9, Betekenis van de landbouw. WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN De Ketk Meest de zonde niet. Boter of Margarine ueepelnzUiqen. Vastenavond De uteield eend. De toestand in Indonesië Een en Zeventigste Jaargang Druk en Uitgave Firma van den Munckhof Drukkerij Kantoorboekhandel Grootestraat 28 Telefoon K 4780 512 Postrekening 150652 PEEL EN MAAS Advertentieprijzen op aanvraag verstrekt Abonnementsprijs per kwartaal: voor Venray fl 1.00 buiten Venray fl 1.20 uitsluitend vooruitbet. Met het streven naar industrialisa tie komt in ons Nederland de land bouw wel enigzins in het gedrang. Het is industrie wat de klok slaat en soms is het juist of de rol van de Nederlandse boer en landbouwer is uitgespeeld l Dat dit zeer zeker niet het geval is en de 20 pet. van de Nederiandse bevolking, die zyn arbeid vindt in landbouw, veehouderij, tuinbouw en pluimveehouderij, levert voor Neder land het grootste percentage aan deviezen, voedingstoffen enz. op. De Nederlandse boer heeft een buitengewoon goede naam over de gehele wereld. We zien dat erkent door Braziliö, Argentinië, Australië en Canada, die het liefst de Neder landse boer als emigrant zien komen. Maar we zien dat ook erkend door de Marshall hulp te Parijs, die de volgende gemiddelde getallen heeft berekend, uitgedrukt in dollars en per hectare: Nederland 380 België 330 Denemarken 270 Engeland 194 Frankrijk 184 Wel een sprekend bewijs, dat de meeste landen van de Nederlandse boer nog gerust wat leren kan en dat de productiekosten de laagste zijn van alle W est-Europese landen. Landbouw en industrie. Klaagt men bij de industrie, dat het vooroorloge werkprestatie, on danks de verbeterde sociale maat regelen en de hogere lonen, nog steeds niet is bereikt, by de land bouw constateert men juist het tegenovergestelde. Zo geven officiële cijfers aan de productiviteit per werker in de beide laatste jaren, uitgedrukt in procenten van 193*: landbouw industrie 1938 100 100 1046 90 81 1949 103 90 Het is dus zo, dat in de landbouw in 1949 20 werkkrachten even veel voortbrachten als 21 werkkrachten in 1938, terwijl in de industrie in 1949 22 werkkrachten evenveel pres teerden als in 1938 gebeurde door 20 werkkrachten. Kekent men dan nog, dat de in dustrie een groot deel van de meer dere productiviteit weer besteden moet aan investeringen, iets wat de landbouw lang niet in die mate nodig heeft en waardoor dus een extra winst ontstaat. Ook op exportgebied tellen onze boeren ook nog mee. Sinds 1945 verzinkt Nederland in de schulden en de enigste oplossing is export en nog eens export. En zij die menen, dat de industrie daar wel het leeuwenaandeel in heeft, vergissen zich degelijk, want de offi ciële exportcijfers geven weer een geheel ander beeld. Om een gemakkelijke en overzich telijke vergelijking te krijgen, ver melden we alleen de exportsaldi. Dus hiervan is afgetrokken, wat de landbouw weer moet importeren, zoals kunstmeststoffen, pootgoed enz Een deel wordt ingevoerd uit de landen met de zg. harde valuta waar Nederland zeer knap inzit, een ander deel uit landen met zachte valuta, dus landen, die feitelijk in hetzelfde schuitje zitten als Neder land. Landen met harde valuta's zijn de Verenigde Staten, Zuid Amerika, Ca nada, België, Zwitserland en Duits land. Bij de zachte valuta neemt vooral Engeland een grote plaats in. 1947 landbouw industrie enz. hard m 402 m 1311 zacht p 229 m 713 Totaal m 1734 m 484 1948 landbouw industrie enz. m 384 m 1250 p 313 m 914 Totaal m 1634 m 601 ie 8 mnd. 1040: landbouw m 68 industrie enz. m 020 p 331 m 317 Totaal m 997 m 186 De m voor de getallen betekent min, dus een nadelig saldo, do p betekent plus, dus_ een voordelig saldo. En we zien dus, dat in de eerste 8 maanden van 1049 de agrarische uitvoer naar de landen met zachte valuta een voordelig saldo opleverde van 331 millioen gulden en naar de landen met harde valuta ogenschijn lijk een nadelig saldo van 68 mill. In werkelijkheid zit hier echter een uitgaaf in van 83 millioen voor broodgraan voor het Nederlandse volk, zodat er voor de landbouw een vooidelig saldo is van 17 millioen. Men vergelijke daarmee de cijfers voor de industrie. Uit deze enkele cijfers blijkt dus al het geweldige belang van de Ned. landbouw, waarbij we dan nog niet eens gewezen hebben op: de voedsel opbrengst voor eigen land. En zo is het begrypelyk dat de landbouwers feitelyk zich wel eens geraakt voe len, als zy maar horen praten over vestiging en uitbreiding, en zy zelf achteruit gezet Wurden. Want even goed als men zich voor industralisa- tie offers gedoogd, moet dat eveneens voor do landbouw geschieden, En dat dit inderdaad zo ook gebeurt,daarmee zijn de landbouwers het nog lang niet sens. Peel-ontginningen In dit verband kunnen we dan ook nog vastknopen de zorgen voor onze ontginningen. Er is de afgelopen vijf tig jaren veel gebeurd, speciaal in onze omgeving. We hebben duizenden en duizenden hectaren Peelgrond, vol curf en moerassen zien veranderen in flinke boeren-bedryven, we hebben boerderijen zien verrijzen, waar de boeren trots op zyn. Maar we zijn er nog lang niet. Terwijl hier een kost bare Vredepeel onaangeroerd blijft liggen, moeten de jongeren naar el ders vertrekken voor een bestaan, en wy hadden zeker verwacht dat reeds dit jaar begonnen was aan de ontgin ning, waardoor een nieuwe mogelijk heid zal worden gesticht tot vestiging. In de andere Peel liggen nog grote stukken braak, en het is voor ons een vraag, waarom deze grond niet klaar gemaakt wordt. Grote Kosten brengt dit ontegenzeggelijk met zich mee, maar de landbouw verdient ook weer veel voor ons land, en de emi gratie kost ons millioenen, omdat de besten van ons heengaan. Dankbaar voor wat er gedaan is staat de Nederlandse landbouwer met bei de benen op de grond, die door zijn bewerking zulk een ryke vruchten draagt, maar daarnaast ziet hy ver langend uit naar erkenning van zyn verdiensten en naar de zelfde mogelijkheden, die aan anderen boden wordt. De Kerk is Gods eigen stichting; zy is zyn gekroonde bruid, de grete liefde van zyn hartzy is niets an ders dan de voortlevende Christus op aarde in en door haar sacramenten zet de verrezen en verheerlijkte Chris tus zyn leven onder ons voort, ons tot heil en zegening. De Kerk als zichtbare gemeenschap van de gelovigen is een gemeenschap van mensen. En wie mensen zegt, zegt zondaars. Het is geen gemeen schap van heiligen, maar van zwak ke, zondige mensen, van mensen die sterk zyn van geest, maar zwak van vlees, van mensen die Gods beeld moe ten weerspiegelen in het licht van hun ogen, in de glans van hun ziel, maar wier trekken misvormd zyn door de zonde, door de hartstocht, door de gemeenheid. Wie in de Kerk alleen mensen ziet en mensen vindt, zal in haar nooit de schaapstal van Christus erkennen. Hy staart zich blind op de scheuren in de buitenmuren en ontdekt nooit het eeuwige licht, dat van binnen brandt. Hy ziet het uitwendige kleed dat vol praal en luister is, en niet zelden vol scheuren en vlekken, maar de rok zonder naad ziet hy niet,want die wordt alleen in haar binnenste heiligdom gedragen. Laten we ons nooit ergeren aan de zonde in de Kerk, aan de zondaars die tot haar leden behoren, aan de zondaars die geroepen zyn haar te leiden en te besturen. Ons geloof is zeer klein en zwak, als we niet ver der zien zien,al8 wy geen onderscheid weten temaken. Christus is het mensgeworden Woord, de oudste broeder van alle mensen; Hij is nederig genoeg om in zyn le uematen de wonden van onze zonden en zwakheden te dragen. Als Hy zich niet schaamt voor ons, mogen wy ons niet schamen over onze broeders en zusters, die nog zwakker zyn dan wy. De grote Augustinus, die heel zyn bewondering voor de Kerk neer- legd in zyn beschrijving van de Gods- staat, verzuchtte z«er dikwijls: „Op de dorsvloer der Kerk ligt meer kaf dan koren, zoals op alle dorsvloeren" Er is veel kaf geweest op de dorsvloer der Kerk, ook in de allereerste eeu won van haar bostaan, ook tijdens haar bloedigste vervolgingen. Ook thans is er nog veel kaf onder het koren. Hoofdzaak is, dat wy zelf niet tot het Kaf maar tot het koren beho ren. De onlangs overleden Franse katho lieke romanschrijver Georges Bernra- nos schreef in zyn „Dagboek van een Dorspastoor" „Een volk van Christe nen is geen volk van heilige boon tjes. De Kerk heeft sterke zenuwen I zij vreest de zonde niet, integendeel: zij durft die in het gezicht zien, rus tig, en evenals onze Zaliemaker neemt ook zy die vóórhaar rekening,neemt zy die op zich". Zy vreest de zonde niet, omdat haar Meester alle zonden gedragen heeft en alle zonden heeft uitgeboet. Zij vreest ze niet, omdat in haar schoot de bron van de over vloedigste verlossing verborgen is En omdat zy de zonde niet behoeft te vrezen, voelt zy zich nooit versla gen door de zonde van de mensen. Steeds kan zy de zonde in een ziel overwinnen, steeds kan zy de boeien van de zondaar verbrijzelen, steeds kan zy zijn ziel opvoeren tot het licht. P. H. RONGEN 0. C. R. Heeft onze boerenboter nog een toe komst Onze boeren hopen het, maar de rest van de wereld ziet er maar wei nig heil meer in. En wat erger is ook onze minister van Landbouw ontkent 't in alle toonaarden. Al zyn maatregelen zijn er op gericht om onze boerenboter van de markt te doen verdwynen. Allereerst door de margarine en daardoor de margarine-industrie te steunen zó zelfs, dat voor ons mid delmatig verdienende Nederlanders de natuurboter een historisch begrip geworden is. Want welke huisvrouw koopt er nog boter voor ruim 3 gulden als zy de margarine voor slechts f 1,36 per kilo kan krygen l Minister Mansholt baseert zyn me ning op de wereldmarkt. Maar volgens ingewyden ziet onze agrarische be windsman op die wereldmarkt alleen maar Engeland staan, waaraanhy onze boter, die in Nederland ruim 3 gulden de kilo kost, voor f 3,30 per kg laat. Er schijnt een andere uitvoerpolitiek mogelijk, waardoor betere prijzen ge maakt kunnen worden. Bovendien ziet Mansholt onze melk liever om gezet in kaas, melkpoeder en gecon denseerde melk dan in boter. Voor deze producten kan hij betere pry zen maken. Maar zo iets is vlugger gezegd dan gedaan en de medewerking van alle departementale instanties in dit op zicht schijnt ook niet bepaald vlot te wezen. Zou het niet beter zyn, indien de overheid zich eens wat meer op het gebied van de handel zou terugtrek ken. Me dunkt, dat alles dan wel iets vlotter en zakelijker zou gaan. Trou wens dit geldt niet alleen voor de zuivelhandel maar ook b.v. voor de paardenhandel. Men moet b.v. maar eens de export van enkele paarden meemaken om voor goed een afkeer te krygen van de overheid als handelaar. Misschien kan minister Mansholt nog iets van zyn ambtgenoot minister van de Brink leren. Wat er overigens van zij, de mar garine wordt gesteund -en de boter niet. Bovendien wordt de boter be neden kostprijs aan Engeland ge leverd. Is dat nu nodig? Zo ja, dat men het ons dan uitlegt. De boerenstand heeft in de afgelopen vyftien jaren zijn nationale waarde en daarmede zyn bestaansrecht be wezen. Wat is nu de nationale waarde van de margarine-industrie eco misch en cultureel Zeker de boerenstand heeft geen monopolie en za! zelfs bereid moeten zyn tot offers ten bate van anderen, maar alleen wanneer de noodzaak daartoe wordt aangetoond. TH. P. IJS Het is er dan eindelijk van geko men, we hebben de schaatsen van de zolder kunnen halen en de sport is weer begonnen. We kregen weer een drup aan de neus, koude handen en koude voeten, tintelende oren, maar we hebben weer geschaatst. Op de Rouwkoelen, die langzamerhand nog maar kullekes zyn en in Caster.ray in het broek tegen entree. En eerlijk, we hebben onhandig staan te lum melen, maar een mens zou byna niet meer weten hoe ijs er uit ziet in de laatste jaren. Van de andere kant vliegen de dure kolen de schoor steen uit en ligt het bouwen stil en mer.ig huismoeder luistert naar de berichten of het niet eens anders wordt en de weerprofeten kijken naar de maan en luisteren naar de wind en doen uiterst geheimzinnig of ver tellen onzin. De boeren lachen, want wat vergif niet deed, doet misschien de koude, maar dood moeten ze de veldmuizen. Kortom het is weer winter en malse ijsbloemen staan weer op de ramen en het wordt telkens moeilijker 's morgens uit je bed te komen. Maar hopelijk duurt het niet te lang. Zegt een oud versje ni«t„Met St. Antoon en St. Sebastiaan. zal de winter het hardste gaan" en 17 en 20 Januari zijn reeds achter de rug. En als dat zo is, dan hebben we het ergste achter de rug. GENEYER Het is een wonderlijk spul, die kleurloze drank in de groene flessen of kruiken met veelkleurige etiket ten. De eerste borrel smaakt niet eens zo lekker, maar nummer twee glijdt al veel beter en na een poosje begin je zelf te glijden en is de wereld rozengeur en maneschijn, moet je praten of je wilt of niet en 's ander daags heb je een moorddadige kater en verschrikkelijke dorst. De een zegt dat het goed voor de pieren is, de andere noemt h6t ver gif in een andermans lichaam, maar er worden behoorlijke voorraden van geconsumeerd, ondanks het feit dat het bier weer zo best is. Tegen een spaarzaam gebruik is weinig te zeggen, speciaal met 't oog op die pieren, maar consumeert men er te veel van, dan loopt men de kans op de zwarte lijst te komen en dan ziet de kastelein je niet graag binnen stappen. Maar wat te zeggen als men, zoals in Ysselsteyn Zondag j.l., na jaren weer eens in een café een borreltje kan pikken, zonder dat moeder de vrouw er by zit. Zegt dan is wat als er '8 avonds heren zyn, die ditheuge- ïyke feit zo heugelijk gevierd hebben dat het hen vier dagen daarna nog heugt. Het is natuurlijk fout, maar ;.1p je voor een borreltje eerst kilo meters ver moest fietsen of er thuis een moest pakken, waar toch hele maal niets aan is, onder het alziend oog van moeder de vrouw, terwijl je nu zo maar een café binnen stapt, kom, kom.... ze werken in Schiedam toch niet voor de muizen. En gestraft zyn ze, al was het enkel maar die kater en een dorst, meneertje.... BANKEN Zondag werd vanaf de preekstoel verteld, dat men anderhalf jaar na de opening van de kerk, reeds aan het bylappen moest omdat de bemin de gelovigen de onderkant van de muren danig hadden toegetakeld. Bovendien waren de banken ook opgeknapt en dezelfde gelovigen wer den verzocht ook daar op te letten. Hierop begon de halve kerk ernstig de bank achter zich te onderzoeken op natte plekken en wat dies meer zei, maar de vermaning was enkel bedoeld om de banken in ere te houden, nu die weer een goede beurt gehad hadden. Maar misschien kan de bezorgdheid, die men Zondag aan de dag legde ook voortdurend aan de dag gelegd worden, dan is een dergelijke jaar lykse uitgave voor onze berooide kerk niet meer nodig. Dat het druk zou worden met de eerste zitting van de Raad van Ellef, had iedereen wel gedacht, maar dat het er zo zou spannen, dat een hon derdtal mensen zonder kaartje bleven_ was buiten verwachting. En deze hebben ook wat gemist, want dit jaar heeft Sirku8 Mök wel een buiten gewoon aardig programma gebracht. In het officiële gedeelte kregen wo de installatie van de Raad van Ellef, die temidden van de boerenkool te prijken stond in al haar glorie. Bij de liedjeskeuze, waarby werd gedeind en geschunkeld, dat het een lieve lust was, kwam als vastenavond lied 1950 het schone gedicht van Jan Gerrits uit de busZiede Wel.... op de wys van Jingle Bells. En dan was na een inleidend liedje van G. Janssen het grote ogenblik gekomen, dat de nieuwe Prins ge maskerd en wel zyn intrede deed in het land van de Piëlhazen en aldra bleek, dat de Vastenavond in 1930 zal staan onder leiding van Z.K.D. Prins Jan I, of te wel J. Tillemans, die de scepter zal zwaaien. In het tweede gedeelte van de avond konden Jaakkob en Joohan zich helemaal uitvieren en in een bonte mengeling van zang en voordracht, werd de kolder de zaal ingeslingerd. We zagen de twee Hiobas, Ben- jamino Gil-nie, een uitstekende creatie van P. Janssen, we hoorden het ac cordeon-duo, de voordracht Elf man en een meisje, we maakten de-spraak waterval mee, die gewonnen werd door Mevr. Kengen, kortom, het lachen was niet van de lucht. Maar dan kwam Nico van Melo onze stoere hengst, ditmaal in een bruin Zondags pakje en toonde zyn kunsten. Het bleek, dat hy in de vyftien jaren van zyn leven de Ven- rayse politiek heel aardig begrepen had. Tot slot bracht hy MissPlastica binnen, die het publiok verraste met enkele sublieme staaltjes van Koord dansen en daarmede een einde maakte aan deze avond van lol en plezier, die onder leiding van Joohan en Jaakkob een vlot verloop had. Het uitgebreide orkest van de Peel- zwervers gaf een uitstekende bege leiding weg en wist op verdienstelijke wyze de pauzes te vullen. De stallen, die in de pauzes te be zichtigen waren, gaven een uitge breide collectie dieren te zien, waar menigeen nog een hartelyk om heeft kunnen lachen. De zittingscommisie en vooral de twee conferenciers hebben eer van hun werk gehad. Geruchten als zou Sirkus Mök nog een een tweede voorstelling geven, konden nog niet bevestigd worden, daar men nog aan het onderhandelen is met nieuwe artisten. De buurtverenigingen hebben geza menlijk besloten de boerenbruiloft weer te organiseren en ongetwijfeld zal dit onderdeel nog uitgebreider en beter zyn als het vorig jaar. Intussen zyn reeds de eerste op gaven binnen van wagens voor de optocht en binnenkort zal een aparte commissie Zondags zitting hebben om ideën te verstrekken en nader over leg te plegen. Nadere mededelingen hierover volgen nog. De advertenties voor de Vasten- avondkrant moeten uiterlijk Donder dag by de drukker van dit blad worden ingediend. CHINA Het mag merkwaardig heten, dat de twist over Frankrijk en Duitsland over het Saargebied betrekkelyk wei nig opwinding heeft veroorzaakt. Nog voor 1939 zou men er een aan leiding in hebben gezien tot een wereldoorlog en... nu Iedereen is vervuld van het pro bleem, dat China stelt. Een maand onderhandelde Mao T6e de Chinese communistenleider, in Moskou. Er is een vriendschapsverdrag gesloten. Natuurlijk. Er is een gemengde maatschappij opgericht voor aanleg van spoorwegen in het grensland Sinkiang (chinees Toerkesten) wat altijd een veeg teken is op zulke wyze vermomt zich altijd het (ditmaal russische) imperialisme. De geruchten over onenigheid tussen Mao en de Russen houden aanMao zou weerstand moeten bieden aan sterke Russische druk.. Maar als hy concessies doet, zal Rusland hem in ruil zeker veel be loven... op kosten van de belangen van Amerika, Engeland en Frankryk. Vooral in Parijs is men zeer ner veus, nu Mao de rebellenregering van Ho Tsji-minh in Indo-China heeft erkendmen vreest n.l. Chinese expansie in die richting. Waarschijnlijk nog ten onrechte. Maar goed, alles wat in Azië gebeurt is nu actueel. Indien ook de Frans-Duitse ruzie een provinciale kwestie schijnt, be wijst zulks, hoe weinig Europa nog in de internationale politiek bepaalt. Frankrijk is zwak, Duitsland is het, beide leven by de gratie van de Ver. Staten. De V.S. betalen de Marshall hulp voor beide, zy zullen het Franse leger helpen uitrusten en hebben West-Duitsland bezet. Het gekibbel over de Saar lykt ietwat tragi-ko- misch. Duitsland keert terug. Maar bij nader inzien heeft het duitse optreden een belangrijke ach tergrond. Dat men zich in Bonn sterk genoeg gevoelt, om franse erkende aanspraken te betwisten, komt voort uit het groeiend besef van Frankrijks zwakte. In Indo—China kan de franse regering goen orde scheppen. Zy ver keert op slechte voet met Spanje, vooral in Marokko en dit Spanje mag zich nu verheugen in toenemende amerikaan8e belangstelling. Acheson zal herstel der normale diplomatieke betrekingen bepleiten en heeft niets tegen leningen. Te Parys vreest men voorts de dreigende duitse concurrentie op de staalmarkt. De Duitsers daarentegen geven niets uit voor bewapening en te metr voor industrieel herstel. Zy pogen de Amerikanen te overtuigen, dat zy onmisbaar zyn by het afweren van het Russische gevaar. Thans hebben zy in Westduitsland en Berlyn samen 2.3 millioen werk lozen en de regering te Bonn dringt er op aan, om de productie capaciteit uit te breiden, alweer om het com munisme geen voedsel te geven. Zy maken aanspraak op de vroegere oostduitse gebieden, die nu Pools zyn en zeggen, dat zy die stryd niet kunnen voeren, als zy tegegelyk afst-and doen van gebied in het westen. Dus ze vragen het Saargebied weer terug. De Fransen zyn daardoor zeer ge ïrriteerd. Zy willen helemaal niet dat Duitsland de oostelijke gebieden terugkrijgt. Ze hebben er geen ver trouwen in, dat de Duitsers zich niet tóch eens met de Russen samen tegen het Westen zullen keren. In rechtse duitse kringen bestaat immers reeds een stroming om door handel met Rusland en China er weer boven op te komen. Te Parys zou men duitse herbewapening onder de huidige om standigheden zien als een bedreiging. Saargebied symbool Zo is het Saargebied een symbool van het voortbestaan van een oude strijd om de grenslandende Elzas, Lotharingen, Luxemburg, het Saarge bied. Zoals België een tol-unie heeft met Luxemburg, wil Frankryk er een met het Saargebied. Dus zou Saarland autonoom worden, zonder douane grens met Frankryk (dat ook de buitenlandse betrekkingen zou waarnemen) terwyl de mynen voor 30 jaar aan Frankryk zouden worden verpacht. Saarland produceert ongeveer even veel steenkool als Nederland (12 mil lioen ton per jaar) en heeft byna een millioen inwoners (Luxemburg maar ruim 300.000) en is tot isoi een onafhankelijk graafschap geweest onder een zijtak van het Huis Nassau. Toen is het frans geworden, en in 1815 pruisisch. In 1918 bezetten de Fransen het weer (ze kregen de mynen als herstelbetaling) maar een plebis ciet in 1933 leverde een overweldi gende meerderheid op voor aansluiting by het Duitsland van Hitier. De Fransen ontvingen toen weer een schadeloosstelling voor de mynen. In 1945 herkregen zy het beheer over dit gebied, en sindsdien hebben de Ver. Staten en Engeland de franse plannen goedgekeurd, om Saarland autonoom te maken, economisch ver bonden met Frankryk. Zowel Londen als Washington heb ben dan ook de Duitseis gewaar schuwd, dat zy achter Frankryk stonden, en dat Bonn niet moest proberen, verdeeldheid te zaaien tus sen de bezetters. De mislukte poging, Frankryk en Duitsland te verzoenen, terwyl Europa reeds zo zwaar is getroffen, blijft echter een schokkend feit. Maar misschien brengt een accoord tussen beide landen en Bene lux over samenwerking van de mynen en hoogovens in éne europese combi natie toch nog uitkomst. Wie weet? Weer blokkade van Berlyn? Intussen is in Berlyn weer eens een voorbeeld gegeven van broeder lijke eensgezindheid tussen Amerika eu Rusland, de twee veroveraars van Duitsland. In de West-Europese zóne stond een groot gebouw van de duitse spoorwegen, met meer dan 600 kamers leeg. Dit gebouw staat onder Russisch beheer, daar de Russen de spoorwegen onder hun beheer hebben, maar de Amerikaan, die zo al een geweldige woningnood kent in het Westen niet het minst omdat er vele vluch telingen uit het Oosten zyn pikte het in. Prompt liet de Rus de treinen ofwel langzamer, ofwel helemaal niet lopen, zogenaamd omdat de dienst door de inbeslagname van dat lege gebouw niet behoorlijk kon functio neren en hierdoor werden Berlyn de dupe. Nu Amerika op hoog plan met Rusland tot vergelijk probeert te komen, was dit incident niet prettig, met gevolg, dat de Amerikaan het hoofd boog en het gebouw verliet. De Rus kreeg toen in de gaten, dat by zich weer wat permiteren kan en begon lustig te treiteren, de toegangswegen van het Westen naar Berlyn werden weer strenger bewaakt en alle mogelijke maatregelen werden getroffen, waarvan het verkeer grote hiüder ondervind. De Amerikaan heeft tot nu toe enkel geprotesteerd, waarschijnlijk de bevel van hogerhand, maar Amerika zelf schynt nog steeds niet begrepen te hebben, dat men met deze heren niet praten kan en niet tot een rege ling kan komen. Het vredesverdrag met Oostenrijk is daar wel een sprekend bewys van, twee en een half jaar wordt daar nu reeds over onderhandeld en tot heden is het resultaat, zoals alle overleg met de Rus8en,nul komma nul. Wat we afgelopen weekend in In donesië hebben zien geoeuien, is naast een ernstige waarschuwing, toch ook wel een bewys van wat wy vorige week leeds zeiden, n.l., dat de Indo nesische regering, in plaats van zo begerig de ogen te richten opNieuw- Guinea, allereerst maar eens moet zorgen voor de binnenlandse rust en veiligheid van Java zelf. Westerling, een Nederlander, maar door geboorte en godsdienst hy is Mohammedaan meer Oosterling, heeft zich aan het hoofd gezet van de Ratu Adil, een legermacht van Indo nesiërs en Nederlanders, ter verdedi ging van de democratische rechten van West Java, die volgens hem door de Republiek worden onderdrukt. Die probeert van de Verenigde Staten van Indonesië een eenheidsstaat te maken, waarin de mensen uit de Republiek de hoofdrol spelen. En als een demonstratie van zyn macht en zyn kunnen heeft hy deze week Bandoeng veroverd op de T.N.I., die hier wel een allertreurigst staaltje van haar kunnen weggaf, zy vluchten n.l. de bergen in. Door bemiddeling van Nederlandse zyde is Westerling weer terug ge trokken en heeft met deze actie prac- tisch de aandacht van de gehele wereld tot zich getrokken. Deze actie is af te keuren, maar z(j was te verwachten, vooral in de over gangsmoeilijkheden die dit nieuwe ryk der Verenigde Staten meemaakten. Want wat is de politieke achtergrond van dit „incident" Westerling? We hebben hierboven reeds uiteen gezet hoe de verhouding van West- Java tot de Republiek is. Beiden, twee federale staten in het grote geheel, maar waarvan de laatste - bewust of onbewust - de eerste feitelyk wil uitschakelen. By de opperste leiding van de T.N.I., in de hoogste regeringskringen, is al les Republikein wat de klok slaat en daar is vooral van Westerse zyde critiek op.

Peel en Maas | 1950 | | pagina 1