TWEEDE BLAD
Is vacantie
Naar een geschiedenis
van Venray!?
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
economisch verantwoord
Behangselpapier
F. W. HENDRIKS
Twee Handboogschutterijen
vierden hun 25-jarig bestaan
èeede steenteqqinq,
BEL BIJ BRAND
392
Zaterdag 8 Juli |1950 No. 27
Een en Zefentlgste Jaargang
Druk en Uitgave
Firma van den Munckhof
Drukkerij
Kantoorboekhandel
Grootestraat 28
Telefoon K 4780 512
Postrekening 150652
PEEL EN MAAS
Advertentieprijzen
op aanvraag verstrekt
Abonnementspry s
per kwartaal:
voor Venray fl 1.00
uitsluitend vooruitbet.
buiten Venray fl 1.20
Juli en Augustus, de twee vacantiemaanden bij uitstek,
zijn in aantocht en velen zullen een week het werk
laten 'rusten, om hier in eigen omgeving of elders eens
op rust te komen uit de sleur van iedere dag, om weer
nieuwe moed op te doen voor het jaar dat komen gaat.
Nog al te velen zijn er, die de vacantie al^ overbodige
luxe beschouwen of deze kostelijke tijd benutten om
thuis eens allerlei karweitjes op te knappen, voor hen
moge onderstaand artikel een opwekking zijn om met
vrouw en kroost er eens op uit te trekken, al is het
maar voor korte tjjd.
Het vacantievraagstuk is de laatste
jaren in vrijwel elke bedrijfstak naar
voren getreden. Er rijzen daarbij
verschillende vragen.
Hoe verhoudt zich de vacantie tot
de arbeid Bestaat er een recht op
vacantie Is vacantie geven of ne-
mon economisch verantwoord, speci
aal nu men in deze dagen weer de
nadruk legt op de verhoging van de
productiviteit en de te hoge kosten
En al moet men in bepaalde beroepen
of bedrijven vacantie als noodzakelijk
achten, dan moet men zich toch
afvragen of er ook onderdelen van
het economisch leven zijn, waar een
zodanige opschorting van werkzaam
heden niet nodig is.
Vacantie liangt nauw samen met
arbeid. Op dit laatste terrein zijn we
het er zo langzamerhand over eens
geworden, dat er niet alleen een
plicht bestaat tot arbeiden, maar
dat men ook stellig een recht op
arbeid kan laten gelden.
Juist nu men er toe over is gegaan
het regelen van de arbeidsvraagstuk
ken als een collectief probleem te
zien, waar de overheid zich moet
laten geldon, kan men niet anders
dan deze vraag bevestigend beant
woorden.
Wij hebben oen recht op arbeid,
omdat het verrichten van produc
tieve prestaties tot hot wezen van
de mens behoort.
Iemand, die niet kan werken voelt
zich dikwijls een minderwaardig
wozen en vervalt in een stompzin
nige toestand, die ernstig zyn ge
zondheid kan schaden.
Bezien we dit probleem louter
economisch, dan kan men ook op
merken, dat de productieve kracht
van een mens door een gedwongen
niets doen zo wordt aangetast, dat
van invloed is op zy'n gehele verdere
leven.
Nu is men er de laatste jaren meer
en meer toe over gegaan om elke
arbeider een korte rusttijd per jaar
toe te kennen.
Is dat philantropie, een afgedwongen
privilege door de macht van werk
nemersorganisaties, economisch nood
zaak of behoort dit bij de arbeid,
zoals een rustdag by de week be
hoort.
Wij menen het laatste en dit is
ten naaste by gebonden aan de eco
nomische noodzaak.
Vacantie is een logisch uitvloeisel
van het verrichten van een jaar
arbeid, vooral in de moderne geratio
naliseerde wereld. Wanneer arbeid
tot het wezen van de mens behoort
dan mag hem dit niet ondermijnen.
Die mens moet dan zijn normale
physieke en geestelijke conditie door
het verrichten van werk niet ver
liezen, behoudens de normale slijtage
door het klimmen der jaren.
Vele statische onderzoekingen heb
ben aangetoond, dat de aanhoudende
spanning, waaronder de moderne
mens door eentonige tempovragende
machinearbeid gebukt gaat, hem in
de loop der tijd aan activiteit en
accuratesse doen inboeten.
VROEGER....
Men moet dit niet afwimpelen
'.met het argument, dat vroeger ook
alles goed ging en toen was er ook
geen- vacantie.
Want vroeger ging in de eerste
plaats lang niet alles goed. Velen
waren vroegtijdig als mens versleten.
Maar daarnaast is de eentonige deel
arbeid met steeds dezelfde krachts
inspanning dit geldt ook voor
■geestelyke arbeid er oorzaak van
geworden, dat hoofd en (of) handen
gedurende een aantal dagen per jaar
moet laten rusten om aanvoer van
nieuwe krachten mogelijk te maken.
De toegenomen arbeidsverdeling
heeft het vacantieprobleen naar voren
gedrongen en zijn noodzaak bewezen.
Maar overal is die arbeidsverdeling
toch niet zoover doorgevoerd, zal
men ons tegenwerpen. Inderdaad,
kunnen hier en daar nog uitzonder
ingen voorkomen, en speciaal hier op
het platteland, maar over het alge
meen kunnen we toch wel vaststel
len, dat de arbeid op bijna elk terrein
gespecialiseerd is en die specialisatie
beïnvloedt de gehele samenleving.
We denken aan het ploegenstelsel.
De economische terugslag na de ka-
pitaalverslindende oorlog noopte ons
tot „een uitgerekende" huishoudpoli-
tiek. De toegenomen politieke span
ningen in de hedendaagse wereld
vragen veel van ons zenuwstelsel.
De zakenmensen zien zich by na
elk uur van hun leven gesteld voor
ingewikkelde sociale vraagstukken
en hoge financiële lasten.
De belastingzorgen en de nauw
keurige geschematiseerde concurren
tiestrijd deden ook hier elke gemoe
delijkheid verdwijnen.De woningnood
dwingt velen tot een zeer voorzich
tige huiselijke politiek tegenover de
medebewoners.
Na deze opsomming lijkt ons een
nadere staving van onze stelling, dat
vacantie tot een noodzakelijk ver
lengstuk van de arbeid behoort, niet
nodig. En wij zien dan tevens dat
hier sprake is van economische nood
zaak.
Een werknemer, die door aanhou
dende spanningen en eentonige in
spannende arbeid afstompt, is een
nadeel voor zijn werkgever. In mder
geval wordt zijn prestatie ongunstig
beïnvloed.
DE KOSTEN.
Nu is men gelukkig in vele krin
gen tot hot besef gekomen, dat een
vacantie, voor het ene bedrijf korter
en elders een langere periode, tot de
noodzakelijke behoeften behoort.
Wy menen echter, dat in midden
standskringen die gedachte nog on
voldoende is doorgedrongen, vooral
omdat men er eigen baas is en dus
zijn vacantie zelf moet betalen. Ook
in Venray zijn eon aantal leden, die
een vacantie niet kunnen bekostigen
zoals men zegt, of die om andere
redenen een vacantie afwijzen,
Wanneer men echter met ons van
mening isf, dat arbeid en vacantie
samen één geheel vormen, dan moet
er toch voor dat afwijzen wel een
zeer bijzondere reden zyn.
Ook do kosten van de vacantie,
winstderving, kan dan geen juist
argument zyn.
De economische positio van een
bedrijf moet zodanig zyn, dat winst
derving in een vacantietyd - die
trouwens door het gelijktijdig sluiten
van gelijksoortige zaken wordt bo-
perkt, tot de noodzakelijke kosten
behoort. Kan men die inkomsten
niet missen, dan is de economische
positie van het bedrijf ongezond.
Dat is zy ook, zal men ons mis
schien toeroepen, maar daarvoor
liggen de oorzaken dan elders en er
moet zeker ernstig naar gestreefd
worden om ook de zelfstandige wer
kers in de maatschappij van een
rechtmatige vacantie te doen genie
ten. Dat is meer dan noodzakelijk,
daar zy dikwijls veel meer arbeids
uren per dag maken dan een werk
nemer.
Voor hen, die het even kunnen,
geldt het devies: trek er uit, al is
het maar een korte tyd. Ten behoeve
van die groepen in ons volk, die nog
geen vacantie kunnen krijgen of
nemen, dient er hard door ons allen
te worden gewerkt om hen een rust
tijd te verschaffen.
Dit is een sociale eis in een land,
waar men in meerderheid het recht
op vacantie erkent.
Voorop gesteld by dit alles dient
te worden de voorwaarde, dat er in
de niet-vacantietyd wordt gewerkt
met inspanning van alle krachten,
zodat de rust ook verdiend is.
Gelukkig zyn wij in Nederland
met dit vraagstuk op de goede weg,
gezien de grote drommen, die er uit
alle lagen van ons volk in deze
mcoie maanden met vacantie gaan.
Maar ook voor degenen, die achter
aan stonden by het uitdelen van ver
diende en noodzakelijke rustdagen,
moeten wy zolang y veren, tot hun
dit kostbare goed, dat tot verfraai
ing van hun leven kan bijdragen,
wordt toebedeeld.
Natuurlijk brengt een vacantie
kosten met zich mede, maar de
spaarpot kan hiervoor nuttig werk
verrichten, hoe weinig er misschien
ook iedere week gemist kan worden.
Zy, die eenmaal hun vacantie goed
hebben genoten, vinden nieuwe ener
gie, moed en kracht, terwy'1 de rust
en het uit-de-sleur zyn een weldaad
is, zowel voor lichaam en geest. En
dat is het kleine offer meer dan
waard
Wat een prachtsortering.
Komt U ook eens kijken Niets ver
plicht U. Het meest bekende en
beste adres is
Langstraat a zr
Let op het huisnummer
Wie in Venray in onze tijd rond
wandelt, moet zien, dat er iets aan
het groeien is in ons dorp, dat wel
de koningin van de Peeldorpen wordt
genoemd. Er is aktiviteit op velerlei
gebied en terwijl met wijs beleid een
toekomstige uitbreiding doelbewust
wordt nagestreefd en men ook Venray
deelachtig laat worden aan de eisen,
die het moderne leven nu eenmaal
stelt, zien wy ook allerlei pogingen
om het cultureel leven omhoog te
werken. Zo gaat naast de blijvende
zorg voor het godsdienstig leven de
aandacht meer naar de groei en ont
wikkeling van het materiële bestaan,
de lichamelijke gezondheidszorg, de
culturele verheffing.
Het zou ons niet moeilijk vallen
een aantal feiten, zelfs uit de latere
tyd, op te noemen, die deze bewering
bevestigen. Wy zouden maar eens
moeten overwegen, wat in de afgelo
pen winter op elk mogelijk gebied ons
geboden werd in toneel, film, dans,
muziek, sport enz.
Er leeft in Venray ongetwijfeld
ook een goede zin voor historie.
Duidelijk bewijzen dat de gehecht
heid aan goede ouderwetse gebruiken,
aan het blijvend voortbestaan van
allerlei schutterijen, gilden en derge
lijke. Toch kar. de vraag gesteld
worden, of Venray zich bewust ge
noeg is, dat het ook een eigen
historie heeft en moet hebben.
Wij zouden daarvoor al dadelijk
kunnen wijzen op het machtig
monument, dat Goddank hersteld aan
Venray teruggeschonken werd, het
kolossale en er.ig kerkgebouw. Wy
kunnen ook aangeven, dat tal van
verspreide gegevens to vinden zyn.
Wij hebben al boeken over het Jeru
salem en het klooster van de Paters.
In verleden tijd werden bijdragen
geschreven over het Gymnasium en
bescheiden willen wjj er ook op
wijzen, dat ook ons blad verschillen
de malen kleinere en grotere artikelen
bevatte, die do Venray se Geschiedenis
nader hebben toegelicht.
Toch lijkt ons do tyd aangebroken,
dat wy meer systematisch gaan
werken aan een volledige historie
van ons dorp. Men eise niet van ons,
dat wy hot nut en de wenselijkheid
daarvan gaan aantonen. Een volk,
dat zijn eigen geschiedenis kent, is
gelukkig te noemen, omdat het in de
sferen van eeuwen leven blijft niet
alleen, maar ook omdat elke geschie
denis nu eenmaal lessen bevat, die
waardevol blijven voor het heden en
de toekomst.
Dat geldt voor de wereldgeschiede
nis, voor de geschiedenis van de H.
Kerk, voor de geschiedenis van landen
en volkeren, voor de geschiedenis
van alle soorten van gemeenschappen,
ook voor die mooie gemeenschappen,
waarin burgers van eenzelfde stam
eeuwen en eeuwen elkaar vonden in
voorspoed en tegenspoed, in vrede en
oorlog, in tijdelijk geluk en geestelijk
samenleven. Maar niemand, die
enigszins zich verheffen kan, boven
het alledaags gedoe van het heden
zal wel deze beweringen in twijfel
trekken en ieder zal ook de waarde
ervan erkennen, dat wy en ons nage
slacht weten, wat eigen verleden ons
te vertellen heeft.
De grote vraag moge echter gesteld
worden, hoe wy het snelst en het
degelijkst komen tot het gestelde
doel: aan Venray te schenken een
schoon boekwerk, waarin zo volledig
mogelijk de geschiedenis van dorp en
omgeving, van alle instellingen met
ontstaan en ontwikkeling wordt be
schreven.
Al dadelijk zouden wy daartoe
kunnen wijzen op meerdere plaatsen
van ons Limburg, waar zich een
geschiedkundig genootschap bevindt
en waarvan de leden geregeld bijeen
komen om door lezingen wijzer te
worden en verder met elkander van
gedachten te wisselen.
Ook Venray heeft wel een begin
van een dergelijk genootschap mede
gemaakt. Hoewel wy gaarne het nut
van een dergelijk genootschap erken
nen, brengt het ons toch te langzaam
tot het grote doel, al zal elke belang
stelling uiteraard stimuleren en zul
len historische bijeenkomsten van
nut kunnen zyn.
Voor het ogenblik wensten wy
echter een andere weg te bewandelen.
Vooreerst zouden wy liever een
kleinere of grotere groep zien van
WERKENDE leden, van mannen en
vrouwen, die DAADWERKELIJK
belangstellen in de geschiedenis van
onze plaats, die dus STUDIE maken
van al het leven en al het werken
van onze voorvaderen, ieder allicht
op een eigen terrein, als die van
gebouwen, geslachten, instellingen,
taal enz. Deze zouden uiteraard van
tyd tot tijd van gedachten met
elkander moeten wisselen in min of
meer geregelde bijeenkomsten. Daar
zou ieder van eigen resultaten kunnen
vertellen en zo zou gezamenlijk lang
zaam misschien, maar zeker een
schoon resultaat te boeken zijn. Deze
leden zouden dan ook de gegevens
met elkander kunnen uitwisselen of
door het maken van gelijke aanteke
ningen een arsenaal kunnen vormen,
waaruit ieder medewerker voor eigen
deel kon putten. Een soort centrale
zou dus gesticht moeten worden,
waarin elke studax gegevens kan
vinden en putten. En deze verzame
ling van gegevens zouden wij als
eerste punt van een program willen
vaststellen. Juist immers door het
bezit van vele gegevons kan uitein
delijk vry gemakkelijk bepaald wor
den, uit welke belangrijke onderdelen
de geschiedenis zou moeten bestaan
en zou men ook de meest ge-eigende
medewerker voor zulk een onderdeel
kunnen vinden.
Met aan het hoofd een aangewezen
redactie zou uiteindelijk en niet
binnen al te lange tyd Venray, zoals
zovele andere en veel kleinere
plaatsen kunnen beschikken over een
eventueel rijk geïllustreerd werk, dat
ongetwijfeld eigen fierheid en bewust
zijn zal voeden en voor hen, die na
ons komen, prachtige voorbeelden
kan bevatten, hoe zy mooie tradities
tot eigen welzijn en tot eer van ons
aloud dorp hebben voort te zetten.
Ten einde te gemakkelijker tot het
doel te komen, hebben wy in ons
blad reeds een begin gemaakt met
het publiceren van enkele historische
bijdragen. Wij weten uit de weer
klanken, dat deze by velen aange
naam zyn geweest. Wy wensten
daarmede door te gaan en wij willen,
zover ons blad plaatsruimte biedt, eri
de artikelen en by dragen ons toeko
men, geregeld een vaste plaats in ons
blad ervoor afzonderen.
Wat wy echter by dit alles nodig
hebben is Oen zekere opiniepeiling.
Gaarne zouden wij van onze lezeres
sen en lezers vernemen, hoe zy over
deze voorstellen denken. Een opgave
zouden wy ook verlangen van allen,
die op enige wijze daadwerkelijk
willen medewerken. Het ligt dan in
onze bedoeling om daarna te overwe
gen, hoe wy met de laatstgenoemde
personen kunnen komen tot een
bijeenkomst, waarin een zekere ge
dachtewisseling ongetwijfeld tot goede
resultaten zal leiden.
Brieven en voorstellen gelieve men
aan onze redactie te bezorgen onder
het mottoGeschiedenis Venray.
St. Oda en St. Antonius (Halfweg)
Overweldigende belangstelling.
te WANSSUM.
Had de Hoogeerw. Heer Deken
reeds 's morgens de troffel gehan
teerd had by de eerste steenlegging
van „Jerusalem", vol ijver toog hjj
ook 's middags weer aan het werk,
toen hij op plechtige wyze de eerste
steen legde voor de kerk van de H
Michael te Wanssum, daarbij geas
sisteerd door Pastoor v. Wijngaarden
uit Geysteren en Pater Felicianus
O.F.M.
Maar voordat het zover was, was
er al eer. heel program afgewerkt,
waaruit wel bleek, dat Pastoor Hoef
nagels, die op zyn oude dag nog
bouwpastoor is moeten worden, de
steun en sympathie heeft van al zyn
parochianen en dat die van Mils-
beek. waar hy vroeger werkte, hun
oud-pastoor ook nog graag een handje
helpen. Want om i uur begon Wans
sum een vriendschappelijke wedstrijd
tegen de voetbalclub Juliana uit
Milsbeek, waarbij de Pastoor de af
trap verrichtte.
Hier was al direct de nodige be
langstelling, een belangstelling, die
nog geweldig aangroeide by het korte
Lof, dat in de noodkerk om kwart
over drie werd gehouden.
Na het Lof werd een fleurige stoet
geformeerd, waaraan heel het ver
enigingsleven van Wanssum deelnam
en waarbij ook Milsbeek door fanfare
en voetbalclub was vertegenwoordigd.
Op twee grote praalwagens werden
de eerste steen en het beeld van St.
Michael naar de bouwplaats van de
nieuwe kerk gebracht.
Hier aan gekomen, legde Deken
Berden in korte trekken de betekenis
uiteen van de eerste steenlegging en
schetste nog even al de moeilijkheden
welke men had moeten overwinnen
voor men zo ver kon komen. Hi
prees die van Wanssum voor'het
kolossale werk, wat zy op zich
hebben genomen en hy vertrouwde,
dat zy, gezien hun prestaties in het
verleden, ook in de toekomst het
wel klaar zouden spelen.
Het Kerkkoor van Wanssum ver
zorgde de muzikale omlijsting van de
eerste steenlegging, welke dan door
de Heer Deken verricht werd.
Na deze plechtigheid konden ook
de talryke belangstellenden hun
kunnen tonen en wij geloven, dat
Pattoor Hoefnagels niet ontevreden
zal zyn, getuige de „melktuiten", die
als offerblok dienden.
Menig steentje werd reeds gelegd,
ook door de hoge autoriteiten, welke
aanwezig waren.
Onder overweldigende belangstel
ling vierden bovengenoemde hand
boogschutteryen het zilveren bestaan-
feest door het geven van een groot
nationaal concours.
De feestelijkheden duurden drie
dagen en het geheel had een zeer
prachtig verloop.
De schutters kwamen ver uit
Limburg en Brabant. In totaal na
men i is zestallen aan de wedstrijden
deel.
Hier volgt de volledige uitslag van
„St. Oda".
Ere-afdeling:
ie kamp. Eendrachc, Helmond, 52 p
2e kamp. Rozenjacht, Beek en Donk,
47 p
ie corpsprys idem, idem 170 p
2e Union, Beek (L) 167 p
3e Neerlandia, Bakel, 163 p
4e Alpenjagers, Overhoven, 163 p
Rozenprijs: Amecitia, Schyndel n r
Ereteken: Jos. Luyten, Union, Beek,
35 p
Klasso A.
ie kamp. Oude roem handhaven, So
meren, 48 p
2e kamp. Soranus, Volkel, 47 p
ie corpsprys Ontspanning na arboid,
Keipen, 164 p
2e Irene, Eindhoven, 155 p
3e Soranus, Volkel, 154 p
4e Oefening.na ontspanning, St. An-
thonis, 153 p
5e Oude roem handhaven, Someren,
153 p
6e Vrolijke schutters, St, Oedenrode 31
70 St. Joris, Leunen, 51 p
Rozenprys: Bosjagers, Best, io rozen
Ereteken: P. Hendriks, Keipen, 33 p
Klasse B
ie kamp. Michiel de Ruyter, Eind
hoven, 46 p
26 kamp. Willem Teil, Gemert, 43 p
ie corpspr. Vriendschap, Mierlo, mo p
2e Neerlandia, Bakel, 145 p
3e Alpenjagers, Overhoven, 144 p
4e Batavieren, Castenray, 144 p
se St. Antonius, Halfweg, 143 p
6e Volharding, Lierop 142 p
70 Willem Teil, Gemert, 142 p
se Michiel de Ruyter, Eindhoven, i4ip
oe Voltreffers, Stiphout, 139 p
1 oe Rozenjacht, Beek en Donk. 130 p
Rozenprys: Oefening na ontspanning
St. Anthonis, 11 rozen
Ereteken: M. van Schijndel, Willem
Teil, Gemert, 31 p
Klasse C
10 kamp. Robin Hood, Neer, 41 p
2e kamp. Vice Versa, Aalst, 38 p
ie corpsprys Bosjagers, Bost, 146 p
2e Vreugde ons doel, Odiliapeel, 142 p
3e Vice Versa, Aalst, 13-1 p
4e Oude roem handhaven Someren 128
50 St. Anna, Venray, 123 p
6e Vrolijke schutters, St Oedenrode 123
7e Orde en vriendschap, Heijth. 123 p
se Juist gericht, Melick, 119 p
9e Robin I-Iood, Neer, 118 p
10e Eendracht, Veulen 1 is p
11e St. Joris, Leunen, 113 p
129 Batavieren, Castenray, 111 p
Rozenprys: Union, Beek (L) 7 rozen
Ereteken: P. Sanders, Aalst, 29 p
Het enigste koningskrnis
over het gehele concours werd be
haald door de jongste schutter, de
i6-jarige J. Kessels uit Someren met
32 punten.
Verstkomend gezelschap: Union,
Beek (L)
Personeel.
ie H. van de Laar, Bakel, 27 p
20 A. van Kemenade, Veldhoven 26 p
30 J. Sommers, Veldhoven 25 p
4e H. van de Poel, Bakel, 25 p
5e G. van Diepen, Someren, 5 rozen
60 J. Pubben Merselo 5 vieren by loting
7e J. vd. Zanden, Eindhoven, 5 driecn
8e A. Hellegers, Oirlo, 4 tweeën
9e G. Cremers, Volkel, 4 eenen.
De twee zilveren jubilarissen, de
heren Karei Hendriks en Antoon
Willems, die vanaf de oprichting
trouwe leden zyn geweest van „St.
Oda" werden gehuldigd. Door een
oud-lid werd een prachtig bewerkt
wandbord aangeboden aan het be
stuur.
Aan het. concours van St. Antonius
te Halfweg werd door 121 zestallen
deelgenomen. By het begin der fees
telijkheden werden de navolgende
jubilarissen gehuldigd Janv. Aarssen,
beschermheer; P. J. Moorrees, voor
zitter; H. Goumans, onder-voorzitter:
H. Creemers lid en doelhouder; S.
H. Moorrees en Fr. Heynen leden.
De uitslagen waren
Ere-klasse
ie kamp. Rozenjacht, Beek en Donk
2e kamp. Union, Beek by" Maastricht
1 e corpsprys Rozenjacht, Beek en Donk
167 p
2e Neerlandia, Bakel 155 p
3e Haagse Rozenknop, Helmond I53p
•ie Alpenjagers, Sittard 152 p
tevens de Rozenprys
Ereteken M. van de Laar met 33 p.
als hoogste schutter.
Hoogst aantal punten van de konin
gen P. Meeuwsen met 31 p.
Verstkomend gezelschap Union, Beek
by Maastricht.
Klasse A
ie kamp. De Batavieren, Venlo
2e kamp. Irene, Eindhoven
ie corpsprys Vrolyke schutters,
St. Oedenrode 153 p
2e St. Joris, Leunen 148 p
3e Bosjagers, Best 148 p
4e De Batavieren, Venlo 148 p
5e pr. Pieter Breugel, Breugel, 141 p.
6e pr. St. WTillibrordus, Milhezen 111 p.
7e pr Onze vrye uren, Heythuizen 139 p
Ereteken, P. Seger, Eindhoven 31 p
Ereprijs, Irene, Eindhoven.
Rozenprys, Irene, Eindhoven, 11 Rozen
en St. Anna, Venray 9 Rozen.
Klasse B
ie kamp. St. Sebastianus, Handel
2e kamp. St. Lambert, Helmond
Ereprys, St. Sebastiaan, 151 p
ie corpsprys, St. Oda, Venray, 147 p
2e Pieter Breugel, Breugel 142 p
39 Michiel de Ruyter, Eindhoven mi p
4e Vlokhovens Vooruitgang,
Eindhoven Ml p
5e St. Lambert, Helmond 140 p
6e Eendracht, Nuenen 137 p
7e Strijd en Vermaak, Zwartbroek
136 P
se Neerlandia, Bakel 135 p
9e Willem Teil, Gemert 134 p
10e Alpenjagers, Sittard 132 p
Rozenprys, St. Sebastianus, Handel
9 Rozen.
Hoogste schutter, A. v.d. Voort van
De Voltreffers, Stiphout 33 p.
Klasse C
ie corpsprys, St. Oda, Venray 130 p
2e Robin Hood, Neer 125 p
3e St. Anna, Venray 125 p
4e Vrolijke schutters, St. Oedenrodo
122 p
5e Juist Gericht, Melick-Herkenbosch,
121 p
6e Vico Versa, Aalst 120 p
76 De Vriendschap, Mierlo 116 p
ae Eendracht, Veulen 110 p
9e L'Union, Beek 115 p
10e St. Oda, Venray 114 p
11e De Batavieren, Rips 111 p
12e Bosjagers, Best 111 p
Rozenprys, Vreugde zy ons doel
Odiliapeel 7 rozen
ie kampioen, St. Joris, Leunen 39 p
26 kamp. Vice Versa. Aalst 39 p.
Ereteken, F.Geurts,Griendtsveen 30 p
De medaille voor do oudste schutter
was voor de heer Peters, 85 jaren,
van Hazenstropers, Asten-Heusden.
Personeel.
ie M, vd. Laar, Helmond, 26 p
2e P. Lemmen, Someren, 26 p
3e Somers, Veldhoven, 26 p
4e A. van Orsow, Eindhoven, 25 p
Rozenprys A. vd. Vleuten, Mierlo,
4 rozen.
vierenpr., Teunissen Heythuizen 44444
drieënpiys, H. Donners, Sittard 43333
tweeënprjjs, P. Herten, Beegden 22222
enenprjjs, W. Kusters, Veulen 12111
DE POLITIERECHTER
vonnist
Vrijdag 30 Juni kwam het kabinet
der kleine zonden weer byeen op het
Raadhuis te Venray en oordeelde een
wyze Politierechter over de fouten
van Jan Publiek.
Naast de dikwijls luimige uitval
len van een scherpe Officier van
Justitie, is zijn oordeel mild en geeft
getuigenis van grote mensenkennis.
Zo was er de vrouw uit Venray,
die haar eigen man had aangeklaagd
omdat zy 't eeuwigdurende vechten
moe was. Nu hy haar dan onlangs
met een stoel er op sloeg, was de
maat vol.
Haar man is niet verschenen, maar
zy staat dan voor de 'rechter te
getuigen van het droeve verval van
haar huwelijk. Hoe er geslagen en
geschopt wordt, hoe hy naar andere
vrouwen loopt en haar huisraad
kapot slaat en haar lijfgoed kapot
snijdt.
„Dit huwelijk is van echtvereni
ging een vechtvereniging geworden",
aldus de Officier van Justitie, die
een maand vraagt voor de ontaarde
echtgenoot.
De rechter kan weinig meer doen
dan het vonnis bevestigen en hy
schudt zijn hoofd over zoveel ellendo.
Maar even later is er meer aar
digheid aan.
Twee vrouwen uit Bergen Ber
gen wordt al berucht hebben weer
eens mot gehad. Eerst moet juffrouw
C. onder het mes, zy blykt juffrouw
B. uitgescholden te hebben voor iets
„wat heel lelyk is" en haar boven
dien nog geschopt te hebben, waar
door, zoals in de aanklacht staat,
juffrouw B. pynlyk was getroffen.
Dure eden werden gezworen en juf
C. kreeg naast een schrobbering van
de Officier f15 of 15 dagen.
Juffrouw C. schy'nt dit verwacht te
hebben en heeft indertijd stante pede
een aanklacht ingediend tegen juffrouw
B. omdat B. verteld had dat C. met
een dikke witte gendarme aanpapte.
En dat nam juffrouw C. niet. Men
wisselde dus van plaats, de een werd
nu getuige, de andere beklaagde en
weer werden dure eden gezworen en
weer eiste de officier f 15. of 10 dg
Na afloop gingen de beide dames
het getuigegeld opstrijken, waarmede
de helft van de boete reeds was vol
daan. Zo loopt ook het recht over
kromme wegen.