4 Industrialisatie WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN 4fet qemmqde urne 1 QiqanUatie nan de %nqeïm in IQeneaq. ingezonden Centrale Raadsvergadering van de Limb. Middenstand, parels aan de kroon4.der peel. BEL BIJ BRAND 392 ZATERDAGS21 OCTOBER;!950 No. 42 EEN EN ZEVENTIGSTE JAARGANG Druk en Uitgave Firma van den Munckhof Drukkerij Kantoorboekhandel Grootestraai 28 Yenray Telefoon K4780-512 Postrekening 150652 PEEL EN MAAS rekt. Losse mm-prijs 8 cent. Abonnementsprijs p. kwartaal voor Venray f 1.00 buiten Venray I 1.20 uitsluitend bij vooruitbetaling. Een woord, dat in alle toonaarden door Nederland gesproken wordt en waarvan de toekomst van Nederland, van Venray, en van ieder persoonlyk schynt af te hangen. In enkele artikelen hopen wy onze lezers een beter begrip by te brengen van de geweldige belangen die hierby op het spel staan. Er zyn twee redenen, waarom Ne derland zijn industrie moet uitbreiden en vernieuwen. In de eerste plaats moet Nederland werkgelegenheid scheppen voor zyn groeiende bevolking. In de tweede plaats moet Neder land meer produceren om zyn levens standaard te handhaven. Meer werkgelegenheid In 1048 woonden er bijna 10 mil- lioen mensen in Nederland. In i960 zullen er naar schatting 11 millioen zyn. Dit betekent, dat er voor steeds meer mensen werkgelegenheid moet komen. Waar moeten deze mensen werk vinden, dat een levensonderhoud ver zekert voor henzelf en voor hun gezinnen Landbouw, handel en verkeer doen wat zy kunnen. Deze takken van bestaan geven echter geen voldoende mogelijkheid. De emigratie moet met kracht worden bevorderd. Doch ook indien het vertrek van Nederlanders naar hot buitenland belangrijk toe neemt blyven de mogelijkheden be perkt. Het allergrootste deel van de nieuwe werkzoekenden zal een plaats moeten vinden in de Nederlandse industrie. Dit betekent, volgens de jongste gegevens: van midden 1948 tot eind 1952 moet er voor bijna 250000 per sonen nieuwe weikgelegenheid wor den geschapen in de Nederlandse industrie. Yan 1 Juli 1948 tot 31 Maart 1950, dat is dus ï3/* jaar, is er nieuwe werkgelegenheid gekomen voor onge veer 100.000 mensen. Nog 150.000 mensen moet in de komen 2 jaren werk gegeven worden. Dit alles betekent: uitbreiding van de industrie is noodzakelijk. Meer produceren Nederland is verarmd uit de oorlog gekomen. Het heeft belangrijke bezit tingen en inkomstenbronnen, die in de loop van eeuwen moeizaam waren verworven, in enkele jaren verloren. Dit heeft tot gevolg, dat het Neder landse volk nu, in de naoorlogse jaren, aan goederen voor zyn levens onderhoud, bouw van woningen en fabrieken en andere „investeringen" meer besteedt dan het zelf voort brengt. In 1948 besteedden hiervoor alle Nederlanders tezamen voor een waarde van ruim 14 milliard gulden. Wy produceerden allen tezamen „maar" voor een waarde van 12,6 milliard gulden. Wy gaven dus 1.400.000.000 gulden meer uit dan wy door onze productie verdienden. Dit enorme tekort werd ons voor het allergrootste gedeelte in de vorm van Marshall-hulp geschonken door Amerika. Deze Marshall-hulp krygt Nederland (en de andere Westeuropese landen) tot midden 1952. Daarna moeten wy op eigen benen kunnen staan zonder buitenlandse hulp. Wanneer wy niet willen, dat onze levensstandaard daalt, dan moeten wy meer voortbrengen dan wy nu doen. Nederland moet, met andere woorden, zyn lagere productie opvoe ren tot het hogere peil van wat het besteedt voor zyn verbruik, de bouw van woningen en fabrieken, aanleg van wegen, enz. Dit betekent: eind 1952 moet de productie van onze industrie ongeveer 34 pet. hoger zyn dan in 1948. In de eerste 11/» jaar van deze periode van 4 en een half jaar is de productie gestegen met ongeveer 13 pet., dus nog onder de helft. Een niet onbelangrijk deel var. de goederen, die wy produceren, moeten wy in het buitenland kunnen ver kopen. Met de opbrengst van deze uitvoer kan Nederland dan de vele en belangrijke goederen invoeren, die het nodig heeft. Dit betekent: Nederland moet in 1952 bijna 2i/2 maal zoveel industrie producten aan het buitenland verkopen als in 1948. In 1949 was de uitvoer van voort brengselen der Nederlandse industrie 1 7j maal zo groot als in 1948. Wy Nederlanders zullen dus meer goederen moeten produceren van de beste kwaliteit tegen de laagste prijzen. Dit kan alleen, wanneer ook de arbeidsproductiviteit stijgt. Wan neer, met andere woorden, onze fa brieken steeds beter en moderner worden ingericht en wanneer de werkers in deze fabrieken hun beste prestaties te leveren. Dit betekentde arbeidsproductivi teit in de Nederlandse industrie moet eind 1952 rond 23 pet. groter zijn dan in 1948. De sty ging, die werd bereikt tot begin 1950, was 10 pet. Dit alles betekent naast de grootst mogelijke inspanning van alle Nederlanders uitbreiding van de industrie is noodzakelijk. Meer geld voor de industrie Wanneer het Nederlandse volk deze twee taken meer werkgelegenheid scheppen en meer produceren wil volbrengen, zal het veel geld voor zyn industrie moeten uitgeven. Voor vervanging van oude en ver sleten machines en voor het bouwen van nieuwe fabrieken zal van 1948 tot 1952 bijna 6 milliard gulden nodig zijn. Tot begin 1950 is 2,2 milliard gul den voor vernieuwing en uitbreiding van de industrie uitgegeven. Als we al deze cijfers hierboven bezien, zal het iedereen duidelijk zyn, dat Nederland goed op weg is, om er boven op te komen, maar dat we, op het midden van dit 4 jaren plan, niet de resultaten hebben bereikt, die noodzakelijk zyn om onafhankelijk te worden van buitenlandse hulp. En toch zal dat moeten, wil moeders huishoudboekje en het huishoudboek van de Staat der Nederlanden niet hopeloos in het honderd lopen. Wat zijn nu de voor waarden om te slagen Heel kort gezegd komt het neer op 3 punten 1. Voldoende geld voor de industrie; 2. Grotere export; 3. Voldoende vaklui. Het geld voor de industrie kan door industrie zelf gefourneerd worden door afschrijvingen etc., of kan uit het buitenland komen, maar daarnaast zal ook het Nederlandse publiek geld moeten fourneren. Het zal dus minder uit moeten geven, dan verdiend wordt of met andere woorden het zal moeten sparen. De grote invoer uit het buitenland moet betaald worden door goederen uitvoer naar het buitenland en deze producten moeten terwille van de grote concurrentie goed en goedkoop zijn. Dus vergroting van arbeids productiviteit, moderner technische inrichting der fabrieken en verlaging der grenstarieven door internationaal overleg, b.v. de Benelux. En tenslotte en dit is wel een der belangrijkste voorwaarden voldoende vaklui. Het is van het grootste belang, dat jong Nederland begrip heeft voor de mogelijkheden, die de industrie biedt en dat het de kans krygt een vak te leren. Als in de komende 2 jaren aan deze voorwaarden voldaan kan worden, zal Nederland slagen om bovenstaande cijfers te halen. Zo niet dan zal de toekomst zeer somber zijn. Zo ziet men, dat dus industrialisatie voor Nederland van ontzaggelijk groot belang is en evenals het voor Neder land zaak is dit probleem op te lossen,' is het voor de onderdelen, de ge meentes, eveneens noodzakelijk hier aan de nodige aandacht te schenken. Voor wat onze gemeente betreft hopen wy de problemen een volgende maal nader aan te geven. In het huwelijk moeten man en vrouw tot één wezen, tot één persoon samensmelten. Ze behoren niet alleen twee te zyn in één vlees, maar ze moeten ook samen door het leven gaan, schouder aan schouder, hand in hand, hart aan hart. Hoe langer ze gehuwd zyn, des te inniger moet de harmonie worden tussen beider lichaam en ziel. Beiden moeten dezelfde gedachten denken, dezelfde woorden spreken, dezelfde daden stellen. Op geen enkel gebied mag er disharmonie of on enigheid ontstaan. Het gemengde huwelijk is de meest radicale inbreuk op de eenheid van denken, voelen en willen. Wanneer twee mensen elkaar in het diepste van hun wezen, in hun godsdienstig voelen, vreemd blijven, blyven ze los van elkaar staan. Als het leed zo'n gespleten leven binnenkomt, is de zedelijke kracht van deze gehuwden ontoereikend om het kruis te begrijpen, laat staan om het te dragen. Wat God overgezonden heeft om beiden dichter by elkaar te brengen, om hen te leren steun te gaan zoeken by elkaar, verandert in het tegendeel en wordt een bron van verkoeling en scheiding. In demoeilyk- ste uren van het leven worden man en vrouw van elkaar vervreemd. Ieder gemengd huwelijk levert een groot gevaar op voor het geloof van de katholieke partij. Het gaat de men selijke krachten te boven in zo'n huwelijk den strengen en engen weg van pons katholiek geloof te be wandelen. Langzaam maar zeker verflauwt het geloof; de godsdienstoefeningen wor den eerst nog met sleur bijgewoond, later helemaal verwaarloosd; wat de vrouw tot in haar diepste binnenste beweegt en ontroert, moet zy vóórhaar man verborgen houden; op de hoogste feestdagen van het kerkelijk jaar wordt deze afstand, deze klove het Pijnlijkst gevoeld. In de beleving van het huwelijk zullen de gewetens conflicten niet uitblijven. By de familie van haar man vindt ze geen contact. Ze staat alleen met haar ziel en met haar last, die te zwaar voor haar schouders is; ze staat alleen, tot ze strijdensmoede de vlag strijkt en een godsdienstig-onver- schillige wordt. De opvoeding van de kinderen in een gemengd huwelijk mislukt by voorbaat, ook wanneer de niet-katho- lieke partij haar plichten nakomt, de kinderen katholiek laat dopen, naar katholieke scholen stuurt en hun by de beleving van het katholieke geloof geen moeilykheden in de weg legt. Er is geen eenheid in de opvoeding by de ouders en by de kinderen is er geen eerbied voor het geloof, noch voor dat van de moeder, noch voor dat van de vader. Zo begrijpen we enigszins de grote bezorgdheid van de Kerk en haar nooit rustende strijd tegen het ge mengde huwelijk. P. H. RONGEN O.C.R. t POLITIEKE Een K.J.M.V. leidt een armtierig bestaan, de Kajotters gaat iets beter, maar het overgrote deel van de oudere jeugd heeft het te druk met cursussen, voetballen etc. die in zich prima en mooi zijn, maar waarmede de pro blemen van deze tijd op politiek terrein niet worden opgelost. Dit is jammer, want men moet zich de illusie niet maken, dat het brave en goede Limburg zo over twintig jaren nog zal zyn. Onze voorouders hebben moeten vechten voor een erkenning als Zuider ling in het Noorden en de mensen van vandaag en speciaal de jeugd in deze streken rust op de lauweren en vervult haar stemplicht en meent, dat hiermede de kous af is. En dat is hy niet. Alleen de gebeurtenissen reeds op politiek terrein vandaag, geven reeds aan hoe de toekomst van ons land nog zorgvol is. De economische toestand kent men alleen van het belastingbriefje en de inhoud van de kassa, de sociale maat regelen van het bonnetje van het Ziekenfonds, maar hoe een en ander tot stand is gekomen, hoe de toe komst er uit ziet, dat weet byna niemand. Dat de ouderen hun politieke or ganisatie zo slecht kennen eu er zo weinig voor over hebben, is al een schandaal, maar dat de jongeren, die dan uiteindelijk eens zelf de touwtjes in handen krijgen en waarschijnlijk in nog veel beroerdere omstandig heden, hiervoor niet de minste in teresse hebben, geeft weinig hoop voor de toekomst en tekent een men taliteit die in een woord belabberd is te noemen. De oude pomp exiit Wij ontvingen het volgende schry- ven Hoewel Wij voornemens waren, niet meer het woord tot Onze plaatsge noten te richten, aangezien diezelfde plaatsgenoten blyk geven van een zo materialistische en egoïstische ge zindheid, dat zy Ons nog steeds in de drup achter het Raadhuis laten staan en Ons hoofd ergens verwerkt hebben in het nieuwe uitbreidings- en wegenplan, menen Wy toch dat moment gekomen is, dat Wy Onze stem moeten verheffen om een droeve afscheidsgroet te richten tot Haar, die jaren lang Onze trouwe metgezel en collega was in de omgeving van het naar Ons genoemde plein, tot de pomp in de Grotestraat. U, geachte redactie Onze diepgevoelde dank voor de plaatsruimte, dio U Ons in het verleden en heden zo welwillend vei leende. Een monstrum van deze tyd, een takelwagen, heeft U geachte collega, met een ruk van zyn machtige armen van de plaats gerukt, waar Gy byna honderd jaren lang de mensheid van Venray lafenis en waswater hebt verstrekt. Want ondanks de talrijke cafó's rondom Ons, bleeft Gij de uit eindelijke toeverlaat van hun bezoe kers, wanneer hun hoofden moesten worden afgekoeld en hun geldbuidels een bezoek aan die talryke instituten niet meer veroorloofden. Trouw hebt Gy Uw plicht gedaan, in natte en droge tijden, dag en nacht tot het huidige geslacht kwam, dat een oorlog ontketende, die ons Ons hoofd kostte en U beroofde van Uw water. Groot is de schuld van dit geslacht, dat Ons verwijderde uit de koeflaters en U overbodig maakte door de aan leg van de waterleiding. Uw sierlijke vorm moest het afleggen in een tyd, dat men postkantoren bouwt als protestanse kerken, zakenpanden als paleizen, scholen als theaters. Oude vertrouwde dorpsbeelden, waartoe Wy behoorden worden opgeofferd aan nieuwe snelwegen en waar Onze eerbiedwaardige figuren eens stonden, daar staan en lopen nu trailers, auto bussen en bromfietsen. De eeuw der mechanica heeft Ons overbodig en nutteloos gemaakt. Het geslacht, op 17 October j.l. te Venray gehouden. Dinsdag j.l. was het druk ir. het dorp,- daar van alle kanten uit Lim burg deelnemers gekomen waren naar de Centrale Raadsvergadering, die dit najaar in Venray werd gehouden. Nadat om 10 uur in een plechtige hoogmis, Gods zegen over het werk was afgesmeekt, begon om 11 uur de vergadering, waarbij) de heer Fr. Janssen, alle deelnemers een hartelijk welkom toeriep in Venray en een vruchtbare dag in onze gemeente toewenste. Onder leiding \an de Directeur de heer Coopmans, werden de notulen, het finantieel verslag en de begroting voor 1951 behandelden goedgekeurd. Door het plotseling overlijden van de heer Joosten uit Weert, een lid van het Hoofdbestuur, werd de be stuursverkiezing uitgesteld tot het voorjaar. Voor de financiële Commissie wer den de afd. Venlo en Schaesbergen benoemd als opvolgers van Tegelen en Kerkrade. Centenperikelen De Voorzitter van de Centrale Con tributie Inning Hamersfeld, nam dan het woord en wat hy te vertellen had was minder prettig. Hoewel iedereen kon begrijpen, dat een centrale contributie-inning van groot belang was voor alle organisaties had hy van de 50.000 uitgezonden kwitanties er 22.000 onbetaald retour ontvangen. Via de plaatselijke penning meesters werden er hiervan nog 14.000 geïnd. Hoe groot de achterstand is blijkt wel uit het feit, dat nog steeds af dracht van contributie over 1949 plaats heeft. Cm verdere kosten te sparen zal in de toekomst de inning via de plaatselijke penningmeesters plaats hebben. By gelegenheid van het 35 jarig bestaan der N.R.K.M. zal een weer baarheidsfonds worden gesticht om de organisatie economisch sterker te maken en ieder middenstander zal hiervoor toch zeker eenmaal 3 gulden willen bijdragen. Bondsvoorzitter Koops begon zyn rede met een herdenking van de omstreden figuur van de Weerter Voorzitter en Hoofdbestuurs lid Joosten, waaraan hij piëteitvolle woorden wydde. Alle mogelijke problemen van de R.K. Middenstand werden dooi de bondsvoorzitter belicht, zoals de strijd om de P.B.O. In de Centraal Economische Raad zyn maar twaalf van de vyf en veertig leden katholiek en volgens spreker hadden dit er minstens 15 moeten zyn. De N.R.K.M. moet hiervoor op de bres blyven staan. Verder besprak hy de huidige moeilijkheden in de textielbranche en de prijsafspraken der slagers. Daarna behandelde hij de belasting- politiek, waarbij by als zyn overtui ging uitsprak, dat in 1951 de onder nemingsbelasting zal verdwijnen en dat de omzetbelasting niet verhoogd zal worden. Deze laatste zou zelfs over moeten gaan naar de fabrikanten, ook al omdat in België deze regeling goed voldoet en de Benelux hier zeker aandacht aan zal schenken. Ook de nieuwe vestigingswet klein bedrijf werd besproken, die momen teel in Tweede Kamer in behandeling genomen is. Reorganisatie Kamer van Koop handel, was een volgend punt. De 36 voor-oorlogse Kamers van Koophandel, (dus ook de vier Kamers in Limburg) zullen in ere worden hersteld. Voor de medezeggenschap daarin, was echter weinig animo ondervonden van de vrye representa tieve organisatie. ^:.De Middenstanders moeten verder niet bevreesd zyn voor gebruik te maken van het credietwezen van de Middenstand en de borgstellings fondsen. Als regel wordt eerst dan hulp gevraagd als het té laat is. Het is een instelling van Uw eigen orga- dat als kind rondom Ons speelde- vindt Ons nu sta-in-de-weg die men met grote takelwagens moet verwijderen, en die men gebruikt als wegenverhardsel en oud ijzer. Welaan het zy zo dan, maar wee*-, geachte collega, dat dit volk eens zal betreuren, dat het zyn beelden, pom pen en urinoirs zo maar zonder meer wegruimt. Eens komt onze dag, maar dan is het te laat. Waarschijnlijk zult Ge nog jaren in de een of andere uithoek der gemeente blyven liggen en wanneer ge dan totaal doorroest zyt, zult Ge verkocht worden als oud yzer. De kans is dan groot dat Gy met een volgende oorlog in de vorm van granaten weer terugkomt en wee dan het waterleidingsstation op het Veulen, wee dan het Venrayse publiek, dat zo met zyn oude ver trouwde beelden handelt. Het ga U goed, probeer onder de regendrup uit te blyven, daar die zeer hinderlijk is, maar rust dan verder uit en erger U niet te veel over '8 mensen ondankbaarheid. Zy hebben het niet verdiend. Johannes Godefridus Henschenius Bollandist nisatie en géén bedeling. Voorzitter Koops zette verder uiteen dat het anders kon en moest worden. De middenstanders moeten bewust zijn hoe sterk ze zyn. Zy hebben een macht. Daarom moeten deze winter de mensen aan het verstand worden gebracht, dat het anders moet gaan worden. Voor de oorlog had men op de Centrale Raadsvergadering tal van voorstellen, nu geen enkele, wat wel een vreemde reactie is. Het idealisme en enthousiasme is kapot en dit moet anders worden. Ook de actie heroprichting vak beweging in het katholieke Zuiden marcheert niet naar wens. Iedereen hoort thuis in zijn organisatie, moet daarvoor werken en vechten en in de komende jaren zal er hard gevochten moeten worden. Hoofdaalmoezenier Koncken besprak ook het verschil tussen de Raadsvergaderingen van voor de oor log en nu. Voor de oorlog soms zeer heftige debatten, vol vuur en enthou siasme, nu niets, en dat terwijl de taak der organisatie op maatschap- pelyk en economisch terrein nog veel zwaarder is geworden. Hier is dus een tekort aan mede leven in het gehele organisatieleven. Over de oorzaken en middelen om dit te veranderen zyn reeds plannen opgesteld en de leden zullen hier meer van horen. De centrale leiding moet echter in haar zeer grote moeilykheden kunnen vertrouwen op haar leden door innig contact, wat nu ontbreekt en waardoor een verwijdering kan ont staan tussen leiding en leden. Men klaagt wel eens, dat er te veel van boven gedicteerd wordt, maar als er geen leven in de af delingen zit, dan moet er wel ge dicteerd worden en ontstaat er dikwijls wanbegrip, omdat men de oorzaken en de aanleiding van een en ander niet kent. Om een nieuwe gemeenschap op te bouwen is enthousiasme nodig en spreker hoopt, dat deze Raad dat kan overbrengen op zyn leden. In d#> namiddag werd opnieuw vergaderd, waaraan o.m. ook de Heer Burgemeester deel nam. De heer Koops sprak nog even over de oorlogsschade, die nog steedB niet was zoals hy wenste. Het liquidatie-saldo uit de Duitse tyd f 3300 kan door de afdelingen worden opgevraagd. De heer Jan Bakker, directeur van het Haarlems Bureau, hield een gloed vol betoog over het betrekken van de vrouwen der leden in de organi saties en het vergroten en verstevi gen van het standsbewustzijn, nu het zo dringend nodig is. Niet meer plaatselijk wordt er gestreden, integen deel in heel Nederland moet gevoch ten worden. We kunnen een voorbeeld nemen aan arbeiders- en boeren* organisaties. De solidariteitsgedachte zal meer naar voren moeten komen. Verder besprak hy de vestigingseisen, de winkelsluitingswet, de bureaucratie en de prijzenslag. Middenstand en politiek Spreker ging dan ook nog dieper in op de invloed van de N.R.K.M. op de politiek en constateerde met vol doening, dat de samenwerking tussen K.V.P. en Middenstand zeer goed is te noemen, tegenover vroeger. Hy wees op het betrouwvol beraad. De kleine zelfstandigen hebben al kunnen profiteren van de noodwet Drees, terwyl in de toekomst de kinderbijslag hen verder zal helpen. Het grensin- komen zal hopelyk nog verder worden opgetrokken omdat er 150.000 kleine zelfstandigen in Nederland zyn, die leven op een niveau gelijk of lager dan de arbeiders, maar dan zonder de sociale maatregelen, die de laatste groep kent. Ook de P.B.O. besprak hij verder en ook hier moest de middenstand paraat zyn, nu de Overheid gaat ver dwijnen waardoor de organisatie Woltersom zo lange jaren heeft inge grepen in het leven van de midden standers. Hy deed nog een dringend beroep op alle middenstanders om het SAN- TOS-fonds, het Priesterstudiefonds en het Chr. Janssonfonds te steunen waardoor de onderlinge hulp beter bloeit en ryker vruchten draagt. Katholiek Limburg heeft do aan dacht van geheel Nederland, dit moet voorgaan, dan zullen anderen gemak kelijk volgen. Groot is de verant woording, groot de moeilykheden, maar ze zyn te overwinnen als iedereen wat voelt voor zyn organisatie en hier zijn enthousiasme en zyn offer geeft. Pater Govaert wees vervolgens in een kort woord op de retraite's, zo zal er van 9—12 D.sc. voor de mid denstanders van Noord-Limburg een retraite zyn op Manresa. Do heer Burgemeester sprak dan aan het einde nog een kort woord van dank, waarna deze vergadering gesloten werd, echter niet dan nadat nog enkele afdelingsvoorstellen waren behandeld en goedgekeurd, o.a. het voorstel tot het instellen van een eigen middenstands-onderscheiding. Twee Venrayse Priesterzonen 50 jaar m de Urue van ttt. Franciscus. Het is wellicht een unicum in üo geschiedenis van Venray, dat twee inwoners, geboren in 1882, samen als Klasgenoten de lagere school nebben doorlopen, samen zyn ingetreden 111 Orde oer Minderbroeders, samen zyn priester gewyd en nu beiden hun gouden feest vierden. Berden genieten een goede gezondheid en een hen, Pater Gelasius Wismans, vierde ji. Woensdag dit feestte Venray, terwyl de andere, Pater Theodardus Emonus, nog steeus werkzaam is in het Mis siegebied Brazilië. Pater Gelasius Wismans trad in 't klooster te Wychen, 21 öept. 1900, was achtereenvolgens te Maastricht en Weert, alwaar hy in 1907 priester werd gewijd. In i9io weru hy be noemd tot leraar te Megen, na in Vorden en Venray werkzaam te zyn geweest. Jaren lang wilde deze Minderbroe der ai naar de Missie vertrekken, en in i9ii kreeg hy van de overste de opdracht naar de Missie van Lou Han Fou in de provincie Chansi (China) te gaan om les te geven aan net {Seminarie aldaar. In 1927 keerde hy met verlof naar Nederland terug. Dit verlof werd echter uitgebreid tot 1932 en in die jaren was pater Gela sius als leeraar te Baarlo en Katwijk (Missiecollege) werkzaam. Groot was zyn vreugde toen hy vernam, dat hy weer scheep kou gaan naar zyn tweede vaderland China, om te werken voor dit volk, wat hy was gaan beminnen. Het moet voor een priester wel het mooiste zijn te ondervinden, dat het zaad, gestrooid door de predikers van Gods geloof, ook tot wasdom komt. Dit geluk is pater Gelasius uitzon derlijk ten deel gevallen. Immers hy heeft het mogen medemaken, dat 23 jongens van zyn school geroepen werden tot het Priesterschap. Van deze 23 waren er 9 in de Orde der Paters Minderbroeders. Toen de communisten oprukten naar Peking werd ook pater Gelasius gevangen genomen en in een con centratiekamp gezet, maar na een half jaar vrijgelaten en zo moest hij noodgedwongen naar Nederland terug keren. Toen wy een onderhoud met pater Gelasius hadden, merkte hy schert send op: „Ja, aan de communisten heb ik te danken dat ik myn gouden feest thuis in Venray mocht vieren, want anders was ik daar gebleven". Dit was in 1948, en het moet een grote vreugde zyn geweest, dat voor enige weken terug een der zonen van dit millioenen-land, die voor zyn verdere studies in Rome verbleef naar Nederland kwam om zyn leer meester speciaal te komen geluk wensen met zyn gouden feest namens de 23 inlandse priesters door Gelasius opgeleid. Al deze inlandse priesters zyn nog werkzaam aan de verbreiding van Gods ryk, ook in het door de com munisten bezet gebied. Zy zijn daar by familie ondergebracht of werken als landarbeider of koopman en kun nen zo nog veel doen aan de instand houding van ons geloof. 33 jaren en dit zullen de mooiste blyven van zyn priesterleven is deze zoon van Venray in China werk zaam geweest. Voor dit alles werd hy j.l. "Woensdag op een gepaste wy ze gehuldigd. De tweede, die eigenlijk op dezelfde dag hier feest had moeten vieren, is Pater Theodardus Emonds, maar deze Minderbroeder is al sinds 1919 in de missie van Brazilië werkzaam. Geboren te Venray in 1882 trad ook hy in de Orde van de Minder broeders in 1900 in "Wychen. Na even eens in Maastricht en Weert te zyn geweest, werd hy aldaar in 1907 tot Priester gewyd. Vervolgens heeft hy zijn studie voortgezet te Leuven en is aldaar in 1914 gepromoveerd met het proef schrift: „Gemeente-exploitatie of con- Toen de eerste wereldoorlog ont brandde, werd Pater Theodardus belast met de zielzorg en in 1919 door zyn Overste uitgezonden naar de Missie van Brazilië. Hoe deze Pater zijn tweede Vader land heeft gaan beminnen, moge blyken uit het feit, dat hy, toen hy in 1936 met Europees 7erlof kon komen, daar geen gebruik van maakte en is zyn broer, Pater Sergius naar Brazilië gegaan. Als het aan Pater Theodardus had gelegen, zou hy de Gouden Kroon niet willen ontvangen, maar gelukkig is hy het niet, die daarover beslist. 31 jaar is hy nu onafgebroken werk zaam in dit Missieland, werkzaam in het geven van onderwijs aan de jeugd van dit land. Zo herdachten deze twee zonen van Venray, dat zy 50 jaar geleden in traden in de Orde van St. Frans.- Zy"' zyn in verschillende landen van de wereld werkzaam geweest, maar beiden met hetzelfde ideaal bezield de verbreiding van Gods Ryk.

Peel en Maas | 1950 | | pagina 1