TWEEDE BLAD VAN PEEL EN MAAS abdiMroop De Griep-patiënt en een flesch cognac. FEUILLETON. De vondelinge Voor Boeren en Tuinders. MAIS op zandgrond. Gemengde Berichten In Salomon s zoeklichten Die avv Hoest 1 U»eigt #1 Zaterdag 1 Maart 1941 Twee en Zestigste Jaargang No 9 In zQn „Nemesis" wgdt Goethe en kele strofen aan de influenza (griep): „Wenn durch das Volk die grimme Seuche wütet Soli man vorsicht die Gesellschaft lassen. Auch ich hab' oft, mlt Laudern und Verpassen Voor manchen Influenza mich gehütet. Maar Driek van Bilzen had Goethe nooit gelezen en griep beschouwde hfl als een ouwe-wij ven-ziekte. Hij was het roerend eens met die oude Spakenburgers, die oordeelden: „ben je gek, griep, doorzetten, je eigen er niks van aantrekken, dan gaat het vanzelf over." Drlek zette door, maar de griep ook en de griep won het. Op 'n dag kwam ie 's avond3 thuis vreeselijk uit zijn humeur. Wa'£ heb, zei hij tegen zjjn vrouw, die precies haar derden natten sakdoek voor een drogen verwisselde en wier neus tranen met tuiten gaf, wa'k heb, da weet ik nie. 't Krie- melt ien mien neus of ter wel èane heele trop zekdempels nao binne kroepe. Schèle koppien en mien oog- balle doen plen ak ze verdrèj. Pien in het lief en zwaor ien de been. Ik heb 'n gevuul ien mien buut of da'k den heelen dag kole gesjouwd heb. Ge hèt de griep - de griep constateerde de vrouw, die proestte dat het heele huls er van daverde en zooveel bacillen loosde, genoeg om een heel dorp te besmetten. Hald de hand vur oow gezicht as ge niest, ge zet enne moei oop as en schuurdeur. Ha, ha, schamperde de vrouw, sinds hoeneer binde geej zo netje3 Zommedeen krieg ik de schuld nog, da ge ziek wurdt. Elges smlete alles mar van ow aaf. Mit den nakse kop nao buute ien régen en wlend, op de sók emerges dur 't huus loope, half angetrokke nao 't huuske gaon. 't Is goed um ow en longontstèking op den nek te hale. Ge roggeit ien bed snaags as en smerrige piep. En kuumen en krochen. 't Zaagt en piept op ow borst as en verroest scharnier. Ik wor er akelig van. Ens is 't genoeg. Ge bint tigge ow eigen ien. Elgewles stuk vrèten! Eb..., De vrouw zei nog meer maar deze terminologie laat zich niet beschrij ven. Now, now nowslooft ow eigen now mer nie zo uut. ik doej 't toch vur ow as ik goj werke. As ik thuus blief kumt er elke wèèk zoveul minder ien." Da's zuinigheid ien enne honds- nest, hapte de vrouw terug, as ge dallk thuus had gebleven, toen ge ow eigen de vurrige daag wat rille rig vuulde, dan waarde d'r misschien ien 'n paar dagen van af gewist. De dokter het hier nèven ok gezeed as ge d'r gaaw beej bint, ziede d'r zoo van aaf, mer as ge te lang blieft loopen kan dat wéken schillen. Hier snoot de vrouw haar neus met een geluld, dat veel weg had van het bazuingeschal dat de muren van Jericho deed instorten, gevolgd door een nlestbui, die een binnenzee- tje van speeksel de kamer inspoot en een Imitatie geleek van de be kende „bedriegertjes" in het Gelder- sche. Ge liekt wel enne sproeiwagen zei de man. 't Is 'n gewone neusverkeld- heid... 't zit los en dat sliet wel, mer beej ow zit 't vast. 't Zeuj me niks verwonderen as ge 'n bezetting kriegt en die bin de nie gaaw kwlet. Och, minsch, an dat gekwats heb ik allemaol niks. Hal mer liever enne halve liter konjak, dan goj 'k mit 'n paar borrels onder de wol. 15 Zij belde en het dienstmeisje bracht een derde glas. Marie schonk er twee in, en nam zelf slechts een klein beetje. Roger boog zeer hoffelijk en zeide Op uwe gezondheid, mijnheer, en de uwe, mejuffrouw, op de vreugde dezer ontmoeting tengevolge van het on weer I Op uw spoedigen terugkeer bij ons antwoordde de heer Kalmas op de aardige woorden van den jongen man. Ik hoop dat wij het genoegen zullen hebben U beiden te Peilrac te ontvan gen t O, heel zeker. Wij zullen komen en ik zal Marie aan mevrouw uwe moeder voorstellenik heb zeer dikwijls hare onuitputtelijke liefdadigheid hooren roemen. Ook heb ik eenige van uwe literaire werken gelezen, waarde graaf en vandaag ben ik gelukkig u de hand te kunnen drukken. Na hartelijk afscheid genomen te hebben, vertrok hij met de belofte van een spoedig weerzien Roger begaf zich op weg, buitenge woon vol vreugde. Toen hij het salon binnentrad waar zijne moeder hem ongerust wachtte, omhelsde hij haar vol vurigheid en riep uit: - Ik heb de gezellin, die ik mij ge droomd heb, gevonden, liefste moeder verheug U met mijl HOOFDSTUK IV. HET VURIG GEWENSCHTE GELUK, betrekkingen, door het toeval As ik vannaacht flink zwlët, bin ik merrege misschien 'n stuk béter. Is koffie ok nie goed vroeg de vrouw. Koffie helpt nie, Is nie goed vur 't hart as ge 't benaawd het. De vrouw haalde cognac met de opmerkingwa hèdde toch enne last mit die eigewleze kèls. Now gok mer nao bed zei van Bllsen, toen de vrouw terug kwam. Ik vuul me zo slap as én schottel siet. Mien biën wégen zo zwaor as lood. De man nam de flesch mee naar boven. Bèterschap wor, wenschte de vrouw hem toe. Toen ze alleen was dacht ze an dat stukske, wat zs van de wèèk gelézen had van enne dokter. Ze snapte er wel nie veul van mer d'r stond ien dat ge ok de vèrkens- influenza kondt kriege. Ea die was heel erg. Ze zeuj Drlek vannaacht mer is reustig alleën laoten liggen. As ie goed uutgedampt was, dan was ie merrege al wér 'n heël ander minsch. De zieke moet raar met de alcoho lische medicijn omgesprongen zijn, want 's morgens vond de vrouvr haar man „zo slécht" dat ze den dokter liet roepen. De esculaap kwam. Van Bllsen sloeg half de oogen open en gromde wat. Ik heb het al gezien, zei de man der wetenschap en met een veelbeteekenenden blik op de bijna ledige flesch zei hij tegen de vrouw, die vroeg of het „erg" met Driek was... een glas anijsmelk is beter... Ik kom later wel eens terug. Nu pas zag de vrouw hoe onmatig haar echtgenoot van de cognac had genoten. Minachting... nijd... toornde in haar oogen. Wat 'n vèrken! dacht ze. Nog half bedwelmd vroeg de zieke uit een stapeling van dekenswat zei de dokter... Wat ie zeiWat ie zei donderde de vrouw het uit... wat ie zei IGe ziet zatsmoorzat kèl De verbouw biedt groote voordeelen. Met den verbouw van mais op onze zandgronden gaat 't de laatste jaren in stijgende lijn. Niet alleen met 't verbouwen van mals als groenvoer, maar vooral met 't ver bouwen voor de zaadwinning. Vooral de verbouw met 't laatste doel verdient in onze tijden bijzon dere aandacht. De maiscultuur voor zaadwinning biedt in Nederland en vooral op onze zandgronden groote mogelijkheden. Dit is vooral te danken aan het groote aanpassingsvermogen van de mais, die eigenlijk een subtropische plant is, maar desondanks in onze streken dikwrjls 'n grooter opbrengst geeft dan in zijn eigen natuurlijke omgeving. Wel moet men er dan echter voor zorgen de voor onze streek meest geëigende variëteit te kiezen. De meeste mislukkingen van mals- verbouw zijn te wijten aan het ge bruiken van een verkeerde variëteit. Voor de grootere opbrengst van de mais hier te lande dan in 't warmere zuiden zijn twee oorzaken aan te wijzen: le. De grootere vochtigheid van onze zomers. Deze zijn oorzaak van grooteren watervoorraad in den tijd dat de plant kolven vormt. En de grootte van de kolven is voor een groot deel van 't beschikbare bodem water afhankelijk. 2e. De tweede oorzaak is dat onze landbouw in 't algemeen lnten- aangeknoopt, bleven tusschen dekasteel- bewoners voortbestaan en waren van zeer vriendschappeiijken aard. De heer Kalmas had zijne belofte gehouden en was met zijn pleegkind te Peilrac op bezoek geweest. De gravin had het jonge meisje feestelijk onthaald, want zij was ook voor haar het ideaal dat zij zich voor den beminden zoon ge droomd hadhet hart der moeder van Roger was vervuld met zoete vreugde. Als zij beantwoord aan de teedere liefde van Roger, zeide zij bij zich zelf, zal ik gerust en tevreden zijnhij zou te eenzaam en te wanhopig zijn indien de dood onverwacht zou komen. Een klein weinig geluk zou nog lichten in dit kasteel, waar mijne gelukkige maar ook mijne pijnlijke herinneringen van jonge echtgenoote, moeder en weduwe mij doen blijven. Met eene teederheid, die van dag tot dag grooter werd, ontving zij Marie, die van haren kant zoo innig gelukkig was, wanneer zij die moederkussen ontving, waarvan zij vanaf hare kinder jaren was beroofd gebleven. Hare ouders waren haar, met een tusschenruimte van enkele maanden door den dood ontrukt toen zij nog een kind waszij bleef alleen op de wereld, want de enkele neven die zij nog had, dachten er niet aan, bare jeugdige jaren te beschermen. Maar God waakte over de wees. De heer Kalmas, een intieme vriend van Marie's grootvader, zijn wapenbroeder, die in hetzelfde regiment gediend had, bood zich met vreugde aan om de afwezige ouders te vervangen. Hij bezat een tamelijk groot vermo gen en was vrij man toen de tijd ge komen was om zijn ontslag te nemen uit den militairen dienst en ging zich vestigen op zijn kasteel. Tien jaren gingen voorbij in zachte rust voor het kleine meisje en den grijsaard. Hij had beloofd dat hij niet van haar scheiden zouhij gaf haar onderricht en verzorgde tevens haar siever wordt beoefend dan in de meer zuidelijke landen. Een normale oogst van een goe de variëteit geeft een opbrengst van 5000 kg. zaad per H.A. De normale opbrengst van rogge is 300 kg. per H A. De mals wint 't hier dus en zelfs met een aanmerkelijk verschil. Een ander voordeel van 't verbou wen van mals is, dat 't de biologi sche structuur van den grond zeer bevordert. Hiervan kunneD vooral de zandboeren voordeel trekken, want door den bodem stond hij in dit op zicht dikwijls achter bij den kleiboer. Door de gemengde zandbedrijven worden ook de vervoerkosten van de mals gering. Immers de oogst vindt zijn afzetgebied op 't eigen bedrijf voor varkens en pluimvee. Vooral in dezen tijd maar ook in Dormale tijden zal 't bedrijf door den verbouw van mais beter in zijn eigen behoeften kunnen voorzien en zal de boer minder behoeven uit te geven voor aankoop van veevoer. Tenslotte is ook 't klimaat in onze zandstreken gunstiger voor den mals bouw, dan in onze kleistreken. De maïsbouw vraagt wel tamelijk veel zorg.'; Maar onze" boerengezinnen hebben over 't algemeen handen genoeg om dezen arbeid te verrich ten. Alles bijeen ""zullen de voordeelen veel grooter zijn dan de nadeelen. De ervaring beeft dit ook in onze streken voor sommigen reeds over duidelijk bewezen. 't Kan vreemd loopen. Wat eens als een verwerpelijk en dwaas surrogaat werd beschouwd Is in den loop van bijna anderhalve eeuw een belangrijk product, echte waar, geen surrogaat geworden. wg bedoelen de beetwortelsuiker, naar voren gekomen eenigen tijd vóór Napoleon het continentaal stelsel uitvaardigde, waardoor de bewoners van het vasteland van Europa o.m. zonder rietsuiker kwamen. De Dultsche landbouwkundige Achard, die reeds gedurende 15 jaren zich had gewijd aan de veredeling van een „witte mangelwortel met hoog suikergehalte" bereidde in 1801 voor het eerst fabriekmatig bieten- suiker. Vóór hem hadden anderen ook reeds de zoete stof door kristal lisatie aan het sap van mangel- wortels onttrokken. Maar Achard is de grondlegger geweest van de beet wortelsuikerindustrie. Het zoo pas genoemde contlnentaalstelsel is hem daarbij natuurlijk een krachtige steun geweest. Want het publiek oordeelde eerst, dat alleen rietsuiker suiker was en bietsuiker een „ver werpelijk dwaas surrogaat." En nu, ja nu weten wij wel beter en verheugen ons erin, dat wij ge heel onafhankelijk zijn geworden van de rietsuiker en voldoende suiker voor onze volkshuishouding zelf produceeren in eigen fabrieken waarin eigen verbouwde suikerbleten verwerkt worden, die (wat nu wel heel bijzonder spreekt) uit eigen echt Nederlandsch zaad geteeld worden. Met andere woorden het „verwerpelijk dwaas surrogaat" is een begeerenswaard echt Neder landsch product geworden van groote zuiverheidRasecht Nederlandsch, van het zaadkorreltje af tot het suikerkorrelt.je toe. Daar Is- voor gezorgd door den onvermoelden arbeid van de bekende kwekersfirma Kuhn Co., die ge durende een halve eeuw zich alleen daaraan gaf en daarmede een zuiver nationaal belang diende wat recht geeft op de nationale dank van het Nederlandsche volk. Ook omdat de resultaten van dit streven waren, dat de vergelijking met alle andere rassen van welken oorsprong ook, schitterend doorstaan kan worden. AGRICOLA. opvoeding omdat zij geen derde tus schen hen dulde. Daar hij niet in den echt getreden was, zou hij zich erg eenzaam gevoeld hebben, zonder die genegenheid welke hem aan het leven bond en waarvan hij als een echte gierigaard wilde genieten want zoo weinige jaren bleven hem nog te leven over. Kunstzinnig van natuur en tevens buitengewoon onderlegd, had de oude officier zijn taak tot een goed einde gebracht, daarbij geholpen door het scherpe verstand van het kind. Met twintig jaar was Marie een bekoorlijke jonge dochter, in alle opzichten uit stekend. Zij had daarenboven een mooi fortuin, zoodat zij reeds meer dan een aanzoek had gekregen. Maar de heer Kalmas had geen meesterstuk gewrocht om het aan den eersten den besten toe te vertrouwen. Alvorens te sterven, wilde hij zijn grootsten schat toevertrouwen aan iemand die waardig was hem te bezit ten, en in volle vertrouwen nam hij een afwachtende houding aan. Hij had groot gelijk gehad vertrouwen te hebben in de Voorzienigheid, want op een on weersdag had zij den graaf de Peilrac gevonden, waardig om le beminnen en bemind te worden. Hun verlovingsfeest werd vol vreug de gevierd en den avond van dien gelukkigen dag, toen de jonge graaf zijn verloofde verliet, zeide hij haar: Voor altijd! Hun huwelijk werd voltrokken in de kleine dorpskerk op een mooie Sep temberdag: De hemel met zijn witte wolkjes was zoo schitterend als het bruidskleed van de jonge echtgenoote. Hun huwelijk werd voltrokken door den eerbiedwaardigen priester die ook den laatsten slaap der ouders van Marie had ingezegend. In een treffende toespraak spoorde hij hen aan dien zelfden rechten weg te bewandelen, die hunne ouders altijd gevolgd hadden, Br heerschte droefheid in huis... Er lag een (rare doode in bed. 't Is een zéér bekend feit, dat er momenteel een levendige handel wordt gedreven in clandestien geslacht varkensvleesch prjjzen van tusschen de twee en drie gulden voor een pondje var kens vleesch geen zeldzaam heid is. Al is de;controle nog zoo scherp, toch zijn er nog boertjes te vinden, die In 't vooruitzicht van een zoet winstje het er maar op wagen clandestien te slachten. En hierbij gaan ze dikwijls zoo geheimzinnig te werk, dat zelfs de meest scherpzinnige kommies er door om den tuin wordt geleid. Zulks gebeurde ook In een dorpje nabg Den^Bosch, waar het volgende voorval een kommies zelf vertel de het aan het Hgz. heeft plaats gehad. Ver afgelegen van de kom van 't dorp, bevonden zich twee boerderijen die tegenover elkaar lagen. De eigenaar van de eene boerderij kon alles zien wat er gaande was op het erf van de andere boerderij en zoo zag hjj op een dag, tot zijn groote schrik, twee welbekende kom miezen op het erf van zgn buurman, bezig met het nasnuffelen en ;nakg- ken van alles wat er onder hun bereik lag. De schrik sloeg hem om 't hart, want hg zelf had dien morgen clan' destien een varken geslacht. Natuurlijk zouden de kommiezen ook bjj hem komen en zouden ze het varken vinden. En danMet angst dacht hg er aan, wat er dan zou gaan gebeuren. Haastig zocht hg zjjn vrouw en knechts op en werd er een soort krjjgsraad gehouden. Er moest toch iets gevonden worden om de kom miezen om den tuin te leiden. Ten slotte fluisterde zjjn vrouw hem iets in 't oor. Toen werd het pas geslachte var ken, dat nog de op leer hing, in een helder wit laken gewikkeld, en daar na In de bedstee gelegd. De gordjjnen werden neergelaten en allen keken bedroefd en nog be droefder keken ze, toen eenige mi nuten later de kommiezen, de boer derij binnentraden. De boerin huilde en riep maar steeds: „Och m'n arme jongeü," De kommiezen, die meenden dat in de boerderij een doode te betreu ren was, condoleerden de aanwezigen en trokken haastig af. Ze zouden op een anderen dag wel eens terugkomen. En ze kwamen ook terug, maar ditmaal om het varken inderdaad in beslag te nemen, want een knecht die te diep in 't glaasje had geke' ken, had in 't dorpscafé zjjn mond voorbij gepraat, waarna het ver haaltje ook ter oore van de kom miezen kwam, die er ditmaal wel voor zorgden, dat de buit hun niet ontglipte. Herbouw van boerderijen. 271 thans in aanbouw of aanbesteed. Zooals reeds eerder is in mede gedeeld zjjn tengevolge van den oorlog 527 boerderijen in ons land verwoest, welke door het Bureau Wederopbouw Boerderijen, dat in Amersfoort gevestigd is, worden herbouwd. Een indruk van de vordering van dezen herbouw wordt gegeven door een vergelijking van het aantal boerderijen, dat op 31 December en op 31 Januari in uitvoering was of aanbesteed was. Dit aantal bedroeg op 31 December 160 en op 31 Jan. 217. De eerste herbouwde boerderij in Hoogland Is in den loop van Januari gereed gekomen endoorden boer betrokken. en wenschte hun toe, dat hun jong ge luk mocht duren tot in lengte van dagen. Den weg bestrooid met bloemen, reden de jonge echtgenooten naar „De Espenboomen" terug. Zij moest nu verwisselen met het kasteel van Peilrac. Zoo gaarne had zij haren voogd willen meenemen, maar hij_ gaf als voorwendsel zijne gezond heid, die hem de voorkeur deed geven aan een rustig leven, gewend als hij was aan zijne oude trouwe dienaren. De afstand tusschen onze wonin gen is zoo klein, zeide hij En ik zal toch nog bij je zijn, want „de Espen boomen" behooren aan jou, voegde hij er bij op lustigen toon, die een glim lach tooverde op het eenigszins treuri ge gelaat van Marie. De jonge echtgenooten leefden in verrukking te Peürac. Zij hadden geen huwelijksreis gemaakt, zooals dit ge bruikelijk is Roger had gezworen zijn moeder niet te verlaten, hij wilde zijn eed getrouw blijven. Niettegenstaande allen aandrang, door de gravin uitge oefend, was hij op het kasteel geble ven. Waar zou hij een meer geschikte omlijsting gevonden hebben voor zijn groote liefde, dan juist die bekende en geliefde landouwen? Zij waren daar volop in de eenzaamheid of in gezel schap hunner moeder, in wier schitte rende oogen zij het geluk konden lezen, dat voortkwam uit hun eigen geluk. Overigens hield geen van beide van de wereld Zij verlustigden zich te zeer in de heerlijke natuur om naar de ge kunstelde genoegens te verlangen die toch zoo dikwijls onrust veroorzaken. Hunne relaties met de kasteelbewoners van den omtrek, een enkel uitstapje naar Bayonne waren hun meer dan voldoende De jonge vrouw voelde, dat hare gezondheid veel beter werd; zij had een zwak gestel, een lichte hartkwaal, en toch kon rij aan den arm van haar Wat de booze ducht, dat overkomt hem; Wat een rechtvaardige verlangt wordt hem geschonken. (Spr. 10:24), Van den buitenkant bezien, leven booze menschen vaak gemakkelijk en vlotweg. Zfl nemen het zoo nauw niet. Verdriet schijnen zij niet te kennen, zij gaan lachend door het leven. Schijn bedriegt! Wat ducht een boos mensch zooal Ontdekking Niets ducht hij meer dan openbaring van zijn misdaden. Zg moesten het eens weten. Zij moch ten het eens merken! Zgn vrouw, zg'n kinderen, zijn zakenrelaties, haar verloofde, zgn meisjeDat mo9t voor alles voorkomen worden. Wat hem dat kost geld, vernedering kan hem niets schelen. Zóó wordt vaak de eene misdaad bedekt door een andere. Maar ook deze laatste mocht eens bekend worden. De omgekochte, de medeplichtige kan spreken. Hoe vaak dreigt er niet chantage! De booze mensch kent geen rust, vreest steeds meerHg draalt zich zelf erin! Wat hem nog een oogen- blik genoegen kan doen, neemt hij: hg geeft toe aan zijn geliefde hart stocht! Zoo stapelt hij kwaad op kwaad en het zijn als gloeiende kolen op zijn hoofd. Wat ducht hij nog meer Is hij nog niet door alles heen, dan spreekt zoo nu en dan zijn van huls uit christelijk geweten een hartig woordje mee. Hg is er bij alles toch niet zoo erg gerust op, dat hij geen rekenschap zal behoeven af te leg gen, al gooit hij met een Fransche slag die genadevolle gedachte ver van zich af Verbeeld je dat het waar is, dat ze eens allemaal zijn levensfilm te zien zullen krijgen. Hij weet maar al te goed dat die niet vertoonbaar is en afgekeurd zal worden. Dit genre menschen niet zoo zeldzaam vleit zich zelf dan met de gedachten dat zg toch ook wel wat goeds ge daan hebben. Zij geven toch aan de armen, geven en gunnen ieder het zijne, zij gaan Zondags toch geregeld naar de kerk enz. Maar al te graag vergeten zij het woord des Heeren: „dat volk eert Mij met de lippen, maar hun hart is verre van Mij". Neen! zij zijn er toch niet zoo ge rust op, het mocht eens waar zijn! En alles wat hij ducht zal hem over komen! Alles zal open en bloot lig gen voor zijn vrouw en kinderen, voor zijn vrienden en kennissen. Van daag of morgen al, en anders eens. Hg zal door de mand vallen! Er Is maar één oplossing. De boosheid af leggenVooraan beginnen en dan met een schoone lei. Wij weten dat dit mogelijk is: een blijde uitkomst met hoopvolle perspectieven. Wat een rechtvaardige verlangt, wordt hem geschonken. Toch is het niet weinig wat een goed en rechtschapen mensch wenscht. Hg streeft namelijk naar een tevreden en rustig leven. En hg krggt dat. Want zgn rustig gewetan en zgn tevredenheid des harten schen ken hem dat. Hg dient God in de vreeze des Heeren, het begin van alle wijsheid. Hg is een ware wgze, die anderen niet steenigt omdat hg weet zelf niet zonder zonden te zgn. Hg Js goed en behulpzaam voor anderen, verdraagzaam jegens hun fouten en gebreken. Wat hg niet wil dat hem over komt, doet hg ook aan anderen niet. Hg weet dat hg zich zelf niet te veel kan permitteeren enbeheerscht zich daaromOok tegenover zgn medemensch beheerscht hg zich. Daarom is hg een goed mensch. Een gelukkige en een tevredene. Bengdens- waardig. Wg kunnen allen zóó worden. Ech ter niet zonder strgd. Want 'dit ge lukkige leven is een verovering, die groote zelfverloochening eischt. Hoe zwaarder de strgd hoe vreugde voller de vrede; geen verrg'zenis zon der sterven, geen Paschen zonder Goeden Vrgdag! S. Li. Geen melkpoeder en melk voor brood en koek. De secretaris-generaal van het departement van Landbouw en ViBscherg heeft het gebruiken van melkpoeder, andere dan magere melkpoeder, en van melk, andere dan gecondenseerde melk en onder- melk in den zin van artikel 4 van het Melkbeslult, bg de bereiding van brood, biscuit, koek, banket, beschuit en wafels verboden. Steun bij wederopbouw. Voor hen namelg'k, die een zoo geringe financleele draagkracht heb ben, dat zg niet in staat zgn zonder Bteun tot herbouw over te gaan, is de mogeigkheid thans geopend dezen steun van Rgkswege te krijgen. Deze bgdrage zal geval voorgeval vastgesteld worden, al naar gelang de maatschappeigke en financleele positie van den getroffene dit noodig maakt. Deze regeling geldt echter niet in vollen omvang voor Rotterdam en Middelburg. In deze belde gemeenten zal de bovenbedoelde regeling slechts toepassing kunnen vinden in die ge vallen, waarin de omstandigheden gelgk zgn aan die in de kleinere plaatsen. Damclub «De Schuivers" Ysselsteyn. De stand is als volgt M. Keyzers 23 19 2 2 40 Jac. Janssen 24 19 1 4 39 W. Janssen 24 18 3 3 39 Fr. Janssen 23 15 1 7 31 echtgenoot lange tochten maken, zon der dat zij er eenige hindernis van had en zonder dat haar hart sneller klopte. Hare wangen, welke vroeger zoo bleek waren, hadden een rood tintje gekre gen en in hare schoone oogen schit terde al de kalmte van een morgen stond in de Mei-maand. Zq was ook zoo gelukkig tot aan dat zalig uur, waarop Roger op .de Es penboomen" gekomen was, had er geene stoornis plaats gehad in haar leven; het was zacht maar ook een tonig voorbijgegaan, bij den ouden pleegvader, die boven alles de rust en den vrede wenschte. En nu had haar liefhebbend en teeder hart den getrou wen gezel gevonden, op wien zij kon rekenen en steunen en daarenboven nog eene liefderijke moeder. Welke heerlijke gedachten kwamen haar voor den geest, wanneer zij bij haren echtgenoot zat. op het balcon, omkransd met de laatste rozen, voor de fontein die hare kristallijnen stralen hoog in de lucht deed uiteenspatten, of ook wanneer zij wandelden langs de oevers van het riviertje dat door het park stroomde, soms zoo kalm, dan woest en dreigend. Toen Juni de rozenstruiken wederom met geurige en kleurige rozen getooid had, en de boomen met zingende nes ten, kon men in de kamer van Marie een licht kindergeschreeuw hooren. In een elegante wieg, die ook den tegen- woordigen graaf ontvangen had, opende een klein lief meisje haar groote zwarte oogen, de oogen van haar vader, die in de wolken van geluk, zich boog over dit klein tenger wezentje en bijna bang was op deze rose wangetjes een kus te drukken. De gelukkige grootmoeder kon hare vreugdetranen niet weerhouden; zij ging van de wieg naar het bed der jonge moeder, wier oogen straalden van on metelijke blijdschap. Zij was wel een beelje zwak, maar haar hart klopte normaal. Jac. Claesaen H. Arts J. Kleuskens A. v. Asten H. Janssen A. Winnen G. Verhegen L. v. Asten J. Vergeldt H. Claessen 21 12 0 9 24 23 11 1 11 23 23 10 2 11 22 21 25 24 22 21 23 23 5 8 21 9 3 13 21 7 2 15 16 6 2 14 14 7 0 14 14 5 1 17 11 2 1 20 5 Neem dan slechts 's Werelds beste Hoestsiroop Zoo noemt men de bekende AKKER's Abdijsiroop, die reeds zoovele malen de he vigste hoestbuien overwon, verlichting bracht en de benauwdheden als 't ware wegtooverde bij haar Jonge gebruikers. Daarom als Uw kind hoest geeft het dan even als vele anderen doen 'n lepel Abdijsiroop voor het naar schoolgaan. Het is een schild voor hun borst. Abdijsiroop verwijdert de met ziektekie men bezaaide slijm, zuivert en geneest de ontstoken slijmvliezen en verdrijft de ziekten der ademhalingsor ganen. Terecht zegt men nu 'sWerelds béste Hoestsiroop: oVj 4.-V Benige der 20 kruiden AKKER'S (ÖU v&ist&ikte tegen hoest, griep, bronchitis, asthma. De kleine Mireille betaalde als een kleine koningin hare vreugdevolle ver schijning: alle armen ontvingen namens haar rijke aalmoezen. Moest hare in trede in de wereld niet gekenmerkt worden door edelmoedigheid. Men scheen een overeenkomst ge sloten te hebben met het geluk. Dit was ook de gedachte van de groot moeder, welke dikwijls bij haar op kwam, wanneer zij Marie met haar dochtertje in de armen zag wandelen, tusschen de groote lelies, waarvan zij de gratie en de fierheid had, aan de zijde van Roger, die niet meer wist wie hij meer moest bewonderen, de moeder of de dochter. De graaf had Marie thans meer lief dan ooit, en om hare genegenheid als echtgenoote en hare toewijding als moeder. Te midden van al die teederheid, doot welke zij omringd was, ontwikkelde zich Mireille als een schoone bloem. Eiken dag bracht een aantrekkelijkheid meer aan het licht. Na haar eerste glimlach kwam haar kinderlijk gebab bel, dan hare eerste schreden op het vloerkleed van de huiskamer, waarop haar vader en moeder neerknielden om haar beter in hunne armen te kunnen opvangen. Weldra liep zij geheel alleen in den tuin en taterde als een zwaluw. Zij kon zoo aardig .mama" zeggen: de jonge gravin nam haar dan in de armen, omhelsde haar in den over vloed vaii hare liefde, waardoor het kind soms bang werd en zeide haar: O, lieveling, indien je me ooit ont nomen werd... Op zekeren dag, dat haar echtge noot dit zulks hoorde, zeide hij haar Waar denk je nu aan, Marie (Wordt vervolgd)

Peel en Maas | 1941 | | pagina 5