MOEDERDAG HET RODE KRUIS vraagt Uw aandacht tyïóóts $u&il eum WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN Onze. £ie(de itóóc de Keek. is er niet voor niets! IQaikentfakdaq Zaterdag 13 Mei 1950 No. 19 F*. Een en Zeventigste Jaargang Druk en Uitgave Firma van den Munckhof Drukkery Kantoorboekhandel Grootestraat 28 Telefoon K 4780 612 Postrekening 160652 PEEL EN MAAS Ad vertentiepry zen op aanvraag verstrekt Abonnementspry b per kwartaal voor Venray fl 1.00 buiten Venray fl 1.20 uitsluitend vooruitbet. Ook in Venray verricht het heilzaam werk. De uitreiking van enkele medailles heeft vorige week onver wachts nog eens de aandacht gevestigd op de activiteit van het Rode Kruis hier ter plaatse. Nu binnenkort weer een beroep gedaan wordt op de inwoners, om het werk van het Rode Kruis te steunen, is het misschien wel eens goed hier nog even naar voren te brengen, wat het Rode Kruis nu eindelijk doet in ons land en wel speciaal hier in Venray. Er zal wel niemand meer zyn, die het Rode Kruis niet heeft gezien langs de wegen of bij ongelukken en velen weten niet beter of het is wel altijd zo geweest en het zal ook altijd zo wel blijven. Maar deze zeer nuttige vereniging bestaat eerst officieel sinds de Con ventie van Geneve in 1864, toen de landen van Europa daar overeenkwa men, naar aanleiding van de slag bij Solverino, in 1862, om de gewonden op het slagveld een bescherming te geven. Reeds vroeger had men daaraan gedacht, getuige Hugo de Groot's geschriften hierover, maar eerst na die - voor dien tyd verschrikke lijke veldslag, kwam men tot over eenstemming. En zo is dan deze vereniging ge boren, die ook in vredestijd haar heilzaam werk verricht, ongeacht stand of gods dienst. Over het oorlogswerk kunnen we kort zijn. Iedereen kent de Rode Kruis-soldaten met hun ziekenwagens en brancards en we hebben hier in Venray zelf kunnen zien, hoe ze èn bij Duitsers èn bij Engelsen in de de weer waren om de talrijke ge wonden eerste hulp te verlenen. Het werk in vredestijd kennen we, als het vervoer der invaliden, de uitstapjes voor ouden van dagen, de verpleging en het vervoer van ge wonden, het bieden van eerste hulp bü ongelukken, bloedtransfusiedienst, moedermelkcentrale, de H.A.R.K., Welfarewerk by de zieken, hulpposten langs de voornaamste wegen, kortom by alles schenkt zij de eerste hulp en millioenen mensen hebben aan het werk van het Rode Kruis hun leven te danken. Bloedtransfusiedienst. Bepalen wy ons tot het werk van van de Rode Kruis-afdeling Venray, dan zien we dat door de oorlogshan delingen een bloedtransfusiedienst bittere noodzaak werd.; Nadat eerst vanuit het Ziekenhuis een dergelijke dienst was georgani seerd, is na de oprichting van onze Venrayse afdeling deze dienst bij het Rode Kruis gekomen. De bloedtransfusiedienst staat feitelijk nog aan een begin. Bestudering van de verschillende mogelijkheden op dit gebied bewyzen het en was 't voor enkele jaren nog niet mogelyk, heden ten dage zien we, dat het bloed gedroogd wordt en als het zgn. bloedplasma naar onze jongens inlndiö gestuurd wordt. By grote operaties heeft men byna altijd bloed nodig en we zien, dat hier in Venray de organisatie prima marcheert. Voor hen, die dit mooie werk nog niet kennen, zij dan vermeld, dat het bloed verdeeld wordt in vier bloed groepen en dat men zich vrijwillig verbindt, hiervan zo nodig wat af te staan, wanneer men dit gebruiken moet. Men wordt eerst medisch onderzocht, of men zonder schade afstand kan doen van dit bloed en tot welke bloedgroep men behoort. Verder wordt een en ander zo geregeld, dat de bloedschenker niet weet, wie zijn bloed krygt, om zo te voorkomen, dat hier later misbruik van gemaakt zou kunnen worden. Zoals reeds gezegd, deze organisatie werkt hier in Venray al zeer goed en bijv. in de oorlogsdagen zyn meer dan 130 bloedtransfusies met succes toegepast. Vrijwilligers kunnen zich nog altijd opgeven. Welfare-werk Dit laatste zal voor de meeste van ons onbekend zijn, maar als eerste Ziekenhuis in Limburg heeft men dit werk hier toegepast en tot nu toe zyn zowel doktoren als verpleegsters en patiënten er buitengewoon goed over te spreken. Het Welfare-werk stelt zich ten doel aan zieken en herstellenden een afleiding te geven, die hen de tyd van hun ziekte doen vergeten. Vooral chronische zieken kunnen door de lange tyd van hun ziek zyn bitter en cynisch worden, temeer daar de geestelijke verpleging dikwyls onvol doende is. Dat dit de sfeer onderling en tegen over het verplegend personeel er niet beter op maakt en bovendien zelfs remmend werkt op de genezing, zal iedereen begrijpen. Het werk van de K.A.B. toneel groepen en band es' wordt zeer ge waardeerd hier in het ziekenhuis, maar dat was alles toch maar even, de verveling, het gevoel van daar te liggen zonder ook maar iets te kunnen doen, was vooral voor chronische zieken zeer deprimerend. Voor enkele maanden is dit nu veranderd en geregelde bezoekers van het ziekenhuis zien nu grote werkmanshanden haakwerk maken, kleedjes knopen, leer bewerken, kin derspeelgoed maken, dat vaklui hen niet verbeteren kunnen. En dit is het werk van het Rode Kruis, dat hiervoor materiaal beschik baar stelt en die de zieken onder richt geeft hoe een en ander klaar gemaakt moet worden. De zieken zelf zyn dol op dit werk, ook al omdat men dit werk weer afstaat aan het Rode Kruis, dat voor ieder werker een spaarkaart aan legt en waardoor zy dus een aardig spaarpotje kunnen maken. Het blykt een uitnemend hulpmiddel te zyn voor een spoedige genezing en de verandering van de mentaliteit van de zieken, die nu niet aangewezen zyn op een of andere vorm van lief dadigheid, maar zelf wat kunnen scheppen en verdienen is verrassend. Intussen heeft het Rode Kruis stapels kussens, tafelkleden, dames tassen, kinderspeelgoed en dergelyke teruggekocht, die men nu hier in Venray probeert te verkopen. Einde volgende week zal van al deze dingen een étalage gemaakt worden by kapsalon Seuren, en by het Verkeersbureau van Venray Vooruit en wy kunnen er by onze Venrayse mensen niet hard genoeg op aandringen dit werk eens te gaan zien en oók eens iets te kopen. Men zal versteld staan over het prachtige werk van onze zieken en over de lage prijzen, die gevraagd worden. Hierdoor steunt men vanzelf sprekend dit prachtige Rode Kruis werk, dat binnenkort ook ingescha keld zal worden voor de thuis- patiënten. Hulpcolonne De afgelopen oorlogsmaanden heb ben or.8 geleerd van hoe groot belang een goed functionerende hulpcolonne is, die hulp kan brengen by rampen en ongelukken in oorlogs- en vredes tijd. In Nederland zyn nu 8000 men sen in deze hulpcolonnes opgenomen en i-i er van vormen hier in Venray onze eerste hulpcolonne. Dit is dus een plaatselijke afdeling, men kent verder ook nog de beroeps en de mobile colonnes. Het hoofddoel is het vervoer van gewonden, men moet dus kennis hebben van E.H.B.O. en verder ver- voersmoeilijkheden op kunnen lossen. In Augustus a.s. zal de groep Venray voor het eerst naar buiten optreden als de wedstrijden in Pro vinciaal verband in Weert worden gehouden. Het is slechts te betreuren, dat in deze colonne verschillende beroepsverplegers zyn, die in tijden van nood zelf misschien in hun ge sticht moeten werken. Maar voor iedere flinke kerel is hier nog een plaats open. Ook kent men de Rode Kruis- helpsters, waaraan groot gebrek be staat. Zy moeten het diploma E.H.B.O. hebben, een cursus ziekenverpleging hebben doorlopen en practische be kwaamheid hebben. Het Rode Kruis leidt hiervoor zelf op en de mogelijk heid wordt overwogen ook hier in Venray zo ver te komen. In korte trekken hebben we hierboven reeds het werk van de Rode Kruis-afdeling Venray geschilderd. En alleen dit werk ver dient onze sympathie en onze steun. Velen hebben met het Rode Kruis werk kennis gemaakt, onder de oorlog en nu en velen, ook hier in Venray hebben veel te danken aan d machtige hulporganisatie. Laten we daaraan denken wanneer einde Mei begin Juni de grote lan delijke inzamelingsactie wordt ge houden. Laten we het menslievend werk van het Rode Kruis waarderen met een milde gift en met onze persoonlijke inzet voor het Rode Kruia-werk. 40 jaren Mannenzang 40 jaren Mannenkoor In 't café van Leonard Verbeek in de Hoenderstraat was het Zondags en 's Maandags omstreeks een goede veertig jaren geleden druk met kaarters. Ze toepten of hun leven er van af hing en verschillende kaartclubjes brachten daar hun vrije tyd door tot de veldwachter met sonore stem het sluitings uur aankondigde. Het is hier, dat de grondslag gelegd werd voor Venrays Mannenkoor, dat met Hemelvaartsdag haar 40-jarig jubileumfeest gaat openen met een groots Galaconcert waaraan de sopraan mej. M. Vroemen uit Arnhem haar medewerking vei leent. Want tussen die verschillende kaar ters waren er die onder hun grote snorren stemmen hadden zitten, cie klonken als een klok en die by tyd en wijle wel eens een lied ten beste gaven, vol romantiek en sentimenta liteit, waarvan het doodstil werd in 't café. Tot op zekere dag iemand zei, dat men toch best een Mannenkoor op kon richten en toen was het ge beurd. Enkele heren o.m. P. Schols, M. Thuyls, M. van Aarssen gingen een huis aan huis-collecte houden om wat centen in kas te krijgen en op 20 December iooo was Venrays Mannen koor geboren. Een directeur, de heer Pennaerts, organist van de Parochiekerk, werd benoemd en in ïoio werd het eerste grote feest al gehouden, het feest van de Vaandelwyding. Op 8 December, toen nog een alge meen in de gemeente erkende feest dag, werd de eerste opvoering gegeven en klonk het aloude „Gothentrouw" en „Koningin en Vaderland" uit de toenmalige muziekzaal in de School straat een eerste manifestatie van hun kunnen. Concoursen werden in die jaren weinig gehouden en het duurde tot 1924 voordat men op concours ging naar Tilburg, dus 14 jaar na de oprichting. Intussen had de vereniging als elke andere al te kampen gehad met de nodige up en downs. Zo vertrok in 1912 de heer Pennaerts naar Amerika en men kreeg als opvolger Dir. Buck uit Kerkrade, die slechts enkele maanden het orgel van St. Petrus Banden bespeelde en daarnaast Ven rays Mannenkoor leiding gaf. Hy werd in 1913 opgevolgd door Directeur Brul en behalve de nodige festivitei ten kwam Venrays Mannenkoor in die dagen slechts op 8 December by de jaarlykse opvoering voor het voet licht. De rest van de tyd werd er kalmpjes geoefend en nieuwe stukken ingestudeerd. Als directeur fungeerde nog de heren Paul Kuypers er. C. Dietz uit Tienray. In 1919 werd H. Welting directeur en deze leidde het koor op voor het eerste concours in Tilburg. Concoursen In 1924 was dat gewichtige tydstip aangebroken en op dit vergelykings- concours (dus zonder het hedendaagse puntenstelse!) werd Venray na loting met een Rotterdams koor 4e. Natuurlyk was 9r feest voor deze werkelijk zeer goede plaats op de ranglyst, vooral ook omdat men deze op tamelyk gehaaide manier te pak ken had gekregen. Het koor moest minstens bestaan uit 24 zangers, maar Venray had er slechts 22, zodat men ten einde raad de vaandeldrager Coppus en iemand uit het publiek een party in de hand duwde en hen maar vriendelyk verzocht om hun mond goed open te doen, maar vooral geen geluid te laten horen. Deze heren deden wat hun gevraagd werd en zelfs het grote koor uit Rotterdam moest het tegen hen afleggen. In 1927 nam men deel aan het concours in Zetten, waar men de 2e prys behaalde in de eerste afdeling. Daarna verslapte het enthousiasme weer wat en zo kon men in 1932 in Heel slechts op gaan in de tweede afdeling, waar men slechts de tweede prys kon behalen. De periode 1932— 1937 kenmerkte zich slechts door een terugslag en een grote downstem ming, waarby dikwyls van het ver enigingsverband weinig meer over bleef. Zo tobde men toen aan tot de oor log, het is zelfs eenmaal zo ver geweest, dat men al aan 't delen was, maar de wil om te zingen zegevierde weer en zy het met wat haperen en stoten, er werd weer doorgegaan. De oorlog kwam en voor de Kul tuurkamer week ook ons Mannenkoor. Met het bombardement van Venray verloor dit koor veel van haar materiaal en bezittingen en toen alles zo'n beetje by elkaar gegooid was, bleek, dat men knap arm was geworden en dat het heel veel oioeite zou kosten om de zaak weer aan draaien te krygen. Maar onder leiding van de presi dent, de heer Pierre Gooien, werd weer begonnen en toen in Mei 1945 de heer Jac. Janssen tot directeur werd benoemd, had men een goede keuze gedaan. Einde '45 werd reeds de eerste opvoering gegeven, terwijl in 1946 het concours te Delft de eerste prijs opleverde in de tweede afdeling mot lof der jury, terwyl de directeursprys en de ereprys met de gouden medaille der Koningin eveneens meer naar huis genomen werd. In 1948 volgde het concours in Amsterdam, waar de eerste prys werd gewonnen in de eerste afdeling. In 1949 kwam dan de kroon op het werk met het concours te Nij megen^ waar men eerste werd in de afdeling uitmuntendheid. De jaarlijkse uitvoeringen werden voortaan aan zang gewijd. Venrays Mannenkoor gaat dus nu een periode tegemoet, veel sterker en grootser als het ooit is geweest. Feestelijkheden. Trouwens, als we het voorlopig programma van de feestelijkheden dan ook bezien, dan zien we dat op Hemelvaartsdag een groot jubileum gala-concert wordt gegeven. Op 12 Augustus is de Receptie, waarbij het Gemengd Koer en Heide bloempje voor muzikale omlijsting zorgen, terwyl de Zondag daarop, 12 Augustus, het Zangconcours ge houden wordt, waarvoor de inschrij vingen reeds van alle kanten uit het land binnenkomen. Dit concours wordt gehouden in de aula van het Gymnasium. Op 15 Augustus is het groot inter nationaal festival, waar zowel vocaal als instrumentaal de beste krachten meewerken. Dit wordt besloten met het gala-concert van de Koninklijke Harmonie Aurora uit Grevenbicht. Nog verdere feestelijkheden staan op het programma, maar voorlopig kunnen we hier wel mee vooruit en de zang en muziekliefhebbers kunnen dit jaar hun hart in Venray ophalen. Venrays publiek, dat het Mannen koor altyd een goed hart heeft toe gedragen, zal ook op dit jubileum vanzelfsprekend niet ontbreken. De Kerk is onze Moeder, de waar achtige moeder van onze ziel en zolang wy haar als moeder erkennen, zal geen enkele beschuldiging in staat zyn ons vertrouwen in haar te doen schokken, onze liefde voor haar te verzwakken. De banden, die ons met de Kerk verbinden, zyn daarvoor te sterk en te innig. Dit is iets, wat andersdenkenden nooit zullen en ook nooit kunnen begrijpen: dat in al hun kritiek op de Kerk ons innerlijk koud laat, onze gemoedsrust niet vertroebelt en onze blijde zekerheid allerminst afbrokkelt. Wy blijven van onz9 Moeder houden, hoe zwart ze ons ook wordt afge schilderd. Wy denken er zelfs niet aan iedere beschuldiging afzonderlijk te gaan weerleggen. In één opzicht blijven wy er werkelijk ongevoelig voor, want v\e zeggen ons altijd, zelfs na de hardste, de smadelykste aanval, zelfs wanneer onze vijanden gelijk schijnen te hebben: En toch is en" blijft Zij mijn Moeder. Misschien is haar kleed versleten en grauw geworden, misschien is ze met eigenaardige manieren „on ge woonten behept, waar we best van kunnen begrijpen, dat lang niet iedereen er enthousiast over zal zijn, maar dit verandert niets aan het belangrijke feit, dat Zy do moeder en de voedster is, dat zy ons aan vaardt met onze zonden en fouten dat zij streng en veeleisend is, maar ook, dat zij ons zo moederlijk begrijpt in ons menselijk leven, dat. zij ons de blijheid en de feestelijkheid leert, dat zij de grauwte van alle dagen met haar feestkringen afwisselt en opluistert, dat zij eer. echt menselijke en begrijpende moeder voor ons is, Ondanks al onze critiek en vaak zelfs onze anti-clericale instelling blijven wy toch trouwe zonen van de Kerk. Mevr. Ida Friederike Gorris heeft deze schijnbare ongerijmdheid trachten op te lossen van een zeer hoog standpunt uit. Ieder van ons zal het deugd doen haar woorden aandachtig te overwegen. Zy schrijft: „Waarom blijven wy toch, niettegenstaande alles, Katho liek Omdat wy de Kerk liefhebben, niet de ideale onzichtbare Kerk, maar do juridische instelling, waarin we leven. Omdat wy in haar erkennen het Mystieke Lichaam van Christus, de draagster van de waarheid. Omdat wy echter in Haar ook kleinmense- lyke uitingen ondervinden, zal onze liefde altijd een beetje vermengd zijn met droefheid, die zelf dan nog een uiting van liefde is. En met barmhartigheid en een liefdevol gemoed gaan wy vele feiten ook anders, rustiger en juister beoor delen. En in elk geval: het is in de armoede en mislukking, dat God zyn hoogste macht openbaart. Onze betrekkingen met de Kerk hier beneden zyn doortrokken met duisternissen, maar het geloof en de hoop schragen de liefde." Hetgeen vaders morgen dienen te bedenken. „MOEDERRR Hoeveel malen op een dag weer klinkt die kreet niet uit de kinder mond. Moeder", altyd ...moeder". En haast geen „vader", tenzy ze van vader iets moeten hebben Er zijn verbolgen vaders al geweest, die geklaagd hebben bij hun ega, dat hun kinderen eenzijdig opvoedde. Dat het grut, dat toch ook zyn grut was, nauwelyks naar hem opkeek en alleen met hart en ziel by haér wilde behoren. Aan die opvoeding ligt dat natuur lijk niet: ook al zou mama de gehele dag van papa vertellen. De kinderen hechten zich nu eenmaal toch aan haar. En dat is ook heel goed te begrijpen. Het is tenslotte de moeder, die dag in dag uit voor de kinderen zorgt, in haar prilste jeugd, werkt, wast en aankleedt, voedt en wat verwent erby. Vader mag dan wel eens in een royale bui een aardig stukje speel goed meebrengen of op Zondag met de kinderschaar gaan wandelen of zelfs een ijsje kopen, als er eentje van streek is en gaat huilen, weet hij het niet te troosten. Daarvoor is toch weer moeder nodig. Alleen een moeder kan op echt moederlijke wijze - met het kleine grut omspringen. Alleen een moeder is by machte te sussen, te troosten en traantjes te betten, zó dat ze ook ophouden te stromen. Hoe begrijpelijk is die kreet „Moe der als een kind in angst of vreze of met schrijnend verdriet rondloopt. Daarmee wordt het aandeel van vader in de opvoeding zeker niet als onbelangrijk of niet ter zake doende aan de kant geschoven. Integendeel, in bepaalde omstandig heden zal elk klein kind zich dank baar herinneren een vader te hebben; zal het ook die vader te hulp kun nen roepen. Maar in 't algemeen, in de dagelijkse gang van zaken, is het altyd moeder, die het eerst moet helpen, omdat moeder immers elke dag dicht by de hand is. Vader is meestentijds een hele dag weg, naar zijn werk. Vaders zien de kinderen alleen een paar keer per dag by het eten. Soms zelfs maar ééns of twee keer. En als vader 's avonds thuis is, moeten de kin deren naar bed. Ja, dan roepen ze wel eens om vaderDan willen ze graag op blijven. Bij hem, om nog eventjes te spelen op zyn knie. Maar dan moet moeder onverbidde lijk zyn: kinderbedtijd, naar bed. Het zou voor vele vaders verstan dig zyn, dit alles nog eens even te herdenken, nu het morgen Zondag Moederdag is. Moederdag betekent niet, dat ze een presentje moeten kopen voor de vrouw. Verre van dat. Ook als de Moederdag door handige Amerikaanse reclamemensen ingesteld om de ver koop van bloemen en taarten te stimuleren. De grondgedachte van moeder is goed en mooi. Moederdag is er, om ons even te realiseren welke plaats moeder in het gezin inneemt. En dat is een voorname plaats. Want moeder is nog altijd het mid delpunt, waar heel het gezin omheen draait. Moedor bestiert de huishou ding. Moeder beheert in vele gevallen de huishoudkas en regelt ieders deel in de huiselijke werkzaamheden. Moeder zorgt, dat elk lid van de kleine gemeenschap zijn portie krygt plus - en dat is heel belangrijk de speciale persoonlijke noot hierbij, Want het zou nog heel wat anders zyn, indien onverwachts moeder er niet meer was en een andere vrouw dezelfde plaats in dat gezin tydelyk of voor goed moest innemen. Wie anders dan moeder weet er wat ieder nodig heeft of prettig vindt In verband met het feest van O.L.H. Hemelvaart verzoeken wij belanghebbenden dringend, komende week hun berichten en advertenties minstens één dag vroeger, dus uiterlijk op Woensdag aan ons bureau af te geven. Wij kunnen anders geen opname in ons blad ga randeren. De administratie Ook het laatste woord van dez9 grote vrouw is: liefde. Hoe meer de Kerk gehaat, aange vallen en belasterd wordt, des te warmer en inniger moet onze liefde worden en wel een liefde, die haar het allerbeste toewenst, die gloeit van yver en haar wil dienen als een trouwe zoon, als een vurige dochter in de kleine wijngaard van ons eigen leven. Daar moeten wij onze liefde voor de Kerk door de daad bewijzen. P. H. RONGEN, O.C.R. Alleen de echte moeder kan zicli instellen op de behoeften en verlan gens van haar man en haar kinderen. Zy „moedert" over hen. En dat kan men soms wel eens overbodig vinden, of zelfs vervelend, de meeste „slacht offers" laten zich dit bemoederen maar al te graag welgevallen. En ze waarderen hun „moedertje" er dubbel en dwars om. Misschien grypen ze deze ene gelegenheid in ,het jaar nu wel eens aan om ook dat moedertje eens even te vertroetelen. Moeder is er niet voor niets. Zy mag best merken, dat zy door het gehele gezin geacht, gewaardeerd en bewonderd wordt. Het zou een grove beledigende ondankbaarheid zyn, als we haar dat niet bewezen te Horst. Dinsdag werd te Horst aan de Oude Lind de jaarlykse Noord-Limb. Varkensfokdag gehouden, waarby het aan belangstelling niet ontbrak. Er waren 166 inzendingen. Wy laten hier de namen van de bekroonde inzenders uit Venray volgen: Categorie 3 Beeren ia Beerhouderij Ysselsteyn. Categorie 3a Beeren, ie A. van Dyk Leunen; 2e A. Jeuken, Oostr. weg; 2b Beerhoudery Ysselsteyn. Categorie 4 Beeren, ïb Jac. van Osch, Leunen. Categorie 5 Beeren, 2a A. van Dyk Leunen; 2b P. Rambags, Castenray; 3b Kinderen Kusters, Veltum. Categorie 7 Beeren, 2b M. Arts, Ysselsteyn. Categorie 10 Zeugen, ib Joh. van Osch, Weverslo; 2a A. van Dyk, Leunen; 3a Philipsen, Ysselsteyn; 3c M. Steeghs, Oirlo. Categorie 11 Zeugen, lb P. Ram bags, Castenray; id idem. Categrie 12 Zeugen, lb A. van Dyk Leunen; 2b A. van Osch, Wieënweg; 3b M. Arts, Ysselsteyn. Categorie 13 Zeugen, 2a Jac. van Osch, Leunen; 3c Joh, van Osch, Weverslo; 3d M. Jenniskens, Leunen. Categorie 14 Zeugen, 2b P. Ram bags, Castenray. Categorie 15 Zeugen, ia G. Hen driks, Schoor. Categorie io Zeugen, ib M. Jennis kens, Leunen; 3b H. Peeters, Yssel steyn. Categorie is Zeugen, 2c A. van Dijk Leunen; 3b idem. Categorie 18a 1 A. van Dyk, Leu nen; 3b idem; ib P. Rambags, Casten ray; 2b M. Steeghs, Oirlo. Categorie 20 Zeugen, ia L. Philip sen, Ysselsteyn; 2b M. Arts, Yssel steyn; ib A. van Dyk, Leunen; 2c idem; 2a G. Willems, Leunen. Categorie 22 Zeugen met minsten» 5 aistammelingen, oud minstens s maanden, iste A. van Dyk, Leunen. Nieuws uit Venray en omgeving Zondagsdienst Doktoren. Van Zaterdagavond 8 uur tot Maan dagmorgen 8 uur DR. VERCAUTEREN Telef. 385 Alléén voor spoed gevallen. Visites moeten aangevraagd worden vóór 12 uur. GROENE KRUIS Deze week geen Consultatiebureau LUXOR THEATER Luxor Theater brengt deze week een film „Verloren grenzen" die wel een zeer bijzonder probleem behan delt, n.ml. de ras-vooroordelen in Amerika. In een eenvoudig filmverhaal wordt hier vertelt, hoe in een rustig stadje plotseling ontdekt wordt, dat de dokter, die algemeen bekend en be mind is, negerbloed in zyn aderen heeft. De geweldige reactie, die dan in het blanke stadje ontstaat, geeft een goed beeld van de diepe con flicten op het terrein van ras of geloof, die in Amerika worden uitge vochten. Men praat daar liever niet te veel over en voor een Europeaan is een en ander moeilijk te begrijpen. Deze film v«rklaart veel maar zoekt tevens naar de oplossing van dit grote geschil. Voor hen die een goede film willen zien en tevens iets van het Ameri kaanse negerprobleem willen be grypen, is deze film een goede keus. 25-jarig priesterfeest Op 29 Mei zal te Rotterdam arrive ren uit New York met het schip Nieuw Amsterdam de Rev. J. Kemps, pastoor te Broussard-la in America, om hier in Vrnray in de familiekring zyn 25-jarig priesterfeest te herdenken.

Peel en Maas | 1950 | | pagina 1