DERDE BLAD VAN PEEL EN MAAS
"Birker
Onze jarige
Kroonprinses.
Ons weekpraatje.
Krakelingen.
Provinciaal Nieuws
Zaterdag 27 April 1940
Een en Zestigste Jaargang No 17
Dinsdag 30 April.
Dat er geen geluk is zonder
zorgen ondervindt onze Kroon
prinses in de mooiste jaren van
haar leven. Van deze zorgen is
de volheid harer vreugde als
vrouw en moeder doortrokken,
Als mensch is Prinses Juliana
veel goeds en liefs ten deel ge
vallen. Van haar geboorte af is
zij, als jongste telg der Oranjes
als de eenige jonge loot, waaruit
een nieuw leven voor ons Vors
tenhuis mocht worden verwacht,
gedragen door de toegewijde
sympathie van het Nederlandsche
volk en de alles-opofferende liefde
van ouders en grootmoeder; ze
is gesterkt in vele deugden door
het voorbeeld, dat de twee vrou
wen, die ons in de geschiedenis
van de jongste halve eeuw heb
ben geleid, haar van dag tot
dag stelden.
Het echte menschengeluk, het
geluk van vrouw en moeder, dat
zoo weinig vorstenkinderen in
zijn volheid wordt toegemeten
kwam in het leven onzer Prinses,
Zij had hetgroote voorrecht een
huwelijk te mogen sluiten, waar
van liefde en trouw de grondsla
gen zijn en beloven te blijven.
Hoe onzeker het in het alge
meen ook moge wezen om de
innigheid eener samenleving te
beoordeelen naar wat te zien
wordt overgelaten door den slui
er, welke elk menschenpaar rond
zijn persoonlijke intimiteit spant,
wat door dien sluier heen
afstraalt van het huwelijksgeluk
van het kroonprinselijk paar, laat
geen twijfel aan de kracht en de
zuiverheid van de bron.
Onze Kroonprinses is geen
mensch, die haar geluk angstig
en zelfzuchtig in zich houdt,
maar er mee woekert door ande
ren er in te laten deelen en het
alzoo te vermenigvuldigen. Toen
zij moeder werd en haar kind
Beatrix deed heeten, was het
toen niet, alsof ze een geschenk,
het grootste, dat ze geven kon,
in handen van het Nederlandsche
volk legde Was het niet, of ze
zeide hier is het kind, waar ge
naar verlangd hebthet brenge
u geluk, gelijk het mij en mijn
gemaal geluk bracht I
Toen haar moederschap werd
bevestigd in de geboorte van
een tweede kind, was het volk
beangst en bezorgd.
Oorlog dreigde in Europa en
het scheen, dat wij mede in het
noodlottige avontuur van volke-
renstrijd zouden worden betrok
ken.
Het kroonprinselijk paar noem
de toen het tweede kind: Irene.
De vreugde der jonge moeder
werd tot troosting gemaakt van
het bezorgde volk, haar eigen
groot geluk legde ze op het
altaar van den vrede, 't Was een
gebed en een belofte.
- o
Er is geen geluk zonder zor
gen. Dat ondervindt helaas ook
onze geliefde Kroonprinses, want
terwijl de liefde steeds rijker
bloeit in haar jonge leven, druk
ken de nooden van den tijd het
volk te neer, het volk, dat de
Voorzienigheid aan de Oranjes
te leiden heeft toevertrouwd op
de paden des Vredes, van welke
het thans, telkens en telkens weer
dreigt te worden afgedrongen.
Met zorg om deze dingen is
het groote geluk der Oranjes en
ongetwijfeld niet het minst van
een zoo gevoelige vrouw ais onze
Kroonprinses, vermengd.
Maar die zorg deelen we met
Oranje en wordt ons daarom
licht. En Oranje deelt zijn vreug
de met ons volk, waardoor het
geluk, ons geloof en vertrouwen
vermeerderd worden.
We ervaren dat voortdurend
aan alle daden, welke ons Vors
tenhuis stelt, daden, welke van
meeleven getuigen en van offer
zin.
Bidden we God, dat Hij Oranje
en de jarige Kroonprinses in
ruime mate het geluk moge blij
ven schenken. Dat bidden we
omwille van hen, die ons met
zooveel liefde hebben geleid; we
bidden het ook om ons zelfswil,
omdat het welzijn der Oranjes
een bron van kracht en sterkte
voor ons volk is, waaruit altijd
met groote gulheid wordt opge
deeld.
Zij leve lang en voorspoedig,
onze Kroonprinses 1
Md.
GEWETENSVRIJHEID EN.
DE EISCHEN VAN MAAT-
SCHAPPELIJKE ORDE.
Ouders, die hun kindje laten
sterven.
Gods Woord, zooals we dat uit de
Schrift kennen, ls voor het over-
groote deel van ons volk de grond
slag van zijn levensbeschouwing en
levenshouding. Het Nederlandsche
volk is over het algemeen gespro
ken geloovig, in den christelijken
zin van het woord. Oók zeer velen
van hen, die geheel of ten deele bui
ten de practflk der kerken leven.
Tot dat laatste komen zij soms door
zekere dogmatische bezwaren, welke
hen wel bulten, maar niet los van
de kerk brengen, aan welke de tra
ditie hen blijft verbinden, terwijl
anderen door zulke bezwaren werden
verleid of geleid tot het stichten van
alweer een aparte secte. Het Neder
landsche volk wordt niet geheel
ten onrechte wel eens als „theolo-
glseerend" gekarakteriseerd.
Hoe verschillend we in godsdiensti
ge opvatting ook mogen zijn, we
meenen het doorgaans eerlijk onop
recht; de groote practlsche verschil
len worden bepaald door den ver
schillenden uitleg, dien we aan be
paalde Schriftgedeelten geven. Ieder
voor zich is overtuigd de Waarheid
te bezitten en de een beklaagt den
ander oprecht om diens dwaling.
Zoolang we elkaar maar beklagen en
de vermeende dwaling niet tot mo
tief van afschuw maken, behoeft de
innigheid der samenleving er niet
onder te lijden.
Ik herinner me nog altijd een voor
val uit mijn kinderjaren, dat diepen
indruk op me maakte en me tot vele
onrijpe geestesprakkezaties bracht.
Ergens in de buurt was er een kindje
ziek, heel erg ziek, de dokter had
het, wat men noemt, opgegeven. De
ouders behoorden tot een of andere
protestantsche secte; ik zou niet
kunnen zeggen welke, want in dien
tjjd wist ik de christenen slechts te
onderscheiden in roomschen enniet-
roomschen. Mijn moeder bezocht de
kleine patlente nogal vaak en sprak
er tegenover de ouders haar spijt
over uit, dat het zieke kind nog niet
gedoopt was. De ouders telden dat
niet, wAnt zoo was hun overtui
ging omdat het meisje nog niet
tot de jaren des onderscheids was
gekomen, kon het toch niet als kind
Gods in den hemel worden opgeno
men. De motiveering van deze ziens
wijze herinner ik me uit hoofde van
mijn prille jeugd, niet meer. Echter,
mijn moeder mocht het kinddoopen,
als ze dat zoo graag wilde...
Een paar dagen later was de kleine
dood; mijn moeder was zielsgelukkig,
dat ze een zieltje voor den hemel
had gered en de eigen moeder was
bedroefd omdat haar meisje nooit
deel zou hebben in de zaligheid des
Heeren.
Zoo volkomen tegengesteld meen
den twee moeders, die beiden even
eerlijk en oprecht geloofden aan- en
wilden handelen naar: Gods Woord.
Dergelijke tegengestelde inzichten
voor de maatschappelijke samen
leving geen moeilijkheden op te le
veren. Anders wordt dat, wanneer
het niet gaat over het hiernamaals,
maar over ons bestaan op deze we
reld.
Meermalen hoorde ik reeds van
sterfgevallen, welke naar mensche-
lijke berekening voorkomen zouden
kunnen zijn, wanneer doktershulp
ware ingeroepen. Men was daartoe
niet overgegaan uit godsdienstige
bezwaren er tegen. Zulke zaak werd
dezer dagen voor de rechtbank te
Assen behandeld.
Aan de ouders van het gestorven
kind werd „dood door schuld" ten
laste gelegd; een lijkschouwing zou
hebben uitgewezen, dat het overleden
meisje aan een kinder-longontsteking
had geledeD, welke bij doelmatige
behandeling te genezen zou zijn ge
weest.
Ik vind zoo iets verschrikkelijk.
Voor het desbetreffende kind, voor
de maatschappij en vooral voor de
ouders. Uit de behandeling van de
zaak bleek, dat zij in geweten rots
vast overtuigd waren en zijn, dat
God het ze niet toestaat om te trach
ten in te grijpen in datgene, wat Hij
beschikt. Ik citeer uit het verslag:
De ouders verklaarden, dat zij
zoowel geestelijk als stoffelijk al
les voor hun kind hadden gedaan.
Het geestelijke gaat h.l. ver uit
boven het stoffelijke en zij hadden
dan ook veel gebeden voor het
kind, dat zij zoo graag hadden be
houden. Zjj behooren tot de z.g.
„Gemeente des Heeren", waardoor
zij op het standpunt staan, dat het
gansche leven rust in handen van
God. God is almachtig en als Hij
het wilde, was het kind beter ge
worden.
Deze menschen hebben evenveel
geleden als iedere andere ouder, die
een geliefd kind door den dood ver
liest. Zij hebben bovendien het ver
wijt der wereld te dragen, dat ze den
dood van hun meisje hebben veroor
zaakt. En tenslotte nog de straf der
menschen te aanvaarden, want de
Officier eischte twee maanden gevan
genisstraf tegen ze.
U, lezer, vindt het geloof van zulke
menschen dom en bekrompen ge
meent, dat de maatschappij tegen de
gevolgen van zooveel geestelijk wan
begrip moet worden beschermd
Laat ik zeggen: ook ik meen, dat de
maatschappelijke orde het verelscht,
dat in gevallen als het bedoelde, ge
straft wordt. Maar toch kan ik er
niet uitkomen; ik weet het optreden
der maatschappij niet te verdedigen.
Als wij, u en ik, uitmaken, welk
godsdienstig geloof in onze samen
leving geen grondslag mag vormen
van handelingen, dan kunnen anderen
het straks aan óns komen vertellen,
wat we te gelooven hebben en wAt
niet.
Volkomen gewetensvrijheid is blij
kens de practijk onzer samenleving
moeilijk te vereenigen met de eischen
van maatschappelijke orde. Denken
we maar eens aan het lot der mili
taire dienstweigeraars. Zeker in be
paalde gevallen wordt aan de gods
dienstige bezwaren tegemoet geko
men, b.v. als de bezwaarden behooren
tot een kerkgenootschap, dat op
grond van Gods Woord het dragen
van wapenen verbiedt. Maar er zit
ten in onze gevangenissen jonge-
mannen, die een gelijke overtuiging
volstrekt eerlijk, maar uit persoon
lijk besef met zich dragen en er
nochtans voor werden gestraft.
Ik neem het niet op voor de dienst
weigeraars, zelfs niet voor de prin-
cipieele: Als men hun op grond van
hun overtuiging vrijstelling gaat ver-
leenen, dan voelen straks de meeste
opgeroepenen voor den dienst zich
bezwaard. Laten we het dus erken
nen: volkomen gewetensvrijheid is
voor de maatschappij niet te toleree-
ren. Maar wie trekt de grens en is
in staat om voor zijn willekeur be
hoorlijke motieven aan te voeren
Een tegengesteld geval: ik was een
dezer dagen in gesprek met iemand,
die een niet onbelangrijke functie be
kleedt in de magistratuur. We had
den het over de huidige internationale
situatie en waren het er over eens,
dat we thans een zoo krachtig mo
gelijke weerkracht behoefden.)
De magistraat betreurde het, dat
er in vorige jaren zoo gebrokkeld
was aan onze defensie; we hadden
steeds zoo sterk mogelijk moeten be
wapenen. Ik betoogde daartegenover
dat er na den oorlog van '14'18
een pacifistische beweging was ont
staan, welke zich op volkerenver-
zoening en „vrede door ontwapening»
had gericht. Wij Nederlanders, zoo
zei ik te meenen, hebben toch tot
moreelen plicht gehad om, zij het
dan op voorzichtige wijze, het groeien
van de vredesgedachte te bevorde
ren.
Maar de magistraat schudde ener
giek het hoofd en uit zijn stem klonk
een oprechte overtuiging, toen hij
zei: de menschheid is nu eenmaal
zondig en deswege zal er altijd oor
log blijven, 't Is daarom, dat we ons
steeds op verdediging voorbereid
moeten houden; 't ls ook dAarom, dat
ik al jaren lang den opbouw van
een sterke vloot voor Indië heb
voorgestaan.
Al wéér: ik deel deze overtuiging,
welke een godsdienstigen grondslag
heeft niet. Maar natuurlijk respec
teer ik ze. De „maatschappij" heeft
zelfs bewondering voor zulke over
tuiging, terwijl zij princlpieele dienst
weigeraars in de gevangenis stopt.
De goede orde zal dit alles wel zoo
vereischen, maar ik kan er niet uit
komen: ik vind geen juiste verkla
ring.
Soldatenkinderen*
Van de week had ik op 'n avond
wat laat zitten werken: 't was reeds
na middernacht, toen ik de pen neer
legde. Ik wil m'n gedachten even
ontspannen voor ik ga slapen en zet
dus mijn radiotoestel aan om van
ergens in de wereld 'n bonk muziek
tot me te laten doordringen.
Maar 't is bijna overal reeds stil.
Ik stem tenslotte af op 'n Duitsch
station, dat allerlei oproepen door
zendt van den „kameraadschaps-
dienst" voor en van de frontsoldaten.
Ik luister naar een verzoek om toe
zending van.... kinderwagens.
Ze behoeven niet zoo bijzonder
modern te zijn, heette het, maar er
worden zooveel soldatenklndertjes
geboren, en niet altijd zijn de sol
datenvrouwen in staat, om de daar
bij benoodigde voorzieningen te
treffen.
Soldatenklndertjes.
Wat 'n moderne benaming. Hier
wordt de geboortegedachte niet ge
koppeld aan huwelijksgeluk van twee
menschen, man en vrouw hier
wordt de gedachte „kind" niet on
middellijk verbonden aan het begrip
„moeder" neen, het kind ontleent
zijn belang nog slechts als spruit
van den soldaat. En men verheugt
zich over het kind van den soldaat
als over de vorming van een behoor
lijke reserve.
De soldaat strijdt aan het front,
soldatenkinderen worden geboren,
zóó kan het volk strijdend blijven
voortbestaan.
Het kind wordt gelegd in een
gammelen kinderwagennieuwe zijn
schaarsch en duur, want er moet
zuinig worden omgesprongen met
het materiaal De kinderwagen is
slechts een hulpmiddel om het sol-
datenkind groot te brengen. Als het
groot is, worden de „mooie" wagens,
die wèl modern zijn, aan het solda-
tenkind toevertrouwd. Dan gaat het
soldatenkind den inmiddels gesneu
velden soldatenvader vervangenhet
wordt Ingedeeld bij de luchtwagens,
bommen-werpers, verkenningsvlieg-
tuigen, jachttoestellen. Of het krijgt
een plaats bij een tankafdeeling, of
bij de artillerie.
Arm soldatenkind.
Arme soldatenvrouw.
Arme wereld.
Studentenwerk*
Wat hebben we toch een zorgen
op 't oogenblikOnze studenten
hebben een nieuwtje ontdekt. Er
zijn veie menschen gemobiliseerd en
straks, d.w.z. als de studenten groo
te vacantie hebben en met hun tijd
geen raad weten, moet de oogst
worden binnengehaald. Het nationa
le beiang vereischt, dat er geen
korrel graan verloren gaat en geen
aardappel in den grond blijft zitten
en daArom
^e lezer zal het al hebben begre
pen. Als het vacantle is, komen de
studenten de boeren helpen bij het
binnenhalen van den oogst. Tegen
vergoeding van kost en inwoning.
Er zjjn enige overheidsinstanties ge
mengd in de voorbereiding van deze
zaak en ook de boerenorganlsaties
hebben, zoo lees ik, hun instemming
betuigd.
Of er veel van terecht zal komen?
Voor 'n boer, die een paar aardige,
huwbare dochters thuis heeft, lijkt
het me wel wat, maar overigens
Boerenwerk is tenslotte óók iets,
wat men moet kennen en kunnen, 't
Is weer heel iets anders dan Ro-
meinsch recht of een formule van
Newton.
Maar ik zou willen vragen: zijn
ook de arbeidersorganisaties in deze
zaak gekend? Inderdaad zijn vele
Nederlanders gemobiliseerd, maar
desondanks is het werkeloozencijfer
nog niet noemenswaard gedaald.
Vooral niet op het platteland. In
het landbouwdedrijf bestaat er voor
tienduizenden enkel nog slechts in
den zomer gelegenheid om in't vrije
bedrijf iets te verdienen.
Nu komen de studenten in den
oogsttijd helpen, aldus de werkge
legenheid verminderende en met hun
voorwaarde van „kost en inwoning'
de toch al zoo lage loonen drukkende.
Plaatselijk moge er hier of daar in
den oogsttijd al eenige behoefte aan
werkkrachten zijn, wanneer een nor
maal loon kan worden verdiend, zijn
vele landarbeiders van elders bereid
om over te komen.
Wanneer er werkelijk een tekort
aan arbeidskrachten zou zijn en
daardoor de oogstopbrengst zou
kunnen worden geschaad, zou ik het
initiatief der studenten als 'n daad
van nationale deugd aanmerken. Nu
zie ik dat initiatief slechts als in
teressant gebaar, waarvan de slechte
sociale consequenties niet zijn door
dacht.
VENRAY, 27 April 1940
BRAND IN DE PEEL.
Maandag en Dinsdag heeft onder
de gemeente Deurne en Horst de
eerste Peelbrand van dit jaar ge
woed. De brand is Maandagnamid
dag door onbekende oorzaak ont
staan nabij Helenaveen. Aangewak
kerd door den sterken Oostenwind
breidde het vuur zich snel uit over
een groote uitgestrektheid heide- en
veengrond aan weerskanten van de
Helenavaart.
De vlammen liepen voort tot aan
het Deurnsche Kanaal, alwaar het
personeel van de turfstrooiselfabriek,
geassisteerd door omwonenden en
een groot aantal militairen in den
loop van den avond het vuur wisten
te stuiten.
Dinsdag voormiddag laaide op
hetzelfde terrein de vlammen op
nieuw op. Het vuur woedde thans
vrij hevig in het opgeschoten hak
hout langs den weg Griendtsveen
naar Helenaveen en bereikte nage
noeg de woningen, welke langs de
Helenavaart zijn gelegen. De bewo
ners dezer woningen wisten te voor
komen, dat enkele partijen turf
verloren gingen. In den namiddag
scheen het vuur de groote turfloods
en andere gebouwen van de gemeen
telijke turfstrooiselfabriek te bedrei
gen. Daarop werd de vrijwillige
brandweer uit Deurne gewaarschuwd,
welke door het aanleggen van een
groot tegenvuur erin slaagde uit
breiding te voorkomen. Ook Dinsdag
hebben militairen en burgers kracht
dadig aan het bestrijden van den
brand deelgenomen.
Burgemeester mr. R. Lambooy
van Deurne bracht 's middags een
bezoek aan het terrein van den brand,
om tevens de schade, welke op het
gemeentelijk veenbedrijf was aange
richt te inspecteeren.
Tengevolge van het feit, dat in
den afgeloopen winter alle voorraden
turf zijn opgeruimd, stond thans
practisch geen gestoken turf op de
terreinen, waar de brand woedde.
De schade is dan ook niet groot.
Men zjj voorzichtig met vuur.
Dc Wandeltocht te Horst
op 19 Mei a*s.
Was het eerst de bedoeling van
H.V.V.V. op 19 Mei een 20 en een
30 km. lange wandeltocht te organi-
seeren, op veler verzoek heeft het
bestuur hiervan afgezien en is be
sloten slechts één tocht te houden
van 30 km.
Bij volbrenging van dezen tocht
wordt een mooie herinneringsmedaille
beschikbaar gesteld, waaraan een
lint met de kleuren van het Horster
wapen, geel-zwart. Ook in de medaille
is het Horster wapen aangebracht.
De inschrijving voor dezen tocht
is opengesteld tot en met Maandag
13 Mei a.s. Er ls door H.V.V.V. slechts
een klein inleggeld bepaald en boven
dien hebben groepen van meer dan
tien personen een aanzienlijke re
ductie.
Voor de groep, die het meest vol
doet aan de diverse eischen als
goede houding, sportieve en fleurige
kleeding, zingen, goede muziek en
opgewekte wandelgeest, waarvoor
ook afzonderlijke diploma's of ande
re prijzen worden afgegeven, wordt
extra beschikbaar gesteld een prach
tige zilveren beker.
Gezorgd zal worden, dat de tocht
werkelijk een wandeltocht wordt,
dus geen snelheidswedstrijd. Op di
verse punten mag niet vroeger ver
trokken worden, dan op het teeken
dat de controleur geeft. De contro
leurs zijn te herkennen aan een blau
we band met den stempel van de
H.V.V.V. Op verschillende punten in
de bosschen wordt de route behalve
door de controleurs, ook aangegeven
door aangebrachte vlaggetjes. In de
bosschen is het ten strengste ver
boden te rooken.
De groote rust zal gehouden wor
den aan de Oude en Nieuwe Ltnd.
Voor den foto-wedstrijd, bij gele
genheid van dezen wandeltocht te
houden, wordt een aparte jury sa
mengesteld.
Reeds thans zijn inlichtingen ge
vraagd ver bulten Horst en omgeving,
zelfs van buiten Limburg. Er wordt
verwacht, dat de deelname groot zal
worden. Inlichtingen worden gaarne
verstrekt door het Secretariaat van
H.V.V.V., Venraysche weg D 133a
Horst.
HORSTER VEEMARKT.
HORST, 23 April. Totaal aanvoer
114 dieren, waarvan 21 stuks rund
vee, 4 schapen, 1 paard en 88 biggen-
Handel in rundvee goed. Handel
in biggen zeer goed. Ongemerkte
biggen gingen tot f 16.—. Gemerkte
biggen tot f 23.per stuk.
Boerderijbrand.
Te America, gemeente Horst, ont
stond brand in de boerderij van den
landbouwer J. Derks. Het vuur werd
aangewakkerd door den sterken wind,
zoodat de vlammen zich spoedig over
het geheele huls verspreid gadelen
en alles in lichter laaie stond. Met
moeite slaagde men er in een gedeelte
van den inboedel te redden. Het vee,
een paard, twee koeien en een kaïr
kwamen echter in de vlammen om.
Behalve het huis werd ook de stal
en de schuur door het vuur vernield.
Een en ander was verzekerd.
Stierenkeuring tc Tienray.
Bij de te Tienray gehouden pro
vinciale stierenkeuring werden de
premies toegekend als volgt
Oude stieren le premie no. 6 klas
se I met 84,16 punten, eigenaar H.
Sober jé te- Velden; 2e premie no. 7
klasse I met 83,48 punten, eigen. H.
Soberjé te Velden; 3e premie no. 20,
klasse I met 83.07 punten Fokver.
Eensgezindheid te Venray; le reser
vepremie no. 5 klasse II met 80.10
punten Stierhouderij Toekomst te
Velden; 2e reserve-premie met 80.07
punten Stierhouderij Blltterswijk;
3e reservepremie met 78.98 punten
Fokver. Toekomst te Wanssum; 4e
reservepremie met 78.75 punten fokv.
te Geijsteren.
Groote boerderijbrand
Te Grubbenvorst is Maandag om
streeks het middaguur brand uitge
broken in de groote boerenhoeve
genaamd Groot Raay. De felle brand
ontstond door onbekende oorzaak.
Het gebouwencomplex bestaat uit de
boerderij, diverse schuren, stallen en
bergplaatsen en arbeiderswoningen,
en is eigendom van den heer Van
Wylick.
Het vuur werd aangewakkerd door
den sterken wind, zoodat de vlammen
zich snel uitbreidden over alle ge
bouwen. De brandweer der gemeente
Grubbenvorst, die terstond ter plaatse
was na het uitbreken van den brand,
kon door gebrek aan water echter
weinig uitrichten. Vele militairen
assisteerden de brandweer bij het
blusschings- en reddingswerk.
Het geheele gebouwencomplex ging
verloren in de vlammenzee. Men
slaagde er slechts gedeeltelijk in om
den huiseHjken inboedel in veiligheid
te brengen. De belangrijke voorraad
landbouwproducten en de verdere
inventaris van de boerderij ging ge
heel verloren. Men slaagde er wel
nog in het groot vee tijdig in veilig
heid te brengen, doch tal van varkens
en biggen vonden den dood in de
vlammenzee.
De schade, die groot is, wordt door
verzekering gedekt.
VIJFDE EEUWFEEST
O.L. VROUW te TIENRAY.
Zondag 28 April zuUen de plech
tige Mariafeesten worden ingezet.
Des morgens generale H. Commu
nie voor geheel de parochie. Nam.
om 3 uur groote bloemenhulde aan
Onze Lieve Vrouw van Tienray,
Troosteres der Bedrukten.
Alle vereenlgingen nemen hieraan
deel
Zondag 19 Mei a.s. komt Vader
Bisschop en blijft den geheelen dag
in Tienray.
Pastoor Dinckels mocht naar aan
leiding van dit feest het navolgende
schrijven van Vader Bisschop ont
vangen:
Zeereer waai de Heer Pastoor
U deelt ons mede, dat het in dit
jaar 500 jaar zal geleden zijn, dat
te Tienray een kapelletje gebouwd
werd ter eere van O. L. Vrouw
Troosteres der Bedrukten.
Hetzelfde genadebeeld, dat van
den beginne af zooveel lijdenden
aan zich trok, wordt ook nu nog
jaarlijks door honderden bezocht,
die hun zorgen en moeilijkheden
komen neerleggen aan de voeten
Van milicien]
tot generaal#
Ze schrijven met
allemaal
Fl. 27.50, 21.75, 18.-, 1'5.-.
Fl. 14.-. 11.50, 9.-. 7.50
Parkette Fl. 4.50
Fa. v* d* MUNCKHOF,
Bockhandel VENRAY
GROOTE STRAAT 28
van O. L. Vrouw.
Onze voorgangers hebben altijd
tot O.L. Vrouw van Tienray een
groote devotie gehad. De derde
Bisschop van Roermond, Jacobus
A Castro, gelastte den opbouw der
kapel, toen deze in 1617 doorbrand
vernield was de elfde Bisschop
Johannes Antonius de Roblano,
zorgde voor de herstelling na het
beleg van Venlo in 1702. Jn 1875
richtte Mgr. Paredis de Broeder
schap van de Onbevlekte Ontvan
genis op.Mgr. Boermans, Dreh-
mans en Schrijnen bevorderden de
vereering van O.L. Vrouw in haar
genadeoord Tienray.
De traditie onzer voorgangers
willen wij volgen. Wij zullen in dit
jubeljaar gaarne naar Tienray
komen om er O.L. Vrouw te eeren
en er te smeeken om Hare be
scherming voor ons Bisdom, ons
Vaderland.
Wij sporen ook onze geloovlgen
en heel bijzonder onze Noord-
Limburgers aan om de Troos
teres der Bedrukten te gaan ver
eeren. Zooveel duizenden zijn in
den loop der vijf eeuwen in Tien
ray gekomen met hun leed en
moeilijkheden en ze hebben er
troost gevondenWij hopen, dat de
viering van dit vijfde eeuwfeest
het begin zijn moge van een weder
om sterk opbloeiende Maria-devotie
ea duizenden in deze zwarte
tijden vol vertrouwen op zullen
gaan naar de Troosteres der Be
drukten in Tienray.
O. L. Vrouw laat geen lijdend
mensch zonder troost van Haar
heengaan.
Wij zegenen U,
(w.g.) Dr. G. LEMMENS,
Bisschop van Roermond.
OVERLOON. Maandag slaagden
alhier voor het diploma Costumière
van de R K. Vereeniging tot bevor
dering van Industrie-onderwijs voor
meisjes „St Anna" de dames Maria
Schraven, Overloon Maria Hendrikx,
Merselo en Anna de Mulder, Merselo.
Voor het diploma Lingerie slaag
den de damesDlna Cruysen, Over
loon; Lena Fleurkens, Ysselsteyn;
Dora Koenen, OverloonStiena
Caspers, OplooMaria Hofmans,
Overloon; Cato Geurts, Vierlings
beek Nella van Kempen, Overloon
Dora Gerrits, Overloon; Mina Hen
driks, Oploo en Liza Kenzers, Over
loon.
Donderdag 2 Mei (Hemel
vaartsdag) en Zondag 5 Mei zal in
het patronaatsgebouw alhier een
tentoonstelling worden gehouden van
hetgeen door de meisjes der naai
school is vervaardigd. Eveneens van
de handwerken der kinderen van de
lagere school en de fröbelwerkjes
der bewaarschoolkinderen. Deze ten
toonstelling is voor eenieder toe
gankelijk.
HET INTERNATIONAAL
MARIA - CONGRES 1940.
Een oproep tot steun.
Het Internationaal Maria-Congres,
dat van 11 tot 15 Augustus te
Maastricht wordt gehouden, wekt
vanzelfsprekend de belangstelling
van leder rechtgeaarde Katholiek.
Niet alleen wordt het streven van
Roermonds Bisschop bekroond,
wanneer het geheele bisdom aan
Maria wordt toegewijd, doch het
aanstaand Congres zal tevens een
uitgangspunt zijn van de toewij.
dingsgedachte. die een belangrijk
onderwerp van studie en bespre
king op het Congres zal uitmaken.
In een raam van schitterende luis
ter zal dit Congres Maria's glorie
verkondigen en het onwrikbaar
vertrouwen op Haar, vooral in
deze zorgwekkende tijden bevesti
gen.
Met bijzondere goedkeuring en aan
beveling der Nederlandsche bisschop
pen en dank z(J de loffelijke mede-
