PAASWOORD
PASEN
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
van de Hoogeerwaarde Deken.
het Feest van
vertrouwen
Waarom zuinig met
onze punten
RUST...
lïli{meünqen eend
Pasen
Waakzaam en
UQeckzdam
De wietd ïónd
Zaterdag 20 Maart 1948 No. 12
Negen en Zestigste Jaargang
Druk en Uitgave
Firma van den Munckhof
Drukkerij
Kantoorboekhandel
Ü-rootestraat 28
Telefoon K 4780 512
Postrekening 150652
PEEL EN MAAS
Ad vertentiepry zen
op aanvraag verstrekt
Abonnementspry s
per kwartaal:
voor Venray fl 1.00
buiten Venray fl 1.20
uitsluitend vooruitbet.
Beminde* parochianen, dit Paasfeest, dat waarschijnlijk het
laatste Paasfeest is, dat we niet in onze eigen parochiekerk
vieren, heb ik een heel bijzonder woord en Paaswens voor U.
Onze kerk staat nog in de steigers. Maar we vorderen, vorderen
goed Het kleine Angelus-torentje stèekt er al kranig boven uit
ik zie het als een vlag, die wappert op een huis, dat zijn vol
tooiing bereikt. v
Muren, kolommen de zo oude voor ons bekende tekening
komt erin. Als je binnenkomt, ja, het doet je aan als iets ver
trouwds. Iets eigens. Oude gedachten komen terug. Aan verre
dagen. Mooie dagen.
DE KERK IN DE STEIGERS VAN DE WEDEROPBOUW.
Ja, materiële opbouw. We zien het groeien. Als de kerk
„klaar" is, gaan we erin Mooi is zij dan weer. Schoon. Gaaf.
Maar zo moeten wij er ook in komen. Ook gaaf. Ook
schoon. Daarom ook wij een stap .verder.
En hier ligt m'n Paaswoord en Paaswens, die ik niet beter
uit kan drukken dan door te zeggen:
WIJ IN DE STEIGERS VAN DE WEDEROPBOUW.
Nu met Pasen in een goede Paasbiecht en een waardige
Paascommunie. En straks van Hemelvaartsdag tot Pinksteren
in een massale, complete deelname aan de HEILIGE MISSIE.
Laten het echt dagen van WEDEROPBOUW ZIJN, GEES
TELIJKE WEDEROPBOUW.
Als we heel eerlijk zijn tegenover ons zelf, moeten we ook
eerlijk bekennen, dat er niet alleen stukken' en brokken en puin
hopen lagen en liggen in ons Venray materieel, maar evenzeer
en even zeker op godsdienstig gebied.
Het materiële bouwen we op.
Dan pok hier.
Veel zal U er nog over geschreven worden.
Veel zult U er over horen.
We willen een echte MISSIE HOUDEN.
Werkt allen mee. Komt allen op.
Doet allen mee. Bidt allen mee en ONZE MISSIE wordt
de GEESTELIJKE WEDEROPBOUW VAN VENRAY.
Op deavónd van Goede Vrijdag,
toen de apostelen in hun gemeen
schappelijke verblijfplaats weer
vergaderd waren, voelden ze zich
geslagen en verloren als een kudde
schapen zonder herder.
Nu hun Meester in schande en
oneer aan het kruis gestorven
was, waren al hun verwachtingen
in duigen gevallen.
Dat er nu van hun schone
dromen niets meer terecht zou
komen, was een overkomelijke
ramp, vergeleken bij die verschrik
kelijke teleurstelling van hun ge
loof en hun liefdede schan
delijke nederlaag van hun Meester.
Ze hadden op Hem gebouwd als
op een rots. Ze waren overtuigd
van Zijn goddelijkl zending. Ze
hadden in Hem geloofd als kleine
kinderen in hun moeder geloven.
Ze hadden Hem bemind met heel
de spontane liefde van hun hart.
En nu was alles verwoest, geknakt
en vernield.
Er bleef niets van hun Meester
over dan het ontzielde leegge
bloede lichaam in het koele graf
met de verzegelde steen en de
soldaten, die er steunend op hun
lansen de wacht hielden.
Veel spraken ze die avond en
de volgende dag niet. Ze durf
den elkaar niet goed in de ogen
zien, omdat heel de omvang van
hun lafheid nu pas tot hen door
drong. Vol weemoed dachten ze
aan hun fiere beloften van trouw
en hoe ze als één man het hazen
pad gekozen hadden.
Niemand >vas zo troosteloos en
zo bedroefd als Petrus; hij was
immers niet alleen een lafaard
zoals de anderen, maar ook nog
een verrader, die zijn Heer ver
loochend had.
Besluiteloos zaten ze bij elkaar,
niet wetend wat te doen of te
overleggen. Slechts zelden viel
er een woord. Maar allen koes
terden dezelfde gedachte Hoe
komen we ongezien weg uit deze
stad
Welke wegen moeten we kiezen
om ons heen te spoeden naar
Galilea, waar onze broeders en
vrienden wonen, waar we weer
op adem kunnen komen, waar
we die drie jaren van verrukkelijk
samenzijn mét den Meester kun
nen vergeten, waar we opnieuw
als gewone Galileërs kunnen gaan
leven
Zo zaten de apostelen bij elkaar,
zwijgzaam en beschaamd, tot geen
enkel besluit in staat, toen in het
Oosten de Paasmorgen in al zijn
jubel openstraalde en de vrome
vrouwen, die naar het graf ge
weest waren, de zaal binnen
drongen met de juichkreet op de
lippenBroeders, broeders, de
Heer is verrezen, het graf is leeg,
Alleluja 1
Het was alsof alle bazuinen
van den tempel het blijde nieuws
uitschetterden over de bange
hoofden van de apostelen. Nog
was er een kort moment van aar
zeling, van weifeling, maar weldra
had de heiligste geestdrift hen
allen aangegrepen. Alle angst was
verdwenen en ze haastten zich de
straat op om het geopende graf
te gaan zien, dat hun de zeker
heid van Christus' Verrijzenis
moest geven.
Menigeen, die thans de heksen
ketel van de wereld overziet, ver
langt naar vleugels om weg te
vliegen naar veiliger oorden.
Het is alsof alles kraakt en
splijt, of nergens meer hoop, ner
gens meer- houvast is.
Het is alsof O.L.Heer weer in
het graf ligt en de zware steen
hem belet naar buiten te komen.
Het is, alsof Hij de vlag ge
streken heeft, capitulerend voor
de machten van duisternis.
Opnieuw hangt Hij aan het
kruis, bloed uit vele, diepe wonden
en zijn vijanden scharen zich rond
zijn schandhout en joelen en
schimpen erger, dan de Joden het
eens deden.
Maar opeens beginnen alle
klokken te luiden, de Paasklokken
van de Verrijzenis en met één
ruk herleeft het vertrouwen in
onze bange en geslagen harten.
Christus, die de dood heeft over
wonnen en satan schaakmat heeft
gezet, is ook in staat onze vijan
den te beschamen. Hij is de sterke
God, die macht heeft overleven
en dood. Hij is de goede God,
die al zijn schapen voorgaat naar
de schaapstal van de eenheid en
de liefde.
Steeds lijdt Hij in schijn de
nederlaag, maar iedere nederlaag
verandert in een overwinning, tot
de eindoverwinning behaald is op
de dag, dat het eeuwige Paas
feest zal aanbreken voor al zijn
getrouwen.
Wie onder de vaan van Christus
strijdt, kan uren van zwakte en
moedeloosheid kennen, maar
steeds kan onverwachts het won
der gebeuren, dat alle klokken
beginnen te luiden Christus heeft
overwonnen.
P. H. RONGEN O.C.R.
„Het is geen kwestie van sleur,
dat bepaalde overheidsorganen voor
lopig tegen afschaffing van de
textieldistributie zy'n, maar een
bittere noodzaak: de textielvoor-
ziening aan te passen aan de be
schikbare middelen en om de in
dustrie te dwingen, hetgeen méér
wordt geproduceerd dan in het
binnenland kan worden afgezet
binnen het raam van de aan het
publiek gegeven aankooprechten,
te exporteren, ten einde op die
manier buitenlandse betaalmiddelen
te kweken".
Dit is de kern van het betoog van
de heer J. A. Panhuyzen, directeur
van het rijksbureau voor textiel, dat
wy aantroffen in „Textilia", weekblad
voor de detailhandel in textiel, dames-
en herenmode en woninginrichting.
De -productie-mogelijkheden van de
Nederlandse Textielindustrie, aldus de
heer Panhuizen, zijn momenteel be
perkt door drie oorzaken: liet tekort
aan geschoolde arbeidskrachten, de
beperkte mogelijkheid om katoenen
weefgarens te importeren en het tekort
aan buitenlandse betaalmiddelen.
Het tekort aan geschoolde
arbeidskrachten
Dit tekort is ontstaan doordat als
gevolg van maatregelen tydens de be
zetting geen jeugdige arbeidskrachten
konden worden aangetrokken om in
de textielindustrie te worden opgeleid.
Vooral het gebrek aan vrouwelijke
krachten werkt zeer remmend op de
productie, omdat vrouwen en meisjes
hef voorbereidend werk verrichten in
katoenspinnerijen en weverijen.
Wel is in een en ander verbetè-
ring te bespeuren, maar het zal
nog een jaar duren, voordat de
voor-oorlogse productiviteit weer is
bereikt.
Beperkte import-
mogelijklieden
Daar er 20 pet. van do voor de oor
log verwerkte garens uit het buiten
land betrokken werden, voornamelijk
uit Belgié en Engeland en de rege
ringen van beide landen zich op het
standpunt stellen, dat zij slechts die
hoeveelheden garens voor export wen
sen te bestemmen die zij niet nodig
hebben voor verwerking in het binnen
land, is de uitvoer afhankelijk van
de spin-productie. Deze is in België
zeer bevredigend, doch de verwerking
is er groter dan vóór de oorlog.
In Engeland wilde het tot nu toe
met de spinnerij-productie niet vlotten
wegens een groot tekort aan arbeids
krachten. Bovendien mag slechts 15
pet. van de voor expo:t bestemde
garens naar landen geleverd worden
met een zwakke valuta en daar helaas
Nederland door de Engelsen gerekend
wordt te behoren tot de landen met
een zwakke valufa, is de levering
van weefgarens door Engeland slechts
een fractie geweest van de voor
oorlogse leveringen.
De leveringen van Belgische zijde
zijn bovendien beperkt doordat wy.
wat wij uit België meer betrekken
dan wy leveren, in goud moeten be
talen.
Uit Amerika hebben diverse textiel
fabrieken behoorlijke hoeveelheden
garens betrokken, doch het dollar
tekort belet voorlopig verdere invoer.
Alles te zamen genomen ziet het er
met de import van garens niet gunstig
uit.
Daar de productie van katoenen
garens ca 80 pet van de vooroorlogse
productie bedraagt, is dus een uit
breiding van de binnenlandse spin
nerijproductie gewenst.
Met de bestaande apparatuur
zouden wij kwantitatief onze weve
rijen van voldoende garens kunnen'
voorzien, als in de spinnerijen in
twee of meer ploegen werd gewerkt,
doch om dit doel te bereiken zyn
beduidend meer arbeidskrachten
nodig en moet buitendien de be
reidwilligheid van de zijde van de
arbeider aanwezig zijn om aan
invoering
van het twee-ploegenstelsel over
de gehele linie mede te werken.
En de deviezen
Alle tejctielgrondstoffen, behalve't
vlas voor de linnenproductie en dus
ook de cellulose voor de kunstzijde
spinnerijen, moeten worden ingevoerd
en hiermede zyn enorme bedragen
aan deviezen gemoeid, terwijl slechts
een beperkt deel van deze betaal
middelen kon worden gebruikt voor
de voorziening in de binnenlandse
behoefte.
Een vergroting van de productie
hoeft du^ niet automatisch een ver
groting van de textielvoorziening tot
"gevolg, doch zal er in de eerste
plaats toe bijdragen het nadelig sal
do van. onze belastingbalans te ver
minderen.
Een kg. ruwe katoen, die op het
ogenblik gemiddeld f2.50kost, brengt
in het buitenland in weefselvorm
gemiddeld circa f 10 op. Deze meer
waarde is grotendeels ontstaan door
toegevoegde arbeid en de export van
weefsels vormt dan ook een belang
rijke deviezenbron, dfe wy niet kun
nen missen.
Het is begrijpelijk, dat de confee-
tie-industrie naar vermindering van
onderbezetting streeft en de handel
naar verhoging van omzet maar 't
zal duidelijk zyn, aldus besluit dhr.
Panhuizen, dat de vooruitzichten
dienaangaande, zolang onze import-
niet door oxport gedekt is, niet bijster
gunstig zijn.
Yan een beduidende verbetering
van de binnenlandse textielvoorzie-
ning kan dan ook-nog geen sprake
zijn. Een geringe verbetering is al
leen mogelijk, indien het voorzie
ningsniveau van andere consumptie
goederen (met de vervaardiging
waarvafn eveneens deviezen gemoeid
zijn) verlaagd wordt.
De tijd gaat Venray voorby, zomaar
zonder op of om te zien.
Met de zon van een vroeg voorjaar
overgoten, ligt het daar aan de rand
van de Peel en het rood der daken
fleurt weer op na de winterse regens.
In deze, door God met rykelyke
rust gezegende plaats, gaan de mensen
hun dagelijkse gang naar hun dage
lijkse bezigheden met de dagelijkse
beslommeringen over een ziek paard,
over de terugbetaling van het con
sumenten qred iet, over een zoon in
Indië, over een gebroken schoppen-
steel.
En rondom deze oase van rust,, in
het overige deel van de wereld, dat
niet Venray heet, daar woelen de
grote gebeurtenissen in steeds wilder
vaartde cycloon van het Commu
nisme. het geweld van oorlogen in
Palestina, China, India en Pakistan,
de kwestie der Zuidpool-gebieden, het
stalen gordijn.
Venray ligt daar rustig te slapen
en alleen de lentewind beroerd haar.
Wat is trouwens de oorlog vergeleken
bij een ziek paard, het Communisme
tegenover het probleem van een ge
broken schoppenstee!.
Gods water loopt in stromen over
Gods akker en het is soms goed zich
daarin te verkwikken, goed om hier
op adem te komen van de schok
kende wereldgebeurtenissen.
Hier wordt een huis aanbesteed/-
daar oefent de brandweer.
Geen opwinding of zenuwachtige
bedrijvigheid, kalm en schijnbaar on
beroerd gaat liet leven in Venray zijn
gang. De torens van zijn vele kerk
dorpen wijzen ten hemel en 't nieuwe
haantje op het Angelustorentje blinkt
van goud en plezier tegen de blauwen
hemel. De mensen hebben hun rust,
alles is er rustig.
Ook wy hebben rust, hoewel we
graag zouden willen werken en vurige
artikelen.zouden willen schrijven, de
mensen willen overtuigen en mee
slepen voor een of ander goed doel,
maar we weten het niet meer, we
weten niet of dit wel noodzakelijk is
in deze periode van absolute rust.
We zouden willen schrijven over-
de gevaren die uit het Oosten dreigen,
de noodzakelijkheid van een Benelux j
de grote mogelijkheden voor een
Westersbloc, of over de tientallen
problemen die allen zeer belangrijk
zijn en, die allemaal als zwaarden
boven ons hoofd hangen.
In Venray worden nu al die wereld
problemen, zo vurig als wolven,
tamme schaapjes en men lacht er om,
als de zon, die doorbreekt achtereen
dikke witte wolk. We zouden het
nut van grotero activiteit op sociaal
en cultureel gebied onder de wel
willende en geëerde aandacht van
onze lezers kunnen brengen. Maar
wat voor zin heeft het nu
We zouden kunnen protesteren
tegen wederopbouwbepalingen, maar
wat baat het, nu de zon schijnt op
de witte woningen aan de Langeweg,
dat ze pijn doen aan je ogen, nu het
groen begint uit te slaan aan de
nieuwe hagen daar rondom, nu de
zwarte en gele zand van gegraven
kelders, grys en .Jlets wordt in de
eerste warmte van het voorjaar.
We zouden kunnen klagen over de
slechte wegen, maar wie kykt niet
liever naar de katjes, die langs de
zelfde wegen bloeien.
Rust heerst er in onze gemeente,
hier is een gelukkige familie omdat
Paps vandaag jarig is en een ander
is ongelukkig omdat de veearts het
zieke varken naar de Trap verwezen
heeft. En dat is niets voor de krant,
die toch vol moet. Er is hier geen
honger als in China en Irtdië, er is
hier geen nijpende armoede" naast
stikkende rijkdom, geen daverende
plannen, geen vuurrood 'idealisme,
het bouwbedrijf bloeit, er is zo goed
als geen werkloosheid. Wel is er
een kar acht6r een trekkend paard,
een stationsbus, die te hard door de
rust jaagt, een kind dat valt, een
zwijgende politieagent, een kiosk, die
verder rot. Dat alles is niets voor de
krant. Er is nog geen gemeenteraads
vergadering, nog géén nieuw raadslid,
nog geen plannen van het Oranje-
Comité voor -de a.s. feestdagen, nog
geen sportterrein, nog geen zwembad.
Kortom er is niets te berichten.
Is deze schijndood een verontrus
tend teken Of slapen wy om straks
wakker de strijd aan te binden?
Wij weten het niet en willen het
nu ook eens niet weten. Wy houden
ons ter goeder trouw en twijfelen er
niet aan, als op een gegeven moment
alle krachten nodig zijn dan zal deze
rust niet onvruchtbaar geweest zijn.
Want in de meest volmaakte rust
zijn de grootste plannen geboren, die
de meeste activiteit vroegen.
En met dat al zyn we nu werke
loos cn kunnen U weinig of niets
berichten. Al de grootse plannen, alles
wat hindert hebben we nu naast ons
neergelegd, de zon" schijnt en het is
Pasen, rust heerst er en Peel en Maas
ademt in deze kolommen dezelfde
rust. En dat is goed voor een keer.
Naderhand gaan we weer aan de slag.
Wy hebben geen keus en wij kun
nen U niet tot schade en schande
van ons en van Venray een leeg wit
papier door de deur steken in plaats
van een krant, trouwens daarvoor
betaalt U niét. Nu in deze Paasdagen
laten we de wereld de wereld en na
de Pasen och, dan zien we verder.
Want de zon schijnt te goed en het
leven is te mooi om altijd en eeuwig
geplaagd te worden.
Na de Pasen gaan we verder,
desnoods annexeert Venray Horst als
Nedeiland Geldern niet durft te
vragen maar met Pasen schijnt de
zon, met Pasen heerst er rust.
MANIFEST ran de K.A.B.
De Katholieke Arbeiders Beweging'
in Nederland heeft een Manifest ge
richt tot de katholieke hoofd- en hand
arbeiders van Nederland, waarin deze
worden aangespoord om waakzaam
eh werkzanm te zyn in verband met
de communistische actie, zowel door
de C.P.N., als door haar mantel
organisaties o.a. de E.V.C.
Met klem waarschuwt de K.A.B,
tegen alle samenwerking met de
knechten van Moskou, geen samen
werking en geen contact met de
v-ijfde colonne.
Alle katholieke hoofd- en hand
arbeiders wórden aangespoord hun
plaats in te nemen in de. katholieke
organisaties.
De 'beste bestrijding ^an het com
munisme is immers de opbouw van
een christelijke samenleving.
Vergeten we dit toch niet:
De communistische aanhang is
mede te wijten aan niet te recht
vaardigen sociale en economische toe
standen in het verleden, zowel als in
het heden. Die te helpen bestrijden
via een doelbewuste, radicale, pro
gressieve hervormingspolitiek, met
daarby de groote sociale zendbrieven
van onze pausen als grondplan, zie
daar de taak van iedere katholieke
arbeider, waarvan hij zich alleen in
de Nederlandse Katholieke Arbeiders
beweging kwijten .kan en.moet!
Voor twee dingen moeten wij ons
hoeden
Er is geen reden om de kreet „Wy
zyn niet. bang" aan te heffen. De ge
varen, die dreigen, zyn ernstig. God
mogè ons volk behoeden voor een
lusteloze onverschilligheid en voor
onverantwoordelijke zorgeloosheid.
Er is echter evenmin rederttoteen
paniekstemming
Ons volk is in hart en nieren anti
communistisch, zoals het anti-natio-
naal-socialistisch is geweest
Het communisme heeft in ons land
geen schijn van.kans! Evenmin als
in West-Europa.
Mits de nodige, morele, economische
en sociale voorwaarden geschapen
worden.
Het manifest besluit met de oproep
aan alfen hun hele persoonlijkheid in
te zetten in deze reusachtige strijd;
allé krachten móeten gemobiliseerd
worden, omdat ook alles op het spel
staat.
IHXTSLANI).
Het kind van de rekening tussen
de twee grootmachten Amerika
en de Sovjet Unie is wel Duits
land, dat bij de nederlaag in ver
schillende delen gesplitst, deze
splitsing nu al drie jaren ziet door
gevoerd en nog erger de grens is
geworden tussen democratie en dic
tatuur.
Het oude Bprlyn, eens de trotse
hoofdstad, is ook daarvan niet ver
schoond gebleven en ieder der ge
allieerden heeft proforma, in vden
aanvang, in bittere ernst, heden ten
dage een deel der stad onder haar
beheer, van een stad, die feitelijk in
de Russische zone ligt.
In Berlijn vergadert ook de gealli
eerde bestuursraad, het? oppergezag
in Duitsland.
Vroeger reeds is het daar span
nend toegegaan tussen de Westerse
mogendheden, en de Sovjet-afgevaar
digden, maar j.l. Zaterdag hebbende
Sovjets waarschijnlijk definitief een
einde gemaakt aan elke samenwer
king met de Westerse mogendheden.
De Sovjet afgevaardigde verweet
de Westelijke mogendheden door de
Londense conferentie, waar o.m. be
slissingen getroffen zijn voor het
bestuur van Duitsland in de Weste
lijke zones, inbreuk gemaakt te heb
ben op de vierzijdige overeenkomsten
met de Sovjets inzake het bestuur
van Duitsland.
Toen daarenboven Tsjechoslowa-
kye en Joego-Slavië ook nog op de
proppen kwam en de Westerse mo
gendheden daar niet over wensen te
spreken en bovendien de Sovjets
een en ander voor de voeten gooide,
was by" de Rus de maat vol en ver
liet hij de bestuursraad.
Dan braken nieuwe golven van
vervolgingen los in de Oostelijke
zones en werd de grenscontrole van
haar bezettingszone verscherpt.
Waarom
De inwendige organisatie van het
Russische Duitsland is zo goed als
voltooid. Ze is stevig in handen van
geschoolde communisten gelegd en
zodanig geboetseerd, dat zy elk mo
ment tot een regering kan worden
verklaard.
Om de hand daartoe vry te heb
ben, moet de Sovjet-bezetting even
wel loskomen van het vierzijdige ap
paraat, dat zy sedert lang tot wer
keloosheid ge'doemd heeft.
Wat de democratische krachten in
het Tsjechische volk waren, dat zyn
by de machteloosheid van het Duitse
volk, hier de Westelijke bezettings
machten. Daarom is de paleisrevolu
tie, die zich thans te Berlijn vol
trekt, op dezelfde ljjjn te stellen, als
de communistische staatsgreep te
ITALIË.
De Westerse mogendheden hebben
door hun Unie van 5, door hun sa
mengaan een dam opgeworpen aan
de Rode vloed, die langzaam maar
zeker deze landen dreigde te ver
zwelgen. En -was het voor enkele
maanden misschien voor de Sovjets
nog mogelijk geweest om via mili
taire middelen het Westen onder de
invloed te lopen, thans is dit, God
dank, niet meer mogelijk.
Ook de andere mogelijkheid, die
der vy'fde colonnes, wordt door de
reacties in de diverse landen, ziebv.
Nederland met zyn vrijwilligers-troe-
pen, onmogelijk gemaakt. Er zyn
echter twee zwakkeplekken in dit
nieuwe bolwerk, t.w. West-Duitsland
en Italië En zoals Amerika feitelyc
de promotor geweest is door zyn
plan Marshall by de totstandkoming
van deze Westerse eenheid, zo is het
ook Amerika dat deze zwakke plek
ken terdege onder handen neemt.
Daar is allereerst voor West-
Duitsland de mededeling, dat het
Amerikaanse leger de controle over
de Amerikaanse zone van Duitsland
voor onbepaalde tyd blijft uitoefenen
en dus zelf zorgt voor dichting van
.dit gat in de dijken. -
Anders is het met Italië gesteld.
Daar is nog -de democratie, maar de
communisten hebben in het vooroor
logse, verslagen Italië, tamelijk vry
spel gehad. De koning is er al ge
sneuveld, de sociaal-democraten zyn
nog meester over het slagveld, maar
op 18 April zyn de nieuwe verkie
zingen aan de orde en dan zal het
lot van Italië en ook voor een groot
deel dat van West-Europa beslist
worden.
Dit beseft niet alleen West-Europa
dat hier practisch niets aan kan
doen, maar ook Amerika en ook de
Sovjets. Amerika paait met zyn
Marshall-hulp en zijn soepeler vre
desvoorwaarden. Rusland met terug
gave der Amerikaanse vloot. Het
Westen doet een duit in het zakje
met de teruggave van Triëst en der
koloniën.
De teruggave van Triëst is wel
een bewys. dat het Westen ook het
offensief wil inzetten, daar algemeen
verwacht werd, dat Rusland daar
mee voor de dag zou komen. Het
Westen is ditmaal eerder geweest
en het zal de vraag zyn, wat Joego-
Slavië, dat in deze ook te beslissen
heeft, zal doen. Misschien met de
wolven in het bos meehuilen of
Maar intussen is het wachten op 18
April en dat het er bitter zal toe
gaan, bewy'st niet alleen de buiten
landse belangstelling, maar ook de
binnenlandse propaganda, waarin de
communisten alles op alles zetten
en niemand ontzien, zelfs niet Z.H.
de Paus, die dobr hen belasterd en
beledigd wordt als r.ooit te voren. v
Amerika bewapent, Marshalt dreigt,
de Paus waarschuwt, een der ergste
en grootste gebeurtenissen van de
na-oorlogse tyd is op handen.
Zal dit bastion in handen der
Russen vallen of zal het een ver
sterking voor het Westen worden
God geve het laatste, in het eerste
geval zal het Westen de consequen
ties moeten trekken
TSJECH0-SL0WAKEIJE.
Het laatste bedrijf van het Tjecho-
slowaakse drama speelt zich af in
de Veiligheidsraad.
Zoals bekend, werd de klacht van
de vroegere Tsjechoslowaakse afge
vaardigde in deze raad, Papanek, dat
de staatsgreep der communisten in
zyn land mogelijk was door de hulp
der Sovjets, niet behandeld.
De klacht werd toen overgenomen
door Chili en deze werd wel be
handeld.
De afgevaardigde der Sovjet-Unie
Gromyko, noemde dit een vuile ma
noeuvre en een propaganda stunt
tegen zyn lanc1. Natuurlijk was „alles
nicht wahr" en had het Tsjecho
slowaakse volk het recht in eigen
handen genomen en de ware demo-
