9,
Betekenis van
de landbouw.
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
De Ketk Meest
de zonde niet.
Boter of
Margarine
ueepelnzUiqen.
Vastenavond
De uteield eend.
De toestand in
Indonesië
Een en Zeventigste Jaargang
Druk en Uitgave
Firma van den Munckhof
Drukkerij
Kantoorboekhandel
Grootestraat 28
Telefoon K 4780 512
Postrekening 150652
PEEL EN MAAS
Advertentieprijzen
op aanvraag verstrekt
Abonnementsprijs
per kwartaal:
voor Venray fl 1.00
buiten Venray fl 1.20
uitsluitend vooruitbet.
Met het streven naar industrialisa
tie komt in ons Nederland de land
bouw wel enigzins in het gedrang.
Het is industrie wat de klok slaat
en soms is het juist of de rol van
de Nederlandse boer en landbouwer
is uitgespeeld l
Dat dit zeer zeker niet het geval
is en de 20 pet. van de Nederiandse
bevolking, die zyn arbeid vindt in
landbouw, veehouderij, tuinbouw en
pluimveehouderij, levert voor Neder
land het grootste percentage aan
deviezen, voedingstoffen enz. op.
De Nederlandse boer heeft een
buitengewoon goede naam over de
gehele wereld. We zien dat erkent
door Braziliö, Argentinië, Australië
en Canada, die het liefst de Neder
landse boer als emigrant zien komen.
Maar we zien dat ook erkend door
de Marshall hulp te Parijs, die de
volgende gemiddelde getallen heeft
berekend, uitgedrukt in dollars en
per hectare:
Nederland 380
België 330
Denemarken 270
Engeland 194
Frankrijk 184
Wel een sprekend bewijs, dat de
meeste landen van de Nederlandse
boer nog gerust wat leren kan en
dat de productiekosten de laagste
zijn van alle W est-Europese landen.
Landbouw en industrie.
Klaagt men bij de industrie, dat
het vooroorloge werkprestatie, on
danks de verbeterde sociale maat
regelen en de hogere lonen, nog
steeds niet is bereikt, by de land
bouw constateert men juist het
tegenovergestelde.
Zo geven officiële cijfers aan de
productiviteit per werker in de beide
laatste jaren, uitgedrukt in procenten
van 193*:
landbouw industrie
1938 100 100
1046 90 81
1949 103 90
Het is dus zo, dat in de landbouw
in 1949 20 werkkrachten even veel
voortbrachten als 21 werkkrachten
in 1938, terwijl in de industrie in
1949 22 werkkrachten evenveel pres
teerden als in 1938 gebeurde door 20
werkkrachten.
Kekent men dan nog, dat de in
dustrie een groot deel van de meer
dere productiviteit weer besteden
moet aan investeringen, iets wat de
landbouw lang niet in die mate
nodig heeft en waardoor dus een
extra winst ontstaat.
Ook op exportgebied tellen onze
boeren ook nog mee.
Sinds 1945 verzinkt Nederland in
de schulden en de enigste oplossing
is export en nog eens export. En zij
die menen, dat de industrie daar
wel het leeuwenaandeel in heeft,
vergissen zich degelijk, want de offi
ciële exportcijfers geven weer een
geheel ander beeld.
Om een gemakkelijke en overzich
telijke vergelijking te krijgen, ver
melden we alleen de exportsaldi.
Dus hiervan is afgetrokken, wat
de landbouw weer moet importeren,
zoals kunstmeststoffen, pootgoed enz
Een deel wordt ingevoerd uit
de landen met de zg. harde valuta
waar Nederland zeer knap inzit, een
ander deel uit landen met zachte
valuta, dus landen, die feitelijk in
hetzelfde schuitje zitten als Neder
land.
Landen met harde valuta's zijn de
Verenigde Staten, Zuid Amerika, Ca
nada, België, Zwitserland en Duits
land. Bij de zachte valuta neemt
vooral Engeland een grote plaats in.
1947
landbouw
industrie enz.
hard
m 402
m 1311
zacht
p 229
m 713
Totaal
m 1734
m 484
1948
landbouw
industrie enz.
m 384
m 1250
p 313
m 914
Totaal
m 1634
m 601
ie 8 mnd. 1040:
landbouw m 68
industrie enz. m 020
p 331
m 317
Totaal
m 997
m 186
De m voor de getallen betekent
min, dus een nadelig saldo, do p
betekent plus, dus_ een voordelig
saldo.
En we zien dus, dat in de eerste 8
maanden van 1049 de agrarische
uitvoer naar de landen met zachte
valuta een voordelig saldo opleverde
van 331 millioen gulden en naar de
landen met harde valuta ogenschijn
lijk een nadelig saldo van 68 mill.
In werkelijkheid zit hier echter
een uitgaaf in van 83 millioen voor
broodgraan voor het Nederlandse
volk, zodat er voor de landbouw een
vooidelig saldo is van 17 millioen.
Men vergelijke daarmee de cijfers
voor de industrie.
Uit deze enkele cijfers blijkt dus
al het geweldige belang van de Ned.
landbouw, waarbij we dan nog niet
eens gewezen hebben op: de voedsel
opbrengst voor eigen land. En zo is
het begrypelyk dat de landbouwers
feitelyk zich wel eens geraakt voe
len, als zy maar horen praten over
vestiging en uitbreiding, en zy zelf
achteruit gezet Wurden. Want even
goed als men zich voor industralisa-
tie offers gedoogd, moet dat eveneens
voor do landbouw geschieden, En dat
dit inderdaad zo ook gebeurt,daarmee
zijn de landbouwers het nog lang
niet sens.
Peel-ontginningen
In dit verband kunnen we dan ook
nog vastknopen de zorgen voor onze
ontginningen. Er is de afgelopen vijf
tig jaren veel gebeurd, speciaal in
onze omgeving. We hebben duizenden
en duizenden hectaren Peelgrond, vol
curf en moerassen zien veranderen in
flinke boeren-bedryven, we hebben
boerderijen zien verrijzen, waar de
boeren trots op zyn. Maar we zijn er
nog lang niet. Terwijl hier een kost
bare Vredepeel onaangeroerd blijft
liggen, moeten de jongeren naar el
ders vertrekken voor een bestaan, en
wy hadden zeker verwacht dat reeds
dit jaar begonnen was aan de ontgin
ning, waardoor een nieuwe mogelijk
heid zal worden gesticht tot vestiging.
In de andere Peel liggen nog grote
stukken braak, en het is voor ons
een vraag, waarom deze grond niet
klaar gemaakt wordt. Grote Kosten
brengt dit ontegenzeggelijk met zich
mee, maar de landbouw verdient ook
weer veel voor ons land, en de emi
gratie kost ons millioenen, omdat de
besten van ons heengaan.
Dankbaar voor wat er gedaan is staat
de Nederlandse landbouwer met bei
de benen op de grond, die door zijn
bewerking zulk een ryke vruchten
draagt, maar daarnaast ziet hy ver
langend uit naar erkenning van
zyn verdiensten en naar de zelfde
mogelijkheden, die aan anderen
boden wordt.
De Kerk is Gods eigen stichting;
zy is zyn gekroonde bruid, de grete
liefde van zyn hartzy is niets an
ders dan de voortlevende Christus op
aarde in en door haar sacramenten
zet de verrezen en verheerlijkte Chris
tus zyn leven onder ons voort, ons
tot heil en zegening.
De Kerk als zichtbare gemeenschap
van de gelovigen is een gemeenschap
van mensen. En wie mensen zegt,
zegt zondaars. Het is geen gemeen
schap van heiligen, maar van zwak
ke, zondige mensen, van mensen die
sterk zyn van geest, maar zwak van
vlees, van mensen die Gods beeld moe
ten weerspiegelen in het licht van
hun ogen, in de glans van hun ziel,
maar wier trekken misvormd zyn
door de zonde, door de hartstocht,
door de gemeenheid.
Wie in de Kerk alleen mensen ziet
en mensen vindt, zal in haar nooit
de schaapstal van Christus erkennen.
Hy staart zich blind op de scheuren
in de buitenmuren en ontdekt nooit
het eeuwige licht, dat van binnen
brandt. Hy ziet het uitwendige kleed
dat vol praal en luister is, en niet
zelden vol scheuren en vlekken, maar
de rok zonder naad ziet hy niet,want
die wordt alleen in haar binnenste
heiligdom gedragen.
Laten we ons nooit ergeren aan de
zonde in de Kerk, aan de zondaars
die tot haar leden behoren, aan de
zondaars die geroepen zyn haar te
leiden en te besturen. Ons geloof is
zeer klein en zwak, als we niet ver
der zien zien,al8
wy geen onderscheid weten temaken.
Christus is het mensgeworden Woord,
de oudste broeder van alle mensen;
Hij is nederig genoeg om in zyn le
uematen de wonden van onze zonden
en zwakheden te dragen. Als Hy zich
niet schaamt voor ons, mogen wy
ons niet schamen over onze broeders
en zusters, die nog zwakker zyn dan
wy.
De grote Augustinus, die heel zyn
bewondering voor de Kerk neer-
legd in zyn beschrijving van de Gods-
staat, verzuchtte z«er dikwijls: „Op
de dorsvloer der Kerk ligt meer kaf
dan koren, zoals op alle dorsvloeren"
Er is veel kaf geweest op de dorsvloer
der Kerk, ook in de allereerste eeu
won van haar bostaan, ook tijdens
haar bloedigste vervolgingen. Ook
thans is er nog veel kaf onder het
koren. Hoofdzaak is, dat wy zelf niet
tot het Kaf maar tot het koren beho
ren.
De onlangs overleden Franse katho
lieke romanschrijver Georges Bernra-
nos schreef in zyn „Dagboek van een
Dorspastoor" „Een volk van Christe
nen is geen volk van heilige boon
tjes. De Kerk heeft sterke zenuwen
I zij vreest de zonde niet, integendeel:
zij durft die in het gezicht zien, rus
tig, en evenals onze Zaliemaker neemt
ook zy die vóórhaar rekening,neemt
zy die op zich". Zy vreest de zonde
niet, omdat haar Meester alle zonden
gedragen heeft en alle zonden heeft
uitgeboet. Zij vreest ze niet, omdat
in haar schoot de bron van de over
vloedigste verlossing verborgen is
En omdat zy de zonde niet behoeft
te vrezen, voelt zy zich nooit versla
gen door de zonde van de mensen.
Steeds kan zy de zonde in een ziel
overwinnen, steeds kan zy de boeien
van de zondaar verbrijzelen, steeds
kan zy zijn ziel opvoeren tot het
licht.
P. H. RONGEN 0. C. R.
Heeft onze boerenboter nog een toe
komst
Onze boeren hopen het, maar de
rest van de wereld ziet er maar wei
nig heil meer in. En wat erger is
ook onze minister van Landbouw
ontkent 't in alle toonaarden. Al zyn
maatregelen zijn er op gericht om
onze boerenboter van de markt te
doen verdwynen.
Allereerst door de margarine en
daardoor de margarine-industrie
te steunen zó zelfs, dat voor ons mid
delmatig verdienende Nederlanders
de natuurboter een historisch begrip
geworden is. Want welke huisvrouw
koopt er nog boter voor ruim 3 gulden
als zy de margarine voor slechts
f 1,36 per kilo kan krygen l
Minister Mansholt baseert zyn me
ning op de wereldmarkt. Maar volgens
ingewyden ziet onze agrarische be
windsman op die wereldmarkt alleen
maar Engeland staan, waaraanhy onze
boter, die in Nederland ruim 3 gulden
de kilo kost, voor f 3,30 per kg laat.
Er schijnt een andere uitvoerpolitiek
mogelijk, waardoor betere prijzen ge
maakt kunnen worden. Bovendien
ziet Mansholt onze melk liever om
gezet in kaas, melkpoeder en gecon
denseerde melk dan in boter. Voor
deze producten kan hij betere pry zen
maken.
Maar zo iets is vlugger gezegd dan
gedaan en de medewerking van alle
departementale instanties in dit op
zicht schijnt ook niet bepaald vlot te
wezen.
Zou het niet beter zyn, indien de
overheid zich eens wat meer op het
gebied van de handel zou terugtrek
ken. Me dunkt, dat alles dan wel iets
vlotter en zakelijker zou gaan. Trou
wens dit geldt niet alleen voor de
zuivelhandel maar ook b.v. voor de
paardenhandel.
Men moet b.v. maar eens de export
van enkele paarden meemaken om
voor goed een afkeer te krygen van
de overheid als handelaar. Misschien
kan minister Mansholt nog iets van
zyn ambtgenoot minister van de Brink
leren.
Wat er overigens van zij, de mar
garine wordt gesteund -en de boter
niet. Bovendien wordt de boter be
neden kostprijs aan Engeland ge
leverd.
Is dat nu nodig?
Zo ja, dat men het ons dan uitlegt.
De boerenstand heeft in de afgelopen
vyftien jaren zijn nationale waarde
en daarmede zyn bestaansrecht be
wezen. Wat is nu de nationale waarde
van de margarine-industrie eco
misch en cultureel
Zeker de boerenstand heeft geen
monopolie en za! zelfs bereid moeten
zyn tot offers ten bate van anderen,
maar alleen wanneer de noodzaak
daartoe wordt aangetoond.
TH. P.
IJS
Het is er dan eindelijk van geko
men, we hebben de schaatsen van de
zolder kunnen halen en de sport is
weer begonnen. We kregen weer een
drup aan de neus, koude handen en
koude voeten, tintelende oren, maar
we hebben weer geschaatst. Op de
Rouwkoelen, die langzamerhand nog
maar kullekes zyn en in Caster.ray
in het broek tegen entree. En eerlijk,
we hebben onhandig staan te lum
melen, maar een mens zou byna
niet meer weten hoe ijs er uit ziet
in de laatste jaren. Van de andere
kant vliegen de dure kolen de schoor
steen uit en ligt het bouwen stil en
mer.ig huismoeder luistert naar de
berichten of het niet eens anders
wordt en de weerprofeten kijken naar
de maan en luisteren naar de wind
en doen uiterst geheimzinnig of ver
tellen onzin. De boeren lachen, want
wat vergif niet deed, doet misschien
de koude, maar dood moeten ze de
veldmuizen.
Kortom het is weer winter en malse
ijsbloemen staan weer op de ramen
en het wordt telkens moeilijker
's morgens uit je bed te komen.
Maar hopelijk duurt het niet te lang.
Zegt een oud versje ni«t„Met St.
Antoon en St. Sebastiaan. zal de
winter het hardste gaan" en 17 en
20 Januari zijn reeds achter de rug.
En als dat zo is, dan hebben we het
ergste achter de rug.
GENEYER
Het is een wonderlijk spul, die
kleurloze drank in de groene flessen
of kruiken met veelkleurige etiket
ten. De eerste borrel smaakt niet eens
zo lekker, maar nummer twee glijdt
al veel beter en na een poosje begin
je zelf te glijden en is de wereld
rozengeur en maneschijn, moet je
praten of je wilt of niet en 's ander
daags heb je een moorddadige kater
en verschrikkelijke dorst.
De een zegt dat het goed voor de
pieren is, de andere noemt h6t ver
gif in een andermans lichaam, maar
er worden behoorlijke voorraden van
geconsumeerd, ondanks het feit dat
het bier weer zo best is.
Tegen een spaarzaam gebruik is
weinig te zeggen, speciaal met 't oog
op die pieren, maar consumeert men
er te veel van, dan loopt men de
kans op de zwarte lijst te komen en
dan ziet de kastelein je niet graag
binnen stappen.
Maar wat te zeggen als men, zoals
in Ysselsteyn Zondag j.l., na jaren
weer eens in een café een borreltje
kan pikken, zonder dat moeder de
vrouw er by zit. Zegt dan is wat als
er '8 avonds heren zyn, die ditheuge-
ïyke feit zo heugelijk gevierd hebben
dat het hen vier dagen daarna nog
heugt. Het is natuurlijk fout, maar
;.1p je voor een borreltje eerst kilo
meters ver moest fietsen of er thuis
een moest pakken, waar toch hele
maal niets aan is, onder het alziend
oog van moeder de vrouw, terwijl je
nu zo maar een café binnen stapt,
kom, kom.... ze werken in Schiedam
toch niet voor de muizen. En gestraft
zyn ze, al was het enkel maar die
kater en een dorst, meneertje....
BANKEN
Zondag werd vanaf de preekstoel
verteld, dat men anderhalf jaar na
de opening van de kerk, reeds aan
het bylappen moest omdat de bemin
de gelovigen de onderkant van de
muren danig hadden toegetakeld.
Bovendien waren de banken ook
opgeknapt en dezelfde gelovigen wer
den verzocht ook daar op te letten.
Hierop begon de halve kerk ernstig
de bank achter zich te onderzoeken
op natte plekken en wat dies meer
zei, maar de vermaning was enkel
bedoeld om de banken in ere te
houden, nu die weer een goede beurt
gehad hadden.
Maar misschien kan de bezorgdheid,
die men Zondag aan de dag legde
ook voortdurend aan de dag gelegd
worden, dan is een dergelijke jaar
lykse uitgave voor onze berooide kerk
niet meer nodig.
Dat het druk zou worden met de
eerste zitting van de Raad van Ellef,
had iedereen wel gedacht, maar dat
het er zo zou spannen, dat een hon
derdtal mensen zonder kaartje bleven_
was buiten verwachting. En deze
hebben ook wat gemist, want dit jaar
heeft Sirku8 Mök wel een buiten
gewoon aardig programma gebracht.
In het officiële gedeelte kregen wo
de installatie van de Raad van Ellef,
die temidden van de boerenkool te
prijken stond in al haar glorie.
Bij de liedjeskeuze, waarby werd
gedeind en geschunkeld, dat het een
lieve lust was, kwam als vastenavond
lied 1950 het schone gedicht van Jan
Gerrits uit de busZiede Wel.... op
de wys van Jingle Bells.
En dan was na een inleidend liedje
van G. Janssen het grote ogenblik
gekomen, dat de nieuwe Prins ge
maskerd en wel zyn intrede deed in
het land van de Piëlhazen en aldra
bleek, dat de Vastenavond in 1930 zal
staan onder leiding van Z.K.D. Prins
Jan I, of te wel J. Tillemans, die de
scepter zal zwaaien.
In het tweede gedeelte van de
avond konden Jaakkob en Joohan zich
helemaal uitvieren en in een bonte
mengeling van zang en voordracht,
werd de kolder de zaal ingeslingerd.
We zagen de twee Hiobas, Ben-
jamino Gil-nie, een uitstekende creatie
van P. Janssen, we hoorden het ac
cordeon-duo, de voordracht Elf man
en een meisje, we maakten de-spraak
waterval mee, die gewonnen werd
door Mevr. Kengen, kortom, het lachen
was niet van de lucht.
Maar dan kwam Nico van Melo
onze stoere hengst, ditmaal in een
bruin Zondags pakje en toonde zyn
kunsten. Het bleek, dat hy in de
vyftien jaren van zyn leven de Ven-
rayse politiek heel aardig begrepen
had. Tot slot bracht hy MissPlastica
binnen, die het publiok verraste met
enkele sublieme staaltjes van Koord
dansen en daarmede een einde maakte
aan deze avond van lol en plezier,
die onder leiding van Joohan en
Jaakkob een vlot verloop had.
Het uitgebreide orkest van de Peel-
zwervers gaf een uitstekende bege
leiding weg en wist op verdienstelijke
wyze de pauzes te vullen.
De stallen, die in de pauzes te be
zichtigen waren, gaven een uitge
breide collectie dieren te zien, waar
menigeen nog een hartelyk om heeft
kunnen lachen.
De zittingscommisie en vooral de
twee conferenciers hebben eer van
hun werk gehad.
Geruchten als zou Sirkus Mök nog
een een tweede voorstelling geven,
konden nog niet bevestigd worden,
daar men nog aan het onderhandelen
is met nieuwe artisten.
De buurtverenigingen hebben geza
menlijk besloten de boerenbruiloft
weer te organiseren en ongetwijfeld
zal dit onderdeel nog uitgebreider en
beter zyn als het vorig jaar.
Intussen zyn reeds de eerste op
gaven binnen van wagens voor de
optocht en binnenkort zal een aparte
commissie Zondags zitting hebben om
ideën te verstrekken en nader over
leg te plegen. Nadere mededelingen
hierover volgen nog.
De advertenties voor de Vasten-
avondkrant moeten uiterlijk Donder
dag by de drukker van dit blad
worden ingediend.
CHINA
Het mag merkwaardig heten, dat
de twist over Frankrijk en Duitsland
over het Saargebied betrekkelyk wei
nig opwinding heeft veroorzaakt.
Nog voor 1939 zou men er een aan
leiding in hebben gezien tot een
wereldoorlog en... nu
Iedereen is vervuld van het pro
bleem, dat China stelt.
Een maand onderhandelde Mao T6e
de Chinese communistenleider, in
Moskou. Er is een vriendschapsverdrag
gesloten. Natuurlijk.
Er is een gemengde maatschappij
opgericht voor aanleg van spoorwegen
in het grensland Sinkiang (chinees
Toerkesten) wat altijd een veeg teken
is op zulke wyze vermomt zich altijd
het (ditmaal russische) imperialisme.
De geruchten over onenigheid tussen
Mao en de Russen houden aanMao
zou weerstand moeten bieden aan
sterke Russische druk..
Maar als hy concessies doet, zal
Rusland hem in ruil zeker veel be
loven... op kosten van de belangen
van Amerika, Engeland en Frankryk.
Vooral in Parijs is men zeer ner
veus, nu Mao de rebellenregering van
Ho Tsji-minh in Indo-China heeft
erkendmen vreest n.l. Chinese
expansie in die richting.
Waarschijnlijk nog ten onrechte.
Maar goed, alles wat in Azië gebeurt
is nu actueel.
Indien ook de Frans-Duitse ruzie
een provinciale kwestie schijnt, be
wijst zulks, hoe weinig Europa nog
in de internationale politiek bepaalt.
Frankrijk is zwak, Duitsland is het,
beide leven by de gratie van de Ver.
Staten. De V.S. betalen de Marshall
hulp voor beide, zy zullen het Franse
leger helpen uitrusten en hebben
West-Duitsland bezet. Het gekibbel
over de Saar lykt ietwat tragi-ko-
misch.
Duitsland keert terug.
Maar bij nader inzien heeft het
duitse optreden een belangrijke ach
tergrond. Dat men zich in Bonn
sterk genoeg gevoelt, om franse
erkende aanspraken te betwisten,
komt voort uit het groeiend besef
van Frankrijks zwakte.
In Indo—China kan de franse
regering goen orde scheppen. Zy ver
keert op slechte voet met Spanje,
vooral in Marokko en dit Spanje mag
zich nu verheugen in toenemende
amerikaan8e belangstelling.
Acheson zal herstel der normale
diplomatieke betrekingen bepleiten
en heeft niets tegen leningen.
Te Parys vreest men voorts de
dreigende duitse concurrentie op de
staalmarkt. De Duitsers daarentegen
geven niets uit voor bewapening en
te metr voor industrieel herstel. Zy
pogen de Amerikanen te overtuigen,
dat zy onmisbaar zyn by het afweren
van het Russische gevaar.
Thans hebben zy in Westduitsland
en Berlyn samen 2.3 millioen werk
lozen en de regering te Bonn dringt
er op aan, om de productie capaciteit
uit te breiden, alweer om het com
munisme geen voedsel te geven.
Zy maken aanspraak op de vroegere
oostduitse gebieden, die nu Pools
zyn en zeggen, dat zy die stryd niet
kunnen voeren, als zy tegegelyk
afst-and doen van gebied in het
westen. Dus ze vragen het Saargebied
weer terug.
De Fransen zyn daardoor zeer ge
ïrriteerd. Zy willen helemaal niet dat
Duitsland de oostelijke gebieden
terugkrijgt. Ze hebben er geen ver
trouwen in, dat de Duitsers zich niet
tóch eens met de Russen samen tegen
het Westen zullen keren. In rechtse
duitse kringen bestaat immers reeds
een stroming om door handel met
Rusland en China er weer boven op
te komen. Te Parys zou men duitse
herbewapening onder de huidige om
standigheden zien als een bedreiging.
Saargebied symbool
Zo is het Saargebied een symbool
van het voortbestaan van een oude
strijd om de grenslandende Elzas,
Lotharingen, Luxemburg, het Saarge
bied. Zoals België een tol-unie heeft
met Luxemburg, wil Frankryk er
een met het Saargebied. Dus zou
Saarland autonoom worden, zonder
douane grens met Frankryk (dat ook
de buitenlandse betrekkingen zou
waarnemen) terwyl de mynen voor
30 jaar aan Frankryk zouden worden
verpacht.
Saarland produceert ongeveer even
veel steenkool als Nederland (12 mil
lioen ton per jaar) en heeft byna een
millioen inwoners (Luxemburg maar
ruim 300.000) en is tot isoi een
onafhankelijk graafschap geweest
onder een zijtak van het Huis Nassau.
Toen is het frans geworden, en in
1815 pruisisch. In 1918 bezetten de
Fransen het weer (ze kregen de mynen
als herstelbetaling) maar een plebis
ciet in 1933 leverde een overweldi
gende meerderheid op voor aansluiting
by het Duitsland van Hitier. De
Fransen ontvingen toen weer een
schadeloosstelling voor de mynen. In
1945 herkregen zy het beheer over
dit gebied, en sindsdien hebben de
Ver. Staten en Engeland de franse
plannen goedgekeurd, om Saarland
autonoom te maken, economisch ver
bonden met Frankryk.
Zowel Londen als Washington heb
ben dan ook de Duitseis gewaar
schuwd, dat zy achter Frankryk
stonden, en dat Bonn niet moest
proberen, verdeeldheid te zaaien tus
sen de bezetters. De mislukte poging,
Frankryk en Duitsland te verzoenen,
terwyl Europa reeds zo zwaar is
getroffen, blijft echter een schokkend
feit. Maar misschien brengt een
accoord tussen beide landen en Bene
lux over samenwerking van de mynen
en hoogovens in éne europese combi
natie toch nog uitkomst. Wie weet?
Weer blokkade van Berlyn?
Intussen is in Berlyn weer eens
een voorbeeld gegeven van broeder
lijke eensgezindheid tussen Amerika
eu Rusland, de twee veroveraars van
Duitsland.
In de West-Europese zóne stond
een groot gebouw van de duitse
spoorwegen, met meer dan 600 kamers
leeg. Dit gebouw staat onder Russisch
beheer, daar de Russen de spoorwegen
onder hun beheer hebben, maar de
Amerikaan, die zo al een geweldige
woningnood kent in het Westen
niet het minst omdat er vele vluch
telingen uit het Oosten zyn pikte
het in.
Prompt liet de Rus de treinen
ofwel langzamer, ofwel helemaal niet
lopen, zogenaamd omdat de dienst
door de inbeslagname van dat lege
gebouw niet behoorlijk kon functio
neren en hierdoor werden Berlyn de
dupe. Nu Amerika op hoog plan met
Rusland tot vergelijk probeert te
komen, was dit incident niet prettig,
met gevolg, dat de Amerikaan het
hoofd boog en het gebouw verliet.
De Rus kreeg toen in de gaten,
dat by zich weer wat permiteren kan
en begon lustig te treiteren, de
toegangswegen van het Westen naar
Berlyn werden weer strenger bewaakt
en alle mogelijke maatregelen werden
getroffen, waarvan het verkeer grote
hiüder ondervind.
De Amerikaan heeft tot nu toe
enkel geprotesteerd, waarschijnlijk
de bevel van hogerhand, maar Amerika
zelf schynt nog steeds niet begrepen
te hebben, dat men met deze heren
niet praten kan en niet tot een rege
ling kan komen.
Het vredesverdrag met Oostenrijk
is daar wel een sprekend bewys van,
twee en een half jaar wordt daar nu
reeds over onderhandeld en tot heden
is het resultaat, zoals alle overleg met
de Rus8en,nul komma nul.
Wat we afgelopen weekend in In
donesië hebben zien geoeuien, is naast
een ernstige waarschuwing, toch ook
wel een bewys van wat wy vorige
week leeds zeiden, n.l., dat de Indo
nesische regering, in plaats van zo
begerig de ogen te richten opNieuw-
Guinea, allereerst maar eens moet
zorgen voor de binnenlandse rust en
veiligheid van Java zelf.
Westerling, een Nederlander, maar
door geboorte en godsdienst hy is
Mohammedaan meer Oosterling,
heeft zich aan het hoofd gezet van de
Ratu Adil, een legermacht van Indo
nesiërs en Nederlanders, ter verdedi
ging van de democratische rechten
van West Java, die volgens hem door
de Republiek worden onderdrukt. Die
probeert van de Verenigde Staten van
Indonesië een eenheidsstaat te maken,
waarin de mensen uit de Republiek
de hoofdrol spelen.
En als een demonstratie van zyn
macht en zyn kunnen heeft hy deze
week Bandoeng veroverd op de T.N.I.,
die hier wel een allertreurigst staaltje
van haar kunnen weggaf, zy vluchten
n.l. de bergen in.
Door bemiddeling van Nederlandse
zyde is Westerling weer terug ge
trokken en heeft met deze actie prac-
tisch de aandacht van de gehele
wereld tot zich getrokken.
Deze actie is af te keuren, maar z(j
was te verwachten, vooral in de over
gangsmoeilijkheden die dit nieuwe
ryk der Verenigde Staten meemaakten.
Want wat is de politieke achtergrond
van dit „incident" Westerling?
We hebben hierboven reeds uiteen
gezet hoe de verhouding van West-
Java tot de Republiek is. Beiden, twee
federale staten in het grote geheel,
maar waarvan de laatste - bewust
of onbewust - de eerste feitelyk wil
uitschakelen.
By de opperste leiding van de T.N.I.,
in de hoogste regeringskringen, is
al les Republikein wat de klok slaat
en daar is vooral van Westerse zyde
critiek op.