TWF.FTH BLAD VAN PEEL EN MAAS Schaarschte en artikelenprijzen Een praatje bij den haard Provinciaal Nieuws. Zaterdag 17 Januari 1942 ,'Drie en Zestigste Jaargang No 2 De piijsbeheersching werkt uitstekend Niets is logischer, dan dat er in een oorlogsperiode als we thans be leven door den gemiddelden mensch veel geklaagd en zwaar gekankerd wordt o.m. over de schaarschte en de duurte van levensbehoeften en allerlei andere artikelen. Men vergeet daarbjj maar al te gemakkelijk een paar factoren, die dezen toestand beheerschen, en wel le. dat ons laod door de Angel- aakflleohe mogendheden volkomen geblokkeerd 1», waardoor aanvoeren van overzee onmogelijk zijn. Bij den enormen Invoer, dien wij op ver schillend gebied van die zijde voor heen ontvingen, beteekent dat een geweldig tekort in vele opzichten. 2e. Onze lotsverbondenheid met Duitschland en de andere naties van het Europeesche continent brengt mede dtit, 6r binnen het Europeesche gebied uitwisseling van levensbe hoeften en andere artikelen plaats heeft. Een duidelijk voorbeeld daar van vormen de brandstoffen. Onze eigen mijnen leveren voldoende vcor de behoefte van ons volk, maar we moeten een deel afstaan aan de landen, die «elf geen o! veel te weinig kolen producseren, waardoor wij ook hierin schaarschte hebben. Het gaat nu eenmaal niet op, dat ergens op dit continent in eenlg artikel ove:.'vloed Is en dat men het elders ontbeert. Wanneer wij deze twee factoren steeds hl '1 oog houden bij de be oordeeling van onze situatie en van de genomen maatregelen, dan Is het ons duidelijk, dat het onder de huidige omstandigheden niet anderB kan. Daarnaast ls vooral ock van be lang een stelsel van maatregelen, om een ongeoorloofde prijsvorming te voorkomen. Daarvoor zorgen de prijsbeheurschings-autoriteiten. Hoe veel en wolk een nuttig werk deze In 1941 hebben verricht blijkt uit onderstaG.nde cijfers die wijzen op een krachtig' Ingrijpen bij overtre dingen dor pi'ijsbeschlkkingen. Zon der de constante controle op het prijspeil zouden zich ongetwijfeld nog steecis voortwoekerende misstan den hebben voorgedaan en voor de kleine beurzen was de ellende niet te overzien geweest. In 1941 zijn 17.940 personen en ondernemingen wegens overtre ding der priJsvoorschiriften ver oordeeld. Aan hen werd in totaal f 4,460.578.08 aan boeten opge legd. De hoogste dezer boeten bedroegen f 400 000.— en f 250.000 In 2380 gevallen werden goederen in beslag genomen en verbeurd verklaard. De waarde dezer goederen bedroeg f 276 743.385 Als bijkomende straf werd ln 435 zaken publicatie der tuchtbeschikking met naam en toe naam gelast. Tevens werden in 69 vonDissen de sluiting en stillegging van het bedrijf gelast gedurende een periode varieerende van 1 week tot 5 jaar, ln een enkel geval zelfs voor goed. Een verbod tot uitoefening van een bepaald beroep voor den tijd van 1 tot 5 jaar is ln 17 geval len uitgesproken. En de cijfers over December toonen dat er steeds meer overtreders vroeg of laat gesnapt worden. In deze maand werden 3437 geval len afgekondigd. Het totaal der boeten bedroeg f 414,932 62. Deze cijfers demonstreeren de groote noodzakelijkheid, van een scherpe coutrole, maar ook het gemis bjj zeer velen van een juiste opvat ting van hun dienende taak in dezen tijd. FEUILLETON Misdaad en recht rond de Piasmolen. Zij hadden haar waarlijk lief, en Theo dan, en om beider wille zelfs den baas, toen hij nog de oude, barsche Nand was, en nu dat sprak ook van zelf, nu hij een heel andere geworden was onder den druk van het leed, en nog meer. De molen was als uitgestorven voor den tweeden maal. Qeen vroolqk gelaat meer, geen schetterend liedeken, dat soms onder in keuken of stal werd aangestemd en van buiten of vanboven weid beantwoord. Een beste jongen was er onder de jongste knechts, die men den Trilkarl of jodelkarl noemde, omdat hij zoo heerlijk zingen kon, op garsch eigen aardige wijze, en dat hem niemand goed kon nadoen. Dat had hij in het Zuiden geleerd In de bergen ergens, en hij wr.s ook niet uit het dorp, maar kwam uit den vreemde, sprs.k echter als alle dorps bewoners, en had niets opvallends dan zijn bevallige slanke gestalte, zijn lich te blonde krullen en zijn kristalhe.dere blauwe oogen. Hij was allijd vroolijk geluimd, een keur brave jongen, het deed u goed om hem te hcoren trillen of jodeln daar hadden de anderen jodelkarl van gemaakt. Daar had bij opgestaan, hij wou niet Karei heeten, maar Carl, alsof hij een Duitscher was, en dat hem den eere- titel van Prins mee ingebracht, waar hij niet erg op gesteld scheen. Theo had het hart van Carl gestolen. Met Duitschland voor een VRIJ NEDERLAND Op den 5en Januari kwam de zon voor het eerst één minuut vroeger op, en het volk zegt daarvan dat op Driekoningen de dag een „hanen- schree' langer is geworden. De namiddagen zga reeds sedert 22 December aan het lengen en zoo gaan we hoopvol het licht tegemoet. Het ls trouwens noodlg zich aan elke stroohaim van hoop vast te klampen, want de toekomst ziet er alles behalve vroolgk uit. Wat zal het jaar 1942 ons brengen Veel verwachting kan er niemand van hebben, tenzg die betrokken zgn In de oorlogsindustrie of den smokkelhandel. Het Is zoo donker om ons heen als ln het dichtste duister van een maanloozen Novembernacht en geen enkel staatsman heeft zelfs maar op een vrede in de naaste toekomst durven zinspelen. Integendeelde helm wordt vaster gesnoerd, de tanden worden op elkaar gezet en het jaar 1942 zal een jaar worden van hardnekklgen strgd. We willen echter hopen, we big ven hopen, dat een onverwachte moge lijkheid de kans op vrede nog nader brengt, want na ruim twee jaar oorlog snakt heel de wereld naar den vrede en daarmee naar het einde van vele ontberingen. o Toch went, de mensch snel aan ongewone omstandigheden. Al de eeuwen door heeft hg be wezen zich gemakkelijk aan de moeilijkste omstandigheden te kun nen aanpassen en reeds blijkt waar het gezegde: dat de mensch het meest lijcit door het leed dat hij vreest, dan wel door het lsed, dat hfl werkelijk ondervindt. Dit Is een aansporing om meer op zijo Bgbelsch te gaan leven. Naar het woord van het Evangelie zich niet te bekom meren om den dag van morgen, omdat er een In den hemel ls, Die al onze zorgen kent, en ons toch ongetwijfeld van hooger waarde acht dan een paar musschen. Wjj maken ons zorgen over het eten van morgenover onze kleeding met Paschen, ons geld over een jaaronze uitstapjes ln de vacan tia, terwfll do harde geschiedenis van don dag ons leert, dat in de tegenwoordige omstandigheden, alles op losse schroeven staat en wg beter deden het goede van hst heden te prjjzen, het ten volle te waar- deeren en God Jaarvoor hartelijk dank te zeggen. Het is de mensch, die de wereld in wanorde brengt; het zijn de menschen, die de oorlog over de wereld brachten, het zijn de men schen, die ons het leven moeilijk maken. Overal om ons heen ziet ge de mensch, die de oorzaak is van alle verkeerdheden en alle verdriete lijkheden en rampen. Daarom keeren wij ons tot den mensch, den mensch, dat hij zich betere. Liefdevoller wordt, minder zelfzuchtlgj meer onbaatzuchtig, nieer zich zelf ver loochenend terwllle van den even naasten. Dat leert het Evangelie reeds meer dan negentien honderd jaar en blijft altijd even actueel en Hij was in zijn afwezigheid gekomen, maar bij Theo's terugkomst had hij zich bijna hartstochtelijk aan zijn jongen meesier gehecht, en hem ter éere kon hij 's avonds voor de deur staan of in het woud gaan en dan die eigenaardige zangen en trillers, kaskaden van tonen om zich slingeren als zilveren parel snoeren. Allen hadden aan hem plezier. Zwarte Dries alleen niet. Zwarte Dries haatte hem. Carl ging stilzwijgend rond en schud de droevig de blonde lokken. Nu boven van de molentrap klonk zang en lach. Zwarte Dries zong en lachte. Ik kon dat zwarte monster met een bizonder genoegen de ribben bre ken, zei Trilkarl. Nou I en ik ook, ging het maar aan, was het antwoord van een ander. Hij doet zijn zaak goed, en er valt niets op hem te zeggen en de baas en onze goede vrouw hebben toch leed genoeg, om nog meer misbaar in huis te brengen, anders zou ik... Hoor of zie ik dat leelijke dier, dien zwarten hond, dan jeuken me vuisten. Hoort, daar hebt ge hem weer Inderdaad, een soort van lachlied kwam van uit een der kijkgaten. Ik wou dat men hem van bove?i den molen afdonderde zei Carl, ik raapte hem niet o.p. Lang zou hit bg" gen eer ik me over hem ontfermde. En alsol die boven op de molen voelde dat er iets tergends, iets uittar- tends lag in zijn zingen en lachen, ging het al erger en erger. Onwillekeurig voelden ze en voelde hij wat er tusschen hen omging e:n niemand had er ooit een woord over gewisseld; het was een doffe vijand schap die met den dag erger werd. Zoo stond het op den molen, op dien dag. Er hing een droevige wolk over de in de laatste dagen zoo gelukkige hui- zinge. even nieuw en blgkt altijd weer even noodig. En dan keere men zich niet tot zgn buurman of zfln vijand, dat hjj zich betere, maar dan keere men in tot zich zelf. Dan weDde men zich niet ln booze woorden tot zjjn evennaaste, die misdeed, maarrukke den eigenbaat en de lk-zucht en den toorn en al de kwalen, waarmee we behept zgn, alt eigen hart. Over deugd en ondeugd van anderen valt moeilijk te oordeelen, nog moeilijker is het daarop invloed uit te oefenen. Het eigen gemoed hebben we bg ons en daarom ver beter de wereld, begin bg jezelf. Dat ls de leer, waarmee we het jaar 1942 aanvangen en alles zal terecht komen. WILLEM. VOOR BOEREN EN TUINDERS. Fosforzuurbemesting Al Is het met de hoeveelheid fos- forzuurmeststoffen, die tbans voor onzen land- en tuinbouw beschikbaar is droevig gesteld, toch is het niet goed om heeiemaal geen aandacht meer aan de fosforzuurbemesting te schenken. Al is het maar om te waarschuwen tegen hen, die van den nood misbruik maken en in tgden van schaarschte of algeheel gebrek aan bepaalde stoffen minder waardige producten en zelfs waarde- looze rommel aan den man trachten te brengen onder den schjjn van goede of vrij goede vervangingsmid delen te leveren. Het ls echter geen kunst om zijn geld kwijt te raken, maar wel om het zoodanig te beleggen, dat men het met winst terugkrijgt. Een goede geldbelegging ïs het geweest van hen, die indertijd slak ken meel hebben gekocht en op hun landerijen hebben aangewend. Deze kr3gen reeds bij de eerst volgende oogsten hun geld met rente terug, doch krijgen ook thans nog een goede nabetaling, omdat de nuwerklng van slakkenmeel groot is Groo:sr dan bij eenig andere fo&forzuurmeststof. In normale jaren als men elk jaar de kunstmest in elke gewenschte hoeveelheid kan bekomen, let men niet zoozeer op de nawerking, doch nu het land, wat het fosforzuur be treft op oude kracht moet tereD, blijkt wel heel duidelijk de groote beteekenls van die nawerking. Naast de hoeveelheid fosforzuur, die in den bodem wordt neergelegd bij een toediening van slakkenmeel moet ook niet vergeten worden de bet eekenis van da groote hoeveelheid kalk, die man met slakkenmeel gaf. Die hoeveelheid was van dien aard, dat men slakkenmeel als de grootste kalkbron voor den Nederlandschen cultuurbodem moest noemen. Deze beteekenisvolle aangelegenheid werd tot voor enkele jaren meestal ver waarloosd. Met slakkenmeel heeft men dus niet alleen de bouwvoor voorzien van een hoeveelheid fosforzuur, die thans als stille reserve aangeprezen kan worden, doch ook de zoo noodige kalktoestand van den bodem zeer gunstig beïnvloed, AGRICOLA. 0— Onze graslanden Nu overal het loffelijk streven openbaar wordt, dat men aan den roep om zooveel mogelijk voedsel voor de bevolking te verbouwen, ge hoor wil geven en men alle pogingen ln het werk stelt om den Nederland schen bodem tot de hoogste produc tie op te voeren, nu dreigt het gevaar van eenzijdigheid. Wij loopen gevaar onze graslanden te vergeten. Dat moet niet. Dat zou een ver keerde oplossing zgn van het voed- De bleeke vrouw had echter hel groote offer gebracht. De bekentenis van de oude Tine, hoe vreeselijk ook, had haar een zwaren last van het hart genomen. Zij geloofde weer aan liefde en trouw. En dat is een zoet geloof voor het menschenhart. Dat is als licht en leven in het hart, het heldert op en verwarm). En dat licht is zoo zacht, zoo lieflijk, alles komt u veranderd voor. menschen en zaken, en dat leven klopt zoo innig, gaat zoo rustig door de aderen, als een zalving van wonden, als een troost in het leed, en een kracht in het lijden. Ella wist werkelijk niet hoe dat het kwam, dat dit vertrek van Theo haar minder pijnlijk viel, hoe onteerend de aanklacht ook was, en hoe verplette rend do vermoedens ook waren. Zij vertrouwde. Dat was voor haar alles. Zij hoopte op God en dat was als een innerlijke zonnestraal welke hare bleeke trekken ophelderd en zelfs licht te tot ln haar oogen. Zij had over haar eigen hart ge triomfeerd, en haar hart lconde haar met het zoelste bewustzijn. En toen Nand terug kwam, stond hij op te Hen als hij haar zag. Niet dan met kloopend hart was hij tot den molen genaderd. Aanhoudend ging hij met de hand over het lange voorhoofd, door de borstelige haar, knikle en zuchtte en schudde het hoofd. Dan stampte hij met den voet, onte vreden over zich zeiven. In een woord, hij wilst geen raad. En nu vond hij haar zoo stil; gela ten. Zij ontving hem zoo vriendelijk, zij voorkwam nog zijn vragen en toonde zooveel berusting dat hij te vergeefs naar de reden zocht van dat alles. Zoo werd het langzaam avond. Ella was boven in de kamer waar wij haar reeds meer getroffen hebben, de kamer met de antieke meubelen en het kostbare porselein, met het groote oude selvraagsi.uk. Want, zij het Indirect, ook het grasland helpt mee bg de voedselvoorziening van ons volk. Melk, boter, kaas od vleesch zgn even onmisbare voedingsstoffen als tarwe, rogge en aardappelen. Ook aan grasland moet de meeste zorg besteed worden. Door thans, in dezen tgd van het jaar, da welden op de juiste wijze te gaan deelen in kleine perceelen, die snel afgeweid kunnen worden, zorgt men, dat wat er groeit ook op de meest economische wijze gebruikt kan worden. Door de kali, die voor het gras land ls toegewezen, daar ook voor te gebruiken, door de stikstof, waar van wrj', dank zij de groote vlucht, die de luchtstikstoffabrlcage nam, ook voor hat grasland wat zullen ontvangen, ook voor dit grasland te gebruiken en op de juiste wijze aan te wenden, kunnen wij voor een goede ontwikkeling van voedselrijk gras zorgen. Door een goede bodembewerking, door, waar dit noodlg is, rol en eg te gebruiken om de grasmat te verbeteren of in goede conditie te houden, wordt de groei van goede gras- en klaversoorten bevorderd. Het is Inderdaad noodlg, dat ook voor het grasland wordt gedaan wat mogelgk is. Vergeet ook niet hoe nuttig een stalmestgift voor gras land ls. Stikstof is noodlg voor eiwitvorming. Eiwitrijk gras i3 een beste vervanging voor het kracht voeder, dat wg nu moeten mlsaen. Met wat goede zorg en overleg kan ons grasland ook krachtig mee helpen bij de voedselvoorziening van ons volk. AGRICOLA. WEET U HET NOG Weet U het nog hoe destijds een kreet van verontwaardiging opging toen het tot de tanden gewapende Rusland bet dappere Flnsche volk aanviel en het trachtte te verplet teren onder de mokerslagen van gigantische massa-aanvallen... Weet u 't nog, hoe toen hier ln Nederland een hulpactie op touw gezet werd om het moedig strijdende Flnsche volk te helpen? Weet u het nog hoe hier Ieder het toen a's zgn plicht achtte deze hulpactie te steunen Eq nu Nu hadden de Sovjet-troepen zich klaargemaakt om gansch Europa onder den voet te loopan. Wederom Is een hulpactie Ingesteld voor de strijders die in hardnekkige gevech ten deze vijanden van de beschaving terugwerpen. Deze hulpactie heet de Nederland- sche Ambulance. Laat men ook thans weten wat te doen. Deze ambulance verdient te meer uw steun omdat u en uw land er zelf bij betrokken zgn. Uw bijdrage wordt nog verwacht. Stort haar op girorekening 87600 van de Ned. Ambulance. Koninginne gracht 22, 's-Gravenhage. VENRAY, 17 Jan. 1942 LUXOR-THEATER Zaterdag en Zondag a.s. brengt Luxor-theater een boeiende film, ge titeld: VIJANDEN. Een groep volks-Dultschers over de vroegere Poolsche grens, wordt door aantal bewapende Polen geter roriseerd zoodat zij ten slotte In wanhoop over de grens trachten te ontkomen. Een bende houdt echter de weg naar de greDS bezet en de Dultschers verschuilen zich ln het bosch. Enige mannen, die niet snel weg waren, worden vermoord. bed en de zware gordijnen, waar Theo ziek gelegen had, waar de brigadier der Franschen 's avonds *an het venster stond, waar Theo verhoord was ge worden en waar hij een gedeelte van haar leven had zien voorbijgaan aan den blik van het verleden. Ach! wat al niet eenmenschenleven, in lief en leed, zich afspeelt in één vertrek. De arme vrouw zat in deri leuning stoe! van haar vader, dien zij zoo zeer had lief gehad. Hier was het, dat zij als kind zich zoo tusschen vaders knieën en in vaders armen vangen liet en half verborgen riep tot haar broeder, dat zij in vader wegschool. Toen vader dood was, was zij dik wijls in dien stoel komen zitten en had het moede hoofd eraan geleund en in haar verlatenheid gezucht, gezucht en geweend: vader! vaderlief! nu ben ik heel alleenvaderwaarom zijt gij toch heengegaan en hebt mij, uw kind, uw Etla, alleen gelaten Vanavond, want het was nog vroeg en toch schemerduister, had zij hier de wijk genomen, en de handen op de beide leuningen, zat zij daar, het hoofd half voorover gebogen, en staarde voor zich uit. Zij zag voor zich in een klein ka mertje bij een bijna verborgen licht, een meisje aan een tafeltje zitten schrijven. Kijk eens op, gij jeugdige schrijfster hef het blonde kopje eens omhoog zoo... naar dezen kant, nu, zie eens om... Ella weende. Wat schrijft gij toch? waarom klopt u zoo het hart waarom kleurt ge zoo, schrijfster in den laten avond Gij zijt toch onschuldig als de duiven en de lelie, rein en goed en braaf. Ella zag wat zij schreef. Wat zij schreef. Zij schreef aan Jozef Eldens, om niets te doen tegen den wil zijner en harer ouders, maar om trouw te zijn De leider van de vluchtelingen, Keith, ontmoet bij de herberg aan de grens de herberglersdochter Anna, die hg 's morgens reeds heeft ge- Bproken. Zij neemt hem en de oude Andreas mee naar binnen, waar de bende echter juist haar domicile heeft, en ofschoon de bende niet zeker weet of zjj met Volksdultschers te doen heeft worden zij vastgehou den. Andreas ontsnapt, maar even later wordt hij neergeschoten. Ten einde raad steekt Anna de herberg in brand en ln de verwarring weten belden te ontkomen. Zij voegen zich bij de vluchtelingen In het bosch. Anna neemt de leiding op zich en na een spannende tocht komen allen veilig over de grens. Het hoeft geen betoog, dat Anna en Keith na zooveel avonturen elkaar krijgen. Overigens een film met een ge laden spanning van het begin tot het einde, waarin de hoofdrollen op verdenlstelijke wijze word9n vertolkt door Brigitte Homey en Willy Blrgel. Ingekomen en vertrokken personen* VERTROKKEN H. A. Heurkens, z.b., naar Vier lingebeek, Kerkstraat A 164 J. G. F. Barents, dienstbode, naar Maashees ca. K. S. Peters, dienstbode, naar Bergen L., Well R. J. van Unen, as?, etaatsbosch- behesr, naar Wanroy, Peel C 37 J. M. Kelders, z.b., naar Kampen, Buitenhofstraat 77 I. K. E. Kessels, leerling-verpleeg ster, naar Venlo, Boenerstraat 19 Th. G. Clgck, leerling-verpleger, naar Groningen, R,K. Ziekenhuis H. Swaghoven, metselaar, naar Krefeld, Könlgstraat 177 A. M. Simon, leerling-verpleegster, naar Wassenaar. Eikenlaan J, E. Giesbertz, dienstbode, naar Tegelen, Veldstraat 5 A. M. van Mook, verpleegster, naar Weert, Eoerhaavestraat 6 M. Vaes, z j naar Horst J. A. Hoogendoorn en gezin, naar Wanroy, Rgkswerkkamp M. A. W. van Houten, naar Venlo, Blerick M. P. Wetterh&hn, diensbode, naar Venlo, Burg. v. Reinslngei 20a A. Ch. van Hoof, dienstbode, naar Horst, America E 85 A. F. Rongen, dienstbode, naar Maashees, Overloon A 219 INGEKOMEN J. A. van Hoof, landbouwer, Veltum L 75, van Meerlo M. M. P. Rutten, verpleegster, Smakterweg 2a, van Nijmegen M. W. M. Janssen, verpleegster. Leunen K 3, vaD Ngmegen H. A. F. Verhoeven, dienstbode, Grootestraat 7. van Maashees K. M. Vioeijberghs, leerling-ver pleegster, St. Annalaan 5, van Hel mond C. G. H. van Bergen, z.b., Oostrum C 31, van Boxmeer P. H. Lempens, broeder O.F.M., Leunscheweg 1, van Kerkrad© A- van Dgk, oppermaD, Maas- heescheweg 29a, van Halsteren N. C. Smit, kapelaan, Leunsche weg 1, van Woerden P. J. M. van Asten, landbouwer, Ysseïsteyn I 39, van Tegelen G. Tadema, magazijnknecht, Kolk- weg 4, van Rotterdam P. C. Schellekens, chauffeur, Wil- helminastraat 7, van Dongen P. J. Hendrix en gezin, zaadhan delaar, Overloonscheweg 21, van Maashees ca. M. Ch. J. Heidens, z.b., Schoor G 43a, van Heerlen J. Knigge en echtgenoote, Draal- straat lb, van Wildervank H M. Th. Fleurkens, dienstbode, Ysseïsteyn I 73, van Tegelen J. M. M C. Blaauwgeers, verpleeg ster, St. Annalaan 5, van Hardenberg en te blijven, dat zij ook trouw was en trouw blijven wilde, en beiden zouden God bidden en Hij zou alles ten beste schikken. Zoo schreef die schrijfster. Ella weende steeds door, stil, nauw hoorbaar. En onder in den brief stond, dat Tine, die trouw was, den brief zou be zorgen en het antwoord aannemen en brengen. Maar er kwam geen antwoord, en nooit kwam geen antwoord. En zij wachtte altijd te vergeefs. En Tine zei op al haar vragen dat er geen antwoord was. Toen was Nand gekomen... en zij had eindelijk toegegeven... Een hand legde zich zacht om haren hals en een hoofd boog zich tot haar, en een zachte slem fluisterde: Ella Gij Nand? wat komt gij hier doen? Ella! ik verlangde zoo bij u te zijn. Hij zweeg. Zij zag hem zwijgend aan. - Ella, ik kon het niet langer uit houden, ik moet met u spreken. - Nand Nand zijt gij misschien on gerust over Theo! over ons kind? Ongerustongerustwaarom dat? Hij weet immers van niets. Zij kunnen hem toch niets maken. Hij zei dat min of meer ongeduldig. En zijn ongelijk trad hem in zijnge- heele uitgsstrektheid voor den geest. Zijn afgunst, zijn spreken, zijn dreigen, in één woor- al zijn dwaasheden. Hii verzette zien tegen de macht van dat verwijt. Neen. geen ongerustheid, dat niet, het zal weldra blijken, dat hij on schuldig is, maar wie betaalt ons den schrik en het leed en de schande. - Het staat echter vast, ging hij voort, de Eldensen, ik mocht ze niet lijden en ik had gelijk. - Kom, Nand, zei zijn vrouw, als hij maar onschuldig is, dan is alles niets. - Als?... Als...? dat is wat moois, zeker is hij onschuldig, gij zult u toch niet verbeelden, dat hij het gedaan M, E. G. Llnders, Endepoel B 30, van Wanssum A. F. Rongen, dienstbode, Hanzen- berg B 26, 's-Gravenhage. Damclub „De Schuivers." Ysseïsteyn Stand op 7 Januari. gesp. gew. rem. verl. pnt. W. Janssen 17 14 2 1 30 H. Janssen 17 13 2 2 28 Jac. Janssen 17 11 2 4 2* F. Janssen 16 10 2 4 22 M. Keysers 17 10 3 5 22 G. Verheden 18 9 1 8 19 Jac. Ciaessen 17 9 0 8 18 Plet Arts 18 7 1 10 15 L. v. Asten 16 7 0 9 14 A Winnen 17 5 2 10 12 J. Vergeldt 17 5 2 10 12 J Kleu8bens 18 5 2 11 12 W. v. Soest 17 4 1 12 9 G. Janssen 18 1 1 16 3 Burgelijke Stand Wanssum. over de maanden Nov. en Dec. GEBORENMaria Hl TheeuweD, dochter van P. J. Theeuwen en P. Poele; Cornelia M. J. Theeuwen doch ter van P. J. Theeuwen en P. Poels; Henricus P. M. vaD Els, zoon van J. van Els en J. Poels. Oprichtingsvergadering N.V.L, te Wanssum. De iDgezetenen dezer gemeente werden opgeroepeD tot het bijwonen van - een oprichtingsvergadering in deze gemeente van een onderafdee- ling van de Nederlandsche Vereeni- ging voor luchtbeschermingsdienst. Op deze vergadering welke gehou den werd op Woensdag 14 Januari j.I. 's avonds om 7 uur is door dhr. Tummers uit Venlo, Hoofdinstruc- teur van de Nederlandsche Vereeni- ging voor Luchtbescherming een lezing houden over „De moreelezgde der Luchtbescherming" toegelicht door lichtbeelden. Persoonsbewijzen. De uitreiking der persoonsbewg- zen heeft in de gemeente Wanssum thans haar beslag gekregen. AlIeD, ook zieken en ouden van dagen zijn bezocht en thans voorzien van het voorgeschreven bewijs. Slachtvergunningen. Voor den lnwendigen mensch ls te Wanssum goed gezorgd. In de 170 huisgezinnen zgn in totaal 253 var kens geslacht. Voordat de verboden tgd van slachten Intreed, zal een record van het aantal te slachten varkens behaald zgn over de laatste tien jaren, al mag daartegenover wel verondersteld worden, dat de knor retjes stukken magerder zullen zgn dan voor enkele jaren terug. Bevolkingsstatistiek te Horst. Aantal inwoners op 1 Jan. 1941: 4469 mannen en 4210 vrouwen, to taal °679. De bevolkiDg vermeerderde in den loop van 1941 door geboorte met 129 mannelijke od 110 vrouwe lijke personeD, door vestiging met 177 mannelgke en 288 vrouwelgke personen, tezamen 704 personen. Ver minderde door overlijden met 51 mannelgke en 36 vrouwelgke per sonen; door vertrek met 168 manne lgke en 244 vrouwelijke persoDec; tezamen 499 personen. Het santal Inwoners bedrope- op 1 Jan 1942: 8884 waarvan 4556 m. en 4328 vr. Er werden 55 huwelijken voltrokken en 1 vonnis van echtscheiding inge schreven. De vermeerdering sinds 1 Jan. 1941 is 87 m. en 118 vr. In totaal 205 personen. Doodelijke mijnongelukken. Het aantal doodeljjke mijnongeluk- ken bg de Limburgsche mijnen be droeg ln 1941, 31, evenals ln 1940 TEELT HAVER OOGST 1942 De Provinciale Voedselcommicsarla voor Limburg maakt bekend, dat de heeft? Zij antwoordde niet en dat slilzwij- gen was voor beiden pijnlijk. Opeens zag zij N »nd strak in de oogen en vatte zijn hand. Het was duister geworden, en hij kon niet in haar oogen zien, terwijl de laatste lichtstralen op hem vielen. Nand, zei ze ernstfg, zult gij mij nu eens zeggen, wat gij op dien onge luksmorgen met Dries hebt gehad en waarom Theo niet in in de vroegmis was? Een oogenblik verstomde hij, een on uitsprekelijk iets, schande en vernede ring, droefheid en miskenning, iets wreveligs ook teekende zich op zijn gelaat. Toen sprong hij op. Vrouw 1 vrouw! Ik zweer het u, dat ik er niets van af weet, niets, niets hoe het ongeluk gebeurdis Maar hard ben ik gestraft voor mijn afgunst en vijandschap, wanneer gij zelfs op zulke gedachten komen kunt 1 waarachtig, kan ik het anderen niet kwalijk nemen dat ze mij verdenken en de rechtbank zeker niet. Hij knielde voor haar neer, nam haar hoofd tusschen zijn beide handen, zag haar zoo trouw en eerlijk in de oogen, en sprak: „Ella is u dat gemeend, wat ge daar gezegd hebt Zijn stem beefde en zijn handen niet minder. Wie had dit ooit van Winand van Santen vroeger kunnen denken? En zij het viel haar loodzwaar van 't hart. Neen, hij was niet schul dig, neen! hij had het niet gedaan neen! hij sprak de waarheid. Zij liet haar hoofd ook neergaan op 't zijne. Wat waren beider haar prijs geworden in korten tijd en zij fluister de stil tot hem: „Neen, neen! gij hebt 't niet gedaan. Ik geloof het zeker en stellig, gij hebt het niet gedaan. Hij was overwonnen. (Wordt vprv(>'**/4)

Peel en Maas | 1942 | | pagina 5