TWEEDE BLAD VAN PEEL EN MAAS abdiMroop Het Lybische oorlogsterrein. FEUILLETON. De vondelinge Het nieuwe Bulgarijë Voor Boeren en Tuinders. In Salomon s zoeklichten Vastzittende slijm I Zaterdag 15 Maart 1941 Twee en Zestigste Jaargang No 11 VI. De hoofdstad Tripoll. Herinneringen uit een roemrijk verleden. Een kanonschot davert over de stad... Een plech tig oogenblik, waarin men een schoone toe komst weeft rond de gedachte aan het moeder land. Begeerte naar Tunis. Wees zoo goed, lezer, en wandel even met ons op. We zijn zoo juist met de boot in de haven van Tripoll, de hoofdstad van Lyblë aangekomen en we gaan een eersten indruk op doen van de plaats. We hebben ons met moeite ontdaan van het zwarte, groezelige, kwalijk riekende bedel volk en van de Arabische gidsen, die ons in velerlei talen toespreken om te weten te komen, welke taal de onze is en we doorloopen, zoo gauw we kunnen, het havenkwartier, waar het rommelig is als in al der gelijke wijken en we ontvluchten op deze wijze ook de wolken cement, welke de lossingen van aangekomen pchepen doen opwaaien. Het is begin- Maart, maar het is snik-heet en kurkdroog. Veel later dan om dezen tijd moet men niet in Lyblë vertoe ven de thermometer staat tegen de honderd, in de schaduw, maar als het een week of wat verder is, dan is het te heet zelfs om zich nog druk te kunnen maken over den stand van het weerglas. De nachten kunnen vrjj koel zijn, de koelte gemeten naar de dagtemperaturen! Maar laten we onzen weg vervol gen en ons niet laten verleiden om hier of daar een oogenblik de schaduw te zoeken, want dan worden we „rillerig"we zouden een ver koudheid kunnen oploopen, een angina of andere keelaandoening. Ofschoon de schaduwtemperaturen n.l. hooger zijn dan we ten onzent in den zomer kennen, is het verschil tusschen den warmtegraad op zon- belichte plaatsen en dien ln de schaduw, zóó groot, dat er onaan gename reacties door kunnen ont staan. Onwillekeurig gaan onze schreden In de richting van een oud, monu mentaal bouwwerkdal Castello. Eenlge jaren geleden kon men hier slechts een ruïne vinden, de resten van een oud-Romeinsche citadel. Heel die burcht is gerestaureerd, de ontbrekende deelen zijn bjjgebouwd en ze staat er nu als in een gloed- nleuven staat, gereed ter ontvangst van Marcus Aurelius, die haar zal komen inwijden. Men kan dal Castello onderdoor passeeren, gaande door poorten en over binnenplaatsen, maar men kan er ook over heen, een breede straat, die op oude muren rust en een prachtig uitzicht biedt over zee. We kijken de zaak eens aan, nemen ons voor om hier op ons gemak terug te komen, loopen een stukje verder en staan dan voor een rijk bewerkte zuil en een machtige poort. Beide blijken herinneringen te zijn aan groote daden van den voornoem den Romeinschen keizer en in diens tijd (de 2e eeuw na Chr.) te zijn opgericht. Tripoli Is vol van herinneringen aan e9n roemrijk Romeinsch ver leden en de Duce heeft zich inge spannen om alles, wat er van de vroegere grootheid van het Imperium kon getuigen, zoo goed mogelijk te doen restaureeren. Dat is alles in enkele jaren tijds gebeurd en heeft schatten gelds gekost, Ongetwijfeld is de stad er aan trekkelijk door geworden, terwijl tal 18 De pastoor Coural wendde zich tot de twee ongelukkigen, die tegelijker tijd moeder en dochter verloren, nam hunne handen in de zijne en zeide: Houdt moed 1 Geeft U over aan Gods heiligen wil O, mijne dochter is dood riep Marie uit, en uit hare oogen sprak oneindige smart. Zwaar viel zij op het vloerkleed. Allen snelden toe: de graaf zelfver gat alles en dacht slechts aan zijn vrouw die als dood op de canapé lag uitge- Toen maakte de pastoor gebruik van de gelegenheid die zich bood, de dok ter besteedde zijne zorg intusschen aan de zieke, om den graaf zoo voorzich tig mogelijk de geheele waarheid mede te deelen. Hij zakte ineen op een stoel en slaakte hartverscheurende kreten. Toen Marie weer bijgekomen was, sprong hij van zijn stoel op, nam haar in zijn armen, en riep met wanhoop uit - Marie I Marie I wij'blijven alleen over 1... 1 En hij had den moed haar de smarte lijke mededeeling te doen. Het was bijna een wonder dat haar zwak hart op dat vreeselijk oogenblik niet uitbarstte. De dokter hield de hand op de hijgende borst, en wachtte ang stig af. De jonge gravin richtte zich met zulke kracht op, dat zij Dr. Queltin bijna omver stiet. Dan riep zij uit met tragisch uiterlijk terwijl geen traan uit van grootsche bouwwerken het moderne comfort hebben geschapen, dat het nieuwe imperium vereischt. Er is een prachtige breede haven boulevard, een promenade met kunst werken, palmen en plantsoenen, welke zich tot voorbij het bebouwde gedeelte der stad voortzeter is een prachtig Umberto-park, waarbjj het 6 November-monument, er zijn trotsche gebouwen in moderne stjjl, marmeren palelzen, als het Gebouw der Sociale Verzekering, een Casino met speelbank enz. We doen even wat zaken af in het Postkantoor en rusten dan wat op het terras van een nabijgelegen café. Nauwelijks zjjn we gezeten het is inmiddels 6 uur in den na middag geworden of daar dreunt een kanonschot over de stad In zware luchttrillerB. Op hetzelfde moment verstijft het levenauto's staan onmiddellijk stil koetsiers trekken aan de leidsels, alsof het een ramp zou beteekenen, als de paarden nog één meter door liepen iedereen houdt halt en maakt front naar den kant der stad, waar de citadel ligtallen strekken den rechter arm, brengen aldus den fas- cistischen groet. Ik spring natuurl jjk ook van mjjn stoel op en stel me stram, maar wat er aan de hand is, weet ik niet. Dat hoor Ik pas twee minuten later, als de plechtigheid ten einde is en het verkeer zich heeft hersteld. Eiken avond om zes uur wordt op dal Castello ,,Ie salut au dapeau" gebracht. Op het moment, dat de daar aanwezige militairen de eerbewijzen brengen aan de vlag, dondert een kanonschot en verstart het openbare leven. Iedereen, thuis of op straat, strekt gedurende twee minuten zwijgend den arjp, herdenkt de grootheid van het vroegere Roemeln8che Imperium en vernieuwt zjjn belofte, ver van het moederland, te zullen meewerken aan het herstel van de oude glorie. De Italianen In Tripoli zijn enthou siast, als men ze van deze dingen laat spreken. Ze branden van onge duld om deel te nemen aan den strijd, die komen moet. Ze waar- deeren Lybië om de oude herinne ringen, maar deze kolonie van zand, hitte en droogte Is slechts goed om begeerten te wekken. De Italianen in Tripoli kennen één doei voor de naaste toekomstTunis. Wordt vervolgd. Ecu volk met een bewogen geschiedenis. Wat weten de meeste menschen van Bulgarije, den Balkanstaat, welke op het oogenblik in het mid delpunt der belangstelling prjjkt Niet veel meer dan dat de bevol king arm Is, veel te stellen heeft met een zeker wandgedierte, dat het niet al te zindelijk is ln de woon oorden, maar de menschen er ondanks alles, voor zoover ze niet ontijdig bij samenzweringen aan hun einde komen, een zeer hoogen leeftijd be reiken. Arm zijn de Bulgaren over het algemeen inderdaad, want het kleln- grondbezlt is er regel en het grootste deel der bevolking moet van den landbouw bestaan. Deze staat ook op een lagen trap van ontwikkeling, maar de aarde is vruchtbaar. Normaal wordt er jaarlijks rond 1 milliard lewa (Bulgaarsche francB) aan graan en meelvoer voor vee uitgevoerd, voor ongeveer een gelijk kapitaal aan veeproducten, w.o. eieren en voor circa 3 milliard aan tabak. Al deze producten komen Duitschland, nu Bulgarije zich in schakelde in de politieke en econo mische gemeenschap der asstaten, zeer goed van pas. Ook de belang rijke Bulgaarsche zijderupsenteelt kan veel bijdragen tot een succes haar oogen kwam Ik wil mijn dochterIk wil haar, dood of levend Ik zal haar teruggeven, ik zweer het riep de graaf uit, en drukte haar handen in de zijne. Toen bracht men haar naar hare slaapkamer, terwijl de ongelukkige Roger ging bidden bij het lijk zijner moeder. Wat een verschrikkelijke nacht bracht de graaf door bij zijn moeder die dood en zijn echtgenoote die stervende was Want de schok was te hevig geweest, zij rustte thans op hare legerstede, hare oogen draaiden wild in hunne kassen, zij sprak woorden zonder samenhanir een hooge koorts deed haar vreeselijk ijlen. Op het gelaat van mevrouw de Peil- rac lag ook nog in den dood dat ang stige gevoel, dat zij in de laatste oogenblikken had gehad, toen zij het water zag voorbij snellen, dat het zoo beminde kind zonder twijfel meesleepte. De kalmte was op de verwrongen trekken niet teruggekeerd, zij behielden een tragisch masker dat men niet zonder vrees kon zien. Bij het aanbreken van den dag werd op bevel van den graaf dat gedeelte van de rivier afgedregd dat door zijn bezetting stroomde, hij wilde het lichaam van zijn kind terug hebben, hij had het aan zijn echtgenoote gezworenhet zou voor hen beiden een treurige ver troosting zijn: zij zouden ten minste haar graf kunnen bezoeken en den lieven engel vragen voor hen te willen bidden. Zij zelf had geen gebed noodig: zij was op engelenvleugelen heengevloden naar het hemelsche vaderland: maar zij zou nu waken voor hen die zoo wanhopig waren Tegen den avond kwamen de mannen, die het werk verricht hadden, terug, maar zonder resultaat; hun zoe ken had niets opgeleverd. Dit vooruitzicht, het lijk van zijne Mireille te moeten prijsgeven aan de der militaire en economische oorlog- j voering van de verbonden mogend- i heden. Het land telt ongeveer 7 mlllioen inwoners, die een grondgebied tot hun lebensraum hebbeD, dat onge veer vier maal zoo groot is als het Nederlandsche. Bulgarije heeft een zeer bewogen geschiedenis. Het werd in een ver verleden gesticht door binnengedron gen Slaven, die zich met de geves tigde Thraciërs vermengden en later den invloed ondergingen van Grieken en Romeinen. Het grootste deel der bewoners nam in 864 met vorst Boris I het christendom aan. Na invallen van Russische Tartaren en Kleln-Aziatische Turken, verloor oud-Bulgarjje in 1393 zijn zelfstan digheid en kwam het onder Turksche heerschappij. De Turken handhaafden bjjna vjjf eeuwen achtereen hun ge zag. Tegen het einde van de vorige eeuw kwam geleidelijk de geheels Balkan tegen de Turken in verzet. Toen in 1875 Bosnië en Herzogewina in opstand wareD gekomen, geschied de hetzelfde een jaar later in enkele Bulgaarsche steden, maar dit verzet werd door Turksche troepen neerge slagen. De Mohamedaansche minder heid in het land (de Pomaken) maakten zich nu schuldig aan ge weldige moordpartijen op de ont wapende christenenenkel in de provincies Philippopel en Tarnovo werden 10.000 mannen, vrouwen en kinderen afgeslacht, wat het geweten van Europa wakker schudde. De ontstane beroering leidde tot den Russlsch-Turkschen oorlog van 1877- 1878 bjj den vrede werd Bulgarjje zelfstandig, zjj het schatplichtig aan de Por te (Turkjje) verklaard. Rusland oefende vjjf achtereen volgende jaren het protectoraat uit over den herboren staat en onder Russische leiding kwam een Grond wet tot stand. Een neef van den RussiBchen Tsaar, Alexander van Baltenberg werd tot vorst „gekozen", maar zjjn bestuur was niet gelukkig. Er ontstond een hevige binnenland- sche partijstrgd. Russische generaals werden met de leiding der regeering belast, beroering na beroering ont stond en Tsaar Alexander van Rus land trok zich tenslotte het opper gezag over Bulgarije aan. Na het einde van een Bulgaarsch-Servlsche oorlog in 1885 werd een samenzwe ring op touw gezet tegen Alexander van Battenberg en deze moest afstand doen van den troon ten be hoeve van den Duitschen prins Fer dinand van Saksen Coburg-Kobèry, die door de Nat. Vergadering tot vorst werd gekozen. (Hjj is de vader van den huldigen koning Boris en leeft als ruim 80-jarige nog steeds in ballingschap.) Dat gebeurde ln 1887. Rusland verbrak nu zjjn be trekkingen met Bulgarjje en de nieuwe vorst werd ook door geen enkele andere groote mogendheid erkend. De verzoening en erkenning volgde eerst na den dood van Alexan der van Rusland. De eerste jaren van het bestuur van vorst Ferdinand kenmerkten zich door tal van samenzweringen en moorden op regeerlngaleiders Ferdinand werd eigenlijk pas aan vaard, toen hjj zgn zoon en troon opvolger liet opnemen in de staats kerk, d.i. da Grieksch-Orthodoxe kerk, die in Bulgarije zelfstandig is onder een exarch als hoofd. De vorst werd daarop door den Paus Fer dinand Is RK. in den kerkeljjken ban gedaan, een vonnis, dat eerst bjj de meerderjarigheid van zjjn zoon is opgeheven. Voor de jongere geschiedenis van het land, herinneren we aan de Balkanoorlogen van 1912 en 1913, waarbij de Balkanstaten gezamen lijk de Turken versloegen, maar zich tenslotte mét de Turken tegen de Bulgaren keerden, die het groot ste deel van de aanvankelijke over winningsbuit binnen wilden halen. Bulgarjje's winst ging toen verloren en het land werd wederom van de Egeïsche Zee afgesneden. De teleur stelling deed Bulgarije een jaar later besluiten om zich aan de zijde der Centrale mogendheden in den wereld oorlog te storten. Het einde van dit avontuur kostte weer gebiedsafstand en aan Ferdinand, die zich in 1908 den titel van koning had aangemeten, den troon. Zgn zoon Boris volgde hem opdeze huwde een dochter van het Itallaansche koningspaar en hjj zoekt met Duitschen steun nu eindelijk te herwinnen, wat zijn vader als bondgenoot der Dultschers aan land en aan illusies verloor. Md. golven, maakte de wanhoop van den vader nog grooter. Morgen moet opnieuw begonnen wor den, zeide hij, al moest het zijn tot aan de zee: daar alleen zullen en kunnen wij eindigen. Hoe bracht de graaf deze tweede nachtwake door? De talrijke vrienden, welke gekomen waren om hunne deel neming in het zoo smartelijk verlies te betuigen, stelden zich deze vraag. Tevergeefs wilden zij hem dwingen ten minste enkele uren rust te nemen: hij bood aan allen weerstand en verliet het vertrek waar zijne moeder den laatsten slaap sliep, slechts om zich naar zijne echtgenoote te begeven die zich kroonde van smart en zich be klaagd als een klein kind. Dr. Queltin bleef voorloopig op het kasteel: hij wilde zijne patiente geen oogenblik verlaten. Welnu, dokter? vroeg Roger. Het deed pijn hem te zien, met zijn verwron gen gelaat, met zijn holle roode oogen, terwijl hij slechts enkele woorden sprak. Beste graaf, nog een weinig geduld. Thans kan ik mij nog niet uitspreken: toch schijnt het geval mij niet wanhopig en ik zie heel gaarne die koorts, die de gravin alle denken onmogelijk maakt Het eenige waarvoor ik beangstigd zou zijn is het hart. Op het oogenblik ech ter is het vrij normaal. De jonge graaf ging heen, een weinig gerust gesteld, om bij de treurige plech tigheid van het kisten tegenwoordig te zijn. O moeder, riep hij uit en drukt een kus op dat ijskoude gelaat, o moeder, gij ziet haar weer, en wij, wij ongeluk- kigen, wij zullen, wij zullen haar nooit meer terugzien, nooit meerl... Ja, op deze wereld, mijn zoon, sprak pastoor Coural met ernstige stem, maar eens zult ge haar terug vinden, in ons eigenlijk vaderland, waar geen tranen en geen verdriet meer zullen zijn. Daarom moet ge niet wanhopig wor den, zooals zij die geen hoop meer De minste risico. 't Is tegenwoordig geen tijd om maar Iets te wagen, als er ten minste een gelegenheid is om een vrjj zekere weg te bewandelen. Wjj mogen thans allerminst zeggen: het ging voorheeD wel eens of meerma len goed, wjj zullen hopen, dat het nu weer zoo zal gaan. Wjj moeten bij het verbouwen van elk gewas wel terdege de kansen op een goeden oogst overwegen en ons dus afvragen, welk ras of variëteit wjj zullen nemen. In normale tijden mocht men wel eens zeggen; Ik zal het eens met dat ras of die, variëteit probeeren, laat ik het er maar eens op wagen. Zulke risico's kunnen en mogen wij nu niet op ons nemen. Men moet de minste risico nemen. Zoo b.v. bjj de teelt van suiker bieten, die binnenkort de grond in moeten. De teelt hiervan is voor het geheele volk van beteekenis. Voor den landbouwer naast de geldeljjke opbrengst, om de belangrjjke rol, die de suikerbiet bjj de vrucht wisseling speelt; voor den veehouder om de koppen en bladeren, die een gewild veevoeder zijn en doch ook een voe dingsmiddel van beteekenis, Wjj moeten hierbjj zoo weinig mo gelijk risico's nemen. Daarom is het zaak om een ras te nemen, dat, zoo als het wel eens en zeer ter snede uitgedrukt is, de beste kansen biedt op de beste resultaten. Dat is de biet, die in Nederland is gekweekt en geteeld en steeds maar weer ver edeld en door selectie geheel op Nederlandsche landbouweischen Ne- derlandsch klimaat en Nederland- schen bodem is Ingesteld. Al willen wjj de waarde van bul- tenlansche rassen niet verkleinen, toch moet op grond van wat de prac- tjjk leerde, vooral nu, ons Neder- landsch product de voorkeur hebben. AGRICOLA. Rationaliseering van onzen rundveestapel (Van de hand van een deskundige zullen wjj eenige beschouwingen wjj- den aan dit vooral in onzen tjjd zoo belangwekkende onderwerp. Wjj vragen hiervoor de belangstel ling van allen, die op eenigerlei wjj- ze bjj onze rundveefokkerjj betrok ken zjjn. Red.) I. Onder rationaliseering verstaan we het zoo voordeelig mogelijk inrich ten en exploiteeren van de rundvee- houderjj en fokkerjj, zoowel op elk bedrjjf afzonderljjk als van den Ne- derlandschen veestapel ln zjjn geheel. De volgende factoren zjjn van in vloed op de geldeljjke uitkomsten le. de gezondheidstoestand van den veestapel; 2e. een goed productievermogen (wat gedeelteljjk van den eersten factor afhankeijjk is) 3e aanpassing van de grootte van den veestapel aan 't bedrjjf en aan de omstandigheden daarbuiten; 4e. voeding van T vee; hebben: het eeuwig ochtendgloren zal ook voor u eens komen, en gij zult al degenen, welke gij zoo lief gehad hebt, daarboven terug vinden. Deze treffende woorden ontlokten tranen aan de oogen van Roger. Met meer gelatenheid zag hij het treurige werk beëindigen. En weldra bracht de lijkwagen het stoffelijk omhulsel van haar, die men in haar leven „de goede gravin" ge noemd had, naar het kleine kerkhof, waar middenin de kapel lag waarin de familie Peilrac haar grafkelder had. De stoet was talrijk: een menigte vrienden en kennissen, de bewoners der omlig gende dorpen, maar ook de armen, wier lot zoo dikwijls verzacht had, woonden de treurige plechtigheid bij. Met groote ontroering deed de pas toor de laatste gebeden en bij het einde sprak hij met tranen in de oogen: .Geve de Heer haar den eeuwigen vrede, want zij is al weldoende voorbij gegaan". Toen de graaf van het kerkhof terug kwam, kon Dr. Queltin hem eene ge ruststellende mededeeling doen. Mijne zieke is veel kalmer, zeide hij: het hart klopt weliswaar ietwat onregel matig, maar met voorzichtigheid en goede zorg, is het onmiddellijk gevaar wel te bezweren. Zij zag hem woest aan, slaakte een kreet als van een gewonde hinde, en verloor het bewustzijn. Ten minste was zij nu bevrijd, als was het dan ook koit, van de gruwelijke smarten van het oogenblik. Dank u wel, dokter. De hand van den graaf drukte die van den geneesheer. De ongelukkige vader kon die ge ruststelling wel gebruiken. De mannen welke uitgezonden waren om de rivier af te dreggen, waren terug gekeerd en hadden niets gevonden. De stroom moest het lichte lichaam van het kind naar zee meegesleept hebben. Marie herstelde langzaam en begon de personen harer omgening te herken- Steekt er een storm op, dan is de booze verdwenen Maar de rechtvaardige staat bljjvend vast. (Spr. 10 25). Een storm is woest. Meedoogen- loos. Hjj rukt en rammelt. Beukt en velt neer. Diep moeten deboomenln den grond geworteld staan, anders worden zjj neergesmakt. Stevig moeten de huizen gefundeerd zjjn, anders storten zjj ineen. Gewoonljjk kondigt hjj zich aan door donkere dreigende wolken, De menschen worden angstig. Vluchten van het veld en de straat in hun huizen, die zjj aan alle kanten sluiten, Hieraan dacht Salomon, toen hjj het gedrag van een slechte, zondige mensch overwoog. Zulk een mensch, met een groote mond en een klein hart, is een laf mensch, dacht Salo mon. Vermoedt hjj een storm van zjjn hartstochten, dan vlucht hjj laf weg. Hjj deserteert. Hjj ontvlucht den strjjd. Hjj betreedt niet eens het strjjdtoneel om dan te capituleeren. Neen bjj is zoo laf dat hjj zich bjj voorbaat gewonnen geeft. Hjj accept- teert ieder ultimatum van zjjn harts tochten. Hjj is juist zoo slecht ge worden, omdat hjj nooit gestreden heeft. Nooit heeft hjj de aanvallen en strjjdmethodes van zjjn vjjanden overdacht. Hjj kent niet eens hun vernuftige, sluwe strategie noch hun doeltreffende wapens. Vermoedt hjj moelljjkheden, dan is hjj niet huis. Komt de priester op huisbezoek om hem te spreken over zjjn wangedrag, de ergenis die hjj geeft; de verkwisting van het geld, dat zjjn vrouw en kinderen noodig hebbenhet lidmaatschap van een verboden vereenlging het lezen van niet katholieke kranten of verboden boeken, dan is hjj niet te spreken. Hjj laat zich niet zien. Je krjjgt hem niet te pakken. Anders kon je hem misschien wat moed in spreken, wat zelfvertrouwen en fierheid schenken. Neen, hjj Is altjjd deserteur, d.w.z. altjjd ver weg, ln het buitenland. Hjj is zoo laf dat hjj zelfs een eerljjk 5e. opfok en verpleging^ 6e. afzet van producten. Dat de bjjzondere tg'den op boven genoemde factoren van invloed zjjn is duideljjk. In verband hiermee zul len we genoemde punten meer uit gebreid bespreken. le de gezondheid van den vee stapel. Deze bevordert men door de be- Btrjjdlng van de verschillende rund veeziekten als tuberculose, schurft, onvruchtbaarheid, mond en klauw zeer (voor zoover mogeljjk). Deze bestrjjdlng geschiedt, daar zjj meest al kostbaar Is, 't best gemeenschap- peljjk. Een meer indirecte bevorde ring van een goeden gezondheids toestand is 't ver hoogen van het weerstandsvermogen van 't vee. Dit kan gebeuren door verbetering van opfok, voeding en verpleging van 't rundvee en door teeltkeus. In verband met de teeltkeus zjjn de exterleurkeuringen van 't fokvee zeer belangrjjk. Hierbjj wordt gelet opdiepe borst, groot ribbenoppervlak, waarvan een ruime borst en buikholte afhankeijjk issterk beenwerk, ruim bekken, losse huid en goede melkteekens. Ook het maken van aanteekeninger over ziekten en andere afwjjklngen is in dit verband van belang. 2e. Een goed productievermogen. Dit moeten we trachten te ver- hoogen doch voor zoover 't met de gezondheid, het weerstandsvermogen en de soberheid (vooral thans van belang) vereenigbaar is. Als middel dientde teeltkeus. Bjj deze teelt keus let men op de volgende 3 pun ten 1 het exterieur (reeds bjj punt 1 besproken); 2 de stamboom van't betreffende fokdier3 de prestaties: nen: maar tevens begreep zij hoe on eindig groot haar verlies was- En smee- kend vestigde zij hare oogen op Roger, welke aan haar bed neerknielde. Hij ir.oest haar alweer doen lijden. Hij nam hare tengere hand in de zijne, drukte er een leedere kus op en legde ze dan op zijn vochtige oogen. Dus heb je haar niet weer gevonden stamelde zij. Zal ik mijn engeltje dan nooit, nooit meer terug zien Marie, zeide hij, vergeef me, ik heb het onmogelijke gedaan, geloof me. Arme vriend! Je vergeven! En je lijdt zoowel als ik! Hevige snikken zonder tranen schok ten geheel haar lichaam. Indien zij niet kan weenen, zeide de dokter zacht, zal de crisis verschrikke lijk zijn 1 De graaf stond op, legde haar blonde hoofdje op zijn borst en zeide: Liefste dierbaarste vrouwtje! Laten we samen weenen, samen lijden en we zullen minder ongelukkig en sterker zijn. Tranen parelden in de verwilderde oogen: zij vloeiden, zij stroomden en spaarden aan de arme vrouw een crisis die haar dood kon zijn. O, zeide zij, zelfs niet te weten waar haar lichaam is. Dat lichaam dal zoo schoon was en mijn trots 1 Die groote zachte oogen niet meer kunnen terug zien, die mond die zoo feeder kon zeggen: „Ik heb u liefDat is het wat mij verscheurd, Roger, de gedachte dat mijn lieveling in het koude water rust, dat is wat mij wanhopig maakt I Hoe anders op deze droeve klachten te antwoorden dan met tranen. Een kalmeerend drankje deed haar eenige uren rustig slapen.... De beterschap hield aan en de jonge gravin kon reeds opstaan: maar zij was zoo bleek en zoo mager in haar rouwkleederen, dat men er van schrok. Toen zij aan den arm van haar echtge noot naar buiten ging wilde zij in het park zijn. De graaf verzette zich tever- debat, een gesprek onder vier oogen vreest. Hjj Is zoo willoos, dat hjj zelfs niet durft breken met zijn ergenlsgevende zonden, uit mensche- Ijjk opzicht. Slechte menschen zijn laf. Zjj zjjn tot niets in staat. Zjj zjjn onbruikbaar. Alleen de harts tocht kan hem gebruiken. Zjj ls de bezettende macht van zjjn zielenrjjk; en kan daar doen wat zjj wil en naar willekeur met hem handelen. Hjj Is een speelbalWilloosLaf Tegenover zulk een mensch, stelt SalomoD, de eerljjke godsdienstige mensch. Zulk een mensch staat diep geworteld in de eeuwigheid. In iedere storm Btaat hjj pal! Houdt voet bjj stuk. Hjj bljjft op zjjn standpunt staan, hoe bloedig de strjjd ook woedt. Iedere agressie van zjjn ziels- vjjanden beantwoordt hjj dapper en moedig. Capituleeren kent hjj niet. Aan onderhandelen, schipperen, denkt hjj niet. Hjj kent de slimme sluwheid van zjjn vjjanden, die hem vaak doen denken dat zij van een aanval afzien. Dan weet de naden kende wjjze mensch, dat hjj juiBt het meest op zijn hoede moet zjjn. Hjj voelt zich sterk, de godsdienstige mensch. Hjj heeft sterke bondgenoo- ten. Zjjn Engelbewaarder strjjdt zjj aan zjj met hem en is tevens zjjn koerier. Het dappere voorbeeld van Zjjn Konidg Christus, die geen enkele strjjd schuwde, nooit capituleerde, moedigt hem aan. Onder Zjjn stra tegische leiding en uitgerust met Zjjn doeltreffende wapens, voelt hjj een alles verdurende offerkracht die hem stoutmoedig maakt en krjjgt hjj een alleaaandurvende offermoed, die hem strijdlustig maakt. Hjj kent geen vrees. Hjj kent geen lafheid. Hjj strjjdt den goeden heiligen strjjd. En hjj weet dat, als hjj valt, hjj als overwinnaar valt ln Gods armen. S. L. a. van het betreffende dier. b. van zjjn nakomelingen. Hoewel over het exterieur reeds een en ander gezegd werd, willen we hieraan nog het volgende toe voegen 't Productietype moet spre ken uit het exterieur d.w.z. de koe moet in het exterieur de eigenschap pen vertoonen van een typische melkkoe ln tegenstelling b.v. met een mestkoe, die meer de kenmerken van 't vleeschtype moet bezitten. In verband met de soberheid is 't een voornaam kenmerk dat de koe een flink ontwikkelden bulk heeft. Niet echter een z.g.n. „hangbuik", maar een breeden en diepen buik, vast aangesloten aan een goed ontwikkeld ribbenstelsel. Dit stelt de koe in staat V69l ruwvoer en dus ook kull- voer te verwerken. Over de volgende punten een volgenden keer. Benige der 20 kruiden Bij werken Uw ademhalings organen niet voldoende. Hun werking wordt gehinderd doordat de slijm de lucht- toetreding belemmert en de slijmvliezen prikkelt, waar door bij het ademhalen be nauwdheden ontstaan. Neem die hinderpaal zoo snel mo gelijk weg door het gebruik van Abdijsiroop. De heilzame kruiden, w.o. de zeer actieve Aconitum en Drosera lossen die benauwdheid-veroorza kende slijmlagen op. die Uw slijmvliezen verontreinigen, maken ze los van het weefsel en zorgen dat U ln den kortsten tijd weer heer lijk vrij kunt ademhalen. AKKER'S j£éÏ) vebst&iAte tegen hoest, griep, bronchitis, asthma. geefs hier tegen. Ik wil de plaatsen zien, die getuigen zijn geweest van de laatste spelletjes mijner dochter, zeide zij: het water dat haar mij ontnomen heeft, zal mij mis schien haar beeld terug geven. Zij beschouwde de kalme wateren en weerkaatsten haar eigen treurig- pijnlijk beeld. Eiken dag kwam zij onder een wil genboom bidden, bij het wit marmeren kruis, dat de vader daar had laten plaatsen. HOOFDSTUK VI. Dr Queltin maakte zich ongerust over dit overheerschend denkbeeld, dat Marie langzamerhand krankzinnig zou gemaakt hebben. Mijn waarde graaf, u moet op reis gaan. Wanneer u enkele dagen in elke stad, waar u voorbijkomt, verblijft zal mevrouw zich niet vermoeien: maar het is noodzakelijk dat zij deze rampzalige plaats verlaat. Roger ging dus op reis. Het was, heiaas, een Calvarieberg, dien hij,be steeg met deze ongelukkige moeder, welke niet getroost wilde worden. (Wordt vervolgd

Peel en Maas | 1941 | | pagina 5