TWEEDE BLAD VAN PEEL EN MAAS
abdiMroop
De Griep-patiënt en
een flesch cognac.
FEUILLETON.
De vondelinge
Voor Boeren en
Tuinders.
MAIS op zandgrond.
Gemengde Berichten
In Salomon s zoeklichten
Die avv
Hoest 1
U»eigt
#1
Zaterdag 1 Maart 1941
Twee en Zestigste Jaargang No 9
In zQn „Nemesis" wgdt Goethe en
kele strofen aan de influenza (griep):
„Wenn durch das Volk die grimme
Seuche wütet
Soli man vorsicht die Gesellschaft
lassen.
Auch ich hab' oft, mlt Laudern
und Verpassen
Voor manchen Influenza mich
gehütet.
Maar Driek van Bilzen had Goethe
nooit gelezen en griep beschouwde
hfl als een ouwe-wij ven-ziekte.
Hij was het roerend eens met die
oude Spakenburgers, die oordeelden:
„ben je gek, griep, doorzetten, je
eigen er niks van aantrekken, dan
gaat het vanzelf over."
Drlek zette door, maar de griep
ook en de griep won het.
Op 'n dag kwam ie 's avond3 thuis
vreeselijk uit zijn humeur.
Wa'£ heb, zei hij tegen zjjn
vrouw, die precies haar derden natten
sakdoek voor een drogen verwisselde
en wier neus tranen met tuiten gaf,
wa'k heb, da weet ik nie. 't Krie-
melt ien mien neus of ter wel èane
heele trop zekdempels nao binne
kroepe. Schèle koppien en mien oog-
balle doen plen ak ze verdrèj. Pien
in het lief en zwaor ien de been. Ik
heb 'n gevuul ien mien buut of da'k
den heelen dag kole gesjouwd heb.
Ge hèt de griep - de griep
constateerde de vrouw, die proestte
dat het heele huls er van daverde en
zooveel bacillen loosde, genoeg om
een heel dorp te besmetten.
Hald de hand vur oow gezicht
as ge niest, ge zet enne moei oop
as en schuurdeur.
Ha, ha, schamperde de vrouw,
sinds hoeneer binde geej zo netje3
Zommedeen krieg ik de schuld nog,
da ge ziek wurdt. Elges smlete alles
mar van ow aaf. Mit den nakse kop
nao buute ien régen en wlend, op de
sók emerges dur 't huus loope, half
angetrokke nao 't huuske gaon. 't
Is goed um ow en longontstèking
op den nek te hale. Ge roggeit ien
bed snaags as en smerrige piep. En
kuumen en krochen. 't Zaagt en
piept op ow borst as en verroest
scharnier. Ik wor er akelig van.
Ens is 't genoeg. Ge bint tigge ow
eigen ien. Elgewles stuk vrèten!
Eb...,
De vrouw zei nog meer maar deze
terminologie laat zich niet beschrij
ven.
Now, now nowslooft ow eigen
now mer nie zo uut. ik doej 't toch
vur ow as ik goj werke. As ik thuus
blief kumt er elke wèèk zoveul
minder ien."
Da's zuinigheid ien enne honds-
nest, hapte de vrouw terug, as ge
dallk thuus had gebleven, toen ge
ow eigen de vurrige daag wat rille
rig vuulde, dan waarde d'r misschien
ien 'n paar dagen van af gewist. De
dokter het hier nèven ok gezeed as
ge d'r gaaw beej bint, ziede d'r zoo
van aaf, mer as ge te lang blieft
loopen kan dat wéken schillen.
Hier snoot de vrouw haar neus
met een geluld, dat veel weg had
van het bazuingeschal dat de muren
van Jericho deed instorten, gevolgd
door een nlestbui, die een binnenzee-
tje van speeksel de kamer inspoot
en een Imitatie geleek van de be
kende „bedriegertjes" in het Gelder-
sche.
Ge liekt wel enne sproeiwagen
zei de man.
't Is 'n gewone neusverkeld-
heid... 't zit los en dat sliet wel,
mer beej ow zit 't vast. 't Zeuj me
niks verwonderen as ge 'n bezetting
kriegt en die bin de nie gaaw kwlet.
Och, minsch, an dat gekwats
heb ik allemaol niks. Hal mer liever
enne halve liter konjak, dan goj 'k
mit 'n paar borrels onder de wol.
15
Zij belde en het dienstmeisje bracht
een derde glas. Marie schonk er twee
in, en nam zelf slechts een klein beetje.
Roger boog zeer hoffelijk en zeide
Op uwe gezondheid, mijnheer, en de
uwe, mejuffrouw, op de vreugde dezer
ontmoeting tengevolge van het on
weer I
Op uw spoedigen terugkeer bij ons
antwoordde de heer Kalmas op de
aardige woorden van den jongen man.
Ik hoop dat wij het genoegen zullen
hebben U beiden te Peilrac te ontvan
gen t
O, heel zeker. Wij zullen komen en
ik zal Marie aan mevrouw uwe moeder
voorstellenik heb zeer dikwijls hare
onuitputtelijke liefdadigheid hooren
roemen. Ook heb ik eenige van uwe
literaire werken gelezen, waarde graaf
en vandaag ben ik gelukkig u de hand
te kunnen drukken.
Na hartelijk afscheid genomen te
hebben, vertrok hij met de belofte van
een spoedig weerzien
Roger begaf zich op weg, buitenge
woon vol vreugde. Toen hij het salon
binnentrad waar zijne moeder hem
ongerust wachtte, omhelsde hij haar
vol vurigheid en riep uit:
- Ik heb de gezellin, die ik mij ge
droomd heb, gevonden, liefste moeder
verheug U met mijl
HOOFDSTUK IV.
HET VURIG GEWENSCHTE GELUK,
betrekkingen, door het toeval
As ik vannaacht flink zwlët, bin ik
merrege misschien 'n stuk béter.
Is koffie ok nie goed vroeg de
vrouw.
Koffie helpt nie, Is nie goed
vur 't hart as ge 't benaawd het.
De vrouw haalde cognac met de
opmerkingwa hèdde toch enne
last mit die eigewleze kèls.
Now gok mer nao bed zei van
Bllsen, toen de vrouw terug kwam.
Ik vuul me zo slap as én schottel
siet. Mien biën wégen zo zwaor as
lood.
De man nam de flesch mee naar
boven.
Bèterschap wor, wenschte de
vrouw hem toe.
Toen ze alleen was dacht ze an
dat stukske, wat zs van de wèèk
gelézen had van enne dokter. Ze
snapte er wel nie veul van mer d'r
stond ien dat ge ok de vèrkens-
influenza kondt kriege. Ea die was
heel erg. Ze zeuj Drlek vannaacht
mer is reustig alleën laoten liggen.
As ie goed uutgedampt was, dan
was ie merrege al wér 'n heël ander
minsch.
De zieke moet raar met de alcoho
lische medicijn omgesprongen zijn,
want 's morgens vond de vrouvr haar
man „zo slécht" dat ze den dokter
liet roepen.
De esculaap kwam. Van Bllsen
sloeg half de oogen open en gromde
wat.
Ik heb het al gezien, zei de
man der wetenschap en met een
veelbeteekenenden blik op de bijna
ledige flesch zei hij tegen de vrouw,
die vroeg of het „erg" met Driek
was... een glas anijsmelk is beter...
Ik kom later wel eens terug.
Nu pas zag de vrouw hoe onmatig
haar echtgenoot van de cognac had
genoten.
Minachting... nijd... toornde in haar
oogen.
Wat 'n vèrken! dacht ze.
Nog half bedwelmd vroeg de zieke
uit een stapeling van dekenswat
zei de dokter...
Wat ie zeiWat ie zei
donderde de vrouw het uit... wat ie
zei IGe ziet zatsmoorzat kèl
De verbouw biedt groote
voordeelen.
Met den verbouw van mais op
onze zandgronden gaat 't de laatste
jaren in stijgende lijn. Niet alleen
met 't verbouwen van mals als
groenvoer, maar vooral met 't ver
bouwen voor de zaadwinning.
Vooral de verbouw met 't laatste
doel verdient in onze tijden bijzon
dere aandacht.
De maiscultuur voor zaadwinning
biedt in Nederland en vooral op onze
zandgronden groote mogelijkheden.
Dit is vooral te danken aan het
groote aanpassingsvermogen van de
mais, die eigenlijk een subtropische
plant is, maar desondanks in onze
streken dikwrjls 'n grooter opbrengst
geeft dan in zijn eigen natuurlijke
omgeving. Wel moet men er dan
echter voor zorgen de voor onze
streek meest geëigende variëteit te
kiezen.
De meeste mislukkingen van mals-
verbouw zijn te wijten aan het ge
bruiken van een verkeerde variëteit.
Voor de grootere opbrengst van
de mais hier te lande dan in 't
warmere zuiden zijn twee oorzaken
aan te wijzen:
le. De grootere vochtigheid van
onze zomers. Deze zijn oorzaak van
grooteren watervoorraad in den tijd
dat de plant kolven vormt. En de
grootte van de kolven is voor een
groot deel van 't beschikbare bodem
water afhankelijk.
2e. De tweede oorzaak is dat
onze landbouw in 't algemeen lnten-
aangeknoopt, bleven tusschen dekasteel-
bewoners voortbestaan en waren van
zeer vriendschappeiijken aard. De heer
Kalmas had zijne belofte gehouden en
was met zijn pleegkind te Peilrac op
bezoek geweest. De gravin had het
jonge meisje feestelijk onthaald, want
zij was ook voor haar het ideaal dat
zij zich voor den beminden zoon ge
droomd hadhet hart der moeder van
Roger was vervuld met zoete vreugde.
Als zij beantwoord aan de teedere
liefde van Roger, zeide zij bij zich zelf,
zal ik gerust en tevreden zijnhij zou
te eenzaam en te wanhopig zijn indien
de dood onverwacht zou komen. Een
klein weinig geluk zou nog lichten in
dit kasteel, waar mijne gelukkige maar
ook mijne pijnlijke herinneringen van
jonge echtgenoote, moeder en weduwe
mij doen blijven.
Met eene teederheid, die van dag tot
dag grooter werd, ontving zij Marie,
die van haren kant zoo innig gelukkig
was, wanneer zij die moederkussen
ontving, waarvan zij vanaf hare kinder
jaren was beroofd gebleven.
Hare ouders waren haar, met een
tusschenruimte van enkele maanden
door den dood ontrukt toen zij nog
een kind waszij bleef alleen op de
wereld, want de enkele neven die zij
nog had, dachten er niet aan, bare
jeugdige jaren te beschermen.
Maar God waakte over de wees. De
heer Kalmas, een intieme vriend van
Marie's grootvader, zijn wapenbroeder,
die in hetzelfde regiment gediend had,
bood zich met vreugde aan om de
afwezige ouders te vervangen.
Hij bezat een tamelijk groot vermo
gen en was vrij man toen de tijd ge
komen was om zijn ontslag te nemen
uit den militairen dienst en ging zich
vestigen op zijn kasteel.
Tien jaren gingen voorbij in zachte
rust voor het kleine meisje en den
grijsaard. Hij had beloofd dat hij niet
van haar scheiden zouhij gaf haar
onderricht en verzorgde tevens haar
siever wordt beoefend dan in de
meer zuidelijke landen.
Een normale oogst van een goe
de variëteit geeft een opbrengst
van 5000 kg. zaad per H.A. De
normale opbrengst van rogge is
300 kg. per H A. De mals wint
't hier dus en zelfs met een
aanmerkelijk verschil.
Een ander voordeel van 't verbou
wen van mals is, dat 't de biologi
sche structuur van den grond zeer
bevordert. Hiervan kunneD vooral de
zandboeren voordeel trekken, want
door den bodem stond hij in dit op
zicht dikwijls achter bij den kleiboer.
Door de gemengde zandbedrijven
worden ook de vervoerkosten van de
mals gering. Immers de oogst vindt
zijn afzetgebied op 't eigen bedrijf
voor varkens en pluimvee.
Vooral in dezen tijd maar ook in
Dormale tijden zal 't bedrijf door
den verbouw van mais beter in zijn
eigen behoeften kunnen voorzien en
zal de boer minder behoeven uit te
geven voor aankoop van veevoer.
Tenslotte is ook 't klimaat in onze
zandstreken gunstiger voor den mals
bouw, dan in onze kleistreken. De
maïsbouw vraagt wel tamelijk veel
zorg.'; Maar onze" boerengezinnen
hebben over 't algemeen handen
genoeg om dezen arbeid te verrich
ten.
Alles bijeen ""zullen de voordeelen
veel grooter zijn dan de nadeelen.
De ervaring beeft dit ook in onze
streken voor sommigen reeds over
duidelijk bewezen.
't Kan vreemd loopen.
Wat eens als een verwerpelijk en
dwaas surrogaat werd beschouwd Is
in den loop van bijna anderhalve
eeuw een belangrijk product, echte
waar, geen surrogaat geworden. wg
bedoelen de beetwortelsuiker, naar
voren gekomen eenigen tijd vóór
Napoleon het continentaal stelsel
uitvaardigde, waardoor de bewoners
van het vasteland van Europa o.m.
zonder rietsuiker kwamen.
De Dultsche landbouwkundige
Achard, die reeds gedurende 15 jaren
zich had gewijd aan de veredeling
van een „witte mangelwortel met
hoog suikergehalte" bereidde in 1801
voor het eerst fabriekmatig bieten-
suiker. Vóór hem hadden anderen
ook reeds de zoete stof door kristal
lisatie aan het sap van mangel-
wortels onttrokken. Maar Achard is
de grondlegger geweest van de beet
wortelsuikerindustrie. Het zoo pas
genoemde contlnentaalstelsel is hem
daarbij natuurlijk een krachtige
steun geweest. Want het publiek
oordeelde eerst, dat alleen rietsuiker
suiker was en bietsuiker een „ver
werpelijk dwaas surrogaat."
En nu, ja nu weten wij wel beter
en verheugen ons erin, dat wij ge
heel onafhankelijk zijn geworden van
de rietsuiker en voldoende suiker
voor onze volkshuishouding zelf
produceeren in eigen fabrieken
waarin eigen verbouwde suikerbleten
verwerkt worden, die (wat nu wel
heel bijzonder spreekt) uit eigen
echt Nederlandsch zaad geteeld
worden. Met andere woorden het
„verwerpelijk dwaas surrogaat" is
een begeerenswaard echt Neder
landsch product geworden van groote
zuiverheidRasecht Nederlandsch,
van het zaadkorreltje af tot het
suikerkorrelt.je toe.
Daar Is- voor gezorgd door den
onvermoelden arbeid van de bekende
kwekersfirma Kuhn Co., die ge
durende een halve eeuw zich alleen
daaraan gaf en daarmede een zuiver
nationaal belang diende wat recht
geeft op de nationale dank van het
Nederlandsche volk. Ook omdat de
resultaten van dit streven waren,
dat de vergelijking met alle andere
rassen van welken oorsprong ook,
schitterend doorstaan kan worden.
AGRICOLA.
opvoeding omdat zij geen derde tus
schen hen dulde. Daar hij niet in den
echt getreden was, zou hij zich erg
eenzaam gevoeld hebben, zonder die
genegenheid welke hem aan het leven
bond en waarvan hij als een echte
gierigaard wilde genieten want zoo
weinige jaren bleven hem nog te leven
over.
Kunstzinnig van natuur en tevens
buitengewoon onderlegd, had de oude
officier zijn taak tot een goed einde
gebracht, daarbij geholpen door het
scherpe verstand van het kind. Met
twintig jaar was Marie een bekoorlijke
jonge dochter, in alle opzichten uit
stekend. Zij had daarenboven een mooi
fortuin, zoodat zij reeds meer dan een
aanzoek had gekregen. Maar de heer
Kalmas had geen meesterstuk gewrocht
om het aan den eersten den besten
toe te vertrouwen.
Alvorens te sterven, wilde hij zijn
grootsten schat toevertrouwen aan
iemand die waardig was hem te bezit
ten, en in volle vertrouwen nam hij een
afwachtende houding aan. Hij had groot
gelijk gehad vertrouwen te hebben in
de Voorzienigheid, want op een on
weersdag had zij den graaf de Peilrac
gevonden, waardig om le beminnen en
bemind te worden.
Hun verlovingsfeest werd vol vreug
de gevierd en den avond van dien
gelukkigen dag, toen de jonge graaf
zijn verloofde verliet, zeide hij haar:
Voor altijd!
Hun huwelijk werd voltrokken in de
kleine dorpskerk op een mooie Sep
temberdag: De hemel met zijn witte
wolkjes was zoo schitterend als het
bruidskleed van de jonge echtgenoote.
Hun huwelijk werd voltrokken door
den eerbiedwaardigen priester die ook
den laatsten slaap der ouders van
Marie had ingezegend. In een treffende
toespraak spoorde hij hen aan dien
zelfden rechten weg te bewandelen, die
hunne ouders altijd gevolgd hadden,
Br heerschte droefheid in huis...
Er lag een (rare doode in bed.
't Is een zéér bekend feit, dat er
momenteel een levendige handel wordt
gedreven in clandestien geslacht
varkensvleesch prjjzen van tusschen
de twee en drie gulden voor een
pondje var kens vleesch geen zeldzaam
heid is.
Al is de;controle nog zoo scherp,
toch zijn er nog boertjes te vinden,
die In 't vooruitzicht van een zoet
winstje het er maar op wagen
clandestien te slachten.
En hierbij gaan ze dikwijls zoo
geheimzinnig te werk, dat zelfs de
meest scherpzinnige kommies er door
om den tuin wordt geleid.
Zulks gebeurde ook In een dorpje
nabg Den^Bosch, waar het volgende
voorval een kommies zelf vertel
de het aan het Hgz. heeft plaats
gehad.
Ver afgelegen van de kom van 't
dorp, bevonden zich twee boerderijen
die tegenover elkaar lagen.
De eigenaar van de eene boerderij
kon alles zien wat er gaande was
op het erf van de andere boerderij
en zoo zag hjj op een dag, tot zijn
groote schrik, twee welbekende kom
miezen op het erf van zgn buurman,
bezig met het nasnuffelen en ;nakg-
ken van alles wat er onder hun
bereik lag.
De schrik sloeg hem om 't hart,
want hg zelf had dien morgen clan'
destien een varken geslacht.
Natuurlijk zouden de kommiezen
ook bjj hem komen en zouden ze het
varken vinden.
En danMet angst dacht hg er
aan, wat er dan zou gaan gebeuren.
Haastig zocht hg zjjn vrouw en
knechts op en werd er een soort
krjjgsraad gehouden. Er moest toch
iets gevonden worden om de kom
miezen om den tuin te leiden.
Ten slotte fluisterde zjjn vrouw
hem iets in 't oor.
Toen werd het pas geslachte var
ken, dat nog de op leer hing, in een
helder wit laken gewikkeld, en daar
na In de bedstee gelegd.
De gordjjnen werden neergelaten
en allen keken bedroefd en nog be
droefder keken ze, toen eenige mi
nuten later de kommiezen, de boer
derij binnentraden.
De boerin huilde en riep maar
steeds: „Och m'n arme jongeü,"
De kommiezen, die meenden dat
in de boerderij een doode te betreu
ren was, condoleerden de aanwezigen
en trokken haastig af.
Ze zouden op een anderen dag wel
eens terugkomen.
En ze kwamen ook terug, maar
ditmaal om het varken inderdaad in
beslag te nemen, want een knecht
die te diep in 't glaasje had geke'
ken, had in 't dorpscafé zjjn mond
voorbij gepraat, waarna het ver
haaltje ook ter oore van de kom
miezen kwam, die er ditmaal wel
voor zorgden, dat de buit hun niet
ontglipte.
Herbouw van boerderijen.
271 thans in aanbouw of
aanbesteed.
Zooals reeds eerder is in mede
gedeeld zjjn tengevolge van den
oorlog 527 boerderijen in ons land
verwoest, welke door het Bureau
Wederopbouw Boerderijen, dat in
Amersfoort gevestigd is, worden
herbouwd.
Een indruk van de vordering van
dezen herbouw wordt gegeven door
een vergelijking van het aantal
boerderijen, dat op 31 December en
op 31 Januari in uitvoering was of
aanbesteed was. Dit aantal bedroeg
op 31 December 160 en op 31 Jan.
217. De eerste herbouwde boerderij
in Hoogland Is in den loop van
Januari gereed gekomen endoorden
boer betrokken.
en wenschte hun toe, dat hun jong ge
luk mocht duren tot in lengte van
dagen.
Den weg bestrooid met bloemen,
reden de jonge echtgenooten naar „De
Espenboomen" terug.
Zij moest nu verwisselen met het
kasteel van Peilrac. Zoo gaarne had
zij haren voogd willen meenemen, maar
hij_ gaf als voorwendsel zijne gezond
heid, die hem de voorkeur deed geven
aan een rustig leven, gewend als hij
was aan zijne oude trouwe dienaren.
De afstand tusschen onze wonin
gen is zoo klein, zeide hij En ik zal
toch nog bij je zijn, want „de Espen
boomen" behooren aan jou, voegde hij
er bij op lustigen toon, die een glim
lach tooverde op het eenigszins treuri
ge gelaat van Marie.
De jonge echtgenooten leefden in
verrukking te Peürac. Zij hadden geen
huwelijksreis gemaakt, zooals dit ge
bruikelijk is Roger had gezworen zijn
moeder niet te verlaten, hij wilde zijn
eed getrouw blijven. Niettegenstaande
allen aandrang, door de gravin uitge
oefend, was hij op het kasteel geble
ven.
Waar zou hij een meer geschikte
omlijsting gevonden hebben voor zijn
groote liefde, dan juist die bekende en
geliefde landouwen? Zij waren daar
volop in de eenzaamheid of in gezel
schap hunner moeder, in wier schitte
rende oogen zij het geluk konden lezen,
dat voortkwam uit hun eigen geluk.
Overigens hield geen van beide van
de wereld Zij verlustigden zich te zeer
in de heerlijke natuur om naar de ge
kunstelde genoegens te verlangen die
toch zoo dikwijls onrust veroorzaken.
Hunne relaties met de kasteelbewoners
van den omtrek, een enkel uitstapje
naar Bayonne waren hun meer dan
voldoende
De jonge vrouw voelde, dat hare
gezondheid veel beter werd; zij had
een zwak gestel, een lichte hartkwaal,
en toch kon rij aan den arm van haar
Wat de booze ducht, dat overkomt hem;
Wat een rechtvaardige verlangt wordt hem geschonken.
(Spr. 10:24),
Van den buitenkant bezien, leven
booze menschen vaak gemakkelijk en
vlotweg. Zfl nemen het zoo nauw
niet. Verdriet schijnen zij niet te
kennen, zij gaan lachend door het
leven. Schijn bedriegt!
Wat ducht een boos mensch zooal
Ontdekking Niets ducht hij meer
dan openbaring van zijn misdaden.
Zg moesten het eens weten. Zij moch
ten het eens merken! Zgn vrouw,
zg'n kinderen, zijn zakenrelaties, haar
verloofde, zgn meisjeDat mo9t voor
alles voorkomen worden. Wat hem
dat kost geld, vernedering kan
hem niets schelen. Zóó wordt vaak de
eene misdaad bedekt door een andere.
Maar ook deze laatste mocht eens
bekend worden. De omgekochte, de
medeplichtige kan spreken. Hoe vaak
dreigt er niet chantage!
De booze mensch kent geen rust,
vreest steeds meerHg draalt zich
zelf erin! Wat hem nog een oogen-
blik genoegen kan doen, neemt hij:
hg geeft toe aan zijn geliefde hart
stocht! Zoo stapelt hij kwaad op
kwaad en het zijn als gloeiende kolen
op zijn hoofd.
Wat ducht hij nog meer
Is hij nog niet door alles heen, dan
spreekt zoo nu en dan zijn van huls
uit christelijk geweten een hartig
woordje mee. Hg is er bij alles toch
niet zoo erg gerust op, dat hij geen
rekenschap zal behoeven af te leg
gen, al gooit hij met een Fransche
slag die genadevolle gedachte ver
van zich af
Verbeeld je dat het waar is, dat
ze eens allemaal zijn levensfilm te
zien zullen krijgen. Hij weet maar
al te goed dat die niet vertoonbaar
is en afgekeurd zal worden. Dit genre
menschen niet zoo zeldzaam
vleit zich zelf dan met de gedachten
dat zg toch ook wel wat goeds ge
daan hebben. Zij geven toch aan de
armen, geven en gunnen ieder het
zijne, zij gaan Zondags toch geregeld
naar de kerk enz. Maar al te graag
vergeten zij het woord des Heeren:
„dat volk eert Mij met de lippen,
maar hun hart is verre van Mij".
Neen! zij zijn er toch niet zoo ge
rust op, het mocht eens waar zijn!
En alles wat hij ducht zal hem over
komen! Alles zal open en bloot lig
gen voor zijn vrouw en kinderen,
voor zijn vrienden en kennissen. Van
daag of morgen al, en anders eens.
Hg zal door de mand vallen! Er Is
maar één oplossing. De boosheid af
leggenVooraan beginnen en dan
met een schoone lei. Wij weten dat
dit mogelijk is: een blijde uitkomst
met hoopvolle perspectieven.
Wat een rechtvaardige verlangt,
wordt hem geschonken.
Toch is het niet weinig wat een
goed en rechtschapen mensch
wenscht. Hg streeft namelijk naar
een tevreden en rustig leven. En hg
krggt dat. Want zgn rustig gewetan
en zgn tevredenheid des harten schen
ken hem dat.
Hg dient God in de vreeze des
Heeren, het begin van alle wijsheid.
Hg is een ware wgze, die anderen
niet steenigt omdat hg weet zelf
niet zonder zonden te zgn. Hg Js
goed en behulpzaam voor anderen,
verdraagzaam jegens hun fouten en
gebreken.
Wat hg niet wil dat hem over
komt, doet hg ook aan anderen niet.
Hg weet dat hg zich zelf niet te
veel kan permitteeren enbeheerscht
zich daaromOok tegenover zgn
medemensch beheerscht hg zich.
Daarom is hg een goed mensch. Een
gelukkige en een tevredene. Bengdens-
waardig.
Wg kunnen allen zóó worden. Ech
ter niet zonder strgd. Want 'dit ge
lukkige leven is een verovering, die
groote zelfverloochening eischt.
Hoe zwaarder de strgd hoe vreugde
voller de vrede; geen verrg'zenis zon
der sterven, geen Paschen zonder
Goeden Vrgdag!
S. Li.
Geen melkpoeder en melk voor
brood en koek.
De secretaris-generaal van het
departement van Landbouw en
ViBscherg heeft het gebruiken van
melkpoeder, andere dan magere
melkpoeder, en van melk, andere
dan gecondenseerde melk en onder-
melk in den zin van artikel 4 van
het Melkbeslult, bg de bereiding
van brood, biscuit, koek, banket,
beschuit en wafels verboden.
Steun bij wederopbouw.
Voor hen namelg'k, die een zoo
geringe financleele draagkracht heb
ben, dat zg niet in staat zgn zonder
Bteun tot herbouw over te gaan, is
de mogeigkheid thans geopend dezen
steun van Rgkswege te krijgen.
Deze bgdrage zal geval voorgeval
vastgesteld worden, al naar gelang
de maatschappeigke en financleele
positie van den getroffene dit noodig
maakt.
Deze regeling geldt echter niet in
vollen omvang voor Rotterdam en
Middelburg. In deze belde gemeenten
zal de bovenbedoelde regeling slechts
toepassing kunnen vinden in die ge
vallen, waarin de omstandigheden
gelgk zgn aan die in de kleinere
plaatsen.
Damclub «De Schuivers"
Ysselsteyn.
De stand is als volgt
M. Keyzers
23
19
2
2
40
Jac. Janssen
24
19
1
4
39
W. Janssen
24
18
3
3
39
Fr. Janssen
23
15
1
7
31
echtgenoot lange tochten maken, zon
der dat zij er eenige hindernis van had
en zonder dat haar hart sneller klopte.
Hare wangen, welke vroeger zoo bleek
waren, hadden een rood tintje gekre
gen en in hare schoone oogen schit
terde al de kalmte van een morgen
stond in de Mei-maand.
Zq was ook zoo gelukkig tot aan dat
zalig uur, waarop Roger op .de Es
penboomen" gekomen was, had er
geene stoornis plaats gehad in haar
leven; het was zacht maar ook een
tonig voorbijgegaan, bij den ouden
pleegvader, die boven alles de rust en
den vrede wenschte. En nu had haar
liefhebbend en teeder hart den getrou
wen gezel gevonden, op wien zij kon
rekenen en steunen en daarenboven nog
eene liefderijke moeder.
Welke heerlijke gedachten kwamen
haar voor den geest, wanneer zij bij
haren echtgenoot zat. op het balcon,
omkransd met de laatste rozen, voor
de fontein die hare kristallijnen stralen
hoog in de lucht deed uiteenspatten,
of ook wanneer zij wandelden langs de
oevers van het riviertje dat door het
park stroomde, soms zoo kalm, dan
woest en dreigend.
Toen Juni de rozenstruiken wederom
met geurige en kleurige rozen getooid
had, en de boomen met zingende nes
ten, kon men in de kamer van Marie
een licht kindergeschreeuw hooren. In
een elegante wieg, die ook den tegen-
woordigen graaf ontvangen had, opende
een klein lief meisje haar groote zwarte
oogen, de oogen van haar vader, die
in de wolken van geluk, zich boog
over dit klein tenger wezentje en bijna
bang was op deze rose wangetjes een
kus te drukken.
De gelukkige grootmoeder kon hare
vreugdetranen niet weerhouden; zij ging
van de wieg naar het bed der jonge
moeder, wier oogen straalden van on
metelijke blijdschap. Zij was wel een
beelje zwak, maar haar hart klopte
normaal.
Jac. Claesaen
H. Arts
J. Kleuskens
A. v. Asten
H. Janssen
A. Winnen
G. Verhegen
L. v. Asten
J. Vergeldt
H. Claessen
21 12 0 9 24
23 11 1 11 23
23 10 2 11 22
21
25
24
22
21
23
23
5 8 21
9 3 13 21
7 2 15 16
6 2 14 14
7 0 14 14
5 1 17 11
2 1 20 5
Neem dan slechts
's Werelds beste
Hoestsiroop
Zoo noemt men de bekende
AKKER's Abdijsiroop, die
reeds zoovele malen de he
vigste hoestbuien overwon,
verlichting bracht en de
benauwdheden als 't ware
wegtooverde bij haar Jonge
gebruikers. Daarom als Uw
kind hoest geeft het dan even
als vele anderen doen 'n lepel
Abdijsiroop voor het naar
schoolgaan. Het is een schild
voor hun borst. Abdijsiroop
verwijdert de met ziektekie
men bezaaide slijm, zuivert
en geneest de ontstoken
slijmvliezen en verdrijft de
ziekten der ademhalingsor
ganen. Terecht zegt men nu
'sWerelds béste Hoestsiroop:
oVj 4.-V
Benige der
20 kruiden
AKKER'S (ÖU v&ist&ikte
tegen hoest, griep, bronchitis, asthma.
De kleine Mireille betaalde als een
kleine koningin hare vreugdevolle ver
schijning: alle armen ontvingen namens
haar rijke aalmoezen. Moest hare in
trede in de wereld niet gekenmerkt
worden door edelmoedigheid.
Men scheen een overeenkomst ge
sloten te hebben met het geluk. Dit
was ook de gedachte van de groot
moeder, welke dikwijls bij haar op
kwam, wanneer zij Marie met haar
dochtertje in de armen zag wandelen,
tusschen de groote lelies, waarvan zij
de gratie en de fierheid had, aan de
zijde van Roger, die niet meer wist wie
hij meer moest bewonderen, de moeder
of de dochter.
De graaf had Marie thans meer lief
dan ooit, en om hare genegenheid
als echtgenoote en hare toewijding als
moeder.
Te midden van al die teederheid, doot
welke zij omringd was, ontwikkelde
zich Mireille als een schoone bloem.
Eiken dag bracht een aantrekkelijkheid
meer aan het licht. Na haar eerste
glimlach kwam haar kinderlijk gebab
bel, dan hare eerste schreden op het
vloerkleed van de huiskamer, waarop
haar vader en moeder neerknielden om
haar beter in hunne armen te kunnen
opvangen. Weldra liep zij geheel alleen
in den tuin en taterde als een zwaluw.
Zij kon zoo aardig .mama" zeggen:
de jonge gravin nam haar dan in de
armen, omhelsde haar in den over
vloed vaii hare liefde, waardoor het
kind soms bang werd en zeide haar:
O, lieveling, indien je me ooit ont
nomen werd...
Op zekeren dag, dat haar echtge
noot dit zulks hoorde, zeide hij haar
Waar denk je nu aan, Marie
(Wordt vervolgd)