TWEEDE BLAD VAN PEEL EN MAAS
abdiMroop
Het Lybische
oorlogsterrein.
FEUILLETON.
De vondelinge
Het nieuwe Bulgarijë
Voor Boeren en
Tuinders.
In Salomon s zoeklichten
Vastzittende
slijm
I
Zaterdag 15 Maart 1941
Twee en Zestigste Jaargang No 11
VI.
De hoofdstad Tripoll.
Herinneringen uit een
roemrijk verleden. Een
kanonschot davert over
de stad... Een plech
tig oogenblik, waarin
men een schoone toe
komst weeft rond de
gedachte aan het moeder
land. Begeerte naar
Tunis.
Wees zoo goed, lezer, en wandel
even met ons op. We zijn zoo juist
met de boot in de haven van Tripoll,
de hoofdstad van Lyblë aangekomen
en we gaan een eersten indruk op
doen van de plaats. We hebben ons
met moeite ontdaan van het zwarte,
groezelige, kwalijk riekende bedel
volk en van de Arabische gidsen,
die ons in velerlei talen toespreken
om te weten te komen, welke taal
de onze is en we doorloopen, zoo
gauw we kunnen, het havenkwartier,
waar het rommelig is als in al der
gelijke wijken en we ontvluchten op
deze wijze ook de wolken cement,
welke de lossingen van aangekomen
pchepen doen opwaaien. Het is begin-
Maart, maar het is snik-heet en
kurkdroog. Veel later dan om dezen
tijd moet men niet in Lyblë vertoe
ven de thermometer staat tegen de
honderd, in de schaduw, maar als
het een week of wat verder is, dan
is het te heet zelfs om zich nog
druk te kunnen maken over den
stand van het weerglas. De nachten
kunnen vrjj koel zijn, de koelte
gemeten naar de dagtemperaturen!
Maar laten we onzen weg vervol
gen en ons niet laten verleiden om
hier of daar een oogenblik de
schaduw te zoeken, want dan worden
we „rillerig"we zouden een ver
koudheid kunnen oploopen, een
angina of andere keelaandoening.
Ofschoon de schaduwtemperaturen
n.l. hooger zijn dan we ten onzent
in den zomer kennen, is het verschil
tusschen den warmtegraad op zon-
belichte plaatsen en dien ln de
schaduw, zóó groot, dat er onaan
gename reacties door kunnen ont
staan.
Onwillekeurig gaan onze schreden
In de richting van een oud, monu
mentaal bouwwerkdal Castello.
Eenlge jaren geleden kon men hier
slechts een ruïne vinden, de resten
van een oud-Romeinsche citadel.
Heel die burcht is gerestaureerd, de
ontbrekende deelen zijn bjjgebouwd
en ze staat er nu als in een gloed-
nleuven staat, gereed ter ontvangst
van Marcus Aurelius, die haar zal
komen inwijden.
Men kan dal Castello onderdoor
passeeren, gaande door poorten en
over binnenplaatsen, maar men kan
er ook over heen, een breede straat,
die op oude muren rust en een
prachtig uitzicht biedt over zee.
We kijken de zaak eens aan, nemen
ons voor om hier op ons gemak
terug te komen, loopen een stukje
verder en staan dan voor een rijk
bewerkte zuil en een machtige poort.
Beide blijken herinneringen te zijn
aan groote daden van den voornoem
den Romeinschen keizer en in diens
tijd (de 2e eeuw na Chr.) te zijn
opgericht.
Tripoli Is vol van herinneringen
aan e9n roemrijk Romeinsch ver
leden en de Duce heeft zich inge
spannen om alles, wat er van de
vroegere grootheid van het Imperium
kon getuigen, zoo goed mogelijk te
doen restaureeren. Dat is alles in
enkele jaren tijds gebeurd en heeft
schatten gelds gekost,
Ongetwijfeld is de stad er aan
trekkelijk door geworden, terwijl tal
18
De pastoor Coural wendde zich tot
de twee ongelukkigen, die tegelijker
tijd moeder en dochter verloren, nam
hunne handen in de zijne en zeide:
Houdt moed 1 Geeft U over aan Gods
heiligen wil
O, mijne dochter is dood riep Marie
uit, en uit hare oogen sprak oneindige
smart.
Zwaar viel zij op het vloerkleed.
Allen snelden toe: de graaf zelfver
gat alles en dacht slechts aan zijn vrouw
die als dood op de canapé lag uitge-
Toen maakte de pastoor gebruik van
de gelegenheid die zich bood, de dok
ter besteedde zijne zorg intusschen aan
de zieke, om den graaf zoo voorzich
tig mogelijk de geheele waarheid mede
te deelen.
Hij zakte ineen op een stoel en slaakte
hartverscheurende kreten. Toen Marie
weer bijgekomen was, sprong hij van
zijn stoel op, nam haar in zijn armen,
en riep met wanhoop uit
- Marie I Marie I wij'blijven alleen
over 1... 1
En hij had den moed haar de smarte
lijke mededeeling te doen.
Het was bijna een wonder dat haar
zwak hart op dat vreeselijk oogenblik
niet uitbarstte. De dokter hield de hand
op de hijgende borst, en wachtte ang
stig af. De jonge gravin richtte zich
met zulke kracht op, dat zij Dr. Queltin
bijna omver stiet. Dan riep zij uit met
tragisch uiterlijk terwijl geen traan uit
van grootsche bouwwerken het
moderne comfort hebben geschapen,
dat het nieuwe imperium vereischt.
Er is een prachtige breede haven
boulevard, een promenade met kunst
werken, palmen en plantsoenen,
welke zich tot voorbij het bebouwde
gedeelte der stad voortzeter is
een prachtig Umberto-park, waarbjj
het 6 November-monument, er zijn
trotsche gebouwen in moderne stjjl,
marmeren palelzen, als het Gebouw
der Sociale Verzekering, een Casino
met speelbank enz.
We doen even wat zaken af in
het Postkantoor en rusten dan wat
op het terras van een nabijgelegen
café. Nauwelijks zjjn we gezeten
het is inmiddels 6 uur in den na
middag geworden of daar dreunt
een kanonschot over de stad In zware
luchttrillerB.
Op hetzelfde moment verstijft het
levenauto's staan onmiddellijk stil
koetsiers trekken aan de leidsels,
alsof het een ramp zou beteekenen,
als de paarden nog één meter door
liepen iedereen houdt halt en maakt
front naar den kant der stad, waar
de citadel ligtallen strekken den
rechter arm, brengen aldus den fas-
cistischen groet. Ik spring natuurl jjk
ook van mjjn stoel op en stel me
stram, maar wat er aan de hand is,
weet ik niet. Dat hoor Ik pas twee
minuten later, als de plechtigheid
ten einde is en het verkeer zich
heeft hersteld. Eiken avond om zes
uur wordt op dal Castello ,,Ie salut
au dapeau" gebracht. Op het moment,
dat de daar aanwezige militairen de
eerbewijzen brengen aan de vlag,
dondert een kanonschot en verstart
het openbare leven. Iedereen, thuis
of op straat, strekt gedurende twee
minuten zwijgend den arjp, herdenkt
de grootheid van het vroegere
Roemeln8che Imperium en vernieuwt
zjjn belofte, ver van het moederland,
te zullen meewerken aan het herstel
van de oude glorie.
De Italianen In Tripoli zijn enthou
siast, als men ze van deze dingen
laat spreken. Ze branden van onge
duld om deel te nemen aan den
strijd, die komen moet. Ze waar-
deeren Lybië om de oude herinne
ringen, maar deze kolonie van zand,
hitte en droogte Is slechts goed om
begeerten te wekken. De Italianen
in Tripoli kennen één doei voor de
naaste toekomstTunis.
Wordt vervolgd.
Ecu volk met een bewogen
geschiedenis.
Wat weten de meeste menschen
van Bulgarije, den Balkanstaat,
welke op het oogenblik in het mid
delpunt der belangstelling prjjkt
Niet veel meer dan dat de bevol
king arm Is, veel te stellen heeft
met een zeker wandgedierte, dat het
niet al te zindelijk is ln de woon
oorden, maar de menschen er ondanks
alles, voor zoover ze niet ontijdig bij
samenzweringen aan hun einde
komen, een zeer hoogen leeftijd be
reiken.
Arm zijn de Bulgaren over het
algemeen inderdaad, want het kleln-
grondbezlt is er regel en het grootste
deel der bevolking moet van den
landbouw bestaan. Deze staat ook
op een lagen trap van ontwikkeling,
maar de aarde is vruchtbaar.
Normaal wordt er jaarlijks rond
1 milliard lewa (Bulgaarsche francB)
aan graan en meelvoer voor vee
uitgevoerd, voor ongeveer een gelijk
kapitaal aan veeproducten, w.o.
eieren en voor circa 3 milliard aan
tabak. Al deze producten komen
Duitschland, nu Bulgarije zich in
schakelde in de politieke en econo
mische gemeenschap der asstaten,
zeer goed van pas. Ook de belang
rijke Bulgaarsche zijderupsenteelt
kan veel bijdragen tot een succes
haar oogen kwam
Ik wil mijn dochterIk wil haar,
dood of levend
Ik zal haar teruggeven, ik zweer
het riep de graaf uit, en drukte haar
handen in de zijne.
Toen bracht men haar naar hare
slaapkamer, terwijl de ongelukkige
Roger ging bidden bij het lijk zijner
moeder.
Wat een verschrikkelijke nacht bracht
de graaf door bij zijn moeder die dood
en zijn echtgenoote die stervende was
Want de schok was te hevig geweest,
zij rustte thans op hare legerstede, hare
oogen draaiden wild in hunne kassen,
zij sprak woorden zonder samenhanir
een hooge koorts deed haar vreeselijk
ijlen.
Op het gelaat van mevrouw de Peil-
rac lag ook nog in den dood dat ang
stige gevoel, dat zij in de laatste
oogenblikken had gehad, toen zij het
water zag voorbij snellen, dat het zoo
beminde kind zonder twijfel meesleepte.
De kalmte was op de verwrongen
trekken niet teruggekeerd, zij behielden
een tragisch masker dat men niet
zonder vrees kon zien.
Bij het aanbreken van den dag werd
op bevel van den graaf dat gedeelte
van de rivier afgedregd dat door zijn
bezetting stroomde, hij wilde het lichaam
van zijn kind terug hebben, hij had het
aan zijn echtgenoote gezworenhet
zou voor hen beiden een treurige ver
troosting zijn: zij zouden ten minste
haar graf kunnen bezoeken en den lieven
engel vragen voor hen te willen bidden.
Zij zelf had geen gebed noodig: zij was
op engelenvleugelen heengevloden naar
het hemelsche vaderland: maar zij zou
nu waken voor hen die zoo wanhopig
waren Tegen den avond kwamen de
mannen, die het werk verricht hadden,
terug, maar zonder resultaat; hun zoe
ken had niets opgeleverd.
Dit vooruitzicht, het lijk van zijne
Mireille te moeten prijsgeven aan de
der militaire en economische oorlog- j
voering van de verbonden mogend- i
heden.
Het land telt ongeveer 7 mlllioen
inwoners, die een grondgebied tot
hun lebensraum hebbeD, dat onge
veer vier maal zoo groot is als het
Nederlandsche.
Bulgarije heeft een zeer bewogen
geschiedenis. Het werd in een ver
verleden gesticht door binnengedron
gen Slaven, die zich met de geves
tigde Thraciërs vermengden en later
den invloed ondergingen van Grieken
en Romeinen. Het grootste deel der
bewoners nam in 864 met vorst
Boris I het christendom aan. Na
invallen van Russische Tartaren en
Kleln-Aziatische Turken, verloor
oud-Bulgarjje in 1393 zijn zelfstan
digheid en kwam het onder Turksche
heerschappij. De Turken handhaafden
bjjna vjjf eeuwen achtereen hun ge
zag.
Tegen het einde van de vorige
eeuw kwam geleidelijk de geheels
Balkan tegen de Turken in verzet.
Toen in 1875 Bosnië en Herzogewina
in opstand wareD gekomen, geschied
de hetzelfde een jaar later in enkele
Bulgaarsche steden, maar dit verzet
werd door Turksche troepen neerge
slagen. De Mohamedaansche minder
heid in het land (de Pomaken)
maakten zich nu schuldig aan ge
weldige moordpartijen op de ont
wapende christenenenkel in de
provincies Philippopel en Tarnovo
werden 10.000 mannen, vrouwen en
kinderen afgeslacht, wat het geweten
van Europa wakker schudde. De
ontstane beroering leidde tot den
Russlsch-Turkschen oorlog van 1877-
1878 bjj den vrede werd Bulgarjje
zelfstandig, zjj het schatplichtig aan
de Por te (Turkjje) verklaard.
Rusland oefende vjjf achtereen
volgende jaren het protectoraat uit
over den herboren staat en onder
Russische leiding kwam een Grond
wet tot stand. Een neef van den
RussiBchen Tsaar, Alexander van
Baltenberg werd tot vorst „gekozen",
maar zjjn bestuur was niet gelukkig.
Er ontstond een hevige binnenland-
sche partijstrgd. Russische generaals
werden met de leiding der regeering
belast, beroering na beroering ont
stond en Tsaar Alexander van Rus
land trok zich tenslotte het opper
gezag over Bulgarije aan. Na het
einde van een Bulgaarsch-Servlsche
oorlog in 1885 werd een samenzwe
ring op touw gezet tegen Alexander
van Battenberg en deze moest
afstand doen van den troon ten be
hoeve van den Duitschen prins Fer
dinand van Saksen Coburg-Kobèry,
die door de Nat. Vergadering tot
vorst werd gekozen. (Hjj is de vader
van den huldigen koning Boris en
leeft als ruim 80-jarige nog steeds
in ballingschap.) Dat gebeurde ln
1887. Rusland verbrak nu zjjn be
trekkingen met Bulgarjje en de
nieuwe vorst werd ook door geen
enkele andere groote mogendheid
erkend. De verzoening en erkenning
volgde eerst na den dood van Alexan
der van Rusland.
De eerste jaren van het bestuur
van vorst Ferdinand kenmerkten
zich door tal van samenzweringen
en moorden op regeerlngaleiders
Ferdinand werd eigenlijk pas aan
vaard, toen hjj zgn zoon en troon
opvolger liet opnemen in de staats
kerk, d.i. da Grieksch-Orthodoxe
kerk, die in Bulgarije zelfstandig is
onder een exarch als hoofd. De vorst
werd daarop door den Paus Fer
dinand Is RK. in den kerkeljjken
ban gedaan, een vonnis, dat eerst
bjj de meerderjarigheid van zjjn zoon
is opgeheven.
Voor de jongere geschiedenis van
het land, herinneren we aan de
Balkanoorlogen van 1912 en 1913,
waarbij de Balkanstaten gezamen
lijk de Turken versloegen, maar
zich tenslotte mét de Turken tegen
de Bulgaren keerden, die het groot
ste deel van de aanvankelijke over
winningsbuit binnen wilden halen.
Bulgarjje's winst ging toen verloren
en het land werd wederom van de
Egeïsche Zee afgesneden. De teleur
stelling deed Bulgarije een jaar later
besluiten om zich aan de zijde der
Centrale mogendheden in den wereld
oorlog te storten. Het einde van dit
avontuur kostte weer gebiedsafstand
en aan Ferdinand, die zich in 1908
den titel van koning had aangemeten,
den troon. Zgn zoon Boris volgde
hem opdeze huwde een dochter
van het Itallaansche koningspaar en
hjj zoekt met Duitschen steun nu
eindelijk te herwinnen, wat zijn
vader als bondgenoot der Dultschers
aan land en aan illusies verloor.
Md.
golven, maakte de wanhoop van den
vader nog grooter.
Morgen moet opnieuw begonnen wor
den, zeide hij, al moest het zijn tot aan
de zee: daar alleen zullen en kunnen
wij eindigen.
Hoe bracht de graaf deze tweede
nachtwake door? De talrijke vrienden,
welke gekomen waren om hunne deel
neming in het zoo smartelijk verlies te
betuigen, stelden zich deze vraag.
Tevergeefs wilden zij hem dwingen
ten minste enkele uren rust te nemen:
hij bood aan allen weerstand en verliet
het vertrek waar zijne moeder den
laatsten slaap sliep, slechts om zich
naar zijne echtgenoote te begeven die
zich kroonde van smart en zich be
klaagd als een klein kind.
Dr. Queltin bleef voorloopig op het
kasteel: hij wilde zijne patiente geen
oogenblik verlaten.
Welnu, dokter? vroeg Roger. Het
deed pijn hem te zien, met zijn verwron
gen gelaat, met zijn holle roode oogen,
terwijl hij slechts enkele woorden sprak.
Beste graaf, nog een weinig geduld.
Thans kan ik mij nog niet uitspreken:
toch schijnt het geval mij niet wanhopig
en ik zie heel gaarne die koorts, die
de gravin alle denken onmogelijk maakt
Het eenige waarvoor ik beangstigd zou
zijn is het hart. Op het oogenblik ech
ter is het vrij normaal.
De jonge graaf ging heen, een weinig
gerust gesteld, om bij de treurige plech
tigheid van het kisten tegenwoordig te
zijn.
O moeder, riep hij uit en drukt een
kus op dat ijskoude gelaat, o moeder,
gij ziet haar weer, en wij, wij ongeluk-
kigen, wij zullen, wij zullen haar nooit
meer terugzien, nooit meerl...
Ja, op deze wereld, mijn zoon, sprak
pastoor Coural met ernstige stem, maar
eens zult ge haar terug vinden, in ons
eigenlijk vaderland, waar geen tranen
en geen verdriet meer zullen zijn.
Daarom moet ge niet wanhopig wor
den, zooals zij die geen hoop meer
De minste risico.
't Is tegenwoordig geen tijd om
maar Iets te wagen, als er ten
minste een gelegenheid is om een
vrjj zekere weg te bewandelen. Wjj
mogen thans allerminst zeggen: het
ging voorheeD wel eens of meerma
len goed, wjj zullen hopen, dat het
nu weer zoo zal gaan.
Wjj moeten bij het verbouwen van
elk gewas wel terdege de kansen op
een goeden oogst overwegen en ons
dus afvragen, welk ras of variëteit
wjj zullen nemen. In normale tijden
mocht men wel eens zeggen; Ik zal
het eens met dat ras of die, variëteit
probeeren, laat ik het er maar eens
op wagen. Zulke risico's kunnen en
mogen wij nu niet op ons nemen.
Men moet de minste risico nemen.
Zoo b.v. bjj de teelt van suiker
bieten, die binnenkort de grond in
moeten. De teelt hiervan is voor het
geheele volk van beteekenis. Voor
den landbouwer naast de geldeljjke
opbrengst, om de belangrjjke rol, die
de suikerbiet bjj de vrucht wisseling
speelt; voor den veehouder om de
koppen en bladeren, die een gewild
veevoeder zijn en doch ook een voe
dingsmiddel van beteekenis,
Wjj moeten hierbjj zoo weinig mo
gelijk risico's nemen. Daarom is het
zaak om een ras te nemen, dat, zoo
als het wel eens en zeer ter snede
uitgedrukt is, de beste kansen biedt
op de beste resultaten. Dat is de
biet, die in Nederland is gekweekt
en geteeld en steeds maar weer ver
edeld en door selectie geheel op
Nederlandsche landbouweischen Ne-
derlandsch klimaat en Nederland-
schen bodem is Ingesteld.
Al willen wjj de waarde van bul-
tenlansche rassen niet verkleinen,
toch moet op grond van wat de prac-
tjjk leerde, vooral nu, ons Neder-
landsch product de voorkeur hebben.
AGRICOLA.
Rationaliseering van
onzen rundveestapel
(Van de hand van een deskundige
zullen wjj eenige beschouwingen wjj-
den aan dit vooral in onzen tjjd zoo
belangwekkende onderwerp.
Wjj vragen hiervoor de belangstel
ling van allen, die op eenigerlei wjj-
ze bjj onze rundveefokkerjj betrok
ken zjjn. Red.)
I.
Onder rationaliseering verstaan we
het zoo voordeelig mogelijk inrich
ten en exploiteeren van de rundvee-
houderjj en fokkerjj, zoowel op elk
bedrjjf afzonderljjk als van den Ne-
derlandschen veestapel ln zjjn geheel.
De volgende factoren zjjn van in
vloed op de geldeljjke uitkomsten
le. de gezondheidstoestand van
den veestapel;
2e. een goed productievermogen
(wat gedeelteljjk van den eersten
factor afhankeijjk is)
3e aanpassing van de grootte van
den veestapel aan 't bedrjjf en aan
de omstandigheden daarbuiten;
4e. voeding van T vee;
hebben: het eeuwig ochtendgloren zal
ook voor u eens komen, en gij zult
al degenen, welke gij zoo lief gehad
hebt, daarboven terug vinden.
Deze treffende woorden ontlokten
tranen aan de oogen van Roger. Met
meer gelatenheid zag hij het treurige
werk beëindigen.
En weldra bracht de lijkwagen het
stoffelijk omhulsel van haar, die men
in haar leven „de goede gravin" ge
noemd had, naar het kleine kerkhof,
waar middenin de kapel lag waarin de
familie Peilrac haar grafkelder had. De
stoet was talrijk: een menigte vrienden
en kennissen, de bewoners der omlig
gende dorpen, maar ook de armen,
wier lot zoo dikwijls verzacht had,
woonden de treurige plechtigheid bij.
Met groote ontroering deed de pas
toor de laatste gebeden en bij het einde
sprak hij met tranen in de oogen: .Geve
de Heer haar den eeuwigen vrede, want
zij is al weldoende voorbij gegaan".
Toen de graaf van het kerkhof terug
kwam, kon Dr. Queltin hem eene ge
ruststellende mededeeling doen.
Mijne zieke is veel kalmer, zeide hij:
het hart klopt weliswaar ietwat onregel
matig, maar met voorzichtigheid en
goede zorg, is het onmiddellijk gevaar
wel te bezweren.
Zij zag hem woest aan, slaakte een
kreet als van een gewonde hinde, en
verloor het bewustzijn. Ten minste was
zij nu bevrijd, als was het dan ook koit,
van de gruwelijke smarten van het
oogenblik.
Dank u wel, dokter.
De hand van den graaf drukte die
van den geneesheer.
De ongelukkige vader kon die ge
ruststelling wel gebruiken.
De mannen welke uitgezonden waren
om de rivier af te dreggen, waren terug
gekeerd en hadden niets gevonden. De
stroom moest het lichte lichaam van
het kind naar zee meegesleept hebben.
Marie herstelde langzaam en begon
de personen harer omgening te herken-
Steekt er een storm op, dan is de booze verdwenen
Maar de rechtvaardige staat bljjvend vast.
(Spr. 10 25).
Een storm is woest. Meedoogen-
loos. Hjj rukt en rammelt. Beukt en
velt neer. Diep moeten deboomenln
den grond geworteld staan, anders
worden zjj neergesmakt. Stevig
moeten de huizen gefundeerd zjjn,
anders storten zjj ineen. Gewoonljjk
kondigt hjj zich aan door donkere
dreigende wolken, De menschen
worden angstig. Vluchten van het
veld en de straat in hun huizen, die
zjj aan alle kanten sluiten,
Hieraan dacht Salomon, toen hjj
het gedrag van een slechte, zondige
mensch overwoog. Zulk een mensch,
met een groote mond en een klein
hart, is een laf mensch, dacht Salo
mon. Vermoedt hjj een storm van
zjjn hartstochten, dan vlucht hjj laf
weg. Hjj deserteert. Hjj ontvlucht
den strjjd. Hjj betreedt niet eens het
strjjdtoneel om dan te capituleeren.
Neen bjj is zoo laf dat hjj zich bjj
voorbaat gewonnen geeft. Hjj accept-
teert ieder ultimatum van zjjn harts
tochten. Hjj is juist zoo slecht ge
worden, omdat hjj nooit gestreden
heeft. Nooit heeft hjj de aanvallen
en strjjdmethodes van zjjn vjjanden
overdacht. Hjj kent niet eens hun
vernuftige, sluwe strategie noch hun
doeltreffende wapens.
Vermoedt hjj moelljjkheden, dan is
hjj niet huis. Komt de priester op
huisbezoek om hem te spreken over
zjjn wangedrag, de ergenis die hjj
geeft; de verkwisting van het geld,
dat zjjn vrouw en kinderen noodig
hebbenhet lidmaatschap van een
verboden vereenlging het lezen van
niet katholieke kranten of verboden
boeken, dan is hjj niet te spreken.
Hjj laat zich niet zien. Je krjjgt hem
niet te pakken. Anders kon je hem
misschien wat moed in spreken, wat
zelfvertrouwen en fierheid schenken.
Neen, hjj Is altjjd deserteur, d.w.z.
altjjd ver weg, ln het buitenland.
Hjj is zoo laf dat hjj zelfs een eerljjk
5e. opfok en verpleging^
6e. afzet van producten.
Dat de bjjzondere tg'den op boven
genoemde factoren van invloed zjjn
is duideljjk. In verband hiermee zul
len we genoemde punten meer uit
gebreid bespreken.
le de gezondheid van den vee
stapel.
Deze bevordert men door de be-
Btrjjdlng van de verschillende rund
veeziekten als tuberculose, schurft,
onvruchtbaarheid, mond en klauw
zeer (voor zoover mogeljjk). Deze
bestrjjdlng geschiedt, daar zjj meest
al kostbaar Is, 't best gemeenschap-
peljjk. Een meer indirecte bevorde
ring van een goeden gezondheids
toestand is 't ver hoogen van het
weerstandsvermogen van 't vee. Dit
kan gebeuren door verbetering van
opfok, voeding en verpleging van 't
rundvee en door teeltkeus.
In verband met de teeltkeus zjjn
de exterleurkeuringen van 't fokvee
zeer belangrjjk.
Hierbjj wordt gelet opdiepe borst,
groot ribbenoppervlak, waarvan een
ruime borst en buikholte afhankeijjk
issterk beenwerk, ruim bekken,
losse huid en goede melkteekens.
Ook het maken van aanteekeninger
over ziekten en andere afwjjklngen
is in dit verband van belang.
2e. Een goed productievermogen.
Dit moeten we trachten te ver-
hoogen doch voor zoover 't met de
gezondheid, het weerstandsvermogen
en de soberheid (vooral thans van
belang) vereenigbaar is. Als middel
dientde teeltkeus. Bjj deze teelt
keus let men op de volgende 3 pun
ten 1 het exterieur (reeds bjj punt
1 besproken); 2 de stamboom van't
betreffende fokdier3 de prestaties:
nen: maar tevens begreep zij hoe on
eindig groot haar verlies was- En smee-
kend vestigde zij hare oogen op Roger,
welke aan haar bed neerknielde. Hij
ir.oest haar alweer doen lijden. Hij nam
hare tengere hand in de zijne, drukte
er een leedere kus op en legde ze dan
op zijn vochtige oogen.
Dus heb je haar niet weer gevonden
stamelde zij. Zal ik mijn engeltje dan
nooit, nooit meer terug zien
Marie, zeide hij, vergeef me, ik heb
het onmogelijke gedaan, geloof me.
Arme vriend! Je vergeven! En je
lijdt zoowel als ik!
Hevige snikken zonder tranen schok
ten geheel haar lichaam.
Indien zij niet kan weenen, zeide de
dokter zacht, zal de crisis verschrikke
lijk zijn 1
De graaf stond op, legde haar blonde
hoofdje op zijn borst en zeide:
Liefste dierbaarste vrouwtje! Laten
we samen weenen, samen lijden en we
zullen minder ongelukkig en sterker
zijn.
Tranen parelden in de verwilderde
oogen: zij vloeiden, zij stroomden en
spaarden aan de arme vrouw een crisis
die haar dood kon zijn.
O, zeide zij, zelfs niet te weten waar
haar lichaam is. Dat lichaam dal zoo
schoon was en mijn trots 1 Die groote
zachte oogen niet meer kunnen terug
zien, die mond die zoo feeder kon
zeggen: „Ik heb u liefDat is het
wat mij verscheurd, Roger, de gedachte
dat mijn lieveling in het koude water
rust, dat is wat mij wanhopig maakt I
Hoe anders op deze droeve klachten
te antwoorden dan met tranen.
Een kalmeerend drankje deed haar
eenige uren rustig slapen....
De beterschap hield aan en de jonge
gravin kon reeds opstaan: maar zij
was zoo bleek en zoo mager in haar
rouwkleederen, dat men er van schrok.
Toen zij aan den arm van haar echtge
noot naar buiten ging wilde zij in het
park zijn. De graaf verzette zich tever-
debat, een gesprek onder vier oogen
vreest. Hjj Is zoo willoos, dat hjj
zelfs niet durft breken met zijn
ergenlsgevende zonden, uit mensche-
Ijjk opzicht. Slechte menschen zijn
laf. Zjj zjjn tot niets in staat. Zjj
zjjn onbruikbaar. Alleen de harts
tocht kan hem gebruiken. Zjj ls de
bezettende macht van zjjn zielenrjjk;
en kan daar doen wat zjj wil en
naar willekeur met hem handelen.
Hjj Is een speelbalWilloosLaf
Tegenover zulk een mensch, stelt
SalomoD, de eerljjke godsdienstige
mensch. Zulk een mensch staat diep
geworteld in de eeuwigheid. In iedere
storm Btaat hjj pal! Houdt voet bjj
stuk. Hjj bljjft op zjjn standpunt
staan, hoe bloedig de strjjd ook
woedt. Iedere agressie van zjjn ziels-
vjjanden beantwoordt hjj dapper en
moedig. Capituleeren kent hjj niet.
Aan onderhandelen, schipperen,
denkt hjj niet. Hjj kent de slimme
sluwheid van zjjn vjjanden, die hem
vaak doen denken dat zij van een
aanval afzien. Dan weet de naden
kende wjjze mensch, dat hjj juiBt
het meest op zijn hoede moet zjjn.
Hjj voelt zich sterk, de godsdienstige
mensch. Hjj heeft sterke bondgenoo-
ten. Zjjn Engelbewaarder strjjdt zjj
aan zjj met hem en is tevens zjjn
koerier. Het dappere voorbeeld van
Zjjn Konidg Christus, die geen enkele
strjjd schuwde, nooit capituleerde,
moedigt hem aan. Onder Zjjn stra
tegische leiding en uitgerust met
Zjjn doeltreffende wapens, voelt hjj
een alles verdurende offerkracht die
hem stoutmoedig maakt en krjjgt
hjj een alleaaandurvende offermoed,
die hem strijdlustig maakt. Hjj kent
geen vrees. Hjj kent geen lafheid.
Hjj strjjdt den goeden heiligen strjjd.
En hjj weet dat, als hjj valt, hjj als
overwinnaar valt ln Gods armen.
S. L.
a. van het betreffende dier. b. van
zjjn nakomelingen.
Hoewel over het exterieur reeds
een en ander gezegd werd, willen
we hieraan nog het volgende toe
voegen 't Productietype moet spre
ken uit het exterieur d.w.z. de koe
moet in het exterieur de eigenschap
pen vertoonen van een typische
melkkoe ln tegenstelling b.v. met
een mestkoe, die meer de kenmerken
van 't vleeschtype moet bezitten. In
verband met de soberheid is 't een
voornaam kenmerk dat de koe een
flink ontwikkelden bulk heeft. Niet
echter een z.g.n. „hangbuik", maar
een breeden en diepen buik, vast
aangesloten aan een goed ontwikkeld
ribbenstelsel. Dit stelt de koe in
staat V69l ruwvoer en dus ook kull-
voer te verwerken.
Over de volgende punten een
volgenden keer.
Benige der
20 kruiden
Bij
werken Uw ademhalings
organen niet voldoende. Hun
werking wordt gehinderd
doordat de slijm de lucht-
toetreding belemmert en de
slijmvliezen prikkelt, waar
door bij het ademhalen be
nauwdheden ontstaan. Neem
die hinderpaal zoo snel mo
gelijk weg door het gebruik
van Abdijsiroop. De heilzame
kruiden, w.o. de zeer actieve
Aconitum en Drosera lossen
die benauwdheid-veroorza
kende slijmlagen op. die Uw
slijmvliezen verontreinigen,
maken ze los van het
weefsel en zorgen dat U ln
den kortsten tijd weer heer
lijk vrij kunt ademhalen.
AKKER'S j£éÏ) vebst&iAte
tegen hoest, griep, bronchitis, asthma.
geefs hier tegen.
Ik wil de plaatsen zien, die getuigen
zijn geweest van de laatste spelletjes
mijner dochter, zeide zij: het water dat
haar mij ontnomen heeft, zal mij mis
schien haar beeld terug geven.
Zij beschouwde de kalme wateren
en weerkaatsten haar eigen treurig-
pijnlijk beeld.
Eiken dag kwam zij onder een wil
genboom bidden, bij het wit marmeren
kruis, dat de vader daar had laten
plaatsen.
HOOFDSTUK VI.
Dr Queltin maakte zich ongerust over
dit overheerschend denkbeeld, dat
Marie langzamerhand krankzinnig zou
gemaakt hebben.
Mijn waarde graaf, u moet op reis
gaan. Wanneer u enkele dagen in elke
stad, waar u voorbijkomt, verblijft zal
mevrouw zich niet vermoeien: maar het
is noodzakelijk dat zij deze rampzalige
plaats verlaat.
Roger ging dus op reis. Het was,
heiaas, een Calvarieberg, dien hij,be
steeg met deze ongelukkige moeder,
welke niet getroost wilde worden.
(Wordt vervolgd