Venray - g retour Zwaar beschadigd 786 woningen,1 4 kerken, 8 scholen, het ziekenhuis, do Psychiatrische Inrichting St. Anna en St. Servaas. Licht beschadigd 1760 woningen, 2 kerken en 1 school. I Iet wederopbouwprobleem hangt in Vonray ten nauwste samen mot hot arbofdersprobleem. Venray zelf heeft 280 bouwvakarbeiders, zodat er vreem de arbeiders moesten worden over gebracht inet vroemdo aannemers, in totaal 450. Hot werk wat tot stand kwam in 1946 was: 108 noodwonin- gon, 950 woningen definitie! hersteld, alsmedo 5 scholen. 8 noodscholen worden gebouwd en voor 9 kerken worden noodvoorzieningen gotroffen, f> kerken werden deiinitiof hersteld of men begon er mee. Do woningwet woningen voor 1946 zyn aanbesteed maar tengcvolgo van materiaal- schaarste niet voltooid. liet deiinitiof herstel, dat gemid deld 2,5 woning por dag bedroeg is zeer gestagneerd door do winter, maar mon hoopt in 1947 volledig klaar to komen mot definitief herstel. Voor do verwoosto bruggen werden noodbruggen geplaatst en van liet verwoeste wegennet zijn reeds 10 km. definitief hersteld. Nieuwbouw Do hoer M. Glerum, inspecteur voor do wederopbouw in Limburg, behan delde vervolgens de werkwijze voor nieuwbouw by paiticulieren. De particulier, die een nieuw huis wil bouwen, hotzy uit geldbelegging of wat ook. gaat naar het Gemeente bestuur, oi' dit van hot haar aange wezen dool in de woningbouw voor hem liet benodigde af kan staan. Zo ja, dan moet een architect oen schets- ontwerp maken, aan de hand waar van de Wederopbouw de huurwaarde bepaald. Hiervan worden do vaste laston als assurantie, belastingen enz. afgetrokken en dezo rest gekapitali seerd. Van het ontbrekende tussen het stichtingsbedrag en het kapitaa', waarvan die rest 4 pcL is, wordt de eorste 10-15 jaar door hot. Ryk4pct. rente vergoed, na dien tyd zal hot Rijk het verschil ineens uitbetalen. Minstens 15 pet. van het stichtings- bodrag moet eigen geld zjjn, kan mon dan slechts 70 pet. by particu- lioron als 1ste hypotheek krijgen, dan zal het liyk 15 pet. als 2e hypotheek geven tegen 4 pet. rente on 2 pet. aflossing^ Vragen By de vragen-bohandeling bleek, dat vclo vragen dezelfde strekking had den en dat zu' reeds lang zouden zijn opgelost, indien men zich met het bouwbureau in verbinding had gesteld. Vooral do financieele regeling is nog voor zoor velen onduidelijk. Hier volgt dan in hot kort hoo de rogoling is. Hot Rijk vergood de oorlogsschade t.ot do geschatte waarde van Mei 1940, voor wat er meer betaald moet worden ontvangt U van het Rijs een doel renteloos en, indien U niet bij particulieren voordeliger kunt krijgen, een deel rentedragend a 4 pet. por jaar en 2 pet. aflossing, als ovor- bruggingscrodieton. Wat met het rontolozc zal gebeuren is niot bekend, deze regeling is voorlopig, maar alle regelingen, die in do toekomst zullen worden opgesteld, zullen van terug werkende kracht zyn, zodat iemand die nu bouwt by een voordeliger regeling later geen nadeel heeft. Do inhoud van nieuw te bouwen verwoeste panden moot zo sober mogelijk gehouden worden, met be drijfsruimte er by, zal alles gedaan worden wat mogelyk is om dezelfde grootte als vroeger te krijgen. De materialen, die bij herbouw gebruikt mooton worden, als houten ramen en dorg. worden gorogeid tussen het bouwbureau en de architect. Voor verwoeste bomen en hagen bij burgers moot men zich wonden tot de S E.C. Wanneer men niet tevreden is mot het bedrag waarvoor een verwoest of beschadigd huis opgenomen is, kan mon na ontvangst van het bewys van inschrijving in het Grootboek van do Wederopbouw eon mot redenen omkleed protest'indienen bii de op dit formulier vermelde instanties binnen een maand na dagtekening. De sloopgeschiedenis in Venray vlak na do bovryding heeft voor velen ook nog oon onplozierige kant, daar het Rijk niet van plan is iets te vorgoedon van wat, ten onrechte of niot. in die ..wilde" dagen gesloopt word, maar.... ook hier kan Bureau Wederopbouw weer helpen on zit U mot zo'n geval, ga dan eens praten. Dat is dan ongeveer de zin van de moosto vraapn, enkele persoonlijke gevallen weixlen tevens nog besproken on eon oplossing in liet vooruitzicht gestold. Do films: Terugblik, Thuiskomst on Wieringermeer, die tussen de ver- schil'ondo spreekbeurten gedraaid wordon, gaven een duidelijk beeld van do grote verwoestingen, die deze oorlog in Nodorland heeft aangericht on het velo opbouw en horstelwerk wat reeds gebeurd is. In zyn slotwoord dankte de heer Burgemeester de diverse sprekers hartolijk voor hun duidelijke uiteen zetting en hy hoopte dat de Weder opbouw het vertrouwen van het publiok zou weten te verworven. en dónkei Eon mens is gemaakt voor het licht. In do dagen van den oorlog was dat good te merken. Wat vonden we hot niot vorvolond, als we in liet donker do straat op moesten. Geen verlichte etalages, geen straatverlichting, niets, llot enigo licht was wat je zelf bij jo had in den vorm van een zaklan taarn of iets dergelijks, liet is zo eigenaardig mot oon monsje voelt jo onzekor in het donker. Je weet met waar je loopt. Iedor ogenblik kun je ergens togen aanbotsen of over iets struikeion. Wat was je dan blij, als je weer thuis was, in de huiskamer, onder het gezellige licht van de lamp. Noen, een mens voelt zich nergens beter op zijn gemak dan in het licht. Op klaarlichten dag zio jo de dingen bolder en scherp afgetokond, jo kunt zelf zien wat je doet. Het daglicht geeft je eon go voel van gerustheid en van zekerheid. Donker en licht, het is wel do schorpsle tegenstelling die wij kennen. Daarom zouden de meeste mensen niet willen ruilen met een armen blinde, die nooit de zon en de pracht van de natuur kan zien, en evenmin met een mijnwerker, die dag in dag uit diep onder de grond zyn levens- onderhoud moet verdienen. Als iemand te kiezen heeft tussen donker en licht, dan zal hy altijd aan het licht de voorkeur geven. Toch moeten we dikwyls door lie: donker om in het licht to komen. Het geluk laat zich niet gemakkelijk veroveren. Geen vrede dan na harde stryd. Geen weldadige rust dan na harde inspanning. Zo gaat bet in een mensenleven. Zo moost ook Jezus het ondervin den. Ook Hy moest door do donkere poort van liet lijden gaan om te komen tot het. licht van de Verrijze nis. In de komende week, dio we de „Goede Week" noemen want sproekt hier niet heel bijzonder Gods goedheid en orbarming met ons men sen gaan we weer do herinne ring vieren aan Jezus' Lijden en dood en aan Zijn glorievolle Verrijzenis. Een geheim van donkerte en licht. Dit is ons Paasfeestlijden - sterven opstaan. De enkele reis Poking is oen retour geworden. In Genua zyn wo vast gelopen. Op verzoek van meerdelen volgt hieronder het verslag van het laatste deel. Het eerste deel hiervan is in Barcelona op de post gedaan, maar kwam na mij in Holland aan. Het is onderweg geschreven en ik laat het zoals het was, met hier en daar een inkorting of wijziging. Het tweede deel, van Barceloan tot en met de gebeurtenissen in Genua moet ik geheel uit myn geheugen op diepon. Ik zal het zo getrouw mogelijk trach ten weer te geven, zonder opsmuk. Yan Bordeaux naar Barcelona Maandagmorgen 3 Maart. Sinds Za terdagavond varen wij weer. Op Zondagmorgen ontwaakten wij in volle zee. We konden nog allemaal de H. Mis lezen. Tegen do middag was het weer mis. De golf van Biscay© handhaafde zyn slechte reputatie. Een sterke Zuid-Ooster joeg de golven hoog op zodat het schuim over het dek spatte. De zware loco motieven op het dek verergerden de deining. We moesten alles vastsjorren. Ons altaar blook niet stevig genoeg en tuimelde voorover. Al gauw lagen er drie op bed en kwamen er alleen uit om de visjes te voeren. Een wan deling over 't dek is alleen mogelyk met zeebenen. Het ene ogenbliksteil omhoog, dan ineens met een vaartje naar beneden. Het was een prachtig gezicht, dat gigantisch spel der schuimende gol ven. Toch willen we dat genot graag ruilen tegen de rust van een kalme zee. Niemand voelt zich helemaal fit. De magen raken van streek. We wal gen van al dat vet, dat we aan tafel moeten slikken. Als we do eetzaal binnenkomen worden onze kelen al dichtgeknepen door een votte walm, die in onze verbeelding een mengsel wordt van negerlucht en ranzig vet. Toch zetten we door. Wie ophoudt met eten, is verloren. Toen we vanmorgen wakker wer den, was de zee iets gekalmeerd. Rustig is het nog lang niet. Toch konden de drie gezonden de H. Mis lezen. Om half negen zager, we de Noord westelijke punt van de Spaanse kust oprijzen. We varen' er soms zo dicht, onder, dat we de sinaasappelen haast hadden kunnen plukken, als ze er gestaan hadden. Hot schijnt een on bewoond rotsachtig gebied te zijn. We bespeurden geen tekon van leven. We hebben al spoedig de Spaanse kust uit 't oog verloren. Wo varen een heel eind naar het Westen, voor we koers zetten naar het Zuiden. De kapitein wil zo ver mogelyk van de kust blyven, met 't oog op de slechte weerberichten. We zullen vóór Gibral tar geen land meer zien. Dinsdagavond 4 Maart. Ik zal pro beren weer een paar regels te schrij ven. We hebben een paar beroerde dagen achter de rug. Gisteren tegen de middag groeide de toch al sterke wind, uit tot oen storm, waar alles, wat wo tot dan toe hadden meegemaakt, maar kinder spel bij was. Huizenhoog stegen de golven omhoog en sloegen over het dek. Onze zwaar geladen boot danste als een bezetene ovor het woeste water. Nu eens zaten we boven op een golf 'en plofte dan weer in een schuimend dal, zodat we rondom ons. heen meters hoge watermuren zagene Maar ons schip hield koers. Het boorde zyn neus in do woest uiteenspattende golven, zwaaide zijn staart omhoog, waarin wy naar adem snakten en deed alsof er niets aan de hand was. Al gauw was de vierde van ons be zweken. Het was een feestdag voor de vissen van do Atlantische Oceaan, die voort aan wel elke dag zullen uitkijken naar een schip mot Hollandse mis sionarissen aan boord. Met ons tweeën vochten we nog met de moed der wanhoop om de zeeziekte de baas te blijven. Het lukte min of meer. Telkens maar weer eten, al walg je er van. Kapitein en bemanning troostte ons met de ver zekering, dat het nog veel erger kon spoken. Met onze tijd weten we geen raad. Vanmiddag ben ik voor de afwisseling naar de stuurhut geklauterd en mocht daar oon uur het roer overnemen. Een tamelijk eenvoudig karweitje, ook als het stormt. Op het ogenblik is do storm iets bedaard. Men ver wacht, dat tegen middernacht de zee uitgeraasd zal zijn. Wo hopen hot vurig. De vier zijn er miserabel aan toe. En ook voor ons moet het niet lang meer duren. Donderdagmorgen zullen wo In do plecld igheden van de Goede i Week stelt do Kerk haar kinderen in staat, stap voor stap den Meester te volgen op Zyn moeizamen tocht door het duister van het lijden, naar het stralend licht van de overwin ning. Basen is daarom voor do Kerk niet alleen het vieren van de Verrij zenis, maar ook de Witte Donderdag en do Goede Vrijdag. Want ze weet maar al te goeddoor dit Lijden zijn wij verlost. Vroeger, in de Middeleeuwen, waren de laatste dri6 dagen van de Goede Week echte Zondagen, waarop nie mand mocht werken en waarop iedereen verplicht was naar do kerk te gaan. Jammer, dat dit tegenwoordig niet meer zo is, want veel mensen zyn helemaal vergoten, hoe Jezus, door Zich gevangen te geven aan Zyn vijanden, ons heeft vrij gemaakt, en hoe Hij door Zyn pijnlijken dood ons liet leven heeft gegeven. Om dit to begrijpen en beter in te zien, dat ook wij door het donker van ons aards bestaan moeten komen tot het eeuwig licht van den hemel, daartoe helpt ons do liturgie, vooral in de laatste dagen dor Goede Week. Want is Jezus' Ly'den óns lyden, dan zal ook Zijn Verrijzenis de onze zyn. Een mysterie van donker en licht. Een Zalig Paasfeest! P. fr. LICINIUS VERBIJ o.f.m. bij Gibraltar zijn, wordt ons gezegd en de Middelandse zee is altijd kalm. We geloven er niet veel meer van. De voorspellingen van kapitein en bemanning zijn tot nu toe niet erg gelukkig goweest. Of we nu op de Noordzee zijn of in het Kanaal, in de Golf van Biscay© of op do Atlantische Oceaan, het is letterlijk één grote pot nat. Woensdagmorgen I Maart Vanmorgen om half 12 passed den we Kaap St. Vincent, maar konden niets zien. Do storm woedt voort, ondanks de gunstige voorspelling. Morgenvroeg om 4 uur zullen we bij Gibraltar zijn, dan is het leed ge leden, zegt men. We blijven hopen. Reeds 70 uur aan één stuk wordon onze magen bewerkt als hutspot. We voelen zo draaien. Omhoog, omlaag, naar links, naar rechts. De weg die onze boot eh dus onze maag aflegt, lykt op één grote kurketrekker. Kon den we maar even uitstappen om op adem te komen en een lekkere Hol landse boterham met kaas eten. Ik moet nog vertellen over Bordeaux maar wacht hiervoor rustige dagen af. Donderdagmiddag G Maart Vanmorgen tussen 5 en 6 uur zyn we de Straat van Gibraltar door gevaren. We zagen er niet meer van dan een paar lichtjes.in Afrika en Europa. Do Middellandse zee ontvangt ons hooi vriendelijk. Wfi liggen in dekstoolen ons te koesteren in het warme zonnetje. Met wind en stro ming mee, varen we met een flinke vaart in Noord-Oostelijke richting. We hebben oen prachtig uitzicht on de Spaanse bergen waar de beroemde „Malaga" vandaan komt. En nu iets ovor Bordeaux, de haven waar we het laatst geweest zyn. Op Donderdagavond 27 Fobr. kwamen wy daar aan. We dankten O.L.IIeer, dat we weer vaste grond onder de voeten hadden. We genoten er een paar heerlijke voorjaarsdagen. Een goed middagmaal by onze Confraters en een uitgebreid souper by de „Mis- sionaires franeiscaïnes de Marie", deden ons ontzaglijk goed. Tenslotte waren zii ons nog dankbaar, dat we: gekomen waren Onze medebroeders moesten onze namen en onze foto's. De reden, die zy opgaven gaf ons te' denken. In vroeger jaren waren daar n.l. ook eens paters geweest, die op weg waren naar China. Deze worden nu als martelaren vereerd. Het speet onze paters geweldig, dat zy van hen geen- foto bezaten. Dat zou hen niet meer overkomen Daarom moesten wy op de foto. Ik verdacht hen ervan, dat zij stilletjes hoopten, dat hot eens foto's van martelaren zeuden zyn. (Nu kan ik or bijvoegen, dat hun wens byna in vervulling is gegaan!) Bij het afscheid van onze medebroeders moesten we een ceremonie onder gaan, die ons Hollanders niet ligt. We werden n.l. omhelsd, wangen tegen olkaar. Daar wo van beide kanten r.iet al te best geschoren waren, gaf het nogal eens strubbelin gen om los te komen. We kregen een paar flesschen echte „Bordeaux", die zelfs in Bordeaux schaars is. De stad heeft weinig van do oorlog geleden en maakt een veel fleuriger indruk dan Le Havre. De mensen zyn er vriendelyk, hulpvaardig en vooral zeer levendig, ze praten met handen en voeten. Maar ze zyn ook erg nieuwsgierig. Zo geneerden zich niet om op straat stil to blijven staan om ons na te küken. De reden van dat beky'ks kondon we niet achterhalen. Misschien hebber, ze gemeend, dat Pa Pinkelman in Bordeaux gearri veerd was, -daar een van ons een bol hoedje droeg. Maar met de beste fantasie was er onder ons toch geen Tante Pollewop te bespeuren. We gisten maar niet meer, lieten ze maar j kijken en keken terug. By het dwalen door do stad zagen wc menig leuk straattafereeltje. O.a. zagen we een viertal armoedig ge klede zustertjes die druk babbelend een handkar door het druk verkeer duwden. Een symbool van het Franse Katholicisme, armoedig en onooglijk De 300.000 inwoners van Bordeaux zyn Katholiek, maar de meesten woton hot niet meer. De praktiseren- den zyn te tellen. Zy hebben hot erg moeilijk. De communisten roeren zich geweldig. Ze proberen momenteel allo charitatieve instellingen in handen te krijgen. Na de bevrijding is er onder de Katholieken 'n strydgeest wakker ge worden en nu is zich een goede kern' aan 't vormen. Jeugdwerk in de vorm van Ver kenners en gidsen wordt goed aan gepakt. Het wordt hoog tijd, .in heol Frankrijk. In Lo Havre kwamen we tjjdens een lof in een kerk. Er zaten 6 mensen. In een andere kerk was een Pastoor bezig Catechismus te geven aan eerste Communie»kinderen. We telden er zeven Gezinnen van meer dan één of twee kinderen zyn zeldzaam. We ver wekten haast een opschudding toen- wy vertelden, dat wy uit gezinnen kwamen van 9, 10,11 kinderen. Toch bestaan er nog aardige Katholieke traditie's. By de haven werd een kermis gehouden van een maand. Elke morgen kwam een priester op het kermisterrein een II. Mis lezen. We hebben maar niet gevraagd hoeveel kermisgasten di6 II. Mis bijwoonden. Zaterdagavond 12 uur zijn we weer gaan varen. Over die reis heb ik reeds verteld. Vrijdag 7 Maart De zee is byna spiegolglad. Uiteen gloed van kleuren zagen we vanmor gen de zon oprijzen uit de zee. Zy bescheen in het Westen de Spaanse bergen. Een paar uur lang zien we aan beide kanten land. In het Óósten de eilandjes Formeniera en Ibiza, in het Westen de prachtig gevormde rotspartijen rond Kaap San Antonis. Hot" is een prachtige dag, wo zitten de hele dag aan dek. Zo juist ging do alarmbel. Wo schoten onze zwem- vosten aan en holden naar de red dingssloepen. Brandslangen werden aangeschroefd onbegonnen te spuiten. De sloepen weiden neergelaten. Toen was het afgelopen. Het was maar een oefening. We komen tegen mid dernacht in Barcelona aan, waar deze brief op de post gaat. TERUG NAAR HOLLAND Zaterdag 8 Maart We zijn in Barcelona. We blijven helaas maar een dag. Wo hadden het land van Franco graag wat langer bekeken. We kregen een gunstige indruk. De mensen zyn zeer vriendelijk en behulpzaam, maar nog nieuws gieriger als in Bordeaux. We vroegen aan een pastoor de weg. Terstond waren we omringd door een groep mensen, die allemaal probeerden ons wijzer te maken, mot averechts gevolg. Zo gauw je iemand aanklampte, waren er dadelijk een paar by die daar meer van wilden weten. We hebben tenslotte de weg naar onze paters gevonden. Daar hoorde we heel wat gruwelverhalen uit de revolutie. De paters alleen betreurden 60 slacht offers. Do 2 millioen inwoners zyn allemaal katholiek en de meesten prakt-izeren. Het doet ons goed weer veel kinderen te zien. Merkwaardig is, dat we daar wer den aangezien voor protestanten. De pastoor o.a., wien we de.weg vroegen, vroeg eerst of wy protestanten waren, met een gezicht: als jullie protestan ten zyn, help ik je niet 1 We zagen er de eerste palm- en citroenbomen die reeds rijpe vruchten droegen. Om 2 uur in de morgen van Zon dag 9 Maart zyn we weg gevaren in de richting van Genua. Maandag pl.m. half tien komt deze stad in zicht. Een uur lang genieten wo van het onbeschryfelyk. mooie panorama vafc de bergen, waar Genua tegenaan ge bouwd is. Maar al gauw maakten we kennis met een andere kant van Genua. We liggen nog niet aan wal of ons schip is overstroomd met Italianen, die hun waren komen aan bieden tegen dollars of cigaretten. Als we 10 passen van onze hut gaan moeten we ze afsluiten I Om 11 uur liggen we gemeerd aan de kade. 's Middags bezoeken we het beroemde kerkhof, 's Avonds wordt ons 16000 lire pl.m. 200 gulden over handigd, dat de bemanning byeen heeft gebracht voor onze reis naar Rome. Maar de treinenloop is zo miserabel, dat do kapitein ons beslist afraadt om vanuit Genua daarheen te gaan. We besluiten om te wach ten tot Napels. De volgende twee dagen bezichtigen wij do stad en maken een prachtige tocht naar de bergen. Van hard werken is de Italiaan afkerig. Wc moeten hen daar eigenlijk dankbaar voor zyn, want dat heeft ons liet leven gered. Ons vertrek werd daardoor uitgesteld, zodat wy op de morgen van de ramp nog aan wal lagen. Het is gebeurd op Donderdagmor gen 13 Maart. Rond 9 uur werd alarm gegeven. Een brandje in het voorste ruim. We denken niet aan iets ernstigs en gaan eens rustig kijken. Een van ons helpt nog even blussen, totdat hij voelt, dat hij in de weg loopt. Eon paar minuten later gaat de grote sirene. Angstwekkend. Toch is van do brand nog niet veel te zien. Dan wordt gezegd, dat passagiers aan wal moeten gaan. Een van ons loopt onmiddellijk de valreep af, maar wordt middenop overvallen door de eerste ontploffing. Hij laat zich vallen, holt verder laat zich weer vallen en weet zich zo in veiligheid te stellen. Maar een kwartier lang heeft hij doodsangst uitgestaan, omdat hy meende, dat we allemaal omgekomen waren. De oudste van ons sprong by de eerste ontploffing over boord om - zoals hy later beweerde ons een moedig voorbeeld te geven. Een ander sprong hem na, maar greep zich nog net op tijd vast aan de railing. Daar heeft hy een 5 minuten aangehan gen, tot hy weer aan boord gehescheri werd. Intussen bleven de ontploffin gen voortduren. Het hele schip was m rook gehuld we zagen elkaar niet. We stonden op het achterschip. Het geweld der ontploffingen was ontzag- lyk. Twee locomotieven werden van boord geslingerd. Het schip kraakte. Gesmolten metaal, brandende stukken hout, brokken ijzer vlogen om ons heen. We moes'en ons met beide handen vasthouden, om niet van boord geslingerd te worden. We zagen geen uitweg meer. Het midschip waar de valreep lag stond in lichte laaie. De valreep was trouwens al weggeslagen. Boven ons hoofd stonden 50 flesschen met sulfer. Eén brandend stuk daar- tusschen en we waren weg. "We hoorden hulpgeroep uit het water. We konden niets doen. We hoopten niet meer op redding. We gaven elkaar de absolutie en wacht ten de slag af die het einde zou brengen. Adieu HollandAdieu Sjanghai 1 Toen kwamen twee leden van de bemanning op het idee om langs de touwen te kruipen, waarmee ons _schip gemeerd lag. Een manoevre die niemand van ons zou uithalen in normale omstandigheden. Een matroos viel daarhy in het water. Wij kwa men behouden aan do kant en hadden alleen wat gescheurde kleren en een paar onbetekenende wondjes. Met een stuk doek, dat uit 't ruim geslingerd was trokken we de matroos uit het water. Toen we de pater daarmee naar boven wilden halen, scheurde de doek en viel hij terug. Hy was uitgeput. We hadden-geen touw by de hand. Bovendien maakten nieuwe ontploffingen het onmogelijk daar te blyven. We holdon weg. Even verder lag een ander schip, waar een dik kabeltouw vanaf hingvanpl.m. ldm. doorsnee. Mot een zakmes moesten we dit doorsnijden. Daarmee gingen we terug byna overtuigd, dat het te laat was. Maar hy had zich nog boven weten te houden. Zo goed hy nog kon, draaide hij 't touw om zich heen en zo heb ben we hem naar boven getrokken. Toen we weg wilden gaan hoorden we hulp roepen vanaf 't midschip. Later nog een keer vanuit 't water. De kade was verlaten. Geen Italiaan te zien. We stonden alleen. Intussen was de trein die op de kade naast het schip stond, ook gaan branden. We moesten tussen twoe vuren door om hulp te kunnen bieden. Van de bemanning zyn 6 personen omgekomen. Anderen verminkt of gewond. Verschillende hebben twee uur in het water gelegen. Zy konden zich vanwege de ontzaglijke rook niet oriënteren. Onze blijdschap was onbe schrijfelijk toen we in veiligheid wa ren wisten, dat we allemaal nog leefden. We hebben een heel bijzon dere bescherming van boven onder vonden. Het leek ons toe, dat het een paar uur geduurd had. Maar toen we op 't horloge keken, bleek, dat alles zich in 10 minuten had afgespeeld. Wy waren er allen van overtuigd, dat we onze redding danken aan O.L.Vrouw Sterre der zee, wier beel tenis een plaatsje had in ons verblijf. Onze bedevaart naar haar heiligdpm in Le Havre „Notre Dame des flots" is niet vergeefs geweest. Aan Haar onze hulde en dank. Do verdere dagen in Genua kan iedereen zich voorstellen. Een geloop van het kastje naar de muur. We lieten een zucht van verlichting toen we op Woensdag 19 Maart Genua verlieten. Hiermee is ons reisverhaal niet ten einde, alleen maar onderbroken. Hopelijk binnen korten tyd komt het tweede deel van „enkele reis Peking". Pr. ARTEMIUS HULS o.f.m. Engelen en kinderen. Op Palmzondag, den eersten dag van de Goede Week, berdenken we Jezus' blyde intocht in de stad Jeru salem. Voor de Kerk is dit een ge legenheid om ons allen in staat te stellen den Meester te huldigen als Koning. Daarom heeft zy op dezen Zondag' voör de plechtige Hoogmis een aparte plechtigheid ingelast, die ons een duidelyk beeld geeft van wat er ir de heilige stad plaatshad had, enkele dagen voor Jezus' Lijden. Want voor de Kerk is de viering van de gebeurtenissen uit Christus' leven geen loutere herinnering. Het is meer: een levende werkelijkheid. Daarom heeft op dezen dag in onze kerken de palmprocessie plaats, voor afgegaan door de palmwyding. Voor een goed begrip hiervan is 't wenselyk, dat we in het kort de geschiedenis ervan nagaan. In Jerusalem is men het eerst op het idee gekomen om Jezus' feeste lijke intocht in de stad te gaan na doen. Al het volk van de stad met hun geestelijkheid en bisschop trekt in den middag naar den Olijfberg, buiten de stad; daar hield men een bijeenkomst in de kerk van het Imbomon. Na enkele gebeden werd het Evangelieverhaal voorgelezen van de intocht in Jerusalem, waarin nauwkeurig beschreven staat, hoe Christus een jonge ezel besteeg en zoo de stad binnentrok en hoe het Joodse volk Hem juichend tegemoet kwam om Hem te huldigen als den nieuwen Koning en hoe ze daarom takken van de bomen trokken en mantels over de weg legden en al wuivend met hun takken Hem een nieuw lied toezongen: „Hosanna in den hoge, gezegend, die komt in den naam des Heren". Na de voorlezing van dit verhaal weten de katholieken van Jerusalem wat ze te doen hebben. Dan stelt zich de processie op. Allen, mannen, vrouwen en kinderen, dragen palm takken, helemaal achteraan komt de bisschop, hy stelt Christus voor. En terwijl men hymen en antifonen zingt ter ere van koning Christus, trekt de processie de stad binnen en begeeft zich naar de kerk der Anas- tasis, de Opstanding. In do Middeleeuwen hield men nog halt by de poorten van de stad en daar werd door een jongenskoor het „Gloria laus"-gezongen, een lied ter ére van Koning Christus. Dit alles gebeurt tegenwoordig nog in onze kerken. Na de wijding dei- palmen, trekt de processie de kerk uit, het plein op en voor de gesloten deur wordt halt gehouden en het „Gloria laus" gezongen, dan klopt de subdiaken met de schacht van het kruis op de deur, die van binnen geopend wordt en zingend trekt de processie de kerk binnen. Om goed te kunnen meeleven met deze plechtigheid, moeten wy ons voorstellen, dat we met de Joden .vanaf de Olijfberg naar Jerusalem trekken, by de poort van de stad stilhouden en dan, voor Jezus uil, ons Jerusalem, de kerk binnengaan. Al verstaan we niet 'alles van wat er gezongen wordt, toch kunnen we meedoen en Christus onze hulde brengen. Laat dan ons gebed zjjn wat in een der antifonen gezongen wordt: „Met engelen en kinderen mogen wy trouw bevonden worden, trouw aan U, Christus, den overwinnaar van den dood, wien wy toezingen: ..Hosanna in den Hoge". P. fr. LICINIUS VERBIJ o.f.m. Nieuws uit Venray en omgeving Zondagsdienst Doktoren. Van Zaterdagavond 8 uur tót Maan dagmorgen 8 uur Dr. VERCAUTEREN- Alléén voor spoed gevallen. Visites moeten aangevraagd worden vóór 12 uur. Medicijnen afhalen vóór 12 uur^en van 2—3 uur. Donderdag a.s. ("Witte Donderdag) GEEN KLEUTERBUREAU BEKENDMAKING. Burgemeester en Wethouders van Venray wijzen er hierbij met nadruk op, dat het ton strengste verboden is, zonder vergunning van hun college hoornen te planten of langs wegen of op anderen aan de gemeente in eigendom toebehoorenden grond. Hooidkcuring springstieren. De Burgemeester van Venray brengt ter algemeene kennis, dat de houders van springstioren, die hunne stieren aan de op 14 April a.s. te Venray te houden hoofdkeuring wenschen te onderwerpen, hiervan ter secretarie aangifte moeten doen vóór den 3den April a.s. Na genoemden datum zul len ter secretarie geen aangiften meer worden aangenomen. Dr. G. M. SAN GIORGI GAAT VENRAY VERLATEN. Na een grondige chirurgische voor opleiding in diverse ziekenhuizen, kwam deze sympathieke chirurg in Augustus 1943 te Venray, alwaar hy werkzaam bleef in 't St. Elisa- beth-Ziekenhuis, om thans Venray te verlaten om zich in Nijmegen verder te bekwamen in de orthopaedic als onderdeel der chirurgie. De inwoners van Venray zullen het nooit vergeten, wat deze'chirurg gedurende de laatste oorlogsdagen heeft gedaan voor de bevolking, in het byzonder voor de zieken en gewonden. Vooral gedurende het geallieerd offensief tusschen Overloon en Ven ray, terwyl het ziekenhuis nagenoeg was ontruimd om plaats te maken voor gewonden. Hij werkte toen dag en nacht, met hart en ziel, en het zwaarste granaatvuur was voor hem geen reden om een noodzakelijke operatieve ingreep ook maar eenige minuten uit te stellen. Door 't uitvallen der electriciteit moest hier gewerkt wordon by kip- penkooi-lampen, terwyl tevens de röntgen-apparaten buiten werking stonden, die anders het onderzoek zoo belangryk zouden verlicht hebben. Bij de evacuatie zag men Dr. San Giorgi door de gangen hollen om de diverse zieken, en gewonden naar andere ziekenhuizen te vervoeren. Het scalpel werd verwisseld voor een Engelsche sleutel en met eenige getrouwen bleef hy achter om de ziekenbedden uit elkaar te schroeven en de verdere inventaris te redden. Ook godurende de evacuatie kon hy vanuit Deurne nog veel doen voor de Venrayenaren en het ziekenhuis doen. Naast zijn drukke medische werkzaamheden, vond Dr. San Giorgi nog de tyd om aan andere aange legenheden zyn krachten te wijden. Zoo ondernam hy veel moeite om de kennis van het verplegend perso neel op hooger peil te brengen. Door zyn toedoen wérd toestemming ver kregen voor de officieele opleiding van leerling-verpleegsters voor Diplo ma A. Reeds zyn verschillende leer lingen hiervoor geslaagd. Gezien de slechte woningtoestanden door het oorlogsgeweld ontstaan, voorzag hy in de noodzaak van meer ziekenhuisruimte. Hy y ver de en werk te voor een nooduitbreiding, welke in den vorm van het St. Jozef-pavil joen haar beslag kreeg. Ook voor de behuizing van verpleegsters en dienst personeel werd een afdeeling ver bouwd. Een nieuwe zaal boven de operatie kamer en een verbouwde Eóntgen- kamer maakten, dat het ziekenhuis thans volop berekend is voor zijn taak. Zijn gedachte, om zich thans te gaan bekwamen in de orthopaedie, is wellicht gerijpt onder 't granaat- vuur, toen hy zoovele heeft geholpen met hun verminkte ledematen. Venray verliest in hem een sym- patiek persoon en kundige chirurg, die ondanks zyn kort, eenige jaren, verblyf de dank van alle inwoners heeft verdiend. C.C.D. Met ingang van 18 Maart j.l. is de heer P. N. H. Hochstenbach, Dis- tricts-groepleider van de C.C.D., ge detacheerd to Weert, weer naar Venray overgeplaatst. GEVONDEN: 1 paar glacé dameshandschoenen sn 1 paar blauwe wollen handschoe nen, Kazerne Langstraat; portemon- naie m. inh., J. Boom, O. Oostr.weg 43; paardendeken, Hermans, Oostrum C 27; vulpen, M. Hezen, Veltum L 79 VOEDSELBI REAU VENRAY Paterslaan 20 Telefoon 416 Zaaitarwe en gerst. Het verhandelen van ongekeurde zomertarwe en zomergerst is toege staan. By aflevering van teler-leveran cier naar teler-verbruiker moet by de afgifte van het Z.T.-vervoerbewys een heffing van f 2.50 voor onge-

Peel en Maas | 1947 | | pagina 2