WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
Een „Hollander" zag ons
§di
(Peace's 4jamanie
welde faest.
UQaning-taeuiiizing
vaat lOentay.
$eugd qemeenteeaad
Veulenkeuring
te Horst
Peelontginning
BEL BIJ BRAND
3 9 2
Zuinig met staken.
De iveceld land.
Zaterdag 26 November 1949 No. 47
Zeventigste Jaargang
Druk en Uitgave
Firma van den Munckhof
Drukkery
Kantoorboekhandel
Grootestraat 28
Telefoon K 4780 512
Postrekening 150652
PEEL EN MAAS
Advertentieprijzen
op aanvraag verstrekt
Abonnementsprijs
per kwartaal:
voor Venray fl 1.00
buiten Venray fl 1.20
uitsluitend vooruitbet.
Kort geleden heeft een redacteur
var. het Algemeen Handelsblad een
tocht langs de Limburgse Maasdorpen
gemaakt. Zijn indrukken heeft hij in
een levendige beschrijving samen
gevat. Over Venray schrijft hij
Venray doet sterk denken aan
Vlaamse plaatsen één of twee jaar
na de eerste wereldoorlog. Menig huis
draagt sporen van beschieting en
bombardementkogelgaten in de
muren, afgebrokkelde kozijnen.
Op verschillende punten zyn nood
woningen verrezen, maar daarnaast
ziet men ook straten met nieuwbouw,
netjes doch eentonig. In het lang
werpige houten gebouw, waarin de
dienst van de wederopbouw is onder
gebracht (hieronder ressorteert het
hele gebied van Noord-Limburg), ver
telt men ons, dat de wederopbouw
gestadig voortgang vindt er werden
alleen in deze éne gemeente 179
panden totaal verwoest, 853 zwaar
en 983 licht beschadigd; 22 panden
zijn nu herbouwd, van de „zware
gevallen" is 8 7 pet. hersteld en van
de lichte reeds 8.2 pet.
De majestueuze kerk van Sint
Petrus Banden, die tijdens de slag bij
Overloon werd gebombardeerd, heeft
haar lioog dak teruggekregen, maar
de 90 meter hoge spitse toren, die
vroeger deze gehele streek beheerste,
bestaat niet meer. Toen de gigant
op 14 October 1944 werd afgeschoten,1
tuimelde hij over het kerkhof heen
en nog altijd ziet men daar vele ge
havende grafstenen en -kruisen. De
gebarsten luidklok is nu zelf grafmo
nument geworden.
De meeste herstelde kei ken hebben
iets kils en naakts, maar die van
Venray bezit, afgezien van de geredde
kunstschatten, een unieke schoonheid
in de doorkijk door haar geopende
middendeuren: een perspectief, zuiver
middeleeuws als de achtergrond van
een primitief heiligenschildery met 'n
groene boomstam in een gewijd licht,
onvergetelijk mooi.
Ze kregen de oorlog thuis
Om het dorpje Wanssum is in de
herfstdagen van 1944 verbitterd ge
vochten. Het doet, nu ietwat droef
geestig aan, daar rondom het brug
getje over de Molenbeek, en de her
nieuwde en vergrote graansilo van de
Landbouwbond geeft het landschap
iets drukkends. Een kwartier verder
gaans ligt het veerhuisje onder enige
lindebomen. Dromerig stroomt de
Maas tussen glooiende oevers die vol
herinneringen zijn aan dramatische
gebeurtenissen.
Aan de overzijde ligt Well met de
tragische bouwval van zijn kerkje.
In 't blanke Wellse veerhuis hangt
een transparant voor een der vensters,
waarop men kan zien hoe dit kerkje
er vóór de oorlog uitzag met zijn
slanke toren.
Door de radio klinkt orgelmuziek
een praeludium van Bach; en burge
meester S.D. Douven vertelt van de
benauwende dagen iri hec najaar van
1944, toen twee of drieduizend burgers
uit Essen en andere grote West-Duitse
steden in Well en omgeving loop
graven kwamen maken.
Eens op een avond klom een van
die Duitsers op de bank achter het
orgel in het kerkje en gaf in vol
slagen duister een bespeling, die in
wijde omtrek de harten ontroerde.
Nooit tevoren had het Wellse kerk
orgel zo schone muziek laten horen.
Des nachts zongen de Duitsers toen
liederen achter de dijk.
Aan de overkant waar de geallieer
den zaten, was het opmerkelijk stil.
Men vergat de oorlog voor enkele
uren. De muziek sloeg een brug over
het water. Des anderen daags be
gonnen de kanonnen weer te blaffen
(de Duitsers moesten hun luttele
stukken geschut voortdurend ver
plaatsen om hun tegenstanders de
indruk te geven alsof zij er méór be
zaten) en precies om twaalf uur
's middags werd het Wellse kerkje
aan stukken geschoten.
De burgemeester, ondergedoken in
een keldertje, heeft het alles van nabij
gezien en er een dagboek over vol
geschreven. Helaas heeft hij dit dag
boek, bij zijn avontuurlijke vlucht
over de Maas in een harmonica ver
borgen moeten achterlaten; misschien
wordt het nog eens ergens in Duits
land gevonden.
Legendarische tocht
De tocht van de burgemeester per
kano in die sneeuw jacht van 11 op
12 Januari 1945, toen alle inwoners
van Well plotselingmoesten evacueren
heeft in het'dorp iets vaneen legende
gekregen. Ieder jaar op deze datum,
komen degenen, die achter de burge
meester aan de rivier overstaken en
(zonder het te weten) dwars door een
mijnenveld naar de geallieerde linies
liepen tezamen teneinde hun redding
te herdenken. De geallieerde bevel
hebber aan het front bij Wanssum
kreeg belangrijke inlichtingen en dank
zij de voorspraak van de burgemeester
werd het historische kasteel van Well
voor verwoesting gespaard.
Dit kasteel verdient, juist in een
landstreek, die zooveel mooie gebou
wen heeft mceten verliezeu, een
beter lot dan het nu beschoren
schijnt.
Het is sterk vervallen, weer en
wind hebben vry spel in de hoge,
stille vertrekken, waarmuren, schou
wen, schoorsteenmantels en vensters
in bedroevende toestand verkeren;
gescheurde lapjes vervangen glas, op
de wanden zyn herinneringen aan
een 3oldatenverblyf te vinden. („Wy
houden ons aan één meisje" met
een summier portret) en de houten
trappen zijn een schande voor zulk
een aristocratisch slot.
In een bijgebouw is de landbouw
school onderdak gebracht en 't oude
jagershuis nabij de ingangspoort heeft
men tot kerk verheven: een van de
merkwaardigste kerkjes van Neder
land nu, donker en mysterieus, de
zware stylen en gebinten geven het
geïmproviseerde bedehuis een uniek
landelijk cachet, nergens zal men een
stemmiger Kerstmis kunnen vieren
dan in deze innig-vrome stal.
Toon Vader Benedictus is de zesde
eeuw zijn Regel schreef en de ont
vangst van do gasten regelde, be
paalde hij, dat er by het ontvangen
van armen en pelgrims, de uiterste
zorg aan de dag gelegd moet worden,
want de eerb:ei voor de ryken
zegt hy boezemt van zichzelf al
genoeg ontzag in.
Zo is het gebleven tot op de hui
dige dag; de ryken hebben overal de
voorrang; de gewone man moet voor
hen opzy; zij behoeven zich niet te
storen aan de wet, want hun geld
maakt hen onstrafbaar; alle deuren
gaan voor hen open en iedereen buigt
als een knipmes; bovendien vormen
zy een gesloten kp.ste, waarin geen
vreemdeling binnendringt en waar
binnen allen elkander helpen,
indachtig het schone woord, dat
grote honden elkaar niet by ten.
Een Fransman heeft het afgrond
diepe verschil tussen ryk en arm
scherp en geestig getekend: „Un
idiot pauvre est un idiot; un idiot
riche est un riche". Een arme idioot
is een arme zonder meer; een rijke
idioot is altyd nog een man met
centen.
Steeds wordt een ryke anders,
milder beoordeeld dan een arme,
ofschoon wy allen er diep van over
tuigd zyn, dat de waarde van een
mens niet gelegen is in zijn beurs,
zyn auto, zyn banksafe, maar in zyn
hart, zyn karakter, zyn ziel.
Een is er geweest, die geen vinger
verroerde voor alle schatten van de
wereld en daarom het recht had de
rijkén de zweep van zyn harde
woorden over de rug te trekken:
Christus. Letterlyk zegt Hy in het
Evangelie: Voorwaar Ik zeg u: het
is voor een ryke moeilijk het ryk
der Hemelen binnen te gaan. En nog
eens zeg Ik u: een kameel gaat
makkelijker door het oog van een
naald, dan een ryke in het koninkrijk
der hemelen.
Ook by de oude kerkvaders hadden
de ryken niet de beste reputatie. Zy
zien meer de sociale kant van de
rykdom en het onrecht van de ar
moede.
St. Ambrosius schryft: „Eigendom
heeft geen rechten. De aarde is des
Heren en wy zyn Zyn kinderen. De
heidenen hebben de aarde in eigen
dom. Zy lasteren God."
De grote bisschop van Milaan wil
slechts dit zeggen: God heeft de
aarde geschapen voor alle mensen.
Alle mensen hebben in gelijke mate
recht op haar voortbrengselen. Wie
deze voor zich zelf opeist zonder aan
zyn noodlijdende broeders en zusters
te denken, pleegt onrecht tegenover
God.
Sint Hieronymus schrijft: Rykdom
is altijd het gevolg van een diefstal,
begaan door de tegenwoordige bezit
ter of door zyn voorganger. Deze taal
heeft geen verduidelijking nodig;
wel dient er op gewezen worden,
dat hier over echte rijkdom, niet
over middelmatige welstand, door
spaarzaamheid en verstandig beheer
verkregen, gesproken wordt.
Sint Augustinus schrijft: Zy, die
overbodige d»ngen bezitten, bezitten
het eigendom van anderen, want
alle mensen hebben recht op een
menswaardig bestaan. De uitspraak
van deze kerkvader klinkt minder
communistisch dan die van zyn
voorganger, maar laat overigens aan
duidelijkheid niets te wensen over.
Ook in de allerjongste tyd hebben
vooraanstaande geleerder, en denkers
de staf gebroken over de rijken.
Hiertoe behoort ook de beroemde
Franse kanselredenaar Pater Riquet
S.J. Deze schreef onlangs in een frans
weekblad:
Ons christendom streeft er niet
naar armoede of middenstandmaat
te verspreiden, maar het verkiest
gemeenschapsrykdommen boven de
schatten, die het egoïsme zich toe
eigent.
Hy wil hier alleen mee zeggen:
de bezitsverhoudingen en de onkos
ten verhoudingen zyn in onze maat
schappij niet wat ze moeten wezen;
daarom streeft de Kerk naar wel
vaart voor allen en veroordeelt de
rykdom van enkelen.
P. H. RONGEN, O.C.R.
Zaterdagavoud huldigde Venray's
Harmonie in Zaal Wilhelmina haar
leden, die meer dan 25 jaren lid of
erelid van deze vereniging geweest
zyn in een gezellige besloten verga
dering. Toen allen aan de rijk voor
ziene koffietafel gezeten waren, sprak
de vice-voorzitter de grote jubilaris
van deze dag, Dr. H. Sala toe en
dankte hem voor alles, wat hy ge
durende zijn Presidentschap voor de
Harmonie gedaan heeft.
Honderde malen heeft hy anderen
geluk geweest by feesten, tientallen
priesters naar het altaar begeleid,
maar nu was Dr. Sala dan zelf het
kind van de rekening. Spreker hoopte
dat Yenrays Harmonie nog lang van
Dr. Sala's leiding zal kunnon profi
teren en bood dan de jubilaris een
prachtige bloemenmand aan.'
Tijdens de koffiemaaltijd kwamen
de Heren Geestelijken de feestelingen
feliciteren en hartelijk danken voor
al het werk, dat zy voor de Kerk
gedaan hebben.
Na de koffietafel reikte Dr. Sala
aan de andere jubilarissen een oor
konde uit en werden de navolgende
leden en ereleden gehuldigd:
Jos. Ariaens, bestuurslid-commis
saris, 70 jaar lid; Piet Siebers, 46
jaar lid; Hub. Lucassen, 35 jaar lid;
Alfons SybersKzn., 33 jaar lid; Frans
van Bergen, 33 jaar lid; They van
Els, 31 jaar lid; Piet Janssen, bestuurs
lid-penningmeester, 27 jaar lid.
Ereleden. Alfons Sybers, 51 jaar lid;
Jan Vollebergh, 51 jaar lid; Frans
Vollebergh, 51 jaar lid; Piet Spee, 5t
jaar lid; Hub. "Verheugen, 51 jaar lid;
Jan Oudenhoven, 4 5 jaar lid; Jan
Arts, 45 jaar lid; Piet Beerkens, Piet
Verbeek, Ant. Creemers en Willem
Jenniskens, allen 40 jaar lid.
De avond werd onder zang, mu
ziek en voordracht en het ophalen
van oude herinneringen zeer gezellig
doorgebracht.
Bij de toewyzing van woningen
voor 1950 zijn aan Venray maar 19
herbouw-woningen toegewozen. Hier
zijn niet by inbegrepen, die by nieuw
te bouwen boerderijen behoren, ter
wyl voor woningen met bedrijfsruim
ten, dus met winkel enz. in 1050
afzonderlijke bouwvolumens worden
beschikbaar gesteld.
De z.g. herbouwwoningen zullen
geen grotere inhoud dan 400 M3
mogen hebben.
We mogen niet ontevreden zyn,
dat wy van de 350 woningen, die
voor herbouw in Limburg beschik
baar waren, een dergelijk aantal
gekregen hebben.
Het is de bedoeling, dat door dit
kwantum hei bouw woningen einde
1950 minstens 40 pet. van do ver
woeste woningen zyn herbouwd en
zo te beoordelen halen we dit per
centage zeker.
Van de 350 industrie-woningen
die voor Limburg bestemd zyn, heb
ben ons inziens terecht de Mijnen
er 200toegewezen gekregen, maar
daarmede tevens het grootste deel
ingepalmd.
Venray heeft van de 150 overge
blevenen 2 woningen gekregen, het
zelfde aantal als Horst, en Maasbree.
De verdeling is geschied volgens een
enquête,
waarop het aantal mannen, dat
scheiden van hun huisgezin, voor hun
werk in pension moet gaan en het
aantal mannen, dat meer dan 10 km
van hun werk af woont.
Hoewel tegen deze regel niets is
in te brengen en de woningen billijk
verdeeld zijn, is het ons een raadsel,
hoe men industrievestiging kan be
vorderen, zonder daarvoor ook wo
ningen ter beschikking te stellen.
Mogelijk kan de Minister hierop
eens attent gemaakt worden.
Voor de nieuwbouw is Venray wel
heel treurig behandeld, 6 nieuwe
woningen is ons deel, tegenover Horst
met 17 en Grubbenvorst met 6.
Zeker, met de nieuwo prefab-wo
ningen hebben we reeds iets opge
maakt, maar als het waar is, dat
deze toewyzing gegeven is volgens
het aantal abnormale samenwonin
gen en wel 10.26 pet., dan zou Ven
ray maar 60 gezinnen tellen, die geen
voldoende ruimte hebben.
En dat aantal is dwaas, als men
het verlangenlystje ziet van de wo
ningcommissie.
•Daar wy aannemen, dat Gedepu
teerde Staten het rantsoen juist vol
gens deze gegevens verdeeld heeft,
dan kan het niet anders of de
enquête heeft onjuiste cyfers gegeven
voor Venray.
Het totaal aantal woningen wat
Venray in 1950 gaat bouwen, be
draagt dus 27 stuks en indien de
herbouw voor winkelpanden nu niet
meevalt, dan zal het er voor de
Venrayse bouwwereld niet zo heel
prettig uitzien, vooral daar de zes
nieuwe woningon per stuk nog geen
300 M3 inhoud mogen hebben en dn:
dezelfde dwaze maatstaf is
als in voorgaande jaren.
Ook in Venray
Reeds lang waren enkele Venrayse
jongeren van plan het voorbeeld van
Zaltbommel te volgen en ook hier een
jeugd-gemeenteraad op te richten.
Over de doelstelling en handelwyze
heeft men eerst nog eens geïnfor-
meere en met een kleine wijziging
zal deze Jeugd-gemeenteraad ook in
Venray worden opgezet.
Het doel van deze Jeugd-gemeente
raad is het tot stand brengen van
contact tussen de jongeren, om door
gemeenschappelijk beraad, in een sfeer
van openheid, onderling vertrouwen,
in democratische gezindheid, de be
langstelling voor vraagstukken van
staatkundige aard te bevorderen, het
inzicht omtrent vragen van maat
schappelijke betekenis en de opvoeding
tot burgerzin te bevorderen.
Dat is dus nog al heel en de J.G.R
wil deze doeleinden nastreven en zien
te bereiken door gebruik te maken
van alle in ons democratisch staats
bestel passende middelen, o.m. door
in maandelijkse bijeenkomsten op het
doel betrekking hebbende vraagstuk
ken te bespreken. Door het verrichten
en publiceren van studies, tot het
verstrekken van adviezen en door
alles ter hand te nemen, dat de be
langstelling voor de publieke zaak
kan vergroten. Een en ander geschiedt
dan juist als in de officiële gemeente
raad.
Wie dit programma zo eens rustig
dooi leest, struikelt byna over al die
zware woorden, die het doel aangeven,
Openheid, onderling vertrouwen,
democratische 'gezindheid, staatkunde
en burgerzin zyn veelal begrippen,
waar de jeugd nu niet direct warm
voor wordt en het zal dus nuttig zijn
eerst de werkelijke betekenis en zin
van deze woorden tot uiting te
brengen wil men ze ook werkelijk
toe kunnen passen.
Dit is schijnbaar ook ingezien dooi
de organisatoren want men heeft maar
direct enkele practische punten op
genoemd, die de J.G.R. zal behandelen
woonruimte voor jonge mensen met
huwelyksplannen, kinderspeelplaatsen
jeugdlokalen, sportruimten, kampeer
gelegenheid, aankweking van eerbied
voor natuurschoon, subsidies, tegen
gaan van baldadigheid, terwijl ook de
culturele vorming der jeugd in het
programma is opgenomen.
De behandeling van de agenda van
de officiële gemeenteraad is slechts
een bijkomstig punt, hoofddoel blijft
jeugd vorming.
Het is de bedoeling, dat de leden
van de J.G.R. voor de eerste maal
worden aangewezen door de verschil
lende jeugdgroeperingen, met eenzelfde
standenverhouding als in de officiële
gemeenteraad, dus 4 arbeiders,
boeren, 4 middenstanders.
De leden moeten ouder zyn als 16,
jonger als 20, terwyl na een jaar
werken zal worden uitgemaakt, hoe
verder de verkiezing der leden zal zyn.
De Burgemeester leidt de ver
gadering die de agendapunten van de
officiële Raad behandeld. Vergade
ringen waarin andere punten behan
deld worden, leidt de iste wethouder,
die plaatsvervangend voorzitter is.
De wethouders worden door de
Jeugd-gemeenteraad gekozen. Verder
wordt juist gehandeld als in de offi
ciële gemeenteraad.
Zoals uit bovenstaande blijkt neemt
hiermee de jeugd een behoorlyke
portie werk op zich en men is on
willekeurig geneigd enkele opmer
kingen hierover te maken.
We wezen hierboven op de doel
stelling, die mon van een zekere
pathos niet vrij kan pleiten, maar dat
is tenslotte van minder belang. Van
meer belang is, wat men er mee denkt
te bereiken.
We kennen hier in Venray-kom een
jeugd-centrale, die is ingesteld door
de Hoogeerw. Heer Deken en waarin
afgevaardigden of vertegenwoordigers
van de diverse jeugdorganisaties een
plaats hebben en waar ongetwyfeld,
al merkt men daar weinig van, de
zelfde problemen zekei ter sprake
komen.
Bovendien schynt het ons toe, dat
van een behoorlyke vertegenwoordi
ging van de jeugd in al haar
ledingen geen sprake is, daar men
zich bindt aan het aantal van 17,
welk aantal ook in de gemeenteraad
zit. En uit welke jeugdgroepen wor
den de afgevaardigden naar de J.G.R.
gekozen, uit de standsorganisaties of
ook uit de vrye jeugdorganisaties
sportclubs e.d.
Dat de jeugd zich interesseert voor
die werk is te prijzen, reeds te dik
wijls is haar verweten, dat ze geen
dadendrang meer kent. Maar was het
dan niet beter in de richting van de
bestaande jeugdraad te zwenken in
plaats van de gemeenteraad. Zy zal
o.i. meer aan adviezen van de jeugd
gemeenteraad.
Bovendien, hoe staat de gemeente
raad en haar Voorzitter zelf tegen
over deze nieuwe creatie, hoe staat
de Jeugdcentrale er tegenover?
Dit zyn nog maar enkele vragen,
die direct by ons opkomen.
Als we zien, dat een propaganda-
club var. de K.V.P. ternauwernood
wat leden kan krijgen, hoewel ook
hier een behoorlyke staatkundige
vorming gegeven wordt, dan is het
wel verwonderlijk als hier plotseling
zulk een groot enthousiasme zou zyn
opgelaaid.
Intussen wachten we maar rustig
af. We hadden liever gezien, dat men
niet zo voortijdig tot publicatie was
overgegaan, maar nog eens rustig alle
voor- en nadelen overwogen had en
contact had gezocht met de daarby
betrokken instanties. Dat wil niet
zeggen, dat wy de Jeugd-gemeente
raad afkeuren, maar volgen ons staan
de plannen nog op te losse schroeven.
Prijzenswaardig is de yver en de
dadendrang, waarmee Venrays jeugd
haar eigen problemen mee wil helpen
oplossen en actief daaraan wil deel
nemen.
Al te dikwyls is haar luiheid ver
weten, maar men heeft dan ook dik
wijls zonder haar over haar bedisseld.
Deze J.G.R. kan daar eens en voor
altyd een einde aan maken, ouderen
een flink stuk werk uit handen
nemen en tevens een goede leerschool
zyn voor later, terwyl het werk van
de officiële Raad beter gewaardeerd
zal worden.
Onder grote belangstelling heeft
Vrijdag de keuring van veulens van
de- Noord-Limburgse Paardenfokdag
plaats gevonden, in tegenwoordigheid
van vele autoriteiten, o.a. van Jonk
heer van Vredenburgh, de Voorzitter
van „Het Nederlandse Trekpaard"
en Mr. Haffmans, voorzitter van de
afd. Limburg. 135 dieren waren voor
de keuring aangevoerd. De uitslagen
voor Venray e.o. waren als volgt:
Categorie I. Merrieveulens, geboren
voor 1 Mei 1949:
ie Jeannette v.d. Molenhoeve, eig.
J. Peters, Oirlo; 2a Cobie v.Nico, eig.
P. Camps, Oostrum; 2c Hermien, eig.
M. Dings, Castenray. (Goede categorie
veulens).
Categorie II, Merrieveulen, geboren
vanrf 1 Mei 1949:
ia.-Hermien, eig. J. v.d. Winkel,
Smakt (Kampioene 1949); ïb. Paula
van Janslust, eig. L. H. van Osch,
Heide; ie Nors, v.d. Nieuwenhof,eig.
P.J. Hendrix, Geijsteren. (Goede cate
gorie met 3 beste kopnummers).
Categorie III. Merrieveulèns 1948,
grote maat
2a. Greta, eig. Kind. H. Bom Leunen;
2c. Emma v.d. Nieuwenhof, eig. P.J.
Hendrix, Geysteren.(Matige categorie).
Categorie IV. Merrieveulens 1948,
kleine maat:
ia.«Anny v. d. Kooi, eig. E. Tax,
Wanssum; Alida, eig. G. Wilms,
Veulen (Goede categorie).
Categorie V. Merrieveulen 1947,
grote maat:
2a. Irma v.h. Zwartewater, eig. J,
Wilms Leunen; 2d. Miep, eig. H. van
Lipzig, Ysselstevn. (Goede klasse).
Categorie VI. Merrieveulens 1947,
kleine maat
2a Aaltje, eig. J. Derikx, Heide; 3b
Bertha III van Willemshof, eig. A.
Martens, Peelplan-Zuid. (Goedsoortige
klasse met goed kopnummer).
Categorie VII. Hengstveulens, geb,
tot 25 Mei 1949:
2a Nico v. Paula, eig. M. Duykers,
Castenray; 3a Jan v. Dorpszicht, G.
Wilms, Veulen. (Matige klasse).
Deurne heeft evenals Venray nog
vele problemen op te lossen en een
daarvan is wel, hoe men de meer als
200 jonge boeren kan helpen, die daar
een bedrijf willen stichten.
Vanzelf kijkt men dan in de rich
ting van de Peel waar nog meer dan
1000 ha onverveende grond ligt en
een 600 ha verveende, die voor ont
ginning in aanmerking komen.
De gemeenteraad van Deurne heeft
by de Nederlandse Heide My eens
om inlichtingen dienaangaande ge
vraagd en het resultaat van dit onder
zoek is niet erg hoopvol.
D8 600 ha verveende grond zullen
inderdaad ontgonnen kunnen worden
en een viertal complexen aan weers
kanten van het Deurnese kanaal en
en langs de weg Liessel Helenaveen,
zullen in de nabye toekomst ontgon
nen worden.
Maar de andere 1000 ha. die nog
verveend moeten worden, zuilen voor
lopig nog niet bruikbaar zyn. Immers
de particuliere vervening en ook de
machinale afgraving, waarmede de
gemeente voor twee jaren is begonnen,
leveren maar enkele ha op per jaar
en zo kan het nog wel'een eeuw
duren, voordat men zover is, dat alle
grond ontgonnen kan worden.
Nu is er nog wel een andere mo
gelijkheid, als men met moderne
machines gaat werken, waarvan een
viertal 63 millioen turven per jaar
zouden k.unnen maken. Maar waar
dan heen met de turf, die practisch
niet meer gevraagd wordt. Dit project
zal de gemeente zowel finantieel
technisch ni6t kunnen opbrengen.
Intussen zal B. en W. van Deurne
zich beraden over de mogelijkheden
en moeilijkheden, maar we verwach
ten niet, dat hierin een directe op
lossing gevonden kan worden.
ontwikkelen.
Moge in het Westen de scheiding
reeds duidelijk zijn, in Azië rijzen nog
vele vraagtekens, al zijn Japan en
India ook twee machtige Amerikaan
se bolwerken.
Stookrecepten
Voor de beperking in het verbruik
van „bonnen" brandstof, welke de
huismoeders ook deze winter nog
wordt opgelegd, is het wellicht
dienstig de aandacht te vestigen op
het Perscommuniqué v.h. Ministerie
v. Econ. Zaken, waarmede door de
Adviescommissie voor de Huisbrand
voorziening o.a. het navolgende recept
wordt gegeven.
Gemengd stoken van
anthraciet en cokes.
Proeven hebben aangetoond, dat 't
stoken van amhraciet en cokes in
haarden het gevaar voor beschadiging
van de stookpot hetwelk by het
alleen stoken van cokes het geval is
wegneemt, mits als volgt tewerk
wordt gegaan:
De verhouding moet zyn 2 kilo
anthraciet tegen 1 kilo cokes of by v.
3 scheppen anthraciet tegen 2 cokes.
De afmeting van de cokes moet liefst
kleiner zyn dan die van de anthra
ciet. De haard mag met dit mengsel
niet overmatig fel gestookt worden
en niet te snel worden getemperd.
Voor de nachtafstelling dient hoofd
zakelijk met anthraciet te worden
bijgevuld.
Voor besparing van anthraciet
(eierkolen zyn bijna de helft goed
koper) het navolgende recept:
Gemengd stoken van
anthraciet en eierkolen.
Het bijvullen van het mengsel, dat
ten hoogste voor de helft uit eier
kolen mag bestaan, moet in kleine
hoeveelheden op een goed brandend
vuur geschieden, met uitschakeling
van de circulatie. Pas wanneer de
eierkolen beginnen te gloeien, kan
van de circulatie weer worden ge
bruik gemaakt.
Voor de nachtafstelling van de
haard moet overwegend met anthra
ciet worden bygevuld om het doven
van het vuur gedurende de nacht te
voorkomen.
Amerika
Wat er van een werkelijke opbouw
van de vrede terecht komt blyktwel
uit het werk der Verenigde Naties,
die weer sinds September in New-York
vergaderen.
JP.P sociaal-economisch en cultureel
gebied moge de samenwerking enkele
vruchten gedragen hebben, op politiek
gebied is de toestand zo, dat na 2
maanden vergaderen, men nog steeds
niets heeft bereikt.
De tegenstelling tussen Oost en
West, tussen Rusland en Amerika,
tekent zich nergens scherper af, als
in de Algemene vergadering.
Van het schone ideaal der Ver
enigde Volkeren, de wereld een wer
kelijke goed georganiseerde vrede te
geven, komt niets terecht, omdat men
niet overeenkomt over de belangrijkste
politieke vraagstukken. En zelfs de
domste Amerikaan heeft het reeds
lang opgegeven deze eenheid te zoeken,
dat de democratie met haar georga
niseerde vryheid aan de ene kant, aan
de andere kant geen dictatuur met
de georganiseerde onderdrukking en
geweld tegenover zich kan hebben.
En daardoor splijt zich de gehele
wereld.
In Europa is deze frontlijn reeds
getrokken, in Azië is hy nog onzeker.
De democratie kan het grote vredes
werk niet tot stand brengen als het
milioenen mensen paraat moethouden,
millioenen guldens verkwisten moet.
Deze tragedie heeft ongeveer de
zelfde achtergrond als voor de tweede
wereldoorlog en nog steeds wil de
wereld niet begrijpen, dat men nog
geen stap verder gekomen is, ja zelfs
weer terug uit gaat, iedere dag meer.
Azië
Nu de Russen in China zulk een
grote rol gaan spelen, werd het voor
Amerika tyd om een tegenwicht te
zoeken.
Zij meent dit gevonden te hebben
in India, een land, dat intussen be
komen is van de eerste vrijheidsroes
en waar nu hard wordt gewerkt om
de oude achterstand ir. te halen, die
dit volk nog altyd heeft.
En inderdaad er wordt hard ge
werkt, maar India heeft geld nodig
en Engeland moet nog betalen.
Hoewel Engeland zijn verplichtingen
na komt, is dit niet voldoende en zo
komt India vanzelf by Amerika
terecht. Hier is India's premier een
waarlrk vorstelijke ontvangst bereid.
Maar Amerika is Amerika niet als zy
niet tevens te verstaan hebben ge
geven, dat ook hier belangen voor dit
land liggen.
Al is India toch nog een deel van
het Britse Gemenebest, het is Amerika,
dat voortaan de regels voorschrijft,
ook in het trotse Empire. Dit ver
hindert echter niet, dat India zich
dus keert naar het Westen en al
heeft men nog steeds geen volstrekte
zekerheid, men kan toch rustig zeg
gen, dat Moskou hier achter het net
vist. Of het dit op andere plaatsen in
Azië ook doet, zullen we moeten af
wachten.
Frank ryk heeft nog steeds geen
orde in Vietnam.
Eng'land vreest voor Singapore en
hoe zal de toestand in Indonesië zich
