vd. Winkel, Smakt; 1 Paula
van Janslust, L. H. van Osch, Heide,
3 Marie van Pottenhof, H. Poels;
Ysselsteyn.
Cat. V. Merrieveulens geboren in
1948. 1 Jeanne van Janslust, A. Poels,
Venray; 3 Alida, G. Wilms, Veulen;
3 Annie v.d. Kooi, E. Tax, Wanssum;
4 Herderin L. Vogelzangs, Leunen.
Grote maat'3 Emma vd. Nieuwen
hof, P. Hendrix, Geijsteren; 4 Greta,
Kind. H. Bom, Leunen.
Cat. VII. Hengstveulens geb. na
5 April 1950. 3 Nico vd. Jonkhof, Th.
Kleeven, Geysteren.
Kampioen van Merrieveulens geb.
in 194». Ivonne van Smetenhof, Gebr.
Bartels, Lottum.
Kampioen van Merrieveulens geb.
in 1949. Nora v.d. Nieuwenhof P. J.
Hendrix, Geijsteren.
Kampioen van Merrieveulens geb.
in 1950. Nicoline van Hegelsom, A.
Keysers, Hegelsom.