BOEREN
grijpt Uw kans
A
Zieken-Triduum.
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
De QóddeÜ[ke
Qeüwden
e nieuwe
Pac/Uwet
BEL BIJ BRAND
392
DeKi ndetmend.
Zaterdag 17 Juni 1950 No. 24
Een en Zeventigste Jaargang
Druk en Uitgave
Firma van den Munckhof
Drukkery
Kantoorboekhandel
Grootestraat 28
Telefoon K 4780 512
Postrekening 150652
PEEL EN MAAS
Advertentieprijzen
op aanvraag verstrekt
Abonnementsprijs
per kwartaal:
voor Venray fl 1.00
buiten Venray fl 1.20
uitsluitend vooruitbet.
De katholieke publicisten wordt er
dikwijls een verwijt van gemaakt, dat
zij zich bijna uitsluitend bezig houden
met de moraal en het dogma, de
levenskern van ons geloof schandelijk
verwaarlozen.
Zodra ze naar de pen grijpen,
tekenen ze bordjes met verboden
toegangdit is verboden en dat is
niet toegestaan en dat daar mag ook
al niet, ieder terrein rasteren ze af
met prikkeldraad; van onze lage landen
maken ze een landschap vol ravijnen
en afgronden, erger dan de Himalaya.
En nu ze er eenmaal slag van ge
kregen hebben, doen ze niets liever
dan dat, doen ze feitelijk niets anders
meer en zo moraliseren ze uit den
treure, tot we er beu en wee van
worden.
Een groep van deugden valt echter
gewoonlijk buiten hun moraliserende
manie: de drie goddelijke deugden
van geloof, hoop en liefde. Daar weten
ze niet goed raad mee. Daar zitten
ze onmiddellijk mee midden in het
dogma. Daar ontbreken de practische
toepassingen en de sprekende ver
gelijkingen. Daar voelen ze geen vasten
grond meer onder de voeten. Daar
moeten ze geest en hart tot. God ver
heffen, die in den Hoge woont. Daar
staren ze in de ongemeten ruimten,
in het grondeloze licht van Gods
heerlijkheden.
De drie goddelijke deugden van
geloof, hoop en liefde, ons met de
doopgenade ingestort, vormen de
grondslag van het bovennatuurlijke
leven van de in Christus herboren
mens.
De deugden die hij het meest en
het eerst moet beoefenen, zijn juist
de drie goddelijke deugden, want zij
eerst maken hem tot christen.
Een Hottentot, een Javaan en een
Hindoe kunnen alle mogelijke zedelijke
deugden beoefenen; ze kunnen eerlijk,
rechtvaardig, barmhartig, zachtmoe
dig, nederig, zelfs kuis zijn, maar de
deugden van geloot, hoop en liefde
blijven voor hen een verzegelde bron
en een gesloten tuin; aan dit water,
dat opspringt ten eeuwige leven,
kunnen zjj hun dorst niet lessen, want
daar mogen alleen zij van drinken,
die ingegaan zijn in het heiligdom
Gods.
Als deze drie goddelijke deugden
het wezen van het christelijk leven
uitmaken, is het wel zeer bevreem
dend, dat er zo zelden de nadruk op
gelegd wordt, dat geen enkele biecht
spiegel er over spreekt, dat de moraal
boeken leren, dat ze vanzelf in de
practijk van een christelijk leven op
gesloten liggen. Is dit misschien niet
een van de redenen, waarom ons
christelijk leven zo arm, zo leeg,
oppervlakkig, zo burgerlijk is?
Kan er ooit van een bloeiend leven
gesproken worden als de rijkste
knoppen nooit bloesemen, als de
gaafste vruchten geen kans krijgen
Zeker, wie een christelijk leven leidt
en de geboden van God en de Kerk
stipt en trouw onderhoudt, is hiertoe
slechts in staat, als hij in het bestaan
van God gelooft en alle noodzakelijke
eigenschappen van do goddelijke na
tuur voor waar aanneemt, als hij God
ziet als de loner van het goede en de
straffer van het kwaad en hij er zich
bewust van is, dat zyn leven in al
zyn hunkering, in zyn zoeken naar
geluk en verzadiging, naar God
keerd staat, als hy zyn verkeefde
neigingen onderdrukt, zyn bekoringen
overwint, zyn voornemens ten uitvoer
brengt, omdat hy niet alleen in God
gelooft, op God hoopt, maar Hem ook
met alle krachten van zijn ziel be
mint.
Christelijk leven zonder geloof, hoop
en liefde houdt in de practijk nog
geen uur stand.
Wat zal ons geestelijk leven on
eindig dieper en rijker worden, als we
deze drie goddelijke deugden niet als
een vage en verre achtergrond be-
schouwon, als een motief, dat heel
diep in ons handelen verborgen zit,
maar als we ze beoefenen om henzelf
en in henzelf, als we daden van
geloof, hoop en liefde, puur en zonder
bijmengsel, gaan stellen.
Is er iets schoners denkbaar dan
bewust in God geloven, Hem in het
licht van de genade te kennen, zoals
Hy zichzelf kent, te geloven in Zyn
almacht, Zijn wijsheid, Zyn volmaakt
heid, Zijn heiligheid, Zijn onverander
lijkheid, Zyn onmetelijkheid, te ge
loven in de drievoudige vlam van het
goddelyk leven, te geloven in het
mysterie der Menswording, der Ver
lossing, der Heiligmaking van het
menselijk geslacht?
Is er iets schoners denkbaar dan
bewust op God te hopen, het anker
vast te grijpen dat steun geeft aan
ons wisselvallig leven, een zekerheid
te verwerven, die onverwoestbaar is,
omdat ze steunt op Gods goedheid,
barmhartigheid, lankmoedigheid, de
rechtvaardigheid, getrouwheid
Is er iets schoners denkbaar dan
bewust en met heel ons hart God te
beminnen, die ons het eerst heeft
liefgehad, wiens wezen louter goed
heid, schoonheid, waarheid en liefde
Vergelijking tussen Horst en Venray*
Menigmaal is in dit blad reeds
geschreven over de kleine boeren
stand, over haar problemen en over
de oplossing daarvan.
Alleen o.a. al omdat een bloeiende
boerenstand voor deze streken een
eerste vereiste is.
Vele problemen zyn reeds opgelost
omdat men nu eindelijk totjde erken
ning gekomen is, dat ook de kleine
boer van essentieel belang is voor
het economische leven in ons land,
maar vele andere problemen wachten
nog op een oplossing en vele nieuwe
zyn ontstaan.
We denken by de laatste byv. aan
de grote grondhonger en aan de
honderden jonge boeren, die feitelijk
op dit moment niet weten, of zy de
aloude boerenstiel, die reeds geslach
ten lang het vak van hun familie is,
zullen blyven volgen.
We denken aan emigratie, ontgin
ningen enz. enz,, allemaal problemen,
waarvoor nog menigeen zyn hoofd
over breken zal.
Toch ryst van de andere kant de
vraag, of onze boerenmensen zelf
wel het nodige doen om wat steviger
in de schoenen te komen staan, om
zelf de oplossing van zoveel moei
lijkheden ter hand te nemen op het
eigen bedrijf.
Een klein onderzoek, dat wij heb
ben gedaan, bewijst zonneklaar, dat
vele van onze Venrayse boeren hier
aan niet dat doen, wat redelij
kerwijze van hun gevergd kan
worden, tot schade van hun eigen
gemoedsrust, portemonr.aie en hun
kinderen.
Wie zich aan een ander spiegelt,
spiegelt zich zacht, zegt het spreek
woord en we hopen, dat Horst ons
niet van oneerlijke bedoelingen of
wat dan ook zal betichten, als we
de toestand op landbouwgebied tus
sen Horst en Venray gaan bekijken
en vergelijken.
TUINBOUW.
De meeste van onze lezers zullen
reeds direct zeggen: ja, maar dat is
heel wat anders, Horst is tuinbouw
gebied en wy moeten het hier in
Venray hebben van de rogge, haver,
aardappelen enz.
Inderdaad, vele boeren moeten het
daarvan hebben, maar waarom
Omdat zy niet tot de tuinbouw
overgaan. Laten we nu eens beginnen
by het begin.
Menig Venrayse boer kijkt Horst
scheel aan, omdat daar op zulk een
kleine bedryven toch heel wat meer
verdiend wordt als in Venray met
de gemiddeld grotere bedrijven.
Als we zien, dat in Horst 400 be
drijven kleiner zyn dan i Ha., tegen
over Venray met 275, dan mag men
zich toch wel afvragen, hoe houden
zy daar het leven op
Van 1—5 Ha. zyn er in Horst 360
bedrijven, in Venray slechts 230.
Waar leven daar de mensen dan
van
Van de 5—10 Ha. heeft Venray
ongeveer 250 bedrijven, Horst slechts
160, terwijl bedrijven met 10—20 Ha.
een voordelige positie oplevert voor
Venray van 315 tegen 145.
Zo blykt dus wel zonneklaar, dat
men in Horst moet werken op be
drijven, die veel kleiner zyn als in
Venray, terwijl het toch een bekend
feit is, dat daar het dagelijks brood
verdiend wordt en op vele kleinere
bedrijven zelfs beter als hier op som
mige grote.
Dit moet dus komen door de tuin
bouw, die men daar beoefent en men
behoeft geen boer te vertellen, wat
de pry'zen der tuinbouwproducten
zyn.
Inderdaad, men heeft daar teelt
vergunningen voor nodig en die zyn
er in Venray niet zoveel als in
Horst.
Over de kwaliteit van de grond
zullen we maar zwijgen. Venray en
Horst hebben over het algemeen
dezelfde grond en hier in Venray
liggen percelen genoeg, die voor
goede tuinbouwgrond geschikt zyn.
Als we de teeltvergunningen ook
buiten beschouwing laten, dan zyn
er nog altijd asperges, aardbeien,
zwarte bessen en vroege aardappelen
met nateelt, die vrij gebouwd kun
nen worden. Dus waar iedere boer
mee beginnen kaD.
Maar ook hier steekt Horst weer
de loef mee af tegen Venray. Want
van de 70 Ha., waarop Horst asper
ges steekt, komt Venray nog niet
aan 20 Ha.
Als we nu ruw geschat rekenen,
dat 1 Ha. 3000 kg. asperges opbrengt
aan een gemiddelde prijs van f 1.50
per kg., dan blijkt dat Horst met 70
Ha. asperges f 315.000 beun, terwijl
Venray voor 70 Ha. rogge even over
de f 50.000 komt, de roggeopbrengst
is, die slechts onze zwakke weder
liefde vraagt om ons een geluk en
een vrede te schenken, die alle begrip
te boven gaat, die er slechts naar
verlangt helemaal een met ons te
worden en ons deelachtig te maken
aan zyn eigen heerlijkheid?
P. H. RONGEN O.C.Ït.
hoog gerekend aan 3 duizend kilo
per bunder en f 24 per 100 kg.
Het aspergesverbruik stijgt nog
ieder jaar en zij, die reeds voor tien
jaren voorspelden, dat het met de
asperges mis moet lopen, zyn wel
bedrogen uitgekomen.
In deze streken zijn degenen, die
met asperges begonnen zyn, er boven
op gekomen en het is onbegrijpelijk,
hoe men deze teelt hier niet op grote
schaal aandurft.
Met aardbeien en zwarte bessen is
het precies hetzelfde. Nog geen halve
bunder wordt in onze gemeente aan
dit product gespendeerd.
Wie de veilingcijfers leest, vraagt
zich af, waarom veel van onze kleine
boeren zich ook daar eens niet op
toe leggen.
Neem dan de zaadteeltcontracten
met een gemiddelde opbrengst van
f 3000 per Ha.
In Horst heeft men hiervoor 230
Ha. bestemd, met dezelfde grond en
dezelfde mogelijkheden heeft Venray
hiervoor nog geen 20 Ha. disponibel.
We behoeven de boeren er niet op
te wijzen waar hier de goede grond
ligt en men heeft dan nog niet eens
kassen nodig.
In Horst heeft iemand vorig jaar
op 12 aren kassen gezet, waaruit hij
enkel aan vroege sla reeds f 3000.—
opstreek.
Onze boeren, die niet weten wat
zy met hun jongens moeten aanvan
gen, hebben hier een kans.
Heeft men zich wel eens gereali
seerd, waarom in Horst zulke kleine
bedryven aan zoveel mensen een
goed bestaan verschaffen, terwijl
men hier 'op grote bedryven dezelfde
uitkomsten krijgt en onze jonge
boeren weg moeten de vreemde op.
T eel tvergunningen
Komen wy aan de producten waar
voor een teeltvergunning nodig is,
dan blykt, dat Horst vorig jaar met
65 ha. augurken meer dan f 100.0OO
ontvangen heeft.
Inderdaad, Venray staat ver achter
by Horst, wat teeltvergunningen
betreft.
Voor Horst zyn 220 ha uitgegeven,
voor Venray slechts 21 ha. Maar is
het dan ook geen schandaal, dat nog
steeds tuinbouwvergunningen ver
dwijnen en niet worden gebruikt.
Teeltvergunningen van 30 en 47 are
liggen waardeloos in de kast en van
daag of morgen kómt er controle en
dan verdwijnen ze en Venrayse men
sen, vooral jonge mensen, kunnen er
naar fluiten.
Men spektakelt wel, dat er veel te
weinig is, maar wat te zeggen van
een boer, die een teeltvergunning ver
koopt aan iemand in Horst, terwyl
zyn eigen broer aan de andere kant
van onze gemeente, er op zit te
springen.
Is het geen schandaal, dat in Yssel-
steyn teeltvergunningen van 30 are
niet gebruikt worden, terwijl de ge
meente Sevenum alleen nieuwe ont
ginningsboerderijen uitgeeft van 5 ha
aan hen, die een teeltvergunning
hebben van 40 are.
Hier laten Venrayse boeren wel
bewust een kans schieten, die niet
alleen voor hun zelf en hun kinderen,
maar ook voor onze gehele gemeen
schap van het grootste belang is. Als
men niet weet waar met zyn jongens
naar toe, waarom ze niet gestuurd
naar de telers hier in de buurt, die
behoorlijk loon geven en waar zy na
vyf jaren een teeltvergunning krijgen
van dezelfde grootte als het bedryf
waarop zy gewerkt hebben, mits zy
een tuinbouwcursus hebben door
lopen en 24 jaren zyn.
Waarom zitten vele boeren te
piekeren, hoe zy met hun boerderij
alle jongens een goed bestaan kunnen
bieden, als men dergelijke kansen
laat voorby gaan.
Met kankeren komen we er niet,
maar wel met de handen uit de mouw
te steken.
Maak ze vaklui, maak ze tuinder
en verschillende boerderijen, die nu
aan één gezin een bestaan opleveren,
leveren in de toekomst een goede
boterham voor meerdere van Uw
kinderen hun gezinnen.
Of moet het gaan als met de kui
kens, waarvan men er maar niet ge
noeg kan krijgen, maar waarvan de
bonnen verkwanseld worden naar
elders en waarvan de jonge pullen
worden verkocht.
Hiermede breekt men het eigen
boerenbedrijf af en helpt men niet
mede aan oplossing van de problemen
van onze kleine boerenstand. We
kankeren dikwijls te veel, maar dur
ven niets.
Doe als de oude pioniers, die de
Peel hebben bedwongen, doe als de
kerels, die nu naar Brazilië, Canada
en Australië trekken, doe wat en kom
uit Uw sleur. Help mee bouwen!
Het nieuwe ontwerp-pachtwet heeft
al menige pen in beweging gebracht,
we gaven hier reeds een artikel uit
De Linie, en het einde is nog lang
niet in zicht.
Ook de Maasbode heeft zich met
dit ontwerp in enkele hoofdartikelen
bezig gehouden en het zal interes
sant zyn voor onze lezers, de mening
van deze zyde ook eens zij het
dan ingekort - te horen.
Allereerst ryst de vraag of de oude
pachtwet, onder de oorlog aangevuld
en verbeterd dooi het pachtbesluit,
■niet goed meer is, ook al omdat
deze nieuwe pachtwet gebaseerd
op het oude pachtbesluit
Maar laten we eerst het nieuwe
ontwerp even bezien. De samenstel
ling der regeringscommissie, die dat
varkentje moest wassen, was te
uiteenlopend om eenstemmigheid op
alle punten te kunnen verwachten,
daar de ene party opkomt voor de
pachter en de andere daarentegen
voor de verpachter.
Men beefc dan echter geprobeerd
om normen te vinden, die een rede
lijke opbrengst waarborgen van het
gepachte, met inachtneming van
redelijke belangen van de verpachter.
En nu is het maar de vraag, wat
beide partijen, pachters en verpach
ters onder „redelijk" verstaan.
Eén winstpunt is er zeker, de
Pachtkamer komt te vervallen en de
Grondkamer zal als rechtscollege alle
kwesties uit de pacht voortvloeiende
berechten en iedere pachtovereen
komst toetsen.
Geen twee kamers meer, maar één
rechtscollege. Dit college brengt
echter weer gevaren mee. Wil men
een pachtovereenkomst toetsen, dan
zal die dus schriftelijk moeten wor
den voorgelegd, want staat de pacht
overeenkomst niet op schrift, dan is
de verpachter niet verplicht om te
betalen en kan zelfs de betaalde
pacht terug gevorderd worden, ter
wyl hy tot generlei verplichting
uit de mondelinge overeenkomst
gehouden is,
Hoe dit kan overeenstemmen met
de rechtvaardigheid en de morele
verplichtingen, die men op zich
neemt, is een raadsel, dat zeer zeker
in de Kamers zal worden opgelost.
Tot heden lykt dit meer op de be
kende Duitse methodes.
Waaraan moet de Grondkamer nu
toetsen
Aan normen door de Minister
streeksgewijs vastgesteld. Deze nor
men moeten dan natuurlijk strekken
tot waarborging van een redelijke
opbrengst van het gepachte.
^Moeten de Grondkamers, waarin
de pachters en verpachters vertegen
woordigd zyn, deze normen niet
vaststellen Dit zou toch logischer
en ook democratischer zyn
De Grondkamer zal voorts hebben
na te gaan of de overeenkomsten tot
gevolg zullen hebben:
ie een ondoelmatige of een, met
het oog op de ter plaatse beschikbare
landbouwgrond, sociaal onverant
woorde bedrijfsomvang;
2e een ondoelmatige bedrijfsuit
oefening tengevolge van ongunstige
verkaveling.
Indien zich een van deze of beide
gevallen voordoen, dan kan de Grond
kamer de overeenkomst vernietigen
of wijzigen.
Dat laatste woordje „wijzigen" is
fout, omdat de rechter hier op het
terrein van pachter en verpachter
komt en op de stoel van een der
belanghebbende partijen gaat zitten,
waardoor hy partijdig wordt en dus
geen rechter meer is.
Hy moet kennelijk onwilligen kun
nen dwingen, maar niet zelf de
overeenkomst aanpassen aan de
vastgestelde normen.
Dat verder een pachter voor de
napacht dus na 10 jaren zeker
gesteld wordt, is juist en in de
praktijk komt, tenminste in deze
streken ook niet anders voor.
In de nieuwe Pachtwet is het nu
ook zo, dat na 10 jaren de overeen
komst gewoon blijft doorlopen en dat
de verpachter alleen zijn goed terug
kan kry'gen voor eigen exploitatie
en dan nog alleen maar, indien deze
in gebruikneming voor hem van
overtuigende betekenis is, daar an
ders de pachter in deze tijd van
grondhonger practisch brodeloos is.
Ook hier schuilen weer grote ge
varen, immers pachter en verpachter
kunnen het goed op een gegeven
ogenblik dringend nodig hebben en
wie krygt het dan
Eveneens lykt het een gevaarlijk
punt om in geval van ziekte van de
pachter, een van zyn kinderen auto
matisch in zyn plaats te stellen.
Kortom, ook aan deze nieuwe wet
zitten veel haken on ogen, maar
voor zover wy-kunnen oordelen wel
't meest voor de verpachter.
Naast een krenking van het recht
vaardigheidsgevoel, heeft het verleden
geleerd, dat zulks slechts lydt tot
ontduiking van de wet, ruzie en
horrie in deze tijd van schreeuwend
gebrek aan cultuurgrond.
Desniettemin zyn we nieuwsgierig
wat of de volksvertegenwoordiger
over dit alles zal te zeggen hebben,
als de Regering dit plan zo ongewij
zigd indient. Waarschijnlijk zal zyn,
dat deze reeds de veranderingen aan
brengt.
De vraag is echter: ttn kwade of
ten goede
TOK-TOK-TOK
Wat er de laatste tyd in die kippenhokken te doen is, weten de
boeren zelf niet, maar zoiets hebben ze nog nooit meegemaakt. Er is
gewoonweg geen bijhouden aan. De kippen pikken alsof ze bezeten zyn.
Ze gunnen zich gewoonweg geen rust. De grond woelen ze maar om. En
dat met dit warme weer!
De stof vliegt wolkenhoog de lucht in. Als er maar een klein wormpje
zich boven de grond waagt vliegen er 15 tot 20 kippen op af. Ze kakelen
de hele dag en een eieren!!! En grote!! Wat mankeren die beesten toch
de laatste tyd.
Wilt U het weten? Dan moet U 'savonds eens gaan luisteren. Zo
tegen donker als de kippen op stok gaan. Dat is al erg laat in de avond
want het is lang dag. Kinderen liggen dan al in bed, want die horen
zo laat niet meer op straat. Zaterdagavond moet U eens gaan luisteren,
want dan wordt de balans opgemaakt en is het een gekakel van jawelste.
Dat gaat niet kip per kip, maar hok per hok. Wie de meeste eieren
van de week heeft.
Zo is het begonnen. Drie weken terug. Daar pikte een kip parodes
in „Peel en Maas". „He", zei ze by zichzelf, „wat is dat voor een plaatje.
Dat heb ik meer gezien".
Zy met de krant in de bek naar een stel kippen gelopen. Twee
weten meer dan één, en al gauw was het ontcijferd. Ziekentriduum.
Plannen werden gemaakt. Een heel actieprogramIn de korste tyd
zouden alle kippenhokken gewaarschuwd worden. De vlugste kippen
werden daarvoor aangesteld, (dat heeft al ongelukken veroorzaakt, want
door het plotseling oversteken van de weg zyn enkele boodschappers
verongelukt. Maar ja, voor mooie dingen moeten offers gebracht worden).
Heel het dekenaat werd op de hoogte gesteld. Nu is het gewoonweg
een kampioenscompetitie, welk hok per week de meeste eieren levert.
En of het gaat Elke week wordt een record geslagen. Als U een Zater
dagavond gaat luisteren zult U het verslag van deze week horen. Het is
al geweldig. Ze leggen bergen eieren. Bergt U er wat weg, en als ze de
eieren op komen halen, bedank dan de kippen van harte voor hun groots
opgezette propaganda. DE KLOKKELUIER
Veldkapel aan 't Over-
broek gerestaureerd.
Wat er leefde in onze voorouders,
leeft nog steeds in onze mensen van
deze tyd: godsdienstzin en gods
vrucht. We kennen zoveel devoties
tot bepaalde heiligen. In de loop der
eeuwen hebben we een keur van ge
beden geërfd, maar nog een andere
erfenis hpbben ze ons nagelaten.
Godsvrucht, als het ware gegroeid
uit de grond waarop ze woonden.
Hun godsvrucht uitgebeeld in steen.
Zo staan ze bij tientallen langs de
weg, de veldkapellen, in ons mooie
Limburg.
We zouden het kunnen noemen
„contactpunten" van de werkende en
ploeterende mens op deze aarde met
de hemel en hun beschermers daar
boven.
Het is een dierbare erfenis, die we
hebben. De oorlog en de tyd hebben
er velen beschadigd, maar wat onze
voorouders uit godsvrucht hebben
opgebouwd, wordt door ons uit gods
vrucht hersteld. Zo wordt door het
volk de eene kapel na de andere
gerestaureerd.
OVERBROEK heeft zyn kapel van
Sint Antonius Abt èn Sinte Barbara.
De eerste wordt aangeroepen als
beschermer van het vee, de tweede
als patrones voor een zalige dood.
Ook deze kapel, die reeds een 500
jaar op deze plaats staat, werd door
de bewoners der buurt herspeld en
verfraaid.
Nieuwe beelden, gemaakt door de
kunstenaar van Dongen zullen a.s.
Zondag in het kapelletje worden
geplaatst. De pastoor der parochie zal
de beelden wijden. Jong Nederland,
Jonge Garde, Bruidjes en Fanfare
zullen do plechtigheid opluisteren,
welke om twaalf uur aanvangt.
Groot is het aantal van wonderbare
gebeurtenissen, die Antonius van
Padua, volgens zyn oudere levens
beschrijvers juist aan kinderen vol
trok. Het ene redde hy van de
ondergang, het ander zou hy ten
leven hebben opgewekt, een derde
genas hy door de macht Gods van
ernstige ziekte.
Geen wonder, dat vooral de moe
ders bij ongesteldheden van haar
kinderen of voorkomende ongelukken
zich zo gaarne tot de Heilige van
Padua wenden, met vertrouwen toe
vlucht tot hem nemen en hulp van
hem verwachten.
Uit deze eeuwenoude devotie zal
het ook voorgekomen zyn, dat vooral
ook aanstaande moeders gaarne by
hem gingen bidden en óók zy een
byzondere devotie tot hem hadden,
die tevergeefs uitzagen naar de
kinderzogen van haar huwelijk.
En de historie verhaalt ons talrijke
gebedsverhoringen. Dankbaarheid is
de aanleiding geweest tot allerlei
devoties.
Tot heden is het byv. in Italië en
andere landen het gebruik by ziekten
van kinderen te beloven, dat zij by
genezing een bepaalde tyd het kleed
van Antonius zullen dragen. En de
Kerk keurde zelfs bepaalde gebeden
goed voor een plechtige inkleding
Op verscheidene plaatsen dragen
kinderen, die op Sint Antonius' voor
bede genezing verwierven, soms
jarenlang kleding van bruine stof.
Ook in onze streken is dat gebruik
niet zeldzaam.
En elders trokken de moeders uren
er naar een Sint Antonius-heiligdom,
haar kinderen dragend, alsof zy het
beeld van St. Antonius met het Jezus-
kind voor ogen hadden.
Sterk neemt het gebruik toe om
op de feestdag van St. Antonius of
op Zondag onder het Octaaf de kin
deren, klein en groter, naar de kerk
te brengen tot het ontvangen van
een byzondere Antonius-zegen, waar
voor de H. Kerk schone gebeden
heeft opgesteld.
Naar gewoonte zal ook Zondag a.s.
om drie uren des middags deze
zegen aan de kinderen worden ge
geven. Mogen vele ouders met hun
kleinen optrekken naar de Paterskerk
om hun kleinen deelgenoot te laten
worden aan deze Antoniuszegen,
opdat zy lichamelijk gezond opgroeien,
maar byzonder ook, opdat zy in deze
moeilyke tijden in deugd en ware
vroomheid toenemen, levend als St.
Antonius zelf, met de lelie van de
zuiverheid in de ene hand en op de
arm het Jezuskind.
Nieuws uit
Venray en omgeving
Zondagsdienst Soktoren.
Van Zaterdagavond 8 uur tot Maan
dagmorgen 8 uur
Dr. v. d. HOMBERGH
Charles Ruysstraat 5, Telefoon 3»3
Alléén voor spoed gevallen.
Visites moeten aangevraagd werden
vóór 12 uur.
GROENE KRUIS
Donderdag 22 Juni
Consultatiebureau voor zuigelingen
uit de KERKDORPEN
Nieuwe industrie
Maandagmorgen is in alle stilte
gestart het filiaal van de fa. Frans
Beeren uit Weert, in de voormalige
Wederopbouwbarak. Momenteel wer
ken er reeds een tiental meisjes maar
het ziet er naar uit, dat dit aantal
binnenkort zal vermeerderen. Zo is
Venray weer een industrie rijker.
Diefstal
Deze week zyn er weer „heren"
goweest, die met hun vingers niet
van andermans goed af konden blyven.
Zo miste M. uit goed afgesloten kooien
achter zyn huis enkele kostbare fok-
kanaries.
M. die door een verkeersongeval
blijvend invalide geworden is, heeft
zich nu op het fokken van zeldzame
kanaries toegelegd, maar de dieven
of dief hebben hem niet de kans ge
geven, daar de mooiste exemplaren
verdwenen zyn. Afgezien van de
schadepost van een f 200.- is dit wel
een Z9er ergerlijk geval en de ver
ontwaardiging is dan ook groot.
Aan de Paterskerk verdween ook
een fiets en de heer W. kon niets
anders doen dan naar de politie te
stappen, die beide zaken m onderzoek
heeft.
Vechtpartij
Om een kinderballetje kreeg P.
deze week ruzie met de DÜW-arbeider
M. de H. Nadat enkele flinke klappen
waren uitgedeeld, kwam de Rijks
politie tussen beide en de politie
rechter zal wel het laatste woord
hebben. Zo kan een balletje wel raar
rollen.
Brand
Nauwelijks hersteld van de ver
moeienissen van Zaterdag j.l. kon de
brandweer deze week enkele keren
uitrukken voor de „traditionele"
heidebrandjes, die met dit droge weer
weer overal ontstaan. Met veel zand
en weinig water kon tot op heden
grote schade voorkomen worden,
maar men zij gewaarschuwd zeer
voorzichtig te zyn met vuur in de
bossen en heide.
Op thuisreis
Maandag a.s. hopen met de Grote
Beer in Amsterdam te arriveren: J.
Oudenhoven, Paterslaan; P. Nellen
L 53 Heyde; J. Jenniskens, Leunta
K 42.