Wat zal het resultaat zijn? WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN U$at dóet IQencaq vóót zi[n [euqd De Oorlogsschade-regeling ^5e uetqeten ónze. uen zó snel. Distributie opgeheven Qók U de schóudet ecóndei. Zondag Klaprozendag Onteigeningen Zaterdag 5 November 1949 No. 44 Zeventigste Jaargang Druk en Uitgave Firma van den Munckhuf Drukkerij Kantoorboekhandel örooiestraal 28 Telefoon K 4780 512 Postrekening 150652 PEEL EN MAAS Advertentieprijzen op aanvraag verstrekt Abonnementsprijs per kwartaal: voor Venray fl 1.00 buiten Venray fl 1.20 uitsluitend vooruitbet. Met de dreiging van mogelijke uitbarstingen van ongeduldige ele menten in Indonesië, hebben de delegaties ter Rondetafel-conferentie plotseling haast gekregen. Dezer dagen vertrekken de Indo nesische afgevaardigden en dus werden in de voorafgaande weken met de grootste spoed allerlei nog hangende kwesties afgedaan. Van dag tot dag kwamen er be richten, dat over dit of dat onder deel overeenstemming was bereikt, meestal na een bemiddelingsvoorstel van de UNCI er. dan was ook dat afgedaan. Men kon zich de laatste weken niet onttrekken aan de indruk, dat haast je, rep je, de R.T.C. tot een einde werd gebracht en dat de ge degen behandeling der kwesties daaronder wel enigszins moest lijden. Over de meeste hoofdpunten werd geforceerd tot overeenstemming ge komen en de détails zouden dan later wel geregeld worden. Dat door deze gang van zaken velen een nog zwaarder hoofd gekregen hebben in een betrouwbare naleving van de overeengekomen punten door de Republikeinen is begrijpelijk. De moeilijke situatie op Java is er om te bewijzen, dat het de Republi keinen grote mooite zal kosten om de Haagse beslissingen in daden om te zetten. In dit verband willen we even memoreren de overeenkomst, die tot stand kwam tussen de Republikeinse en de (huidige) Nederlands-Indone sische regering, waarbij deze laatste (dat is thans nog feitelijk Nederland zelf) de T.N.I. troe-pen zal gaan beta len, althans van soldij zal voorzien. Iedere T.N.I. soldaat krijgt nu van ons f3.— per dag, een hele som voor een inlander, dit om te voor komen, dat hij het land zal gaan afstropen en de bevolking terroriseren om aan do kost te komen. Dat lijkt wel wat op chantage, maar wat dat betreft, hebben we de laatste jaren meer gekke dingen ge zien. Hierdoor hoopt men nu te bereiken dat de T.N.I. met de Nederlandse troepen samenwerkt om het land van de ongeregelde moordende en rovende benden te bevrijden. Maar wat doen die T.N.I. troepen als straks eens ongelukkigerwijze een kink ergens in de kabel komt en j het geld voor een troep niet tijdig aanwezig is En wat gebeurt er na de overdracht van. de souvereiniteit Is dan de R.I.S. in staat zelf haar troepen direct te financieren en ze daardoor onder discipline te houden? Dat zijn vragen, die komen by de in onze ogen toch al wankele positie die de R.I.S. in den beginne zal in nemen. De minderheden, de z.g. waarde volle belangen, dat zijn de bevolkings groepen, die immer een samengaan met Nederland hebben voorgestaan, zien met angst en vreze do aanstaan de souvereiniteit van Indonesië tege moet. In de haast, waarmede de R. T.C. tot een einde moest worden gebracht, kon onze verdediging van hun belangen wel eens lolyk in de knel gekomen zyn. En wat zal de „nadere uitwerking der détails" zoals by v: de kwestie Nieuw-Guinea nog veel moeilijk heden baren Wanneer men aan de behandeling hiervan begint, zal Nederland's macht in Indonesië helemaal teniet zyn gedaan En helaas hebben de Republikeinen zich tot nu toe niet als loyale ver dragspartners doen ken ren. Wel hebben zy steeds beweerd, dat als de volledige onafhankelijkheid maar eenmaal een feit zou zyn geworden, de onderhandelingen voor een verdere samenwerking met groter vertrouwen gevoerd zou kunnen worden. Naast de vraag of dit meer be tekent dan een belofte van het kind dat belooft nooit meer stout te zullen zyn, bly'ft er de nog grotere twyfel of de binnenlandse politieke tostand in Indonesië de R.I.S. in staat zal stellen, het Unie-verband op loyale en royale wijze tot een vruchtdragend feit te maken. Van de resultaten van de R.T.C. zyn we nog niet zo heel veel wijzer geworden. De toekomst zal pas leren of hetgeen hier besloten werd, ook in die geest zal worden uitgewerkt. We vermoeden zo, dat de beproe vingen voor Nederland in deze indo- nesische kwestie nog niet ten einde zyn. Voor velen zullen de zwaarste beproevingen nu pas komen. Intussen is het einde der R.T.C. dan daar is en na maandenlang on derhandelen het dan toch zo ver gekomen, dat de Republiek zelf zal moeten gaan beslissen. Geve God, dat zy in staat zijn de ware democratie in de gordel van smaragd te vestigen, tot heil van de millioenen inwoners, waarvoor Ne derland meer en beter dan welk land ter wereld ook de laatste jaren heeft gezorgd. Het mag als bekend worden ver ondersteld, dat in Venray eendoor de H.E. Heer Deken ingestelde „Jeugd- Centrale bestaat, welke tot opdracht kreeg het probleem „Jeugdzorg" in zyn volle omvang te behartigen. Jeugdzorg, wat wil dat zeggen Niet meer en niet minder, dan dat met alle beschikbare en in de toe komst ter beschikking komende mid delen gezorgd meet worden voor de leniging van de geestelijke en stof felijke nood van onze Venrayse jeugd. Een uitermate verantwoordelijke en moeilijke taak. Een taak, die in de verschillende fasen welfce de jeugd doormaakt in al haar schakeringen des te zwaarder ligt, naarmate de band met de jeugd inniger is. Voor ons katholieken ligt het zwaartepunt in het volbrengen van de opgave, de jeugd zodanig op te voeden en te leiden, dat het uit eindelijk doel van 's mensen leven, vervat in het antwoord op de eerste vraag van de .kleine catechismus, wordt bereikt. Dit dient uitgangspunt te zyn en te blijven, omdat dat het baken is hetwelk de juistheid van de te volgen gedragslijn bepaalt. Langs verschillende wegen loopt deze ly'D, ze begint niet alleen in het gezin, doch het gezin bly'ft steeds de dominerende centrale, waarop kerk, school, jeugd- en sportbeweging moe ten aansluiten. Wordt in het gezin de goede grondslag gelegd en in vol komen harmonie de opvoeding in samenwerking met anderen voltooid, dan zijn alle voorwaarden aanwezig voor een goede karaktervorming en voor het verder leven beslissende levenshouding. De opgave welke de Jeugd-Centrale heeft op te lossen is niet zo eenvoudig en stelt haar voor schier onoplosbare problemen. Immers zy kreeg tot taak van de Parochiële overheid het instituut, het orgaan te zyn, dat op het hele gods- dienstig-zedelyk en ook het stoffelyk- materiële terrein, voorzover dat met de jeugd in verband staat in boven bedoelde zin, regelend en stimulerend op te treden in naam van die over heid. Zonder evenwel de autonomie en zelfwerkzaamheid der zelfstandige verenigingen te willen beperken. Zy draagt voor de goede gang van zaken ten aanzien van de opleiding en aanstelling van jeugdleiders en leidsters haar verantwoording en steunt de jeugd- en sportverenigingen moreel en ook financieel. Al is jeugdzorg op de eerste plaats kerkelijke zorg, de jeugd heeftbehoefte aan gezonde lichamelijke ontspanning in de vorm van sport en spel. Aan gezonde frisse lectuur en cultuur. Want de godsdienstige verenigingen zyn broodnodig, doch de jeugdbewe ging in volle omvang evenzeer. En het is zo jammer, dat velen de moeilijkheden waar onze sport- en jeugdverenigingen mee tobben, zo on verschillig voorbijgaan. Met grote erkentelijkheid mag hier worden ge tuigd, dat naast de Parochiële over heid, ook de Gemeentelijke haar belangrijke financiële en materiële steun spontaan heeft gegeven, teneinde datgene wat tot nu toe reeds kon worden gedaan en dat was al heel -wat mogelijk te maken. De technische dienst van de Ge meente mag hiérby zeker niet worden vergeten. Daarnaast de moeite en offers aan tyd en inspanning welke de jeugdleidsters en jeugdleiders heb ben weten op te brengen en nog op brengen, moge hier met dankbaarheid worden vermeld. Vooral 't probleem schoolvrije jeugd is en dat is niet overdreven ge zegd van ontstellende benauwenis. Zie 's avonds op straat en U weet genoeg. Willen wy deze jeugd od- vangen, van de straat afhouden,dan moeten wy haar iets kunnen bieden. Op een aantrekkelijke wijze kunnen bezighouden op sportterrein en ook binnenskamers. Het sportterrein aan deLeunseweg is van een nieuwe afrastering voor zien behoudens de poort die bijna gereed is en is voor de helft be werkt en opnieuw ingezaaid, zodat op de andere helft deze winter nog gespeeld kan worden, zy het dan zeer beperkt. Wanneer de nieuwe grasmat be speelbaar zal zyn, wordt de thans in gebruik zijnde helft ingezaaid en hopen wij het volgende jaar een sportterrein te bezitten wat aan bescheiden eisen voldoet. De blokhut Is een tehuis, zy het dan niet ideaal, gezellig voor Verkenners, K.A.J.V. en Jeugdvoetballers, llot is aan alle kanten behelpen, doch voor lopig kan het niet anders, want Ods parochiehuis, waarvoor de plannen gereed zyn, lijkt nog zo veraf. En toch, waar blijven we met onze gelukkig talrijke schoolvrije jeugd Waar moeten we haar onder brengen Dit gebouw moet en zal er binnen afzienbare tijd moeten komen, omdat we er zo dringend behoefte aan hebben. Want met klagen dat de jeugd zo verwilderd, komen we er toch niet. Hier moet de hand aan de ploeg Het is nog niet zo heel lang gele don dat aan de heer Koops uit Venlo op een vergadering eens gevraagd werd, hoe het nu stond, met de oorlogsschaderegeling, die binnenkort in de Tweede Kamer behandeld zou worden. Een vraag, die juist aan de heer Koops was gericht, omdat hy als Voorzitter der Federatie van Stichtingen van Oorlogsslachtoffers, hier toch wel een en ander van zou kunnen vertellen. En de heer Koops gaf toen het korte en veelzeggende antwoord: „Laten we bidden en hopen". Gehoopt wordt er al vijf lange jaren, maar het bidden schijnt geen vruchten afgeworpen te hebben, daar nu, bij de behandeling van het wets ontwerp in de Tweede Kamer, weer alles in het geweer is geroepen om te pogen, dit wetsontwerp nog te laten verdwijnen, daar het voor ons oorlogsslachtoffers zeergrote nadelige gevolgen heeft. Immers tegen deze oorlogsschaderegeling zyn zeer grote bezwaren en de' voornaamste zyn wel de volgende Het recht op integrale vergoeding van het verloren gegane wordt niet door de wet erkend. Ook de regeling, die getroffen is voor panden en be drijfsruimten met meer of minder kubieke inhoud dan 500 M3 blyft zeer vaag en vraagt ook in de nieuwe wet nog kostbare offers van de „her bouwer", terwijl alle mogelijke ver siering en luxe, door de overheids instanties voorgeschreven, niet door deze instanties, maar door de „her bouwer" zelf moeten worden betaald. De gronds'ag van de vaststellingen der Rijksbijdragen blijft nog steeds io Mei 1040, terwyl de praktyk toch duidelijk heeft aangetoond, dat een dergelijke basis onredelijk is en niet aan de praktyk voldoet. Het recht van beroep blijft in handen van Rijks instanties en zo is dus onmogelijk dat een onpartijdige beslissing geno men wordt, daar deze instanties zelf belanghebbenden zyn. Over het rente verlies van gronden onder verwoeste gebouwen alsmede over de vergoeding van bedrijfsschade, wegens het buiten-werking stellen van het bedryfj wordt geheel niet gesproken. Een oplossing voor de renteloze credielen, die zyn verstrekt of nog verstrekt worden, wordt niet gegeven, zodat degene, die een dergelijk crediet heeft aanvaard, nu nog niet weet, of hy ze inderdaad geschonken krijgt of dat hjj ze later moet terugbetalen. We spreken dan nog niet eens over de maximum, dat bij de huisraad- schade gegeven wordt en waardoor de beter gesitueerden maar rustig in de hoek- worden gedrukt. We spreken dan verder nog niet eens over de zeer vreemde stelling van de Minister, die liever nieuw gestichte bedrijven en boerderijen ziet als wederopbouw en weigert volledige vergoeding aan deze getroffen panden te geven. Dit zyn dan in hoofdzaak de voor naamste punten en dat er tegen dit wetsontwerp de nodige protesten zouden komen is wel logisch voor degenen, die reeds vier jaren de financiële afwikkeling van de weder opbouw heeft meegemaakt. Natuurlijk waren 't allereerst de oorlogsslachtoffers zelf, die in een grote prot6stvergadèring in den Bosch juist voor de behandeling van dit wetsontwerp in de Tweede Kamer, nog eens duidelijk hebben gemaakt, dat de Regering, door zo te handelen, de mensen die de grootste lasten gedragen hebben van de oorlog, nu ook zelf voor die lasten laat opkomen en daardoor tot pauperisme laat ver vallen. Verder kwamen er protesten in de Tweede Kamer, maar hierover later meer. Vooraf dient vastgesteld te worden, dat dit wetsontwerp niet iets is van Minister Lieftinck alleen, neen, het gehele kabinet is met dit wetsont werp accoord gegaan en dus stond op voorhand vast, dat een mogelijke wijziging of afwijzing van dit wets ontwerp verstrekkende gevolgen kon hebben, doordat het kabinet mogelijk de portefeuille-kwestie kon stellen. worden geslagen. Hier moet Venray zelf beginnen om open oog te hebben voor de zwaarte en het grote belang van het probleem, hetwelk hier voor geheel Venray toch inderdaad ligt. Willen wy onze jeugd behouden,dan is het nog niet te laat, maar dan ook allen meewerken. Wanneer dan dezer dagen dcor de jeugd zelf huis aan huis de steun van Venray's bevolking wordt gevraagd ten bate van die jeugd, voor het be houd van die jeugd, wil dan bedenken, dat steun bittere noodzaak is. Als ons die wordt onthouden, is bet onmo gelijk om te verwezenlijken wat voorop staat Het behoud van datgene wat ons dierbaar is, ons katholiek geloof. Daden worden gevraagd. Offers moeten worden gebracht. De tijd is ryp en dringt. Moge dat kernachtig en juiste woord van het Doorluchtig Nederlands Episcopaat ook hier ver staan worden. Geef dan gul, geef met milde hand naar vermogen, opdat wy kunnen werken tot heil van Uw en onze jeugd. JEUGD-CENTRALE En dit is een risico dat noch de Party van de Arbeid noch de K.V.P. schynbaar durfden aangaan. En daar uit is dan ook te begrijpen dat de Commissie van Voorbereiding wel verschillende amendementen had klaar gemaakt op het ontwerp, maar niet zo heel ver is durven gaan. De Tweede Kamer is echter toch resoluter opgetreden en van verschil lende fracties heeft Minister Lieftinck te horen gekregen dat dit wetsont werp nu niet bepaald groots is, of zoals Weiter zei, dit wetsontwerp kan geen enkel oorlogsslachtoffer er van ove:tuigen, dat hij als hy f iooo schade heeft, slechts recht heeft op f 500.— schadeherstel. De K.V.P. liet by monde van de heer IJsselmuiden horen, dat dit wetsontwerp, dat een nationaal mo nument behoorde te zyn, een schade- rapport is geworden met uitgebalan ceerde en uitgepuurde koud ambte lijke berekeningen, kortom het eindresultaat is geweest een lyst van 71 amendementen, waartegen Min. Lieftinck op had te tornen. Allereerst bestreed hy het recht der oorlogsgetroffenen op integraal herstel, daar dit nooit is beloofd en waarvoor de Regering geen verant woordelijkheid draagt. Zy' kan dan ook slechts uitgaan van het stand punt dat de zwakkere minder kan lijden, dan de sterkere en die moet dus ook meer geholpen worden. Inzake de financieringsregeling voor de herbouw beloofde hy' mildere maatregelen. Een verdere verdeling van de lasten over de komende jaren vond by de Minister geen genade, daar 50 jaren z.i. reeds lang genoeg was. Omtrent de beroepsinstantie was hij beter te spreken, maar dat wil niet zeggen, dat alle oude koeien weer uit de sloot konden worden gehaald. Kortom Z.Exc. toonde zich dezelfde handige koopman als by het ontwerpen van deze wet, die in plaats van strakke lynen te trekken, teveel ruimte overlaat voor loven en bieden by vergoedingen van regeringswege en dus koopmanseigenschappen vraagt van allen, die hier mee te maken hebben. Winst was in ieder geval, dat hy niet% meer zo halsstarrig was en bereid was om nog eens een keer te praten. Dit overleg had afgelopen week plaats. (Zie binnenblad) We vergeten onze overledenen zo snel, de dierbaren, die onder veel tranen en stemmig klokgebeier naar hun laatste rustplaats gebracht zyn, terwyi de voornemens in ons snikken bleven steken, hoe vaak en hoe dikwijls wy' gedurende het jaar de weg zouden gaan naar het geliefde graf. En toch hebben de doden dit aan ons niet verdiend, dit karige mede leven, dit harteloze vergeten. Zeker, alle smart heelt zich en voor iedere wonde is er een balsem. Maar dat ons hart hier zo vaak in gebreke blyft, is geen titel om er fier op te zyn. Wat was het parochieleven vroeger rijker en beter! Hoe langer hoe meer vrome practyken raken in onbruik of worden verdrongen. Toen vroeger het kerkhof nog om de kerk lag, gingen de mensen niet als een afgeoefende compagnie naar huis. De slungels, die uitsluitend uit lege hoofden, slappe benen en lange armen bestaan, hebben er nooit aan meegedaan, ze telden er zich te groot voor de les der doden by te wonen, zy, die r.og amper begonnen te leven. Maar alle andoren gingen naar het kerkhof, de vromen zochten hun eigen graven op en de anderen had den hun vaste plaats op de galerij. Alle leden van de levende kerk hadden zich in gebed verenigd en nu gaf het geen pas, meenden onze voorgangers, als ze hen vergaten, die voor ons heen gegaan waren en in het rijk van onze dierbare overleden parochianen waren ingegaan. De levenden baden voor de doden om de genade van een zalige over gang en de gunst van een stil en rustig verscheiden. Want de doden hoorden er nog altijd bij. In de H. Mis werden ze plechtig herdacht en ook in de harten der mensen leefde een stille herinnering. Een denkbeeldig infectiegevaar in de geweldige stedengroei heeft kerk en kerkhof voor goed gescheiden, maar deze moderne fratsen mogen geen vat krijgen op ons hart. In deze maand en zeker als dit prachtige weer aanhoudt, moeten wy af en toe by onze doden op bezoek gaan. Niets is zo heilzaam als deze visite. Wy mymeren over eigen dood, die eens ook voor ons komt, stil als een dief in de nacht en dat zal ons leren hoe te leven om hem zonder vrees in het gelaat te durven zien; kom maar, er is geen belet. Wy bidden voor al onze dierbaren, voor alle overledenen van dit en het volgend jaar en wij leggen een paar Vlees, textiel, kaas en rijst van de bon Met ingang van Donderdag j.l. is het vlees van de bon gegaan. Maan dag a.s. zal de textiel, kaas en ryst van de bon gaan. Vier jaren na de oorlog is het dan zo ver gekomen, dat moeder de vrouw niet meer naar de krant zal grijpen om op de eerste plaats de bonnenlyst te bestuderen. Meer dan 10 jaren lang heeft het bonnenlijstje een voorname plaats in ons blad ingenomen, nu zal het nog slechts verschijnen om de nieuwe bonnen voor koffie en kolen bekend te maken. Maar ook hier verwacht men binnenkort de opheffing van, zodat we nu dus reeds kunnen spre ken van het lang verbeide einde. Milliarden bonnen zyn in de loop der jaren reeds uitgereikt, verwisselt, ingeleverd en... verkocht en nu is aan dat alles een einde gekomen. Hoogstens een zwarte Piet zal er om huilen, maar voor vele bonnenplak kers -knippers en -tellers betekent dit een einde van zinloos werk en moge lijkheid tot uitbreiding. En al zal, speciaal met de textiel, nog niet alles pikobello zyn, dit voorspoedige einde is in ieder geval een gunstig teken van de wederopbouw van ons land. Nog moeilijkheden in overvloed zullen er komen, maar de bonnetjes hebben hun rol gespeeld en de win kelier krygt nieuwe en betere kansen. Doch dat is nog niet alles waarmede de regering ons verrast. De subsidie verlaging, die bij de begroting voor 1950 in het vooruitzicht werd gesteld voor verschillende artikelen, zal voor lopig niet doorgaan, ihtegendeel zelfs nog vergroot worden, zodat dus de meeste artikelen hun oude pry's zul len handhaven. Zo zal o.a. de prijs van brood, varkensvlees, kolen en margarine dezelfde blijven, terwyi verder de nieuwere en hogere regel:ng van de omzetbelasting voor de minder wel- gestelden ook minder drukkend ge maakt wordt, terwyi een verhoging van de personele belasting voorlopig is uitgesteld. In „Peel en Maas" van verleden week werd de suggestie gewekt, dat het wel eens te laat kon zijn en Venray niet meer volledig kon mee doen aan de komende verkiezingen voorde Provinciale Staten. Doch dit kan gelukkig worden rechtgezet 1 Het is nog niet te laat. Deze week en komende weken zullen de leden weer de contributiekaarten worden aangeboden voor het lidmaatschap, zijnde f 1.50 voor gezinshoofden en alléénstaanden en f 1.25 voor meer dere leden in één gezin. Al is het dan dit jaar later ge worden als andere jaren, te laat is is het nog niet, wanneer zy, die lid zyn en zy, die met de inning der contributie belast zyn, maar willen medewerken. Hoe sneller dat men klaar is, des te beter dat het is Maar tot de honderde niet-leden in Venray-kom zouden wij willen toe roepen „Waar blyft gij Gij hebt al jaren lang geprofiteerd van het offer (is het wel werkelijk een offer 3 cent per week vde leden der C.P.N. of P. v.d. A. betalen 10 ct. per week, ofwel f 5.20 per jaar, door de leden gebracht". Hoe zyn wy' niet al vooruit gegaan met sociale bepalingen.? Kinderbijslagwet, betere sociale voorzieningen, consumentencrediet enz. De op hande zynde wet van de publiekrechterlijke bedryfs-organisa- tie. Ouden van dagen, denkt in deze tyden eens aan de „noodwet Drees", voor uwe ouderdomsvoorziening- Kleine zelfstandigen: twee socialei verbeteringen, die in de maak zyn, op wiens hulp en steun moet gij rekenen Oorlogsgetroffenen, ziet naar ée verslagen van de wet op de materiële oorlogsschade, dan merkt gij ook aan wien de verbeteringen te danken zyn. Dit alles komt niet van de andere partijen, maar alléén van de mannen door U gekozen en die nu zitting hebben in het parlement. Voor deze mensen op te leiden is er geld nodig en daarvoor wordteen deel der contributie besteed. Een ander voornaam feit isIn de maand Februari zal de candidaat- stelling plaats vinden voor de leden van do Provinciale Staten. Momenteel hebben hier van de Statenkieskring Horst zitting in de heren Th. Peters te Oirlo, v. Kalmpthout te Gennep en Achten en Boots te Horst. Het veel grotere Venray heeft maar candidaat, terwyi Horst er 2 heeft.. Vroeger heeft Venray er meerdere keren 2 gehad en Horst maar i. Ook dit kan nu ook, maar niet als Venray zo zwak bly'ft, want Horst is al geheel klaar. Het is vooral voor Venray van onschatbare betekenis als het eens twee vertegenwoordigers had in de Provinciale Staten. En punt 3 en wel een dat voor ons belangrijkste moet zyn: De enig ste kans om een dam op to werpen tegen het bruine monster van het communisme, is een hechte, princi piële politiek gegrondvest op de ka tholieke beginselen. Want strijd gaat er ontbranden, zorgt er mede voor, dat dit voor ons voorkomen kan worden. Gy, die nog geen lid zyt en gij, die meer tyd bebt, geeft U op als propagandist. Gezien het grote belang moet Venray één blok K.V.P'ers worden 1 Opgave kan geschieden iedere dag van p-12 uur vm. Grotestraat 9a of Langeweg 22. - ROELAND. chrysanten op hun graf als een stille hulde. P. H. RONGEN, O.C.R. Een Engels soldaat heeft in de eerste wereldoorlog een gedicht ge schreven over de klaproos, die te midden van vernietiging en verwoes ting aan de rand van de loopgraven bloeide in het wyde Vlaamse Jand. En nu is deze bloem een symbool van herdenking van die honderd duizenden, die zyn gevallen op alle fronten in deze verlichte eeuw. Allen, geliefden, vrienden en vijanden. W ie zelf nog maar pas het uniform heeft opgevouwen, als gelukkig terug gekeerde, begrijpt zonder meer, dat wy hen in ere willen houden, die in onze plaats hun leven gaven. Geen graven, verscholen onder gras en onkruid, met een verroest kruisje, ergens achter op een dodenakker, of zelfs geheel vergeten langs de kant van een marsroute. Wy' waren niet voortreffelijker, veelbelovender, groter, sterker, of knapper dan een van die duizenden, wier stoffelijke resten liggen te vergaan... Maak er Zondag dan ook géén ziel loos materialisme van, als Uw munt in de collectebus klikt, maar denk even na... voor wie het is bestemd... welk doel, welk nut... 't Nederlands Oorlogsgraven-Comité heeft jaarlijks honderdduizend gulden nodig om reis en verblyf te betalen van de nabestaanden der in ons land gevallen geallieerde militairen, wier graven door Nederlanders werden ge adopteerd. Wy hier in Venray weten uit eigen ervaring, wat dit betekent. Het is mogelyk, dat in de naaste toekomst niet alleen uit Engeland, maar ook uit Canada en de Verenigde Staten van Noord-Amerika, familie leden de graven zullen komen be zoeken. Reis en verblyf van deze mensen wil het comité dan eveneens voor zyn rekening nemen. Dan is f ïoo.ooo echter niet genoeg. Daarom wekt het Comité ieder op, grote medewerking te verlenen aan de collectes a.s. Zondag, welke door het gehele land worden gehouden. 5 Jaren zyn verstreken, 5 jaren na de bevrijding, waarin hard en voort varend gewerkt is aan de heropbouw en de uitbreiding van onze gemeente. Huizen zyn verrezen en nieuwe straten zijn aangelegd, kortom een vreemdeling, die na lange tyd weer eens hier komt, vraagt zich met ver bazing af hoe er toch zo geklaagd kan worden bjj zo'n vooruitgang. Maar de goede man weet dan ook niet, dat het merendeel van al die schone huizen en van de prachtige wegen is aangelegd over de „gepikte gronden" van particulieren, die nu nog steeds zitten te wachten op een redelijke vergoeding voor dat wat zy' aan de gemeenschap afstonden. Reeds kapitalen huur zijn opge streken door de gemeente van huizen, die gebouwd zyn op het eigendom van haar inwoners, die zonder vorm van proces hun grond zijn kwijt geraakt en verder maar rustig moeten- afwachten. Kapitalen aan salarissen zyn reeds uitbetaald aan schatters en commis sies, die moeten oordelen over de waai de van de grond, maar de eerste cent moet nog worden uitbetaald aan de slachtoffers. Gemeenteraadsleden hebben reeds verschillende malen om inlichtingen dienaangaande gevraagd maar het eindresultaat is tot op heden niets, nul komma nul. We leven toch wel in een dwaze wereld. Wie dit voor de oorlog voorspeld had, liep grote kans voor gek uitge maakt te worden, maar nu is het al zo ver dat de mensen dit byna gewoon gaan vinden. Wat niet pleit voor het respect en het aanzien, dat de over heid toch behoort te hebben. Een zakenman die een dergelijke mentaliteit er op na hield, was ofwel allang bankroet of zat in Roermond. Het is toch niet te vee! gevraagd i als er eens medegedeeld werd hoe en

Peel en Maas | 1949 | | pagina 1