TWÉÉDE BLAD VAN PEEL EN MAAS
M
LYBIË.
De vondelinge
Provinciaal Nieuws
In Salomon s zoeklichten
Zaterdag 28 December 1940
uaiwuay *v Een en Zestigste Jaargang No 52
EEN MOEILIJK OORLOGS-
TERREIN.
In het voorjaar van 1939, toen er
oorlogsgeruchten waardeD langs de
Noord-Af rlkaansche kust, heb ik
Lybië bezocht, het woeaijjnland, waar
de Britten en Italianen elkaar nu
zoo bloedig bekampen. En ik heb er
al het barre ongerief leeren kennen,
waarmee de strijdenden thans in
verdubbelde mate hebben te rekenen.
Het klimaat is er op het oogenblik
op z'n mild3t, d.w.z de temperatuur
beloopt nu gemiddeld ruim 80 graden
in de schaduw en over de 100 in de
zon.
Na Februari loopt het weerglas
bij wijze van spreken tot smeitens
toe omhoog en dan kan men bij het
vechten nog slechts bezwijken.
Heel Lybië, een lltere samenvoe
ging van de koloniei Tripolltantë en
Cyrenaïca, is een ulierst dun bevolkt,
ontzaglijk groot woestijngebied, met
slechts één begaatbaren weg langs
de enkele dutzender kilometers lange
kustlijn en voort» met karavaan
wegen door de troostelooze, onaf
zienbare golvende zandvlakten, maar
zonder spoorwegen De eenlge manier
om er zich te vsrplaatsen bestaat
dan ook uit het gebruik maken van
Itallaanscbe sctepeD, welke de
kustvaart beoeferen. En hoe Over
een verplaatsing van Tripolis naar
Bengasi deed ik 8 dagen, d i. 5 dagen
langer dan volgens program.
In den zomer ls de zee langs de
Afrikaansche Noordkust als regel
een spiegel galij k, maar om dezen
tijd van het jaar „spookt" ze als
regel. Slechts de haven van Tripoll
is behoorlijk ge-outlleerd en kan ook
bij zwaar weer worden binnen
gevaren de haven van Bengasi liep
ik het vorige jaar binnen, slechts
enkele uren, nadat een zusterschip
vau de boot, waarop ik passage had,
met zware slagzij tegen een haven-
dam was geworpen.
Alle andere Lybische havens, welke
men op de kaart aantreft, zooala
Homs, Deraa, Appolonia, Tobrouch
en Porto Bardla, zijn natuurlijke
havens, waar het binnenloopen en
ankeren slechts mogelijk is, als de
weersomstandigheden gunstig zija.
Het schip, waarop ik voer, had lading
aan boorc voor alle bereikbare
havens d« oorlogsvoorbereiding was
in vollen gang en overal moesten
we cemeit lossen en ijzer voor
betonwerlen. Maar slechts in Tripolis
en Bengasi raakten we onze lading
kwijt.
Vijf dajen lang b.v. hebben we
vóór Misrauta geakkerd gelegen
of er wit rondgedobberd op de
woeste g>lven van de zee, in af
wachting tan de gelegenheid, dat de
barkassen vanaf de kust. ons schip
zouden kinnen naderen om de lading
over te ïemen, maar tenslotte zijn
we onverrichter zake moeten door
varen. Bs in de buurt van de
Egyptiscie grens, n.l. in de havens
van Tobnuck en van Porto Bardia
de óreek, waar thans hevig
wordt gpvochten kon een ver
binding met de kust worden tot
stand gibracht.
In belle plaatsen vindt men prach
tige natiuriijke havens, gelegen aan
de uitenden van diepe inbammen
der zee,beschermd door s»eile rots
achtige hoogten. Maar aan den wal
te mepn, is ook dè,&- onmogelijk
voor gDOtere schepen. Enkel in de
haven van Tobrouck zijn enkele
meerkalen gemaakt voor kleinere
schepei en voor... onderzeebooten.
Tobrouik is de belangrijkste I'&llaan-
sche dilkboot basis op heden aan de
Afrikansche kust, rechtstreeks ge
richt ;egen den Brltschen zeeweg,
welke naar en van Alexandrië en
Blijf dan hier, zei Paula.
De geneesheer nam opnieuw hare
handen drukte er een kus op.
Hoe kan ik u ooit dankbaar ge
noeg zijn..., riep hij uit.
Dat zal gemakkelijk zijn, als gij
voorgaat de armen met al uw weten
schap met al uwe toewijding bij te
staan.
Paula wilde de zoetheid van dit on
derhoud niet langer doen voortduren,
zonder eerst hare zuster verwittigd te
hebben. Zij spoedde zich terug naar
het kasteel, na den jongen man, die
gelukkiger was dan de gelukkigste,
gezegd te hebben:
Tot morgen, op de Magnolias.
Toen zij thuis gekomen was, begaf
zij zich terstond naar Irene, om haar
alles mede te deelen.
Het voorhoofd van de oudste doch
ter werd somber. Zij had het blonde
hoofd tusschen hare handen genomen
en haar hartelijk omhelsd.
Ik zou de vreugde, die ik in je
oogen las, niet willen vergallen, liefste
Paula, maar ik moet je toch duidelijk
maken, dat dit huwelijk je waarschijn
lijk veel droefheid zou veroorzaken. Je
kinderhart heeft zich door deze groots
liefde laten bekoren en er aan beant
woord: en toch is deze man niet de
echtgenoot, dien ik voor jou zou uit
verkoren hebben, voor jou, de vrome
dochter van den vromen stam
Je verwijt hem het gebrek aan
titels vroeg Paula met verwondering. I
het Suezkanaal voert. Deze basis
hebben de Italianen ontzagljjlc ver
sterkt met kunstmatige werken, een
uitnemend vliegveld en een uitgebreid
troepenkamp.
Da havens van Tobrouck en Porto
Bardla liggen kort bij de Egyptische
grens, Porto Bardia op slechts een
twaalftal kilometers er vandaan.
Men begrijpt dus, van welk een groot
belang de strijd is, welke daar op
het oogenblik woedt.
Als de Italianen deze havens zou
den verliezen, beschikken ze vanaf
de Egyptische grens tot aan Bengasi,
d.l. een kustlijn van 600 7u0 K.M.,
over geen enkele basis meer van
aanvoer van versterkingen van over
zee. In oorlogstijd, onder het zicht
van Engelsche patrouilleschepen,
kan een Itallaansch vaartuig met
soldaten of (en) munitie, moeilijk
een paar dagen ergens gaan liggen
wachten, totdat de weersomstandig
heden het mogelijk maken, dat er
met behulp van kleine stoombarkas
sen kan worden ontladen Daarom,
mochten Porto Bardla en Tobrouok
wallen, dan voorzien we een strate-
gischen terugtocht der Italianen tot
ln de buurt van Bengasi, de hoofd
stad van Cyrenaïca.
O ver het vele honderden kilometers
diepe Lybische achterland, hebben
noch de aanvallers, noch de verde
digers zich bijzonder druk te maken.
Die oneindige zandvlakten zijn ten
eenemale ongeschikt voor de vesti
ging van militaire bases van genoeg
zame beteekenis om er grootsche
Aankaan vallen te organiseeren. Daar
toe is het terrein te opeD, te onbe
gaanbaar, te zeer verstoken van de
gewone hulpbronnen, o.a. water.
Toen de Italianen ln 1911 dan ook
uittrokken om Lybië op de Turken
te gaan veroveren, beperkten ze zich
tot landingen te Tripolls, Bengasi
en Homs. Daarmee was het feit
beslist, maar het heeft tot 1929 ge
duurd, eer alle stammen in de
onherbergzame woestijngebieden
waren bedwongen.
De oorspronkelijke bewoners van
Lybië zijn altijd een lastig volkje
geweest; het eeuwenlange Turksche
bestuur heeft zich nooit in bijzon
dere mate kunnen laten gelden. De
eigenlijke machthebbers waren de
inheemsche Deys, die vooral in de
17e en 18e eeuw hun zeesteden tot
ware roofnesten der Barbarrjsche
zeeroovers maakten. Deze zeesteden
treft men thans nog ommuurd aan,
maar deze Turksche verdedigings
werken hebben geen practische be
teekenis meer. Md.
BEKENDMAKING.
Keuring van hengsten.
Burgemeester en Wethouders van
Venray brengen ter kennis van be
langhebbenden, dat bij beschikking
van Secretaris Generaal waarnemend
Hoofd van het Departement van
Landbouw en Visscherjj, d.d 26 Nov.
1940, no. 9876. Afdeeling V, Directie
van den Landbouw, is bepaald, dat
de keuring van tot dekking bestem
de hengsten van het type trekpaard,
welke niet zijn ingeschreven in een
stamboek van een stamboekwereeni
ging voor de provincie Limburg zal
worden gehouden te Roermond op
Donderdag 16 Januari 1941.
De aandacht van belanghebbenden
wordt erop gevestigd, dat van het
voornemen om een hengst op voor
melden dag en voormelde plaats te
dopn keuren tenmins'e drie weken
vóór den datum der keuring kennis
moet worden gegeven aan den In-
speceur van de Veeteelt (Afdeeling
V, der DlrecMe van deo Landbouw,
Bezuldenhouf 30 te 's Gra^enhage)
Venray 20 December 1940.
Burgemeester en Wethouders van
Venray,
A. H. M. JANSSEN
De Secretaris,
VAN HAAREN
- Neen, liefste, de tijd is vooruit
gegaan en ik ga met mijn tijd mee.
De echte adel js de adel der ziel en
des harten en de dokter heeft bewezen
dat hij dien bezit en door zijne handel
wijze ten opzichte zijner moeder en
zijne goedheid voor de ongelukkigen.
Ik kan hem maar één zaak verwijten,
en wel zijn ongeloof.
- Hij is geen godloochenaar, Irene.
- Neen, dat neem ik wel aan, maar
hij is evenals zijn vader, vrijdenker, Hij
zal nooit aan uwe zijde slaan, wanneer
gij u eiken Zondag ter kerke begeeft,
om aan God de eer te geven die Hem
toekomt.
- In zijne jeugd was hij toch zeer
vurig; ik zal hem terug weten te bren
gen tot het geloof zijner kinderjaren.
Irene schudde het hoofd.
Ja, misschien, als hij slechts on
verschillig was, maar bij protesteert,
dat iedereen het hooren kan, tegen alle
geloofsacten. Hij is nog niet zoover,
dat hij zijn Schepper loochent; daar
voor heeft hij teveel verstand, maar hij
wil zich niet onderwerpen aan de ge
heimen van den godsdienst en zijne
bedienaren.
- Zijn vader was ook zoo, ging zij
voort en heeft zijn brave echtgenoote
hem veranderd? Integendeel, hij heeft
haar den zoon ontnomen. En nu denk
eens, dat je kinderen op hunne beurt
zouden verwerpen en met voeten tre
den wat wij 'altijd hoog gehouden
hebben.
Paula liet bedroefd het hoofd zakken.
Want de woorden harer zuster bevatten
de volle waarheid. Yves beminde haar,
zij was er van overtuigd, maar zou hij
zijne zienswijze veranderen indien deze
een hinderpaal tusschen hen plaatste
Zij twijfelde er aan.
Het hart van het jonge meisje bloed
de Nu voelde zij hoe groot de liefde
was, welke de jonge geneesheer bij
haar had opgewekt. En nog hoopte
zij.
- Laat mij toch geloof hechten aan
VENRAY, 2S Dec. 1940
Algemeene vergadering der
Boerenleenbank Venray.
op 19 December 1940.
De Heer M. Wismans neemt 't
voorzitterschap op zich en benoemd
tot secretaris de heer J. Papers en
tot stemopnemers de heeren Joh. v.
Lankveld en Th. Voermans.
De Voorzitter opende de vergade-
ring met den Christelgken groet en
heet allen van harte welkom en wel
speciaal den Hoog Eerw. Heer Deken,
Geestelijk adviseur.
Na voorlezing van de presentielijst
blijkt, dat er voldoende leden aan
wezig zijn om besluiten te nemen.
De Notulen der laatst gehouden
algemeene vergadering werden on
veranderd goedgekeurd.
Verder werden de aftredende leden
de heeren Joh. v. Meijel en M. Swin-
kels tot leden van den Raad van
Toezicht herkozen.
Verder werd de wijziging van Art.
10 van 't Huishoudelijk Reglement
met algemeene stemmen goedge
keurd.
Daarna wordt den Secretaris de
Rekening der Balans van 't boekjaar
1838 voorgelezen.
REKENING.
Ontvangsten:
Inhoud kas f 1374.11
Spaargelden 14976547
AAossing voorschotten 900114
Loopende Rek. Leden 79146
Loopende Rek. CCB. 1420219
Afschr. waardepapier 5250.
Afschr. roerende goederen 30.
Afboek, winst 1238 83
Effecten koersverschillen 331.25
Rund en tarwebetalingen 117745 26
Rente voorschotten 4621.66
Provisie voorschotten 21.75
Rente loopende rekening 7685 96
Schulden:
Spaargelden f 371053 50
Reserve 28770 74
Saldo rundveebetalingen 201 21
Saldo tarwe betalingen 64&155
Winst boekjaar 887 87
f 407374 87
Rekening en Balans worden met
algemeene stemmen goedgekeurd.
Verder werden de volgende giften
aan onderstaande Instellingen toe
gekend mits hiervoor de goedkeuring
der Centrale Bank wordt verkregen.
zijne bekeering, Irene, vroeg zij. Die ziel
zal Gods stem misschien hooren door
mijne stem.
Irene had haar angstig gadegeslagen.
Je houdt dus veel van hem, arm
zusje
Met geheel mijn hart.
Irene loosde een diepen zucht. Die
genegenheid zou haar wreed doen
lijden, want zij had de zekere overtui
ging, dat Dr. Kerneste zijne valsche
leerstellingen nooit zou verwerpen en
kon zij, de afstammelingen van zoo-
velen, die zoo vast geloofd hadden, een
man in hare familie opnemen, die zou
glimlachen bij de uitoefening harer
godsdienstplichten
De nacht brengt raad, liefste en
kuste haar met groote teederheid. La
ten we ons ter ruste begeven.
Hare bezorgdheid 'hijld haar echter
tot laat in den nacht wakker.
Paula daarentegen bezield met jeug
dig vuur, met een vertrouwen, dat voor
geen enkele moeilijkheid terugdeinsde,
zag zich reeds als de engelbemiddelaar
tusschen God, dien zij aanbad en den
verloofde dien zij beminde als haar
toekomstige gezel van dit aardsche
leven. Zij droomde zoet, maar bitter
zou het ontwaken zijn.
Ofschoon Irene een slapelooze nacht
had doorgebracht, was zij toch in alle
vroegte opgestaan om naar de kerk te
Cléguer te gaan, zooals zij gewoon
was te doen. Paula was minder vroeg
op.
De oudere zuster wilde de meening
over dat huwelijk hooren van Pastoor
Doltan die een goede vriend van beide
zusters was en die zulks bijzonder be
wezen had bij het sterven hunner ou
ders
Op dien mooien morgen van Augus
tus besteeg zij den steilen weg naar
Cléguer; zij genoot van de frissche
morgenlucht, want de zonnestralen
waren op dit uur nog niet fel.
Irene zag dezen morgen weinig of
Uitgaven:
Spaargelden f 143242 36
Voorschotten 7200
Loopende rek. leden 268 92
Loopende rek. C.CB 150522 93
Effecten koersverschillen 5250
Rund en tarwebetalingen 113476 44
Rente spaargelden 9299 09
Provjsie kosten loopende rek. 385 72
Salaris kassier 850
O verb, winst 1238.83
Uit keering winst 180
Diverse uitgaven 829 36
Afboeking koersverschillen 331.25
Inhoud kas 498418
BALANS.
Bezittingen:
Kas f 498418
Voorschotten 125707 03
Loopende rek. leden 6466 39
Loopende rek. C.C.B. 155172 49
Depositie C.C.B. 70000.
Effecten 35750
Aandeelen 400.
Waarde roerende goederen 285
Effecten koersverschillen 5250.
Te vorderen rente 3359.78
R K. Kerk Venray f 50.
R.K. Kerk Ysselsteyn f 25.
Viucentiusvereenlging Venray f35.
Ellsabethvereeniging f 30.
Het Groene Kruis f 50.
Boerinnenbond Heide f 15.
Boerinnenbond Ysselsteyn f 15.
Dan deelde Voorzitter mede, dat
men volgens de agenda aan de rond
vraag was gekomen.
Daar hiervan geen gebruik werd
gemaakt sluit de Voorzitter de ver
gadering met den 'Christelijke groet.
IJspret.
Nadat de vorst slechts enkele
dagen was ingetreden, hebben de
schaatsliefhebbers hun ijzers reeds
knnnen onderbinden. Gelegenheid
wordt hiervoor weer volop gegeven.
Zoo is er het ijsveld aan het „Vloel-
veld" en te Castenray en de „Rauw-
kullen."
Denk om 12 uur middernacht.
Eenlge landbouwers hadden met
kaarten den avond doorgebracht bij
een buurman. Het kaartspel heeft
hun waarschijnlijk den tijd doen ver
geten, althans de marechaussee trof
het drietal kwart na twaalf op weg
naar huis en moest proces-verbaal
tegen de kaartliefhebbers opmaken.
Een dure kaartavond.
Spek is duur en „raar".
Ten nadeele van den laodbouwer
F. werd een hoeveelheid spek ont
vreemd'. De politie heeft de zaak in
onderzoek.
Rechtbank Roermond.
Zitting van den Politierechter.
J. M. W. R. 22 jaar landbouwers
knecht te Overloon, verdacht van
diefstal van een rijwiel van J. P.
Vermeulen te Venray op 20 Nov. j.l.
eisch 4 en vonnis 3 maanden gevan
genisstraf met korting van het voor
arrest. Verd. Mr. K. Joosten.
J. A. V. 24 jaar landbouwer te
Meerlo verdacht van diefstal van een
portemonnaie met geld ten nadeele
van J. Keizers te Venray op 17 Nov.
j.l. eisch 4 en vonnis 3 maanden gev.
straf met korting van het voorarrest.
Verd. Mr. Joosten.
P. L. K. 19 jaar kok te Den'Bosch
(gedverdacht van verduistering
van een rijwiel te Venray, eisch 4
en vonnis 2 maanden gev. straf.
Verd. Mr. K. Joosten.
Uitreiking van nieuwe
levensmiddelenkaarten.
Aangezien de bonnen van de thans
geldende distributiekaarten langza
merhand opraken, zal ter vervanging
van deze kaarten in den loop van de
maand Januari worden overgegaan
tot uitreiking van nieuwe levens
middelenkaarten
De juiste data hiervoor zullen ln
iedere gemeente afzonderlijk worden
bekend gemaakt.
Nog ccu aanhouding.
In verband met de plaats gehad
hebbende ontdekking van een on
juiste vermelding van den koopprijs
in een Dotarleele acte waarvoor reeds
eerder de koopman de V. werd aan
gehouden, is thans op last der
Justitie nog aangehouden en even
eens in het Huis van Bewaring te
Roermond opgesloten de koopman
P. J. H. van hier.
Een verder onderzoek in deze zaak,
welke reeds dateert van esnige jaren
terug wordt nog ingesteld.
Voor Boeren en
Tuinders.
Veredeling der gewassen.
Ieder, die wat op jaren is gekomen,
weet, dat de opbrengst der land- en
niets van al de schoonheid langs den
weg, dien zij volgde. Een diepe plooi
tusschen hare wenkbrauwen en met
neergeslagen oogen ging zij voort en
dacht alleen aan het veidriet, dat haar
zuster zou hebben, indien zij tot de
overtuiging kwam, dat haar huwelijk
tot de onmogelijkheden behoorde.
Want zij maakte zich niet de minste
illusie. Nooit zou Dr. Kerneste de be
ginselen verloochenen, die hij zoo hoog
had geprezen. Eerder zou hij zijn liefde
ten offer brengen.
Zij woonde de H. Mis bijen smeekte
den goeden God om licht en kracht in
deze moeilijkheden. Met vurigheid bad
zij den Algoede om bijstand voor de
zoo geliefde zuster. Daarna ging zij
naar de pastorie om Pastoor Doltan
de nieuwe smart, welke haar onder
drukte, mede te deelen.
- Uwe redenen zijn volkomen juist
mejuffrouw, zeide hij haar. Paula zou
zonder twijfel ongelukkig worden Zulk
een huwelijk kan onmogelijk eenheid en
gemeenschap van gedachten geven en
toch is dit noodzakelijk en alleen in
staat rust en kalmte te verzekeren.
Wie zou dan het voorbeeld kunnen
geven in dezen lijd van godsdienstver
slapping en achteruitgang.
Ik heb dat alles gisteren al aan
P.?ula Se2e£d» mijnheer Pastoor, maar
zij is vol hoop, omdat haar hart vol
liefde is Zij gelooft, dat op een enkel
woord Dr. Kerneste zijn dwaling zal
verlaten en hare zienswijze deelen en
ze verheugt zich reeds in het vooruit
zicht, dat zij hem zal terugbrengen tot
den God onzer kinderjaren.
De priester schudde het hoofd.
Indien hij slechts onverschillig
was, wie weet misschien, maar hij is
een sectaris, welke men slechts zelden
op den goeden weg terugbrengt. Zij
2ijn het juist, die iemand in het ver
derf storten, wanneer men, evenals
mejuffrouw Paula, hun beeld te diep in
de ziel heeft laten inwerken
- Ik hoop, dat mijne zuster den
Op de lippen van een wjjze vindt men wisheid;
Op de rug van den onverstandige dient de stok.
(Spr.: 10:13).
Wie wijsheid verlangt te hooren,
spreke met, vrage raad aan een wjjs
mensch: een levenskunstenaar. Wie
is een wjjs mensch Iemand die ver
standige wjjze, guide woorden spreekt.
Woorden gedrenkt In schoone ge
dachten en de afgietsels ervan. Woor
den, die de vrucht van denken zijn
en niet ongepolijst worden vrij ge
geven. Gecensureerde gedachten en
scherp gecontroleerde woorden.
Waar men zulke menschen vinden
kan Zoekt vooral onder de ouder
lingen. Dat zijn menschen die uitge
stormd zijn: alles ls nu rustig ln en
aan hen. Hun oogen staan meestal
schalks: zij kennen het leven. Zij be
zien het anders als wij, jongelui. Wij
buigen en knippen er misschien nog
voor. Zij zien er op neer als Iemand,
die hun moet dienen, als iemand die
zij er toch eindelijk onder gekregen
hebben.
Wij jonge menschen moesten meer
met grijze menschen spreken en om
gaan. Zg bezitten een rijkdom waar
van zij ons zoo graag willen mede-
deelen. Hun gedachten zijn als glan-
sende goudrenetten met PaBchen of
zooals kenners zouden zeggen als een
flesch uit 1912. Die oude menschen
hebben het leven doorploegd en zij
dragen er de sporen van. Hun voor
hoofd staat vol rimpels maar hun
geweten is als een Zwitsersch meer
spiegelglad. Zij hebben geschift en
staan nu met handenvol van het beste
zaad voor ons om ze in onze versche
levensgrond te leggen. Profiteeren wij
toch van bun levensoogst.
Vragen wij raad aan deze wijze
voordat wij door het leven gaan. Het
is zulk een groote vreugde voor een
afgetobde moeder of een kromge-
werkte vader als wij nog graag naar
hen luisteren. Schenken wij hun die
vreugde en verrijken wij ons met hun
ervaring. En laat ons loon dan zijn:
eerbied! Het zal ons wel gaan.
Maar op den rug van een onver
standige, die niet wil luisteren naar
wijze woorden en gulden raadgevin
gen, dient de stok van levensleeden
levensmislukking. Wie niet luisteren
wil, moet maar voelenZoo Iemand
zal alleen maar wijs worden door
schade en schande. Snikkend op de
puinhoopen van zijn mislukt leven
zal hij denken en misschien wel uit
schreeuwen: had Ik maar geluisterd.
Had Ik maar eerbied gehad voor mijn
zorgvolle lieve moeder en mijn ver
sleten vader. Dan had ik hun levens
avond doorstraald met een rood
gloeiende zon van liefde en mij zelf
vreugde bereid. Nu wordt hun oude
dag verduisterd door mijn misluk
king en hun parelende oogen om
floerst door de tranen die zij om mij
schreien.
Het Is een verkwisting van gees
telijke rijkdom geen tijd te hebben
om te luisteren naar de wijze woor
den van levenservaren mensch. In
armoe zal hij leven en voor zijn tijd
krom gaan van verdriet. God werkt
door menschen. Ook door wijze men
schen. Zij zijn genaden. Met eerbied
moeten wij daartegenover staan.
Met eerbied en dankbaarheid ze
aanvaarden. Het beste uit het leven
der wijzen overnemen. En dat spreekt
uit hun woorden: de gestalten van
hun doorwrochte gedachten. Hun ver
gelijkingen van nu en toen over men
schen en dingen ln hun uiterlijke
verschijningen zijn genotvol en tin
telend van humor. Hun beschouwin
gen over de kern, het innerlijke zijn
meesterlijk en geven te denken. Zij
beschamen onze oppervlakkigheid en
zin voor het uiterlijke.
Zeg mij met wie gij omgaat en ik
zal U zeggen wie gij zijt, Zeg mij,
dat gij met wijzen omgaat en ge zult
wijs genoemd worden.
S.L.
tuinbouwbedrijven sedert het begin
van deze eeuw met reuzenschreden
is vooruitgegaan.
De factoren, die op dezen vooruit
gang invloed hebben gehad, zijn ver
schillend. Maar ieder, die eenigszins
op de hoogte is, zal erkennen, dat
naast een doelmatige bemesting, het
vooral de rerdeeling der gewassen
i3 geweest, die krachtig heeft mede
gewerkt aan.de productieverhooglng.
Dit ls vooral bij twee zeer belang
rijke gewassen zeer duidelijk waar
neembaar. Wtj noemen in de eerste
plaats de aardappel, het volksvoedsel
bij uitnemendheid. En wie in dit ver
band over de aardappel spreekt, die
denkt aan den ondanks zijn succes
sen alt-ijd eenvoudig gebleven G. Veen-
huizen te Sappemeer, die vijf en
dertig jaar met onverdroten ijveren
volharding heeft gewerkt om de
aardappelrassen te verbeteren en
nieuwe te kweeken. Met als gevolg,
dat in 1929 niet minder dan 66 per
cent van alle aardappelland in Neder
land bepoot was met rassen door
hem uit kruisingen en selectie ver
kregen.
Wij noemen in de tweede plaats
een belangrijk product van onzen
landbouw, de suikerbiet. Én wie over
suikerbieten spreekt, die denkt na
tuurlijk aan Kuhn Co teNaarden,
die al een halve eeuw gewerkt heeft,
onverdroten ondanks allerlei tegen-
heden en hinderpalen, om een suiker
biet te krijgen, die naast een hoog
gehalte aan suiker, zich geheel heeft
aangepast aan ons land, wat bodem,
klimaat en bedrijfseigenaardlgheden
aangaat. En welk een succe3 heeft
man gemakkelijk zal vergeten Zij heeft
hem trouwens nauwelijks gekend, zon
der twijfel zal zij van hem afzien, wan
neer haar duidelijk aangetoond is, dat
zijne zienswijze te ver van de hare af
wijkt.
Het zou beter zijn. indien U, in
plaats van mejuffrouw Paula, hem wil-
det ontvangen en zelf met hem kon
spreken.
Ja, dat is beter. Het arme kind
zou ie veel lijden, indien zij moest
verwerpen, wat zij als haar geluk be
schouwt. Tot ziens, mijnheer pastoor.
Kom ons van avond bezoeken, zoo het
mogelijk is, wij zullen beiden een op
rechten vriend noodig hebben.
De goede pastoor beloofde naar de
Magnolias te komen en Irine ging
verlicht naar huis.
Paula was nog niet opgestaan toen
zij binnen kwam; midden in hare droom
van geluk was ze ingeslapen
Irene ging naar hare kamer. Paula
had deze geheel naar haar smaak in
gericht een echt nestje, dat geheel
overeenstemde met de bekoorlijkheid
van dat lieve blonde kind. Bij het bin
nentreden van Irene werd zij wakker.
Zij schaamde zich een beetje over hare
luiheid, stak haar de hand toe en zei:
Goeden morgen, Irene. Het zal
laat zijn; je komt al uit de kerk
Irene had intusschen de blinden ge
opend, de zonnestralen vielen volop in
het vertrek en tegelijkertijd stioomde
bloemengeur naar binnen.
Zij nam plaats aan het bed en begon
te praten.
Ik heb met mijnheer pastoor over
het huwelijksvoorstel gesproken.
Ja? En vroeg Paula ontroerd.
De pastoor is heelemaal van mee
ning dat eene de Montcorff zich niet
kan verbinden met een man, die de
kerk den rug heeft toegekeerd.
Hevige sntkken waren het antwoord.
Maar indien hij zich bekeerde
Mijn arme lieveling, ik herhaal je
hiervoor is niet de minste hoop.
deze Anna niet gehad.
Ia 1850 hadden de suikerbleten van
Vllmorin nog slechts een gehalte aan
suiker van 7 d 8 percent. En nu,
mede door het werken van genoemde
Arma, ls het gehalte gemiddeld 16 per
cent of tweemaal zooveel. En in 1933
bracht de bekende biet Kuhn P het
zelfs tot gemiddeld 18 percent.
Ziehier een paar voorbeelden om
te laten zien, wat door onvermoeid
streven van Nederlandsche specialis
ten, die wij op land- en ook op tuin
bouwgebied hebben, bereikt is ten
bate van onze boeren en tuinders.
Laten wjj hopen, dat zij nog jaren
de steun van onze landbouw genieten
om het zegenrjjk werk voort te kun
nen zetten.
AGRICOLA.
Ingekomen en vertrokken
personen»
Van 13 tot 20 Dec.
VERTROKKEN
P. A. E. Thijssen, dienstbode, naar
Broekhulzen B 146
J. M. A. A. Pennlngs, boomkwee-
ker naar Boxtel Bosscheweg 141
A. G. Henskens, echtgeuoote van
Claes, naar Hilversum Mgr. v. d.
Weteringstraat 1
A. Th. Slebers, dienstbode, naar
Venlo Straelscheweg 66
H. W. J. Hesen, dienstbode, naar
Bergen D 98
J. Boomaarts, kl.zuster naar Roo
sendaal KaldonkscheBtraat 89
M. J. P. Theeuws, zonder beroep,
naar Eindhoven St. Odastraat 24
Zij was getroffen door de tranen,
welke als paarlen over hare wangen
Wanneer Dr. Kerneste komt, wil
ik hem wel te woord staan, maar ik
betwijfel...
O ja, Irene, spreek jij maar met
hem, ik heb er den moed niet toe.
Maar je begrijpt toch, lieve
Ja, ja, herhaalde Paula, ik kan
geen anderen echtgenoot nemen als
iemand, die ook geloovig is.
Zij scheen sterk Moedig schitterden
haar groote oogen, Irene ging heen en
was niet meer zoo erg onder den in
druk, Ze kon het niet meer met haar
eens worden of de liefde slechts voor
bijgaande aard was en of er nog spo
ren van achterbleven
Nauwelijks was Irma echter weg of
de ongelukkige Paula weende bittere
tranen en dacht aan haar verloren ge
luk. s
Zij had geen vertrouwen meer in
hem. De pastoor en Irene moesten hem
wel goed beoordeelen. Hij wilde haar
aan zijne beginselen opofferen.
Eenige uren later hoorde Paula,
achter een gordijn verborgen, het dood
vonnis over haar arm jong geluk ko-
men_ uit den mond van hem, wiens
beminde stem haar hart den vorigen
dag veroverd had.
Het is mij onmogelijk, ook nog
met het verlies van haar, die ik meer
liefheb dan mijn eigen, van mijne be
ginselen af te wijken Ik ben geloovig
wees daarvan overtuigd mejuffrouw,
maar ik wil geen bemiddelaar tusschen
God en mij.
Dat is hoogmoed, mijnheer Ker-
nest, had Irene geroepen.
Noem dat gevoel, gelijk ge wilt,
maar ik hoop er nooit ontrouw aan te
worden.
Een stilte was er tusschen Irene en
den dokter ingetreden. Die was van
dien aard, dat Paula bang was dat
men haar hart hoorde kloppen.
Wordt vervolgd.