e n Vele problemen vragen oplossing! Emigratie naar Argentinië WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN Zaterdag 5 februari 1949 No. 5 Zeventigste Jaargang Druk en Uitgave Firma van den Munckhof Drukkerij Kantoorboekhandel Grootestraat 28 Telefoon K 4780 512 Postrekening 150652 PEEL EN MAAS Advertentieprijzen op aanvraag verstrekt Abonnementsprijs per kwartaal: voor Venray fl 1.00 buiten Venray fl 1.20 uitsluitend vooruitbet. De Wederopbouw van Venray in 1949. Wie vorige week even stil gestaan beeft bij het bericht, dat Venray als bouwvolume voor 1949 4 woningen heeft toegewezen gekregen, 50 rnon- tagewoningen en 16 he: bouwwonin- gen, heeft misschien gezegd, dat 70 woningen in totaal niet bijster veel is, maar toch in ieder geval iets is Maar wanneer de cijfers eens wat nader bekeken worden, dan rijzen er vele vragen op. De 4 conventionele woningen zullen een inhoud hebben van 283 M3, evenals de montagewoningen. De 16 herbouwgevallen die dit jaar mogen worden opgelost, krijgen totaal 6400 M3 of 400 M3 per stuk. Dat laatste puntje willen we eerst eens even onder de loupe nemen. Zekere A. had voor de oorlog een aardige zaak, netjes en behoorlijk, zo om en om de ïooo M3. A. zijn zaak heeft de oorlog niet overleefd. Een bom, wat granaten en te haas tige slopers maakten het met de grond gelijk. Na de oorlog heeft A. lange en verre lijdenswegen gelopen, tot hy tenslotte op een urgentielyst stond, een architect hem een tekening leverde en gereed was om de lange weg Venray-Maastricht—Den Haag en terug te beginnen. Doch anderen waren „nog urgen ter" en gingen voor en A. zit nu weer voor een nieuw en groot pro bleem. Want kon hy vorig jaar, met veel geld en goede woorden zijn oude ïooo M3 terug krijgen, maar als hy dit jaar het geluk heeft aan de beurt te komen, dan zou hy het rantsoen van t1/» slachtoffer ook op souperen. Nu zijn er voor A. twee oplossin gen en wel: a. zyn ziel in lijdzaamheid bezit ten en-niet bouwen; b. bouwen, maar dan slechts 40 pet. van zyn oude zaak en voorgoed alle schone vernieuwingen en ver beteringen naar het ryk der dromen verbannen. En waarom Waarom moet A. terug naar het oude snoepwinkeltje van voor ce oorlog en waarom hoefde B., die vorig jaar zyn zaak herbouwde niet op een aantal M3 te kijken, als hy tenminste goed in z'n centen zat Omdat de boüwpolitiek in de voorafgaande jaren een daverende mislukking was, daar aan herbouw practisch geen grens gesteld was. Iemand, die er het nodige geld had liggen, kon herbouwen zo groot hy zelf wilde, ondanks de schaarste aan deviezen, arbeidskrachten en materialen, ondanks het feit, dat hy door zyn contanten minder bedeel den in een hoek drukte. Wil A. dus dit jaar bouwen en krygt hy er op allerlei wyze ten slotte nog een 100 M3 bij, dan moet een andere maar een zaak openen van 300 M3. Weer nieuwe kosten van architect, opnieuw rennen en formu lieren invullen en tot slot een snoepwinkeltje. Het is een droevig beeld voor de getroffen middenstand ën het droevig Slot van een herbouwpolitiek, die zich nu wreekt. Ongetwijfeld heeft het verlangen om zoveel mogelyk woningen te bouwen voor de duizenden, die nog geen woning hebben, ook een hartig woordje meegesproken en is de her bouw van deze maatregel ook de dupe geworden. Zeker de herbouw betreft niet allemaal middenstands zaken, maar ook de gewone woningen eisen toch 400 M3. Hoe men de za«k ook draait en ke^rt 6400 M3 blijven 6400 M3 en de zestien, die willen en mogen herbou wen, zullen hiermede rekening moe ten houden. En niet alleen hier in Venray, maar ook in geheel Nederland en of protesten veel zullen baten, betwij felen wy. Hoogstens zou men aan de gemeente kunnen overlaten hoevelen van deze 6400 M3 kunnen herbouwen en hoe groot, waardoor het getal 16 beduidend kleiner zal worden. Zyn we goed ingelicht, dan zyn van deze zestien er reeds enkele onder de kap en die hebben on wetend natuurlijk de 400 M3 grens reeds dik overschreden. Ten koste van de rest, die nu al niet meer aan de 400 M3 toe zal komen. De samenstelling van een urgentie- lijst zal ook niet prettig zijn, daar er dan weer nieuwe moeilijkheden bijkomen. De montage-bouw en de vier nieuw,e woningen. Voorop moet gesteld worden, dat in dit rantsen reeds 8 conventionele en 24 montagewoningen voor 1950 zyn inbegrepen. De 50 montagewoningen zullen hoogstwaarschijnlijk gebouwd worden door de firma, welke ze heeft uitge vonden. Blyft dus over 16 plus 4 is 20 woningen. Tellen we hier circa 40 aannemers, dan is dit dus een halve woning per aannemer. Wat niet een bepaald prettig vooruitzicht is èn voor de aannemer èn voor zyn personeel. Tegen de 283 M3 inhoud zyn nog vele bezwaren aan te voeren, maar of ze opwegen tegen de bezwaren der samenwoningen, tegen de ruzies en de nyd, tegen het wachten om te trouwen enz. enz. Dan „maar liever eng en benauwd, maar toch ieder gezin vrij en op zich zelf. Zo geeft 1949 geen rooskleurig beeld te zien en brengt het proble men mee, waarvan de oplossing bijna niet te vind6n is. Indien echter al het mogelijke ge daan wordt, dan zal het moeten gaan. Van de niet- of weinig getrof fenen kan en mag dan begrip ge vraagd en geëist worden voor deze moeilijkheden, die zij maar al te dikwijls achteloos voorbij lopen of miskennen. iiiiiiiiiiniiiauiniiii:w:aiiiiiiuniwiiiiiiiiniiiuininiiinmmiuiir!ip.ii:i:] PEEL EN MAAS voor onze jongens in Indonesië Veie ouders, die gewend waren wekelijks „Peel en Maas" naar Indië te zenden, kunnen dit niet meer, door de hoge kosten die de laatste tijden geheven worden. Limburgs Thuisfront, afd. Venray, heeft nu via officiële instanties gedaaD gekregen, dat tegen een veel lager tarief de krant per luchtpost verzonden kan worden De kosten bedragen dan f 10. per jaar. Het abonnement bedraagt f2.per jaar. Een ieder uit onze gemeente, die dus „Peel en Maas" naar zijn zoon, man, verloof de of vriend in Indië wil zenden, geeft zich nog in de loop van de volgende week op bij W. Selder, Wilhelminastraat 15 of bij fa. vd. Munckhof. Dezelfde regeling geldt ook voor de kerkdorpen. Het abonne ment en verzendkosten moet minstens per halfjaar a f 6.— voldaan worden, Degene, die voor dit doel nog iets willen bijdragen, kunnen dit doen bij W. Selder. Dus vanaf 12 Februari wor den nog slechts deze nieuwe abonnementen uitgevoerden vervallen alle oude bij ons opgegeven abonnementen voor Indië. Ook die per zeepost. Geeft dus spoedig op, dan ontvangen de Venrayse jon gens binnen enkele dagen „Peel en Maas", het nieuws van hun gemeente, in Indië, en gij, die nog niemand in Indië hebt, steunt dit mooie werk door Uw giften, opdat wij al onze jongens kunnen helpen. lliitiiinioininiuiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiuiiiuiiiiiiiiiigiiiiuiuiiiiuliiiiiiiJiiiiHiiii Men fluistert zelfs, dat de Trap pisten van Zundert grond hebben aangekocht in de buurt van de oude abdij van Aduard, om daar, in het hartje van het Protestantse Fries land, het middeleeuwse kloosterleven weer tot bloei te brengen. Dit alles wordt echter in de scha duw gesteld door het feit, dat onze katholieke provincies zeer vruchtbaar zyn en heel wat kinderrijker dan onze Protestantse gebieden. Dat de katholieke bevolkingsaan was ieder jaar groter wordt. Dat deze uitbreiding eens met wiskundige zekerheid moet uitbarsten in een katholieke meerderheid van ons volk. En al het geween en gejammer aan de klaagmuur zal aan deze nuchtere cijfers niets kunnen veranderen. Deze Roomse meerderheid van ons volk betekent in de spookvisioenen van de Protestanten alle uitwassen en excessen van het eens zo gehate Spaanse bestuur, de bloedraad van Alva, de tiende penning ten bate van de Kerk, de invoering van de Inqui sitie met pijnbank, galg, schavot en brandstapel, gewetensdwang voor allen, die met willen denken als Rome, de Bijbel, die weer aan de ketting wordt gelegd, het woord Gods, dat niet meer gepreekt mag worden Ik geloof nog niet, dat het gevaar al zo acuut is. Daar zit ergens een kink in de kabel van onze berekening. De Roomsen zouder: spoedig de absolute meerderheid in ons Tand bezitten, als er geen gemengde huwelijken werden gesloten, als er geen Bra banders en Limburgers naar Holland trokken, als er geen katholieke plat telanders uit Holland naar de steden verlrokken. De gemengde huwelijken en de lauwen en onverschilligen doen de aanwinst, die de katholieke moeders van Limburg en Brabant zo edel moedig de Kerk schenken, weer teniet. De Protestanten kunnen dan ook nog gerust enkele jaren op beide oren slapen, voor de stormklokken van den Utrechtsen Dom zullen lui den, dat de Paus in onze lage landen in aantocht is P. H. RONGEN, O.C.R. lees Mót fXóme. Onder de felle en overtuigende Protestanten heerst er sedert enige tyd een soort Rome-paniek. Zy zijn bevreesd voor de groeiende macht van Rome, voor de stijgende machtspositie van de Paus, voor de stijgende machtswellust van onze Kardinaal, voor de Roomse overheer sing in Nederland, voor de aldoor aangroeiende invloed van de Roomsen in ons politieke leven. Hun scherp en gewaarschuwd oog neemt overal de voor hen verbijsterende sympto men van dit verschijnsel weer. By de burgemeestersbenoemingen worden de Roomsen voorgetrokken. Steeds meer Roomse ambtenaren dringen de verschillende departe menten binnen. De rechtbanken beginnen nu reeds te sollen met het processieverbod en hebben niet de moed de zaak scherp te stellen. Overal in den lande wordt de toon van de Roomsen arroganter èn hautainer. In de zuiver Protestantse provin cies Groningen, Friesland en Drente neemt de Roomse penetra tie voortdurend in aanvang en tempo toe. De Roomsen kopen er boerderijen op, stichten er kloosters, parochies en scholen, vestigen hun sociale en caritatieve instellingen op het platte land. Het „boeren" is er moeilijker dan het lijkt. Een correspondent van „de Volkskrant" is enkele weken ge leden aan boord van een schip met Europese emigranten in Rio de Janeiro aangekomen. In enkele brieven geeft hy een overzicht van de mogelijkheden, die Argentinië aan emigrerende Europeanen biedt. By bespreekt de problemen, die het land aan de Rio' de la Plata de landverhuizers stelt en zet uiteen aan welke nieuwe omstandigheden 9n opvat tingen zy zich zullen moeten aan blijven deze woningen nog altijd vrij primitief. Bouwmateriaal is moei lijk te krygen en duur. Een woning bestaande uit twee slaapkamers, een eetkamer, een keu kentje en een badkamer is hier al een hele luxo. Zaaizaad kan by van de regering krygen, doch met land bouwmaterialen is het droevigei ge steld. Wil hy zich als zelfstandige boer vestigen, dan moet hy deze meebrengen evenals zyn meubels. Ook heeft hy' een zeker kapitaaltje nodig, om zich enkele dingen aan passen. In onderstaande eerste brief te schaffen, zoals trekvee enz. Er beschrijft hjj landbouw en veeteelt van Argentinië. Het hoofdmiddel van bestaan in Argentinië is landbouw en veeteelt. Beide kunnen slechts zeer oppervlak kig worden bedreven, omdat 't land te uitgestrekten het aantal werk krachten te gering is. Argentinië heeft een oppervlakte van twee millioen 800.000 vierkante kilometer. Het telt 17 millioen in woners, maar één vijfde deel hiervan woont in Buenos Aires. In de gebieden waar landbouw en veeteelt worden uitgeoefend, heerst wordt hier met vier of vyf paarden geploegd, doch gelukkig zijn paarden niet al te duur. Voor 300 pesos f 195 komt men «al in het bezit van een zeer bruikbaar ros. Pionieren Een woning is natuurlijk het aller voornaamste, doch hiermede is de emigrerende boer toch nog niet aan het einde van zyn zorgen. Hy moet bomen planten om zyn huis tegen de hitte van de zon te beschermen, hy moet wegen aanleg gen, zijn terreinen omheinen en een waterput slaan. Hy moet de fiets een groot tekort aan arbeidskrachten, voor het paard verruilen en er aan De ïlóóldóóstpóUel Wie de polder maakt zal hem bezitten l In de stille afgelegenheid van de onmetelijke Noordoostpolder voltrekt zich een drama 1 Een soort Koude oorlog tussen de overheid, gepersoni fieerd in de directie en een 1600 dappere jonge boeren, die verblij vend in barakken in een onherberg zame streek, worstelend met de zware klei dag aan dag bij het graven van de sloten en het cultuunyp maken van de grond zich één zyn gaan voelen met deze grond, hun grond. Ze bewerken deze niet uitsluitend om een redelijk geldloon, maar ze bouwden er stil mee, onder de aller zwaarste omstandigheden, aan de toekomst van de polder en aan hun eigen, toekomst. En die grond dreigt hen nu ont nomen te worden ten bate van de „vreemdeling", die thans rustig zyn kans heeft afgewacht om mede te dingen met hen, die met hun eigen zware arbeid de polder hebben ge- maaKt. Wat toch is het geval Toen in de oorlogsjaren de Noord oostpolder een zeer groot gebrok aan arbeidskrachten bad en men voorde omvangrijke taak stond een gebied van bruto 48.000 Ha. in cultuur te brengen, was het voor de directie van genoemde polder van grote waarde, dat er een groep arbeiders krachten was, die vakbekwaam was en bereid tot arbeiden. Dat nu waren de boerenzoons, die zich wellicht ook al ter verhoging van hun kansen ora later een boerdery' te pachten, voor arbeid hadden aangemeld. Deze boerenzoons pioniers ge naamd meenden, toen de plannen om boerderijen in pacht uit te geven tot het punt van uitvoering kwamen aanspraak te mogen maken op voor keursrechten. En deze pioniersrech ten zyn door de directie nadrukkelijk erkend. Nadien zyn er door haar talrijke bezwaren gemaakt en aan de pioniers vele moeilijkheden in de weg gelegd. Men schynt nu eenmaal kost wat kost ook een groDp „vreemdelingen in de polder te willen binnenhalen „om een harmonischer sociale op bouw" te verkrygen. Wat hiervan zy, willen we thans in het midden laten, om onze aan dacht op een meer principiële zijde van dit probleem te richten. En daartoe is alle reden. De heer Engelbertink heeft als woordvoerder van de K.V.P. dezer dagen in de Tweede Kamer de kwestie van de pioniersrechten op voortreffelijke en scherpe wyze principieel gesteld door van minister Spitzen een definitieve uitspraak uit te lokken. En deze uit spraak luidde: „De grootste zorg bleek de heei Engelbertink te koesteren over de verwachtingen en aanspraken, die de pioniers in de polder mogen doen gelden. Zeer pertinent heeft De graan- en de vlee^productie van Argentinië zou zonder veel omslag verdubbeld kunnen worden indien genoeg arbeidskrachten aanwezig waren. Het zou hiervoor niet eens nodig zyn de honderdduizenden vier kante kilometers braakliggend land te ontginnen. De doorsnee Argentijn laat in de letterlijke en figuurlyke betekenis van het woord „Gods water over zyn akkers lopen." Zyn grondbezit is byna altyd te groot om er intensief landbouw of veeteelt te bedrijven. Hy vertrouwt daarom maar op de natuur, die hem meestal niet in de steek laat. Hy brengt zoveel grond in cultuur dat hoewei de opbrengst per hectare niet groot is, de totale opbrengst toch nog eon indrukwekkende omvang bereikt. De weidegrond is gewoonlijk van goede kwaliteit en het vee is sterk en gehard door het leven in de vrye natuur. Veehouders weten dikwijls niet by benadering hoeveel vee zy hebben. Duizenden stuks grazen in zeer grote weidegebieden. Er wordt vee geboren en er sterven beesten, zonder dat dit wordt opgemerkt, laat staan opgeschreven. Op gezette tjjden wordt een grote kudde bijeengedreven en naar de tlachthuizen vervoerd. Het land is zó rijk, dat de natuur de helpende hand van de mens nauwelijks nodig heeft. Een koe betekent hier niets. By een gewoon feestje op een boer derij wordt een heel beest geslacht en de beste stukken woeden geroos terd en de rest weggeworpen. Op het p'atteland vindt men overal geraamten van runderen, schapen en paarden. Men doet niet eens de moeite ze op te ruimen. Schjjn. Deze toestanden zyn voor de Euro- wennen, dat er kilometers in de om trek geen sterveling te bekennen is. Vele boerenbedrijven zyn hier tien kilometer van een grote weg verwij derd, twintig of meer kilometer van kerk of bioscoop. Alles moet over enorme afstanden worden aangevoerd en over wegen, die dikwijls iedere beschrijving tarten. Het is een hard pioniersleven, dat hier van de emigrerende boer wordt geëist. Alle herinneringen aan Euro pees gemak en comfort moet by uit zyn hoofd zetten. Daar tegenovor staat natuurlijk, dat hy in het bezit is gekomen van een landbouw- of veeteeltbedrijf met onbeperkte moge lijkheden. Ook hier kent men het begrip „heerboer", doch voor het zo ver is, beef*- men heel wat harde jaartjes achter de rug. Een zeer geschikte oplossing van het emigratie-probleem der jonge boeren zou zyn hen in landbouw- of veeteeltkoionies bijeen te brengen. Dit zou talrijke scherpe kanten van het boerenbestaan in Argentinië af- vylen. Ze zouden alles, wat in een boerendorp nodig is, moeten mee brengen. Doch dit is zonder regeringssteun niet mogelyk. Jonge boeren met lege handen hierheen sturen heeft echter voorlopig geen zin. Berooide mensen kunnen geen eisen stellen en dit plaatst de emigrant onmiddellijk in een zeer ongunstige positie. Het toch reeds moeilijke begin wordt op deze wyze maar on nodig verzwaard. Halt I Jonge man Niet verder Het leven is geen dol avontuur; het is een geweldig waagstuk; een pese emigrant, die niet aan zoveel zware verantwoordelijkheid. De mees- overdaad is gewend, van buitenaf bezien aanlokkelijk, maar daarom des te gevaarlijker. Hy zou namelijk naar Argentinië kunnen komen met plan nen van „dat zal ik wel eens ver beteren". Hy zal echter gauw inzien dat de intensieve veeteelt van West Europa hier niet uit te voeren is. Het gunstigst is, dat de emigre rende boer zich op een niet al te groot bedrijf vestigt. Hy moet het kunnen bewerken, zodat hy kan pogen er een soort modelbedryf van ta maken. Grond is in Argentinië overigens goedkoop en tegen gemakkelijke voorwaarden verkrijgbaar. Meer dan grond heeft de emigrerende boer echter ook -niet. Hy moet zelf zyn huishouwen, indien hy ten maken van hun leven een domme klucht: ze willen al maar pret heb ben in hun levenanderen nemen het leven op als een treurspel. Dat is allebei ernaast, het le\en is heilige ernst. Als een jongen veertien jaar ge worden is, moet hy rijpen tot een man. Dat is de lastige en beslissende tocht. De weg dien ge nu inslaat geeft de richting aan uw leven. Velen hebben hun toekomst verknoeid vóór hun een en twinstigste jaar, worden lamzakken in plaats var. mannen. Daar staan veel wegen voor U open. Al die wegen kunt ge kiezen, dat is het feestelijk gevoelen van de jeugd. Maar.... één weg MOET gy kiezen, dat is de zware verantwoo delykheid van de jeugd. De ene en juiste weg is de weg naar omhoog. Jeugd moet tenminste geen contract kan afsluiten, waarbij voor hem een omhooIT woning gebouwd wordt. En dan j AL ONZE JONGENS VANAF 14 hij dan ook aan my de vraag ge- JAAR ZOVEEL MOGELIJK IN DE steid, of ik wil bevestigen of ont- JEUGD-FAMILIE. Dat is de H. Fa- kennen, dat de pachters by de milie voor de Jongeren. Nu Zaterdag eerstkomende verpachtingen zullen °ver 8 dagen starten wij. Zaterdag worden gezocht uit de oudere vdór de 20 Zondag in iedere maand pioniers. Deze vraag kan ik onoe- zal de byeenkoïnst zyn, 'savonds om perkt bevestigend antwoorden, wan- 8 uur de Parochiekerk, neer wij het er over eens zijn, dat 1 Geef J0 D°£ °P als lid 1 wy' onder pioniers mogen verstaan de ongeveer 600 oude pioniers. De heer Engelbertink is natuurlijk wel u0* bekend, welke groep ik bedoel; de VOOmaamste groep, die dan na een zeker examen van deze mek Hoe staat het niet onze huisbrand voorzieuing? Toen in September 1948 de bonnen in staat moeten worden geacht om ondernemer op een bedrijf in de polder te zyn." Voor niet-ingewyden zij medege deeld, dat onder de oude pioniers diegenen verstaan worden, die op Januari 1945 ten* minste twee jaren voor de tweede 6 eenheden vaste in de polder weikzaam waren. brandstoffen werden toegewezen. Van 600 jonge boeren die in de werd er de aandacht op gevestigd, polder werkzaam zijn, zyn hiermede dat voor dit stookseizoen geen bon- yerzekerd. Maar van de overige 1000 aanwijzing meer zou plaats vinden jonge boeren is de bestaande on- De gezinnen zullen dus, evenals ir zekerheid niet alleen niet weggeno- de beide vorige winters, in 't geheel men, maar zelfs vergroot. over 12 eenheden op de bonnen be schikken. Reeds vroeger is er al eens op gewezen, dat de totale hoeveelheid die nodig is om deze 12 eenheden te leveren, successievelijk in de loop van het tijdvak 1 Mei—30 April be schikbaar komt. Hieruit volgt, dat de handel moeilijk de laatste drie eenheden van het rantsoen reeds thans geheel of gedeeltelijk kan be zorgen, omdat hy deze zelf eerst in de nog resterende maanden van dit stookseizoen zal kunnen bestellen. Het is helaas niet mogelijk om 't tempo van uitlevering van het res terende rantsoengedeelte te versnel len. Onze huisbrandpositie wordt nog steeds ongunstig beïnvloed door de zich op een begrensd niveau be wegende huisbrandproductie van onze mijnen en door het deviezengebrek waardoor aankoop van huisbrand in het buitenland tot het uiterste moet worden beperkt. De hier en daar in omloop zijnde geruchten als zouden de geringe voorwaarden bij de handel een ge volg van export van huisbrand zyn niet juist, evenmin als de geruchten als zouden de Limburgse mijnen voor 1 Januari jl. de datum waarop de prysvei hoging is ingegaan de an- thraciet grotendeels hebben vastge houden. Prijzen klantenwerk en kleine aannemingen bouwbedrijven In de Staatscourant van 27 Januari 1946 is afgekondigd de Prijzenbeschik- king Klantenwerk en kleine aan nemingen Bouwbedrijven 1949. Deze beschikking vervangt de ge lijknamige regeling voor 1947. In veiband met de gestegen sociale lasten en bedrijfskosten en met de afkondiging van de nieuwe loon regeling voor het bouwbedrijf zyn de uurpryzen verhoogd. Deze uurpryzen zyn thans samen gesteld uit het wettelijk geoorloofde uurloon, verhoogd met de volgende opslagpercentages: voor werken van: niet meer dan f 1200 83 pet f 1200 tot f 3500 81 pet van meer dan f 3500 77 pet Tevens is een onderscheid gemaakt tussen werk in tijdloon en werk in tarief, voor welke beide gevallen af zonderlijke uurp: ijzen zyn vastge steld. Voorts is een afzonderlijke regeling opgenomen voor het gebruik van houtbewerkingsmachines en andere bouwwerktuigen. Yee voederproductie moet omhoog Dr. ir. S. L. Louwes, directeur- generaal van de Voedselvoorziening, heeft in een te Arnhem gehouden vergadering van de Gelderse Maat schappij van Landbouw een inleiding gehouden over „Het landbouwbeleid in de toekomst." Er is geen sprake van dat de graan- voorziening nu geen moeilykheden meer zal opleveren, aldus spr. De vetpositie is iets beter, omdat de wereld in dit opzicht niet geheel afhankelijk is van Amerika. Onze textielpositie is slecht. De hoeveelheden vlas en wol kunnen niuv e'iiks een rol spelen. Wy moeten om te kunnen invoeren, onze veredel de producten exporteren. Al wat nog hapert op het gebied van cultures dient te worden veranderd. Veevoeder moet zoveel mogelyk in Nederland worden verbouwd, als ons land zyn veestapel weer op het voor oorlogse peil brengt. Dit is de kern van de landbouwpolitiek. Iedere veehouder moet zich afvra gen, of hy" zyn runderen, varkens* en vooial kippen wel zal kunnen voeden Wat hy van de regering mag eisen, is, dat deze hem zo goed mogelyk inlicht over de toewijzingen van het veevoeder. Rekening moet worden gehouden met schaarste aan de voeder. De minimumprijs ervan wordt bepaald door het geïmporteerde graan. De marktprijs is gegarandeerd, evenals die van de varkens. De Limburgse Jaarbeurs te Helden-Panningen Helden-Panningen maakt zich ge reed om deze jubileum jaarbeurs, de 20e LIHATE, tot een succes temaken. Naast de eigenlijke handelstentoon stelling, neemt de agrarische branche op deze jaarbeurs, een zeer voorname plaats in. Als van ouds worden de grote paardenkeuringen gehouden, zowel voor het „Nederlandse Trekpaard Stamboek", als voor het warmbloed V.L.N. Het aantal inschrijvingen op deze paardenkeuringen overtreft de 300 en het allerbeste op het gebied der paardenfokkerij in Limburg en Brabant, is nu reeds vertegenwoor digd. It<ts nieuws op de jaarbeurs is de varkensfokdag die op 1 Maart gehou den wordt in verwarmde tenten. Nu op het ogenblik de varkensfokkerij in het middelpunt der belangstelling staat op de boerdery, zal ook iedere veehouder interesse hebben voor de fokwaarde der varkens, immers in de toekomst wordt weer uitbetaald vol gens kwaliteit. 'Do handel in deze dieren, vooral het betere fokmateriaal, biedt thans goede vooiuitzichten. Deze tentoonstelling geeft U een beeld van allerlei dingen over het landbouwhuishonden, over kook-, bak en braadkunst, huisvlijt en onderwijs. Een belangrijk deel der werkstukken werd samengesteld door leerlingen van de landbouwhuishoudschool te Panningen.

Peel en Maas | 1949 | | pagina 1